Vijftig jaar geleden was het groot spektakel bij mij thuis: de TV deed zijn intrede (ik ben eigenlijk al een jaartje achter) en steevast kwamen de buren 's avonds kijken naar toestanden als Schipper naast Mathilde, het nieuws en de berichten over Expo 58. Zelfs het testbeeld had een bijzondere aantrekkingskracht. Ondertussen zijn we het tijdperk van het Internet ingetreden, en het lijkt wel of de wereld voor heel wat mensen een dorp is geworden, alleszins een ruimte zonder grenzen. Voor onze kleinkinderen (en de oudste wordt toch nog maar 8 jaar) is het evident om achter een PC te zitten en te surfen. Bij het versturen van nieuwjaarskaartjes kwam mijn wat spaarzame (gierige?) aard boven: het merendeel van mijn wensen zijn via Internet vertrokken. Daarbij viel mij op dat er blijkbaar een enorm cultuurverschil is tussen mijn twee koren: in KORILE gaan quasi alle mededelingen (en grapjes) via de mail. Op één lid na heeft iedereen zijn eigen mailbox en geraakt Facebook hoe langer hoe meer ingeburgerd. In het Ruysscheveldekoor daarentegen kan ik nog niet de helft van de leden via Internet bereiken. Het verschil kan ik moeilijk verklaren, maar de werkwijze in Leest is wel stukken gemakkelijker. Stekene mag dan al wel het einde van ons kleine landje zijn, het wordt toch tijd dat wij ook daar de XXIe eeuw binnenstappen.
|