Niet iedereen heeft het ongeluk om Karol Woytila of Joseph Ratzinger te heten. Na de adrenalinestoot van de verkiezing tot paus, moeten  er ongetwijfeld momenten komen van zwarte moedeloosheid: vastzitten in het web van verplichtingen waar je alleen maar uitgeraakt door de dood.  Op elke job zou toch echt een limiet moeten staan, zodat je kan uitkijken naar een blauwluchtige vakantie, naar weken en maanden waarin niets moet, naar mensen die je zelf kiest om hun onvolkomenheden en waarvan de kleine kantjes en tekorten je niet opgedrongen worden . xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />