Soms vraag ik mij wel eens af wat mij toch bezielt om een blog als deze actief te houden, als er al een reden was om er ooit mee te beginnen. In het begin denk je: aha, een handig middeltje om te communiceren met de koorleden zonder de rompslomp van individuele mailtjes. Vervolgens wil je geen robot zijn of en prikbord waar alleen maar droge mededelingen op verschijnen. Een derde stapje maak je als je vaststelt dat er nogal wat interesse (nieuwsgierigheid?) is naar je gevoelens: een propere vorm van exhibitionisme en voyeurisme is wellicht niemand vreemd. En ... eigenlijk is het veel eenvoudiger, je vindt het gewoon leuk dat je een beetje van je gemoedsleven mag laten zien.
Tenslotte begint deze column zijn eigen leven te leiden: elke dag komen er tussen de vijftig en de honderd bezoekers, en die wil je natuurlijk niet teleurstellen. Daar zit waarschijnlijk ook een stukje ijdelheid bij, maar geef nu toe, niets menselijk is ons vreemd. Een dirigent is toch al een beetje iemand die vooraan wil staan om zijn ideeën tot werkelijkheid te brengen.
Heel misschien deel je ook een beetje je eigen geluksgevoel en schoonheidsbeleving mee. Want geven en delen, maakt je meer completer als mens.
Reacties op bericht (1)
26-11-2008
zingende wielrenner
Beter kan je het niet beschrijven,je weet dat ik 3 blog's heb,en ik stel me dezelfde vragen,je moet ook het moment niet zitten afwachten van "ik wil ook eens iets zeggen"je gaat gewoon achter het klavier zitten,wanneer het iemand niet interseert die klikt gewoon weg,terwijl wanneer je tegen iemand spreekt en het zegt hun niets,luisteren ze niet en staan ze reeds gereed met "hun "onderwerp.Deze avond kan ik niet repeteren oppas kleinzoon.Grtjs Medeblogger
26-11-2008 om 11:57 geschreven door Syvertsen André
Ik ben Carlo (Carlo Claes), geboren op 20 september 1944. Als je goed telt weet je hoe oud / jong ik ben. Enkele jaren geleden gaf ik mijn job als resoc-coördinator van Waas en Dender op om met brugpensioen te gaan. Sindsdien kan ik mij aan mijn echte passie wijden: de koormuziek. Ik dirigeer twee koren: Fiori Musicali uit Sint-Niklaas en het Hanswijkkoor in Mechelen. Zo ontmoet ik iedere week een hoop fijne, lieve mensen. Maar hier is de wereld nog veel groter. Dus kom ik nu ook jou tegen.
Beter kan je het niet beschrijven,je weet dat ik 3 blog's heb,en ik stel me dezelfde vragen,je moet ook het moment niet zitten afwachten van "ik wil ook eens iets zeggen"je gaat gewoon achter het klavier zitten,wanneer het iemand niet interseert die klikt gewoon weg,terwijl wanneer je tegen iemand spreekt en het zegt hun niets,luisteren ze niet en staan ze reeds gereed met "hun "onderwerp.Deze avond kan ik niet repeteren oppas kleinzoon.Grtjs Medeblogger
