Van mijn vriend tenor Ludo kreeg ik een fantastische link toegestuurd over een virtueel bezoek aan de toren van de Sint Rombautskathedraal in Mechelen. Ik ben blij dat ik die heb kunnen openen, want in werkelijkheid krijgen ze mij met geen stokken zo hoog. Toen ik nog in het college zat was er bij elke speelplaats een afdak, waar de ballen ook op konden geraken bij het voetballen. Ik werd al duizelig als ik nog maar keek naar de ladder die naar dat afdak ging. Eén keer heb ik mij vergist bij een bezoek aan de Sint Pietersbasiliek in Rome: in plaats van de uitgang op te zoeken was ik een deur binnengegaan die naar de top van de koepen leidde. Geen terugkeren aan, want de trap was zo smal dat je onmogelijk kon keren (because de opdringende toeristen die volgden). Ik denk dat het uitzicht heel mooi is, maar ik heb er niks van gezien (ogen dicht en krampachtig tegen de muur gedrukt). Gelukkig was er de hand van Nele om mij te steunen bij deze vooruitspiegeling van sterven. De link van Ludo is mooi, maar zelfs bij het bekijken ervan krijg ik al kriebels in mijn buik.
http://romboutstoren.fometrix.nl/
http://www.youtube.com/watch?v=qK9szH3EahY&feature=related
|