Herinnert u zich nog mijn gefoeter omdat ook de Olympische sporters en
de "Rode Duivels" voorrang gekregen
hadden in de vaccinatiecampagne? Waar ik me toen vooral aan geërgerd heb, was
de "vanzelfsprekendheid" waarmee dat
algemeen, zéker in de media en in de politiek, geaccepteerd werd. In schril
contrast met de "oprechte
verontwaardiging" over mevrouw de burgemeester die zichzelf, en haar
familie en medewerkers, voorrang had gegeven. Ik begrijp nog altijd niet waarom
het ene algemeen aanvaard wordt, en het andere zwaar veroordeeld.
De argumentatie is natuurlijk dat die Rode Duivels ons land moeten vertegenwoordigen, en onze nationale
eer en trots moeten hoog houden. En dat moeten ze kunnen doen in de meest
optimale omstandigheden. En dus moeten ze voorrang krijgen en tijdig, vóór de
start van het Europees Kampioenschap, ingeënt worden. Zodat ze veilig kunnen
knuffelen als ze een doelpunt scoren en zich niet te veel hoofdbrekens moeten
maken over corona-toestanden als ze een klein feestje willen bouwen.
Ach zo...
En wat blijkt nu? Als dank voor die voorrangsregeling hebben een groot
aantal Rode Duivels "Nee" gezegd
tegen het spuitje. Kan iemand dat nog uitgelegd krijgen? Ze genieten het
privilege om zonder enig bezwaar te mogen voorkruipen, en dan zeggen ze: "Nee, niet voor mij." Zou je die gasten
niet door het sleutelgat trekken? Wat denken die wel? Wat permitteren die zich
wel? En hoe zou dat over komen bij de vele jonge mensen die hun vaccin nog
moeten krijgen en er nogal weifelend tegenover staan? Die zullen maar wat graag
naar hun "rolmodel" verwijzen, en ook "Nee" zeggen.
Ook dit is zonder veel heisa gepasseerd: géén verontwaardiging, géén
wijzende vinger. Onze "kritische"
media hebben er zich toe beperkt het woordje uitleg te noteren dat onze
nationale bondscoach wenste te verkondigen. Ik heb een poging gedaan om die
uitleg te lezen, en ik moet eerlijk toegeven dat ik er geen touw kon aan
vastknopen. En ik was niet de enige, want ook voetbalcommentator Peter Vandenbempt
vond het "een warrige uitleg". Het
komt er, denk ik, op neer dat die voetbaljongens "topsporters" zijn en allemaal een heel individuele medische
benadering nodig hebben. En dat ze voor het Europees Kampioenschap allemaal in
topconditie moeten zijn. En dan? Wat heeft dat ermee te maken?
De waarheid is dat het gaat om een bende rotverwende kleuters die
gewoon zijn om altijd en in alles hun zin te krijgen. En die bovendien schandalig
veel geld verdienen, en in de watten gelegd worden op een manier die niet meer
verantwoord is. Heeft u hun "basiskamp"
in Tubeke al eens bekeken? Elk van die voetballers heeft er een eigen,
gepersonaliseerde, kamer, met alles erop en eraan. Luxe die je zelfs in een vijfsterren
hotel niet vindt. En het hele complex is voorzien van fitness-zalen en
massage-ruimtes en zwembaden en een toprestaurant enzovoort enzoverder. Schaamteloze,
decadente luxe! En dát in tijden waarin zó veel mensen het zo moeilijk hebben.
Maar ja: zij worden de nieuwe "helden"
van het vaderland. (De vorige "helden",
die ondertussen al lang vergeten zijn, hebben het wel met héél wat minder
moeten doen...)
Aan die "heldenrol" durf ik
toch te twijfelen, en over die "topconditie"
zou ik me niet al te veel illusies maken. Zal ik eens een voorspelling wagen?
Het wordt een complete afgang, dit Europees Kampioenschap waar de Rode Duivels torenhoog favoriet zijn. Ze
zullen roemloos de aftocht moeten blazen, ze zullen met het schaamrood op de
wangen langs de achterdeur moeten wegsluipen.
En weet je: dat zou eigenlijk nog het best mogelijke scenario zijn.
Want stel dat het tóch goed zou lopen, en dat ze regelmatig zouden winnen en
het ver zouden schoppen? Dan is de ramp niet te overzien! Want dan zal er geen
rem meer staan op de voetbalsupporters, en vooral niet op hun idioot
kuddegedrag. Bij elke overwinning van de Rode
Duivels zullen we Brugse taferelen
zien: dicht opeen gedromde zatlappen die zelfs niet meer weten wat het woordje "afstand" betekent. En die, tot
overmaat van ramp, achteraf ook nog met hun zatte botten in hun auto zullen
kruipen. Bij het vorige Wereldkampioenschap was er elke keer een hoge piek in
het aantal zware ongevallen, met ernstige afloop, na een overwinning van de Rode Duivels. Voetbalsupporters en
alcohol: een dodelijke combinatie, want het klein beetje verstand dat die
hooligans nog bezitten, wordt steevast met de drank weg gespoeld.
Als we dus het aantal zware verkeersongevallen in de komende weken
beperkt willen zien, dan kunnen we alléén maar hopen dat onze Rode Duivels ondermaats presteren. Maar ik heb alle vertrouwen in onze voetbalhelden: ik ben er vrij zeker van dat ze aan die oproep
gehoor zullen geven...
Bij de berichtgeving over de groepsverkrachting van dat veertienjarige
meisje, had ik al mijn bedenkingen omtrent de jeugd van vandaag, en dus ook
over de toekomst van het mensdom. Dat jonge mensen, tieners, tot zoiets in
staat zijn, is ronduit beangstigend en zorgwekkend. En als je dan hoort dat er,
bij ons in België (terwijl dit toch een "beschaafd"
land zou moeten zijn), zowat om de twee dagen een meisje/vrouw het slachtoffer
is van een groepsverkrachting, dan zakt mijn hoop dat deze wereld, onze
beschaving, nog enige toekomst heeft, helemaal weg.
Maar wat daarna in het VRT-journaal verteld werd, dat was zó gruwelijk
en ziek... Daar zijn geen woorden voor!
Nee, onze Westerse "beschaving"
is geen lang leven meer beschoren. Net zoals indertijd de Griekse en daarna de
Romeinse beschaving in decadentie is ten onder gegaan, zo zal dat ook gebeuren
met onze Westerse (Europese/Noord-Amerikaanse) beschaving. We zijn op een
dieptepunt beland waar de mensheid, of liever het "mensdom", nooit meer zal
uit klauteren. Onze beschaving is in een noodlottige neerwaartse spiraal
beland, en het lijkt alsmaar rapper bergaf te gaan. En als ik eerlijk mag zijn:
als dít de toekomstige generatie is die ons moet leiden, dan heb ik liever dat
het gauw voorbij is.
Wie de bewuste reportage gemist heeft, mag zich gelukkig prijzen. En
misschien kan je dan beter niet verder lezen, want dit is té gruwelijk om te
bevatten. Want wat blijkt nu? Er bestaan op het louche sociale-media platform "Telegram" (waar ook de vrienden van Jürgen C. hun toevlucht hadden gezocht
toen ze bij Facebook niet meer welkom waren) "gesloten groepen" van jongeren die video's en foto's uitwisselen
van meisjes die zich hebben laten overhalen om aan één van die gasten
naaktbeelden van zichzelf te sturen. En dan wordt bovendien de volledige
identiteit van het slachtoffer vrij gegeven, inclusief haar telefoonnummer,
zodat iedereen de kans krijgt om die meisjes lastig te vallen en continu te
pesten en te beledigen. (Voor wie het zich herinnert: dat heet "doxing", en ik heb het daar eerder al
eens over gehad.) Soms doen die jonge gasten dat "gewoon voor de sport", soms doen ze het uit rancune omdat het
meisje in kwestie hen gedumpt had. In diezelfde groepen vragen de jongeren dan
ook naar het beruchte filmpje van die dodelijke groepsverkrachting, of van om
het even welke verkrachting. Die jonge mannen kicken er dus niet alléén op om
meisjes te vernederen, te pesten en hen het leven zuur te maken, ze kicken ook
op beelden van een verkrachting. Dit gaat werkelijk mijn bevattingsvermogen
compleet te boven.
Het is trouwens niet alléén het beschavingsniveau van de hedendaagse tienerjongens
dat alarmerend diep gezakt is, ook hun intelligentiepeil blijkt bedroevend laag
te zijn. Hun taalgebruik is zelfs minder ontwikkeld dan dat van een achtjarig
kind. Of wat dacht u van een zin als: "Heb
je die filmpje van die kerkhof shit?" Wie zo'n zin neerschrijft, is
duidelijk achterlijk. Maar ja, anders zou je wellicht ook niet mee heulen in
zo'n ziekelijke sfeer?
Het zou ook kunnen dat het bedroevende taalgebruik eerder een
aanduiding is dat het Nederlands niet de moedertaal is van die gasten, en dat veel
van die jongeren van vreemde origine zijn. Ik weet het niet zeker. Dat wordt alvast gesuggereerd
door idiote uitspraken als: "bel en app
haar kapot deze belg wilt lul
braddas". (Voor wie het zou interesseren, "braddas" is een verbastering van het Engelse "brothers".)
Ik snap trouwens helemaal niet waarom daar niet (harder) tegen op
getreden wordt? Ze hebben een team onderzoekers twee jaar voltijds laten werken
om een rechtszaak tegen Bart De Pauw te kunnen opstarten wegens "elektronische belaging" omwille van puberachtige sms'jes, maar dit laat
men gewoon passeren? Dit kan zomaar, en niemand doet iets om dit te stoppen en
die criminelen aan te klagen? Hoe veel dodelijke slachtoffers moeten die jonge lafaards nog maken? Ik begrijp er hoe langer hoe minder van...
Om maar te zeggen: ik heb het zo ongeveer wel gehad met de jeugd van
vandaag, en ik vrees het ergste voor onze toekomst !
De Chinezen hebben ondertussen ook al begrepen dat de Westerse
beschaving op haar laatste benen loopt, en ze bereiden zich voor om de
wereldhegemonie over te nemen.
De Chinese president Xi Jinping
is alvast een charmeoffensief gestart naar de buitenwereld toe, kwestie van
zijn land een beetje populairder te maken bij de rest van de wereld: "Het is nodig om internationaal meer vrienden
te maken, om te verenigen en de kring met bevriende landen voortdurend uit te
breiden om de publieke opinie te beïnvloeden." Als zij de dominante
beschaving willen worden, dan wil de Chinese leider dat graag voor iedereen
acceptabel maken zodat er niet al te veel tegenstand zou groeien. En tegelijk
heeft de Chinese regering ook beslist om de "één kind"- of recenter "twee
kind"-politiek op te geven. Voortaan mogen Chinese koppels tot drie
kinderen hebben. De bedoeling is duidelijk: de Chinese bevolking moet drastisch
groeien, zodat ze binnen enkele generaties met genoeg zullen zijn om over de
hele wereld uit te zwermen om er (hun) beschaving te brengen.
Weet je wat? Als dát het alternatief is voor onze eigen decadente en
ziekelijke "beschaving", dan is dat
voor mij prima in orde. Alles liever
dan het gebrek aan menselijkheid dat we bij ons meer en meer zien opduiken.
Let wel: de "Indiase variant",
niet de "Indische variant"... Zélfs in
de corona-berichtgeving moet men heel erg op zijn woorden letten, en zich er
voor hoeden om licht-op-de-tenen-getrapte Wokers
niet te schofferen met een discriminerende en vernederende term als "Indisch". Want dat zou, voor wie dat
persé zo wil interpreteren, kunnen verwijzen naar de oud-koloniale tijden van
de Britten en de Nederlanders: "De vorm Indisch bestaat wel, maar het is af te raden die te
gebruiken voor iets wat met India te maken heeft. Indisch
is namelijk meestal een historisch begrip uit de koloniale tijd."
Hoe dan ook: de Indiase
variant is op komst. Die woekert, naar het schijnt, al in Engeland en
omstreken. Het is dus maar een kwestie van tijd eer die de voetsporen van de Britsevariant zal volgen en bij ons ook gaat floreren. En die Indiase variant, dat is een gevaarlijk
beestje! Althans volgens de experten. (Die er eerder met de Britse variant ook
al grandioos naast zaten, maar goed.) In Groot-Brittannië is die Indiase
variant zowaar zelfs verantwoordelijk voor een "vierde golf". (Al is dat
toch met een kleine korrel zout te nemen: er waren de voorbije twee weken 48 nieuwe besmettingen per 100.000 inwoners; bij ons zijn dat er 252.)
En dát terwijl daar al 95 vaccins toegediend werden per 100 inwoners. Bij ons
is dat nog maar 57.
Het probleem bij de Britten is dat héél veel mensen al een eerste prik
gehad hebben, maar nog maar een heel beperkt aantal een tweede prik. En het
vermoeden bestaat dat die eerste prik geen of nauwelijks bescherming biedt
tegen die Indiase variant.
Ook bij ons zijn nog maar héél weinig mensen al een tweede keer
ingeënt, en dus "volledig beschermd".
Het gaat om iets meer dan 19% van de totale bevolking, en dan spreken we
eigenlijk vooral over de "kwetsbare
ouderen". In de leeftijdscategorie tot 54 jaar is dat in Vlaanderen maar
11%. En laat het nu nét die jongeren zijn die de voorbije maanden onze
Intensieve Zorgafdelingen hebben doen vol lopen.
Wat dus onvermijdelijk de vraagt oproept: "Is het wel een goed idee om nu al zo fors te versoepelen?"
Ben ik dan tegen de versoepelingen? Nee, verre van. Niemand is tegen
versoepelingen, vermoed ik. De "corona-dwingelandij"
heeft lang genoeg geduurd. Ik snak er ook naar, net als iedereen, om eindelijk
weer mijn vrienden te kunnen ontmoeten, "in
het echt". Om elkaar eindelijk weer eens te kunnen vastpakken met een warme
knuffel. Om bij elkaar op bezoek te kunnen gaan zonder binnenshuis onze blije
glimlach achter dat stom mondmasker te moeten verbergen.
Dus: ja, ik ben blij met de versoepelingen. Maar tegelijk krijg ik in
de media, van de experten vooral, alweer sterk ongeruste en verontrustende
berichten. Onze corona-commissaris waarschuwt alvast: "Het is niet omdat het niet meer verboden is, dat het verstandig of
aanbevolen is." En dan weet ik het allemaal zo goed niet
meer. Want expert Marc Van Ranst zegt daarover: "En het is wel degelijk te vroeg voor een dergelijke forse versoepeling.
Deze, ik zou bijna zeggen 'ultieme', versoepeling kan je pas doen als iedereen
zijn eerste prik heeft gekregen. Men wil van 9 juni de bevrijdingsfeesten
maken. Dat komt wat te vroeg. We zitten nog midden in de pandemie."
Om maar te zeggen: het is, alweer, onduidelijkheid troef. Zoals het al
de hele corona-tijd geweest is. De boodschappen zijn ook nu weer even
verwarrend en tegenstrijdig, zoals ze dat al van bij het prille begin geweest
zijn. Omdat de politici veel te dikwijls "met
twee tongen spreken". En omdat, het moet gezegd worden, ook de zogenaamde
experten er meestal maar met hun klak naar gooien. Ze weten het eigenlijk ook
niet (meer), evenmin als u en ik.
Onze ouders hebben heel zeker dikwijls ontmoedigd en een beetje
bezorgd gezucht en geklaagd over "de
jeugd van tegenwoordig", toen wij nog tieners waren. Ze zullen daar
ongetwijfeld ook af en toe een gegronde reden voor gehad hebben.
Ik had diezelfde bedenking bij het verhaal over de zelfmoord van dat
veertienjarig meisje, nog niet zo lang geleden. Voor wie de voorbije weken op
Mars zou gewoond hebben, en het vreselijke verhaal niet gehoord of gelezen
heeft: het gaat over een minderjarig meisje dat door vijf tieners aangerand en
verkracht is. (Op een kerkhof, nota bene!) De vijf jonge delinquenten hebben
hun exploten bovendien gefilmd en het filmpje op de sociale media gepost. Toen
het meisje zich via het internet nog een tweede keer aangerand voelde, werd het
haar allemaal te veel, en is ze uit het leven gestapt. Wat die jonge mannen tot
moordenaars maakt, noch min noch meer. Al zullen ze daar wel nooit voor moeten
boeten.
Drie van de jongens/mannen waren minderjarig, en die zullen dus een
tijdje in een gesloten instelling moeten doorbrengen. En daarmee is voor hen de
kous af. Twee ervan waren meerderjarig, en zullen bijgevolg veroordeeld worden
wegens "verkrachting van een minderjarige, met verzwarende
omstandigheden". Dat wordt dan vermoedelijk de maximumstraf: vier of vijf
jaar. Al zou het ook wel minder kunnen zijn, want ze hebben een blanco
strafblad en het zijn nog tieners en blablabla. Het maakt ook niet zo veel uit.
Binnen hooguit vier jaar zijn ze vrij, en lopen ze weer rond, en dan kunnen ze
verder met hun leven.
Voor dat meisje is er geen verder leven meer. Voor haar is er geen
toekomst meer. En de ouders van het meisje, die moeten "levenslang" verder met dit verlies. Dit zinloos verdriet, dit wrede
verlies. En met de woede, vermoedelijk. Ik kan me eigenlijk niet voorstellen
hoe je als ouder verder moet in zo'n situatie. Ik hoop nooit te moeten
ontdekken hoe je je dan als ouder voelt.
Maar goed: bij het lezen van dit trieste verhaal, was mijn eerste
bedenking: "Het gaat echt heel erg de
verkeerde kant uit met de jeugd van vandaag!" Als die jonge mannen een "staal" zijn van de doorsnee jongere, dan
houd ik mijn hart vast. Het is, vrees ik, symptomatisch voor de permissieve en oppervlakkige
tijdsgeest. Discipline telt niet meer, en mededogen ook niet meer. Jonge mensen
streven naar vlug en oppervlakkig genot, en houden nog alléén rekening met
zichzelf en met het eigenbelang. Althans, zo lijkt het toch. En al zeker bij
verhalen zoals dat van het aangerande meisje.
Mijn tweede bedenking ging over de ouders van die jongeren die zich zo
vreselijk misdragen hebben. Ik vermoed, ik hóóp, dat die ouders écht wel hun best
gedaan hebben om hun kinderen goed op te voeden. Om hen respect aan te leren voor
onze normen en waarden, om hen te leren rekening houden met anderen, om hen het
onderscheid te leren tussen goed en kwaad. En dan doen ze zoiets: ze
verkrachten een meisje, maken er een filmpje van om te kunnen opscheppen op de
sociale media, en jagen haar de dood in. Hoe voel je je dan als ouder van zo'n
dader? Kan je daar mee leven? Kan je het besef dat je schromelijk gefaald lijkt
te hebben, accepteren? Of het gevoel dat je mee verantwoordelijk bent voor de
dood van dat meisje? Want tenslotte heb jij één van die misdadigers op de
wereld gezet en opgevoed! En hoe kan je dan je kind weer onder ogen zien? Hoe
reageer je als vader of moeder als je eigen zoon een verkrachter en een
moordenaar is? Kan je nog enige ouderliefde voelen voor zo iemand? Kan je zo'n
monster na zijn straf terug in huis halen en weer normaal met elkaar om gaan?
Ik
kan me eigenlijk niet voorstellen hoe je als ouder verder moet in zo'n
situatie. En ik hoop het nooit te moeten ontdekken...
Herinnert u zich nog mijn stukje, op 12 maart vorig jaar, over de
lamentabele toestand waarin ons majestueus Justitiepaleis verkeert? Zowel de
binnen- als de buitenkant waren (en zijn nog altijd) om bij te huilen. Het
gebrek aan respect voor deze belangrijke instelling en voor het prachtige
gebouw is stuitend. De reden is uiteraard niet ver te zoeken: gebrek aan
middelen. Er was, en is nog altijd, geen geld voor een volledige opknapbeurt,
binnen én buiten.
Wat het interieur en de infrastructuur binnenin betreft, is er geen
beterschap in zicht: het blijft behelpen, en hopen dat de elektrische leidingen
het houden. En dat de lampen het niet al te dikwijls begeven tijdens een
zitting.
Maar wat de buitenkant betreft is er groot nieuws: het majestueuze
Brusselse Justitiepaleis wordt gerestaureerd. Of beter gezegd: de restauratie
die lang geleden al eens gestart was, wordt weer hervat. Het gebouw staat dus
al vele lange jaren, sinds het jaar 2000, in de stellingen.
Laten we vooral niet al te vroeg victorie kraaien. Want vooraleer het
gebouw zélf kan aangepakt worden, moeten eerst nog de stellingen gerestaureerd
worden. Het zijn ondertussen bijna zélf beschermde monumenten geworden. En ze
zijn dringend aan herstelling toe. Wat dus als hilarische consequentie heeft dat
het budget dat nu eindelijk gevonden werd voor de restauratie van het
Justitiepaleis, in de eerste plaats zal moeten dienen voor de restauratie van
de stellingen. De geschatte kostprijs om de stellingen weer helemaal in orde te
brengen, is al opgelopen tot ongeveer 1,5 miljoen euro. Hopelijk blijft er
daarna nog iets over voor het gebouw zélf. Want anders blijven die stellingen
daar nog eens 20 of 30 jaar staan te vergaan. Dan mag bij een volgende
restauratiebeurt opnieuw begonnen worden met het oplappen ervan en blijft er
misschien opnieuw geen geld over voor het gebouw zelf. Tot het op een dag niets
meer zal uitmaken omdat het Justitiepaleis zodanig zal afgetakeld zijn dat er
geen herstellen meer aan is.
Dat is dus hoe hier in België met de (schaarse) middelen omgesprongen
wordt. Had men lang geleden al gedaan wat moest gedaan worden, dan waren de
kosten maar een fractie geweest van wat het nu zal worden. En dan had men een
(groot) deel van het budget niet moeten verkwisten aan de herstelling van de
stellingen.
Ons land heeft een gigantische overheidsschuld, want de uitgaven
swingen de pan uit. En tegelijk slagen we er niet in om onze wegen en bruggen
en gebouwen te onderhouden. Hoe komt dat toch?
Omdat men eindeloos lang moet overleggen en discuteren en evenwichten
zoeken, eer men zelfs maar aan iets kan beginnen (ver)bouwen. En omdat er
gigantisch veel geld verkwist wordt aan studies en onderzoeken.
En, helaas, ook en vooral, omdat er heel veel geld "blijft plakken" bij "vrienden" die ook graag een centje bij
verdienen. Zie maar naar, om een willekeurig voorbeeld te nemen, het schandaal
rond de Waalse intercommunale Publifin,
of Enodia zoals die nu heet. Een
aantal topmanagers van Nethys, de
operationele tak van Enodia, hebben
zich daar jarenlang royale vergoedingen laten uitbetalen. Voor een totaal
bedrag van om en bij 15 miljoen euro. Anderen, mindere goden, hebben duizenden
euro's opgestreken voor deelname aan adviesraden waar ze zelfs nooit bij
aanwezig waren geweest.
Het is maar één voorbeeld. Er zijn er nog talloze andere die aan het
licht gekomen zijn. En er zijn er vermoedelijk nog méér die (voorlopig nog) in
duisternis gehuld blijven.
Het gevolg van dit alles is dan, onder meer, dat er geen middelen
beschikbaar zijn om onze gebouwen te onderhouden. Of onze wegen. Of onze
bruggen.
Of om de kinderarmoede te bestrijden, bij voorbeeld.
Volgens filosoof Ignaas Devisch is het totaal verkeerd en
contraproductief om de mensen die Jürgen
C. steunen, op de sociale media of op straat, "dom" te noemen. En hij heeft gelijk. Gedeeltelijk in elk geval.
Mensen die dezelfde mening zijn toegedaan als Jürgen C., als het gaat over de corona-maatregelen en -beperkingen,
hebben recht op die mening. Véél mensen zijn het er vermoedelijk wel over eens
dat vele "vrijheid beperkende"
maatregelen er toch wel zwaar over zijn. En buiten proportie, vergeleken met de
reële dreiging. Of die mensen gelijk hebben? Ik weet het niet. Ik weet het écht
niet. Het zou kunnen, want in Zweden kon het in elk geval wél. We zullen
natuurlijk nooit weten hoe hard de epidemie in ons land zou toegeslagen hebben
zonder al die maatregelen rond lockdown, thuiswerken, afstand houden, contacten
beperken, avondklok en samenscholingsverbod. Maar als we naar de corona-cijfers
in ons land kijken, vooral dan het aantal ernstig zieken en het aantal
sterfgevallen, dan kan je je inderdaad vragen stellen over de Belgische aanpak.
Het maakt eigenlijk ook niet uit of die mensen gelijk zouden hebben of
niet. Het is hun mening, en ze hebben daar recht op. En ze hebben het recht om
daar dan ook voor uit te komen. Dat maakt hen niet automatisch "dom", verre van.
Maar het is een ander verhaal als ze de heer Jürgen C. gaan ophemelen en hem als een held gaan voorstellen. "Hij heeft nog niets verkeerd gedaan."
zegt men vergoelijkend. Hij heeft natuurlijk wél iets verkeerd gedaan: hij
heeft een lading oorlogstuig gestolen. En het zou bijzonder naïef zijn te
geloven dat hij daar geen kwaadaardige plannen mee had. Wie dus
steunbetuigingen blijft uiten voor de plannen van Jürgen C., is volgens mij wél "dom".
En wie mee huilt in de roep om Marc Van
Ranst en de andere verfoeide virologen te vermoorden, die is wél "dom". Wat filosoof Devisch daar ook moge
over denken.
Het moet nu wel toegegeven worden dat professor Van Ranst er alles aan doet om olie op het vuur te gooien
en de gemoederen op tijd en stond nog wat méér te verhitten. De professor is
een ruziestoker die de polemiek opzoekt en die er niet voor terugschrikt mensen te provoceren of te schofferen. Vermoedelijk vooral om de kick en de
aandacht die hij daardoor krijgt. Het zou al veel helpen om weer een serene
sfeer te creëren, als de professor er het zwijgen zou toe doen en zich zou
beperken tot wetenschappelijk gefundeerde uitspraken. Maar dat lukt hem
blijkbaar niet. Ik vermoed dat de man er een diabolisch plezier in vindt om
ruzie te maken, met de bedoeling zijn "tegenstander"
af te kraken.
Zo was er niet zo lang geleden zijn "twitter-ruzie" met de Nederlandse stichting "Viruswaarheid", waarbij de professor het nodig vond om de
voorzitter van die stichting met zo veel woorden een "onbenul" te noemen, van wie de kennis niet eens de achterkant van
een postzegel zou vullen. Zo'n beweringen helpen niet. Ze brengen geen rust, en
overtuigen niemand. Ze wakkeren de frustraties en wraakgevoelens alléén maar
aan.
Meer recent heeft hij de aanhang van Jürgen C. ook nog eens extra uitgedaagd door lid te worden van de
groep "Als 1 man achter Jürgen", en
de leden van die groep voor achterlijke idioten uit te maken: "Niveau nihil, maar ja, wat hadden we
verwacht van een groepje terroristenondersteunders." Waarom hij het in zijn hoofd heeft gekregen om dat te doen, is mij een compleet raadsel. Het ging om een relatief
besloten groep, op een alternatief sociale mediakanaal "Telegram". Hij had het ook perfect kunnen negeren, en dan had het
brede publiek er zelfs niet eens over gehoord. Maar niet dus: hij vond het
nodig om een beetje te stoken. Zelfs al gaf hij zélf toe dat zoiets "niet slim" was. Als de professor een
doodswens heeft, dan is hij in elk geval goed bezig. Het probleem is helaas dat
ook de andere virologen, die evengoed het gezicht zijn van de
corona-paniekboodschappen, mee het slachtoffer dreigen te worden van de
gevoelens van woede en vernedering die Marc Van Ranst aan het opstoken is. Ook
zij voelen zich ondertussen bedreigd, en ik vermoed dat de dreiging reëel is.
Met dank, voor een groot stuk, aan professor
Van Ranst.
Tussendoor heeft die trouwens ook nog eens de tijd gevonden om een
twitter-ruzie uit te vechten met Siegfried Bracke. Een al even zinloze en
non-productieve ruzie als die met "Viruswaarheid",
trouwens. Een beschamende wederzijdse scheldpartij. En waarom? Wat heeft hij
daar mee te winnen? Wat heeft iemand daar mee te winnen? Ik vraag me trouwens
af of de professor nog wel de tijd heeft om iets nuttigs en zinvols te doen,
naast zijn drukke activiteiten op de sociale media? (Hij lijkt Donald Trump wel...)
Als ik Marc Van Ranst dus toch één goede raad mag geven: "Blijf weg van de sociale media, en doe
gewoon uw werk." Dat zal véél nuttiger en zinvoller zijn, en iedereen zal
er baat bij hebben. Dat is trouwens ook wat onze federale coronacommissaris suggereert: "Virologen zijn experten op basis van hun
wetenschappelijke kennis. Ze moeten zeer duidelijk zijn wanneer ze spreken over
hun vakgebied en ze moeten terughoudend zijn op vlak van hun algemene
commentaren over de samenleving."
28 mei 2021: de eerste zonnige en droge lentedag van de hele maand
mei. En voilà: wat ik verwacht had, was er al. Op die allereerste mooie
lentedag sinds lang was er al direct die (voorspelbare) waarschuwing voor de
toenemende droogte door de klimaatverandering, en de melding dat de lentes bij
ons alsmaar droger worden. Ik heb met moeite de neiging kunnen onderdrukken om
mijn pc tegen de muur te kwakken toen ik dat las.
Het is toch waar, zeker! We zitten met z'n allen al wekenlang te
snakken naar een beetje échte lente, een beetje zon, een beetje warmte, een
beetje droogte. En als we dan eindelijk opgelucht konden ademhalen en ons konden
verheugen op een mooie dag en een mooi weekend, dan waren ze daar al direct met
hun domper. Al die voorbije tijd van kille plensbuien: geen woord over het
klimaat! Maar bij de eerste mooie dag waren ze daar. Alsof ze het ons niet wilden
gunnen eens een beetje blij te zijn en ons eindelijk een beetje opgelucht te
voelen. Nee, we moesten vooral ongerust zijn en deze zonnige dag als een signaal
zien dat het slecht gaat met ons klimaat.
Uiteraard zijn er weer statistieken om dat te bewijzen. Dat er andere
statistieken bestaan die aangeven dat de jaarlijkse neerslag de voorbije decennia
eerder is toegenomen, dat wordt er niet bij verteld. En dat je met statistieken
zowat alles, en dus eigenlijk niets, kan bewijzen, dat wordt ook niet vermeld.
De getoonde statistieken tonen een daling van de gemiddelde neerslag in de
lente tijdens de voorbije dertig jaar. Dat er in vroegere decennia eerder al
periodes geweest zijn waarin de curve van de gemiddelde neerslaghoeveelheid in
de lente een dalende trend vertoonde, en dat er daarna telkens een periode
volgde met een even sterk stijgende curve, dat wordt gemakshalve genegeerd.
Want dat verstoort de onheilsboodschap. De lente van 2021 past trouwens,
volgens het KMI, helemaal in het sombere plaatje: "Laat je hierbij niet misleiden door de natte meimaand die we momenteel
beleven: zelfs met mei erbij geteld zal er deze hele weerkundige lente (maart,
april en mei samen) niet echt veel meer neerslag gevallen zijn dan normaal."
Maar er is ook (een beetje) goed nieuws, volgens de statistieken. Onze
winters worden namelijk steeds natter: de curve van de gemiddelde neerslaghoeveelheid
in de winter stijgt al 40 jaar lang. Alléén is die stijging dan weer "statistisch niet significant". Terwijl
de daling van de lentecurve wél significant zou zijn. Of wat had je gedacht?
De gevolgen van de (veel te) droge lentes zouden rampzalig zijn: de
jonge takken aan de bomen, en de plantjes die precies in de lente moeten
opschieten, die hebben niet genoeg vocht en voedsel, en zijn dus kwetsbaar voor
parasieten. En de oogsten zullen mislukken omdat het zomerse watertekort niet gecompenseerd
was door de lenteregens.
Dat ons klimaat verandert, dat weten we ondertussen wel. Was het dan
écht nodig om de eerste mooie lentedag al direct te verpesten?
Ik had dit al van ver zien aankomen, en ik had dit voorspeld. Maar
weet je wat? Op die 28ste mei was mijn reactie: "Fuck de klimaatverandering! Fuck de klimaatwaarschuwers!
Vandaag en het hele weekend wil ik genieten van eindelijk een beetje zon en
eindelijk een beetje warmte!" Eindelijk kan ik weer gewoon binnenshuis
rondlopen zonder het gevoel dat ik ijsklompen heb aan de uiteinden van mijn
armen, eindelijk kunnen we onze verwarming helemaal af zetten, eindelijk kunnen
we nog eens een wandeling maken zonder ons in een dikke jas te duffelen.
Eindelijk voel ik me binnenin geleidelijk weer wat opwarmen.
Ik ben op 28 mei opgestaan met een stralend zonnetje, en ik voelde
mijn hart opzwellen van vreugde. Dat laat ik niet teniet doen door die
onheilsprofeten die ongeduldig op die allereerste mooie dag hadden zitten wachten om
al direct voor de dreigende droogte te kunnen waarschuwen.
Ik zal heel binnenkort mijn tweede carrière bij Belfius stop zetten en
(nog maar eens) met pensioen gaan. Het besef dat ik in deze tweede carrière
waarin ik halftijds aan de slag ben, bijna anderhalve dag per week voor de fiscus
werk en maar één dag voor mezelf, is té pijnlijk en ontmoedigend om zoiets te
blijven volhouden.
Maar ik heb al een nieuwe carrière op het oog. Of liever: een roeping.
Ik ga "handoplegger" worden.
Ik voel héél wat scepsis bij de lezer, en ik bemerk de kritische
bedenking dat "handoplegging" gewoon
kwakzalverij is, iets om goedgelovige zielen mee te paaien. In de stijl van: "Ieder mens heeft energiebanen in zijn
lichaam en alles is met elkaar verbonden in je lichaam, zoals alles is
verbonden op deze wereld. Als deze energiebanen tijdelijk verstoord zijn, kan
jij door middel van handoplegging, bewust jouw energie sturen naar de
ontvanger, waardoor zijn energiebanen zullen stabiliseren, en zullen genezen."
Nee dus, ik geloof ook niet zo heel erg in de helende kracht van een "handoplegging". Ik heb dan ook helemaal niet
de bedoeling de chakra's weer in balans te brengen met mijn handen. Ik heb wél
de bedoeling de koorts te verlichten van bijvoorbeeld zwaar zieke
Covid-patiënten. Want mijn handen, of toch in elk geval mijn vingers, zijn
zoiets als ijsklompen. Ik hoef mijn handen maar enkele minuten op het voorhoofd
van een koortsige zieke te leggen om zijn/haar temperatuur onmiddellijk met een
drietal graden te doen zakken.
Of anders kan ik ook een job zoeken als transporteur van het Pfizer-vaccin.
Geen nood aan super-diepvriezers om het vaccin koel te houden: ik zou de
flesjes gewoon in mijn handen kunnen vervoeren zonder dat ze door opwarming aan
kwaliteit verliezen.
Van waar die diepvrieshanden? Vooral door de voorbije winterse
lentemaanden april en mei. Eens de lente goed en wel officieel begonnen was,
begin april, heb ik bij ons thuis de accumulatie-verwarming af gezet. Kwestie
van energie en (vooral) centjes uit te sparen. Mijn verwachting was dat de
lente vanzelf wel een beetje warmte in huis zou brengen. Dat is helaas lelijk
tegen gevallen. De maand april was de koudste sinds 1986. En de maand mei is al
niet veel beter: de gemiddelde temperatuur voor mei ligt normaal rond 14°, maar dit
jaar was dat (in elk geval tot 27 mei) amper 11° Celsius. Al blijft Sabine
volhouden dat het allemaal niet zo erg is: "Het
klopt dat deze lente dus frisser is dan anders, maar zeker voor de meimaand
valt dat al bij al goed mee." Wedden dat we bij de eerstvolgende maand
waarbij de gemiddelde temperatuur 3 graden hoger ligt dan "normaal", met de
verwijzingen naar de klimaatopwarming om de oren zullen geslagen worden?
Niemand zal het in zijn/haar hoofd halen om te zeggen dat het "al bij al goed mee valt".
Hoe dan ook: het resultaat van die onderkoelde maanden april en mei,
is dus dat mijn handen nu uiterst geschikt zijn om koortsige voorhoofden te
verkoelen. Ik probeer dat een beetje te beperken door de dagverwarming af en
toe op te zetten. Die verbruikt toch stroom die mijn zonnepanelen leveren, dus
dat kan geen kwaad; het is zelfs goed voor mijn "zelfverbruik". Maar er zijn grenzen, natuurlijk: ik kan het écht
niet maken om de hele dag die verwarming te laten blazen en er tegenaan te
staan plakken, toch? Dus probeer ik dat te beperken, en verdraag voor het
grootste deel van de dag lijdzaam mijn licht bevroren vingers.
Die ik nu kan inzetten voor de goede zaak. Als er dus iemand is die
lijdt onder een hevige koorts: stuur mij een berichtje, en ik kom af. Instant
afkoeling gegarandeerd!
Als je aan om het even wie zou vragen of hij/zij voorstander is van
een gezonder en beter milieu, dan zal je héél uitzonderlijk een negatief
antwoord krijgen. Iedereen is vóór gezonde lucht en vóór een proper milieu en vóór
een stabieler klimaat. Alléén... er zijn er maar héél weinig die daar ook de
consequenties van zullen willen trekken: ons huidig niveau van welvaart en
comfort opgeven. Want laat ons eerlijk zijn: de maatregelen die écht nodig zijn
om de klimaatverandering om te keren en het milieu weer zuiver en proper te
maken, zouden impliceren dat we een groot deel van ons comfort kwijtraken.
Minder verwarmen, minder eten, ons minder wassen, minder verbruiken, minder
luxe. Want we zijn met ongeveer 7 miljard op deze aarde, en als we allemaal ons
deel van de koek willen houden of krijgen, dan kan het met ons milieu en met de
natuur alléén maar verder achteruit gaan.
Het geroep en geschreeuw van de milieu- en klimaatactivisten is dus
een beetje hypocriet, want ze willen zélf ook wel graag een warm huis en lekker
eten en het moderne comfort. En hun eisen zijn bovendien niet realistisch. Het
lijkt mij dat we in dat alles toch een beetje "pragmatisch" moeten zijn. Tenzij we écht bereid zouden zijn om
terug te keren naar de middeleeuwen?
Maar helaas... veel pragmatisme leggen de activisten niet aan de dag. En
dan is het niet te verwonderen dat ze weinig gehoor krijgen.
Over de broeikasgassen, in het bijzonder CO2, is al lang en veel
gepalaverd. De "schuld" hiervoor ligt
vooral bij de industrie en bij het verkeer, maar ook bij de gewone huishoudens.
De wereldwijde voornemens tot reductie van de CO2-uitstoot zijn in ambitieuze
doelstellingen neergepend. Maar het probleem met de voorgestelde oplossingen is
dat die héél veel geld kosten. Voor de industrie. Wat misschien op zich niet slecht
is, want investeringen in CO2-reductie kunnen veel nieuwe jobs opleveren. Maar
ook voor de gewone burger. Je zou moeten investeren in een passieve of
energiezuinige woning (door isolatie enzoverder), in duurzame verwarming met
een warmtepomp, in zelfvoorziening van je energie (door zonnepanelen met
bijhorende batterij), in duurzame mobiliteit (met een elektrische auto), enzovoort. Wie
kan zich dat allemaal permitteren? Niet zo heel veel mensen, denk ik. Dat wordt
dus het voorrecht van de welgestelden.
En dan vraag ik me onwillekeurig toch af: "Voor wie of wat lobbyen die klimaatactivisten eigenlijk? Voor het
klimaat? Of voor de nieuwe industrie die al die dure gadgets produceert?"
Ik heb soms toch mijn twijfels. Betere verkopers voor die (peperdure)
batterijen om je geproduceerde elektriciteit op te slaan, of voor de (dure)
warmtepompen of voor de producenten van super-isolerende ramen, zal je vermoedelijk
niet vinden.
Nu het debat over de CO2-uitstoot ongeveer afgerond is, en iedereen
min of meer op dezelfde lijn zit, hebben de milieu-activisten een nieuw
discussiepunt van stal gehaald: de uitstoot van stikstofoxide. En hierbij
richten ze het vizier vooral op de landbouw, en meer in het bijzonder op de
kippen- en varkenskwekers.
Zo hebben ze onlangs de uitbreiding van een industriële kippenstal in
Kortessem kunnen verhinderen. Een kippenboer had, binnen de bestaande normen,
een vergunning gekregen om zijn kippenstal fors uit te breiden, maar daartegen
is door een natuurvereniging bezwaar aangetekend omdat het bedrijf daardoor de
omliggende natuur té zwaar zou belasten met stikstofoxide. Het gevolg van dit
arrest is onvermijdelijk dat heel wat projecten in de landbouwsector zullen
moeten stilgelegd of teruggedraaid worden. In Nederland is er trouwens een gelijkaardige
uitspraak geweest, waarbij een kippenboer verplicht werd om zijn kippenstal met
twee derde te verminderen, op straffe van een dwangsom van 25.000 euro per
week. In Nederland zijn door dat arrest ongeveer 18.000 uitbreidingsprojecten
stil gelegd. En bij ons dreigt het zelfde scenario.
Ik heb hierbij ongeveer dezelfde bedenkingen als waarmee ik dit stukje
begonnen ben. Iedereen zal wel voorstander zijn van het verminderen van de
hoeveelheid stikstofoxides in de lucht. Stikstofoxides zijn namelijk behoorlijk
schadelijk. Omdat ze bijvoorbeeld de grond verzuren, en omdat ze
ademhalingsproblemen kunnen veroorzaken. Maar men moet wel goed beseffen wat de
consequenties zijn. Als we de uitstoot van stikstof willen beperken tot "gezonde"
proporties, dan is het gedaan met industriële kippen- of varkenskwekerijen. En
dan keren we terug naar de goede oude landbouwpraktijken. Eieren en vlees
zullen dan een schaars, en vooral duur, goed worden. Alléén nog weggelegd voor
wie het zich kan permitteren: voor de welgestelden dus. De vraag komt opnieuw
opzetten: "Voor wie lobbyen die
natuurorganisaties eigenlijk?"
Hoe je het ook draait of keert: als we naar een schone en propere en
gezonde wereld willen, dan zal iedereen héél veel moeten inleveren en
prijsgeven. Behalve wie het zich financieel kan permitteren om zijn/haar huidig
comfort en niveau van luxe te behouden.
Het probleem komt de laatste tijd regelmatig opduiken: de seksuele
intimidatie van de vrouw in de Brusselse straten. Of in andere grootsteden.
Het is zó erg geworden dat vrouwen in sommige buurten nog amper de
straat op durven. En al zéker niet op hun eentje, en nooit in het donker. Het
is zó erg geworden dat vrouwen al twee keer moeten nadenken over hun outfit
vooraleer zich op de Brusselse (of andere grootstedelijke) straten te wagen. Ze
moeten er vooral over waken er "niet te sexy"
uit te zien: een rokje of een jurkje is uit den boze, bij voorkeur houden ze
het bij een seksloze lange broek.
Dat is uiteraard de omgekeerde wereld: het is niet de vrouw, of de
vrouwelijkheid, die uit onze straten moet gebannen worden, het zijn de macho
mannen die menen vrouwen te mogen lastig vallen, die uit onze steden moeten weg
gehouden worden.
In Brussel is het ondertussen al zó ver gekomen dat er dagelijks
minstens twee klachten over seksuele intimidatie neergelegd worden. En dat zijn
dan nog alléén de vrouwen die de moeite willen doen of er de moed voor kunnen
opbrengen. Het échte aantal vrouwen die lastig gevallen worden, ligt misschien
wel tien keer hoger. En dan hebben we het al vlug over twintig gevallen per
dag. In Brussel.
Volgens professor Karen Celis van de VUB ligt de oorzaak bij "diepgewortelde genderpatronen". Ik
citeer: "Dat gaat terug op heel
diepgewortelde genderpatronen, waarbij de publieke ruimte mannelijk
geconnoteerd wordt en de private ruimte, de huiselijke sfeer, wordt als vrouwelijk
aanzien. Dat betekent ook dat wanneer vrouwen zich in de publieke ruimte
begeven, dat zij eigenlijk al niet op hun plaats zijn."
Op de vraag hoe dit kan opgelost worden, heeft de professor niet
direct een pasklaar antwoord: het gevoel van straffeloosheid moet aangepakt
worden, het onderwijs moet zorgen voor een betere sensibilisering. Maar, zegt
de professor, en mét haar alle politiek correcte psychologen en sociologen: "Je kan het niet reduceren tot een specifieke
groep en je kan het niet culturaliseren." En dat is weer zo'n typisch
omfloerste uitspraak van mensen die bang zijn het probleem bij naam te noemen,
uit angst om door mensenrechtenadvocaten verketterd te worden.
Ik riskeer nu wellicht een "Vlaams
Belang"-etiket opgeplakt te krijgen, en van racisme beschuldigd te worden,
maar het kan geen toeval zijn dat het probleem zich vooral manifesteert in "multiculturele" grootsteden, met een
hoge concentratie moslim-jongeren.
Ligt het aan de culturele achtergrond van die jongeren, of eerder aan
hun frustraties wegens het gebrek aan vooruitzichten en het ontbreken van
toekomstkansen? Ik weet het niet. Ik weet wél dat de Islam volgens de meeste
interpretaties erg vrouwonvriendelijk is.
Dat is zéker zo in Moslimlanden met een héél conservatieve Islam-opvatting,
genre Saudi-Arabië, waar de vrouwen zo goed als géén rechten hebben. Maar ook
in een moderne staat als Turkije zie je meer en meer hoe vrouwen, in naam van
de religie, onderdrukt en zelfs fysiek belaagd worden. Herinner u het befaamde "stoelenincident" met mevrouw von der Leyen, en de aanleiding
daartoe: dat Turkije zich teruggetrokken had uit de "Conventie voor Vrouwenrechten".
Veel teksten van de profeet Mohammed,
uit de zevende eeuw, verwijzen de vrouw ook expliciet naar die "minderwaardige positie". Althans voor hen
die de oeroude teksten op de dag van vandaag toch nog altijd letterlijk willen
interpreteren, en die vergeten dat die voorschriften in een totaal andere
tijdsgeest geschreven werden.
Zo staat in Soera 4, vers 34
het volgende: "Mannen zijn voogden over
de vrouwen omdat God de enen boven de anderen heeft doen uitmunten en omdat zij
van hun rijkdommen besteden. Deugdzame vrouwen zijn dus zij, die gehoorzaam
zijn en heimelijk bewaren, hetgeen God onder haar hoede heeft gesteld. En
degenen, van wie gij ongehoorzaamheid vreest, wijst haar terecht en laat haar
in haar bedden alleen en tuchtigt haar."
Wat, voor wie dat wil, gemakkelijk kan gelezen worden als een
aanduiding van de minderwaardigheid van de vrouw (want God heeft de mannen boven de vrouwen doen "uitmunten"), én als de toelating van de
man om zijn vrouw hardhandig aan te pakken. (Wat onder andere in Turkije een
ware plaag geworden is.)
Het zou dus misschien al een goed begin zijn om het probleem gewoon
bij naam te noemen, in plaats van er altijd doekjes om te winden. En dan heb ik
ergens het gevoel dat er toch mogelijkheden zijn om te remediëren: als men eens
écht werk zou maken van de strijd tegen de conservatieve Islam-interpretatie die
nog altijd massaal onderwezen en opgedrongen wordt. Het is trouwens datzelfde
radicale islamisme dat nog altijd in veel koran-scholen van jongs af aan
aangeleerd wordt en jongeren in de richting van radicalisering duwt.
We zouden natuurlijk ook kunnen pleiten voor meer vrouwelijke ridders
in het Lego-aanbod. Want volgens genderspecialisteVeerle Draulans ligt dáár de oorzaak van de fysieke of andere agressie
van mannen tegenover vrouwen: in het Lego-assortiment zijn de vrouwelijke
ridders niet of nauwelijks aanwezig.
Als de kleine meisjes net als de kleine jongetjes van kindsbeen af
oorlogje zouden mogen en kunnen spelen, zou dit (in die logica) ongetwijfeld een véél betere
wereld worden...
Als men het in ons land heeft over "koning voetbal", dan mag dat letterlijk genomen worden. Niet alléén
mogen de profvoetballers zélf véél meer dan u en ik, bovendien mogen ook de
voetbalsupporters duidelijk méér dan de gewone burger.
Keren we eerst even terug naar 1 april: het Ter Kamerenbos.
Enkele duizenden rebelse onverlaten verzamelen in het Ter Kamerenbos
voor een soort "vreedzame"
bijeenkomst tegen de corona-maatregelen en (vooral) tegen de inperkingen van
onze bewegingsvrijheid en de bemoeizucht van de overheid onder het mom van de
strijd tegen de corona-pandemie.
Hoe het afgelopen is, is welbekend. De politie kwam in groten getale
opzetten, en de parkbezoekers werden dringend verzocht het bos te verlaten en
de corona-richtlijnen na te leven. Toen ze daar niet goedschiks op wilden ingaan, werden de grote middelen ingezet: het waterkanon, traangasgranaten, pepperspray,
charges met paarden. Ongehoorzame jongeren werden omver geblazen door het
waterkanon of omver gelopen door de chargerende paarden.
Iedereen reageerde vol verontwaardiging op de onverantwoordelijkheid
van die corona-opstandelingen en we waren het er allemaal over eens dat de
harde aanpak en het viriele politieoptreden volledig terecht was geweest. Want
de ziekenhuizen lagen nog altijd overvol, en de zorgsector snakte naar adem. En
die bende hooligans zou er heel zeker verantwoordelijk voor zijn dat de cijfers
weer zouden stijgen, want ze zouden elkaar besmetten, en daarna hun familie:
hun ouders, hun kwetsbare grootouders. Schandalig gewoon!
En onze regering verdedigde eensgezind het politieoptreden, en
veroordeelde het ontoelaatbare gedrag van die misdadige jongeren met klem.
Minister Verlinden reageerde fel: "De uit
de hand gelopen aprilgrap in het Ter Kamerenbos is een kaakslag voor al die
mensen die hun best doen om de coronamaatregelen te respecteren." En de
Brusselse burgemeester deed ook zijn duit in het zakje: "We kunnen niet tolereren dat duizenden mensen samenkomen terwijl het
virus nog zo aan het verspreiden is."
En dan op 23 mei: de kampioenenviering van Club Brugge, onze nationale
voetbaltrots.
Enkele duizenden brave voetbalsupporters verzamelen op een plein bij
het Brugse voetbalstadion. Dicht opeen gepakt, zonder de nodige afstand te
bewaren, meestal ook zonder mondmasker, met véél te veel samen. "Een schande!" zal u zeggen. "De zorgsector schreeuwt om verlichting!"
zal u opwerpen. "Egoïstisch gedrag van
onverantwoordelijke hooligans die hun ouders en grootouders zullen besmetten!"
zal u uitroepen.
Hoe reageert de politie deze keer? Die laat gewoon begaan. Want
tenslotte: "Je kunt het niet dragen van
een mondmasker niet bestrijden met een waterkanon of een matrak."
Wacht even... is dat niet precies wat op 1 april gebeurd is, en wat volgens iedereen
nodig en terecht was?
En hoe reageren de overheden? Niet. Die laten gewoon begaan en
verkiezen er het zwijgen toe te doen.
En het risico op besmettingen dan? Dat is er nu blijkbaar niet. De
Brugse commissaris neemt het in elk geval erg licht op: "Als er na gisterenavond een aantal mensen corona hebben opgelopen, dan
zullen ze twee weken uitzieken en hebben ze tijd om na te denken of ze bij die
viering wel verstandig zijn geweest." Bij voetbalsupporters is er
blijkbaar geen enkel gevaar dat ze anderen zullen besmetten.
Moeten ze dan niet op z'n minst gestraft worden voor het niet
respecteren van de richtlijnen? Uit principe, en net als ieder ander. Moeten ze
niet veroordeeld worden wegens het toedienen van "een kaakslag voor al die mensen die hun best doen om de
coronamaatregelen te respecteren"? Blijkbaar niet. De Brugse
politiecommissaris is erg tolerant: "Ze
hebben zich een heel coronajaar bijzonder gedisciplineerd gedragen en dan heb
ik dus ook enig begrip voor de uitlaatklep van donderdag en zeker van
gisteren." Juist ja: ze hadden zich voorheen goed gedragen, en daarom
mochten ze nu helemaal uit de bol gaan. Dat zegt ook voetballer Ruud Vormer: "Mensen hebben een uitlaatklep nodig. Ze doen
dit op deze manier en dat begrijp ik volkomen." Een mooi excuus. Maar
blijkbaar was dat niet geldig bij de Ter Kamerenbos bijeenkomst.
Vreemd toch, vindt u ook niet? En nee, ik wil nu niet suggereren dat
we maar meteen een volgend "La Boum"
evenement ook moeten toelaten, of dat we alle richtlijnen omtrent social distancing
en de beperking van het aantal mensen op een bijeenkomst overboord mogen gooien.
Maar ik vind wél dat men consequent moet zijn, en géén twee verschillende maten
en gewichten mag hanteren. Als "La Boum"
fout was en krachtdadig moest beëindigd worden, dan gold dat evengoed voor het
feestje van de Club Brugge-supporters.
VRT-voetbalcommentator Peter Vandenbempt vindt het ook "onverdedigbaar", wat op die
kampioenenviering gebeurd is: "Supporters
komen massaal op straat, lopen door elkaar zonder mondmasker, dat kan je niet
uitleggen aan of verdedigen tegenover mensen die al een heel jaar de
maatregelen opvolgen of aan horeca-uitbaters die geen plexiglas mogen
gebruiken, ik zeg maar wat. Dat is elke keer opnieuw een klap in het gezicht
van heel wat mensen." Maar hij voegt eraan toe: "Maar het is te makkelijk om het voetbal en de supporters te
stigmatiseren. Het is de mens in de maatschappij die er blijkbaar genoeg van
heeft."
Hij is fout: dit is wél typisch aan het voetbal en aan de
voetbalsupporters.
Het is typisch aan het voetbal, dat ook hier weer véél meer mag dan om
het even in welke andere sector. Het voetbal, en de voetballers, komen overal
mee weg. Terwijl voor de rest de hele event-sector platgelegd werd, en alle
contactberoepen verboden werden, mocht het profvoetbal gewoon doorgaan. Ondanks
het onuitroeibare knuffelgedrag op het veld. En dan te bedenken dat onze
premier ervoor pleit om onze voetballers prioritair in te enten, kwestie van
hen nog eens te belonen voor hun ontoelaatbaar gedrag...
En ja, het is typisch aan de voetbalsupporter. Zodra die in de buurt
van een voetbalstadion komt, verliest die alle voeling met het "gezond verstand" en laat die zich nog
uitsluitend leiden door laag-bij-de-grondse instincten. Hoe je het ook draait
of keert, de gemiddelde voetbalsupporter heeft de intelligentie van een verwende
twaalfjarige.
Het zal mij benieuwen hoe de overheid en de politie zullen reageren als
er nog eens enkele honderden jongeren zullen verzamelen in het Ter Kamerenbos...
Je bent van gegoede afkomst, en
je bent heel intelligent. En dus krijg je de kans om hogere studies aan te
vatten. Dat gaat héél erg goed, en je studeert af als kinderarts. Met je
diploma kan je binnen de kortste keren terecht in het plaatselijke ziekenhuis.
Ondertussen heb je ook een lief meisje leren kennen, en zodra je een beetje
gesetteld bent en een mooi huis hebt kunnen verwerven, volgt het huwelijk. En
in de volgende jaren ook drie mooie en schattige kinderen. Het leven is goed,
het leven kan niet beter zijn.
Ware het niet dat je van
Koerdische afkomst bent en in Turkije woont, alwaar president Tayyip Erdogan
niet op de Koerden gesteld is. En op een fatale dag loopt het mis: de president
heeft een zoveelste zuiveringsactie opgestart om de Koerdische "terroristen"
uit te schakelen, en Turkse militairen verschijnen aan je deur. Je slaagt er
nipt in te ontsnappen, en je hebt geen andere keuze dan het land te
ontvluchten, want je bent opgejaagd wild. Je vrouw en kinderen moet je
achterlaten; gelukkig kunnen die bij haar ouders terecht. Dat zijn "ware"
Turken, en die worden door Erdogan met rust gelaten.
Je beseft dat je wellicht nooit
meer naar Turkije terug kan; toch niet zolang Erdogan er de baas is. Je besluit
naar Europa te vluchten, ook al kost je dat zowat alle spaarcentjes die je in
de voorbije jaren had verzameld. Omdat je gehoord hebt dat België nood heeft
aan gezondheidswerkers, besluit je om in België asiel aan te vragen en er een
nieuw leven op te bouwen. Je hoopt heel spoedig je vrouw en kinderen te kunnen
laten over komen, zodra je in je nieuwe vaderland je draai gevonden hebt.
Gezien de situatie van de
Koerden in Turkije krijg je zonder al te veel problemen asiel in België, en je
kan aan je nieuwe leven beginnen. Helaas heb je geen enkel bewijs van je
vaardigheden: je diploma heb je in de haastige vlucht niet meegenomen, en alle
documenten op jouw naam worden door de Turkse regering geblokkeerd. Zo doen ze
dat met terroristen. Je kan dus in geen enkel ziekenhuis als kinderarts aan de
slag, en ook een privépraktijk zit er niet in zonder diploma. Omdat je niet
blijvend van het OCMW afhankelijk wil zijn, zoek je dan maar ander werk. Om het
even welk werk. Al is de keuze niet erg uitgebreid voor iemand die geen enkel "geldig"
diploma heeft. Gelukkig kan je via de VDAB wel aan de slag aan de lopende band
in een autofabriek. Het is zwaar werk, maar het verdient wel goed. Zodat je op
zoek kan naar een mooie huurwoning waar je met je gezin kan wonen zodra die
overgevlogen zijn. De zoektocht naar een huis verloopt erg moeizaam, omwille
van je vreemd klinkende naam, maar uiteindelijk vind je toch iets. En je laat
je gezin naar België over komen.
Het leven is goed, het leven kan
niet beter zijn. Ook al heb je het niet erg breed met dat ene inkomen. Gelukkig
wordt er nu van je wedde veel minder aan roerende voorheffing afgehouden, want
je hebt vier personen ten laste en dat maakt dat je véél minder belastingen
moet betalen.
Maar dan valt de afrekening van
de belastingen in je bus. En je merkt tot je ontzetting dat je gigantisch veel
moet opleggen. Want je staat bij de overheid bekend als alleenstaande, en je
wordt ook als zodanig belast: je hebt geen enkele persoon ten laste. In paniek
zoek je hulp en vraag je om informatie om te begrijpen hoe zoiets mogelijk is.
En inderdaad: de Belgische overheid heeft geen enkel bewijs van je huwelijk, en
al evenmin van je vaderschap. Voor de Belgische overheid ben je niet getrouwd,
en heb je geen kinderen. Alle documenten daarover liggen in Turkije, en de
Turkse autoriteiten weigeren in te gaan op elke vraag om de nodige papieren
door te sturen. Want je bent een terrorist.
Dan kan je alléén nog hopen op
de hulp van een idealistische vrijwilliger in België. Die kan je misschien helpen om via het CGVS, het "Commissariaat-Generaal voor de Vluchtelingen en Staatlozen" toch aan de nodige
papieren en bewijsstukken te raken. Dat is in elk geval waar het CGVS voor
opgericht werd in 1988: "Het CGVS levert ook documenten van burgerlijke stand
af aan erkende vluchtelingen en staatlozen."
Met een beetje meeval komt het
uiteindelijk voor jou weer in orde. Omdat je op iemand gebotst bent die zich jouw lot wil aantrekken. En ook omdat je ook zelf behoorlijk geletterd
bent, en je toch een woordje Frans en Engels spreekt. Maar je beseft maar al
te goed dat heel veel van je lotgenoten minder geluk hebben, en (soms
letterlijk) in de kou blijven.
Het is voor ons, Belgen, moeilijk voor te stellen, maar dit is géén
verzinsel. Dat is de realiteit in deze verknipte wereld van dictators en moordenaars
van het eigen volk. Het zou ook ons kunnen overkomen. Het hád ook ons kunnen
overkomen, waren we geboren geweest in Turkije, of in Myanmar, of in Irak, of
in Venezuela, of in Palestina, ...
En dan zouden ook wij hopen een nieuw leven te kunnen opbouwen in een
land dat ons fair en correct zou behandelen. En dat we niet het slachtoffer
zouden zijn van een starre bureaucratie en absurde regels.
Onze regeringen zijn de voorbije corona-maanden bijzonder gul geweest
met allerlei steunmaatregelen en financiële compensaties. Zoals bijvoorbeeld de
premies voor de horeca, of de maatregelen voor tijdelijke werkloosheid, of de
steun aan de event-sector en de kappers, of de Vlaamse tussenkomst in de
energiefactuur voor wie tijdelijk werkloos was, enzovoort...
Helaas heeft dat wel een enorm gat geslagen in de begrotingen van die
vrijgevige regeringen. En nu komt de pijnlijke realiteit piepen: dat gat moet
gedicht worden. En liefst zo snel mogelijk. Veel mirakeloplossingen bestaan daar helaas niet voor. Er kan bespaard worden op de uitgaven. En, wat stukken
eenvoudiger is, er kunnen nieuwe inkomsten gezocht worden.
Allemaal goed en wel. Maar bij mij moeten ze het écht niet meer komen
halen! Ik heb de voorbije jaren ruim mijn bijdrage geleverd, zou ik denken. Ik
ben namelijk zo stom geweest om na mijn pensionering toch nog (deeltijds) te
werken. Kwestie van mijn vroegere collega's een handje toe te steken, en
tegelijk een centje bij te verdienen bovenop mijn matig pensioen. Dat is helaas
heel erg tegengevallen: bij de afrekening van mijn personenbelasting blijkt
elke keer dat ik een stuk minder dan de helft van mijn bruto wedde over houd. Ik
voel me meer en meer een melkkoe voor de overheid. Werken na je pensionering?
Duidelijk géén goed idee.
Maar ik zal me maar beter niet al te veel illusies maken over waar ze het geld gaan zoeken, zeker?
Het "gat" in de begroting
bedraagt, voor alle overheden samen, naar schatting 36 miljard euro. Dat is
ongeveer 7,5 % van ons bbp, terwijl het eigenlijk minder dan 3% had moeten
zijn. De bedoeling is om dat tekort tegen 2024 terug te dringen tot die beoogde
3%. Dat betekent dat er elk jaar minstens 5 miljard van dat gat moet weggewerkt
worden. Door hogere belastingen, dus.
Bij de Rerum Novarum
viering, op 13 mei, was er vanuit de christelijke arbeidersbeweging een sterk
pleidooi om die nieuwe inkomsten te halen bij de grote ondernemingen, bij de
multinationals. Het voorbeeld werd gegeven van de webwinkel Amazon, die vorig jaar een recordomzet
boekte van 44 miljard euro, en in Europa nul
euro belastingen heeft betaald. Het voorbeeld is inderdaad flagrant, en
laat een erg bittere smaak achter bij iedereen die zich blauw betaalt aan de fiscus.
Maar jammer genoeg zal het voorstel van de ACV-voorzitter weinig gehoor
krijgen. Het is nu eenmaal zo dat die grote multinationals zo goed als
onaantastbaar zijn. De Europese commissie heeft geprobeerd om 250 miljoen euro
aan belastingen te eisen van Amazon, maar dat is op een fiasco uitgedraaid.
Dan maar een "vermogensbelasting"
misschien? Het ACV stelt een "solidariteitspremie"
van 1% voor op vermogens van méér dan 1 miljoen euro. Ook dat zal hoogstwaarschijnlijk
bij een wensdroom blijven.
Wat zal het dan wel worden? Vermoedelijk een verhoging van de BTW op
een aantal "luxeproducten", waardoor
onze winkelkar nóg een stukje duurder zal worden. Een CO2-taks heel zeker ook,
want dat kan verkocht worden als een "groene"
maatregel. Ook de accijnzen op bijvoorbeeld alcohol kunnen nog omhoog, zodat ook
de enthousiaste terras-gangers en horeca-bezoekers hun deel zullen betalen. En uiteraard ook de
accijnzen op diesel en benzine, zogezegd om de elektrische auto te promoten.
En aan de successierechten
valt heel zeker eveneens nog wat meer te verdienen. Hoe schandalig dat eigenlijk
ook is! Een mens probeert tijdens zijn leven een beetje bijeen te sparen voor
de nakomelingen. Wat voor de meeste mensen al niet meevalt, want een groot deel
van wat je verdient wordt onmiddellijk weg belast, en dus schiet er niet zo
veel over. En op dát wat je dan toch hebt kunnen sparen en wat je voor je
kinderen en/of kleinkinderen hebt kunnen nalaten, moeten zij ook nog eens
belastingen betalen! En die successierechten
kunnen serieus oplopen: als je er in geslaagd bent om méér dan 250.000 euro
bijeen te sprokkelen voor je kinderen (of je hebt een eigen huis kunnen verwerven,
dat je aan je kinderen kan nalaten), dan betalen die daar 27% successierechten
op.
Niet alléén ben ik dus méér dan de helft van mijn wedde kwijt zodra ik
die gekregen heb, en moet ik nog eens 21% BTW betalen op het grootste deel van
wat ik met het overschot van mijn loon wil kopen, daarbovenop riskeren mijn
kinderen nóg eens bijna een derde kwijt te spelen van wat ik desondanks toch
nog heb kunnen sparen.
Maar Amazon, of Apple en aanverwanten, die mogen hun inkomsten geheel
en al behouden. Zij zullen niet diegenen zijn die de lege schatkisten zullen
vullen.
Ik weet niet of u soms naar zo'n Amerikaanse misdaadserie kijkt? Iets
in de stijl van CSI? Dat draait om onderzoekslaboratorio die gespecialiseerd
zijn in het oplossen van misdaden. Uit de DNA-analyse van één enkel haartje
hebben die onderzoekers binnen het kwartier de boef geïdentificeerd. En met de
hulp van infrarood-detectoren en warmte-camera's en spionagesatellieten hebben
zij de voortvluchtige crimineel binnen de 24 uur al te pakken.
Ofwel is dat allemaal compleet verzonnen, ofwel zijn onze Belgische
opsporingsdiensten totaal incompetent. Dat een man met extremistische ideeën
ondanks alle waarschuwingen en bloedrode knipperlichten toch toegang had tot een
wapenarsenaal en zó gemakkelijk met een lading oorlogstuig naar huis kon wandelen,
doet mij eerder aan incompetentie denken.
Feit is dat de heer "Jürgen C."
na een volle week nog altijd niet gevonden is. En dat men er zelfs nog geen
idee van heeft waar hij zou kunnen zitten, en al evenmin hoe zwaar bewapend de
man in werkelijkheid is. Akkoord: het gebied waarin hij zich, dacht men, zou
schuilhouden, is, naar Vlaamse normen, behoorlijk uitgestrekt en, alweer naar
Vlaamse normen, erg ontoegankelijk. Maar toch... Politie, leger, speciale
eenheden: iedereen is ingeschakeld. Ze zijn met méér dan 400 man aan het zoeken
geweest, en ze hebben hem niet gevonden.
Als de man dit overleeft, wordt hij gegarandeerd een legende: de "Vlaamse Rambo". Hij zal binnen de
kortste keren een succesvol boek kunnen uitgeven, en het scenario voor een nieuwe blockbuster wordt vermoedelijk nu al geschreven. De man zijn fortuin is al
gemaakt! Als hij het overleeft, tenminste.
Maar het lijkt erop dat hij niet van plan is/was om dit te overleven. Wat
hij dan wél van plan zou zijn? Ik heb er het raden naar. Naar het schijnt zou
hij viroloog Marc Van Ranst willen vermoorden. Althans toch volgens de media en
volgens professor Van Ranst zélf. Als zij dat zeggen, dan zal het zéker waar zijn... Maar als dat zo zou zijn, waarom heeft hij dat dan
niet gedaan die maandagavond, toen hij bij het huis van de viroloog op de loer
lag?
Uiteraard vallen die moorddadige intenties totaal niet goed te praten
of te rechtvaardigen. Ik moet echter toegeven dat de professor mij af en toe ook
vreselijk op de zenuwen werkt. Het is een arrogante betweter met een gigantisch
ego. Hij schrikt er ook niet voor terug om de waarheid, indien nodig, een beetje te
manipuleren om zijn gelijk te halen, wat hier wil zeggen: om ervoor te zorgen
dat de terreur van angst over de bevolking blijft hangen. Als ik professor Steven
Van Gucht op de tv bezig hoor, dan hoor ik iemand die voorzichtig is, maar tegelijk
begrijpend voor de zorgen van de mensen; het is iemand die rust brengt. Bij
Marc Van Ranst is dat totaal anders, ook al is zijn boodschap fundamenteel
dezelfde; hij creëert paniek en angst. Het is ook een man die heel graag
polariseert en provoceert. En er evenmin als zijn tegenstanders voor
terugschrikt om de sociale media te bezoedelen met kinderachtige verwijten.
Zoals onlangs bij zijn Twitter-ruzie met iemand van de Nederlandse antivaxers: "Laten we een kat een kat noemen: je bent
een mafkees. Je kan al je kennis virologie, immunologie en epidemiologie op de
achterkant van een postzegeltje schrijven en zelfs nog plaats over hebben. Maar
op de wappiekermis sta je wel met een heel groot en opzichtig kraam." (Voor
wie net als ik niet bekend is met het woord "wappie", het betekent: "niet
goed wijs". Het woord "viruswappie"
was in Nederland in 2020 trouwens kandidaat woord-van-het-jaar, en het staat voor een
corona-ontkenner.)
Dat hij "vijanden" heeft,
heeft professor Van Ranst dus voor een groot deel aan zichzelf te wijten, en
vermoedelijk is dat ook zijn bedoeling. Dat is echter géén reden om de man te
willen vermoorden. Er bestaat eigenlijk nooit een reden om iemand te willen
vermoorden. Zoiets is nooit te
rechtvaardigen.
(Al moet ik eerlijk toegeven dat de neiging heel sterk zal zijn
om mijn raketwerper uit de kast te halen als Frank Deboosere morgen op tv zou komen
vertellen dat we ons moeten voorbereiden op een ernstig watertekort, de komende
zomer...)
De bende idioten die de ideeën en wraakzuchtige bedoelingen van Jürgen C. massaal delen en
verheerlijken op Facebook, zijn dus zonder meer wat ze zijn: idioten,
achterlijke stommeriken. Dit is, nog maar eens, een voorbeeld van de funeste
impact van de sociale media. En van het bedroevende intelligentie-niveau van
diegenen die in die beschamende hypes mee gaan.
Eigenlijk zou men al diegenen die gif spuwen op de sociale media
gewoon hun computer en tablet en smartphone moeten afpakken. Of misschien wordt
het tijd om een soort "rijbewijs" in
te voeren voor al wie online zou willen gaan?
Ik snap die eigenaars van zonnepanelen echt niet! Altijd maar zagen en
klagen omdat ze een digitale meter mogen installeren. En erover jammeren hoeveel
verlies ze daardoor zullen lijden...
Terwijl iedereen toch weet dat het tegendeel waar is: door die
digitale meter kunnen ze nét heel veel winst maken! Dat heeft de VREG ons
zonneklaar uitgelegd, en dat heeft energie-expert Koen Vanthournout nog eens
haarfijn uit de doeken gedaan op de site van VRTNWS (https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2021/05/17/zonnepanelen-op-je-dak-zo-verbruik-je-zo-veel-mogelijk-je-eigen/). Het enige wat je daarvoor
hoeft te doen, is je "zelfverbruik" verhogen. Bij een zelfverbruik van amper
80% maak je al een heel mooie winst met die digitale teller.
Waarop wachten de zonnepaneel-eigenaars eigenlijk? Stop met neuten en
verhoog je zelfverbruik! Hoe moeilijk kan dat nu zijn?
Op de site van Engie geeft energie-expert Paul D. ook nog wat tips mee voor de eigenaars van zonnepanelen.
(Grappig dat de naam van de heer D. niet volledig vermeld wordt in het
artikel. Dat is bij verdachten van een misdaad ook zo. Zoals bij de heer "Jürgen C.", van wie de volledige naam
pas vrijgegeven werd toen er geen twijfel meer bestond omtrent zijn
kwaadaardige bedoelingen.)
Tip 1: Laat je huishoudtoestellen (vaatwasser, wasmachine, droogkast)
draaien tussen 12 en 15u. Niet iedereen is thuis op dat moment, maar dat is
gemakkelijk te regelen als je huishoudapparaten een programmeerfunctie hebben.
De oplossing is dus simpel: koop gewoon een nieuwe, moderne, programmeerbare
vaatwasser en wasmachine en droogkast. Dat kost je amper 2 à 3 duizend euro. Je
moet dan natuurlijk ook nog een nieuwe smartphone kopen om je toestellen vanop
afstand te kunnen laten opstarten, maar dat kost je ook niet méér dan duizend
euro.
Het is nu wel waar dat het niet helemaal zonder gevaar is als je die
toestellen laat draaien terwijl je niet thuis bent: als je een lek hebt, kom je
thuis in een huis dat onder water staat; als er een kortsluiting zou optreden
kom je misschien thuis in een woning die afgebrand is. Maar dat zijn details.
Tip 2: Je warmwater boiler overdag aanzetten. Als je er al eentje hebt
op nachttarief kan je die bij de Kringwinkel afzetten en een nieuwe kopen die
je badwater overdag kan opwarmen. Voor een goeie 500 euro heb je er al eentje.
Tip 3: Een thuisbatterij gebruiken om de energie van je zonnepanelen
op te slaan. Daarmee verhoog je je zelfverbruik gemakkelijk tot 80%. Je kan al
een thuisbatterij krijgen voor amper 4 à 5 duizend euro. Erg lang gaan die wel niet mee. Maar dan hoef je na enkele jaren gewoon
maar nieuwe te kopen, toch?
Tip 4: Koppel je zonnepanelen aan een warmtepomp. Je hebt al een
warmtepompinstallatie voor 7 à 10.000 euro. En dat is een erg duurzame
energiebron. Okee, dan heb je wel alléén energie voor je verwarming als de zon
schijnt (en je die verwarming eigenlijk niet nodig hebt), maar we gaan niet moeilijk doen.
Tip 5: Koop een elektrische auto en installeer je eigen oplaadpunt. Die
elektrische auto heb je al voor een slordige 50.000 euro, en een laadpunt kost
maar 1.000 à 2.000 euro.
Dat helpt je zelfverbruik natuurlijk alléén als je de auto overdag
oplaadt, en niet 's nachts. Wat betekent dat je die auto vooral 's nachts moet
gebruiken en hem overdag thuis moet laten staan om op te laden. Als je dan de
pech hebt dat de zon niet schijnt terwijl je auto aan het opladen is, dan
riskeer je wel een heel hoog piekverbruik waar je extra duur voor zal betalen
volgens de nieuwe VREG-tarieven. Maar we gaan niet vitten. En de vraag of ons
elektriciteitsnet dat allemaal aankan, negeren we ook maar meteen. We kunnen
altijd stroom invoeren uit Frankrijk: die hebben kerncentrales staan en dus
stroom op overschot.
Alles bij elkaar heb je wel al gauw een kleine 70.000 euro nodig. Maar
meer niet. Een peulschil, toch? Waar wachten de zonnepaneel-klagers dan op?
"En wat als ik dat geld niet
heb?" vraag je. Tja... dan heb je pech, zeker? Dan is een hoog zelfverbruik
niet voor jou weggelegd. Of anders kan je nog altijd gaan lenen bij onze
vriendin, Mevrouw Leemans.
Ik weet het niet helemaal zeker, maar ik heb toch sterk de indruk dat
die mooie tips voor een hoger zelfverbruik, en dus voor een hoger rendement van
je zonnepanelen en een grotere winst uit die digitale meter, vooral haalbaar
zijn voor de welgestelden onder ons. Wie het financieel minder breed heeft, die
is de pineut. Maar daar horen de heren en dames van de VREG, of de energie-experten, allicht niet bij...
Dat ik een kleinzerige koukleum ben, dat is alom bekend. En daarom ook
ben ik eigenlijk best wel blij met de opwarming
van de aarde. Al valt het dezer dagen, in april en mei, nogal moeilijk om te
geloven dat onze planeet inderdaad aan het opwarmen is.
Het KMI geeft de volgende info omtrent een "gemiddelde" aprilmaand: "In
Ukkel liggen de normale waarden voor de daggemiddelden van de
maximumtemperatuur tussen 14 en 15°C. Nochtans komen ook temperaturen van meer
dan 20 graden tamelijk vaak (3 à 5 keer) voor." En hoe was april 2021? De
gemiddelde maximumtemperatuur bleef steken op 11,8 °C, en op de enige "warme" dag kwam het kwik niet hoger dan
21,0 °C. In een normaal jaar is er in april hooguit nog 1 vriesdag, in 2021
waren dat er 6. April was in meer dan 35 jaar niet meer zó koud geweest.
Over de "gemiddelde" meimaand
zegt het KMI: "Tijdens de maand mei
kunnen we reeds van de lente genieten. In Ukkel bedraagt de gemiddelde
dagtemperatuur reeds gemiddeld 2 tot 3 dagen méér dan 25°C. De maandelijkse
normalen van de maximumtemperatuur bedragen 17 tot 18°C in Laag- en
Midden-België. De normale maandelijkse waarde voor het neerslagtotaal varieert
in ons land tussen 50 mm en 100 mm en het regent gemiddeld een dag op twee.
Gemiddeld is de maand mei de zonnigste maand van het jaar: in Ukkel bedraagt de
gemiddelde zonneschijnduur 201 uur." En mei 2021? We moeten het stellen met
hooguit 14 à 16 °C, en van die 25° kunnen we alléén maar dromen. En het regent zowat elke dag.
Na een koude april, beleven
we nu ook een erg koude en kletsnatte mei. Ik zal het maar eerlijk toegeven:
dit begint zwaar op mijn humeur te werken. Ik baal ervan dat ik nog elke dag
de verwarming moet opzetten, maar het alternatief is dat ik binnen in huis rondloop met dikke wanten en een warme sjaal...
Jammer genoeg lijkt de Buienradar iets te veel naar Anuna De Wever geluisterd te hebben, en
blijft die koppig vasthouden aan het idee van een opgewarmde aarde. Dus geeft
de buienradar constant meldingen van opklaringen en zonnige perioden, ook/zélfs
als het regent. En aangezien ik nog altijd blindelings op de buienradar betrouw,
heb ik keer op keer prijs als ik voor mijn boodschappen wacht tot het moment
dat er volgens de buienradar brede opklaringen zijn. Geef toe: hoe moeilijk kan
het zijn om voor het eerstkomende uur te voorspellen of er al dan niet neerslag
zal vallen? Dat de weersvoorspelling op een termijn van twee weken erg onzeker
is, en meer weg heeft van een gok dan van wetenschap, daar kan ik inkomen. Maar
dat een weersvoorspeller niet eens kan detecteren dat er een regenbui naar
beneden valt op het moment zélf dat het aan het regenen is, dat valt moeilijk
te begrijpen. Tenzij het natuurlijk de bedoeling zou zijn om iedereen elke keer
opnieuw op het verkeerde been te zetten?
En onze weermannen/weervrouw? Die verkondigen nog elk dag met de
glimlach dat het "de komende dagen 'iets
te koud' zal zijn voor de tijd van het jaar", maar ze nemen het woord "klimaatverandering" voorlopig niet in de
mond. Dat zal ongetwijfeld wél gebeuren zodra we de eerste echt warme dag te
verwerken krijgen.
Evengoed voorspellen onze weermensen met diezelfde glimlach dat het
nog maar eens dagen naeen zal blijven regenen. Maar bij de eerste droge dag
krijgen we gegarandeerd waarschuwingen voorgeschoteld omtrent de "te lage" grondwaterstand en de dreigende
droogte in de zomer. De mooiste grap kwam trouwens van Frank Deboosere: "Het regent nu al een tijdje, maar daarmee is
ons grondwaterpeil nog niet gered: het regent te hard."
Ondanks alle informatie- en bewustwordings- en stimuleringscampagnes
lijkt zowat een derde van de volwassenen niet van plan zich te laten inenten
met het corona-vaccin. Om allerhande en heel diverse redenen. Er zijn de
onverzettelijke antivaxers die
sowieso tegen élk vaccin zijn, er zijn de rebelse anarchisten die sowieso een
diepgeworteld wantrouwen hebben tegen alles wat door de overheid opgelegd of
aangeraden wordt, er zijn de mensen die uit religieuze overtuiging een vaccin
weigeren. En er zijn de mensen die het allemaal niet erg vertrouwen: "Is het vaccin wel veilig? Heeft het geen
bijwerkingen op lange termijn?"
De meesten onder ons willen liefst zo snel mogelijk terug naar het "oude normaal", en aangezien het vaccin
de enige weg lijkt te zijn die naar dat "oude
normaal" leidt, dan moet het maar. We schuiven onze twijfels en mogelijke
angsten opzij, en we gaan ervoor. Sterker nog: aangezien onze wetenschappers en
experten erop hameren dat het "oude
normaal" alléén kan bereikt worden bij een hoge vaccinatiegraad, zijn we
boos op hen die zich niet (willen) laten vaccineren: iedereen moet solidair zijn/haar prik gaan
halen, zodat wij onze "vrijheid"
zouden kunnen terugwinnen.
Maar hebben we wel het recht om boos te zijn? Om diegenen te
veroordelen die het vaccin niet willen? Springen we niet véél te licht om met
de angsten die veel mensen koesteren? Het is tenslotte niet zó ver gezocht als
men erop wijst dat er totaal géén onderzoek geweest is omtrent mogelijke
ongewenste bijwerkingen op langere termijn. Jawel, het vaccin is grondig
onderzocht en getest. Maar we hebben geen enkel idee wat de effecten zouden kunnen
zijn na vijf jaar, of na tien jaar. Of op onze kinderen. Het is tenslotte niet
de eerste keer dat het pas later dramatisch fout blijkt te lopen.
De medische wetenschap heeft de laatste decennia inderdaad reuzensprongen
vooruit gemaakt, en de eisen om een medicijn of vaccin goed te keuren, zijn
véél strenger dan ze vroeger waren. Maar toch: de vaststelling blijft dat we er
op dit moment geen enkel idee van kunnen hebben of dit binnen vijf jaar niet in
ons gezicht zal ontploffen, en/of eventueel faliekant zou uitdraaien voor onze
nakomelingen.
De oudere generatie herinnert zich wellicht nog wel de "Softenon"-affaire. Jongere mensen zegt
dit misschien niets, en daarom een korte terugblik. Het medicijn Thalidomide, bij ons verkocht onder de
merknaam "Softenon", werd eind de
jaren vijftig van de vorige eeuw ontwikkeld als middel tegen onder andere
ochtendmisselijkheid bij een zwangerschap. Het werd veelvuldig gebruikt tot in
1961, maar het werd na drie jaar al weer van de markt gehaald toen de bewijzen zich
opstapelden dat het medicijn vreselijke nevenwerkingen had op de foetus. Bij vrouwen
die het middel gebruikten in het eerste trimester van de zwangerschap (dat is
de periode waarbij ochtendmisselijkheid vooral voor komt), bleken de baby's
frequent geboren te worden met ernstige afwijkingen. Het gaat dan vooral over
ontbrekende of onderontwikkelde ledematen: armpjes of beentjes die niet méér waren dan een stompje. Er waren naar schatting toch al 10 tot zelfs 20
duizend "softenon"-baby's geboren eer
het middel uiteindelijk verboden werd. (Merk op dat Softenon ondertussen wél weer toegelaten is, onder andere bij
lepra- en bij aidspatiënten.)
Minder bekend, maar met een véél grotere impact, was het middel di-ethylstilbestrol (DES), een
kunstmatig hormoon, verkocht onder de merknaam Stilbestrol. Het middel werd vanaf 1947 voorgeschreven aan zwangere
vrouwen om een mogelijk miskraam of een zwangerschapsvergiftiging te voorkomen,
en ook wel aan jonge meisjes om de puberteit op gang te brengen. Het middel
werd ongeveer 30 jaar lang toegediend, tot in 1977, eer het verboden werd
omwille van de bijwerkingen. Er waren sterke aanwijzingen dat dochters van
vrouwen die het medicijn genomen hadden tijdens hun zwangerschap, een veel
grotere kans hebben op onder andere klierkanker en baarmoederhalskanker, en de
moeders zélf een verhoogde kans op borstkanker. Er zijn naar schatting
wereldwijd méér dan 10 miljoen "DES"-slachtoffers.
Zij het dat de farma-industrie in dit geval, in tegenstelling tot bij Softenon, nog altijd geen schuld wil
bekennen.
Nee, het is zeker niet mijn bedoeling om op te roepen tot het weigeren
van een inenting. Ik geloof de wetenschappers en experten als ze volhouden dat
de mogelijke risico's niet opwegen tegen de positieve effecten van het vaccin.
Maar ik vind wél dat we allemaal wat meer begrip zouden mogen tonen voor zij
die het vaccin afwijzen. Hetzij omdat ze er niet in geloven, hetzij omdat ze er
bang voor zijn. Er zijn, helaas, genoeg aanwijzingen uit het verleden die die
angst rechtvaardigen. We kunnen alléén maar hopen dat de angst later volledig
onterecht zal blijken...
Vooraleer iemand mij met een boze vermanende vinger zal gaan aanwijzen: ik ben
een "believer". Ik geloof in het nut
van de corona-vaccins en in de goede werking ervan. Of er ongewenste
neveneffecten zullen zijn op langere termijn, dat weet ik niet. Dat zien we dan
wel als het zo ver is, hee. Maar voor nu: het aantal besmettingen en
sterfgevallen lijkt drastisch te zakken in die landen waar al een groot deel
van de bevolking ingeënt is. Zélfs na de eerste prik. Of die tweede prik dan
ook nog écht zo nodig moet? Ik weet het niet zeker. (Je kan in elk geval wél al een corona-certificaat krijgen na één prik...) Maar goed: "Better safe than sorry." En het is goed
voor de farma-inkomsten. (Maar helaas minder goed voor de schatkist van onze
regeringen.)
Ik mag al uitkijken naar die tweede prik. Op 2 juni. En dan ben ik echt
wel helemaal "veilig". Want na twee
dosissen biedt het Pfizer-vaccin 97% bescherming, als ik me niet vergis. Na 2
juni ben ik van die hele corona-miserie verlost. Voor altijd!
Of toch niet?
Het zit er waarschijnlijk dik in dat we elk jaar een nieuwe prik gaan
moeten krijgen. Want de virologen zeggen eensgezind: "Dit is een blijver." En de kans dat we na die twee dosissen een
levenslange immuniteit zullen opgebouwd hebben, is eerder klein. Niemand weet
het met zekerheid, maar het vermoeden is sterk dat er na enkele (vier, zes,
negen?) maanden nog weinig antilichamen overblijven. Naast het klassieke
griepvaccin zullen we dus wellicht elk jaar naar de apotheek/dokter mogen
stappen voor ons jaarlijks corona-vaccin. Uiteraard zal dat dan wel niet meer
gratis zijn, en zullen we zélf in onze portemonnee moeten tasten. Maar één ding
is zeker: het zal héél goed zijn voor de farma-inkomsten...
Maar wat blijkt nu? De taskforce "Vaccinatie" is met het idee afgekomen
om nog dit jaar een derde prik te voorzien: een "booster". Om onze immuniteit nóg te versterken. Waar komt dat nu
opeens vandaan? We zijn toch al voor méér dan 95% beschermd na de tweede prik?
En als er voldoende mensen ingeënt zijn, hebben we "groepsimmuniteit" bereikt en maakt het virus geen kans meer, toch?
Wat is dan het nut van die derde prik?
Er is (nog) geen enkel wetenschappelijk bewijs dat een derde prik een
verschil zou kunnen maken, maar blijkbaar is men daar ondertussen toch al van
overtuigd in de schoot van onze vaccinatietaskforce: "Het is de bedoeling om een booster te geven, die de immuniteit nog eens
extra stimuleert. Dat is belangrijk om beschermd te zijn tegen het huidige
virus dat circuleert, maar ook tegen toekomstige varianten." Ik moet zeggen
dat ik dat nogal "zwak" vind: de
kritiek op de antivaxers is altijd geweest dat ze zomaar van alles beweren
zonder enig wetenschappelijk bewijs, en nu doet de vaccinatietaskforce
eigenlijk precies hetzelfde.
Er wordt in de eerste plaats wel gedacht aan de vijfenzestigplussers
en de mensen met chronische aandoeningen: "Klassiek
zijn dat de personen die minder vlot immuniteit opbouwen. Dus dan gaat die
derde prik die extra stimulans geven." Allemaal goed en wel, maar ik heb
nog altijd geen wetenschappelijk argument gehoord of gelezen voor die derde prik.
Als je zo goed als volledig beschermd bent, en al helemaal tegen ernstige
symptomen, wat heb je dan aan bijkomende bescherming? Je kan toch niet méér dan
100% beschermd zijn? Of wel?
Kortom: de motivering voor die derde prik is bijzonder wankel.
Ik vermoed dat ze opeens beseft hebben dat wij, via de Europese
bestellingen, veel te veel vaccins in voorraad zullen hebben: véél meer dan
nodig is om alle volwassenen in te enten. En dus moeten die overschotten "nuttig" gebruikt worden. Men zou ze
kunnen weg schenken aan al die landen die er te weinig hebben, of zelfs zo goed
als geen. Maar dat gaan we toch niet doen hee! We hebben ze veel te duur
betaald om ze weg te geven.
We moeten ze dus op één of andere manier zien te gebruiken. Vandaar
wellicht het idee voor een derde prik. Of het voorstel van Wouter Beke om ook
de jongeren in te enten.
Wie nog een andere suggestie heeft, kan altijd de taskforce
contacteren. Alle voorstellen om iets "nuttigs"
met onze overschotten te doen, zijn blijkbaar welgekomen...
Wie zei ook weer dat deze corona-crisis heel veel mensen in de miserie
gestort heeft? Blijkbaar geldt dat dan toch niet voor iedereen...
Tot mijn grote verbazing heb ik onlangs gelezen dat er nog nooit
eerder zó veel nieuwe miljardairs bijgekomen zijn als in 2020. Ja, u leest het
goed: nieuwe miljardairs! We hebben
het niet over miljonairs, maar wél over miljardairs: mensen met een fortuin van
méér dan een miljard dollar. En niet alléén zijn er méér miljardairs dan ooit
tevoren, voor de meesten van hen is hun rijkdom ook nog eens buitensporig
toegenomen!
Volgens het zakentijdschrift Forbes
zijn er in 2020 in totaal 660 miljardairs bijgekomen, waarvan de helft in China
of in de Verenigde Staten. Ze waren eind 2020 al met 2755. U leest het goed:
2755 mensen bezitten een fortuin van méér dan één miljard dollar. En 86 % van die
miljardairs zijn er in het corona-jaar 2020 bovendien ook flink op vooruit
gegaan.
Vier van hen hebben nu zelfs een vermogen van méér dan 100 miljard
dollar. Waaronder uiteraard Amazon-baas Jeff
Bezos met een vermogen van 177 miljard dollar. Wat inderdaad voor een groot
stuk te danken is aan de corona-crisis: door de lockdown in de rijkere landen,
zijn de mensen massaal gaan overstappen op online shoppen, en daarin is Amazon
nog altijd één van de marktleiders. Vreemd genoeg is ook Elon Musk in 2020 gigantisch veel rijker geworden, waardoor hij de
tweede rijkste mens ter wereld geworden is. Het fortuin van Elon Musk bestaat
vooral uit zijn aandelen in de Tesla-onderneming, en die aandelen zijn (zonder
enige aanwijsbare reden) alsmaar in waarde gaan stijgen hoewel de onderneming
nog altijd geen winst maakt. Ook Mark
Zuckerberg is in 2020 véél rijker geworden door de stijging van de aandelen
van zijn Facebook. Alweer door de corona-crisis en de bijhorende lockdown: heel
veel mensen hebben Facebook, of één van de onderdelen ervan, leren kennen en
gebruiken om de eenzaamheid een beetje te verdrijven.
Het totaal vermogen van die paar duizend miljardairs is in 2020
gestegen tot 13.100 miljard dollar. Om dat even te situeren: dat is bijna 25
keer de waarde van alles wat in heel België geproduceerd wordt op een jaar tijd
(het Bruto Binnenlands Product van België).
We kunnen dus zonder overdrijven stellen dat de corona-crisis een zegen geweest is voor de superrijken.
En daartegenover staan dan de sukkelaars.
Zoals bijvoorbeeld in Congo. Daar zijn naar schatting 27 miljoen
inwoners in diepe armoede getuimeld, dat is ongeveer een derde van de totale
bevolking. En "armoede" betekent in dit
geval niet dat ze geen iPad kunnen kopen, maar wel dat ze in acute hongersnood
verkeren. De hoofdoorzaak is, nog altijd, de reeks aanslepende conflicten en de
niet-aflatende dreiging van allerlei misdadige milities. Het land bezit immers
immense bodemrijkdommen, en alleman wil een deel van de koek. Ten koste van
alles en iedereen: geen enkel middel wordt geschuwd om terreur te zaaien en de
mensen uit hun dorpen te verjagen zodat het land vrij komt voor de plunderaars.
Het Congolese leger is, helaas, niet opgewassen tegen de milities. Het gaat
trouwens in veel gevallen even driest en beestachtig te werk, want er is al
lang geen enkel centraal gezag meer in het land. En de UNO-vredesmacht? Die staat
erbij en kijkt ernaar.
Met de corona-pandemie is de situatie nog véél erger geworden:
veel mensen zijn helemaal zonder inkomen gevallen, veel mensen kunnen niet meer
naar de velden om te planten en om te oogsten. En dus zijn gehele dorpen totaal
afhankelijk geworden van voedselhulp. Maar door het aanhoudend geweld raken de
hulpgoederen niet tot bij die mensen, of anders wordt alles gewoon gestolen
door de milities of door het reguliere leger. Het resultaat is dat zowat 7
miljoen mensen dreigen om te komen van de honger.
Het contrast kan écht niet groter zijn!
En ik vermoed dat dát misschien wel de belangrijkste impact van de corona-pandemie
zal geweest zijn: het contrast tussen wie het goed heeft en wie het moeilijk
heeft, is door deze crisis intenser geworden dan ooit.
Hoe ik ook probeer, ik slaag er niet in een "redelijke" motivatie te bedenken voor de agressie van de
Israëlische regering, Benjamin Netanyahu, noch van de Palestijnse leiders van
Hamas. Niemand heeft hier iets mee te winnen, er zijn alléén verliezers: de
bevolking, onschuldige burgers.
Netanyahu heeft het over een daad van "zelfverdediging": hij "moet"
de Palestijnen in Gaza wel aanvallen om zijn eigen land te verdedigen. Ik ga me
niet wagen aan de discussie over "Wie is
begonnen?" (al ligt de meest recente aanleiding wel bij de laatste provocatie van de ultra-nationalistische Joden in Oost-Jeruzalem), maar ik weet wél dat de Israëlische reactie totaal buiten
proportie is. De "agressie" van de
Palestijnen uit Gaza, dat zijn beschietingen met hun zelfgebouwde flut-raketjes
waarvan hooguit 5% Israël bereiken en daar dan nog meestal in niemandsland
terechtkomen. Het klopt natuurlijk wel dat er af en toe eentje slecht valt, en
onschuldige slachtoffers maakt. Hoe onnozel ook, die Palestijnse raketaanvallen
zijn uiteraard niet goed te praten. Maar om daar dan op te reageren met een golf van
bombardementen op de steden in Gaza, waarbij alles in puin wordt geblazen en er
honderden onschuldige slachtoffers vallen, dat is er echt wel zwaar over. Dat
is géén "zelfverdediging" meer, dat
is "massamoord".
De vraag blijft dus: "Waarom?"
Wat kunnen de beweegredenen zijn voor die slachtpartijen? Misschien is het de
eeuwenoude vijandschap tussen Joden en Palestijnen? Is het de oorlogszuchtige
retoriek van hun oude geschriften: "Oog
om oog, tand om tand"? Of is het gewoon plat populisme van Bibi in een poging zijn kansen op een
nieuwe ambtstermijn te verhogen (en zo aan vervolging door het gerecht te
ontkomen)? Ten koste van vele levens en ten koste van zijn eigen bevolking? Of
zou het de sluimerende veroveringsdrang zijn om toch nog een stukje van "het beloofde land" in te palmen?
De beweegredenen van de Palestijnse leiders snap ik nog veel minder.
Het is waar dat de leefomstandigheden in de (zo goed als volledig afgesloten) Gaza-streek door de Israëlische "vijand" al jarenlang onmenselijk
gehouden worden. In de praktijk is de hele Gaza-streek één groot
concentratiekamp, zonder meer. En het is ook waar dat Israël, gesteund door de Amerikanen,
al jarenlang elke redelijke oplossing blokkeert, en dat het Palestijnse volk
stilaan alle geduld, en alle hoop, heeft verloren. Maar wat brengt die aanval
met hun speelgoedraketjes bij? De Palestijnse leiders weten zelf goed genoeg
dat zij Israël daar niet echt pijn kunnen mee doen, hoogstens een beetje
prikkelen. En ze wisten vooraf ook goed genoeg hoe Israël zou reageren, tenzij
ze erg kort van geheugen zouden zijn. Ze wisten vooraf dat een bommenregen zou
volgen en dat er tientallen of misschien zelfs honderden doden zouden vallen.
Ze wisten vooraf heel goed dat hun eigen volk er een zware prijs zou voor
betalen. Ze hebben dit wetens en willens over hun eigen mensen, onschuldige
burgers, afgeroepen.
De vraag is dus: "Waarom?"
Wat kunnen hun beweegredenen zijn? Religieus fanatisme? Idioot nationalisme?
Eerzucht? Of het zou een uiterst cynische manier moeten zijn om medelijden en
sympathie op te wekken in de hele wereld, en verontwaardiging over de flagrante
oorlogsmisdaden van Israëlische kant?
Het ergste aan de hele zaak is dat er geen oplossing bestaat voor dit
conflict. Al jarenlang is er sprake van een "tweestaten"-plan, maar dat blijft al even lang dode letter. Wegens
het intense wantrouwen tussen de beide partijen. Wegens de onverzettelijkheid
van Israël. Wegens de onmacht van de rest van de wereld. Alléén de Amerikanen
zouden een oplossing kunnen forceren, maar zij hebben al van bij het begin
standvastig de kant van Israël gekozen. Wat vooral Donald Trump pijnlijk
duidelijk heeft gemaakt (waardoor hij nog wat meer olie op het vuur heeft
gegooid). Joe Biden is minder ostentatief pro-Israël. Maar au fond blijft de
houding van de Verenigde Staten dezelfde, zoals blijkt uit hun recente
weigering om het conflict in de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties te
bepreken. (Wat hen vanuit China nog maar eens het terechte verwijt opgeleverd
heeft dat ze ontzettend hypocriet zijn in hun beschuldigingen van
mensenrechtenschending.)
Misschien, hopelijk, komt er in beide landen ooit eens iemand aan de
macht die al die oorlogsellende kotsbeu is, en slagen ze er toch in om een
vreedzame oplossing te vinden? Maar ik vrees er voor. Ik ben bang dat dit nog
generaties lang zal aanslepen, vermoedelijk tot Israël de Gaza-streek helemaal heeft ingenomen en de Palestijnen er zullen verdreven zijn.
Het pijnlijke gevolg voor ons, in Europa, is helaas dat dit aanhoudend
conflict een ideale broeikas is voor nieuwe en fanatieke terroristen die bij
ons hun frustraties op een bloedige manier komen botvieren.
