|
Dat
ik een boontje heb voor Zuhal Demir,
Vlaams minister van Justitie en
Handhaving, Omgeving, Energie en Toerisme (bevoegd voor het beleidsdomein
Omgeving, met uitzondering van de beleidsvelden Dierenwelzijn, Onroerend
Erfgoed en Wonen; het beleidsveld Toerisme; het beleidsveld
Bestuursrechtspraak; de justitiehuizen en het elektronisch toezicht), wil
ik niet ontkennen. Ik zou het ook niet kunnen ontkennen, na mijn enthousiaste
reactie op haar geniale vondst van het woord "planepoolen". (Zie mijn blog van 5 december 2019.)
Haar
aanpak na het "zonnepanelen débacle"
van de vorige regering, en dan in het bijzonder van Bart Somers, heeft mijn
sympathie voor haar alléén maar versterkt. Nadat het Grondwettelijk Hof de
regeling die de vorige regering voor de digitale tellers had uitgewerkt, had
afgeschoten, heeft mevrouw Demir tenminste haar best gedaan om de pijn een
beetje te verzachten. Door het toekennen van een compensatie-premie, en door de
energie-regulatoren ertoe te verplichten de dubbele aanrekening van de
distributie-tarieven terug te betalen aan de gedupeerden. Het is misschien een
pleister op een houten been, maar het is toch iets.
Nee,
mevrouw Demir is niet iemand die de zaken lang op hun beloop laat en de dingen
rustig eventjes zit aan te kijken; ze is eerder voor de "actie". In zoverre zelfs dat sommigen haar "nogal voortvarend" noemen. Het is in elk geval een dame naar mijn hart:
ze heeft temperament, ze laat zich niet afschrikken, ze laat zich niet
intimideren door de machtige lobby's, en ze zegt waar het op staat. Zo heeft ze
ook al meerdere keren haar ongezouten opinie laten horen over de Turkse
president Erdohan, wat haar (ook al
wegens haar Koerdische afkomst) een verdienstelijke plaats heeft opgeleverd op
de zwarte lijst van de Turkse inlichtingendiensten.
Dit
gezegd zijnde: ik heb wel medelijden met haar man! Als ze thuis even furieus en
temperamentvol tekeer gaat als in de politiek, dan zal haar echtgenoot héél
goed moeten kunnen incasseren...
Maar
mevrouw Demir is net iets minder geliefd bij haar collega's in de Vlaamse
regering en in het Vlaams parlement. Daar noemen ze haar "eigengereid" en "niet
collegiaal".
Wat
heeft ze dan uitgespookt om iedereen boos te maken? Ze heeft het aangedurfd te
suggereren dat het een goed idee zou zijn als een parlementaire onderzoekscommissie eens
grondig zou uitzoeken wat er fout gelopen is rond de 3M-vestiging in de buurt van Zwijndrecht. In het niet zo verre verleden
(tot 2002) werd daar "PFOS" (of "perfluoroctaansulfonaat") geproduceerd,
een goedje dat heel populair was als water- en vetafstotend middel. Maar dat ook
bijzonder giftig is, en mogelijk kankerverwekkend. Het grootste probleem met
het product is dat het niet afbreekbaar is, en dus voor "eeuwig" in de bodem blijft ophopen. Bij de graafwerken voor de "Oosterweelverbinding" is nu gebleken dat
de bodem rond de fabriek inderdaad ontzettend vervuild is met PFOS, zó erg dat het gevaarlijk wordt
voor de omwonenden. Het grondwater is er vermoedelijk erg verontreinigd, en
dus ook alles wat daar ter plaatse gekweekt en geteeld wordt: de groenten uit
de tuin, de eieren van de kippen, de melk van de koeien.
Dat
de hele zaak eens grondig uitgespit wordt, lijkt me dus méér dan nuttig. Al was
het maar om te weten hoe erg het precies is, hoe lang dit al gaande was, wie er
verantwoordelijk is, enzovoort. Bij de firma zelf doen ze ondertussen alsof hun
neus bloedt, en ze weigeren elke vorm van verantwoordelijkheid te erkennen.
Iets wat ze niet meer zouden kunnen volhouden tegenover een onderzoekscommissie.
Wie
zou er dan iets tegen zo'n onderzoek kunnen hebben?
De
rest van de Vlaamse regering, blijkbaar. Want in de schoot van die regering was
eerder afgesproken dat de hele zaak zou bekeken worden door een "opdrachthouder". U en ik weten wel wat
dit betekent: veel gepalaver om alles op de lange baan te schuiven; de hele
zaak zou in de koelkast kunnen gestopt worden tot de heisa over is. Minister
Demir wist dat ook, en zij was niet van plan om dit probleem te laten begraven
in een praatbarak. Zuhal Demir gelooft blijkbaar niet zo erg in de stelling "Eerst blabla en dan boemboem."
Maar
waarom reageren de andere regeringsleden dan zo heftig? Omdat zo'n
onderzoekscommissie weleens een paar stinkende potjes zou kunnen open maken. En
die stank zou dan op enkele collega's van de minister kunnen afgeven. Op haar
voorgangers, bijvoorbeeld: de vorige ministers van "Omgeving". Want het probleem is eigenlijk al twintig jaar gekend,
maar werd systematisch genegeerd. Die "voorgangers",
dat zijn altijd CD&V excellenties geweest, en de CD&V kan de negatieve
publiciteit op dit moment écht niet gebruiken, want ze scoren al zo slecht in
de peilingen. Of op de vorige en huidige burgemeester van Zwijndrecht. Beiden
zijn lid van Groen, dé partij bij uitstek als het gaat over ons milieu. Alléén
hebben de burgemeesters altijd héél braaf gezwegen, want de firma 3M was héél royaal in het spijzen van de
gemeentekas, en dat wilden de burgemeesters graag zó houden.
Foei,
minister Demir: het idee van een onderzoekscommissie is inderdaad héél erg
oncollegiaal !
Het
moge duidelijk zijn: Zuhal Demir is
in de fout gegaan, niet die ministers die jarenlang hebben laten betijen...
|
