Camil Van Hulse werd in 1897 te Sint-Niklaas geboren. Zijn eerste leermeester was zijn vader, Gustave Van Hulse. Later studeerde hij bij Frans Lenaerts, Edward Verheyden, Lode Mortelmans en Arthur De Greef. Aan het Koninklijk Vlaams Conservatorium te Antwerpen behaalde hij diploma's piano en compositie, evenals een koninklijke medalje.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Hij vestigde zich in 1923 in Amerika. Hij gaf piano- en orgelconcerten in Noord- en Zuid-Amerika. Hij ging in Tucson, Arizona, wonen en stichtte er een Society of Chamber Music en een symfonisch orkest. Hij bleef er orgelist en koorleider tot in 1956, toen hij besloot zich uitsluitend aan het componeren te wijden.
Zijn werk behaalde eerste prijzen in zestien wedstrijden voor compositie. De eerste uitvoeringen van zijn Symphonia Mystica (door Alexander Schreiner), van zijn symfonisch gedicht St. Louis Roi de France (door Mario Salvador), van zijn Jubilee Suite (door Edwin Arthur Kraft) en van zijn 2de Symfonie (door Claire Coci) werden door de kritiek unaniem geloofd als buitengewone muzikale gebeurtenissen. Zijn kamermuziek en orgelwerk werden uitgevoerd door be
faamde kunstenaars. Zijn cantate The Beatitudes won dadelijk de gunst van koorgroepen en zijn Christmas Oratorio verwerft nog steeds erkenning het hele land door. Niet zo lang geleden werd zijn oratorium Via Crucis (voor orkest, koor, solisten, orgel en verteller) door de critici beschouwd als wellicht een van de grootste en beslist een van de meest bewogen werken van de 20e eeuw.
|