DE KWEEK VAN 2013

Het is nu begin mei en er komt sleet op de kweek, een aantal kweekbakken staat al leeg en 200 ringen zijn bijna van een pootje voorzien. De laatste eitjes worden gelegd, tot zondag mogen ze nog verder en dan is het gedaan. De vroegste jongen zijn aan de rui begonnen, door de jonge mannetjes worden de eerste liedjes zachtjes aan ingeoefend. Ze zitten nu van zonsopgang tot de avond buiten, ze kibbelen onder elkaar over alles en nog wat. In de grote vlucht waar ze in verblijven oefenen ze als F-16 piloten hun vliegkunsten, bij elke regenbui stormen ze naar buiten en is het douchen geblazen, sommigen maken zich zo nat dat ze eerst moeten opdrogen voor ze weer kunnen vliegen. Soms laat er eentje zien dat hij talent in huis heeft om het ver te brengen in het wereldje waar hij voor bestemd is, plots vliegt hij weer weg en zie ik hem niet meer. Had ik nu maar het ringnummer kunnen zien denk ik dan, straks vind ik hem niet meer tussen al die anderen. Maar als hij echt goed is moet ik mij geen zorgen maken dan komt hij wel weer aan de oppervlakte, doet hij dit niet dan was hij niet zo goed als ik wel dacht. Kweken is als de voorbereiding op een praktisch examen, straks in september is het weer zo ver, dan staan we met onze resultaten voor de examinator. Eerst nog een lange hete zomer, en dan ergens begin augustus als er sleet komt op de zomer gaan we de bultjes africhten. Ik kijk er al naar uit, nee ik droom er van om die ene ruwe diamant te ontdekken, hem af te richten en dan te zien fonkelen op een grote show. Dromen zijn bedrog hoort men wel eens, maar eigenlijk zijn dromen de beelden van ons verlangen, en dit verlangen doet ons streven naar een doel. Wat kan een hobby toch mooi zijn.





TWEE BRUINTJES EN EEN GEEL VOOR MIJ HET NESTJE VAN HET JAAR DE MOOISTE VAN MEN HOK. WEL SPIJTIG HET IS ZOALS JOS VETTERS MIJ DIKWIJLS ZEGT ZE MOETEN NIET MOOI ZIJN MAAR ZE MOETEN GOED ZIJN?

BONT EN WIT  DE BONTE BULTJES WAS TOT NU TOE MEN ZWAKSTE SCHAKEL. DIT JAAR VEEL MOEITE GEDAAN OM DAAR EEN OPLOSSING VOOR TE VINDEN WE ZULLEN ZIEN OF HET IETS GEBAAT HEEFT.

WEER EEN BRUINTJE

EEN SPECIALLEKE  EEN INTENSIEF BRUINTJE



DE BUITENVLUCHT IS HET OEFENTEREIN VOOR MEN F-16 PILOTEN EN ALS ER BROKKEN VALLEN MOGEN ZE ER GERUST EEN BULT AAN OVERHOUDEN

DE VISSERS VAN DE HEIKNEUTER

Tradities zijn er om in eer te houden, dus was er ook dit jaar weer een grote visprijskamp De Heikneuter. Door omstandigheden was het dit jaar niet mogelijk om hem op 21 juli te laten doorgaan en was 1 mei de nieuwe datum van afspraak. Voor de meeste deelnemers was het dan ook zonder voorbereiding dat ze deze wedstrijd moesten aanvatten. Geen erg aangezien de meeste Heikneuters onder aanvoering van Jos Van Woensel, over een onmiskenbaar groot vistalent beschikken. Des al niet te min was er dit jaar wel enige ongerustheid bij sommige leden aangezien er een sterke afvaardiging van BPC. Antwerpen werd verwacht.

Met 22 vissers en onder een stralende zon werd het startschot gegeven, tijdens de rust werd er druk gespeculeerd wie in de beste positie lag om het laken naar zich toe te halen. De tussenstand zag er als volgt uit, op plaats één met 6 vissen de uittredende kampioen Van Dessel Louis, gevolgd door René Vercammen met 5 vissen. Dit was maar een indicatie en vertelde niets over wie nu aan de leiding lag op gewicht, daar er bij verschillende deelnemers een zware karper in het net zat. Bij de hervatting was nog alles mogelijk zodat ze allen nog maar eens hun beste beentje voorzette om het laken naar zich toe te halen.

Het was echter boter aan de galg, de Louis onze kampioen van 2012 loste de rol niet meer en wist voor de tweede maal na elkaar de titel van beste visser van de Heikneuter te behalen. Het zal niet makkelijk zijn! maar volgend jaar gaat hij voor de titel van keizer, de tegenstanders zijn gewaarschuwd. Het zilver was dit jaar voor Winkelmans Willy de kampioen van 2011, hiermee geeft hij aan nog te weten hoe men een vis moet vangen. De derde plaats was voor Pelgrims dirk die hiermee een van zijn betere vis prestaties leverde. De dag werd in de kantine afgerond met de dorstige te laven en het nakaarten over al die vissen die juist niet werden gevangen. Als de aanwijzingen en de gebaren met de handen van hoe groot deze wel waren juist zijn, moeten ze de omvang benaderen van deze waar Jona volgens de Bijbel drie dagen en nachten in zijn maag van zat. Uit voorzorg ga ik vanaf nu niet te dicht meer aan de waterkant staan bang als ik ben dat een van die monsters me gaat verrassen en ik net als Jona in zijn maag beland.

QUI MUNDI SUPERAMUS

Zij die de wereld overwinnen

Vrijdag avond was ik aanwezig op een drink aangeboden door enkele collega’s vogelkweekers welke op de  wereldkampioenschappen in Hasselt één of meerdere medailles wisten te behalen. Het was de ideale gelegenheid om eens tussen pot en pint (of cola) bij te praten in een gezellige sfeer met de vrienden vogelkweekers waarvan ik sommige al een tijdje niet meer zag. In de tijd van kweken plooien we wat terug in de vertrouwde omgeving van onze kweekkamer of volière om het jonge geweld te verzorgen dat er aankomt voor 2013.

Bij de meeste liefhebbers was er een positieve toon te horen over de gang van zaken bij de kweek. Op enkele geïsoleerde gevallen van zwarte luis na had men geen last van uitwendige parasieten, zo was er van de rode luis tot nu toe bij niemand sprake. We moeten natuurlijk nog geen victorie kraaien het was tot nu toe relatief koud en dit beestje komt meestal als het wat warmer is. De meeste liefhebbers gebruiken nu ook wel de erg afdoende en gemakkelijk toepasbare methode van het druppeltje ivomec injectie welke men gewoon eenmaal per week via het drinkwater kan toedienen om deze beestjes te voorkomen. De grootste boosdoener bij sommige kwekers was weer maar eens de zwarte stip.

En dan nu de orde van de superamus, wie zijn ze wat drijft hen, en waarom doen ze het? Om tot dit select groepje te kunnen toetreden zijn er maar twee vereisten, de eerste is dat men op het laatste wereldkampioenschap een medaille diende te behalen, en de tweede is dat men  de drink die ze aanbieden aan de talrijke aanwezige vrienden mee ondersteund.

Voor dit jaar bestond de orde van de super(a)mussen uit de tandem Winkelmans Willy en Torfs  Maurice die met hun super Borders al enkele jaren op hoog niveau presteren.

René Vercammen was ook geslaagd voor de selectie als superamus, hij staat al jaren aan de top met zijn Glosters. In  de toekomst gaat René  met de grote broer van de Gloster namelijk de Crest en Crestbred  er een vervolg proberen aan te breien.

Verder was er nog Dirk Pelgrims die ook al een aantal jaren meedraait op het WK , zowel met de Fife fancy als met de Japan Hoso wist hij al medailles te behalen.

Ook de Werner van Dessel was weer van de partij dit maal deed hij het met de Irish fancy . Maar voor de Werner maakt het niet veel uit met welk ras hij wint, maar als hij ergens zijn tanden inzet gaat hij er voor.

Dit jaar slaagde ook André Geeraerts er in om zich in dit select groepje te plaatsen, daar waar de voorgaande het deden met postuurvogels gaat het bij André om kleurkanaries. Nadat hij in de voorgaande jaren al mooie uitslagen wist neer te zetten op menig grote show, was het bij zijn tweede deelname aan het WK al bingo.

Het geeft een grote voldoening om deze goede liefhebbers tot men directe kennissen kring te mogen rekenen. Telkens we elkaar ontmoeten op een show of vergadering van de Heikneuter is het een gezellige boel en kan ik veel zaken opsteken uit hun jaren lange ondervinding aan de top.

Voor wie er wat aan heeft, gelezen op Facebook


Problema de
Punto Negro
en las crias
Importante actuar sobre los reproduttores:
fortalecer el sistema inmunològico
que actùan sobre las bacterias intestinales

NUMMER 100

De honderdste Belgische bult die in het jaar 2013 op de Pijpelheide in de Jaarmarkstraat het levenslicht zag is van een ring voorzien. Kweken is aan de toekomst werken in onze hobby, goede jongen laten in het TT-seizoen weer vergeten hoe moeilijk het soms was om ze op stok te krijgen. Of het er veel moeten zijn weet ik niet? Als men nu mag kiezen om er 100 voor de opkoper in te ruilen tegen eentje dat best in show kan worden, dan weet ik wel wat ik ga kiezen.

Afgaande op de verhalen die ik opvang bij collega kwekers is ook dit jaar het zwarte beest van de zwarte stip weer een ronddwalende rampspoed die vele slachtoffers maakt onder de jonge kanaries, en sommige liefhebbers zelfs tot de gedachte brengen om de hobby vaarwel te zeggen. Laat ons hopen dat er snel een afdoend middel op de markt komt om deze ziekte te voorkomen.

Beste Belgische Bult kwekers/Liefhebbers en nieuwsbrieflezers,

Nieuwsbrief April 2013

De kweek is nog volop bezig, dus nog veel werk aan de winkel voor de meesten van ons.

Toch heeft de Belgische Bulten Groep Oost-Vlaanderen al weer een eerste vergadering achter de rug.
De 1-dagshow zal plaats vinden op Zaterdag 14 december 2013.
Inkorven vanaf vrijdag 13 december 2013 tussen 18.00u en 21.00u, inkorven kan ook op zaterdag 14 december 2013 vanaf 07.0u.

De keuring zal om 09.30u plaats vinden.
Plaats: Zaal het Helleken, Preekekeplein 8 Stekene.

De keurmeesters zijn:

1)       LO VERSO GIOVANNI

2)       DE PAEMELAERE PATRICE

Er kan worden ingeschreven in 20 reeksen

Inschrijfgeld is 2 euro per vogel en er kan online worden ingeschreven via de site, we zullen ook papieren inschrijfformulieren voorzien.

Wegens het grote succes van vorig jaar hebben we weer het alom bekende Bulten Bier laten brouwen, er is een triple (licht) en nu voor het eerst een dubbel (donkere).

Voor elke reekswinnaar hebben we een speciale versie van het Bultenbier laten brouwen in een grote fles van 75cl. (collectors item!!!)

Iedere deelnemer krijgt net als vorig jaar een groot prijzenpakket.

Ook weer  zeer mooie prijzen voor Best in Show, Second in Show en Third in Show.

Zo dit was het weer voor de eerste nieuwsbrief voor 2013,

Groeten
Belgische Bulten Groep Oost-Vlaanderen

www.belgischebultengroepoostvlaanderen.com

MET STIP

Bij onze laatste vergadering van de Heikneuter was een van de onderwerpen het elk jaar wederkerende probleem van de sterfte bij jonge vogels ten gevolge zwarte stip. Sommige liefhebbers weten niet over wat het gaat aangezien ze er nog nooit mee te maken kregen, dit zijn de gelukkigen onder ons. Anderen zien bijna alle jongen verloren gaan door deze “kanker” onder de vogelziekten. Niemand weet de juiste toedracht waarom het bij de ene wel en bij de andere niet voorkomt. Dit werkt dan ook de wildste gissingen in de hand over de oorzaak en oplossing voor dit probleem. Sommige zoeken de oorzaak in te veel of te krachtige voeding en vitaminen, anderen wijten het dan weer aan te verzwakte ouder vogels. Zo hoort men ook voor de behandeling of het voorkomen van de zwarte stip de meest onwaarschijnlijke oplossingen. De vreemdste behandeling die iemand mij wist te vertellen ging als volgt, men neemt een blokje ijs en druppelt twee dagen na elkaar smeltwater in de bek van de jongen en weg is de stip, of hoe simpel het soms is men moet er maar op komen.

Voor zo ver mij bekend gaat het bij de zwarte stip in de eerste plaats over een besmetting met het circovirus, dit tast het immuunsysteem van de vogel aan. Deze verzwakking zorgt er dan weer voor dat de vogel wordt belaagd door verschillende bacteriële infecties welke de doodsteek geven aan het nog jonge vogeltje. De behandeling van het virus kan enkel door een inenting tegen dit virus maar aangezien er geen vaccin voorhanden is kan dit niet. De bacteriële infecties kan men wel behandelen met antibiotica toe te dienen. Van deze antibiotica circuleren er verschillende merknamen welke effectief zouden zijn tegen de stip. Men moet deze wel toe  dienen juist voor en gedurende de leg zodat men een besmetting in het ei probeert te voorkomen, aangezien er anders veel sterfte mogelijk is bij het uit kippen der jongen. Het eigenaardige is dat zwarte stip niet enkel voorkomt bij de allerjongste vogels waar we het van kennen maar ook jonge vogels aantast tot 8a9 maanden maar dan niet word erkend als zwarte stip.

Via het internet kon ik een aantal bevindingen  lezen over zwarte stip  van Dr Rob Marshall een Australische dierenarts die zich specialiseerde in de behandeling van ziektes bij vogels. Over dit onderwerp publiceerde hij verschillende boeken. Enkele jaren geleden bracht ik samen met de tandem Winkelmans-Torfs  een bezoek aan de gekende Engelse border kweker Phil Warne deze liet ons een boek zien over vogelziekten van deze Dr Rob Marshall. Hij vertelde er bij dat bij het lezen van dit boek het juist leek of dat hij over uw schouder had meegekeken bij het beschrijven van ziektebeelden of toestanden die met zieke vogels te maken hadden. Aangezien hij enkel in het Engels publiceert is het hieronder vermelde verslag een vertaling door mezelf en de computer gedaan wat er voor zorgt dat het niet samenhangend overkomt, maar de belangrijkste zaken staan er wel in.

Vertaling zwarte stip

De problemen van zwarte stip bij de kanaries kan een gevolg zijn van vele oorzaken maar is steeds terug te brengen tot een ontsteking van de gal met mogelijk een vergrote milt en lever. Dit heeft tot gevolg dat de vertering bij de uitkippende jonge vogel niet op gang komt. De inhoud van de

dooier wordt via de navelbloedvaten rechtstreeks in de bloedbaan opgenomen. De voedingsstoffen die hier inzitten dienen voor de kracht te zorgen bij het uit kippen en is voeding voor de eerste uren van hun leven. Ook is dit het signaal om de vertering te activeren, door de vetten die aanwezig zijn in de dooier en de reactie hierop van de ontstoken gal en lever gaat dit echter zorgen dat er een kortsluiting bij het bijna volwassen jong in het ei plaatsvind. Zo ziet men vaak dat het jong gaat afsterven juist voor het uitkippen ten gevolge van deze reactie. Als het jong wel uitkipt zal het voedsel weigeren omdat er geen vertering plaatsvindt, wat tot gevolg heef dat de reflex om voedsel te vragen wegvalt. Het is namelijk de vertering en het hongergevoel wat er uit voort komt dat deze reflex stuurt.

.Zwarte stip doet zich zichtbaar voor bij zeer jonge vogels (1-5 dagen oud) en jonge vogels (2-9 maanden van leeftijd). Zwarte stip verwijst naar het symptoom van een zwarte vlek op de buik van de jonge vogel die wordt weergegeven wanneer de milt, lever of beide organen worden vergroot vanwege infectie. Zwarte stip doet zich voor bij alle soorten van vogels, bij kanaries maar ook bij wildzang en parkieten, in England stelde men het zelfs vast bij populaties van inlandse vogels welke vrij in de natuur leefden, het kan zich verspreiden van de één soort naar de andere.

De belangrijkste oorzaken van zwarte stip zijn Circovirus en Coccidiosis (Atoxoplasmosis). Oronithosis, bacteriële septicaemias en andere bloed parasieten (aviaire Malaris (Plasmodium), Haemoproteus en Trypanosoma) kan ook leiden tot zwarte stip. Duitse onderzoekers vonden Mycoplasma als de belangrijkste oorzaak van zwarte stip bij Europese vogels. Rode mijten, vliegen, muggen en huis mussen verspreiden deze bloed parasieten. Moeizame ademhaling is een symptoom van deze bloed parasieten.

Zwarte stip & Circovirus:  Circovirus is vaak de oorzaak bij de dood van jonge vogels op de leeftijd van één tot vijf dagen. Zwarte stip veroorzaakt door Circovirus produceert een zwarte vlek aan de rechterkant van de buik bij vogels welke zijn besmet. Symptomen van zwarte stip kan men mogelijk vaststellen direct na het uitkippen van het jong. Geïnfecteerde jongen zijn zwak en accepteren geen voedsel van hun ouders, hebben een lege krop en uiteindelijk sterven ze na drie tot vier dagen. Deze vorm van zwarte stip is moeilijk te genezen.

Zwarte stip & Mycoplasma infecties: Europese onderzoekers geloven dat er een relatie bestaat tussen zwarte stip en Mycoplasma infectie. Deze onderzoekers geloven dat een Pre-Breeding zuivering  met Tylosine  de Mycoplasma infecties voorkomt bij de vogels. Deze behandeling tegen de Mycoplasma moet zwarte stip voorkomen tijdens het kweek seizoen

Zwarte stip en Coccidiosis (Atoxoplasmosis) Een bloed vorm van Coccidiosis genaamd Atoxoplasmosis kan zwarte stip veroorzaken. Coccidiosis infectie veroorzaakt door Isospora serini blijft de meest waarschijnlijke oorzaak van zwarte stip bij jonge vogels onder de leeftijd van een jaar. Deze ziekte is ook bekend als Atoxoplasmosis. Het is een coccidiosis parasiet die verschilt van de gebruikelijke vorm van coccidiosis infectie en word veroorzaakt door Isospora canaria. Gewone  Coccidiosis is meestal beperkt tot het intestinale epitheel( een bepaalde plaats in de darm waar uitwisseling plaatsvind). Atoxoplasmosis (een vorm van coccidiosis veroorzaakt door Isospora serine) vermenigvuldigt zich in de darm, en valt binnen bij de bloed cellen waarna het zich verspreidt door de bloed stroom en veroorzaakt infecties van de lever, Long- en milt.

Atoxoplasmosis infectie produceert zwarte vlekken aan beide zijden van de buik, een teken dat aangeeft dat milt en lever zijn besmet. Stoxoplasmosis wordt beschouwd als een tussenvorm van een deel van de levenscyclus van Coccidiosis (Isospora spp.).

Symptomen van zwarte stip  als gevolg van Atoxoplasmosis  verschijnen bij vogels minder dan een jaar oud. Na deze tijd kunnen volwassen vogels besmet blijven maar tonen geen uiterlijke tekenen van infectie meer. Jonge vogels blijven de besmetting doorgeven tot 8 maanden na de eerste besmetting.

Geïnfecteerde jongeren worden lusteloos en gaan dik zitten, ze ontwikkelen een opgeblazen buik, diarree en soms neurologische symptomen. Sterfte kan oplopen tot 80% van het jonge vogel bestand. Infectie komt vaker voor in buiten volières en overvolle vluchten.

Ouder vogels worden verondersteld dat ze de besmetting aan hun jongen door geven bij het voederen. Man en pop kunnen doorgever zijn, maar meer in het algemeen is de pop de oorzaak. Zij kan voortdurend door haar eigen zwarte stip kiemen (oöcysten) worden gere-infected tijdens het schoonmaken van het nest van de uitwerpselen. Zwarte stip komt meer voor in nesten met een pop die voor de eerste keer jongen heeft. Omstandigheden die het immuunsysteem verzwakken, namelijk ornithose, inteelt of door ziekte verzwakte vogels, dit alles kan leiden tot zwarte stip. , Ornithose en  Coccidiosis ziekte zijn het meest waarschijnlijk triggers van de ziekte

Diagnose van Atoxoplasmosis is moeilijk bij de levende vogel omdat coccidial oöcysten zelden in uitwerpselen gevonden zijn of  bij intestinale uitstrijkjes(uitstrijkjes met monsters van de verschillende organen)  vanwege de acute aard van de ziekte. Speciale indruk uitstrijkjes genomen uit de longen, de lever en de milt van dode vogels helpen te diagnosticeren Atoxoplasmosis.

Zwarte stip Control en Preventie: Ongeacht de oorzaak van zwarte stip moeten volgende maatregelen worden genomen. Goede hygiëne, voeding en ziektepreventie helpen bij de controle van zwarte stip.

Goede hygiëne (bijvoorbeeld F-Vite in plaats van korrel), verbeterde voeding en ziektebestrijding (Ornithose en coccidiosis behandelingen voor de ingezetene kweekvogels en nieuwe vogels in quarantaine spelen een belangrijke rol in volières waar zwarte stip een intermitterend probleem is. Nieuwe vogels welke drager zijn van de ziekte, slechte voeding en hygiëne, overbevolking of besmet voedsel zijn de meest voorkomende oorzaken van zwarte stip in een bestand dat eerder vrij was van de ziekte. Pre-Breeding programma's gericht op het elimineren van latente dragers van ziektes  en parasieten  of flagellanten en een goede voorbereiding van de vogels voor de kweek zijn een essentieel onderdeel in de controle van zwarte stip. Het gebruik van water reinigingsmiddelen, zoals  KD( een Engels ontsmettings  middel voor drinkwater) en aandacht voor strikte  hygiëne bij de voorbereiding van zacht voedsel en gekiemde zaden die ziekte kiem en schimmel vrij zijn  helpen ook bij de controle van zwarte stip.

Een erge vorm van Zwarte stip moet worden beschouwd als de oorzaak van een groen/zwart gekleurde, scherp ruikend volledig ontwikkeld embryo wat dood in het ei zit "dead in shell". Zwarte stip lijkt weinig effect te hebben op de vruchtbaarheid.

Jongen (0-5 dagen oud): Zwarte stip kan worden bevestigd bij jongen tussen één en vijf dagen oud door de aanwezigheid van de zwarte stip op de buik. Sommige liefhebbers geloven dat zwarte stip vaker op treedt bij slecht voederende ouders, en gaan deze er dan doorhalen door ze bij te voederen. Deze jongen blijven echter "dragers" voor het leven en vormen een belangrijke gezondheid risico wanneer men deze jongen verhuisde van het nest naar de kooien om te spenen.

Veel nesten met zwarte stip  doden bevatten ook volkomen normaal kuikens. Sommige van deze blijkbaar  gezonde jongen zijn ook drager van het virus  en worden "vervoerder" ze zijn soms de oorzaak van zwarte stip uitbraken in overvolle vluchten met jonge vogels.

Jonge vogels (2-9 maanden van leeftijd) Zwarte stip kan ook jonge vogels tussen twee tot negen maanden oud infecteren. De geïnfecteerde vogels gaan dik zitten vertonen een waterige diarree en stoppen met eten. Tot wel 80% van het bestand kan aan deze ongeneeslijke ziekte sterven. Een zwarte vlek (vergrote lever en milt) en opgeblazen buik (verwijde darm lussen) zijn teken van zwarte stip deze  kan men zien door het transparante buik vel. Dit soort zwarte stip is gerelateerd aan Atoxoplasmosis.

Volwassen vogels:  Het lijkt erop dat oudere vogels immuniteit bezitten tegen zwarte stip, en alleen drager zijn van het virus.

Black Spot (Circovirus): Methoden voor het voorkomen van infectie en het elimineren van gevoelige vogels of bestanden. Bestrijding van ziekten ornithose, schimmels  die schade toebrengen aan het immuunsysteem en predisponeren naar zwarte stip. De installatie ontsmetten en verzorgen met een  goede hygiëne, voeding en quarantaine maatregelen voor zieke of nieuwe vogels. Strikte aandacht besteden aan de hygiënische bereiding van zacht voedsel en gekiemde zaden om te voorkomen dat ze besmet zijn door schimmels, gisten of e. Coli-infecties. Gebruik Baycox als onderdeel van een controleplan tegen zwarte stip bij de jonge vogel, rui  en Pre-fokprogramma's. De uitvoering van een programma voor Pre-Breeding die ziekten zoals ornithose elimineert en helpt vogels voor te bereiden voor de fokkerij. Het gebruik van Baycox in 1 ml per liter water gedurende 3 opeenvolgende dagen elke maand zal voorkomen van het uitbreken van de coccidiosis.

MAAK U GEEN ILUSIES ONDANKS DIT ALLES TE WETEN VOER IK NOG STEEDS STRIJD TEGEN DEZE KANKER ONDER DE VOGELZIEKTEN SOMS MET SUCCES EN DAN WEER ZONDER RESULTAAT HET BLIJKT EEN DRAAK MET VELE KOPPEN TE ZIJN.

VAN EEN ROTS IN DE BRANDING EN EEN KLEIN MOUSTACHE

Men denkt soms iets te hebben doorgrond en er het fijne van weet tot men met zijn neus op de feiten word gedrukt dat dit niet zo is. Daar ik een grote fan ben van de kaneel kleur bij de bultjes verdiepte ik mij in de vererving van deze kleur. Een geslacht gebonden vererving is met wat goede wil en wat moeite om het te willen weten nu ook weer niet zo moeilijk om te begrijpen.

 Dat er heel wat misverstanden over deze kleur de ronde doen onder de postuurkanarie liefhebbers is een open deur intrappen. Zo fronste ik de wenkbrauwen op de laatste vergadering van de Heikneuter, op deze vergadering behandelde Leo De Bot dit onderwerp. Dat fronsen was niet ten gevolge van wat deze spreker vertelde. Het was een zeer begrijpbare voorstelling van de verschillende vormen van vererving. Het was meer het gevolg van de verhalen die meerdere liefhebbers aanhaalden over de ervaring met de kweek van cinnamons. De meest onmogelijke koppelingen leverde bij hun vogels op met deze kleur, zo was er een verhaal waar de pop split bleek te zijn voor cinnamon?

Men eerste gedacht bij het aanhoren van dit alles was dat kan niet ze vergissen zich. Maar ik stel nu zelf vast dat na het uitkomen van jongen uit koppels die de cinnamon kleur kunnen doorgeven, er jongen bijzijn die de kleur moesten laten zien en dit niet doen, en anderen die ze niet kunnen laten zien ze wel bezitten? Dus nu weet ik het ook niet meer, het spook van wat niet kan en toch is dwaalt door men hoofd en kweek hok.

Het is al maar goed dat er nog een paar vaststaande zaken zijn die zo sterk staan als een rots in de branding.  De opwarming van de aarde daar kan men echt niet rond. Vijf maanden winter met veel sneeuw, dag en nacht diepvries temperaturen allemaal bewijzen dat de aarde opwarmt, of dwaalt er hier ook een spook??

En dan is er nog Europa waar Duitsland aan iedereen en nog wat zijn wetten oplegt, na het verbieden van bepaald type kooien om de vogels in te brengen op een TT , denkt men er nu in Duitsland aan om de kweek van bepaalde rassen postuurkanaries te verbieden. Men wil het kweken van naar hun normen gehandicapte kanaries afschaffen, en ja ook onze Belgische bult behoord tot deze rassen.

 Men moet in Duitsland maar doen waar men stek in is en was, na de Rassenwetten van Neurenberg komen nu de rassenwetten van de kanaries er aan. Het is te hopen dat de Europese gemeenschap uiteen valt voor er weer eentje met een klein moustache komt zeggen dat men bultjes naar Auschwitz moeten. Er zijn ook geruchten dat bepaalde drukking groepen in België deze materie gaan overnemen in navolging van Duitsland, als dit bewaarheid word zijn heel wat postuurkanarie rassen bedreigd in hun bestaan.

DE KWEEK VAN 2013

Vandaag is de 56^ste Belgische Bult van oogstjaar 2013 van een ring voorzien, nog een 30 tal gaat hen vervoegen en dan
nog wat laatkomers die moeten uitkippen. Buiten de 15 nestjes met alleen maar onbevruchte eitjes wegens het toepassen van wisselkweek verloopt alles naar wens. Sommige zaken welke ik aanpaste ten opzichte van vorig jaar bleken goed en andere wat minder.

Zo is de verandering van eivoer naar enkel nog King een goede zet geweest het voederen verloopt zeer goed en de jongen groeien als kool. Voor de wisselkweek van één man tegen meerdere popjes is de uitkomst negatief te noemen, ook als ik die oude man welke onvruchtbaar bleek te zijn buiten beschouwing laat was het niet goed. De schuldige hiervoor moet ik onder mijn eigen hand gaan zoeken als ik deze op men hoofd leg, blijkbaar spelen de liefhebbers welke dit onder de knie hebben in een hogere klasse en is deze voor mij wat hoog gegrepen.

DE EERSTE JONGEN VAN 2013

De eerste jonge bultjes zagen het levenslicht, het werden er minder dan verwacht. Voor de kweekmethode van één man tegen meerdere popjes welke ik dit jaar toepaste kreeg ik van verschillende liefhebbers een waarschuwing dat het hier wel eens behoorlijk kon mee mislopen. Maar aangezien men het meest opsteekt uit eigen ondervinding liet ik al deze goed bedoelde opmerkingen aan mij voorbijgaan. En zie zoals het spreekwoord zegt wie zijn gat verbrand moet op de blaren zitten, wel ik zit op de blaren en dat pikt wel een beetje.

Van de 18 popjes waar ik deze methode toepaste liep het 10 maal verkeert af en was geen enkel ei bevrucht. Een oude man van 2010 welke ik bijhaalde blijkt niet vruchtbaar te zijn, ik kwam tot deze vaststelling pas na zijn vijfde pop. Aangezien het over een top vogel ging plaatste ik hem tegen men beste popjes met tot gevolg dat het 22 onbevruchte eitjes opleverde. Dan was er nog een jong mannetje dat er niet in slaagde om bij de drie aangeboden popjes ook maar een eitje te bevruchten. Voor wat de methode van één man tegen meerdere popjes betreft ben ik er van overtuigd dat dit de beste weg is naar een goede lijn in het bestand van men vogels. Voor dit jaar ga ik stoppen met deze werkwijze en ga ik terug per koppel kweken, maar als de kans zich voordoet ga ik men beste mans nog aan verschillende popjes koppelen.

Voor de bultjes welke ik per koppel de kweek liet aanvatten zijn de uitkomsten normaal, wat er voor zorgde dat een +-50 tal jongen in de nesten liggen. Morgen gaan de eerste jonge bultjes van een ring voorzien worden.

GRAPJES


Er komt een vrouw bij de dokter, zegt ze: 'Mijn man lijkt de laatste tijd net een kanarie?' Zegt die dokter: 'Ziet ie zo geel dan?' 'Nee', zegt ze, 'hij morst de laatste tijd zo met zijn zaad'.

Er zitten 2 vogels in de boom. zegt de eene tegen de anderen:zullen we het gaan doen? zegt de anderen:nee ik ben een trekvogel.

EINDE SEIZOEN FEESTJE

Zoals de veldrijders op zondag hun traditioneel afscheidsfeestje vierden na de sluitingsprijs te Oostmalle, zo zakten onze vogels ook eens lekker door op hun einde seizoen feest na het WK van Hasselt. De bulten vonden het aan hun stand verplicht dit te doen met het gekende bultenbier, zo te zien op de foto bezondigden sommige vogels zich een beetje aan overdaad. En dan te weten dat van de baasjes altijd iedereen en overal het goede voorbeeld geeft op dit gebied, men kan zich de vraag stellen waar leren die vogels zoiets?

TUUT TUUT DE KWEEKTREIN IS WEER HET STATION UIT

Nu negen dagen geleden werden de kweekvogels weer samen gezet, dit is twee weken later dan vorig jaar. De intentie was van de kweek nog twee weken vroeger te starten dan vorig jaar maar door men deelname te Hasselt aan het WK moest ik men plan wijzigen. Het nog vroeger oplichten zou er voor gezorgd hebben dat de mans te driftig zouden geweest zijn om deel te nemen aan het WK.

Als ik zie dat na negen dagen er 9 popjes na het terug leggen van hun eieren zitten te broeden, en er nog 17 popjes met de leg begonnen zijn, ben ik hier best tevreden mee. Verder zijn er  18 popjes welke hun nestje al af hebben maar hun eerste eitje nog moeten leggen. 6 popjes en dit zijn dan vooral jonge vogels moeten nog ontdekken waarvoor die nest kom nu moet dienen.

Of alles zo gunstig zal blijven verlopen is de vraag, er kan veel mislopen voor de jongen op stok zitten. Ik ben vooral benieuwd naar het aantal bevruchte eieren van de proef waarbij één man moet zorgen dat vijf popjes worden bevrucht. Verder ben ik ook benieuwd of de strijd tegen de zwarte stip en het voorkomen hiervan resultaat gaat opleveren, een nieuwe methode moet hier soelaas brengen.

Ook men nieuwe aanpak voor wat betreft eivoer gaat nu moeten bewijzen of het de juiste is, enkel nog King recht uit de zak met alleen wat kiem zaad, broccoli en een darm conditioner, verder nog wat pinkies en buffalokes en dat zal het zijn, allé dat hoop ik maar. Zijn al die bij producten die de winkelrekken vullen echt wel nodig, en eens men er mee begint waar stop het dan. Van een visser hoorde ik dat men met de meeste producten in de handel om meer vis te vangen men eigenlijk meer geld uit de visser zijn zak vangt dan de visser vis uit het water. Ik durf er niet aan te denken dat men ons vogelliefhebbers op dezelfde manier probeert te vangen.

Zo zie je maar dat er elk kweekjaar weer wat nieuws onder de zon is, nieuwe inzichten en ontwikkelingen ook in een hobby waarvan de buitenwereld soms denkt dat het een saaie bedoeling moet zijn.

DE BELGISCHE BULT

HISTORIE: De geschiedenis van dit ras is er een van vallen en opstaan, vermoedelijk ergens ontstaan rond 1600 in de streek van Brugge, Gent en Antwerpen. In de kloosters wijden de geestelijken zich aan de kweek van kanaries, en de eerste grote Gentse vogel moet daar ontstaan zijn, dit was de voorloper van de Belgische bult.

Meer recent is de bult ons terug gegeven door het werk van een Luikse kanariekweker zijnde de heer A.J. Dawans. Hij slaagde erin om na veel jaren en talrijke mislukkingen in 1958 te Verviers terug de eerste Belgische bult op een tentoonstelling voor te stellen. Alle bulten die er vandaag bestaan zijn hier afstammelingen van.

STANDAARD VAN DE BELGISCHE BULT:

AANSCHAF: De prijzen welke men hanteert bij de betere kwekers aan huis liggen ergen +- tussen de 50 tot 70 euro per vogel. Zoals bij elke aanschaf van vogels moet de gezondheid primeren. Let ook vooral op volgende punten, omdat deze moeilijk zijn te corrigeren in de nakweek. Ze mogen zeker niet voorkomen bij zowel de man als de pop van één kweekkoppel.

Houding: Er staan 40 punten op de werkhouding, dus geen houding geen goede vogel. laat u ook niet overhalen om zo een vogel mee te nemen met de uitleg dat er nog wat africhting nodig is, en dat hij het dan wel zal leren. Minstens een van de twee vogels bij een kweekkoppel moet houding laten zien.

Schouder-rug-staart: Deze drie onderdelen moeten een rechte lijn vormen, deze lijn moet verticaal staan ten opzichte van de zitstok, dit is makkelijk te zien men neemt de tralies van de kooi als leidraad om te zien of de ruglijn verticaal is. Geen hoge of te smalle schouders, een ronding van de rug of een staart die onder de zitstok gaat zijn fouten welke erg dominerend gaan terug komen in de nakweek van zulke vogels.

Allerlei: Te korte nek te zware kop, geen gladde bevedering of te hoge poten, een liggende houding zijn eveneens fouten welke veel voorkomen en die men lang meeneemt in zijn kweek, oppassen voor dit alles.

DE KWEEK: Mijn ondervinding zegt mij dat hij als kweekvogel best te doen is. Hij bevindt zich ergens tussen de eerder makkelijk te kweken rassen zoals Fife en Gloster , en de eerder moeilijke rassen als Norwich en Border. Een gemiddelde van 3 tot 4 jongen per kweekjaar in twee rondes mag men aanvaardbaar achten. Hij brengt zijn jongen zelf groot, overlegkoppels zijn niet echt nodig maar soms wel handig. Let wel op!! daar het beste jong in het nest soms het minst word gevoed. Hoe dit komt? Wel hoe beter de jongen in een nest, hoe langer de nek maar die met de langste nek zal deze het minst lang kunnen omhoog houden en voedsel ontvangen, en dit vooral in de eerste levensdagen. Ik los dit op door een half uur voor het doven van de lichten met de voederspuit eens rond te gaan zodat alle jongen goed door de nacht komen.

SELECTIE, AFRICHTING EN VOORBEREIDING OP TT. Op de leeftijd van 6 tot 7 weken ga ik alle jongen een tiental dagen observeren, ze worden elk apart in een kweekbak geplaatst waar een TT.kooi is aan bevestigt, zodat ze deze gewoon kunnen worden. Na 3 tot 4 dagen gaan ze vast in een TT.kooi en worden ze opgehangen aan het plafond op een hoogte dat ik er kan onderdoor gaan. Ze volgen mij nu van uit de hoogte, bij het onderdoor gaan tik ik soms tegen de kooien zodat ze heen en weer schommelen. Nu gaan ze twee zaken doen, ten eerste gaan ze met hun tenen leren knijpen om niet van hun zitstok te vallen en ten tweede gaan ze hun evenwicht zoeken. Bij dit zoeken naar hun evenwicht gaan ze de werkhouding aannemen, nu kan men zien welke vogel een goede houding kan aannemen en welke niet. Na twee dagen ziet men dat als ik onder de kooien kom ze zich schrap zetten, en in werkhouding gaan staan om te kunnen zien of ik tegen hun kooi ga tikken of niet. Ik ga nu drie maal per dag elke kooi op ooghoogte plaatsen en krab of tik tegen de bodem, hierbij moeten ze spontaan de werkhouding aannemen. De vogels welke dit doen gaan in een vluchtje om uit te ruien hier komen mijn latere TT.vogels uit. De vogels die geen houding laten zien worden naar de opkoper gebracht. Alles word in een schriftje genoteerd zodat ik een goed overzicht krijg van elke vogel. Vogels welke soms wel moeite doen om te werken en soms niet gaan ook weg. Ongeveer 6 weken voor deelname aan men eerste TT. gaan ze terug in de kweekbak met TT.kooi aan vast en de laatste voorbereiding gaat van start. Ze wisselen nu om de drie dagen van kweekbak naar TT.kooi die aan het plafond hangt, in de kweekbak krijgen ze nu een bad ter beschikking ook wat snoep of groen word hier gegeven. Bij het voederen haal ik de kooien van het plafond en bekijk ik elke vogel apart, ook vergelijk ik ze met elkaar en door selectie blijven alleen de beste vogels over.

WAAROM STAAN BULTEN KROM?? Waarom de bananen krom zijn weten we wel, maar de bult waarom staat die krom?? De grootste fout die men kan maken met een Belgische bult is te denken dat men door africhting een vogel de werkhouding kan aanleren dit lukt nooit!! Men kan door africhting hem wel leren om in werkhouding te gaan staan op een moment dat men het wil zoals bv. bij een keuring op een TT. Maar de houding zelf kan men niet aanleren dit komt omdat de vogel deze aanneemt om zijn evenwicht of juist zijn onevenwicht te corrigeren. Bij een normale bouw en inplanting van de poten bij een kanarie blijft het zwaartepunt bij het uitrekken in balans, en kan hij zich oprichten. Bij een bult echter verschuift het zwaartepunt, door te rekken kan hij zich niet oprichten, hij zet zijn lichaam wel recht maar moet zijn zwaartepunt corrigeren, dit doet hij door de nek vooruit te buigen. Ook andere rassen doen dit denkt maar aan Z- Frisé, Gibber of Giboso, ook andere vormen van correctie bestaan denkt maar aan Scotch en Hoso welke hun staart onder de zitstok brengen en wat voorover buigen om hun evenwicht te behouden.

BESLUIT : Wie met Belgische bulten wil starten moet weten dat het vogels zijn waar men wel wat tijd moet voor vrijmaken, maar dat is voor alle houdings rassen zo. Ze moeten niet alleen maar mooi groot of klein zijn, ze moeten ook nog iets doen voor hun punten op de TT en dat iets doen als ze voor de keurder staan dat heeft u als liefhebber hem bijgebracht, dat is als het ware een stukje van uzelf dat voor de keurder staat. En eens ze het kennen geven ze zoveel terug, een goed afgerichte bult kijkt recht in uw ogen en gaat in werkhouding staan alleen maar door tegen hem te praten. Ook op de TT zal hij voldoening geven en week na week beloond worden met veel punten, aangezien een bult in houding een juweeltje is om naar te zien.

NOUVEAU BEAUJOLAIS

Normaal arriveert de nouveau Beaujolais wijn de derde week van november in ons land, net zoals de maatjesharing altijd de eerste week van juni toekomt. Het zijn twee voorbodes van wat nog moet komen, en zoals het maatje een verbastering is van maagdenharing, zo is mijn kweek register ook nog maagdelijk wit.

En iedereen weet dat een goede kweek een voorbode kan zijn van een goed TT seizoen, dus gaan we er alles aan doen om er een succes van te maken. Met 50 popjes gaan we de kweek aanvangen, deze werden donderdag in hun kweekbak gezet. Voor sommigen was het onmiddellijk kennis maken met de toekomstige vader van hun nakomelingen aangezien de man al 14 dagen zat te wachten in deze kweekbak. Of dit voor problemen zorgde, eerst de mans en pas later de pop? Ik doe dit nu voor het tweede maal op deze manier en ja er stuiven al eens pluimen door een te driftig ventje, maar of dit meer is dan wanneer men eerst de pop in de bak plaatst durf ik niet te zeggen. Voor negen van de tien koppels geeft dit niet de minste problemen op voorwaarde dat de vogels er klaar voor zijn natuurlijk. Als ik op zondagavond mijn laatste rondje liep door de kweek kamer kon ik vaststellen dat ¾ van de nestjes al gevuld werden met nestmateriaal dus ga ik er van uit dat ze er klaar voor zijn.

Naar wijze raad luisteren is niet voor allen weggelegd, laat staan dat ze het onderscheid kennen tussen wijze raad en prietpraat. Het is altijd moeilijk om te aanvaarden dat iemand anders het beter weet dan uzelf. Ja, we aanvaarden dat de leerkracht het beter weet dan de leerling, de professor op de unief meer kennis bezit dan de student, dat de meestergast of uwen baas op het werk meer ervaring heeft en zegt hoe het moet. Dit alles aanvaarden we zonder morren en is ook maar normaal (of is er nog twijfel). Maar in zijn vrije tijd bij het beoefenen van een hobby hoeft me van niemand iets te aanvaarden natuurlijk. Maar men mag niet vergeten dat straks als de keurmeesters onze vogels weer gaan beoordelen ze eigenlijk ons gaan beoordelen op het hoofdvak de juiste man tegen de juiste pop plaatsen.

Veel jongen kweken is wanneer men een paar grondbeginselen in acht neemt niet zo erg moeilijk, zelfs door tegen alle beginselen te zondigen kan het soms goed gaan. Denken we maar aan de beginner die wat bonte kanaries in een oud konijnenhok plaatst en het eerste jaar bijna zoveel jongen kweekt als van zijn konijnen. We moeten ons echter de vraag stellen dat veel jongen per definitie wel ons doel dient te zijn. Als het kwalitatief goede jongen zijn is er niets mis mee natuurlijk en hier zit de angel in de wond. Als men 10 jongen kweekt is er één van deze de beste, en één de tweede best enz. Als men 100 jongen kweekt heeft men ook maar één beste en één tweede beste, het kan wel zijn dat de 15^de beste van die 100 jongen nog beter is dan de beste van die tien jongen.

Als we dit nu eens omdraaien naar de kweekvogels dan bezitten we ook maar één beste bij de mans en één beste bij de popjes. De logica zegt dat we deze aan elkaar gaan koppelen indien ze bij elkaar passen, de tweede beste man aan de tweede beste pop enz. zeker.

Zegt er me toch wel iemand zeker dat dit niet waar is, en dat hij het beter weet dan de meeste liefhebbers, hij bewijst het ook door al jaren topvogels af te leveren. Wat ik dan fout doe? Wel voor wat de popjes betreft is er geen keuze men moet ook de 49^ste en de 50^ste beste(of slechtste) pop in de kweek zetten als men met 50 popjes wenst te kweken. Maar voor wat de mans betreft hoeft men dit niet te doen, met max 10 mans kan men deze 50 popjes bedienen. Dus uit de 11ste en de 12ste beste(of slechtste) man hoeft men niet te kweken. Teveel popjes per man denkt u, niet op deze manier, men begint met 3 oude popjes per man en als deze op nest zitten na +-14 dagen, plaatst men hem tegen 2 jonge popjes na +- 14 dagen als deze op nest zitten gaat hij in een aparte kooi. Na +- 14 dagen begint men opnieuw met de oude popjes voor de tweede ronde. Al deze popjes zitten in een aparte kweekkooi en men plaatst de man afwisselend bij deze popjes.

En ja ik aanvaarde dat deze ervaren liefhebber het beter wist dan mezelf, zo zijn er dit jaar voor bijna de helft van de popjes(23) maar 7 mans voorzien. De andere zitten nog per koppel, als de test met die 7 mans positief uitvalt pas ik dit systeem volgende kweek voor al men koppels toe, en mogen men max15 beste mans nog voor nageslacht zorgen zo gaan ze elk tussen de 3 tot 5 popjes ter beschikking krijgen, van een honden leven gesproken.

POP OF MAN?

Met de kweek in aantocht is het weer van het grootste belang dat we de mans en de popjes van elkaar kunnen onderscheiden maar hoe doen we dat nu weer? Deze vraag is er eentje die thuishoort in het rijtje van basisbeginselen die een kanariekweker als bleu onder de knie moet krijgen. Wanneer de kanaries in broed conditie zijn is dit niet eens zo moeilijk daar de grote meerderheid van de vogels duidelijk laten zien tot welk geslacht ze behoren. Maar zelfs de meest doorwinterde kweker vergist zich wel eens, en na het zevende of achtste eitje gaat er een lichtje branden en komt hij tot de vaststelling dat het twee popjes zijn die hij bij elkaar plaatste om uit te kweken.

Het makkelijkste om een man te erkennen is door er naar te luisteren als hij zijn liedje zingt, voor 99.99% is men nu zeker dat het een man is. Ik zie u al denken waarom geen 100%, wel ik kan uit eigen ervaring putten om te stellen dat er popjes zijn die zingen. Nee, het gaat hier niet over een pop die wat zat te frazelen, het was echt luid en voluit zingen dat ze deed, en ja ze had eieren gelegd en de jongen die er uitkwamen grootgebracht.

Het klassieke wegblazen van de pluimen op het achterlijf aan de onderkant van de kanarie is een ritueel dat men menigmaal kan zien of zelf uitvoert bij het bepalen van het geslacht. Als de vogels in broed conditie zijn geeft deze methode voldoening bij het bepalen van het geslacht zonder al te veel vergissingen. Als ze echter nog niet volwassen zijn(+- 9 maanden) of niet in broed conditie is deze methode veel minder betrouwbaar.

Zijn er dan geen andere methodes om te zien tot welk geslacht een kanarie behoord? Laten we terugkeren naar de voorouders van onze gedomesticeerde kanarie om eens te zien of er hier uiterlijke kenmerken zijn die ons verder kunnen helpen. Men noemt dit met een geleerd woord de geslachtsdimorfie dit is het verschil in uiterlijk tussen mannetjes en vrouwtjes bij dezelfde diersoort.

De wilde kanarie (Serinus canaria) is een zangvogel die oorspronkelijk van de Canarische Eilanden afkomstig is. Volwassen vogels zijn voor wat betreft het geslacht redelijk goed van elkaar te onderscheiden. De man is intensiever van kleur en scherper van tekening op o.a. de kop waar de baardstrepen goed herkenbaar zijn. Vooral deze baardstrepen geven bij onze gepigmenteerde kanaries een goede aanwijzing van het geslacht, bij de man zijn ze duidelijk zichtbaar en bij de pop net iets fletser van kleur zoals trouwens al het zwarte melanine bij de pop.

Ook de Europese kanarie (Serinus serinus) kan ons iets wijzer maken aangaande het geslacht. Het mannetje is citroengeel op de kop, hals en borst. Het vrouwtje is hier vaal geelwit. Dit citroengeel van de Europese kanarie kan men terugvinden bij onze gedomesticeerde kanaries onder de vorm van een intensere kleur op die plaatsen bij de man en een fletsere bij de pop.

Voor sommige kleurkanaries zoals bv. bij de mozaïek vetstof hier is het onderscheid goed te zien aan de hand van het type, zo komt men tot een type 2 voor de mans en een type 1 voor de popjes. De kenmerken van deze kleurslag moet u maar eens van naderbij gaan bezien ze geven voor al de andere kleurslagen aanwijzingen waar men kan op letten voor het bepalen van het geslacht. De mozaïek factor bij de vetstof is als het ware een blauwdruk van de kleur verschillen tussen man en pop zonder andere storende factoren.

Ook de kleur geeft soms een hint of het om een man of pop gaat, vooral bij de bonte en gepigmenteerde postuurvogels verraad een kleurnuance het geslacht. Als we even over het muurtje gaan kijken bij de kleur kanaries kunnen we de volgende vaststellingen doen.

Bij de goud of zilver bruine kanarie is er een duidelijk verschil te zien tussen de mans en de popjes, bij de man ziet men duidelijke een harder bestreping voor wat het eumelanine betreft. Voor de pop ziet men een zachtere tint eumelanine welke egaler aansluit bij het bruin van het phaeomelanine dit maakt haar als kleurkanarie de betere TT vogel. Voor de postuur kweker is deze wetenschap van belang als men de kleur sinnamon in zijn bestand heeft, aangezien het hier over de zelfde kleurslag gaat

Bij de vogels van de zwart reeks zoals blauw en groen, laat de pop op de rug iets meer bruin(phaeomelanine ) zien als de man. Zoals de mozaïek in de vetstof kleur ons een goed beeld geeft van de verschillen tussen de geslachten afgaande op de grondkleur, en de velden aangeeft van verschillende intensiteit bij man en pop. Zo geeft de kleurslag Phaeo ons een hint door de duidelijke verschillen tussen man en pop in het phaeopatroon zonder andere storende factoren.

Verder kan ook de schimmelverdeling bij de vogel een aanwijzing zijn voor het geslacht, denken we maar aan de klassiek voorkomende ring van schimmel in de nek bij de pop. Dit euvel is voor menig kleur kanariekweker een kwelduivel om goede schimmels af te leveren in welke kleurslag dan ook.

En dan zijn er nog de trucjes die door sommige liefhebbers toegepast worden om te achterhalen of het een man dan wel een pop is. Ik vind het mooiste trucje dit waarbij men de vogel in de hand neemt en de staart er laat uitsteken, vervolgens een kwikkende beweging met de vogel maakt om te zien of hij zijn staart naar boven of naar onder beweegt. Aan de hand van hoe de stand is bepaald men dan of het een man of een pop is, ik heb dit ook al eens toegepast maar zal te onhandig zijn aangezien ik wisselende resultaten krijg.

Trucje nummer twee is de stand van het oog ten opzichte van de snavellijn, bij de man zou het oog ter hoogte van de snavellijn zitten en voor een pop zou het oog boven deze lijn zitten. Voor mijn bestand gaat deze vlieger niet op, maar voor wie er in geloofd doe maar, ik hecht er geen geloof aan.

Trucje nummer drie is de bekkentest maar deze is in de praktijk niet zo eenvoudig toe te passen bij de kanarie. Bij iets grotere vogels(duif, parkieten enz.) is dit een goede test, uit mijn vroeger leven als duivenmelker weet ik maar al te goed hoe dit moet. De legbeentjes van de duif en of ze goed zijn opgesloten is een van de punten om in de hand te bepalen of de duif over goede vlieg of kweek kwaliteiten beschikt en welke afstand ze best aankan. Bij het bepalen van het geslacht aan de hand van de legbeentjes gaat men als volgt te werk. De bekkentest bestaat hieruit dat de afstand tussen de legbeentjes wordt gemeten en ook de afstand van de legbeentjes naar de punt van het borstbeen. De afstand tussen de legbeentjes kan gemakkelijk met de vinger gevoeld worden. Bij de pop is deze afstand groter dan bij de man. Ditzelfde geldt ook voor de afstand van de legbeentjes met het borstbeen. Deze test is het meest betrouwbaar als de vogel broedrijp is. Bij jonge vogels is deze test absoluut onbetrouwbaar. Uit ervaring weet ik dat het niet altijd eenvoudig is om op deze manier het geslacht te bepalen. In zijn algemeenheid geeft deze methode ook een indicatie maar zeker geen zekerheid over het geslacht van uw vogels.

Zo zie je maar dat voor het bepalen van het geslacht bij kanaries er heel wat hulpmiddeltjes zijn om ons in de goede richting te leiden. De wat ervaren kanarie liefhebber zal op het eerste zicht in de meeste gevallen kunnen uitmaken of het over een pop of man gaat, maar wie durft te zeggen dat hij zich nooit vergiste is niet ver weg van zijn eerste vergissing, of een leugen.

OVER EEN LEVEN LANG VOGELLIEFHEBBER

Dit stukje gaat over Jos Vetters reeds 75 jaar gepassioneerd door vogels. Jos werd geboren in de tijd dat de dieren nog konden spreken, vandaar dat hij zijn kanaries zo goed begrijpt. Hij is een geboren verteller en kan u in zijn verhalen meenemen naar het Spek een volkswijk van Hallaar in de jaren van voor en ten tijde van de tweede wereldoorlog.

Hij laat de wielerwedstrijden van Poeske Scherens herleven op de daar gelegen wielerpiste of hoe hij debuteerde als veelbelovende verdediger op 17 jaar in de eerste ploeg van de Molenzonen.

Zijn belevenissen als soldaat bij de paracommando’s in het Duitsland van juist na een verloren oorlog, het kamp waar Hitler zijn zuiver Arisch ras kweekte met blanke slavinnen, of de lanceerbasis van de vliegende bommen, dit alles zag Jos met zijn eigen ogen.

Aangezien hij al van kinds af werd geboeid door vogels en zijn Mitteke dat voetbal niet zo zag zitten(ik vermoed vanwege die knappe café dochter in het supporters lokaal die een oogje had op hem) overhaalde ze hem om met voetbal te kappen, en als beloning werden er kanaries aangekocht en werden zij vogelliefhebbers, vergis u niet de vrouw van Jos sprak altijd over onze vogels nooit van zijn vogels het was een hobby voor hen twee.

In de jaren dat de vogelvangst nog was toegelaten, was hij een grote beoefenaar van deze hobby. Hij was ook vele jaren Voorzitter van de plaatselijke vogelbond te Hallaar en was een van de eerste leden van de nieuw opgerichte federatie van Belgische Postuurkanarie clubs afdeling Antwerpen.

Na in zijn eerste jaren allerlei soorten vogels te hebben gekweekt ontdekte hij zijn grote voorliefde voor de Belgische bult en de Parijse frisse. In de jaren 80 en 90 was Jos een echte autoriteit voor wat betreft deze twee rassen hij behaalde er ook zijn grootste successen mee.

Op wereldkampioenschappen bewonderde men zijn vogels en in de kranten werden ze omschreven als van bijzondere klasse, zijn vogels werden niet beoordeeld volgens de standaard zij waren de standaard.

Jos reisde heel Italië af op zoek naar kweekmateriaal, hij was kind aan huis bij alle grote kwekers van de Parijse frisse. Ooit presteerde hij het om op vrijdag morgend te vertrekken richting Italië, enkele kwekers te bezoeken en op maandag middag zat Jos weer achter zijn slijpmolen om steentjes te slijpen.

De wildste verhalen maakte hij mee op deze reizen, zo reed hij ooit midden in de nacht met zijn Citroën DS aan hoge snelheid(max 120 bestond toen nog niet) op een autoroute ergens in Italië. Na het passeren van wat wegversperringen en aanwijzingsborden in het Italiaans besloot Jos om toch maar eens te stoppen om te zien wat er nu eigenlijk loos was, zo kon hij vaststellen dat er een 50 tal meter verder een einde kwam aan de nog in aanbouw zijnde autoroute en daarachter kwam één grote bouwput.

Jos kan uren vertellen over hoe het vroeger was, bij elke trofee die in of op de kast staat kan hij een anekdote ophalen. In die jaren passeerde de ganse wereld in zijn volière, van Amerika tot Brazilië kwamen ze om vogels aan te schaffen bij de wereldkampioen. Vanuit Engeland kwam de vraag om het peterschap op te nemen van een speciaal club voor Belgische bult, hij werd uitgenodigd naar Engeland om de opstartvergadering bij te wonen maar Jos bleef gewoon wie hij was en nog altijd is en zo bedankte hij voor de eer.

Door de ziekte die zijn Marieke trof kon ze hem niet meer bijstaan bij het verzorgen van hun vogels ook de bezoeken aan de shows in binnen en buiten land vielen weg. Al wat er nog overbleef voor Jos was de maandelijkse vergadering van BPC Antwerpen welke hij voor geen geld ter wereld wil missen, samen met “Den Bakker” waren zij al die jaren trouw op de afspraak. Nu de laatste jaren en na het wegvallen van zijn echtgenote en goede vriend Dennis vergezel ik Jos naar de vergadering.

De zondag morgend komt hij mij oppikken met zijn nieuwe Audi en rijden we naar Antwerpen, onderweg komt de verteller weer boven. We passeren dan waar ten tijde van den oorlog de pijpleiding van den Amerikaan lag op Berlaar – Heikant. Ook op de plaats waar het afweergeschut stond voor de vliegende bommen die op Antwerpen werden afgevuurd, als kleine jongen lag hij nog mee in de schuttersput.

Door men wekelijkse bezoeken aan Jos heeft hij mij al op veel zaken gewezen over het kweken en beoordelen van de Belgische bult, de wijsheid die Jos hierover bezit is fenomenaal. Ook al is er de laatste jaren een evolutie geweest in de beoordeling van de bult waar hij het moeilijk mee heeft, toch kan hij nog altijd met zijn ogen dicht de beste vogels erkennen. Tot hier dit stukje over Jos Vetters als eerbetoon aan een goede vriend en groot kenner van de Belgische Bult, ik hoop om nog veel jaren samen met Jos te kunnen optrekken, naar shows en vergaderingen te gaan en nog veel van zijn wijsheid op te steken.

DE HEIKNEUTERS OP HET WK TE HASSELT

Als kleine plaatselijke vogelvereniging het hoofd boven water houden is op de dag van heden niet zo evident meer, de tamtam bracht weer eens het slechte nieuws dat een vereniging uit een buurgemeente het voor bekeken houd en geen show meer zal inrichten, spijtig.

Hoe we dat dan doen op de Pijpelheide, wel we proberen een groep vrienden te zijn, we prijzen ieder lid zijn gaven en vergeven elk één zijn gebreken als die er al zijn. Het moet zijn dat dit aansteekt, als ik zie dat er leden bijkomen zonder dat ze op de vetpotten afkomen, dan denk ik dat de Heikneuter goed bezig is.

U moet dat klein van die plaatselijke vogelvereniging nu ook weer niet te letterlijk nemen hoor, en het staat zeker niet in verhouding tot de prestaties van de leden op het WK te Hasselt. Ik zal ze even de revue laten passeren zodat u zelf kan oordelen.

De eer om de reeks te openen is aan den Tor, den Torre slaagde er weer maar eens in om zich tot Wereldkampioen te laten uitroepen bij de Borders, het is al de vijfde maal na elkaar dat ze daar in slagen. Ik zie u het voorhoofd al fronsen en denken den Tor, wie Tor wat Tor ik ken gene Tor. Het gaat hier natuurlijk over het partnership Winkelmans – Torfs, of voor de vrienden de Willy en de Maurice die in de cataloog zijn terug te vinden onder Winkelmans Tor. Ze behaalden goud met een stam bonte Borders en tweemaal zilver bij de getekende Borders zowel in stam als individueel.

De volgende in de reeks is Pelgrims Dirk die er ook al jaren in slaagt van zich tussen de winnaars te nestelen, na een paar goede jaren met de Fife-Fancy laat hij dit jaar zien dat hij thuis is van alle markten door te scoren met Japan –Hoso. Hij behaalde in stam de zilveren medaille bij de getekende, en de bronzen bij de bonte. Voor volgend jaar in Italië voorspel ik dat Dirk gaat scoren met Belgische Bult, of het moet zijn dat zijn KV-Mechelen kampioen speelt en hij moet gaan supporteren maar dat is maar een klein kansje nietwaar Dirk.

De Werner Van Dessel weet zich ook weer te plaatsen in het rijtje van de medaille winnaars, hij behaalde in stam zilver met Irish Fancy vetstof. De Werner gaat steeds opnieuw de uitdaging aan om met een nieuwe soort te komen en er mee te scoren op WK. Met zoveel ervaring in de verschillende rassen is Werner wel de geknipte kandidaat om het nog tot keurmeester te schoppen.

Dat we bij de Heikneuter niet alleen kwekers van postuurvogels op hoog niveau bezitten is af te lezen aan de volgende resultaten van onze leden die deelnamen met kleurkanaries.

Zo behaalde Geeraerts Andre in stam een bronzen medaille bij de rood intensieven en Jean-Pierre Blondeel in stam een bronzen medaille bij de Vetstof geel mozaïek type 1 . Zo zie je maar dat ook hier er leden zijn terug te vinden die een hoog niveau halen in hun soort.

Ook de nieuwkomers wisten zich te plaatsen bij de beteren op dit WK, zo behaalde Winckelmans Jos in stam een zilveren medaille met Zuiderse frisé vetstof, en wist René Vercammen bij de Glosters tweemaal zilver en tweemaal brons te behalen.

Met deze karrevracht aan medailles zal het weer niet anders kunnen of er zit een feestje aan te komen hoor ik, de zaal staat al vast en den brouwer is al gewaarschuwd, of met andere woorden laat de boeren maar dorsen.

De prestaties van de Belgen met Belgische Bult in Hasselt

In de eerste plaats wil ik de Belgen die met de Belgische Bult onze naam en faam hoog hielden proficiat wensen voor hun prestaties op het WK 2013.

Dit WK moesten we aanvangen zonder onze sterkste troef met Belgische Bult. Dirk Leerman had er voor gekozen om deze maal langs de andere kant van de tafel te gaan staan. Bij dezen wisten wel dat de juiste man op de juiste plaats zat, en dat onze bultjes door een kenner die weet hoe een Belgische Bult moet zijn zou beoordeeld worden. Hij liet zich bij de aanvang van de keuring dan ook meteen gelden door te stellen dat de nodige aanpassingen moesten gebeuren alvorens er in goede omstandigheden kon worden gekeurd. Wat er mis was? Wel er was gewoon een lage tafel voorzien om op te keuren terwijl er een verhoogde tafel nodig is om houding vogels in goede omstandigheden te beoordelen.

Dat de Belgische bulten groep Oost – Vlaanderen buiten Dirk nog andere kleppers in zijn rangen kent wisten we al langer. En ze lieten zich te Hasselt dan ook gelden, zo wist Gino Pardon na zijn zilver van vorig jaar dit jaar de hoofdvogel af te schieten met het behalen van goud in de zware reeks van Belgische Bult vetstof. Voor mij persoonlijk was deze vogel de waaaw vogel van het WK, spijtig dat Jos Vetters wegens hospitalisatie niet kon meekomen anders ben ik er zeker van dat hij zou gezegd hebben “wel ja zo moeten ze zijn”. Het was een pracht van een Belgische Bult het beeld van deze vogel staat voor altijd in men geheugen gegrift denk ik. Met deze bevestiging dit jaar en het kweken van zo een klasbak verheft Gino zich duidelijk tot een hoger niveau met de bultjes.

Wie al Jaren op een hoger niveau weet te acteren met de bultjes is Wim Hofman, dus was hij aan zijn status verplicht om zich in de strijd voor de medailles te laten gelden. Dit deed hij dan ook met bravoure, in de reeks van Belgische bult vetstof stam behaalde hij de zilveren medaille en in de reeks Belgische bult bont stam behaalde hij de bronzen medaille.

Verder was er nog een zilveren medaille weggelegd voor de  blauwe bult van  Thomas HERNANDEZ in de “OO” zo moeilijke reeks van de Belgische bult getekend. Bij Thomas klopt het bulten hard op de juiste plaats, hij kweekt ook met succes nog andere rassen als hobby, maar zijn bulten, dat is geen hobby, dat is zuiderse passie.

En voor men van iets Belgisch kan spreken moet het in de twee landsgedeelten aan de orde zijn. In het Waalse gedeelte van het land zorgde vader en zoon LIENARD voor een bronzen medaille in de reeks van Belgische Bult vetstof stam. Zowel de vader als de zoon zijn liefhebber van de bultjes, een erg vriendelijk duo als men ze ontmoet op de show. Alleen kunnen ze sneller Waals praten dan ik met men beperkte kennis kan verstaan, dit laat mij er niet van weerhouden om ze na het kweek seizoen eens te bezoeken.

De vijf bultjes welke ik meenam naar het WK behaalden met 3X 91p,1X90p en 1X88p een goede uitslag ik was hier best mee te vrede.