MEGABACTERIExml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Na een goede kweek komen nu de eerste negatieve gevolgen hiervan aan de oppervlakte. Elk voordeel heb zen nadeel sprak Johan Cruijff  ooit.  Het voordeel van veel jonge vogels is dat er een grote keuze is bij het selecteren van TT of  kweek waardige exemplaren. Het nadeel is dat er veel vogels zitten in een te kleine ruimte en dit is om problemen vragen natuurlijk. Dit probleem draagt de naam megabacterie voor mij.

 Na het samen plaatsen van de jongen van eerste en tweede ronde staken de eerste symptomen de kop op. Een tweetal vogels ging na een paar dagen dik zitten, ik verwijderde ze uit de vlucht en plaatste ze apart in een kooi. Bij het in de hand nemen viel het me op dat ze zeer mager aanvoelden, bij het observeren in hun kooi zag ik ze gans de dag zaden eten. Bij het voederen stelde ik vast dat hun eetbakje vol met meel lag van de gepelde zaden, ze pelden deze wel maar slikten ze niet door.

 Ook vorig jaar stelde ik dit gedrag vast bij enkele jonge vogels, en na een paar bezoeken aan verschillende dierenartsen en ettelijke euro’s verder was het probleem nog niet van de baan en ruimde ik deze vogels op. Aangezien het toen maar over enkele vogels ging dacht ik, als het dit jaar  bij deze twee blijft doe ik net als vorig jaar en klaar is kees. Dit was natuurlijk zonder de waart gerekend, na het opruimen van de eerste twee volgden er meer en meer.

 Met men bezoek aan de dierenarts vorig jaar in gedachte en de slechte resultaten van de behandeling toen stemde een bezoek dit jaar me niet echt hoopvol. Onder druk van ik moet hier iets aandoen maakte ik een afspraak bij Trigenio in Nijlen  ik vroeg naar  Dr. Peter Coutteel  persoonlijk, maar deze bleek ten gevolge van een operatie niet beschikbaar tot september. Dan maar naar zijn collega Dr. Tom Verbeek op consultatie er zat niets anders op. Wetende dat Peter Coutteel  een zeer ervaren vogel onderzoeker is moet zijn collega minder onderlegd zijn dacht ik, maar niets bleek minder waar. Vakkundig en met de nodige uitleg onderzocht Tom Verbeek mijn vogels en kwam tot de vaststelling dat het om Megabacterie ging, de nodige medicijnen(Megabac- New  en  Tylan plus) werden verstrekt om de vogels te behandelen.

Na de vaststelling door de dieren arts van megabacterie wilde ik hier wel wat meer over weten en zocht ik op het internet naar informatie. Blijkbaar is megabacterie geen bacterie maar een schimmel die in de  klier- en spiermaag gaat zitten, hij veroorzaakt hier een ontsteking  waardoor er minder verteringszuren worden afgescheiden door de spiermaag  en  deze zijn maalfunktie  niet meer naar behoren kan uitvoeren dit zorgt er voor dat onvoldoende verteerd voedsel terecht komt in de kliermaag en zo de ganse vertering in de war brengt.

Enkele symptomen welke ik zelf kon vaststellen bij vogels met megabacterie. Het eerste wat me opviel was dat ze gaan dik zitten dit ziet men bijna bij alle zieke vogels het geeft aan dat er iets aan de hand is. Bij het in de hand nemen voelt men het borstbeen als ware het een mes in uw hand snijden ondanks dat ze de ganse dag eten. De zaden  worden wel gepeld maar ze slikken ze niet door,  ook de pellets worden fijn gemalen maar niet opgenomen. Ze zitten ook op de bodem van het hok en pikken zand om hun honger te stillen. Het aangeboden zacht voer  nemen ze nog enigszins op en drinken doen ze ook normaal. Bij het spoelen van de krop en spiermaag met aangezuurd water komen er veel slijmen mee naar buiten. Dit spoelen kan men gemakkelijk zelf doen met een kropnaald het zorgt er voor dat er plaats is om het voer op te nemen. Na enige tijd van ziek zijn gaan de vogels witte poten vertonen. Na het toedienen van de medicijnen was er een snelle verbetering bij de vogels welke licht waren aangetast door deze schimmel, bij de zwaarder aangetaste vogels ging de genezing met Ups & Downs en duurde enkele dagen, de echt heel zwaar aangetaste vogels zijn opgeruimd de hokken zijn uitgewassen en ontsmet om hervallen te voorkomen. Nu na tien dagen behandelen is het ergste leed geleden, alles is terug gezond.

Handelde ik hier nu goed of niet kan men zich afvragen? De tegenstanders van medische begeleiding  bij vogels zullen stellen dat ik enkel maar de vogels heb verzwakt, en de zwakkeren hielp overleven. Zij zijn van menig dat het een Survival of the fittest moet zijn (overleven van de best aan de omgeving aangepaste vogels), en dat de vogels hier dan sterker zullen uitkomen, deze welke overleven toch. Ieder zijn mening natuurlijk maar ik raad iedereen aan om het boek te lezen van Lance Armstrong over zijn strijd tegen kanker en zijn revalidatie erna, en toch won hij nog 7 maal de Tour de France. Dus dat men van ziek zijn en de behandelingen zwakker blijft eens men genezen is moet wel met een korrel zout genomen worden denk ik.

Om af te ronden nog de moraal van het verhaal, en deze is dat ik een fout maakte door te veel vogels te kweken voor een te kleine ruimte. Ik kan nu twee keuzes maken en deze zijn ofwel uitbreiden van men kweekkamer, of met minder koppels kweken. Men besluit staat al vast het eerste wat ik ga doen is een zeer strenge selectie maken bij men kweekvogels en dit gaat automatisch resulteren in minder kweekkoppels. Op termijn moet deze maatregel minder jonge vogels met een betere kwaliteit geven, laat nu dit juist het doel zijn wat ik nastreef.