Ik heb altijd volgehouden dat ik nergens aan verslaafd ben. Dat sigaretje?? Gewoon voor de gezelligheid,natuurlijk al van 's morgens vroeg: gezellig de dag beginnen. Chocolade en koekjes?? Om de tussentijdse honger te stillen en om zeker niet teveel gewicht te verliezen: het zal je maar gebeuren dat je allemaal nieuwe kleren moet gaan kopen. Ondertussen heeft de leeftijd diepe wonden geslagen in mijn chocolade-ijver: ik had het nog zo gezegd "ik wil niet naar de dokter". Maar die heeft mij koud gepakt op een onverwacht moment en met een strenge vinger in de lucht al die zoetigheid verbannen. En het gekste van al, ik luister nog naar hem ook. Eén verslaving maakt mij echter helemaal gelukkig: ik heb het deze week nog maar eens ondervonden. Na de onthoudingsverschijnselen tijdens het kerstreces mocht ik terug naar Leest en Stekene. En dat is pas verslaving: iets wat ik voor geen geld van de wereld wil missen: de diepe bevrediging van muziek maken is pas echt iets wat ik nooit wil laten.
Reacties op bericht (1)
16-01-2009
zingende wielrenner
Het was er aan te zien,jij kunt slecht feaken denk ik(vergeef mijn spellingskunst)je laat steeds zien(veraad)hoe uw stemming is,het was ook een repetitie waarvan er een groot deel een al een stukje op weg waren met de materie.Wanneer je met finale overweg kan mag je me altijd een in te studeren stuk opsturen(ik oefen graag)Grtjs André
16-01-2009 om 09:46 geschreven door Andre Syvertsen
Ik ben Carlo (Carlo Claes), geboren op 20 september 1944. Als je goed telt weet je hoe oud / jong ik ben. Enkele jaren geleden gaf ik mijn job als resoc-coördinator van Waas en Dender op om met brugpensioen te gaan. Sindsdien kan ik mij aan mijn echte passie wijden: de koormuziek. Ik dirigeer twee koren: Fiori Musicali uit Sint-Niklaas en het Hanswijkkoor in Mechelen. Zo ontmoet ik iedere week een hoop fijne, lieve mensen. Maar hier is de wereld nog veel groter. Dus kom ik nu ook jou tegen.
