Jonge mensen van tegenwoordig hebben het in zich om alles te plannen. Mijn kinderen willen dat wij oudjes dat nu ook al doen. Alsof alles maakbaar en te voorzien is. Van de ene kant vind ik hun bezorgdheid wel fijn, van de andere kant schrikt het ook wel een beetje af. Zo word je gedwongen om aan de realiteit van het oud(er) worden te denken.

Gek dat je jezelf niet als oud ziet. Er is nog zoveel te doen, nog zoveel te ontdekken. Nog zoveel lentes te voelen. Oud maar niet out.

http://www.youtube.com/watch?v=f3fHDt4xQFw