Er zijn nogal wat wetenschappers die zich met de regelmaat van een klok buigen over de dood van beroemde personen. Heelder boekwerken zijn gevuld met speculaties omtrent de dood van een Beethoven, Napoleon en Mozart. Zo is er bvb. een tijdschrift met de veelzeggende titel "Medical Problems of performing artists".
Nu duikt er een nieuwe theorie op over het vroegtijdig overlijden van Wolfgang Amadeus Mozart, ditmaal van de Amerikaan William Grant. Deze man schuift als hypothese naar voor dat Mozart extra gevoelig was voor infecties omdat hij veel 's nachts werkte en overdag sliep. Zijn lichaam zou als gevolg van tekort aan zonlicht te weinig vitamine D geproduceerd hebben. Mozart leed onder meer aan chronische nierziekte, bindvliesontsteking en veelvuldige keelontstekingen.
Volgens Grant blijkt uit de artikelen dat de musicus vooral in de winter vaak ziek was, als er weinig zonlicht was in zijn woonplaats Wenen. Mozart stierf uiteindelijk op 5 december 1791, in een tijd van het jaar waarin hij waarschijnlijk al twee maanden niet veel zonlicht had gezien.Grant gelooft dan ook dat er een verband is tussen de dood van Mozart en het gebrek aan vitamine D dat de componist waarschijnlijk ontwikkelde in de winter.
Zijn vitamine D niveau moet in de tijd dat hij stierf erg laag zijn geweest, schrijft Grant. Dat tekort aan vitamine D verhoogde het risico op veel ziektes die in de tijd van Mozart tot de belangrijkste doodsoorzaken behoorden, zoals tuberculose, kanker en hartfalen.
Volgen Grant kunnen mensen die veel binnen zitten een les trekken uit de dood van Mozart.Veel moderne ziektes hebben eveneens een verband met een gebrek aan vitamine D, verklaart de wetenschapper. Ook moderne musici zijn zich mogelijk niet bewust van het feit dat ze een tekort aan vitamine D opbouwen als ze te lang binnen blijven om te componeren."
http://www.youtube.com/watch?v=G-kJVmEWWV8&feature=related
|
