Gisteren weeral een nieuw woord bijgeleerd bij het lezen van de krant: anhedonie.In het woordenboek heet het: “het niet (meer) kunnen ervaren van vreugde of plezier”. Nu schijnt Spaans wetenschappelijk onderzoek te bevestigen dat er ook zo iets bestaat als muzikale anhedonie: het onvermogen om ook maar iets te voelen bij het horen van muziek. Geen plezier, geen emoties, geen gevoelens. Ze zijn er nog niet uit of het om iets aangeboren gaat (dopamine zou er iets kunnen mee te maken hebben), dan wel of ze op de psychologische toer moeten gaan.

In elk geval brengt het mij terug bij mijn studietijd. In de filosofische stelsels die wij moesten leren was er eentje dat direct naar het tegenovergestelde verwijst. Het hedonisme (grieks: hédonè) was de leer die stelt dat ‘genot’ het hoogste goed is. Op zijn minst een controversiële stelling.