"De kernuitstap veegt tien jaar
klimaatbeleid in één klap weg!"
Nee, dat is géén gefrustreerde uitspraak van een nucleaire lobbyist,
het is de conclusie van een ernstige en gefundeerde studie van het Planbureau.
Het gaat dan vooral over onze CO2-uitstoot: kerncentrales stoten zo goed als
géén CO2 uit, en als die door iets anders (gascentrales, dus) moeten vervangen
worden, dan verhoogt onze CO2-uitstoot drastisch. Ik heb dat eerder al eens
aangehaald (zie mijn blog van 20/11/2020), en het Planbureau heeft dat nu zwart
op wit bevestigd.
De huidige Groene minister van Energie, Tinne Van der Straeten, ontkent dat. Uiteraard. Ze beweert dat het
beleid van de huidige regering het probleem van de hogere CO2-uitstoot al heeft
opgelost. Maar het beleid van de huidige regering, dat houdt precies in dat het
verlies van energieproductie door de kerncentrales zal opgevangen worden door
windmolens... en gascentrales. Waarbij de minister vergeet dat blijkbaar niemand
een stel windmolens in zijn achtertuin wil hebben, en dat aanvragen voor nieuwe
windmolenparken op het vasteland steevast door de "getroffen" gemeentes afgewezen worden. Los daarvan: windmolens zijn
voorlopig nog altijd niet rendabel, en gascentrales al helemaal niet. Die
moeten dus gesubsidieerd worden. En aangezien we de toegelaten normen voor CO2
na de sluiting van de kerncentrales ferm zullen overschrijden, zullen we ofwel
boetes moeten betalen, ofwel "emissierechten"
moeten kopen. (Dat komt erop neer dat landen die minder CO2 produceren dan
toegelaten, een deel van ons "overschot"
willen overnemen. Tegen betaling uiteraard.)
Hoe je het ook draait of keert: er zal véél geld nodig zijn om de
effecten van de kernuitstap te compenseren. En aangezien het uitgesloten is dat
de belastingen zouden verhogen (afgezien dan van enkele "uitzonderingen", zoals een CO2-taks of BTW stijgingen of accijnzen
op brandstof), zal dat geld van onze energie-factuur moeten komen. De dure eden
die eerder gezworen werden (dat de kernuitstap géén negatieve impact zou hebben
op onze energierekening), zijn ondertussen al weer al lang vergeten. Zoals alle
beloftes en voornemens, eigenlijk.
Maar onze overheden zijn erg creatief in het bedenken van verdoken
trucjes om ons tóch meer te doen betalen. Ze zijn ook bijzonder laf, eigenlijk,
want ze laten de energieregulatoren (VREG, CREG) de kastanjes uit het vuur
halen. De energieregulatoren die als taak hadden om de consument te beschermen
tegen de almacht van de energieleveranciers, zijn verworden tot bedenkers van
allerlei foefjes om ons méér te doen betalen. Ik vermoed trouwens dat je een
pokerkampioen moet zijn om lid te worden van de VREG, want ze verkondigen keer
op keer met een bewonderenswaardige pokerface dat hun maatregelen goed zijn
voor ons, en dat we er bij zullen winnen.
Hun eerste verzinsel was de "digitale
meter": die zou ons helpen om energie te besparen, en dus om onze factuur
te verlagen. En voor mensen met zonnepanelen zou die meter bij een redelijke "zelfconsumptie" al een winst opleveren.
Ondertussen weten we al dat dit een fabeltje is, en dat iemand met zonnepanelen
nooit beter af zal zijn door die
digitale meter. Tenzij je een (peperdure) thuisbatterij zou installeren.
Spijtig genoeg (...) heeft de Vlaamse regering bedongen dat mensen met
zonnepanelen tot vijf jaar uitstel kunnen krijgen voor die digitale meter.
Zodat maar één op de vier gezinnen met zonnepanelen de pineut geweest is. Dat
is uiteraard véél te weinig om de beoogde meerinkomsten te vergaren. Vandaar
een volgend trucje: de verlaagde distributiekosten voor exclusief nachtverbruik
worden afgeschaft. De kost voor de elektriciteit die je 's nachts verbruikt, op
een aparte teller, zal dus drastisch verhogen. Dat is vooral erg pijnlijk voor
mensen die elektrisch verwarmen, via accumulatieverwarming: de rekening voor de
verwarming zal minstens met de helft stijgen.
Maar ook dat zal nog niet volstaan, want de mensen met
accumulatieverwarming, dat is een minderheid. Dat zijn de naïevelingen die rond
de jaren negentig een huis gebouwd hebben, en toen meegegaan zijn in de
aanmoedigingen om te verwarmen met "propere",
en goedkope, elektriciteit. En dus moest de VREG/CREG nog iets méér
creativiteit aan de dag leggen. Dat is het principe van het "capaciteitstarief" geworden. Dat zit zó
ingewikkeld in mekaar, dat geen mens het nog kan volgen of achteraf zou kunnen controleren.
Dus dat is werkelijk de allermooiste vondst tot nu toe. Het komt erop neer dat
Fluvius per kwartier zal registreren hoe zwaar je het net belast (hetzij door
te verbruiken, hetzij door te produceren), en dan wordt voor elke maand het
kwartier met het hoogste verbruik bijgehouden. Van die "piek-verbruiken" wordt dan over 12 maanden het gemiddelde gemaakt,
en dat is je gemiddelde piekverbruik: "Het capaciteitstarief wordt aangerekend
op basis van de 'gemiddelde maandpiek' (kW). Deze gemiddelde maandpiek wordt
maandelijks berekend als het gemiddelde van uw 12 laatste 'maandpieken'. De
maandpiek is het hoogste kwartiervermogen (ofwel 'piekvermogen') dat u in een
maand hebt gebruikt."
En dát zal je distributietarief en netwerkkosten bepalen. Het maakt
dus niet uit hoeveel je over een hele maand verbruikt hebt, wat telt is wat je
hoogste verbruik geweest is. Stel dat je de hele dag werkt, en 's avonds na het
werk de wasmachine op zet en de droogkast, en tegelijk ook je eten kookt en
daarna de vaatwasser moet laten draaien, dan ben je zwaar de klos. Ook al heb
je voor de rest van de dag niets verbruikt. Of stel dat je zonnepanelen hebt,
en de zon schittert een hele dag aan de hemel, terwijl je op het werk bent en
dus geen verbruik hebt thuis: ook dan zal dit je duur te staan komen, want je
zal een heel hoge belasting gehad hebben door de zonne-energie, en dus een heel
hoog "piekverbruik".
Fluvius heeft hierbij trouwens nog een extraatje ingebouwd voor de
mensen die het niet breed hebben. En ook voor mensen met zonnepanelen en een
terugdraaiende teller. Mensen dus die héél erg zuinig proberen te zijn met hun
elektriciteitsverbruik, of mensen die door hun zonnepanelen netto een
nul-verbruik hebben. Fluvius gaat namelijk voor het bepalen van het capaciteitstarief
uit van een "fictief" minimum
piek-verbruik van 2,5 kW, zélfs al zou je dat in realiteit nooit bereikt
hebben.
Het grappige is dat de heren en dames van de VREG ook nu weer met een
onbewogen pokerface vertellen dat we dankzij dat "capaciteitstarief" minder zullen betalen als we verstandig elektriciteit
verbruiken: "Volgens onze voorlopige
simulaties zal ruim 60% van de gezinnen zijn distributienettarieven in 2022
zien dalen of met maximaal 10% zien toenemen ten opzichte van 2020." En ook
nu weer wéét iedereen al dat dit een leugen is, net zoals bij de digitale
meter.
De bedoeling van dit alles is, volgens de energieregulatoren, ons
ertoe aan te zetten ons verbruik meer te spreiden over een hele dag. (Alsof dat
voor iedereen zomaar zou kunnen.) Want ons elektriciteitsnet wordt nu al erg/te
zwaar belast. En dan lees ik tegelijk dat Brussel vanaf 2035 alléén nog
elektrische auto's zal toelaten. Op initiatief van, wat had u gedacht, de
Groene bestuursleden in het Brussels Gewest. Als de andere steden volgen, dan
zullen we vanaf 2035 allemaal elektrisch rijden. (Met elektriciteit van
vervuilende gascentrales... maar dat is een detail.) Wat zal betekenen dat we ons
elektriciteitsnet nog véél zwaarder zullen belasten. Waar is dan de beoogde
minder zware belasting van ons net naartoe?
Het betekent trouwens ook dat we met z'n allen een heel hoog
piekverbruik zullen hebben op het moment dat we de batterij van onze auto
moeten opladen. Waardoor ons "capaciteitstarief"
de hoogte zal in schieten.
Om een lang verhaal kort te maken: de Groene fixatie op de kernuitstap
en op de elektrische auto's, zal gigantisch veel geld kosten, en wij zullen dat
betalen. Met dank overigens aan de creatieve ideeën van de energieregulatoren.
Ik vrees dat we voortaan allemaal
lelijk zullen verschieten als we onze elektriciteitsafrekening zullen
ontvangen.
|