De paus van de Vlaamse koormuziek is gisterenmorgen na een slepende ziekte overleden. Hij wordt beschouwd als één van de grootste Vlaamse koorcomponisten en de bezieler van het Vlaamse koorleven. Zijn overlijden werd donderdag bekendgemaakt door de VRT.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Nees kreeg de liefde voor muziek van thuis mee. Zijn vader, componist Staf Nees, was lange tijd stadsbeiaardier in Mechelen. Vic Nees studeerde aan het conservatorium in Antwerpen, waarna hij zich in 1961 verbond aan de toenmalige BRT als producer koormuziek. Vanaf 1970 was hij dirigent van het radiokoor.

Van 1961 tot 1969 leidde hij ook het Vokaal Ensemble Philippus de Monte in Mechelen en van 1963 tot 1965 het Ter Kamerenkoor in Brussel. Nees kreeg verschillende bekroningen voor zijn composities. Hij was ook regelmatig jurylid op internationale koorfestivals en schreef bijdrages in tijdschriften. In 2004 kreeg Vic Nees nog de Klara Carrièreprijs.

Als musicus kapte hij met aloude Vlaamse romantisme, de erfenis van Peter Benoit. Hij zocht aansluiting bij wat er op dat ogenblik in de internationale muziekscene aan de orde was. Vooral de Duitse koorbeweging met de muziek van Hugo Distler maakte diepe indruk op hem. Ook de oude Vlaamse polyfonie met zijn lineair denken inspireerde hem. Hij kwam uit Mechelen, de plek waar deze muziek voor het eerst opnieuw onder de aandacht kwam.

Vic Nees was erg verbonden met het koorleven in Vlaanderen en schreef veel voor de amateurkoren. Hoofdzakelijk op Nederlandstalige teksten omdat de verstaanbaarheid voor hem zeer belangrijk was. Het verband tussen tekst en muziek is essentieel. Waarbij hij vooral lette op de relevantie van die teksten. Zijn teksten zijn dikwijls religieus geïnspireerd, met een zeer sterk sociaal engagement.  Het volkslied was ook een grote inspiratiebron.

In zijn muziek ontwijkt hij het experiment niet. Moderne zangtechnieken als clusters, glissandi, of zingen op medeklinkers drongen zijn partituren binnen. Aan seriële schrijfwijzen deed Nees niet mee. De wereld van Nees was hoofdzakelijk tonaal met enkele lichte afwijkingen.
 
Na zijn pensioen bleef hij een referentiepunt in de koorwereld. Vic Nees was een bijzonder vriendelijk en joviaal mens. Een plezier om hem te ontmoeten. Hij werd overladen met internationale prijzen.

 [Klara zendt in Café Zimmerman vandaag 14 maart de integrale versie van zijn  'Requiem voor gemengd koor, sopraan solo, tenor solo door Gents Madrigaalkoor onder leiding van Johan Duijk; Hilde Coppé, sopraan; Michale Nowak, tenor ]

http://www.youtube.com/watch?gl=BE&v=CUCdP-DQm_k

http://www.youtube.com/watch?v=DiFQQwHL4sg

http://www.youtube.com/watch?v=rvhiCOCoIP4