|
Het was echt ontroerend, de eensgezindheid van de NATO-bondgenoten in
hun afwijzing van de gemeenschappelijke aartsvijand China omwille van de schending
van de mensenrechten aldaar. Met name de onmenselijke behandeling van de Oeigoeren.
De Oeigoeren zijn van oorsprong een Turks volk dat in het Noordwesten
van China woont. Blijkbaar heeft de Chinese overheid het op zich genomen om die
Moslim-barbaren (en mogelijke geradicaliseerde terroristen) "her op te voeden". Een beetje zoals wij "de zwartjes" in Afrika hebben willen
bekeren tot het ware geloof en de echte beschaving. Volgens rapporten van
Amnesty International en andere mensenrechtenorganisaties gaat de Chinese
overheid hierbij bijzonder "drastisch"
te werk. Er is sprake van fysieke en psychologische mishandeling in de
detentiecentra, en van gedwongen sterilisatie om ervoor te zorgen dat de
bevolkingsgroep niet verder zou aangroeien.
Die eensgezinde agressieve veroordeling, op vraag van president Joe Biden, was inderdaad
heel bijzonder. Vooral omdat ook Tayyip Erdogan
mee zat rond de tafel van de strenge rechters. Als er nu één land is dat
uitblinkt in het schenden van de mensenrechten, dan is het wel het Turkije van
Erdogan. Vooral de Koerden ondervinden nog dagelijks aan den lijve wat het is
om een ongewenste bevolkingsgroep te zijn in het Ottomaanse rijk. Zij worden
zonder veel pardon in de gevangenis gegooid, of erger.
Of laten we het anders eens over de oorspronkelijke inheemse bevolking
van de USA zélf hebben: de Indianen. De manier waarop die bevolkingsgroep in
het land van Joe Biden behandeld werd en wordt, is hemeltergend: bedrogen,
uitgebuit, afgeslacht, gediscrimineerd. Daar kunnen de Chinezen nog iets van
leren. Ik vind het trouwens nog altijd verbijsterend hoe deze schande, deze onvervalste
genocide, zomaar kon en kan gebeuren zonder dat ook maar iemand daar
bedenkingen bij heeft, laat staan beschuldigingen. De hele wereld staat er bij
en kijkt ernaar, maar niemand heeft het lef om er zelfs maar één woordje van
kritiek over uit te spreken.
De harde kritiek tegen China, op het hoogste niveau, staat trouwens
ook in schril contrast met de lankmoedigheid tegenover de militaire
machthebbers in Myanmar. Daar gaat
het niet over discriminatie of "dwangarbeid",
maar wel om een onvervalste genocide op de Rohingya.
Er is even wat protest geweest aan het adres van premier Aung San Suu Kyi. Maar die heeft dat over haar kant (moeten) laten
gaan omdat zij in de praktijk toch niets in de pap te brokken had. En daarna:
volkomen stilte, een vergeten probleem.
Om maar te zeggen: het excuus van de mensenrechtenschendingen om met
z'n allen met een beschuldigende vinger naar China te wijzen, is precies wat
het woord zegt: een "excuus", een
smoesje. De échte reden voor de gecoördineerde aanval op China is natuurlijk
dat het land véél te machtig en véél te sterk dreigt te worden. China is goed
op weg om de Verenigde Staten voorbij te steken als economische grootmacht, en
dat kunnen de Amerikanen uiteraard nooit toestaan. China is ook goed op weg om
de hele wereld vér vooruit te zijn als het gaat over technologische
ontwikkelingen, bijvoorbeeld bij alles wat met 5G te maken heeft, en dat is een
blaam die de Amerikanen nooit over hun kant zullen laten gaan. China is over de
hele wereld projecten aan het opzetten, zodat ze in heel veel landen voet aan
de grond krijgen, en daardoor verwerven ze een ontoelaatbare wereldwijde
invloed. Chinees kapitaal is overal erg actief om te investeren in onder andere
Europese bedrijven en projecten: denk maar aan Volvo, of de haven van Piraeus
in Griekenland. Op die manier wringen ze zich binnenkort in een positie van
onmisbaarheid en ultieme beslissingsbevoegdheid. Ook als het gaat over
ontwikkelingssamenwerking vullen de Chinezen trouwens alle leemtes op die de Westerse
koloniale mogendheden hebben achtergelaten. Het hele Afrikaanse continent
wordt stilaan een Chinees "win-gebied".
Dáár draait het uiteindelijk allemaal om: China is goed op weg om de
belangrijkste en meest invloedrijke natie in de wereld te worden. En dát moet
kost wat kost vermeden worden. Vandaar de intense en gezamenlijke campagne om
China op alle mogelijke gebieden te ondermijnen en in diskrediet te
brengen. Dat hiervoor de mensenrechten als schaamlapje gebruikt worden, is de hypocrisie ten top, en zélfs behoorlijk cynisch.
|
