Inhoud blog
  • Verhuis
  • Vriendschap, het beste Medicijn
  • Voor alles een Uitleg
  • Sensatie
  • Op Reis met Delta
  • Defensie-Uitgaven
  • Het Belgisch Leger
  • Een nieuwe Keuken... altijd een beetje Avontuur
  • Kinderachtig
  • Groene Dogma's
  • Dienstmededeling
  • Vaccinatie-alchemie
  • Die mooie Zomer
  • De katholieke Kerk
  • Mensenrechten
    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Zoeken in blog

    Categorieën
  • Belgische politiek (48)
  • Covid (69)
  • Cursief (176)
  • De wijde Wereld (134)
  • Persoonlijk (38)
  • Portretten (7)
  • Prinses Liese (19)
  • Wetenschap (40)
  • Sinister
    Een averechtse Kijk op de Wereld
    29-06-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Groene Dogma's

    "De kernuitstap veegt tien jaar klimaatbeleid in één klap weg!"

    Nee, dat is géén gefrustreerde uitspraak van een nucleaire lobbyist, het is de conclusie van een ernstige en gefundeerde studie van het Planbureau. Het gaat dan vooral over onze CO2-uitstoot: kerncentrales stoten zo goed als géén CO2 uit, en als die door iets anders (gascentrales, dus) moeten vervangen worden, dan verhoogt onze CO2-uitstoot drastisch. Ik heb dat eerder al eens aangehaald (zie mijn blog van 20/11/2020), en het Planbureau heeft dat nu zwart op wit bevestigd.
    De huidige Groene minister van Energie, Tinne Van der Straeten, ontkent dat. Uiteraard. Ze beweert dat het beleid van de huidige regering het probleem van de hogere CO2-uitstoot al heeft opgelost. Maar het beleid van de huidige regering, dat houdt precies in dat het verlies van energieproductie door de kerncentrales zal opgevangen worden door windmolens... en gascentrales. Waarbij de minister vergeet dat blijkbaar niemand een stel windmolens in zijn achtertuin wil hebben, en dat aanvragen voor nieuwe windmolenparken op het vasteland steevast door de "getroffen" gemeentes afgewezen worden. Los daarvan: windmolens zijn voorlopig nog altijd niet rendabel, en gascentrales al helemaal niet. Die moeten dus gesubsidieerd worden. En aangezien we de toegelaten normen voor CO2 na de sluiting van de kerncentrales ferm zullen overschrijden, zullen we ofwel boetes moeten betalen, ofwel "emissierechten" moeten kopen. (Dat komt erop neer dat landen die minder CO2 produceren dan toegelaten, een deel van ons "overschot" willen overnemen. Tegen betaling uiteraard.)
    Hoe je het ook draait of keert: er zal véél geld nodig zijn om de effecten van de kernuitstap te compenseren. En aangezien het uitgesloten is dat de belastingen zouden verhogen (afgezien dan van enkele "uitzonderingen", zoals een CO2-taks of BTW stijgingen of accijnzen op brandstof), zal dat geld van onze energie-factuur moeten komen. De dure eden die eerder gezworen werden (dat de kernuitstap géén negatieve impact zou hebben op onze energierekening), zijn ondertussen al weer al lang vergeten. Zoals alle beloftes en voornemens, eigenlijk.

    Maar onze overheden zijn erg creatief in het bedenken van verdoken trucjes om ons tóch meer te doen betalen. Ze zijn ook bijzonder laf, eigenlijk, want ze laten de energieregulatoren (VREG, CREG) de kastanjes uit het vuur halen. De energieregulatoren die als taak hadden om de consument te beschermen tegen de almacht van de energieleveranciers, zijn verworden tot bedenkers van allerlei foefjes om ons méér te doen betalen. Ik vermoed trouwens dat je een pokerkampioen moet zijn om lid te worden van de VREG, want ze verkondigen keer op keer met een bewonderenswaardige pokerface dat hun maatregelen goed zijn voor ons, en dat we er bij zullen winnen.
    Hun eerste verzinsel was de "digitale meter": die zou ons helpen om energie te besparen, en dus om onze factuur te verlagen. En voor mensen met zonnepanelen zou die meter bij een redelijke "zelfconsumptie" al een winst opleveren. Ondertussen weten we al dat dit een fabeltje is, en dat iemand met zonnepanelen nooit beter af zal zijn door die digitale meter. Tenzij je een (peperdure) thuisbatterij zou installeren.
    Spijtig genoeg (...) heeft de Vlaamse regering bedongen dat mensen met zonnepanelen tot vijf jaar uitstel kunnen krijgen voor die digitale meter. Zodat maar één op de vier gezinnen met zonnepanelen de pineut geweest is. Dat is uiteraard véél te weinig om de beoogde meerinkomsten te vergaren. Vandaar een volgend trucje: de verlaagde distributiekosten voor exclusief nachtverbruik worden afgeschaft. De kost voor de elektriciteit die je 's nachts verbruikt, op een aparte teller, zal dus drastisch verhogen. Dat is vooral erg pijnlijk voor mensen die elektrisch verwarmen, via accumulatieverwarming: de rekening voor de verwarming zal minstens met de helft stijgen.

    Maar ook dat zal nog niet volstaan, want de mensen met accumulatieverwarming, dat is een minderheid. Dat zijn de naïevelingen die rond de jaren negentig een huis gebouwd hebben, en toen meegegaan zijn in de aanmoedigingen om te verwarmen met "propere", en goedkope, elektriciteit. En dus moest de VREG/CREG nog iets méér creativiteit aan de dag leggen. Dat is het principe van het "capaciteitstarief" geworden. Dat zit zó ingewikkeld in mekaar, dat geen mens het nog kan volgen of achteraf zou kunnen controleren. Dus dat is werkelijk de allermooiste vondst tot nu toe. Het komt erop neer dat Fluvius per kwartier zal registreren hoe zwaar je het net belast (hetzij door te verbruiken, hetzij door te produceren), en dan wordt voor elke maand het kwartier met het hoogste verbruik bijgehouden. Van die "piek-verbruiken" wordt dan over 12 maanden het gemiddelde gemaakt, en dat is je gemiddelde piekverbruik: "Het capaciteitstarief wordt aangerekend op basis van de 'gemiddelde maandpiek' (kW). Deze gemiddelde maandpiek wordt maandelijks berekend als het gemiddelde van uw 12 laatste 'maandpieken'. De maandpiek is het hoogste kwartiervermogen (ofwel 'piekvermogen') dat u in een maand hebt gebruikt."
    En dát zal je distributietarief en netwerkkosten bepalen. Het maakt dus niet uit hoeveel je over een hele maand verbruikt hebt, wat telt is wat je hoogste verbruik geweest is. Stel dat je de hele dag werkt, en 's avonds na het werk de wasmachine op zet en de droogkast, en tegelijk ook je eten kookt en daarna de vaatwasser moet laten draaien, dan ben je zwaar de klos. Ook al heb je voor de rest van de dag niets verbruikt. Of stel dat je zonnepanelen hebt, en de zon schittert een hele dag aan de hemel, terwijl je op het werk bent en dus geen verbruik hebt thuis: ook dan zal dit je duur te staan komen, want je zal een heel hoge belasting gehad hebben door de zonne-energie, en dus een heel hoog "piekverbruik".
    Fluvius heeft hierbij trouwens nog een extraatje ingebouwd voor de mensen die het niet breed hebben. En ook voor mensen met zonnepanelen en een terugdraaiende teller. Mensen dus die héél erg zuinig proberen te zijn met hun elektriciteitsverbruik, of mensen die door hun zonnepanelen netto een nul-verbruik hebben. Fluvius gaat namelijk voor het bepalen van het capaciteitstarief uit van een "fictief" minimum piek-verbruik van 2,5 kW, zélfs al zou je dat in realiteit nooit bereikt hebben.
    Het grappige is dat de heren en dames van de VREG ook nu weer met een onbewogen pokerface vertellen dat we dankzij dat "capaciteitstarief" minder zullen betalen als we verstandig elektriciteit verbruiken: "Volgens onze voorlopige simulaties zal ruim 60% van de gezinnen zijn distributienettarieven in 2022 zien dalen of met maximaal 10% zien toenemen ten opzichte van 2020." En ook nu weer wéét iedereen al dat dit een leugen is, net zoals bij de digitale meter.

    De bedoeling van dit alles is, volgens de energieregulatoren, ons ertoe aan te zetten ons verbruik meer te spreiden over een hele dag. (Alsof dat voor iedereen zomaar zou kunnen.) Want ons elektriciteitsnet wordt nu al erg/te zwaar belast. En dan lees ik tegelijk dat Brussel vanaf 2035 alléén nog elektrische auto's zal toelaten. Op initiatief van, wat had u gedacht, de Groene bestuursleden in het Brussels Gewest. Als de andere steden volgen, dan zullen we vanaf 2035 allemaal elektrisch rijden. (Met elektriciteit van vervuilende gascentrales... maar dat is een detail.) Wat zal betekenen dat we ons elektriciteitsnet nog véél zwaarder zullen belasten. Waar is dan de beoogde minder zware belasting van ons net naartoe?

    Het betekent trouwens ook dat we met z'n allen een heel hoog piekverbruik zullen hebben op het moment dat we de batterij van onze auto moeten opladen. Waardoor ons "capaciteitstarief" de hoogte zal in schieten.

    Om een lang verhaal kort te maken: de Groene fixatie op de kernuitstap en op de elektrische auto's, zal gigantisch veel geld kosten, en wij zullen dat betalen. Met dank overigens aan de creatieve ideeën van de energieregulatoren.

    Ik vrees dat we voortaan allemaal lelijk zullen verschieten als we onze elektriciteitsafrekening zullen ontvangen.

    29-06-2021 om 00:00 geschreven door Eric_Kerkhove  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (25 Stemmen)
    Categorie:Belgische politiek
    >> Reageer (0)
    27-06-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dienstmededeling

    Het is mij opgevallen dat het aantal waarderingen bij mijn blogstukjes de voorbije drie maanden beduidend lager ligt dan in de zeven à acht maanden ervoor. Dat betekent, naar mijn gevoel, dat de appreciatie voor mijn stukjes gezakt is. En dus dat ik niet goed bezig ben. Of toch niet meer zo goed. Het is voor mij een signaal dat de kwaliteit van mijn stukjes achteruit gaat, en/of de originaliteit ervan, of de relevantie. En dat kan ik niet zomaar naast me neer leggen.

    Hoe graag ik ook schrijf, en hoe veel plezier ik ook zélf beleef aan het schrijven van blogstukjes, toch heb ik, net als iedereen, af en toe ook wel behoefte aan een teken van waardering voor mijn creatieve scheppingen. Als die waardering er niet is, als ik niet (meer) het gevoel heb dat mijn stukjes graag gelezen worden en positief onthaald worden, dan blijft de motivatie om telkens opnieuw iets nieuws te schrijven, niet overeind.

    Ik wil niet (verder) afzakken tot het niveau dat het alléén nog maar "bladvulling" wordt. Daarom heb ik besloten om voortaan af en toe een pauze in te lassen, en minder frequent een nieuwe bijdrage voor mijn blog te plaatsen. Ik wil regelmatig wat meer tijd nemen om nieuwe inspiratie te putten, en (vooral) om mijn stukjes beter uit te werken.

    Ondertussen heb ik trouwens nog mijn handen vol aan een tweede verhalenbundel die ik dit jaar graag zou afwerken. En verder hoop ik ook het "serieuze" boek ooit eens af te krijgen waar ik meer dan vier jaar geleden aan begonnen ben en dat al te lang verweesd opzij gelegen heeft.

    Graag wil ik van de gelegenheid profiteren om toch nog eens reclame te maken voor mijn eerste verhalenbundel. Voor wie die nog niet heeft, die is bij elke online boekhandel te verkrijgen.
    Bijvoorbeeld bij Bol.com, Standaardboekhandel.be, Bookspot.be, Proxis.com:
    of
    of
    https://www.proxis.com/boeken/nl/boeken/fictie/literatuur/verhalenbundels/8913514/boterhammen-met-chocopasta-kerkhove-eric-9789402140040-verhalenbundels-paperback-boek

    Ik wil toch nog ook eens mijn welgemeende dank uitsturen naar mijn enkele trouwe lezers en "fans". En zeker voor hen die blijvend de moeite hebben gedaan om een waardering aan te vinken: "Dankjewel !".

    Eric

    Bijlagen:
    https://www.bol.com/nl/p/boterhammen-met-chocopasta/9200000128636231/?bltgh=hW0JNis9L-ZJW8-pfuBFYQ.2_9.11.ProductTitle   
    https://www.proxis.com/boeken/nl/boeken/fictie/literatuur/verhalenbundels/8913514/boterhammen-met-chocopasta-kerkhove-eric-9789402140040-verhalenbundels-paperback-boek   
    https://www.standaardboekhandel.be/p/boterhammen-met-chocopasta-9789402140040   

    27-06-2021 om 00:00 geschreven door Eric_Kerkhove  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (21 Stemmen)
    Categorie:Persoonlijk
    >> Reageer (0)
    26-06-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vaccinatie-alchemie

    Nee, ik ben géén "antivaxer". Wel integendeel: ik ben zélf al ingeënt. Twee keer zelfs. Ik ben dus "volledig beschermd" zoals dat heet. Maar toch niet direct uit volle overtuiging. Ik wéét gewoon niet of die vaccins wel werken? Ik weet niet zeker of die echt zó veel zouden uit halen? Ik heb me laten vaccineren omdat het nu eenmaal "zo hoort", omdat ik daarmee (naar het schijnt) "solidair" ben met mijn medemens. En al bij al: "Baat het niet, het schaadt ook niet." (Hoop ik toch...)

    Onze experten en onze beleidsmakers wijzen er ons op dat de cijfers wel degelijk aantonen dat de vaccins werken: alle cijfers vertonen sinds een paar maanden een significante "fors dalende" trend. "Dankzij de geslaagde vaccinatiecampagne." Ze zullen wel gelijk hebben, zeker?

    Maar dan vraag ik me toch af waarom ze zo hard blijven waarschuwen voor de mogelijkheid dat de trend toch nog zou keren, en dat we misschien wel een volgende golf over ons gaan krijgen. Bijvoorbeeld als een grote massa zal/zou samentroepen op een popfestival, of op een voetbalfeest. Of als de scholen weer zullen starten in september en alle leerlingen elkaar opnieuw fysiek zullen ontmoeten. Als men er écht zeker van is dat de vaccins "werken", vanwaar dan die angst? Vanwaar dan de aanhoudende waarschuwingen? Tenzij ze zélf niet overtuigd zouden zijn. Hun niet-aflatende paniekzaaierij is een slecht signaal voor wie nog twijfelt en onzeker is. Hiermee gaan ze in elk geval niemand overtuigen om zich alsnog te laten inenten.
    "Het is allemaal de schuld van de Delta-variant" zeggen ze. Want die is ontzettend besmettelijk en bijzonder gevaarlijk voor wie nog maar één prik gehad heeft. En die is vooral extreem gevaarlijk voor kwetsbare mensen, de oudjes dus. Maar wacht eens even... De oudjes zijn bij ons allemaal al twee keer ingeënt. Als die variant gevaarlijk is voor wie maar één prik gehad heeft, en de meest kwetsbaren hebben allemaal al een tweede prik gehad, hoe kan die variant dan toch extra gevaarlijk zijn voor de ouderen? Niet dus, hee! En toch... Onlangs, in mei, zijn in een woonzorgcentrum in Nijvel na een nieuwe corona-uitbraak toch 12 mensen gestorven. De schuld van de Delta-variant! Dat kan gebeuren, hee. Want het gaat om "fragiele mensen", en "de Delta-variant is een lastig beestje." Die mensen waren nochtans twee keer ingeënt, en het heeft niet geholpen. Een echt overtuigend bewijs voor de werking van de vaccinaties is dat in elk geval ook al niet. Al werd daar voorzichtigheidshalve héél weinig ruchtbaarheid aan gegeven in de media.
    Uiteraard wordt dan geargumenteerd dat de ontwikkelde vaccins een effectiviteit hebben van 90 à 95%, en dus kunnen er nog altijd 5 à 10% zijn bij wie het niet werkt. Dat zouden dan die 12 rusthuisbewoners zijn op een populatie van 119, zeker? Die hadden gewoon brute pech, neem ik aan.
    Vandaar dus de zoektocht om de effectiviteit te verbeteren, om ons afweersysteem een "boost" te geven. Bijvoorbeeld door te "mengen": de tweede prik met een ander vaccin dan bij de eerste inenting. Dat zou betere resultaten geven, denken de experten. Waarbij dus opeens de strikte richtlijnen van de vaccin-producenten overboord zouden gegooid worden. Diezelfde strikte richtlijnen die voor de vaccinatiecampagnes altijd "de bijbel" geweest waren, want de goede werking van die vaccins was alléén bewezen bij correcte toepassing van die richtlijnen. En nu zouden die opeens niet meer tellen? Nu zou het opeens okee zijn om maar één dosis AstraZeneca te geven, en later dan een spuitje Pfizer? Of een inenting met Moderna na het spuitje van Johnson & Johnson, dat maar 65% bescherming biedt. (Die beperkte bescherming na één prik geldt eigenlijk voor alle vaccins. Ik heb me altijd afgevraagd waarom ook voor dat vaccin nooit een tweede spuitje aanbevolen werd?) Ik moet zeggen: erg overtuigend klinkt ook dit niet bepaald, en al helemaal niet wetenschappelijk.
    Of misschien hebben we allemaal gewoon een derde prik nodig? Ja, dat zal het zijn! Het wordt in elk geval al regelmatig gesuggereerd. Om ons afweersysteem een nieuwe boost te geven. Als bescherming tegen mogelijke andere varianten die nóg besmettelijker zijn dan Delta.

    Of die vaccins te vertrouwen zijn? Ik weet het nog altijd niet. Ik hoop van wel. Maar wat ik wél weet, is dat ik de experten, de wetenschappers, voor geen haar meer vertrouw. Dat is géén wetenschap, wat die bedrijven, dat is "alchemie", zoals in de donkere Middeleeuwen. Hun "experimenten" lijken trouwens allemaal verdacht naar éénzelfde richting te wijzen: er moet hoe dan ook méér gevaccineerd worden.

    En meer vaccineren, betekent uiteraard ook meer vaccins (ver)kopen.

    26-06-2021 om 00:00 geschreven door Eric_Kerkhove  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (22 Stemmen)
    Categorie:Covid
    >> Reageer (0)
    25-06-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Die mooie Zomer

    "'t Is weer voorbij die mooie zomer, die zomer die begon zowat in mei. Ah, je dacht dat er geen einde aan kon komen, maar voor je 't weet is heel die zomer al weer lang voorbij."

    21 juni 2021: het begin van de "astronomische zomer".

    Het weerbericht had op die dag een heel passende kop: "Na de zonnecrème, de paraplu". We zijn de "zomer" ingezet met regen en onweer. Véél regen. Dagen-, zelfs wekenlang regen. Die "mooie zomer", die heeft amper twee weken geduurd. Die is niet in mei begonnen, maar die was op 21 juni wél al voorbij. We zijn verzeild geraakt in een "typisch Belgische zomer", zoals dat dan genoemd wordt. Wateroverlast langs alle kanten: ondergelopen kelders, straten die blank staan. Al zou het natuurlijk nog véél erger gekund hebben. Zie maar wat ze in maart en april in Australië en in Indonesië hebben meegemaakt: volledige dorpen weg gespoeld.

    Ik blijf me verbazen over de reële, waarneembare effecten van de "klimaatopwarming". Of liever: over de manier en de momenten waarop daar over bericht wordt. Je kan er gif op nemen dat de waarschuwingen en alarmkreten al te horen zijn vanaf de eerste echte zomerdag. Maar zodra het weer weer omslaat, wordt daar met geen woord meer over gerept. Idem dito trouwens als het over ons grondwaterpeil en de dreigende droogte gaat. Zodra het enkele dagen warm en droog geweest is, komen de berichten over het tekort aan grondwater en de ramp die al dreigt voor de zomerse oogsten. Zélfs na de kletsnatte meimaand kregen we nog waarschuwingen te horen. De boodschap: "Goed nieuws voor de grondwaterstanden in ons land. In drie van de vier meetpunten zijn die 'normaal' tot 'zeer hoog' voor deze tijd van het jaar." werd vergezeld van: "We starten nu met goede cijfers aan de zomer maar een paar weken warm weer en weinig regen kan het snel weer doen keren." (Het is net als bij de corona-cijfers: "Het gaat nu wel de goede kant uit, maar het zou snel kunnen keren als de Delta-variant dominant zou worden." Het lijkt wel alsof het tegenwoordig verboden is om ook eens zonder meer goed nieuws te brengen. Zonder een bijhorende, angstaanjagende, waarschuwing.)

    Het zal mij benieuwen wat de boodschap zal zijn na deze uitgeregende start van de zomer.

    Maar goed... Laat ons optimistisch blijven: misschien worden juli en augustus toch nog mooie zomermaanden, met véél zon en lekker warme temperaturen. Het zou goed zijn voor onze inwendige vitamine-voorraden, het zou goed zijn voor ons humeur, het zou goed zijn voor de samenleving. Als we, hopelijk, indien Frank Vandenbroucke het toelaat, in juli en augustus weer min of meer "normaal" met elkaar zullen mogen omgaan, dan zou het fijn zijn als ook aan de hemel een stralende zon ons toelacht. Het zou ook goed zijn voor de horeca en voor het toerisme in ons land: na het horror-jaar 2020 kunnen die wel een opsteker gebruiken.

    En het zou zéker ook goed zijn voor de klimaatwaarschuwers. Want op een dag als 21 juni 2021 staan die er maar beteuterd bij. Ze mogen nog zó veel en zó luid roepen als ze willen, geen mens die luistert als de regen op de ruiten klettert. Ze zitten er werkloos bij op zo'n donkere natte dagen. Ik vrees dat ze er depressief bij gaan worden, en zich overbodig en nutteloos gaan voelen. Wie weet beginnen ze misschien zelfs aan zichzelf te twijfelen? Nee, dit is ook voor hen géén goede start van de zomer!

    Omdat mijn hart naar Anuna en Greta uit gaat, wens ik ook voor hen vurig dat ons nog een héél mooie, zonnige en warme zomer te wachten staat.

    En dan kunnen wij op een terras met onze vrienden uitgebreid over de dreigende opwarming discuteren. In de zekerheid dat het leven weer goed is.
    (En de eigenaars van zonnepanelen met een digitale teller zullen dan eindelijk weer hun wasmachine en droogkast kunnen gebruiken, en hun oven en kookplaat. Gedaan met de ontberingen omwille van het ontbreken van zonne-energie !)

    25-06-2021 om 00:00 geschreven door Eric_Kerkhove  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (20 Stemmen)
    Categorie:Cursief
    >> Reageer (0)
    24-06-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De katholieke Kerk

    Ik vind persoonlijk dat er té veel en té gemakkelijk met de vinger gewezen wordt naar de katholieke kerk. Alsof er in geen enkele andere religie of geloofsgemeenschap mistoestanden bestaan en gruwelijkheden gebeurd zijn. Maar dat betekent niet dat ik doof en blind ben voor dingen die echt zwaar fout lopen.

    Bij het lezen van het volgende bericht zijn mijn tenen in elk geval gaan krullen: "In de Verenigde Staten ijveren een aantal bisschoppen ervoor om de communie niet langer toe te dienen aan 'pro-choice' politici, zoals president Joe Biden." (Voor wie de regels van de katholieke kerk niet goed kent: "Uitsluiting van gelovigen van het ontvangen van de sacramenten is alleen mogelijk als gevolg van excommunicatie, staat van publieke zonde (in bepaalde gevallen) en ketterij." Iemand uitsluiten van het sacrament van de Eucharistie is dus een heel zware sanctie.)

    Die "pro-choice" politici, dat zijn politici die voorstander zijn van de bestaande federale richtlijnen omtrent abortus in Amerika. De conservatieve politici, vooral dan in het Republikeinse kamp, willen het recht op abortus in de Verenigde Staten heel sterk inperken. Zo zou abortus na de zesde week al niet meer toegestaan worden, en ook het recht op abortus bij een zwangerschap na verkrachting zou weer geschrapt worden. De kans is groot dat die conservatieve strekking haar slag zal thuis halen, want de uiteindelijke stem ligt op federaal niveau bij het Hooggerechtshof, waar Donald Trump nog rap-rap voor een conservatieve meerderheid heeft gezorgd in de laatste weken van zijn presidentschap.
    En nu heeft de Amerikaanse katholieke kerk zich ook met de zaak gemoeid. Ik ben géén pleitbezorger van abortus, maar ik vind het wel bijzonder grof dat de katholieke bisschoppen in Amerika iedereen die het recht op abortus durft te verdedigen, zouden willen uitsluiten en "verketteren". Het is bijzonder grof, maar het is vooral ontzettend hypocriet. Want diezelfde Amerikaanse bisschoppen hebben geen enkel probleem met de (republikeinse) politici die de vrije wapendracht verdedigen en op die manier mee verantwoordelijk zijn voor de ontstellende tol die vuurwapens in de VSA eisen. In 2019 waren dat er méér dan 15.000, of zowat 41 per dag. Dat een snotneus zonder enig probleem een semi-automatisch wapen mag kopen én mag gebruiken om een slachting aan te richten in een school, dat is prima in orde voor de Amerikaanse bisschoppen. Maar dat een meisje het na een incestueuze verkrachting niet wil meemaken dat ze daar levenslang mee geconfronteerd wordt, dat kan absoluut niet door de beugel.
    Iedereen mag daarover denken wat hij/zij wil, maar ik vind dat het toppunt van hypocrisie.

    Dezelfde hypocrisie valt trouwens ook te bespeuren bij het nieuws over die talloze vermoorde indianenkinderen in Canada. Voor wie het niet gevolgd heeft: de Canadese katholieke kerk had het op zich genomen om de kinderen van de inheemse bevolking, de "wilden", bij hun ouders weg te halen om hen beschaving en "het ware geloof" bij te brengen. (Een beetje zoals de Europese missionarissen ook in de Afrikaanse kolonies gedaan hebben.) Wat er precies met die kinderen gebeurd is, en of ze veel "beschaving" gezien hebben, niemand die het weet. Vast staat dat er héél veel van die kinderen spoorloos "verdwenen" zijn. En onlangs heeft men in een massagraf meer dan 200 kinderlijkjes terug gevonden. Allemaal het slachtoffer van de "bekeringsdrift" van de paters en de nonnen, zullen we maar zeggen. De Canadese premier heeft al opheldering en bijkomende uitleg geëist van de katholieke kerk. En het lijkt mij niet onlogisch dat de schuldigen zouden opgespoord worden, en dat de kerk als instituut op z'n minst excuses zou aanbieden aan de nabestaanden.

    Paus Franciscus heeft ondertussen al gereageerd. Hij heeft gezegd dat het hem "triestig" maakt. Maar excuses werden niet uitgesproken...

    Ook de houding van de katholieke kerk tegenover de homo-gemeenschap is op z'n minst "dubbelzinnig" te noemen. Volgens de katholieke gezagsdragers, de "Romeinse Curie", is de boodschap: "Homoseksualiteit blijft een 'ongerijmdheid', en holebi's kunnen niet trouwen voor de kerk." Maar daar is dus flink wat tegenkanting tegen gekomen binnen de kerk zelf. In elk geval hier in België, tot op het niveau van de Belgische bisschoppen. En zelfs binnen het Vaticaan: één van de meest invloedrijke kardinalen is het openlijk oneens met het onwrikbare standpunt tegenover holebi's, en omdat hij geen gehoor krijgt, heeft hij zelfs ontslag genomen.

    Ik ben niet helemaal zeker, maar ik denk niet dat "hypocrisie" strookt met de katholieke leer. Heeft Jezus trouwens indertijd de Schriftgeleerden niet voor "huichelaars" uitgescholden? Het lijkt erop dat ze weer helemaal terug zijn.

    24-06-2021 om 00:00 geschreven door Eric_Kerkhove  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (20 Stemmen)
    Categorie:De wijde Wereld
    >> Reageer (0)
    23-06-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mensenrechten

    Het was echt ontroerend, de eensgezindheid van de NATO-bondgenoten in hun afwijzing van de gemeenschappelijke aartsvijand China omwille van de schending van de mensenrechten aldaar. Met name de onmenselijke behandeling van de Oeigoeren.

    De Oeigoeren zijn van oorsprong een Turks volk dat in het Noordwesten van China woont. Blijkbaar heeft de Chinese overheid het op zich genomen om die Moslim-barbaren (en mogelijke geradicaliseerde terroristen) "her op te voeden". Een beetje zoals wij "de zwartjes" in Afrika hebben willen bekeren tot het ware geloof en de echte beschaving. Volgens rapporten van Amnesty International en andere mensenrechtenorganisaties gaat de Chinese overheid hierbij bijzonder "drastisch" te werk. Er is sprake van fysieke en psychologische mishandeling in de detentiecentra, en van gedwongen sterilisatie om ervoor te zorgen dat de bevolkingsgroep niet verder zou aangroeien.

    Die eensgezinde agressieve veroordeling, op vraag van president Joe Biden, was inderdaad heel bijzonder. Vooral omdat ook Tayyip Erdogan mee zat rond de tafel van de strenge rechters. Als er nu één land is dat uitblinkt in het schenden van de mensenrechten, dan is het wel het Turkije van Erdogan. Vooral de Koerden ondervinden nog dagelijks aan den lijve wat het is om een ongewenste bevolkingsgroep te zijn in het Ottomaanse rijk. Zij worden zonder veel pardon in de gevangenis gegooid, of erger.

    Of laten we het anders eens over de oorspronkelijke inheemse bevolking van de USA zélf hebben: de Indianen. De manier waarop die bevolkingsgroep in het land van Joe Biden behandeld werd en wordt, is hemeltergend: bedrogen, uitgebuit, afgeslacht, gediscrimineerd. Daar kunnen de Chinezen nog iets van leren. Ik vind het trouwens nog altijd verbijsterend hoe deze schande, deze onvervalste genocide, zomaar kon en kan gebeuren zonder dat ook maar iemand daar bedenkingen bij heeft, laat staan beschuldigingen. De hele wereld staat er bij en kijkt ernaar, maar niemand heeft het lef om er zelfs maar één woordje van kritiek over uit te spreken.

    De harde kritiek tegen China, op het hoogste niveau, staat trouwens ook in schril contrast met de lankmoedigheid tegenover de militaire machthebbers in Myanmar. Daar gaat het niet over discriminatie of "dwangarbeid", maar wel om een onvervalste genocide op de Rohingya. Er is even wat protest geweest aan het adres van premier Aung San Suu Kyi. Maar die heeft dat over haar kant (moeten) laten gaan omdat zij in de praktijk toch niets in de pap te brokken had. En daarna: volkomen stilte, een vergeten probleem.

    Om maar te zeggen: het excuus van de mensenrechtenschendingen om met z'n allen met een beschuldigende vinger naar China te wijzen, is precies wat het woord zegt: een "excuus", een smoesje. De échte reden voor de gecoördineerde aanval op China is natuurlijk dat het land véél te machtig en véél te sterk dreigt te worden. China is goed op weg om de Verenigde Staten voorbij te steken als economische grootmacht, en dat kunnen de Amerikanen uiteraard nooit toestaan. China is ook goed op weg om de hele wereld vér vooruit te zijn als het gaat over technologische ontwikkelingen, bijvoorbeeld bij alles wat met 5G te maken heeft, en dat is een blaam die de Amerikanen nooit over hun kant zullen laten gaan. China is over de hele wereld projecten aan het opzetten, zodat ze in heel veel landen voet aan de grond krijgen, en daardoor verwerven ze een ontoelaatbare wereldwijde invloed. Chinees kapitaal is overal erg actief om te investeren in onder andere Europese bedrijven en projecten: denk maar aan Volvo, of de haven van Piraeus in Griekenland. Op die manier wringen ze zich binnenkort in een positie van onmisbaarheid en ultieme beslissingsbevoegdheid. Ook als het gaat over ontwikkelingssamenwerking vullen de Chinezen trouwens alle leemtes op die de Westerse koloniale mogendheden hebben achtergelaten. Het hele Afrikaanse continent wordt stilaan een Chinees "win-gebied".

    Dáár draait het uiteindelijk allemaal om: China is goed op weg om de belangrijkste en meest invloedrijke natie in de wereld te worden. En dát moet kost wat kost vermeden worden. Vandaar de intense en gezamenlijke campagne om China op alle mogelijke gebieden te ondermijnen en in diskrediet te brengen. Dat hiervoor de mensenrechten als schaamlapje gebruikt worden, is de hypocrisie ten top, en zélfs behoorlijk cynisch.

    23-06-2021 om 00:00 geschreven door Eric_Kerkhove  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (17 Stemmen)
    Categorie:De wijde Wereld
    >> Reageer (0)
    22-06-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bedrieglijke Dromen

    "De meeste dromen zijn bedrog. Maar als ik wakker word, dan droom ik nog."

    Ik heb het onlangs op een heel pijnlijke manier mogen ondervinden.

    Ik slaap héél slecht, de laatste tijd. Komt het door de werkstress? Of eerder door de stress omwille van de verwachte nieuwe keuken? Of is het de onzekerheid naar aanleiding van de nakende (hernieuwde) pensionering? Of zijn het de gewone zorgen om de kinderen en de kleinkinderen? Ik zou het niet weten. Wat het ook is, het resultaat is hetzelfde: ik slaap slecht!

    Mijn doorsnee avond/nacht ziet er dan ook bijna altijd hetzelfde uit.
    Vanaf zowat halfelf of kwart voor elf heb ik "het rijk alléén", en dan kan ik voorzien in een uurtje totale ontspanning. Een lekker glaasje Pineau, en YouTube op mijn pc. De laatste tijd is dat bijna altijd het "Concert for George" uit 2002. Dat is een herdenkingsconcert, georganiseerd door Eric Clapton ter gelegenheid van de eerste verjaardag van het overlijden van ex-Beatle George Harrison. Het is een prachtig concert, en ik was er graag bij geweest. Er komt een plejade van artiesten zijn opwachting maken, gevierde muzikanten die anders nooit hadden samen gespeeld op één en hetzelfde concert. Het is ontroerend, hartverwarmend en bij moment ook wel grappig. Ik kan het iedereen aanraden.
    Een glaasje en mooie muziek... Wat kan er méér ontspannend werken?
    Helaas: bij mij helpt het héél weinig. Na nog een preventieve Paracetamol, omdat ik vooraf weet dat mijn linkerknie zal gaan opspelen zodra ik in bed lig, stap ik tegen halftwaalf of kwart voor twaalf naar bed. Waar ik daarna quasi onmiddellijk als een gek lig te woelen. En ja, het duurt niet eens erg lang eer mijn artrose-knie zich pijnlijk laat voelen. Wat maakt dat ik bijna elke nacht rond één uur alweer op sta. En een zeldzame keer nóg een klein glaasje drink, in de hoop daarna helemaal van de wereld weg te zijn. Soms neem ik er dan nog een pijnstiller bovenop, want die knie jaagt mij ondertussen de muren op.
    Die volgende nieuwe poging is helaas, meestal, even weinig succesvol: rond kwart na twee sta ik alweer beneden. Eventjes toch. Lang genoeg om de afkeer voor dat bed (die ondertussen steevast opgekomen is) weer te laten wegzakken.
    De derde keer is, gelukkig maar, meestal de goede keer, en dan komt de slaap eindelijk toch. In elk geval tot ongeveer vijf uur, halfzes. In de week lig ik daarna naar de wekker te staren tot die kwart voor zeven aangeeft en ik mag/moet opstaan. Op mijn vrije dagen probeer ik toch opnieuw in slaap te raken. En dan komen de dromen. De meest bizarre en onverklaarbare dromen, die vermoedelijk aangeven dat mijn hersenen ook 's nachts nog altijd in overdrive bezig zijn.

    Bij één van die dromen is het dus goed fout gelopen. Wat ik precies gedroomd heb, dat weet ik niet meer. Alléén dat ik ergens van een helling naar beneden aan het lopen of rijden of rollen was, en ik zag geen manier om te stoppen. Mijn angst voor afdalingen is legendarisch. (Voor wie het zou interesseren: dat heet "bathmofobie".) Het is dus niet zo vreemd dat ik over zo'n dingen droom, vermoed ik. In elk geval: ik kon, in mijn droom, mijn evenwicht niet meer bewaren bij het neerwaarts stuntelen, en ik ben gevallen... Ook in het echt: uit mijn bed. Met een harde klap pardoes op de grond gekwakt, 70 cm dieper! Met als resultaat een pijnlijke voet, een pijnlijke elleboog, en vooral een ferme blauwe plek op mijn linkerknie.

    Nee, deze droom was géén bedrog. Ook toen ik wakker werd, tuimelend naast mijn bed, was de pijn van de val in mijn dromen nog altijd héél reëel en écht. Dit was heus géén bedrog. En dat heb ik nog enkele dagen lang mogen blijven ondervinden.
    Al heb ik de volgende dag wel bedacht dat ik ontzettend veel geluk moet gehad hebben dat ik met mijn hoofd niet tegen de hoek van het nachtkastje gebotst ben, want dan had ik het vermoedelijk niet meer kunnen navertellen. Het lijkt wel een wonder. Waarbij ik me dan ga afvragen of ik misschien gewoon gedroomd heb dat ik uit mijn bed gedonderd ben? Een droom over een droom? Al is mijn pijnlijke blauwe knie wel héél reëel.

    Misschien droom ik binnenkort ook eens een fijne droom? En misschien blijft ook die dan nog altijd even reëel voelbaar en zichtbaar als ik wakker word? Een mens kan maar hopen, toch?

    Als ik écht een héél mooie droom zou mogen kiezen, dan zou het er één zijn waarbij ik tegen middernacht gewoon in slaap val en de hele nacht door zou slapen. Dát zou nog eens een wonderlijke ervaring zijn!

    22-06-2021 om 00:00 geschreven door Eric_Kerkhove  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (22 Stemmen)
    Categorie:Persoonlijk
    >> Reageer (0)
    20-06-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Delta Variant

    Vervolg...

    De vaccinatiecampagne draait op volle toeren, en "het virus" lijkt eindelijk op de terugweg. "Bij het nekvel gegrepen", zoals Steven Van Gucht zou zeggen. Of dat vanzelf zou gekomen zijn, door het "seizoenseffect", of door de massale vaccinatie, of door een combinatie van de beide factoren, dat laat ik in het midden.

    De mensen beginnen stilaan weer te dromen van "het oude normaal", de terugkeer naar vroeger: de menselijke contacten, de fysieke warmte, de knuffels en omhelzingen, de zichtbare (en niet langer achter een mondmasker weggestopte) emoties op onze gezicht, ...
    Maar zie: daar zijn de experten alweer met de opgegeven vinger. Want de "Delta variant" is op komst! In ons land vertegenwoordigt die voorlopig nog maar zo'n 6% van alle besmettingen, maar hij is "sterk in opmars, en zou tegen eind juli dominant kunnen worden". In het Verenigd Koninkrijk zou die variant nu al dominant zijn, en verantwoordelijk voor een spectaculaire en angstaanjagende toename van het aantal besmettingen. In zoverre zelfs dat ze de eerder aangekondigde versoepelingen al meteen met een maand uitgesteld hebben.

    Er is toch iets vreemds aan de hand met die "Delta variant": die zou tot 40% méér besmettelijk zijn dan de "Alpha variant", waarvan indertijd ook al beweerd werd dat die tussen 30 en 70% meer besmettelijk was dan het oorspronkelijke "Wuhan virus". Raar toch: dat met die "Alpha variant" bleek achteraf, nadat iedereen voldoende schrik aangejaagd was, héél erg mee te vallen. En nu is er weer een nieuwe variant, die "veel besmettelijker" is. En "de cijfers" bewijzen dat ook: op 18 juni waren er in het Verenigd Koninkrijk 10.476 nieuwe besmettingen, en dat cijfer lijkt al enige tijd te stijgen.

    Marc Van Ranst heeft zelf ooit publiekelijk toegegeven dat hij de mensen opzettelijk angst heeft willen aanjagen. Omdat angst de beste drijfveer is om mensen te motiveren om strenge maatregelen op te volgen. En dé ideale manier om die angst op te wekken en levendig te houden, is (volgens Marc Van Ranst) dagelijks met "cijfers" naar buiten te komen en vol te houden hoe ernstig de situatie is. Zoals inderdaad al van dag 1 gebeurd is bij de Covid-epidemie. Iets wat men bijvoorbeeld nooit bij een griepepidemie gedaan heeft...
    En nu, nu de druk van de ketel lijkt en de mensen lakser worden, moet de angst misschien opnieuw aangewakkerd worden. Bijvoorbeeld door een doemscenario rond de "Delta variant": 10.476 nieuwe besmettingen op één dag in het Verenigd Koninkrijk! Niemand die er bij stil staat dat we het hier hebben over een land met méér dan 68 miljoen inwoners. We hebben het dus over iets méér dan 1,5 nieuwe besmettingen per 10.000 inwoners. Tot voor enkele dagen was dat bij ons ook nog het geval. En wat men er al helemaal niet bij vertelt, is dat er in het VK op diezelfde 18 juni amper 11 mensen aan Covid overleden zijn. Niet bepaald alarmerend, lijkt mij. (Want ook bij ons waren er op diezelfde dag 7 overlijdens.) En een indicatie dat deze nieuwe variant al bij al wellicht niet zo dodelijk is.
    Er is trouwens nog méér dat vreemd is met die "Delta variant": de symptomen lijken totaal niet op die van het corona-virus zoals wij dat kennen. Uit een Britse studie blijkt: "De symptomen van de Deltavariant, die eerst ontdekt werd in India, hebben meer weg van een 'zware verkoudheid'. Onderzoekers van het King's College London stellen dat hoofdpijn, keelpijn en een loopneus de meest voorkomende symptomen zijn van een besmetting met de Deltavariant van het coronavirus." En dan denk ik meteen aan het aloude cliché: "If it looks like a duck, swims like a duck, and quacks like a duck, then it probably is a duck." Als het alle kenmerken heeft van een "gewone seizoensverkoudheid", dan is het misschien ook een gewone, zij het ferme, verkoudheid? En is alle paniek en alle tumult compleet overbodig en zinloos?

    Maar geef toe: het helpt natuurlijk wel om de angst/motivatie erin te houden als er nog altijd dramatische cijfers of mogelijke doemscenario's gepresenteerd kunnen worden.

    20-06-2021 om 00:00 geschreven door Eric_Kerkhove  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (18 Stemmen)
    Categorie:Covid
    >> Reageer (0)
    19-06-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Grieks Alfabet

    Het wordt een beetje potsierlijk hoe men tegenwoordig bij zowat alles wat men zegt, het risico loopt iemand tegen de schenen te schoppen. De mensen zijn zó lichtgeraakt en hebben zó'n lange tenen, dat je bijna altijd wel iemand "kwetst". Of liever: dat iemand zich gekwetst voelt. Hoe langer hoe meer is niet de inhoud van wat je zegt belangrijk, maar wél de formulering. Ik vermoed dat ook dát symptomatisch is voor de oppervlakkigheid van de moderne "beschaving".

    Zo is het ook weer prijs als het gaat over de corona-berichtgeving.

    Want als we spreken over de "Zuid-Afrikaanse" variant, dan zou dat kunnen geïnterpreteerd worden als een soort "blamage" voor Zuid Afrika: alsof het hun schuld is, alsof zij verantwoordelijk zouden zijn voor deze mutatie. Een beetje zoals wanneer Donald Trump het consequent had over "het Chinees virus", met de bedoeling China, en bij uitbreiding alle Chinezen, en eigenlijk alle Aziaten, de schuld te geven voor deze pandemie.
    Dat klopt natuurlijk langs geen kanten. De "Zuid-Afrikaanse" variant heet gewoon zo omdat die daar voor het eerst opgemerkt is. Net zoals de "Britse" variant voor het eerst in Groot Brittannië gevonden werd, maar niet noodzakelijk daar ontstaan is, en al zeker niet de schuld zou zijn van de Britten.
    Om kort te gaan: de verwijzing naar het land waar een variant voor het eerst gedetecteerd werd, zou, voor wie van slechte wil is, aanleiding kunnen geven tot het "stigmatiseren" van de inwoners van dat land. Niet doelbewust en kwaadaardig zoals bij Donald Trump, maar toch. Het zou nooit in mijn hoofd opgekomen zijn om die link te leggen, maar er zijn helaas genoeg mensen die dat wél zouden doen. En wie zeker en vast een negatieve klank horen in de benaming van die verschillende varianten, dat zijn de Wokers: die vinden immer in alles een negatieve klank.

    De Wereldgezondheidsorganisatie WHO heeft blijkbaar wel oren gehad naar deze bedenkingen. En dus schakelen we sinds kort over op meer neutrale benamingen voor alle gekende varianten. De keuze is op het Grieks alfabet gevallen. De allereerste gekende variant, de Britse, wordt dus voortaan de "Alpha-variant" genoemd. De volgende was de "Beta-variant". Ondertussen zijn we al aan de "Delta-variant", dat is dus de variant die we vroeger de "Indiase" genoemd hebben. En dat zijn dan nog alléén de varianten die volgens het WHO "gevaarlijk" zijn, de zogenaamde VOC: "Variants of Concern".

    We kunnen alléén maar hopen dat het virus stopt met muteren na 24 varianten, want dan zijn de Griekse letters op. Misschien zijn we daar rapper dan gedacht, want het kan echt wel bijzonder vlug gaan. Ook al krijgen niet alle mutaties een eigen naam: die eer is alléén weggelegd voor de varianten die volgens de WHO bijzondere aandacht verdienen, en potentieel gevaarlijk kunnen worden. En zo zijn er nu wereldwijd al meerdere in de categorie VOI: "Variants of Intrest": er is al een "Epsilon variant" ontdekt in de USA, een "Zeta variant" in Brazilië, een "Eta variant", een "Theta variant" in de Filippijnen, een "Iota variant" in de USA, en een "Kappa variant" in India. We zitten dus al tien Griekse letters ver.
    Het wordt niet bepaald simpel voor de nieuwsankers, als we enkele varianten verder zijn, want dan komen we uit op "Phi" of "Chi" of "Psi". Ik heb trouwens het gevoel dat er heel zeker een nieuwe Dan Brown thriller zit aan te komen. Na de "Delta Deceptie" was zijn Griekse inspiratie misschien op, en dit brengt hem wellicht op nieuwe ideeën?

    De vraag is alléén: "Zijn de Grieken hier wel blij mee?" Want het gevolg is wél dat alle varianten nu naar Griekenland verwijzen, en dan kunnen die zich weer geschoffeerd en gestigmatiseerd voelen.

    Wordt vervolgd...

    19-06-2021 om 00:00 geschreven door Eric_Kerkhove  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (18 Stemmen)
    Categorie:Cursief
    >> Reageer (0)
    18-06-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Geen Vrouw is veilig

    Dat "seksueel geweld" bijzonder ernstig te nemen is, en in de scherpste bewoordingen moet veroordeeld worden, daar is zowat iedereen het over is. En dat het probleem de laatste tijd alsmaar erger lijkt te worden, dat is ook duidelijk. Al is het natuurlijk niet helemaal zeker of dat betekent dat er nu méér seksueel geweld is dan vroeger, dan wel of het alleen maar méér gerapporteerd en gemeld wordt.

    Al zijn er een aantal redenen en oorzaken die erop zouden kunnen wijzen dat het nu inderdaad écht wel méér gebeurt. De corona-maatregelen hebben duidelijk een heel kwalijk effect gehad. En er is de lakse opvoeding die tegenwoordig meer en meer de regel lijkt te worden, zodat de jongeren geen discipline meer kennen, geen grenzen, geen onderscheid meer tussen goed en kwaad. En dan zijn er zeker ook de effecten van multi-culturaliteit: ook bij ons leven meer en meer mensen die uit een cultuur komen waar seksueel of ander geweld, zeker tegen vrouwen en tegen homo's, "normaal" is.

    Maar bij een artikel met de sensationele kop "Twee op de drie Belgen ooit slachtoffer van seksueel geweld" heb ik toch even de wenkbrauwen moeten fronsen. Dat seksueel geweld méér voor komt dan we denken of dan we horen, dat geloof ik best. Maar "twee op de drie Belgen"? En bij de vrouwen zou het zelfs 81% zijn: vier op vijf vrouwen zijn, volgens die studie, in hun leven al minstens één keer het slachtoffer geweest van seksueel geweld. Dat lijkt me toch erg onwaarschijnlijk. Dit ruikt ontzettend naar sensatiezucht bij de media.

    Als dit inderdaad de realiteit weerspiegelt, dan is mijn gekende vrees dat deze beschaving op haar einde loopt, hiermee alléén maar nog versterkt. Als we in een "beschaafde" wereld leven waarin maar één vrouw op vijf veilig is voor seksuele agressie, dan mag deze "beschaving" voor mijn part héél snel voorbij zijn!
    Maar veel hang natuurlijk af van de definitie van "seksueel geweld". In het onderzoek waar dit artikel naar verwijst, is de term héél ruim geïnterpreteerd: "Het gaat over alle mogelijke vormen van ongewenst seksueel gedrag. Dat kan gaan van seksueel getinte opmerkingen, gedwongen worden je uit te kleden tot aanrakingen en verkrachting." Maar dan nog: het gaat in alle gevallen uitsluitend om "ongewenst" gedrag. Zelfs een "brave" aanraking is fout als die ongewenst is, zelfs een "grappige" opmerking is fout als die ongewenst is. Laat dat duidelijk zijn. Maar we spreken dus niet over een troostende knuffel of een vriendschappelijke zoen; die vallen daar, voor zover ik weet, niet onder.
    Als het inderdaad alléén maar over "ongewenst" gedrag gaat, dan heb ik toch mijn twijfels over de resultaten van het onderzoek. Zou het kunnen dat de enquête enigszins "gestuurd" werd? Als je de gepaste vragen stelt op de gepaste manier, dan is er een grote kans dat je de antwoorden krijgt die je wil krijgen. Ik vermoed dan ook, maar ik heb daar geen enkel "bewijs" voor, dat veel "incidenten" pas a posteriori het etiket "seksueel geweld" gekregen hebben, vooral dan door de gewijzigde tijdsgeest. In veel gevallen zal het "incident" op het moment zelf misschien helemaal niet als "ongewenst" of als "een agressie" aangevoeld geweest zijn, maar wordt het nu, achteraf, wél zo benoemd omdat het bewustzijn helemaal anders geworden is.

    Wat in het bijzonder ook nog opvalt in de resultaten van het onderzoek, is het hoge slachtoffergehalte binnen de "LGBTQIA+"-gemeenschap. Daar zou het zelfs gaan om ongeveer 80%: vier van de vijf mensen die zich tot de "LGBTQIA+"-gemeenschap rekenen, beweren al het slachtoffer geweest te zijn van seksueel geweld. Waarbij ik me toch af vraag of die mensen niet gewoon véél meer "lichtgeraakt" zijn dan de hetero's, en zich véél rapper aangevallen voelen? Maar ook hier heb ik geen enkel bewijs voor.

    Hoe dan ook: als de plaag van seksueel geweld inderdaad zó wijdverbreid is, dan lijkt mij de boodschap van een sexuologe, ook al op de site van VRTNWS, dat er in de les "seksuele opvoeding" véél meer aandacht moet zijn voor het "seksueel genot", niet echt aangewezen. Dat "seks" altijd automatisch "seksueel genot" betekent, is een soort vrijgeleide voor plegers van seksueel geweld: ze hebben immers altijd het excuus dat ook het slachtoffer er, per definitie, héél zeker "genot" bij heeft gehad. En dus is het dan wel okee...

    Nee, wat de jongeren vandaag nodig hebben, is niet een les in het nastreven van "seksueel genot", maar wél een les in het "(h)erkennen van grenzen": grenzen leren stellen, grenzen leren accepteren. En zo komen we eigenlijk weer terug bij het begin van mijn stukje: de opvoeding van de hedendaagse jongeren. Als we onze Westerse beschaving nog een kans willen geven, dan moeten we dringend opnieuw werk maken van het aanbrengen van strikte normen en waarden, en het aanleren van respect voor de (integriteit van de) ander.

    18-06-2021 om 00:00 geschreven door Eric_Kerkhove  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (18 Stemmen)
    Categorie:De wijde Wereld
    >> Reageer (0)
    17-06-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kortingen

    Ik heb me al dikwijls afgevraagd hoe de winkels er altijd in slagen om elke keer opnieuw spectaculaire kortingen aan te bieden. Ik weet het wel: meestal zetten ze vooraf hun prijs véél hoger dan nodig is voor een normale winstmarge, en dan houden ze nog altijd genoeg winst over nadat ze de klant met een mooie korting gelukkig gemaakt hebben.

    Maar ik heb ondertussen geleerd dat het soms allemaal nét iets gesofisticeerder en subtieler is dan dat.

    Voor een simpel toestel zijn die gesofisticeerde trucjes niet mogelijk, want daar kan er niet veel "gespeeld" worden. Als je op een tv van 800 euro 20% korting geeft, dan betaalt de klant 640 euro. Geen discussie mogelijk. Dat het toestel oorspronkelijk maar iets van 650 euro geprijsd stond, daar staat de klant meestal wel niet bij stil. We laten ons allemaal graag "bedriegen" als dat ons een (vals) goed gevoel geeft...

    Maar het ligt een beetje anders bij de aankoop van "samengestelde" producten, omdat men daar kan spelen met de verschillende elementen. Bij de aankoop van een keuken, bijvoorbeeld, om maar iets te noemen. Dan gaat het ongeveer in z'n werk zoals hieronder beschreven.
    De verkoper spiegelt de argeloze klant een "hoogwaardig" product voor, uit het "hogere segment". Maar omdat de klant terugschrikt voor de aankoopprijs, biedt je hem, als verkoper, onmiddellijk 20% korting. Omwille van de solden, bijvoorbeeld, of omwille van Batibouw, of weet ik veel. Als de klant nog niet overtuigd is, en aanstalten maakt om bij de concurrentie (uit een "minder hoog segment") te gaan kijken, bied je hem nog 10% "commerciële korting" er bovenop. Tegen zo'n aanbod kan de klant echt geen "Nee" zeggen. Maar je hebt als verkoper ondertussen wel bijna 30% van de oorspronkelijke prijs laten vallen. Zal je baas daar niet moeilijk over doen? Niet dus, want die weet ook wel dat de klant uiteindelijk tóch meer zal betalen. Want later komt het moment om de finale afwerking van het product, bijvoorbeeld die keuken, met de klant te bespreken. Bij voorkeur door iemand anders dan de verkoper, iemand met enig gezag, een "specialist": een binnenhuis-architect, in het geval van die keuken. En die bespreekt met de klant het aangekocht product, en doet heel vriendelijk een aantal suggesties om het comfort te verhogen, om de design te verbeteren, om één en ander te optimaliseren. Het spreekt uiteraard vanzelf dat de klant wel blij is met de nuttige suggesties, en erg gelukkig is met de voorgestelde verbeteringen. Het finale product bevat dus de "overeengekomen" aanpassingen, en dat is wat de klant uiteindelijk ook koopt. Resultaat van die "verbeteringen": 15% bovenop de offerte-prijs die de klant bij de verkoper "bedongen" had. De gulle "commerciële korting" is hiermee volledig teniet gedaan.

    Kan je zo'n praktijken "bedrog" noemen? Niet echt, natuurlijk. Want uiteindelijk is de klant niet bedrogen. Er is niet gelogen tegen de klant, er zijn geen onwaarheden verteld, geen valse beloftes gedaan. Het resultaat van de aankoop, én de prijs die hij betaald heeft, heeft de klant uiteindelijk zelf bepaald. Zij het dan op aansturen van de winkel-expert.

    Dus nee: de klant kan niet klagen dat men hem "bedrogen" heeft. Maar helemaal koosjer zijn die truken nu toch ook weer niet. De argeloze klant wordt er eigenlijk noch min noch meer "ingeluisd". En dat geldt zowel voor die simpele aankoop, met een recht-toe-recht-aan korting (op een prijs die vooraf opgetrokken was), als voor de "complexe" aankoop, waar de korting door de "noodzakelijke" extra's verloren gaat.

    Het is duidelijk zaak voor een onervaren klant om goed op zijn/haar tellen te passen, want de valkuilen zijn talrijker dan hij/zij voor mogelijk houdt, en soms nog véél subtieler dan het voorbeeld dat ik hier gegeven heb. En al gun ik het de winkelier van harte om een beetje winst te maken, zeker in deze moeilijke tijden, het zou toch van enig fatsoen getuigen als de klant daar niet de dupe van zou moeten zijn...

    17-06-2021 om 00:00 geschreven door Eric_Kerkhove  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (19 Stemmen)
    Categorie:Cursief
    >> Reageer (0)
    16-06-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hoofddoekenverbod

    Nu Corona geen "hot topic" meer is, komen de aloude thema's weer opduiken. Zoals de discussie over een hoofddoekenverbod.

    Diegenen die al iets ouder zijn, zullen zich wellicht ook nog wel de tijden herinneren toen zowat iedereen bij ons met een hoofddeksel rondliep op straat: een pet, een hoed, een muts, een sjaal. Tegen de kou, of omdat het "deftig" stond, of omdat het mode was, of gewoon voor de schoonheid. Maar de beleefdheid eiste wel dat men zijn/haar hoofddeksel telkens zou afzetten als men met iemand anders in gesprek ging, of als men ergens binnen kwam. In de klas, op het werk, bij een ontmoeting: altijd werd het hoofddeksel afgenomen. Dat was een vorm van elementaire beleefdheid. Toen, en in mijn opinie nog altijd. Hoe zou u het trouwens vinden als de man die u in het gemeentehuis aan het loket te woord staat, een pet zou op hebben?

    En eigenlijk geldt dat evengoed voor de hoofddoek: los van religieuze bedenkingen of de discussie omtrent de noodzakelijke "neutraliteit" in een openbare functie of in een publiek gebouw. Gewoon uit elementaire beleefdheid moet de hoofddoek afgenomen worden als men andere mensen te woord staat, of samen in een publieke ruimte zit. Op straat kan die gedragen worden, net als een pet of een hoed of wat dan ook, maar binnen in een publiek gebouw en als men andere mensen moet ontmoeten, dan moet die hoofddoek af. Punt.

    Maar de voorvechters van het recht voor moslima's om een hoofddoek te dragen, in de klas, op het kantoor, aan het loket, die blijven aandringen. Waarbij ik me dan toch af vraag waarom diezelfde voorvechters niet harder strijden voor de rechten van moslimvrouwen in het algemeen en tegen de achteruitstelling van, of het geweld tegen, moslimmeisjes en -vrouwen thuis? Erg consequent zijn ze in elk geval niet.

    De recente aanleiding voor de hernieuwde discussie was onder andere de niet-aanwerving bij de MIVB van een moslima met hoofddoek, en ook de aanstelling tot regeringscommissaris van een dame met hoofddoek. De politiek is daar, zoals altijd, totaal over verdeeld. De linkse, politiek-correcte, partijen vinden dat de MIVB zich bezondigd heeft aan discriminatie en dat die aanstelling sowieso moet kunnen; de rechtse, "conservatieve", partijen vinden dat die hoofddoek niet mag, wegens het "neutraliteitsbeginsel". Een zinloos dispuut volgens mij: een hoofddoek mag sowieso niet in die omstandigheden. Net zo min als een pet of een muts.

    Uiteraard komt er vanuit de meest vinnige moslim-hoek zware kritiek op een mogelijk hoofddoekenverbod. De redenering is voorspelbaar. Ons land moet zich aanpassen aan de zeden en religieuze opvattingen van de "nieuwe" inwoners, want "diversiteit" is belangrijk, en nodig om vooruitgang te kunnen boeken: "Een land dat uitsluit, kan nooit evolueren."

    De redenering is dat wij, als modern en progressief land, de "gastvrijheid" zouden moeten betonen om onze gasten toe te laten hier te leven volgens hun eigen tradities en gewoontes, en ook met hun eigen kledingvoorschriften. Maar dat is een mes dat aan twee kanten snijdt, toch? Je zou ook kunnen verwachten dat mensen die naar hier komen, die hier "te gast zijn", voor kortere of voor langere tijd, zich aan onze zeden en gewoonten zouden aanpassen. Als ik bij iemand op bezoek ga, dan moet ik me toch ook aan zijn/haar huisregels aanpassen? En als ik naar een Moslimland ga, in de Arabische wereld, mag ik me dan kleden volgens mijn eigen Westerse kledingvoorschriften? Niet echt, hee... Als westerling moeten wij ons heel strikt houden aan de erg "preutse" kledingvoorschriften die bijvoorbeeld in Saudi-Arabië gelden. En het is niet zo dat een vrouw ginder alléén maar minder kans heeft op een job als ze bijvoorbeeld een "te korte" rok zou dragen, of een T-shirt die haar schouders bloot laat. In bijvoorbeeld Saudi-Arabië zijn ze nog véél strenger: de consequenties van "ongewenste" kledij zijn mogelijks zware boetes, of zelfs gevangenisstraf. Zélfs in het erg "tolerante" Dubai geldt als algemene regel dat de schouders en de knieën moeten bedekt zijn in openbare gebouwen.

    Dus nee, ik vind niet dat de moslim-activisten écht het recht hebben om te eisen dat vrouwen die hoofddoek of die chador zouden mogen dragen bij het uitoefenen van hun werk, in een publieke functie, als ze daarbij andere mensen moeten ontmoeten. En al helemaal niet als ze onze (Westerse) regering moeten vertegenwoordigen.

    16-06-2021 om 00:00 geschreven door Eric_Kerkhove  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (19 Stemmen)
    Categorie:Belgische politiek
    >> Reageer (0)
    15-06-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Producent

    De meter van mijn terugdraaiende teller stond begin juni al terug op dezelfde stand als bij de meteropname midden september vorig jaar. En de zomer moest dan nog beginnen. Tegen de volgende opname zal mijn teller vermoedelijk opnieuw méér dan 2000 kWh lager staan dan een jaar eerder. Wat van mij een "netto-producent" maakt: ik lever veel meer elektriciteit aan het net dan ik verbruik.

    Maar in tegenstelling met andere energieproducenten, zoals Engie of Luminus en al die andere, word ik niet betaald voor de elektriciteit die ik aan het net lever. Ik moet er zélf voor betalen. Omdat ik het net "belast". Ook de banken hebben dat schitterende idee al ontdekt: er zijn banken bij wie je zélf intrest moet betalen op het geld dat je bij hen deponeert. Ik vermoed dat de tijd niet zo heel ver af is dat mensen die hun eigen put- of regenwater oppompen, daar óók zullen moeten voor betalen. Omdat ze het grondwaterpeil doen zakken, of zoiets. Het is een vreemde wereld waarin wij leven.

    Maar ik mag al bij al natuurlijk niet klagen. Ik heb tenminste nog een terugdraaiende teller, en daarmee heb ik het grote voordeel dat het niet uitmaakt wanneer ik elektriciteit verbruik. Wij hoeven niet te wachten tot de zon schijnt om te koken of om de vaatwasser te laten draaien, of om de kleren te wassen en te drogen. Het komt ook goed als we dat 's avonds doen, of als het regent, want de opgewekte energie van de zonnige dagen compenseert dat wel. Niet zo bij iemand met een nieuwe digitale meter. Als die de energie van zijn zonnepanelen niet verbruikt op het moment dat die panelen produceren, dan is hij dat kwijt. Onherroepelijk. En zelfs als hij méér produceert dan verbruikt, dan nog moet die betalen voor alle elektriciteit die hij van het net haalt, ongeacht hoeveel hij er zelf aan geleverd heeft. Het is een vreemde wereld waarin wij leven.

    En nee, ik mag niet klagen, want ik heb het nog niet moeten meemaken dat mijn zonne-energieproductie uitgevallen is omdat het elektriciteitsnet "oververzadigd" was. Er zijn heel veel goeie grappen te vertellen over de zonnepanelen, maar dit vind ik toch één van de betere. Het blijkt namelijk zo te zijn dat het elektriciteitsnetwerk van Fluvius niet opgewassen is tegen de massale energieproductie van zonnepanelen op een zomerse dag. En dan valt je installatie gewoon uit omdat de geproduceerde stroom nergens heen kan. Je dure installatie produceert dan niets meer, ondanks de stralende zon. En wat je nodig hebt aan elektriciteit moet je dus van het net halen. En er uiteraard voor betalen. Het probleem is gekend, maar bij Fluvius ontbreekt de wil om dat te verhelpen door het openbaar elektriciteitsnet te versterken.

    De "grap" is dus deze, dat men met alle mogelijke argumenten de mensen ertoe wil aanzetten om zonnepanelen te installeren. Want "goed voor het milieu" en "goed voor de portemonnee". Maar het publiek net is daar totaal niet op voorzien. Het voorspelbare gevolg is dus dat meer en meer mensen geconfronteerd zullen worden met een installatie die uitvalt, zodat zowel de winst voor het milieu als die voor hun portemonnee zal verdwijnen. Als we bovendien massaal elektrisch gaan rijden, zoals onze overheid zou willen, dan wordt het net nóg zwaarder belast. Véél zwaarder. Waardoor de problemen met ons elektriciteitsnet nog véél erger zullen worden.

    Om maar te zeggen: "Bezint eer gij begint" is een spreekwoord dat al lang vergeten is. Men neemt allerlei maatregelen of men stimuleert allerlei initiatieven, maar men denkt niet verder door over de mogelijke consequenties. Daar bestaat een woord voor: "kortzichtigheid".

    En dát is vermoedelijk één van de meest kwalijke eigenschappen van onze beleidsmakers: ze zijn ongelofelijk kortzichtig. In alles. Het kernidee is heel dikwijls: "Weet je wat? De baten en de winsten zijn voor nu, en we kunnen er nu van profiteren. De problemen zijn voor later. Voor iemand anders."

    15-06-2021 om 00:00 geschreven door Eric_Kerkhove  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (21 Stemmen)
    Categorie:Belgische politiek
    >> Reageer (0)
    14-06-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.LGBTQIA+

    Het zou een goeie quizvraag kunnen zijn: "Waarvoor staat de afkorting LGBTQIA+ ?" Ik ben benieuwd hoeveel mensen zo voor de vuist weg het antwoord zouden kennen.

    Vroeger was het simpel. Je had de "homofielen" en je had de hetero's". De "hetero's", die waren "normaal"; de andere, die waren ofwel "ziek" ofwel "zondig". Gelukkig ligt die tijd (grotendeels) achter ons. Het maakt nu niet zo veel meer uit. Liefde is liefde. Of je nu van een man houdt of van een vrouw, dat is jouw keuze, en niemand heeft daar een oordeel over te vellen.
    Later werd het iets complexer. Toen begon men te spreken over "holebi's": homo's, lesbiennes en biseksuelen. Al ben ik niet zo zeker of "biseksualiteit" iets met "houden van" te maken heeft, eerder met "goesting" of "lust". Maar dat is mijn persoonlijke mening. Elk doet wat hij/zij wil, met wie hij/zij wil.

    Maar blijkbaar gaat de notie "holebi" voor een aantal mensen niet ver genoeg. Méér en meer klinkt de roep van andere groepen die ook "respect" willen. En zo zijn we van "holebi's" overgestapt naar "LGBT": "lesbian, gay, bisexual & transgender". Ook de "transgenders" willen als volwaardig aanzien worden.

    Ik heb mijn mening over "transgenders" al enkele keren geventileerd: ik begrijp dat niet. Het is een luxeprobleem, typisch voor de huidige tijdsgeest waarbij het voor veel mensen nooit goed kan zijn. Deze mensen zijn niet tevreden met hoe de natuur hen geschapen heeft, en willen daar persé aan knutselen. Wat impliceert dat er na de "transitie" nog weinig "natuurlijks" meer overblijft aan een transgender, maar blijkbaar is dat okee. Vreemd genoeg zijn die mensen héél dikwijls bijzonder "groen"-gezind, en héél "woke", maar dat belet hen niet om bij zichzelf de natuur te laten vervangen door allerlei kunstmatige elementen.
    Nee, ik begrijp de drijfveren écht niet. Heel veel mensen, eigenlijk zowat de meerderheid, zijn niet bepaald tevreden met wat de natuur hen gegeven heeft, en voelen zich niet echt thuis in het lichaam waarin ze geboren zijn: ze voelen zich te dik of te klein of te kaal of te slungelig of te lomp of wat nog allemaal... Maar we accepteren het, zij het soms tegen heug en meug. Het leven is nu eenmaal niet altijd even fair. Of om het met de Rolling Stones te zeggen: "You can't always get what you want". Maar sommige mensen zijn blijkbaar zó erg met zichzelf begaan dat ze met die tekortkomingen of onvolkomenheden niet kunnen leven en daar psychisch onder lijden. Ik wil hen graag de raad geven: "Denk wat meer aan de anderen, en wat minder aan jezelf."
    "Ja maar" zal men argumenteren, "het psychisch leed om te moeten leven in het verkeerde lichaam, is immens groot. Iemand die dat niet zélf hoeft door te maken, kan dat niet inschatten!" En kan/mag dus niet beoordelen hoe reëel en zwaar de nood wel is om in "het juiste lichaam" te kunnen verder leven. Maar dat zou ik evengoed kunnen zeggen over mijn linkshandigheid. Iemand die niet het noodlot heeft om als linkshandige door het leven te moeten gaan, kan onmogelijk inschatten wat de psychische impact is. De trauma's als je als zesjarige elke dag op de knokkels geklopt werd en het gevoel opgedrongen kreeg dat je één van de zeven hoofdzonden had begaan, de vernedering elke keer als je mooie nieuwjaarsbrief met pen en inkt één grote vlek werd omdat je er met je linkerhand overheen was gegaan, de dagelijkse frustraties omdat je niet overweg kan met een standaard (rechtshandige) blikopener of schaar of computermuis, enzovoort. Het leven van een linkshandige is een hel en een constante vuurproef. Wat doet dat met de mentale gezondheid van een mens, denkt u? Maar ik ken géén linkshandige die operatief of met hormonen de transitie naar een rechtshandige als levensnoodzakelijk ziet.

    Maar zie naast de "Lesbian" en "Gay" en "Bisexual" en "Transgender" personen, zijn er nu nog enkele andere groeperingen bij gekomen die ook hun deel van de aandacht opeisen. Want ook "LGBT" is blijkbaar niet "inclusief" genoeg meer: er zijn een aantal "categorieën" die in geen enkele van die vakjes passen. En zo komen we bij "LGBTQIA+". Daar zijn dus de Q, I en A aan toegevoegd: "Queer", "Intersexual" en "Asexual". De "+" staat dan voor al wat men nog zou kunnen verzinnen.

    Wie dacht dat we het daarmee wel gehad hebben, die vergist zich. Echte wokers spreken al over "LGBTQQIP2SAA". Dat zou dan moeten staan voor: "lesbian, gay, bisexual, transgender, queer, questioning, intersexual, pansexual, 2-spirited, asexual, and allies". Die "allies", dat zijn dan grosso modo de supporters van de "queer"-gemeenschap, waarbij "queer" een verzamelterm zou moeten zijn voor iedereen die niet "gewoon hetero" is.

    Het idee hierachter is vermoedelijk dat een complexe afkorting meer indruk zal maken, en dan ook meer gewicht in de schaal zal leggen? Ik vraag me alléén af of iemand echt beter geholpen is door die opdeling in al die vakjes en hokjes.

    Ik stel trouwens voor om ook voor ons, linkshandigen, een duizelingwekkende afkorting te verzinnen. Maar dan één die méér inclusief is, want de afkortingen van de "LGBTQ..."-drukkingsgroepen sluiten de hetero-mensen uit. Onze nieuwe drukkingsgroep zal "LRTOZ" heten: "Linkshandigen, Rechtshandigen, Tweehandigen, Onhandigen, en de mensen Zonder handen".

    Wie graag lid wil worden en mee wil strijden voor de rechten van alle handigen en onhandigen, die kan mij een mail sturen.

    14-06-2021 om 00:00 geschreven door Eric_Kerkhove  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (17 Stemmen)
    Categorie:Cursief
    >> Reageer (0)
    13-06-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Niet collegiaal

    Dat ik een boontje heb voor Zuhal Demir, Vlaams minister van Justitie en Handhaving, Omgeving, Energie en Toerisme (bevoegd voor het beleidsdomein Omgeving, met uitzondering van de beleidsvelden Dierenwelzijn, Onroerend Erfgoed en Wonen; het beleidsveld Toerisme; het beleidsveld Bestuursrechtspraak; de justitiehuizen en het elektronisch toezicht), wil ik niet ontkennen. Ik zou het ook niet kunnen ontkennen, na mijn enthousiaste reactie op haar geniale vondst van het woord "planepoolen". (Zie mijn blog van 5 december 2019.)

    Haar aanpak na het "zonnepanelen débacle" van de vorige regering, en dan in het bijzonder van Bart Somers, heeft mijn sympathie voor haar alléén maar versterkt. Nadat het Grondwettelijk Hof de regeling die de vorige regering voor de digitale tellers had uitgewerkt, had afgeschoten, heeft mevrouw Demir tenminste haar best gedaan om de pijn een beetje te verzachten. Door het toekennen van een compensatie-premie, en door de energie-regulatoren ertoe te verplichten de dubbele aanrekening van de distributie-tarieven terug te betalen aan de gedupeerden. Het is misschien een pleister op een houten been, maar het is toch iets.
    Nee, mevrouw Demir is niet iemand die de zaken lang op hun beloop laat en de dingen rustig eventjes zit aan te kijken; ze is eerder voor de "actie". In zoverre zelfs dat sommigen haar "nogal voortvarend" noemen. Het is in elk geval een dame naar mijn hart: ze heeft temperament, ze laat zich niet afschrikken, ze laat zich niet intimideren door de machtige lobby's, en ze zegt waar het op staat. Zo heeft ze ook al meerdere keren haar ongezouten opinie laten horen over de Turkse president Erdohan, wat haar (ook al wegens haar Koerdische afkomst) een verdienstelijke plaats heeft opgeleverd op de zwarte lijst van de Turkse inlichtingendiensten.
    Dit gezegd zijnde: ik heb wel medelijden met haar man! Als ze thuis even furieus en temperamentvol tekeer gaat als in de politiek, dan zal haar echtgenoot héél goed moeten kunnen incasseren...

    Maar mevrouw Demir is net iets minder geliefd bij haar collega's in de Vlaamse regering en in het Vlaams parlement. Daar noemen ze haar "eigengereid" en "niet collegiaal".

    Wat heeft ze dan uitgespookt om iedereen boos te maken? Ze heeft het aangedurfd te suggereren dat het een goed idee zou zijn als een parlementaire onderzoekscommissie eens grondig zou uitzoeken wat er fout gelopen is rond de 3M-vestiging in de buurt van Zwijndrecht. In het niet zo verre verleden (tot 2002) werd daar "PFOS" (of "perfluoroctaansulfonaat") geproduceerd, een goedje dat heel populair was als water- en vetafstotend middel. Maar dat ook bijzonder giftig is, en mogelijk kankerverwekkend. Het grootste probleem met het product is dat het niet afbreekbaar is, en dus voor "eeuwig" in de bodem blijft ophopen. Bij de graafwerken voor de "Oosterweelverbinding" is nu gebleken dat de bodem rond de fabriek inderdaad ontzettend vervuild is met PFOS, zó erg dat het gevaarlijk wordt voor de omwonenden. Het grondwater is er vermoedelijk erg verontreinigd, en dus ook alles wat daar ter plaatse gekweekt en geteeld wordt: de groenten uit de tuin, de eieren van de kippen, de melk van de koeien.
    Dat de hele zaak eens grondig uitgespit wordt, lijkt me dus méér dan nuttig. Al was het maar om te weten hoe erg het precies is, hoe lang dit al gaande was, wie er verantwoordelijk is, enzovoort. Bij de firma zelf doen ze ondertussen alsof hun neus bloedt, en ze weigeren elke vorm van verantwoordelijkheid te erkennen. Iets wat ze niet meer zouden kunnen volhouden tegenover een onderzoekscommissie.

    Wie zou er dan iets tegen zo'n onderzoek kunnen hebben?

    De rest van de Vlaamse regering, blijkbaar. Want in de schoot van die regering was eerder afgesproken dat de hele zaak zou bekeken worden door een "opdrachthouder". U en ik weten wel wat dit betekent: veel gepalaver om alles op de lange baan te schuiven; de hele zaak zou in de koelkast kunnen gestopt worden tot de heisa over is. Minister Demir wist dat ook, en zij was niet van plan om dit probleem te laten begraven in een praatbarak. Zuhal Demir gelooft blijkbaar niet zo erg in de stelling "Eerst blabla en dan boemboem."
    Maar waarom reageren de andere regeringsleden dan zo heftig? Omdat zo'n onderzoekscommissie weleens een paar stinkende potjes zou kunnen open maken. En die stank zou dan op enkele collega's van de minister kunnen afgeven. Op haar voorgangers, bijvoorbeeld: de vorige ministers van "Omgeving". Want het probleem is eigenlijk al twintig jaar gekend, maar werd systematisch genegeerd. Die "voorgangers", dat zijn altijd CD&V excellenties geweest, en de CD&V kan de negatieve publiciteit op dit moment écht niet gebruiken, want ze scoren al zo slecht in de peilingen. Of op de vorige en huidige burgemeester van Zwijndrecht. Beiden zijn lid van Groen, dé partij bij uitstek als het gaat over ons milieu. Alléén hebben de burgemeesters altijd héél braaf gezwegen, want de firma 3M was héél royaal in het spijzen van de gemeentekas, en dat wilden de burgemeesters graag zó houden.

    Foei, minister Demir: het idee van een onderzoekscommissie is inderdaad héél erg oncollegiaal !

    Het moge duidelijk zijn: Zuhal Demir is in de fout gegaan, niet die ministers die jarenlang hebben laten betijen...

    13-06-2021 om 00:00 geschreven door Eric_Kerkhove  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (17 Stemmen)
    Categorie:Belgische politiek
    >> Reageer (0)
    12-06-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.David en Goliath

    Het hele circus rond het Europees Kampioenschap voetbal heeft bij mij, en bij veel andere mensen, vooral ergernis opgewekt. Niet omdat ik de sport niet genegen ben, maar wél om de privileges die de voetballers krijgen. En ook wel om het schandalig gedrag van de voetbalsupporters en hoe dat (vreemd genoeg) oogluikend wordt toegestaan.

    Maar er is toch een moment geweest waarbij ik even kon glimlachen. Dat was bij het bericht dat Rusland boos en geschokt gereageerd heeft op de Oekraïense voetbalshirtjes. Oekraïne heeft het namelijk aangedurfd om een schets van hun landsgrenzen op die shirts te zetten, en in die schets is het Krim schiereiland binnen de grenzen van Oekraïne opgenomen. Wat overigens volstrekt correct is, en in overeenstemming met alle internationale regels en afspraken. Maar de Russen, die de Krim al enkele jaren bezetten en (onrechtmatig) geannexeerd hebben, zijn in hun wiek geschoten, en beschouwen dit als een "provocatie". (Wat uiteraard ook de bedoeling was...)

    Hoe groot mijn sympathie ook is voor deze gedurfde zet, ik weet goed genoeg dat het uiteindelijk helemaal niets zal uithalen. Oekraïne versus Rusland, dat is zoals David tegen Goliath. Met dat verschil dat David hier geen enkele kans maakt. Als de Russen het Krim-gebied (en binnen afzienbare tijd ook stukken in het Oosten van Oekraïne) willen annexeren, dan doen ze dat. Er is niets dat Oekraïne daartegen kan beginnen. Tenzij dan steun vragen van de Westerse bondgenoten. En die steun hebben ze gekregen, althans toch verbaal. De Westerse bondsgenoten hebben "ferm" geprotesteerd, en "economische sancties" uitgevaardigd. En dat was dat. Vladimir Poetin heeft zich daar publiek even boos over gemaakt, en er binnenskamers, in zijn riant buitenverblijf met Versailles-allures, eens flink mee gelachen. De Krim is geannexeerd, en de Krim blijft geannexeerd.

    En niet alléén zal deze originele vondst niets uithalen, de kans bestaat dat deze "provocatie" ernstige (militaire) consequenties zal hebben. Want de Russen tonen zich "oprecht verontwaardigd". "Ziedend" zelfs.
    Voor een normaal mens, zoals u en ik, is zoiets heel moeilijk te begrijpen. Als een dief mijn nieuwe auto zou stelen, dan kan ik me niet voorstellen dat hij achteraf luidkeels zou protesteren als ik uitroep dat het de mijne is. Of wel? Blijkbaar kan dat in de internationale politiek wél. Of dan toch in sommige gevallen. Er zijn blijkbaar landen, zoals Rusland, die in volle ernst beweren dat het gestolen goed van hen is, en die zich oprecht aangevallen voelen door iedereen die het tegendeel beweert. Dat getuigt niet alléén van een grenzeloze arrogantie, het getuigt vooral van een zieke en verwrongen geest.
    Maar zolang ze er mee weg komen, zullen ze dat blijven doen. Uiteraard !

    En nee, de Russen zijn daarin niet de enigen. Ook Israël lijdt aan datzelfde syndroom: het gevoel van onaantastbaarheid en de zekerheid overal mee weg te komen. Als Israël beslist om Oost-Jeruzalem te annexeren, dan doen ze dat. En als ze beslissen de gebieden te annexeren, die ze gekoloniseerd hebben op de Westelijke Jordaanoever, dan doen ze dat. Sterker nog: als iemand durft te beweren dat Oost-Jeruzalem Palestijns gebied is, dan reageren ze in Israël hoogst verbolgen en verongelijkt. Zij kunnen natuurlijk, in tegenstelling met de Russen, altijd terugvallen op die ene onwrikbare "waarheid": dat land is hen door Jahweh beloofd.

    Er is ook niemand die hen daarbij een strobreed in de weg legt. De Palestijnen zélf, die doen maar wat, met hun flut raketjes, maar de strijd is ongelijk. En de rest van de wereld, die "veroordeelt" de Israëlische annexaties "met klem". Maar het blijft bij woorden.

    David en Goliath... Het lijkt een verhaaltje uit het Oude Testament, maar het gebeurt nog elke dag. Met dit verschil dat David heden ten dage altijd aan het kortste eind trekt.

    12-06-2021 om 00:00 geschreven door Eric_Kerkhove  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (19 Stemmen)
    Categorie:De wijde Wereld
    >> Reageer (0)
    11-06-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vrouwenvoetbal

    Zal ik het eens over vrouwenvoetbal hebben?

    Eigenlijk is er niet eens zó veel verschil tussen het vrouwenvoetbal en het mannenvoetbal. Zeker niet op het hoogste niveau. Om maar iets te noemen: ook bij het vrouwenvoetbal wordt er na elk doelpunt, en al helemaal na elke overwinning, uitbundig en ferm geknuffeld. Met als gevolg dat ook de vrouwenvoetbalploegen om de zoveel tijd geplaagd zitten met een uitbraak van Covid-19. Waardoor ze niet genoeg speelsters kunnen verzamelen om een volwaardige ploeg op het veld te brengen. Zoals onlangs ook de vrouwenvoetbalploeg van Anderlecht is overkomen: hun laatste twee matchen van de competitie moesten afgelast worden wegens corona. En dát terwijl er net een "feestelijke" match gepland zou worden, want de ploeg was op dat moment al zéker Belgisch kampioen, met een straat voorsprong. Daarom was er bij de voorlaatste wedstrijd in het eigen stadion een klein feestje gepland. Wat dus compleet in het water gevallen is omdat de speelsters elkaar een corona-virus cadeau hadden gegeven.

    Maar er is wel één groot verschil met het mannenvoetbal.

    Over het mannenvoetbal is er zowat elke dag een item in het tv-journaal. Of er nu écht sportief nieuws is of niet. Elke dag in het journaal, zéker op de openbare omroep, is er wel iets dat nodig moet verteld worden over ons voetbal of over één van onze voetballers. En elke week is er ook nog eens "Sportweekend", en dan zijn er nog de sport-shows genre "Extra Time". En nee, het hoeft niet eens iets te zijn dat relevant is. Dat een profvoetballer immer vriendelijk en goedlachs is: een reportage op tv. Dat een profvoetballer zijn kleine teen heeft gekwetst: een reportage. Dat een profvoetballer op een avond wel vier keer heeft moeten niezen: een item in het journaal. Dag na dag krijgen we wel iets over onze profvoetballers gepresenteerd. Tot het onze strot uit komt.
    En over het vrouwenvoetbal? Zo goed als niets. Eén keer was er een kort item, in het Journaal of in Sportweekend. Eén keer: om te melden dat de vrouwen van Anderlecht al zéker kampioen zijn. Voor de vierde keer op rij.
    Als je dat vergelijkt met de media-aandacht voor de tweede opeenvolgende titel van Club Brugge bij het mannenvoetbal, dan steekt dat toch wel de ogen uit. Terwijl de prestatie van de vrouwen van Anderlecht véél indrukwekkender was dan die van de Brugse mannen. Laten we er de cijfers eens bij halen. In de reguliere mannencompetitie heeft Club Brugge 76 punten gehaald op een maximum van 102, dat is een heel behoorlijke 75%. Ze hadden 24 van de 34 wedstrijden gewonnen. Ze hadden ook een heel hoog positief doelpuntensaldo van +47, wat betekent dat ze 47 doelpunten méér gescoord dan geïncasseerd hebben. En de Anderlecht-dames? Die hadden 17 van 18 wedstrijden gewonnen, en hadden daarmee 51 op 54 punten behaald: dat is 94% van de punten. Hun (positief) doelsaldo bedroeg +90: ze hadden 95 keer gescoord in die 18 wedstrijden. Geen enkele Belgische mannenvoetbalploeg heeft hen dat ooit voor gedaan; toch niet in de voorbije vijftig jaar.
    Voor de neutrale toeschouwer is het duidelijk, lijkt mij, dat de prestatie van de Anderlecht-vrouwen in het voorbije voetbaljaar véél indrukwekkender is geweest dan die van de mannen van Club Brugge. En tóch was er zowat elke dag iets in de journaals over Club Brugge of in elk geval over het Belgische (mannen)voetbal, en héél zelden (om niet te zeggen: bijna nooit) iets over de vrouwen.

    Het punt dat ik wil maken, zal ondertussen al wel duidelijk genoeg zijn, vermoed ik. De media hebben de mond vol over "diversiteit" en over "gelijke kansen" en over "gendergelijkheid", maar als puntje bij paaltje komt, blijkt dat opeens helemaal vergeten. Het vrouwenvoetbal is evenwaardig aan de mannencompetitie, en al bij al véél spectaculairder, maar qua aandacht en interesse vanwege de media komt die maar op het tweede, zeg maar derde, plan.

    Hypocrisie ten top, dus. Alweer.

    11-06-2021 om 00:00 geschreven door Eric_Kerkhove  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (16 Stemmen)
    Categorie:Cursief
    >> Reageer (0)
    10-06-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Welbevinden

    Het "Vlaams Agentschap Zorg en Gezondheid", onder de bevoegdheid van minister Wouter Beke, heeft de resultaten gepubliceerd van haar nieuwste onderzoek naar het "preventief gezondheidsbeleid" in de Vlaamse scholen. De conclusies, en aanbevelingen, waren voor het overgrote deel compleet voorspelbaar. Al zit er ook een heel verrassende aanbeveling tussen. Waar de minister zélf het trouwens niet mee eens is.

    Die meest verrassende, en ietwat controversiële, aanbeveling, is deze dat de scholen minder aandacht moeten/mogen besteden aan drugspreventie. Nu wordt in bijna alle scholen minstens één les besteed aan het informeren over illegale drugs (genre cannabis, XTC, cocaïne): "Over welke drugs spreken we, wat zijn de gevaren en de risico's, wat zijn de mogelijke gevolgen op korte en lange termijn?" Het Agentschap Zorg en Gezondheid vindt het beter om daar niet over te spreken, om daar niet al te veel aandacht aan te besteden. Want, zo is de redenering: "Misschien wek je op die manier wel de nieuwsgierigheid van de jongeren en zet je hen ertoe aan om die verboden vrucht toch ook eens te proberen?"

    Dikke flauwekul, natuurlijk. Hoe naïef moet je wel niet zijn om te geloven dat de hedendaagse jongeren buiten de school geen informatie zouden vinden over drugs en hoe/waar die te verkrijgen zijn? Denken die onderzoekers heus dat de kinderen pas in die ene les op school iets over drugs te horen krijgen? In wat voor wereld leven die mannen en vrouwen? Uiteraard weten de kinderen goed genoeg wat er allemaal te vinden is, en als ze nieuwsgierig worden om dat toch ook eens te proberen, dan zal dat niet door die ene les op school zijn. Wat ze op straat evenwel niet leren, dat is de negatieve kant van de zaak: de verslaving waar je aan ten onder kan gaan, de problemen die je later zal ondervinden om maatschappelijk nog goed te functioneren, de kostprijs en de ellende om het te kunnen blijven betalen, de afhankelijkheid van de drugs en van je leveranciers. Het plaatje dat op straat van het druggebruik geschetst wordt, is gegarandeerd véél rooskleuriger dan de werkelijkheid. En dan is de school de ideale gelegenheid om dat beeld te corrigeren en om de andere kant van de medaille te tonen. Ik snap dus niet waarom dát zou moeten verdwijnen. (Voor die ene keer ben ik het dus met minister Beke helemaal eens.)
    Het absurde aan deze boodschap van het Agentschap Zorg, is dan nog dat ze anderzijds wél vinden dat er nog méér moet ingezet worden op "rook-preventie": de kinderen kunnen niet vroeg genoeg gewaarschuwd worden tegen de kwalijke gevolgen van het roken. En dus moet ook de hele schoolomgeving rookvrij worden. De kinderen mogen hieraan meehelpen door bordjes op te hangen om het roken te verbieden, en door bijvoorbeeld tekeningen en schilderijtjes te maken met een anti-rook boodschap. Maar wacht even... Als je de kinderen zó intens confronteert met en informeert over het fenomeen "roken", gaan ze dan niet nieuwsgierig worden? Ga je hen er dan niet toe aanzetten om toch zélf eens een sigaretje te proberen? Om eens te weten waar al die heisa om draait. Ja toch? Als dat geldt voor de drugspreventie, geldt dat dan niet evengoed voor de sigaret-preventie?
    Of oordeelt het Agentschap Zorg misschien dat de problemen met het roken véél erger zijn dan die met drugs?

    Compleet voorspelbaar was dan weer een andere aanbeveling: "Het mentaal welbevinden is prioritair." Ik wist het gewoon...

    De school, en bij uitbreiding de leerkrachten, moeten vooral begaan zijn met het "welbevinden" van de leerlingen. Die moeten zich vooral goed voelen op school. Er mag dus niet al te veel van de kinderen geëist worden, het mag allemaal niet te moeilijk en te lastig zijn. En ze mogen vooral niet gestraft worden: je moet er mee "in dialoog gaan".

    Ze zullen misschien dom en onwetend uit hun schoolcarrière stappen, onze jongeren. En zonder enige discipline, of inzicht in de mogelijke consequenties van hun daden. (En dan zullen we allemaal weer verwonderd reageren als het nog een keer zwaar fout loopt met die jonge gasten...) Maar ze zullen zich "goed" voelen. En ze zullen ook heel gezond zijn, want de scholen plaatsen geen frisdrankautomaten meer en serveren 's middags een evenwichtige maaltijd.
    Kwestie van de juiste prioriteiten te leggen, zeker?

    10-06-2021 om 00:00 geschreven door Eric_Kerkhove  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (18 Stemmen)
    Categorie:Belgische politiek
    >> Reageer (0)
    09-06-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Bont Allegaartje

    Zullen we het nog eens over Bibi Netanyahu hebben? Nu Donald Trump er niet meer is voor ons dagelijks vertier, moeten we het stellen met zijn navolgers of na-apers. Zoals Tsaar Vladimir Poetin. Of Benjamin Netanyahu, een betere Trump-leerling dan wie ook.

    Bibi heeft een beetje hetzelfde probleem als Donald: justitie zit hem voortdurend in de nek te hijgen. Zo zijn er aanklachten lopende in een fraude-dossier, een dossier rond omkoping, én een corruptie-dossier. Drie verschillende aanklachten, drie aparte beschuldigingen. Het gaat onder andere over het ontvangen/accepteren/vragen van zowat 230.000 euro aan luxecadeaus van een Australische zakenman, in ruil voor enige politieke "soepelheid" en wat beïnvloeding. Een andere aanklacht heeft te maken met afspraken met een regeringsgezinde krant: die zou de premier in een meer positief daglicht stellen als hij bij wijze van tegenprestatie de concurrentie een beetje zou muilkorven. De derde aanklacht gaat over het toekennen van een telecomlicentie aan een bevriende zakenman in ruil voor (opnieuw) enkele cadeaus en een positieve berichtgeving.
    Bibi Netanyahu zou aan die aanklachten kunnen ontsnappen door zijn politieke onschendbaarheid als eerste minister. Maar daar wringt het schoentje een beetje: na vijf verkiezingen in twee jaar tijd is hij er nog altijd niet in geslaagd een nieuwe, stabiele, regering op de been te brengen. Heel even leek het toch te lukken, samen met zijn aartsvijand Benny Gantz, maar die regering was, uiteraard, maar een héél kort leven beschoren. Na de laatste verkiezingen, in het voorjaar, had Bibi gehoopt het nog een keer te mogen proberen, maar het leek er al gauw meer en meer op dat hij deze keer in het zand zou bijten.

    De Israëlische politieke situatie ligt bijzonder moeilijk, zélfs nog moeilijker dan de Belgische. Dat komt omdat het politieke landschap er totaal versnipperd is. De 120 zetels in het Israëlische parlement, de "Knesset", zijn verdeeld over 13 partijen en partijtjes. Likoed, de partij van Netanyahu heeft de meeste zetels, 30 stuks. Verder is er nog een centrumlinkse partij, Yesh Atid met 13 zetels, maar al de andere hebben minder dan 10 zetels. Wat maakt dat Netanyahu zelfs samen met een aantal gelijkgestemde partijen maar aan 57 of 58 zetels kon raken, en dat was dus niet genoeg. Hij heeft nog een wanhopige poging gedaan om ook de partij van zijn vroegere medestander Gideon Sa'ar te overtuigen toch mee te doen, maar die had zich kort tevoren in een vlammende ruzie van Likoed afgescheiden, en wilde het spelletje niet mee spelen.

    En zo komt het dat er, na 15 jaar, een regering op stapel staat zonder Likoed, en dus zonder Netanyahu. Wat hem in een bijzonder lastig parket zal brengen, want dan staat justitie weer aan zijn deur. Dat verklaart meteen waarom Bibi zo heftig gereageerd heeft op de recente politiek ontwikkelingen. Hij is er zelfs niet voor terug gedeinsd een ware haatcampagne op te starten tegen de toekomstige regeringsleden. Een beetje in de stijl van, inderdaad, Donald Trump.

    Maar misschien moet Bibi nog niet direct panikeren, want de kans dat die nieuwe regering het lang zal volhouden, lijkt mij bijzonder klein. De nieuwe formatie bestaat namelijk uit een bont allegaartje van (acht) kleine partijtjes die eigenlijk maar één gemeenschappelijk programmapunt hebben: hun afkeer voor Netanyahu. Voor de rest komen die partijen in niets overeen, en liggen hun standpunten mijlenver uiteen. Zo zit er langs de ene kant een extreem-nationalistische partij in de coalitie, die liefst meteen alle bezette gebieden zou willen annexeren en voor wie de enige goede Palestijn een dode Palestijn is. En aan de andere kant doet de partij van de Palestijnen die in Israël zelf wonen, ook mee.

    Wat mij dus onwillekeurig doet denken aan onze Vivaldi-coalitie hier in België. Ook die is samengesteld uit een bont allegaartje van (zeven) kleine partijen die eigenlijk niets gemeen hebben (behalve hun afkeer voor de N-VA en het Vlaams Belang), en bij wie de programmapunten in veel gevallen compleet tegenstrijdig zijn. Ook deze coalitie zal volgens mij niet de volle termijn kunnen uit maken. Onder andere gediplomeerd ruziestoker Georges-Louis Bouchez is trouwens al bezig de breuk voor te bereiden.

    Het zal mij benieuwen waar de regering het eerst zal vallen: bij ons of in Israël?

    09-06-2021 om 00:00 geschreven door Eric_Kerkhove  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (17 Stemmen)
    Categorie:De wijde Wereld
    >> Reageer (0)
    08-06-2021
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Monokini

    Keren we even terug naar de jaren zestig van de vorige eeuw. De periode van de bevrijding uit het keurslijf van de conservatieve bourgeoisie: het begin van het hippie-tijdperk, de jaren van het studentenprotest en de mei-revoltes, de start ook van de seksuele revolutie.

    Het is een beetje in dat kader dat de "monokini" ingang gevonden heeft, vooral in Europa. Vrouwen wilden dezelfde rechten als mannen, en ze wilden af van de omknelling van het bovenstukje van hun badpak of bikini. Vooral aan de Franse Middellandse zeekusten werd de "monokini" eerder de norm dan de uitzondering. Dat paste ook wel in de Franse "libertijnse" levensvisie. In zoverre zelfs dat Toon Hermans er met een knipoog over gezongen heeft: "Méditerannue, so blue so blue."

    We zijn nu zowat zestig jaar verder. Een mens zou denken dat de Fransen, en bij uitbreiding alle Europeanen, ondertussen nóg meer "vrijdenkend" zijn geworden tegenover blote borsten. Zeker als je bedenkt dat die nu ook zonder enige gêne op tv of in films te zien zijn. Niemand kijkt nog op van een blote damesboezem. Om nog te zwijgen over dé Franse nationale trots: de topless revues in de beroemde Parijse établissementen genre Moulin Rouge.

    Maar wat blijkt nu? De Fransen lijken zich ontzettend geschokt te voelen bij de aanblik van een moeder die haar baby de borst wil geven. En dat terwijl er in zo'n geval eigenlijk nauwelijks iets van bloot te zien is, want moeders die borstvoeding geven zijn er meestal op gekleed om hun baby gemakkelijk te kunnen aanleggen zonder zich half te moeten ontkleden. Het "geschokte" gevoel van de eerbare Franse burgers heeft dus niets met het eventuele stukje bloot te maken (dat hoe dan ook véél minder expliciet is dan een monokini).
    En dát ze geschokt zijn, is onlangs nog eens gebleken toen een jonge moeder een slag in het gezicht kreeg van een verontwaardigde dame die vond dat zoiets onfatsoenlijks als in het openbaar de borst geven, écht niet kon: "Stel je voor dat kinderen dat zouden zien!"

    Niet iedereen is even enthousiast over het idee van "borstvoeding". Er zijn (hevige) voor- en tegenstanders. Maar dan vooral omtrent de vrijheid van de moeder om zelf te kiezen of ze al dan niet borstvoeding wil geven. Over het algemeen wordt aangenomen dat moedermelk beter is voor een baby, maar méér en meer vrouwen willen die beslissing liever zélf kunnen nemen, en willen zich niet "verplicht" voelen om borstvoeding te geven omdat dat "nu eenmaal zo hoort". Het is nu wel zo dat Frankrijk niet echt een "cultuur" heeft waarbij borstvoeding aangemoedigd wordt: "Het aantal vrouwen in Frankrijk dat borstvoeding geeft, hoort bij de laagste van Europa."

    Maar dat er in deze eenentwintigste eeuw mensen zijn die het zicht van een vrouw die een baby aan de borst aanlegt afstotelijk vinden, en zelfs ontoelaatbaar want "obsceen", en "niet geschikt voor kinderen", dat is er toch wel zwaar over. En dat men zelfs zijn/haar toevlucht neemt tot fysieke agressie, dat is zonder meer onbegrijpelijk. Bloot, veel méér bloot dan een borst, is tegenwoordig overal te zien, en wie nog de illusie heeft dat tieners de porno op hun tablet of smartphone nog niet ontdekt hebben, die leeft op een andere planeet. Maar een moeder die haar kind de borst heeft, dat kan écht niet voor veel Fransen.
    De agressieve reacties hebben dus weinig of niets met het (heel bescheiden) beetje bloot te maken. Het heeft wél alles te maken met de macho-mentaliteit en seks-obsessie van de Fransen, bij wie een ontblote borst blijkbaar onmiddellijk aan seksualiteit doet denken: "Dat een vrouw die de borst geeft in Frankrijk, kritiek krijgt of zelfs aangevallen wordt, heeft verschillende oorzaken. De dominante mannen- of machocultuur wordt vaak genoemd. Een vrouwenborst wekt lust op en wordt daarom liever niet gezien als voedingsbron voor de baby. In westerse landen is het vrouwenlichaam geseksualiseerd. Dus als een vrouw in het openbaar de borst geeft, wordt de grens overschreden tussen de seksuele functie en de moederlijke functie van de borst. Die twee botsen met elkaar."
    (Merk op dat er ook landen zijn, zoals bijvoorbeeld Australië, waar het expliciet wettelijk toegelaten is dat een vrouw "in het openbaar" haar baby de borst geeft.)

    Wedden dat diezelfde vrouwen die agressief en geschokt gereageerd hebben op een deels ontblote "moederborst", de komende vakantie ongegeneerd topless op het strand zullen wandelen en zonnen?

    Bijlagen:
    https://www.youtube.com/watch?v=SWlK0EVwD-E   

    08-06-2021 om 00:00 geschreven door Eric_Kerkhove  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (17 Stemmen)
    Categorie:De wijde Wereld
    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Archief per maand
  • 07-2021
  • 06-2021
  • 05-2021
  • 04-2021
  • 03-2021
  • 02-2021
  • 01-2021
  • 12-2020
  • 11-2020
  • 10-2020
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 07-2020
  • 06-2020
  • 05-2020
  • 04-2020
  • 03-2020
  • 02-2020
  • 01-2020
  • 12-2019
  • 11-2019

    Gastenboek

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs