Sinister

Zullen we het nog eens over Bibi Netanyahu hebben? Nu Donald Trump er niet meer is voor ons dagelijks vertier, moeten we het stellen met zijn navolgers of na-apers. Zoals Tsaar Vladimir Poetin. Of Benjamin Netanyahu, een betere Trump-leerling dan wie ook.

Bibi heeft een beetje hetzelfde probleem als Donald: justitie zit hem voortdurend in de nek te hijgen. Zo zijn er aanklachten lopende in een fraude-dossier, een dossier rond omkoping, én een corruptie-dossier. Drie verschillende aanklachten, drie aparte beschuldigingen. Het gaat onder andere over het ontvangen/accepteren/vragen van zowat 230.000 euro aan luxecadeaus van een Australische zakenman, in ruil voor enige politieke "soepelheid" en wat beïnvloeding. Een andere aanklacht heeft te maken met afspraken met een regeringsgezinde krant: die zou de premier in een meer positief daglicht stellen als hij bij wijze van tegenprestatie de concurrentie een beetje zou muilkorven. De derde aanklacht gaat over het toekennen van een telecomlicentie aan een bevriende zakenman in ruil voor (opnieuw) enkele cadeaus en een positieve berichtgeving.

Bibi Netanyahu zou aan die aanklachten kunnen ontsnappen door zijn politieke onschendbaarheid als eerste minister. Maar daar wringt het schoentje een beetje: na vijf verkiezingen in twee jaar tijd is hij er nog altijd niet in geslaagd een nieuwe, stabiele, regering op de been te brengen. Heel even leek het toch te lukken, samen met zijn aartsvijand Benny Gantz, maar die regering was, uiteraard, maar een héél kort leven beschoren. Na de laatste verkiezingen, in het voorjaar, had Bibi gehoopt het nog een keer te mogen proberen, maar het leek er al gauw meer en meer op dat hij deze keer in het zand zou bijten.

De Israëlische politieke situatie ligt bijzonder moeilijk, zélfs nog moeilijker dan de Belgische. Dat komt omdat het politieke landschap er totaal versnipperd is. De 120 zetels in het Israëlische parlement, de "Knesset", zijn verdeeld over 13 partijen en partijtjes. Likoed, de partij van Netanyahu heeft de meeste zetels, 30 stuks. Verder is er nog een centrumlinkse partij, Yesh Atid met 13 zetels, maar al de andere hebben minder dan 10 zetels. Wat maakt dat Netanyahu zelfs samen met een aantal gelijkgestemde partijen maar aan 57 of 58 zetels kon raken, en dat was dus niet genoeg. Hij heeft nog een wanhopige poging gedaan om ook de partij van zijn vroegere medestander Gideon Sa'ar te overtuigen toch mee te doen, maar die had zich kort tevoren in een vlammende ruzie van Likoed afgescheiden, en wilde het spelletje niet mee spelen.

En zo komt het dat er, na 15 jaar, een regering op stapel staat zonder Likoed, en dus zonder Netanyahu. Wat hem in een bijzonder lastig parket zal brengen, want dan staat justitie weer aan zijn deur. Dat verklaart meteen waarom Bibi zo heftig gereageerd heeft op de recente politiek ontwikkelingen. Hij is er zelfs niet voor terug gedeinsd een ware haatcampagne op te starten tegen de toekomstige regeringsleden. Een beetje in de stijl van, inderdaad, Donald Trump.

Maar misschien moet Bibi nog niet direct panikeren, want de kans dat die nieuwe regering het lang zal volhouden, lijkt mij bijzonder klein. De nieuwe formatie bestaat namelijk uit een bont allegaartje van (acht) kleine partijtjes die eigenlijk maar één gemeenschappelijk programmapunt hebben: hun afkeer voor Netanyahu. Voor de rest komen die partijen in niets overeen, en liggen hun standpunten mijlenver uiteen. Zo zit er langs de ene kant een extreem-nationalistische partij in de coalitie, die liefst meteen alle bezette gebieden zou willen annexeren en voor wie de enige goede Palestijn een dode Palestijn is. En aan de andere kant doet de partij van de Palestijnen die in Israël zelf wonen, ook mee.

Wat mij dus onwillekeurig doet denken aan onze Vivaldi-coalitie hier in België. Ook die is samengesteld uit een bont allegaartje van (zeven) kleine partijen die eigenlijk niets gemeen hebben (behalve hun afkeer voor de N-VA en het Vlaams Belang), en bij wie de programmapunten in veel gevallen compleet tegenstrijdig zijn. Ook deze coalitie zal volgens mij niet de volle termijn kunnen uit maken. Onder andere gediplomeerd ruziestoker Georges-Louis Bouchez is trouwens al bezig de breuk voor te bereiden.