DRINKWATER AANZUREN OF NIET?

Naar aanleiding van een besmetting met megabacterie van men vogelbestand ging ik op zoek naar een middel om dit te voorkomen. Ik kwam al snel bij het aanzuren van het drinkwater als hulpmiddel ter voorkoming van megabacterie. Zoals het maar al te dikwijls is met beweringen onder de vogelliefhebbers was het ook hier weer een afwegen van verschillende meningen. De voorstanders beweren dat het niets dan voordelen heeft zoals de bevordering van de vertering, het afremmen van de groei van ziekmakende bacteriën het zou eetlust opwekkend, ontslakend en weerstand verhogend werken. Het zou verder coccidiose voorkomen wat het toedienen van medicatie hiertegen overbodig maakt, en ook megabacterie zou mogelijk onderdrukt worden. Niks dan goede eigenschappen zo te zien, maar de tegenstanders doen dit alles af als sterk overroepen en onbewezen eigenschappen. Zoals het vaak is zal de waarheid ergens in het midden zitten zeker.

Dan maar op zoek naar de dieperliggende reden waarom het wel of niet kan werken. Eerst moet ik de vertering van de kanarievogel eens van naderbij bekijken.

DE BEK EN DE MONDHOLTE: aangezien een kanarie geen tanden heeft kan hij het eten niet fijnmalen in de bek, nochtans maakt hij wel handig gebruik van zijn bek om het eten in kleine stukjes te verdelen. Bij het eten van pellets kan men dit mooi observeren, hij kan deze kleine bolletjes die de pellets zijn makkelijk doorslikken als hij wil maar zal dit niet doen. Hij gaat deze pellets ronddraaien in zijn bek en breken waarna hij het grootste stukje even op zijn zitstok zal leggen om vervolgens de stukjes verder te verkleinen. Als de stukjes klein genoeg zijn zal hij deze doorslikken om dan pas het grotere stuk dat op de zitstok ligt terug in de bek te nemen en verder te vermalen. Bij dit alles wordt in de mondholte speeksel toegevoegd dit bevat enzymen die het verteren een handje toesteken, ook zorgt dit speeksel voor het beter glijden door de slokdarm naar de krop.

DE KROP: in de krop gaat de vermenging plaats vinden van het eten met het opgenomen water, dit alles gaat weken en de eerste vertering van koolhydraten vind plaats. De zuurwaarde in de krop zal rond de 4,5 ph zijn of we nu aangezuurd water geven of niet deze ph waarde wordt gestuurd door de vogel zelf. Wel is het zo dat hoe zuurder het aangeboden drinkwater is hoe minder dat de vogel zelf moet bijsturen. Vervolgens gaat het voedsel naar de kliermaag.

DE KLIERMAAG: hier gaat de eerste echte vertering plaatsvinden van de eiwitten onder invloed van de toegevoegde maagsappen en gaat de zuurtegraad zakken naar 2,3 ph van hier gaat het verder naar de spiermaag.

SPIERMAAG: onder invloed van de aanwezige kiezeltjes en de knedende beweging gaat de voeding verder verkleinen en word beter verteerbaar. Hier word de kalk opgelost en losgemaakt van de voedingsstoffen om dit beter te kunnen verteren. Er nog even bij vermelden dat voor deze maal functie er scherpe kiezel nodig is opgebouwd uit kiezelzuur, en niet het grit of oesterschel dat opgebouwd is uit calcium daar dit gewoon word opgelost in het zuur van deze spiermaag welke een ph heeft van 1,5 tot 2. Vanaf hier gaat het verder naar de darmen waar de opname van de voedingstoffen zal gebeuren.

Dit wetende kan ik nu de beweringen toetsen van de voorstanders over aanzuren aan de feiten zoals ze voorliggen, zijnde de verschillende ph waarden in de verschillende fases van de vertering. Wat ik nu nog moet weten zijn de waarden van ph waartegen de beestjes niet kunnen om te zien of aanzuren  enige baat heeft.

In de volgende tabel de waarden voor deze beestjes,

Zo te zien heeft aanzuren wel zin voor de beperking van bacteriën, maar zal het weinig invloed hebben op gisten en schimmels vrees ik. Ondanks deze wetenschap ben ik over gegaan tot het aanzuren van men drinkwater. Baat het niet schaad het niet denk ik hierbij, en ook omdat er veel liefhebbers zijn die er lovend over spreken.

Meten is weten was vroeger een van de punten waar veel waarde werd aan gehecht toen ik nog werkt bij de firma Levis. Ook de ph waarde van water gedragen verven moest worden bepaald en bijgestuurd om rotting te voorkomen. De ph waarde kan men aflezen op een schaal gaande van 1 tot 14, waarbij 1 zeer zuur is en 14 zeer alkalisch, een ph waarde van 7  geeft aan dat iets neutraal is. Het meten van deze ph waarde kan op een eenvoudige manier gebeuren door de liefhebber thuis. Men kan zich hier een ph meter voor aanschaffen in een aquarium of tuincentrum wat vrij duur is. Goedkoper en eenvoudiger gaat dit met ph meet trips welke men kan aankopen bij de apotheker en maar enkele euro’s kosten. Waar men verder moet op letten is de ph waarde welke men wenst te bekomen. Na opzoekingen op het net kom ik tot een ph waarde van 5.5 welke men als ok  beschouwt voor vogels. Nog een eigenaardigheidje over de ph waarde die men dikwijls niet weet of over het hoofd ziet, de waardeschaal voor ph stijgt of daalt logaritmisch. Wat wil dit zeggen?  De daling of stijging verloopt niet zoals we ons gewoonlijk voorstellen of met andere woorden 1+1 =2 en +1 = 3, welnu voor ph waarden welke logaritmisch dalen of stijgen, gaat dit zo 1+1= 10 en +1= 100. Dit wetende ga ik wel opletten met men ph bepaling daar het verschil tussen 7ph (neutraal) en 5ph wel 100 maal zuurder is dan gewoon kraantjes water, bv regenwater zit in de buurt van 5 ph en is het drinkwater voor 90% van de vogels in de natuur. Dit alles is nog aanvaardbaar maar ph 4 is wel al 1000 maal zuurder dan gewoon kraantjes water. Is een ph waarde van 4 gevaarlijk? Neen, zo heeft coca cola ook een ph van 4 en dat kan men gewoon drinken, of nemen we iets zuur zoals een citroen welke een waarde heeft van 2.2 tot 2.4 of azijn met een waarde van 2 tot 3.4 ph. Waar men wel moet mee opletten is de concentratie van zuur in een vloeistof, zo bevat azijn gewoonlijk tussen de 6 tot 8% azijnzuur. Indien men azijnzuur in zijn pure vorm gaat nemen is de zuurtegraad hetzelfde maar is het wel een stuk agressiever.

En dan de praktijk, ik ga aanzuren met appelazijn en voeg een soeplepel(10ml) toe aan een liter water dit geeft mij een drinkwater met een zuurtegraad van +- 5ph. Dit aangezuurd water ga ik drie dagen per week verschaffen aan de vogels, en nu maar hopen dat al dat goede wat ik hoorde over aanzuren waarheid was.

NOG ENKELE WEETJES OVER AANZUREN EN DRINKWATER.

Is het nu waar of onwaar dat men geen water rechtstreeks van de kraan mag geven aan de vogels? De logica achter deze bewering volgens de aanhangers van deze handelswijze is te vinden in de bewering dat de chloor in kraantjeswater niet goed is voor de vogels. Men gaat water de avond voor dat men dit aan de vogels geeft aftappen en laat de chloor gedurende de nacht verdampen. Als chloor niet goed is voor de vogels is dit een goede oplossing op het eerste gezicht of niet?

Als men gaat zien waarom dat chloor toevoegt word begint men al te twijfelen aan deze werkwijze. Chloor wordt in heel lage concentraties toegevoegd aan het leidingwater om de eventueel aanwezige bacteriën te doden. Dus als de chloor weg is kunnen aanwezige bacteriën hun gang gaan dat lijkt me nu wel geen voordeel. Niet erg natuurlijk aangezien watermaatschappijen drinkwater moeten leveren zonder bacteriën en dit ook doen in de mate van het mogelijke. Dus in het drinkwater recht uit de kraan zitten geen bacteriën, maar waar zitten ze dan wel? Op alles wat niet gesteriliseerd is zitten van die klein beestjes bv. op onze handen zitten gemiddeld 150 verschillende bacteriën in een hoeveelheid van een paar miljoen per vierkante centimeter. In onze drinkbekers van de vogels al hebben we deze uitgeschrobd met welk antibacterieel middel ook er blijven altijd wel een paar van die beestjes achter. Als ik hier nu recht van de kraan water in doe zorgt de aanwezige chloor ervoor dat de aangroei in de eerste uren beperkt is, als er geen chloor aanwezig is gaat de aangroei onmiddellijk op volle toeren draaien. Hoe snel gaat dat dan wel?  Voor E-coli gaat dit zo, op 10uur vermenigvuldigt ze met factor 1000 en op 24uur met een factor van ver boven het miljoen, voor andere bacteriën zijn er kleine verschillen mogelijk. Even terug naar onze drinkbekers voor de vogels waar ik water indoe dat een nacht heeft gerust ook al zat er maar één beestje in dan zijn dit er nu al 1000. En tegen de avond zijn dit er al enkele miljoenen als ik dit nu twee dagen niet ververs zijn dit er meer dan het aantal mensen dat op de wereld rondloopt.

Met wat zuurt men nu het best zijn drinkwater voor de vogels aan, is dit appel azijn, medicinaal zoutzuur, citroenzuur of nog wat anders? Van alles zijn er voorstanders en tegenstanders zo is appelazijn het meest natuurlijke beweren sommigen, en zo moet zoutzuur niet worden omgezet in de maag van de vogel omdat ze dit zelf ook aanmaken zegt de andere, dit is allemaal wel waar maar welk werkt nu het best als antibacterieel middel voor onze vogels? Om dit te achterhalen moeten we eerst op zoek naar hoe deze antibacteriële werking tot stand komt door zuur. Deze werking in het drinkwater is een verhaal van splitsen in +ionen en –ionen, HCL –moleculen en H+ en CL atomen, om een lang verhaal kort te maken ik snapte er niets van. Dan maar een telefoontje gedaan naar een vroegere collega die de gave bezit om als doctor in de scheikunde iets verstaanbaar te maken voor een jongen die van de vakschool kwam. Na een lange uitleg vatte ik het nog niet maar ik onthield dat enkel het % van ongedissocieerd zuur van belang was. Het is dit  ongedissocieerd zuur dat overblijft in het drinkwater dat een antibacteriële werking heeft.

Tabel van ongedissocieerd zuur: ( bij een oplossing in water met een ph van 4)

Azijnzuur: +-80%  ongedissocieerd zuur

Melkzuur: +-37%  ongedissocieerd zuur

Citroenzuur: +-10%  ongedissocieerd zuur

Zoutzuur:  0 % ongedissocieerd zuur

Weer is een fabeltje naar de maan geholpen hoop ik, uit dit alles leer ik dat men keuze van appelazijn de juiste is.

NOG EVEN GEDULD

De kweek is nog slechts een herinnering, voor sommige een goede en voor anderen een minder goede. Het is weer augustus en hoogzomer de hogere temperaturen helpen onze gevederde vrienden om goed door de ruitijd te komen. Ook de ongewenste kleine beestjes(rode mijt) maakt dankbaar gebruik van vocht en warmte om bij menig liefhebber een uitbraak te forceren, her en der steken ze de kop op. De muggen zijn ook van de partij en als verspreider van het gevreesde vogelpokken virus vervullen ze hun taak, op plaatsen waar er een uitbraak is gaan ze voor verspreiding zorgen in heel de buurt. De meeste liefhebbers namen hun voorzorgen om besmetting te voorkomen door de vogels in te enten tegen deze ziekte.

  De jonge bultjes zijn al door de eerste zift gepasseerd en ongeveer de helft bleek er door te vallen. Met de andere helft kunnen we nu verder werken, ze zitten nu per drie in een kweekbak met een TT-kooi er voor, hier kunnen ze nu verder ruien. Door de dagelijkse verzorging kunnen ze wennen aan de korte nabijheid van mensen. De staart en vleugel pennen zijn nagezien en de afgebroken of slechte pennen zijn verwijderd.

Het is nu zes weken voor de start van het TT-seizoen, op 15 september gaan we van start op de 1dag show te Namen en dan volgen ze elkaar snel op. Namen was vorig jaar men beste 1dag show met een derde best in show was dit men beste resultaat dat ik behaalde. In het Waalse landgedeelte draagt men de Belgische bult hoog in het vaandel wat zich vertaald in een goede reeksindeling. Te Oost-Vlaanderen op de 1dag show was de concurrentie voor men bultjes niet te onderschatten, al de latere medaille winnaars op het wereldkampioenschap met Belgische bult waren van de partij. De mooiste 1dag show vorig jaar was zonder meer Antwerpen de grootst en meest gewaardeerde onder de 1dags shows in België, weliswaar vooral naar de Engelse rassen georiënteerd en met een minder goede  reeksindeling voor de Belgische bult spijtig. Onder de meerdaagse shows was de Gouden ring show te Roeselare de grootste en mooiste show van het land hij kon de concurrentie aan met de grote buitenlandse shows. Te Zandhoven was er de vernieuwde Diamond  Bird show in een prachtige nieuwe zaal met 3800 vogels op weg naar een plaats bij de grootste van het land.

VOORLOPIGE KALENDER VAN TT WAAR IK GA DEELNEMEN

15/9 NAMEN 1DAG – 22/9 WEST-VLAANDEREN 1DAG – 29/9 OOST- VLAANDEREN 1DAG – 6/10 ANTWERPEN en/of HAKENDOVER en/of BEERZEL – 13/10 DIAMOND BIRD en DE HEIKNEUTER PIJPELHEIDE – 18-20/10 BPC LIMBURG en/of HOUWAARTSE UIL – 28/10 BPC OOST- VLAANDEREN en/of BEGIJNENDIJK – 3/11 BPC NAMEN + BULTEN SHOW – 10/11 BPC LUIK – 17/11 PROVINCIAAL  HULSHOUT – 24-25/ 11 AMPV  NEDERLAND - 28-2/ 11 GOUDE RING ROESELARE en SPECIAAL SHOW VOOR BELGISCHE BULT TE STEKENE

Hierna nog het Belgisch kampioenschap AOB dat nu een week later in het jaar plaats vindt. En dan is er nog het wereld kampioenschap te Hasselt waar ik hoop aan deel te nemen. Alles zal afhangen van hoe goed de bultjes zijn in wat vooraf gaat. Als ik hier deelneem moet dit zijn in de overtuiging dat ik een kans maak. De Olympische gedachte dat meedoen belangrijker is dan winnen is voor losers, als ik enkel met deze gedachte moet deelnemen kan ik beter gaan als bezoeker en de vogels bewonderen van de echte kampioenen.

HOOG DAG VOOR VISSEN EN VOGELEN LIEFHEBBERS

Op 21 juli is het niet alleen nationale feestdag maar traditioneel ook hoog dag voor de leden en vrienden van De Heikneuter Pijpelheide.  Op deze dag gaan ze de strijd aan om uit te maken wie zich voor een jaar lang de beste visser mag noemen van de vogelbond. Het strijdtoneel bevindt zich rond de visvijver van visclub Zoet en Zout, het duel word uitgevochten tussen 14u en 19u, met een uur rust tussenin om de dorstige te laven en terug op krachten te komen.

De uittredende kampioen van editie 2011 was Willy Winkelmans maar gezien zijn weerbarstige form welke hij de laatste weken liet zien waren er kapers op de kust om de titel over te nemen.

DE WINNAARS EN DE STRAFSTE VAN ALLEMAAL

De titel  "beste visser" van vogelbond De Heikneuter dit jaar is een gedeelde eerste plaats van vader en zoon, Louis Van Dessel en zijn zoon Danny zorgde voor deze stunt. En ei zo na was het ganse podium ingenomen door de familie van Dessel, maar de jongste zoon Dirk moest zijn stek voor een half uur verlaten om moeder Manda  te gaan ophalen, en zo belande hij op plaats vier.

En dan het strafste verhaal van de dag, het  komt van cowboy John Wayne, hij schoot vijf snoodaards dood met drie kogels en uiteindelijk lagen er maar twee neer?? . Of met andere woorden Jos Van Woensel kreeg drie beten op de ganse dag en hij ving vijf vissen,  zette ze in zijn net, en bij het wegen zaten er maar twee in?? Dat kan ook alleen de Jos maar tegen komen, niet proberen achter na te doen om ongevallen te vermijden.

GEEN SANT IN EIGEN LAND

Bij de vele kontakten met collega vogelliefhebbers en de gesprekken die hier uit voort vloeien kan men altijd wel wat opsteken. Soms leert men hoe het niet moet en soms hoe het beter kan. Men moet natuurlijk niet gaan dansen van het ene been op het andere, of het nu zo doen en een maand later weer helemaal anders. Zowel de vogels als de liefhebber vragen om standvastigheid naar dagindeling en naar vertrouwde zaken in de verzorging. Neem nu het eivoer er zijn een heleboel bekende merken op de markt en wat de ene liefhebber top vind word dan weer door de andere afgebrand tot in de grond. Om nog maar te zwijgen over het bijmengen van allerhande spullen om het nog te verbeteren? Als ik zo eens rond hoor stel ik vast hoe dom ik wel moet zijn, sommige liefhebbers zijn echte professors aangaande eivoer maken. Naar hun mening kennen die mensen die de samenstelling bepalen bij merk A of B er helemaal niets van, ondanks hun gedane studies in de voedingsleer.

Als het op bijmengen van allerhande zaken in het eivoer aankomt ben ik zeker! dat ik de juiste producten  bijmeng en met mij zijn er nog veel liefhebbers overtuigd van deze stelling(grapje natuurlijk). Om dan nog maar te zwijgen over de liefhebbers die helemaal zelfstandig een eivoer gaan samenstellen en met meer dan 10 of 15 potjes en poedertjes te werk gaan.

 Laat mengen nu juist mijn specialiteit geweest zijn(neen ik ben niet Octaaf de bollen uit Samson & Gert) maar ik mengde wel men hele actieve loopbaan bij de firma Levis allerlei zaken om bepaalde kleurtjes of verven te verkrijgen. Na in men beginjaren de productie te hebben doorlopen en de laatste jaren als laborant gewerkt te hebben weet ik hier wel wat van. Ik weet bv. hoe moeilijk het is om een bepaalde norm te bekomen als men niet over de juiste formule beschikt. Neem maar eens de proef op de som, neem een doos met waterverfkleurtjes van de kinderen of kleinkinderen en begin te mengen. Voor men aan het mengen slaat kiest men een kleur uit zijn omgeving en men gaat die nu namaken met het mengen van kleurtjes uit de waterverf doos. Veel succes maar het zal niet lukken voorspel ik.
 
Wel een eivoer volledig zelfstandig mengen is net hetzelfde, het is niet moeilijk nee het is gemakkelijk men neme een hardgekookt ei plet dit en mengt er wat beschuit onder zo simpel is dat. Probeer het maar eens, sommige zullen hun jongen wel groot brengen met dit eenvoudig eivoer. Maar eens men met eiwitten begint te spelen is het wat anders natuurlijk hoeveel is genoeg en hoeveel is te veel? En in wat zitten die eiwitten allemaal? Men koopt een bepaald merk van eiwitten en kijkt op de doos voor de juiste hoeveelheid die men moet toevoegen dus alles ok denk ik. Niets is minder waar natuurlijk er staat bv. drie schepjes per kg eivoer maar hoeveel eiwitten zitten er al in dat eivoer? Als het  eivoer van een bepaald merk is kan ik dit op de doos aflezen, maar als ik dit zelf maak waar kan ik dit dan aflezen? Doe ik er twee eieren in of drie en hoeveel eiwitten zitten er dan al in, ik voeg ook nog wat gemalen pellet korrels toe en nog wat hand opfok ook nog wat breedmax en dan nog wat eiwit 90 of 91 en klaar is kees. Na het maken van dit wonderbaarlijk eivoer volgens mij het beste wat er al gemaakt is op deze wereld zat ik wel met één grote vraag? Als zelfmenger kon ik met de beste wil van de wereld niet schatten hoeveel er van alles in zat, hoeveel vitaminen, mineralen of eiwitten in dit eivoer aanwezig waren wist ik niet. Ik troostte mij met de gedachte dat elke zelfmenger dit in de verste verte niet weet. Als er wel  iemand dit zou weten moet men voor deze mens direct een standbeeld oprichten daar het om een groot genie gaat.

Bij het lezen van een artikel in het maandblad De Witte Spreeuwen van deze maand gaande over vitamines, mineralen en sporenelementen moest ik denken aan de klachten welke ik als eens hoorde tijdens de kweek. De schrijver vertelt hier over wat hij proefondervindelijk vaststelde bij een overdosering van sommige stoffen, echt het lezen waard. Naar aanleiding van dit artikel heb ik besloten om het geweer tegen volgende kweek van schouder te veranderen. Ik ga het zelf bij mengen van allerlei zaken achterwegen laten, een goed basis eivoer met aanvulling van kiem zaad  een  darmconditioner wat broccoli en enkele pinkies  niets meer en niets minder.

Als basis eivoer ga ik kiezen voor het merk KING een in België minder gekend eivoer maar in Engeland een hoogvlieger. Ik kreeg deze tip van een liefhebber die alles al had geprobeerd en uiteindelijk bij dit merk terecht kwam. Bij navraag in  vogelhandel Van Tendeloo te Nijlen  kreeg ik te horen dat zij zelf geen ander eivoer meer geven aan hun vogels en dat het van uitstekende kwaliteit is voor een zeer gunstige prijs(20euro voor 10kg). Maar weinige liefhebbers blijken dit merk van eivoer te kennen, ondanks dat het een Belgische fabrikant is die het op de markt brengt, vandaar geen sant in eigen land.

Hier een link naar een van de website aangaande postuur kanaries in Engeland het gaat hier wel over Borders maar er zijn ook veel tips op te vinden voor alle kanariekwekeres.  
www.bordercanaries.co.uk/In cache 

KONIGING DER WEIDEN

Wie deze plant niet kent doet zijn kanaries of vogels in het algemeen te kort. De officiële naam van deze plant is MOERASSPIREA (Filipendula ulmaria) deze plant behoord tot de rozenfamilie en heeft evenveel volksnamen als er dialecten zijn enkele vb. Bloeiende olm, Geitenbaard, Koningin der weiden, Meershout, Riëtte, Robbroodskruid, enz. Voor ons kanarie liefhebbers komt zowel de bloeiende, als de zaaddragende plant van pas ze worden beiden zeer gelust door onze gevleugelde vrienden. De naar amandel ruikende crème kleurige pluim welke de bloemwijze vormt, is maar al te best bekend bij de duivenmelkers. De zuiverende werking op nieren en lever zijn gekend, ook de werking tegen maagaandoeningen en de gunstige invloed als ontstekingsremmend en bacteriedodend middel zijn waargenomen. Dit alles is toe te schrijven aan het salicylzuur dat voorkomt in de bloem en de wortel en een werking heeft als natuurlijke aspirine.

De zaden welke overvloedig aanwezig zijn worden als een lekkernij gezien door onze vogels, men kan ze oogsten van begin juli tot einde oktober. Men vindt deze plant op de wat lager gelegen gronden en voornamelijk langs (ook droge) sloten of riviertjes en dus is het makkelijk om grote hoeveelheden moerasspirea te vinden waar je bij kunt. Eens men de plant kent zal ze zeker opvallen, de ongeveer  1 à 2 meter grote plant met zijn wiegende pluimen ziet men reeds van ver staan.   Waarom deze plant een aanrader is voor onze kanaries? Wel straks is het weer TT- seizoen en dan verwachten we dat onze vogels een goede bevedering bezitten en gaan we weer te werk met allerhande middeltjes om bij het wassen zowel een goed sluitende als een glanzende bevedering te verkrijgen. Men vergeet soms wel  eens dat de kwaliteit van de bevedering  bepaald wordt tijdens het groeiproces van deze bevedering in de rui en niet door het een of ander middeltje bij het wassen. Een bevedering van slechte kwaliteit mag men wassen met wat men wil het blijft een slechte bevedering. De zaden en bloemen pluim van de moerasspirea gaan er toe bijdragen dat onze vogels de kans krijgen om een goede bevedering aan te maken tijdens de rui. Dit kan er voor zorgen  dat we op de TT dat één puntje meer krijgen voor bevedering wat we nu juist nodig hadden om uitgeroepen te worden tot kampioen of best in show.

MEGABACTERIE

Na een goede kweek komen nu de eerste negatieve gevolgen hiervan aan de oppervlakte. Elk voordeel heb zen nadeel sprak Johan Cruijff  ooit.  Het voordeel van veel jonge vogels is dat er een grote keuze is bij het selecteren van TT of  kweek waardige exemplaren. Het nadeel is dat er veel vogels zitten in een te kleine ruimte en dit is om problemen vragen natuurlijk. Dit probleem draagt de naam megabacterie voor mij.

 Na het samen plaatsen van de jongen van eerste en tweede ronde staken de eerste symptomen de kop op. Een tweetal vogels ging na een paar dagen dik zitten, ik verwijderde ze uit de vlucht en plaatste ze apart in een kooi. Bij het in de hand nemen viel het me op dat ze zeer mager aanvoelden, bij het observeren in hun kooi zag ik ze gans de dag zaden eten. Bij het voederen stelde ik vast dat hun eetbakje vol met meel lag van de gepelde zaden, ze pelden deze wel maar slikten ze niet door.

 Ook vorig jaar stelde ik dit gedrag vast bij enkele jonge vogels, en na een paar bezoeken aan verschillende dierenartsen en ettelijke euro’s verder was het probleem nog niet van de baan en ruimde ik deze vogels op. Aangezien het toen maar over enkele vogels ging dacht ik, als het dit jaar  bij deze twee blijft doe ik net als vorig jaar en klaar is kees. Dit was natuurlijk zonder de waart gerekend, na het opruimen van de eerste twee volgden er meer en meer.

 Met men bezoek aan de dierenarts vorig jaar in gedachte en de slechte resultaten van de behandeling toen stemde een bezoek dit jaar me niet echt hoopvol. Onder druk van ik moet hier iets aandoen maakte ik een afspraak bij Trigenio in Nijlen  ik vroeg naar  Dr. Peter Coutteel  persoonlijk, maar deze bleek ten gevolge van een operatie niet beschikbaar tot september. Dan maar naar zijn collega Dr. Tom Verbeek op consultatie er zat niets anders op. Wetende dat Peter Coutteel  een zeer ervaren vogel onderzoeker is moet zijn collega minder onderlegd zijn dacht ik, maar niets bleek minder waar. Vakkundig en met de nodige uitleg onderzocht Tom Verbeek mijn vogels en kwam tot de vaststelling dat het om Megabacterie ging, de nodige medicijnen(Megabac- New  en  Tylan plus) werden verstrekt om de vogels te behandelen.

Na de vaststelling door de dieren arts van megabacterie wilde ik hier wel wat meer over weten en zocht ik op het internet naar informatie. Blijkbaar is megabacterie geen bacterie maar een schimmel die in de  klier- en spiermaag gaat zitten, hij veroorzaakt hier een ontsteking  waardoor er minder verteringszuren worden afgescheiden door de spiermaag  en  deze zijn maalfunktie  niet meer naar behoren kan uitvoeren dit zorgt er voor dat onvoldoende verteerd voedsel terecht komt in de kliermaag en zo de ganse vertering in de war brengt.

Enkele symptomen welke ik zelf kon vaststellen bij vogels met megabacterie. Het eerste wat me opviel was dat ze gaan dik zitten dit ziet men bijna bij alle zieke vogels het geeft aan dat er iets aan de hand is. Bij het in de hand nemen voelt men het borstbeen als ware het een mes in uw hand snijden ondanks dat ze de ganse dag eten. De zaden  worden wel gepeld maar ze slikken ze niet door,  ook de pellets worden fijn gemalen maar niet opgenomen. Ze zitten ook op de bodem van het hok en pikken zand om hun honger te stillen. Het aangeboden zacht voer  nemen ze nog enigszins op en drinken doen ze ook normaal. Bij het spoelen van de krop en spiermaag met aangezuurd water komen er veel slijmen mee naar buiten. Dit spoelen kan men gemakkelijk zelf doen met een kropnaald het zorgt er voor dat er plaats is om het voer op te nemen. Na enige tijd van ziek zijn gaan de vogels witte poten vertonen. Na het toedienen van de medicijnen was er een snelle verbetering bij de vogels welke licht waren aangetast door deze schimmel, bij de zwaarder aangetaste vogels ging de genezing met Ups & Downs en duurde enkele dagen, de echt heel zwaar aangetaste vogels zijn opgeruimd de hokken zijn uitgewassen en ontsmet om hervallen te voorkomen. Nu na tien dagen behandelen is het ergste leed geleden, alles is terug gezond.

Handelde ik hier nu goed of niet kan men zich afvragen? De tegenstanders van medische begeleiding  bij vogels zullen stellen dat ik enkel maar de vogels heb verzwakt, en de zwakkeren hielp overleven. Zij zijn van menig dat het een Survival of the fittest moet zijn (overleven van de best aan de omgeving aangepaste vogels), en dat de vogels hier dan sterker zullen uitkomen, deze welke overleven toch. Ieder zijn mening natuurlijk maar ik raad iedereen aan om het boek te lezen van Lance Armstrong over zijn strijd tegen kanker en zijn revalidatie erna, en toch won hij nog 7 maal de Tour de France. Dus dat men van ziek zijn en de behandelingen zwakker blijft eens men genezen is moet wel met een korrel zout genomen worden denk ik.

Om af te ronden nog de moraal van het verhaal, en deze is dat ik een fout maakte door te veel vogels te kweken voor een te kleine ruimte. Ik kan nu twee keuzes maken en deze zijn ofwel uitbreiden van men kweekkamer, of met minder koppels kweken. Men besluit staat al vast het eerste wat ik ga doen is een zeer strenge selectie maken bij men kweekvogels en dit gaat automatisch resulteren in minder kweekkoppels. Op termijn moet deze maatregel minder jonge vogels met een betere kwaliteit geven, laat nu dit juist het doel zijn wat ik nastreef.