Vakantie komt van het Latijnse vacare, dat vrij zijn van, leeg zijn, betekent. De soort Latijnse werkwoorden waartoe het behoort, duidt vaak een (intensieve) activiteit aan; iemand doet wat. Iemand beminnen bijvoorbeeld heet in het Latijn amare, iemand prijzen heet laudare. De woordenboekbetekenis van vacare duidt echter meer een toestand aan. Je bent vrij van allerlei verplichtingen, je bent verlost van allerlei getob en gepieker over bijvoorbeeld ‘Krijg ik het wel af?’. Maar je mag om eerder genoemde reden het Latijnse werkwoord ook vertalen met een actievere variant: het wordt dan ‘leegmaken’. En deze vertaling past beter bij de geestestoestand van de fase die aan het leeg zijn vooraf gaat. Alvorens je op een bepaald moment leeg bent in de vakantie, echt vrij bent dus, moet je ervoor gezorgd hebben dat je leeg geraakt bent.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Je ontkomt er dus niet aan: je zult moeten afkicken van je werk of je dagelijkse routine. Ga die leegte van de eerste vakantieweek onbevangen tegemoet, waar je ook bent. Zie het horror vacui van je tijdelijke maar gelukkig wel doorbetaalde werkeloosheid onder ogen en ga door de tunnel van het niets heen. Ik garandeer je: aan het eind ervan gloort het licht en wacht je een oase van enkele weken welverdiende rust.