Alle rechten voorbehouden Een variant van deze blog is te vinden op seniorennet op het volgende adres: http://blog.seniorennet.be/tisallemaiet/
16-02-2024
De held en het geld
De
held en het geld
Volgens de
Russische nieuwsberichten overleed Aleksej Navalny enkele dagen
geleden op 47-jarige leeftijd in een strafkamp in Siberië waar hij
gevangen zat wegens extremisme. Volgens de Russische autoriteiten
werd hij onwel en overleed hij zoals mensen dat gewoonlijk doen nadat
zij onwel geworden zijn. Volgens het Westen alsook volgens de
aanhangers van Navalny in Rusland werd hij op de een of andere manier
onder de verantwoordelijkheid van de Russische regering omgebracht:
hetzij door vergiftiging, hetzij ingevolge het strenge regime dat hij
moest ondergaan, uiteraard nadat zijn gezondheid eerst fel geleden
had onder een verleden vergiftiging van vier jaar geleden waarvoor
hij zelf zijn politieke tegenstanders verantwoordelijk hield. Samen
met zijn aanhangers in Rusland, beschouwt het Westen Navalny als een
activist en als een held die streed tegen de corrupte Russische
potentaten. Hij was de hoop van vele Russen daar hij de belangrijkste
tegenstander was van Poetin in de presidentsverkiezingen waaraan hij
helaas niet meer zal deelnemen.
De zaak is nu dat de geschiedenis van deze Russische
held, deze in Oekraïne geboren luis in de pels van het huidige
Russische regime, zoals de media getuigen, reeds nu gebruikt wordt
door de Amerikaanse autoriteiten en hun aanhangers om in de Europese
Unie elke mogelijke kritiek op verdere wapenleveringen aan Oekraïne
in de oorlog tegen Rusland, in de kiem te smoren. Dit terwijl ook het
westen en meer bepaald de Verenigde Staten sinds jaar en dag kampen
met eigen luizen in de eigen pels en de bekendste onder hen is nu wel
de intussen 52-jarige Australische internetactivist Julian Assange.
Deze klokkenluider moest onderduiken nadat hij vogelvrij verklaard
werd; hij werd alras gearresteerd en gevangen genomen en heeft
daaraan een bijzonder slechte gezondheidstoestand te danken waaronder
ook hij dreigt te zullen bezwijken. Assange zette zijn leven op het
spel met WikiLeaks en een volgehouden strijd tegen de corrupte
westerse regimes met onder meer hun oorlog in Irak, waarvan men zich
bijvoorbeeld de perikelen omtrent de Abu Graibgevangenis nog zal
herinneren: de martelpraktijken van de westerse bezetters tegen de
Irakezen. WikiLeaks publiceerde met Collateral Murder
het bewijsmateriaal in de vorm van videobeelden van de moord in 2007
van Amerikanen per helicopter op twaalf Iraakse burgers alsook op
enkele journalisten van Reuters.
Potentaten zijn corrupt, zowel in het Oosten als in
het Westen als in het Noorden als in het Zuiden. Vroeg of laat
krijgen zij allemaal te kampen met heldhaftige klokkenluiders die er
dan het leven bij inschieten. In 1916 kreeg mensenrechtenactivist
Roger Casement na valse beschuldigingen eenzame opsluiting in de
Londense Pentonvillegevangenis waar hij werd opgeknoopt door
verwanten van de megalomane Belgische vorst Leopold II die met zijn
jacht op ivoor en rubber in de Congo miljoenen slachtoffers had
gemaakt onder de zwarten en wiens wrede praktijken Casement onder de
aandacht van de wereld had gebracht. Navalny en Assange zijn als het
ware elkaars spiegelbeelden in de huidige tijd en aan hun
voorspelbaar einde gaat een arrestatie vooraf zoals nauwkeurig
beschreven door Aleksandr Solzjenitzyn in zijn Goelag
Archipel. Men houdt het niet voor mogelijk, de werkelijkheid
overtreft de stoutste fantasie: het eerste hoofdstuk uit dat boek dat
ook de titel De arrestatie draagt, zou in deze tijd in
alle kranten moeten worden afgedrukt. Andermaal heeft de wereld te
maken met het Heart of Darkness, zoals ook de titel
luidt van het literaire verslag dat de eveneens Oekraïense romancier
Joseph Conrad in 1899 over de genocide in Belgisch Congo schreef.
Om De Arrestatie van Aleksandr
Solzjenitzyn te lezen, klik op de link en klik dan op het portret van
deze auteur. Zie ook het daarop volgende artikel:
Gender
en seksuele politiek zijn geen bijzaak voor extreemrechts - ze staan
centraal. Aldusde
Amerikaanse socioloog Peter Drucker.1
Met de groei van extreemrechts nemen de aanvallen op LHBTI-rechten
toe, aldus Drucker, en zo verklaarde de
Braziliaanse extreemrechtse president Jair Bolsonaro openlijk dat hij
de voorkeur geeft aan een dode zoon boven een homoseksuele zoon: zijn
uitspraak resulteerde in een toename van geweld tegen LHBTIQ-leden.
Ook Trump spande processen aan tegen antidiscriminatie maatregelen en
trachtte aan transseksuelen de toegang tot het leger te verbieden. In
Italië probeerde de Lega samenlevingscontracten van mensen van
hetzelfde geslacht middels amendementen te blokkeren en in Spanje
noemde Vox de pride 'schandalig'. Volgens Drucker is dit niet zozeer
(politieke) homofobie omdat die term doet denken aan geestesziekte
maar veeleer 'hetero-nationalisme'.
Waarom valt extreemrechts homo's aan? Peter Drucker:
Een belangrijke reden is ( ) misogynie, die verband houdt met
de tegenstrijdige relatie met het neoliberalisme. De combinatie van
vrouwenhaat en economisch populisme steunt de aantrekkingskracht van
extreemrechts op boze, heteroseksuele mannen. De ( ) recessie ( )
heeft het gevoel van mannelijkheid van veel mannen ondermijnd. Veel
cisgender hetero-mannen geven vrouwen en LHBTIQ's de schuld
hiervoor.
Drucker refereert naar George Mosse die wijst op het
verband tussen sterk agressief nationalisme en een beperkt concept
van mannelijkheid, waarbij de vrouw een tweederangsmens is en men in
de LHBTIQ-mensen symptomen ziet van een tanende morele kracht. De
nazi's dachten dat dit het Arische meesterras verzwakte en
gelijkaardig is de houding van de paus inzake 'gender-ideologie'. Tot
zover de Amerikaanse socioloog Drucker.
Het verband tussen
mannelijkheid en heldhaftigheid is echter pure inbeelding en het
meest tot de verbeelding sprekende voorbeeld dat een aanfluiting is
van het voorgewende devies van vrouwen en kinderen eerst, geeft
ons de alom beruchte geschiedenis van het vergaan van de Titanic,
waar gebleken is dat de reddingssloepen quasi uitsluitend gevuld
waren met volwassen mannen. Wel blijkt er een verband tussen
testosteron en impulsief agressief gedrag, al is het tevens zo dat
men een tekort daaraan vaker probeert te verbergen met het opzetten
van een grote mond en het historisch voorbeeld daarvan is Adolf
Hitler. Tevens blijkt dat eerder moeders dan vaders bereid zijn om
voor hun kroost in de bres te springen. Fascisten zullen overigens
nooit zelf vechten, zij bewapenen en beveiligen zichzelf tot het
absurde, hun paranoia laat geen zweem van twijfel bestaan over de
vreesachtigheid en de kleinzerigheid van deze met bodyguards en
voorproevers omringde angsthazen die anderen de dood injagen terwijl
zij vanuit diepe schuilkelders bevelen uitdelen en commentaar geven;
ze zijn er specialist in elkaar in de rug aan te vallen en hun
geliefkoosde moordwapen is vergif.
Overigens zijn er wellicht meer helden onder de vrouwen
en tot de mooiste voorbeelden behoren Rosa Parks die in 1955 in haar
dooie eentje door een moedige verzetsdaad het einde inluidde van de
apartheid in de Verenigde Staten2
en dr. Frances Oldham Kelsey die, omstreeks 1960, als
verantwoordelijke in de V.S., eveneens op eigen houtje, weerstand
wist te bieden aan de druk van farmareus Chemie Grünenthal om ook in
Amerika thalidomide (Softenon) te gaan slijten nadat het sedativum in
Europa al tienduizend gevallen van focomelie veroorzaakt had bij
kinderen van de moeders die het hadden gebruikt.3
Dit alles welbeschouwd moeten de opstoten van
extreemrechts in de samenleving gezien worden als symptomen van
vreesachtigheid en van het onvermogen om met complexe
maatschappelijke problemen om te gaan. Daarom trachten agitatoren van
extreemrechts bij de massa in het gevlei te komen. Daarom ook neigt
extreemrechts naar conservatisme of vrees voor vooruitgang en naar de
van naïviteit getuigende irrationaliteit van aftandse
geloofssystemen waarin mensen bescherming hopen te krijgen van die
goden aan wie zij bereid zijn hun kinderen te offeren, Mars incluis.
(J.B., 11 februari 2024)
1
Zie het artikel d.d. 16.08.2019, getiteld: LHBTIQs
tegenover extreemrechts: slachtoffers, meelopers, verzetsstrijders,
dat in een
Nederlandse vertaling van de redactie van Grenzeloos de inhoud
weergeeft van een jeugdkamp van de Vierde Internationale op 25 juli
2019, eerder verschenen in het Engels op de website ESSF:
http://www.europe-solidaire.org/spip.php?article49833
Kannibalisme en Lebensraum. Een interview met Omsk Van Togenbirger
Kannibalisme
en Lebensraum. Een interview met Omsk Van Togenbirger
Het werd de hoogste
tijd maar nu liepen we hem nog eens tegen het lijf, een intussen al
redelijk bejaarde man en hopelijk nog bij de pinken.
Goede
middag, Omsk Van Togenbirger!
Ook een goede
middag. Val maar met de deur in huis want mijn tijd is beperkt. Je
wilt het beslist hebben over politiek?
Ook
over politiek als u het niet erg vindt maar eerst misschien een meer
persoonlijke vraag...
Ga uw gang!
Levensbeschouwing:
hoe is het intussen gesteld met uw levensbeschouwing, als wij dat
mogen vragen want het is allemaal niet meer zo klaar voor ons.
Dat zijn de
zogenaamde levensbeschouwingen zelf ook niet meer, mijn beste!
Wat
bedoelt u dan?
Je vraagt mij tot
welk kamp ik behoor maar zijn er nog wel kampen of heeft het nog
langer zin om in kampen of in vakjes te denken als het daar over
gaat?
U
vraagt zich af of er nog verdedigbare ideologieën bestaan?
Inderdaad: een
ideologie is sowieso een gedrocht, ideologieën zijn in hetzelfde
bedje ziek als politieke partijen.
Ja?
Met de regelmaat van
de klok blijkt een ideologie niet langer houdbaar en dan probeert men
de kool met de geit te sparen: men wil zijn ideologie niet opgeven
omdat men eraan gehecht is maar anderzijds kan men er niet blijven
aan vasthouden omdat zij vloekt met steeds weer nieuwe feiten die aan
het licht worden gebracht.
Een
voorbeeld?
Neem de drie
openbaringsgodsdiensten, aangehangen door de helft van de
wereldbevolking met samen 4 miljard gelovigen waaronder christenen,
islamieten en joden: alle drie verwijzen zij naar het Oude Testament
met de jaloerse God Jahweh die van zijn gelovigen eist dat zij hun
oudste zoon onthoofden en op een brandaltaar aan Hem offeren om aldus
te tonen dat zij meer houden van hun god dan van hun eigen kinderen.
Inderdaad,
een wrede God...
Maar Hij is nog
wreder, mijn beste want je kent toch het vervolg op de historie van
de mensenoffers?
Ja,
toen Abraham zijn zoon Isaak wilde doden om hem te offeren, zond
Jahweh zijn engel om hem daarvan te weerhouden: voortaan zou Hij
vrede nemen met dierenoffers.
Jaja, maar verder?
Hoe vervolgt die historie?
Geen
idee...
Mijn beste, je weet
toch dat een paar duizend jaar later God zelf zijn goddelijke zoon
geofferd heeft... aan de mensen!
Inderdaad, nu u
het zegt...
Waarmee Hij zijn
liefde voor de mensen heeft betuigd. Het ging bovendien om een
zoenoffer en dat offer werd dit keer niet vereist door God maar door
de duivel!
Maar...
is dat zo!?
Herlees Genesis! Het
raakt kant noch wal maar we zijn er nu eenmaal aan gewend geraakt.
Naar mijn persoonlijke aanvoelen volstaan deze gegevens om dat geloof
ten gronde te verwerpen.
Maar de helft van
de wereldbevolking belijdt het nog wel?
Daar zeg je het:
belijden! Niet geloven maar wel belijden en dat is een groot
verschil. Ik zei het eerder al, denk maar aan Orwell: men heeft
iemand in zijn macht als men hem kan doen belijden dat de som van
twee en twee gelijk is aan vijf. Uiteraard gelooft niemand dat twee
opgeteld bij twee gelijk is aan vijf maar precies daarom getuigt die
belijdenis van machteloosheid en van onderworpenheid. Men heeft macht
over wie men kan doen liegen; men heeft macht over wie men kan doen
doden. Men heeft macht over wie men zijn wil kan opleggen. Alleen
macht zorgt ervoor dat dergelijke belijdenissen blijven standhouden.
Men belijdt een geloof zoals men een ideologie belijdt. Mettertijd
wordt duidelijk dat zij geen steek houdt maar men blijft ze
verdedigen omwille van allerlei... bijwerkingen, zal ik maar zeggen.
Als
ik het goed begrijp, verwerpt u dan de christelijke ideologie?
De jaloerse Jahweh
die mensenoffers eist en die op de koop toe zijn eigen zoon doodt,
verschilt in geen enkel opzicht van de Griekse god die zijn kinderen
opeet.
Kannibalisme?
Zeg dat wel: in de
wekelijkse heilige mis nuttigen de mensen het lichaam van hun God ter
herinnering aan het kannibalisme als heilige praktijk. Geen wonder
dat de mensen dit nabootsen.
Hoezo?
Wel ja, maak je geen
illusies, de hele geschiedenis lang doen de mensen dat: vandaag,
bijvoorbeeld, worden aan beide zijden van het wereldoorlogsfront de
mensen met geweld in autobusjes gesleurd om verplicht te gaan
sneuvelen in de loopgraven. Het doet denken aan de busjes waarin met
geweld joden, psychiatrische patiënten en nog andere burgers
werden gesleurd om dan te worden getransporteerd naar hun
massagraven, je weet wel, die busjes met daarop de tekst: Kaisers
Kaffee. Daarom ook herhaal ik dat het front een concentratiekamp
is. Weet je nog wel? Eerst libricide, dan genocide! Lebensraum, mijn
beste! Lebensraum! Tot kijk!
(J.B.,
9 februari 2024)
08-02-2024
Dr. Erwin Annys
Dr. Erwin Annys
07-02-2024
Aftroggelaars
Aftroggelaars
Gij zult het nog
meemaken dat ge allemaal uw persoonlijke computer zult hebben: het
zijn de profetische woorden van onze onderwijzer uit het zesde
studiejaar. Het geschiedde in het jaar des Heren 1970 en als de zeer
geleerde man nog in leven is, moet hij heden zowat honderdvijftien
jaar oud zijn. Jan Schollaert schreef een boekje met als titel: Het
binair talstelsel, het talstelstel van de computer met daarin
allerlei rekenoefeningetjes inzake het tweetallig stelsel: die kennis
zou ons immers nog van pas komen, later. De profetie werd bewaarheid
omstreeks de jaren negentig.
Inmiddels
vierenvijftig jaar later kampen wij tevens al een tijdje met de niet
voorspelde maar wellicht door sommigen gevreesde bijwerkingen
van het computergebruik en die zijn niet min. Naast de
oogaandoeningen, de 'muisarm' en de vele vormen van artrose, vooral
in nek en rug, hebben wij ook allemaal kennis kunnen maken met het
kostenplaatje van die 'prutsen', zoals menig ondankbare ziel de
nieuwe technologieën is gaan noemen. Maar de computer zelf is niet
de schietschijf doch de daaraan verbonden commerce.
Alle bezitters van
een auto weten hoe voorzichtig zij moeten zijn bij de keuze van een
garagist en niet zozeer diens kunde moet in vraag worden gesteld maar
wel zijn betrouwbaarheid. Dat geldt ook voor het merk en het geldt
voor alle mogelijke artikels, computers incluis. Wij hebben evenwel
niet te klagen van de verkoper om de hoek: het probleem ligt bij de
producent en zijn trawanten.
De hardware is één
zaak, weinig verschillend van alle andere gekende apparaten; de
software echter blijkt een heel ander paar mouwen. Via een internet
dat alle persoonlijke toestellen ter wereld onderling verbindt,
verspreiden zich naast nepnieuws, ongevraagde boodschappen en reclame
immers ook allerlei 'virussen' en nog andere kwalen, onder meer
veroorzaakt door zogenaamde 'cookies', die de werking van het
persoonlijke toestel en derhalve de werking van onszelf, vertragen of
zelfs onmogelijk maken.
Men kan de producent
van de software ervan verdenken dat hij achter de productie van de
virussen zit omdat hij er tenslotte winst uit slaat met de verkoop
van antivirussoftware en dat geldt ook voor de genoemde cookies die
het toestel als het ware verstoppen. Om de haverklap weigert het dan
taken uit te voeren en bij die gelegenheid verschijnt in een
hinderlijke kader die het halve scherm beslaat, het bericht dat er
niet langer genoeg ruimte is om voort te kunnen werken. Men ziet zich
genoodzaakt om een specialist in huis te halen maar na het bestuderen
van dat kostenplaatje, kiest men alras voor plan B en dat is dan de
aanschaf van een nieuw en zwaarder toestel.
De producent (die
miljardair is) valt helemaal niets te verwijten want de PC is niet
kapot, hij zit alleen maar vol en dan nog vol met cookies die zich
hebben aangemeld en waaraan men zelf de toestemming gegeven heeft om
zich te komen parkeren op de PC in kwestie.
Allerlei nieuwe
software biedt zich als onmisbaar aan want zij moet verhelpen dat
virussen bezit nemen van informatie of dat ze die vernietigen; zij
moet verhinderen dat derden meekijken in je eigen brein waarvan de
inhoud immers zichtbaar wordt in je PC; zij moet voorkomen dat je
privacy geschonden wordt, bijvoorbeeld omdat je bankverrichtingen
onveilig verlopen. Je moet met andere woorden om de haverklap kosten
maken die in principe niets vandoen hebben met het werktuig waarvan
het inmiddels bovendien ondenkbaar is dat je het zou moeten missen.
En dat is nu het
ergerlijke aan de hele zaak: als je je bewust wordt van het feit dat
je nu in alles en nog wat afhankelijk geworden bent van die
'prutsen', is het niet langer ondankbaarheid die je ertoe brengt om
de nieuwste technologieën 'prutsen' te gaan noemen maar wel een zeer
gegronde ergernis. Want als je moet vaststellen dat de hier besproken
malaise zich moet vertalen in de vaststelling dat je niet langer baas
bent van jezelf, heb je het spek aan je been, je bent 'gesjareld'.
Wil je alsnog voortwerken op je PC, dan moet je doorgaan met betalen
op de een of andere manier en voel je je een ezel die aanloopt achter
een wortel die bengelt voor zijn neus, net buiten het bereik van zijn
bakhuis.
De
computertechnologie is slechts een voorbeeld van een praktijk die aan
de massa opgedrongen wordt zonder dat er vraag naar was maar die
vraag schiet alras wortel en neemt toe omdat de behoefte die ons met
allerlei leugens aangepraat werd, al heel gauw een heuse verslaving
wordt en dan raken wij van de regen in den drup. De historie van de
auto die meer afstanden schept dan hij kan overbruggen, herhaalt zich
telkenmale, het liedje van de tegendoelmatigheid dat reeds de basis
vormde van de treurspelen der Hellenen, die samen met de christenen
de vertegenwoordigers zijn van de bakermat van onze huidige
beschaving.
Auto's en computers,
het zijn slechts voorbeelden van 'prutsen' die ons leven
binnendringen omdat ze ons gemak beloven maar die na korte tijd bezit
nemen van al ons hebben en houden zodat ze alleen nog maar kunnen
worden verwenst. Wij wilden het hier hebben over het allernieuwste
product dat ons wordt opgedrongen en dat is: de oorlog.
De opperbevelhebber
van de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie die na de Tweede
Wereldoorlog opgericht werd als een bondgenootschap van het Westen
dat moet instaan van de verdediging van de betrokken landen, popt
plotseling up in de media met het bericht dat wij ons
allen moeten voorbereiden op de Derde Wereldoorlog. De vrede is niet
langer een vanzelfsprekendheid - zo debiteert hij - en haal maar
water, een zaklamp en een radio op batterijen in huis en van
die dingen om de eerste zesendertig uren door te kunnen komen!
Mevrouw, meneer, u
bent gewaarschuwd, de aanval is nakend, in China oefent men aldus met
de kinderen op school om van zodra de sirenes weerklinken, heel snel
onder de bank te kunnen duiken en zoals ook het geval was met de
coronamaatregelen, nemen wij andermaal een voorbeeld aan onze vijand,
China. En Rusland uiteraard. En de as van het kwaad zoals men
ze noemt en van die dingen.
De angst voor de
oorlog wordt ons door de strot geramd, een vijand wordt ons
aangepraat en men begint allerlei voorbereidingen te forceren in de
aanloop naar 'tewerkstelling' van de massa aan het front, jawel, ons
aller slachtbank. Kenner Jan Balliauw in het VRT-programma Ter zake
geeft hiervan een voorbeeld en zegt heel serieus dat mensen die goed
overweg kunnen met computers, misschien drones kunnen gaan besturen.
Besturen vanachter
de PC met een zak chips met paprika. Drones, wel te verstaan niet
geladen met zakken chips met paprika maar met bommen, bedoeld om de
ledematen van de mensen van de tegenpartij te verbrijzelen zodat zij
de rest van hun bestaan moeten doorbrengen met hun stompjes in een
karretje. Tenminste als zij de aanval al overleven. En als zij niet
eerst ageren want in dat geval ben jij degene die na het
puzzelen van wat nog rest van je gebeente, met je stompjes in het
karretje belandt of op het kerkhof rond het monument van de
oud-strijders voor het vaderland.
En al deze
voorwendsels dienen voorlopig één groot doel, ladies and gentlemen,
namelijk bewapening en dat wil zeggen: de aankoop van wapens. Wat de
opperbevelhebber van de NAVO doet, is ons verplichten tot de aankoop
van oorlogsmateriaal dat zal geleverd worden door Amerika. Heeft hier
iemand een idee van de prijs van een tank, een gevechtsvliegtuig of
een raket? En ergens zal er wel een front bestaan waar vuurwerk wordt
gemaakt en helden sneuvelen voor een vaderland, ongeacht hetwelke.
Maar ophoesten is de boodschap.
(J.B.,
7 februari 2024)
Uw geld of uw leven!
Uw
geld of uw leven!
Kanker
is de ongebreidelde woekering van lichaamscellen in gevolge een
ontregeling van het brein van de cel in de celkern waardoor de cel
muteert, op zichzelf gaat leven en organen gaat aanvreten. De ziekte
wordt veroorzaakt door erfelijke gebreken, tekorten of vergiften.
Wat
betreft de niet erfelijke of verworven kankers heeft lange tijd de
theorie standgehouden dat die te maken hebben met de
energievoorziening op celniveau en meer bepaald met een onevenwicht
tussen brandstof (voedsel) en verbrandingsstof (zuurstof), wat de cel
ongelukkiglijk deed overschakelen van normale verbranding mét
zuurstof naar verbranding zonder zuurstof of 'gisting' en wat zich
ging uiten in een toename van de zogenaamde beschavingsziekten die
zouden resulteren uit de combinatie van een zittend leven en een
overmaat aan voedselinname.
De
toename van het aantal kankers bleek immers gelijke tred te houden
met de overname van fysieke arbeid in het zweet des aanschijns
of dus mankracht door machines en het uitblijven van oorlog en honger
terwijl een bestrijding van de vermeende oorzaken van overconsumptie
en een zittend levend middels dagelijkse uithoudingssportbeoefening
met verhoogde zuurstofopname ingevolge beweging plus dieet, deze
kwaal in toom leek te kunnen houden.
Het
geloof in die theorie zorgde weliswaar voor een bijkomende
bedrijfstak met het oog op preventieve gezondheidszorg waarbij
allerlei sportaccommodatie werd geconsumeerd maar de nagestreefde
resultaten werden toch vooral bereikt door het alterneren van de
levenswijze waarbij in feite een paar loopschoenen konden volstaan om
de hele malaise te lijf te gaan. De zorgsector echter welke een zeer
vooraanstaande economische bedrijfstak vertegenwoordigt, zo niet de
tak met de allergrootste omzet, leek te gaan lijden onder het
inkrimpen van de consumptie van de curatieve geneeskunde: de
doktersbezoeken, de ziekenhuisopnames, de verblijven in kuuroorden en
de dagelijkse consumptie door jong en oud van allerlei medicijnen.
Toen
na bijna exact een eeuw in 2019 een nieuwe pandemie de wereld aandeed
ingevolge een uit een labo ontsnapt en door mensen gefabriceerd
virus, sprongen de giganten van de farmacie een gat in de lucht en
waar tot nog toe de aanmaak van een vaccin tegen een nieuw virus een
investering van tenminste twintig jaar vereist had, wist de
geneesmiddelenindustrie die klus nu warempel te kunnen klaren in een
tijdspanne van amper twee maanden.
Ingevolge
de economische belangen in het tijdperk van de hegemonie van de
mammon, wil de kwestie of de wereldwijde vaccinatie een goede zaak
was voor de volksgezondheid maar niet beantwoord worden maar zoals
elke pandemie dat in het verleden heeft gedaan, is ook de recente
plaag tenslotte weggeëbd en zoals de kranten schreven: zeer ten
spijt van onze farmareuzen. Hoe lucratief was het voor hen niet om
zich te kunnen verrijken met wereldwijde massa-inentingen van
oncontroleerbare vaccins met even oncontroleerbare resultaten,
bovendien onder de druk van een eveneens gecreëerde massahysterie,
gegarandeerd betaald door het belastingengeld via andermaal door het
volk oncontroleerbare internationale politieke koepels onder de
controle van 'de' Wereldgezondheidsorganisatie die na het debacle van
de religies hun zitje is gaan innemen alsook hun schijn van
heiligheid en onaantastbaarheid, gepaard gaande met een
pop-up-regelgeving (met de instelling van verbijsterend strenge
straffen) die zich inderhaast op welhaast onnaspeurbare wijze boven
de democratische wetten heeft verheven zoals dat tot heden alleen het
geval kon zijn in fascistische staten of onder totalitaire regimes.
Hoe
jammer ook voor de heersers over de officiële zorgverstrekking dat
pandemieën een einde kennen en dat dit ook het einde meebrengt van
de ongeremde groei van hun fortuin, er werd uit alle macht getracht
om middels de uitvinding van varianten alsook met boosters en met
tweede, derde en vierde prikbeurten alsnog de inkomsten op peil te
houden maar mooie liedjes duren nooit lang, de betrokken industrie
was nog maar pas naar de zevende geldhemel gekatapulteerd of de
fortuinen bleken al opgesoupeerd en de nostalgie naar de tijd van
toen bleek een echte kwaal te worden: met man en macht werd gezocht
naar een herstel of een herhaling van de helaas vergane 'moneytron',
om het misschien niet al te ontoepasselijk eens te benoemen met een
term ontleend aan een van onze grootste meester-oplichters.
En
wat een tegenvaller dat nu het geloof regeerde dat kanker zo vaak
wordt veroorzaakt door een levenswijze die meestal met sport en
matigheid en derhalve zonder medicijnen te bestrijden is! Was deze
nummer één van alle ziektebeelden maar een gevolg van een
virusinfectie! Denk je eens in: bijna de helft van alle mensen, acht
miljard intussen, sterft aan kanker: wat een boost voor de nu in zak
en as zittende pillenindustrie indien niet een paar loopschoenen
volstonden om de onderhavige kwaal te decimeren maar een inenting!
Niet
onmogelijk uiteraard, maar ook allerminst probleemloos: de inenting
tegen kanker vereist vooreerst een wisseling van het geloof: de
theorie dat kanker wordt veroorzaakt door een door uithoudingssport
te bestrijden zuurstoftekort ingevolge een zittend leven, diende
dringend te worden vervangen door een theorie die stelt dat de
oorzaak van kanker moet gezocht worden in de besmetting met een
bacterie of met een virus. Maar wat zeg ik? Zijn er immers niet heel
wat soorten kankers, voor elk orgaan tenminste één? En betekent dat
niet dat er dan ook meer soorten virussen of bacteriën in het spel
zijn? Duizend kankers, duizend virussen, duizend vaccins?!
Warempel,
de farmaceutische industrie wordt van haar ondergang gered! En voor
wie denken dat dit fabeltje slechts een wensdroom van de betrokken
potentaten is: vandaag pakt Beursduivel uit met de volgende
kop: Aandeel
Pfizer kan wel een booster gebruiken
en wij citeren uit het artikel: De
koers van het fonds kreeg enkele jaren geleden een flinke impuls
dankzij een middel tegen corona, maar inmiddels is het terug bij af.
Sterker nog, de waardering bevindt zich op het laagste niveau van de
afgelopen tien jaar. ( ). De definitieve jaarcijfers van eerder
deze week stemden weinig vrolijk, maar het is uiteraard vooral zaak
om vooruit te kijken bij beleggen.1
En dat vooruitzicht
heeft warempel nieuwe vaccinaties in het vizier want onderzoekers
zijn erachter gekomen dat de oorzaak van vele kankers inderdaad moet
gezocht worden bij virale of bacteriële infecties. Een nieuwe lente
en een nieuw geluid. Een nieuwe theorie en een nieuw geloof: voortaan
zullen kankers principieel preventief kunnen verholpen worden met...
vaccins! Reeds gekende voorbeelden zijn het humaan
papillomavirus (HPV), hepatitis
C, humaan immunodeficiëntievirus (hiv), Epstein-Barr-virus
(EBV) en helicobacter pylori maar het rijtje wordt in de zeer nabije
toekomst beslist nog heel wat langer.
Hormonen, Fipronil,
Monsanto, 3M, Covid-19 en nu ook 5G: de betrokken industrieën jagen
ons hun producten door de strot en maken gigantische winsten. Het
volk en de hele natuur worden ziek en protesteren...
Drink je één jaar
lang dagelijks een glas bier, dan zal je daar waarschijnlijk niet
eens dronken van worden maar nuttig je de hoeveelheid alcohol van 365
glazen bier in één teug, dan val je beslist onmiddellijk dood.
Hetzelfde geldt voor onder meer gewoon kraantjeswater,
geluidsoverlast, allerlei vergiften en zowel ioniserende straling -
zoals röntgenstraling - als niet-ioniserende straling - betrokken in
draadloze netwerken waarvan al verschillende generaties het licht
zagen en waarvan nu de vijfde generatie (5G) in opspraak is.
De in België
geldende normen van 1995 voor elektromagnetische straling werden in
2022 versoepeld, tegelijk met de berekeningsmethode voor de
schadelijkheid ervan en bovendien werd abstractie gemaakt van de
stralingsspreiding of dus van de bijzonder schadelijke
stralingspieken. Dat alles met het oog op de uitrol van 5G, het
stralingsnetwerk dat ons inzake draadloze communicatie de hemel op
aarde niet alleen belooft maar ook verplicht te consumeren terwijl
het geklungel met de veiligheidsnormen lijkt te resulteren in een
regelrechte hel voor onze gezondheid.
Naast onder meer de
vieze lucht, het giftige water, het besmette voedsel, de nieuwe
ziekten en de dodelijke medicijnen is de onzichtbare en daarom zo
verraderlijke elektromagnetische straling die met de uitrol van 5G
minstens veertig maal sterker wordt dan voorheen, een van de grootste
bedreigingen voor de gezondheid van de mens maar ook voor die van de
dieren en de planten.
Andermaal moet de
veiligheid inzake de gezondheid (of dus: het leven) wijken voor de
winst die de betrokken kapitalisten verblindt en die hen ertoe aanzet
om er via corrupte beleidsmakers voor te zorgen dat de burgers met
hun vragen hier omtrent om de tuin worden geleid.
Het beginsel dat
iets schadelijk kan zijn totdat de veiligheid ervan bewezen is, werd
onder druk van het winstbejag geperverteerd tot de kaduke richtlijn
dat iets onschadelijk is totdat de schadelijkheid ervan bewezen werd.
Met betrekking tot
de nieuwe technologie betekent dit dat wij allen, overigens samen met
de hele natuur, ons gedwee moeten laten herleiden tot proefkonijnen
van een niet verkozen, onverstandig, asociaal en onverantwoordelijk
maar wel kapitaalkrachtig zootje. Met ons leven spelen deze
geldwolven een spel dat gelijkt op Russische roulette maar waarbij
een patroon zit in elke kamer van de cilinder van de revolver.
Omdat hier het leven
als zodanig op het spel staat, weerklinkt wereldwijd het protest
steeds luider. In eigen land is er de organisatie van Savebelgium &
StralingsArmVlaanderen die ook een informatieve brochure verspreidt:
In
vogelvlucht. Draadloze technologie, welzijn en beleid:
Ze zullen nog water
verkopen: aldus een profetie uit de mond van grootvaders grootvader
maar nu verkopen ze al wind, zet je tanden maar eens in een boterkoek
uit de supermarkt, je kijkt reflexmatig naar beneden omdat je een
ogenblik denkt dat je lek rijdt. Er is weliswaar nog dat vliesje rond
die blaas waarop wat suiker zit of iets met een smaak waarvan je
later kanker krijgt. Water en wind worden dan nog eens de loef
afgestoken door leugens want die stellen echt helemaal niets meer
voor terwijl de huidige beschaving daar op rust: stel de leugens in
vraag en de wereld stort in. Zoals nu gebeurt. En voor wie nog
minder dan niets onmogelijk achtten: dat zijn leugens omdat ze je
op de koop toe bestelen: een cadeau popt up, je grabbelt en
zowaar, je bent blut.
De verpakking met de
gereclameerde leugens kost het honderdvoudige van de inhoud en voor
de waarheid op het etiket moet je shoppen met de microscoop op zak.
Maar wij weten nog uit het tijdperk van de kerk: de inhoud doet er
niet toe, hoe waanzinniger de leugens, hoe groter het getal der
gelovigen.
Men leest in de
krant dat ergens te lande een man met het syndroom van Down werd
uitgeroepen tot prins carnaval en dat is voorwaar een uitstekende
zaak maar ik hoor een overgrootje zeggen dat bij voorkeur deze door
en door serieuze mensen, die er niet aan denken om zich met leugens
een weg door het leven te banen, het meest geschikt zouden zijn als
hoogwaardigheidsbekleders tout court.
Ware het niet
verblijdend mochten zij onze huwelijken inzegenen? Zouden de kerken
niet weer vol lopen indien uitgerekend zij de missen lazen, de
heilige hosties uitreikten en, met in de ene hand een emmer en in de
andere een borstel, door de middenbeuk van de kerk schrijdend, gul
met wijwater sprenkelden? Zou de wereld er niet op verbeteren mochten
zij worden aangesteld om recht te spreken?
Zeg het zelf: vindt
de teleurgang van alle dingen zijn oorzaak in een of ander tekort in
wetenschap of kunde of is het een zaak van geloofwaardigheid? En
verdween dat probleem niet in één oogwenk met de aanstelling van
mensen die er niet eens zullen aan denken om te gaan liegen?
De ambten van
priester, bisschop, paus, rechter en koning mochten warempel niet
langer worden bekleed door de carrièrejagers, de leugenaars, de
bedriegers en de schoften die heden maar al te vaak en ten koste van
ontelbare onschuldigen, op hoge tronen zetelen.
De suggestie van het
overgrootje wordt alras onder de mat geveegd maar wij weten heel goed
dat, indien zij werd gehoord, de machtigen der aarde op staande voet
in hun hemd werden gezet.
(J.B.,
5 februari 2024)
02-02-2024
Verschijnt binnenkort:
Verschijnt binnenkort: "Over de productie van frontsoldaten"
Verschijnt binnenkort:
"Over de productie van frontsoldaten":
De
bijzondere aanpak van de pandemie heeft een op de loer liggend
mondiaal totalitarisme verraden en dan vooral in de praktijk van de
libricide. Edoch, waar men boeken verbrandt, zal men dat ook
met mensen doen. De verzen van Heinrich Heine zijn twee eeuwen
oud, een nieuwe genocide is al in de opmars.
De
massa zit gevangen in een virtuele wereld waarvan de architecten nu
druk spinnen aan een Derde Wereldoorlogsverhaal. Die fictie verkapt
de realiteit van de nieuwste concentratiekampen: andermaal
verschijnen zij in de beproefde vorm van de oorlog.
De
armlastige massa wordt aan beide zijden naar het front gelokt voor
de verdediging van het vaderland. In feite klaren zij aldus de
klus van hun beulen: zij ruimen zichzelf op, zoals een eeuw geleden
door John Heartfield voorgezegd. Oorlog en lijken, de laatste
hoop van de rijken.
31-01-2024
De duistere kant van de democratie
De
duistere kant van de democratie
Waarheid
zonder openheid is een onmogelijkheid omdat de waarheid altijd het
licht mag zien, of eerder nog: de waarheid wil
het licht zien; de leugen daarentegen is lichtschuw en om die reden
ook is vooreerst de wetenschappelijke waarheid de vrucht van
besluitvormingen in een open debat, wat wil zeggen dat principieel
iedereen in staat moet zijn om de als waarheid geponeerde stellingen
met redelijke argumenten aan te vechten zoals dat ook in rechtszaken
het geval is omdat de waarheid een zaak is van recht. Hetzelfde geldt
overigens voor alle andere besluitvormingen in de open debatcultuur
die sinds de Verlichting in de moderne samenlevingen op handen wordt
gedragen. Een aan Voltaire toegeschreven, beroemde uitspraak welke
het standpunt van de vrijheid van meningsuiting fundeert en die
meteen de open debatcultuur verdedigt, luidt: "Ik
ben het niet eens met wat je zegt, maar ik zal het recht om het te
zeggen tot de dood toe verdedigen."
Meningen van mensen vergen niet alleen auteursrechten maar ook
auteursplichten: de auteur moet zijn mening onderschrijven omdat hij
er verantwoording voor verschuldigd is. Wanneer ongeacht wie hem om
verantwoording vraagt, moet hij zijn argumenten op tafel leggen en
bovendien in staat zijn om een antwoord te bieden ten aanzien van
eventuele tegenargumenten.
Men zou het helemaal
niet vermoeden maar in een democratie, die zich immers in alle
felheid onderscheidt van de dictatuur, en waar omtrent de consensus
bestaat dat zij, zeer in tegenstelling tot de verouderd geachte
dictatoriale, fascistische en totalitaire regimes, vooruitstrevend is
en waar dus verkiezingen gelden waar gestemd wordt voor de
beleidsmakers, geldt het recht op stemgeheim, wat in de strikte zin
betekent dat er geen plicht bestaat om de eigen stem, die toch ook
een mening is, openlijk bekend te maken en dat betekent in feite dat
het democratisch bestel met zijn stemgeheim, de open debatcultuur
welke misschien wel de grootste vrucht is van de Verlichting, aan
zijn laars lapt. Ja, uitgerekend de zo geprezen staatsvorm van de
democratie maakt het mogelijk dat er geregeerd wordt in volstrekte
willekeur, want willekeur onderscheidt zich van redelijk verantwoord
gedrag precies in de afwezigheid van de plicht om zijn standpunt te
verantwoorden. Het is met andere woorden via de achterdeur - wat zeg
ik: via de voordeur, of eerder nog: via de grote poort van de
democratische besluitvorming, welke nochtans pretendeert de bewaker
te zijn van onze heilige vrijheid, dat de ons allen fnuikende
willekeur van weleer, de onverantwoordelijkheid, de dictatuur, het
fascisme en het totalitarisme met het allergrootste gemak in de
hedendaagse westerse maatschappijen die zich zo hoog boven alle
andere staatsvormen verheven achten, naar binnen wandelen.
(J.B.,
31 januari 2024)
27-01-2024
Over voorwendsels en motieven
Over
voorwendsels en motieven
Alles wat een begin
heeft, heeft ook een einde. De vraag is alleen of er echt een begin
is aan de dingen en of het niet veeleer zo is dat het zogenaamde
begin (alsook het einde) een constructie is van onze
classificatiedrang.
Men zal opmerken dat
het leven een begin heeft en derhalve ook een einde maar dan vergeet
men dat men zich bij voorbaat heeft beperkt tot wat men zelf onder
'het leven' verstaat. Het leven van een individu omspant uiteraard
meer tijd dan dat van één van zijn lichaamscellen en het leven als
zodanig is uitgebreider dan het bestaan van een enkeling. En is ook
het zogenaamde ontstaan van leven op aarde niet met vooringenomen
opvattingen besmet, gelet op het feit dat ook de zogenaamde dode stof
die tenslotte altijd van het leven deel uitmaakt, tot het leven zelf
zou kunnen gerekend worden? Ook het aan de aarde toegeschreven begin
komt uit iets anders voort en hetzelfde geldt uiteraard voor het
zonnestelsel en voor de Melkweg: alvast lijkt het erop dat een einde
zich aan ons gezichtsveld blijft onttrekken.
Tracht men zich het
geheel voor de geest te halen, dan zijn begin en einde sowieso zoek
en deelt men alles op in minuscule partikels, dan blijkt elk kleinste
stukje weer heel anders: om de haverklap en nog veel sneller komen en
gaan de dingen voorbij. Zouden ze dat niet doen, dan stond de tijd
stil en dat betekent dat dingen die zichzelf blijven, niet kunnen
bestaan.
Verandering is het
wezen van alles wat is maar dat wil ook zeggen dat niets is:
er is alleen een worden of een verworden. Bovendien is het een
illusie om te geloven dat de verandering van de ene toestand naar de
volgende zou inhouden dat wat vooraf gaat hetgeen erop volgt,
veroorzaakt omdat verandering als zodanig onafwendbaar of
noodzakelijk blijkt en zij derhalve allerminst nood heeft aan
oorzaken. Het oorzakelijkheidsdenken volgt uit een onterechte
projectie van onze eigen al dan niet vermeende
handelingsmogelijkheden naar de dingen buiten ons.
Maar als het begin
en het einde van de dingen eigenschappen zijn die wij er zelf aan
toekennen, dan zijn ook de dingen als zodanig creaties van onszelf.
Er moet uiteraard 'iets' zijn waaraan wij eigenschappen toekennen
maar het lijkt er sterk op dat wij daar helemaal geen vat kunnen op
krijgen: het lijkt chaos maar tegelijk kan het geen chaos zijn omdat
wij moeten buigen voor zekere wetten waaraan het allemaal blijkt te
gehoorzamen.
Voor het vermoeden
van Goldbach dat 'heel eenvoudig' stelt dat elk even getal groter dan
2 kan geschreven worden als de som van twee priemgetallen, kan
geen tegenvoorbeeld gevonden worden en toch blijkt het onbewijsbaar.
Het is immers onbegonnen werk om in de ene na de andere perfect na te
speuren priemgetallen een orde vast te stellen. Hoe dan zou men ooit
in staat zijn om aan de immer direct voor ons allen aanwezige doch
alles behalve eenvoudige werkelijkheid kop of staart te krijgen?
Toch krioelt het
alom van (overigens elkaar letterlijk bevechtende) theorieën die
aanspraak maken op het bezit van de waarheid. In de oude mythen
verklaart men de werkelijkheid met de gekste verhalen. In de religies
wordt alles uitgelegd middels 'god'. Zekere religies houden vol dat
de god in wie zij geloven, zichzelf geopenbaard heeft, waarbij zij
kennelijk over het hoofd zien dat degenen aan wie de openbaring ten
deel gevallen is, opnieuw geen andere grond van zekerheid hebben dan
het klakkeloos geloof in wie over zichzelf beweren god te zijn.
Mensen hebben het er blijkbaar moeilijk mee om op de werkelijkheid
geen vat te kunnen krijgen: zij houden vast aan hun verzinsels
waarmee zij dan liever samen vergaan, wat zich vertaalt in eindeloos
oorlog voeren.
Maar ook het
'ongeloof' biedt geen soelaas daar het alras zijn toevlucht zoekt in
een specifieke, rusteloze activiteit, gedreven door andermaal toch
alweer een geloof, namelijk de hoop ooit de algehele waarheid te
zullen kennen: het is de hoogdravende eigenwaan in de opdringerige
verkapping van de zogenaamde 'wetenschap'. De wetenschap, is zij niet
een zotheid zoals alle andere maar dan met dat ene verschil dat zij
vandaag de scepter zwaait en derhalve geen enkele vorm van spot
verdraagt? Alvast dient men zich rekenschap te geven van het feit dat
de zich verlicht achtende wereld zich het recht toe-eigent om te
heersen over al wie naar haar vermeende inzichten alsnog in
duisternis verkeren.
Heersen over de
wereld van de leken, dat is het ultieme doel van wetenschappers en
zij verschillen hierin niet van de kerkvorsten van weleer, nu het ook
duidelijk geworden is dat de wetenschap de nieuwe religie is
geworden. Niemand zal het in zijn hoofd halen om iets in te brengen
tegen techniek en kunde maar wetenschap, dat zijn wetenschappelijke
theorieën en in de eerste plaats: theorieën. En wetenschappelijke
theorieën zijn in hetzelfde bedje ziek als de rest van de retorica,
anders genoemd: de leugenaarskunst. Het is het verhaal van de kar die
voor het paard gespannen wordt, of ook nog: een variant op de
middeldoelomkering. Een actueel voorbeeld haalde vandaag nog de
kranten.
Onze
minister van justitie verklaarde immers: "Terroristen
beroepen zich op omvolkingstheorie om slachtoffers te maken."1
Hiermee heeft de minister uiteraard andermaal het warm water
uitgevonden, wat echter niet wegneemt dat die waarheid onverminderd
geldt in de wereld van de politiek. Extreemrechts representeert een
helaas almaar groeiende schare van gefrustreerde kiezers die hun
gevoelens van wraak willen koelen op zondebokken en daartoe behoeven
zij uiteraard vooreerst een theorie die dit als noodzakelijk
voorstelt en die dan bepaalt wie de zondebokken dan wel zullen wezen.
Hitler
had zijn rassentheorie om volop en ongestraft te kunnen moorden: het
botvieren van de moordlust was het eigenlijke doel dat
bedrieglijkerwijze werd voorgesteld als een noodzakelijk kwaad,
terwijl de rassentheorie alleen maar het voorwendsel daartoe was. Het
verdrijven van migranten die hierheen gehaald werden om het vuile
werk op te knappen in de mijnen alsook op alle andere plekken waar
slavernij van pas komt, wordt als noodzakelijk voorgesteld met een
'omvolkingstheorie', te gek om los te lopen. En ook wetenschappelijke
theorieën dienen om praktijken te verantwoorden die bijvoorbeeld
gericht zijn op het rendement van de volksgezondheid maar ook op dat
van allerlei bedrijven in de marge, zoals de pillenindustrie, de
klinieken en nog andere zorginstellingen voor bijvoorbeeld senioren.
Iedereen weet intussen dat die laatst genoemde echte industrieën
zijn geworden die samen met de uitvaartbedrijven en nog andere
multinationals gigantische winsten boeken en zij doen dat steeds ten
koste van
wat zij voorwenden na te streven. Cliëntelisme is zelfs in het
onderwijs het nieuwe normaal geworden waar directies in besloten
vergaderingen de leerkrachten van de school bezweren om de leerlingen
vooral geen slechte punten te geven of te doen werken omdat zij dan
zouden overlopen naar andere scholen terwijl elke leerling
anderhalf lesuur waard is.
De
kar wordt voor het paard gespannen: de theorie die zogezegd de daden
moet verantwoorden, komt achteraf. De jager wil niets anders doen dan
hazen schieten want dat vindt hij leuk maar hij verantwoordt zich met
het verhaal dat hij moet eten of dat het bosbestand op orde moet
gehouden worden. Een nog jonge wet inzake patiëntenrechten werd
gestemd om te verhinderen dat medische bedrijven, die immers moeten
renderen, therapieën gaan uitvoeren boven het hoofd van de patiënt
- dat motief staat ook letterlijk in die wet vermeld.
Vooral
de kapitalistische economie zorgt ervoor dat het middel met het doel
verwisseld wordt en dat mensen op den duur ziek worden verklaard of
zelfs ziek worden gemaakt om het medisch bedrijf uit het slop te
halen, zoals dat reeds het geval is met een hele reeks
nepaandoeningen zoals ADHD, zekere vormen van hoge bloeddruk en
allerlei stofwisselingsziekten die snel zouden verdwijnen indien
alleen maar de vraatzucht kon worden ingedijkt.
Bijzonder
zorgwekkend is het contrast tussen enerzijds de 'medische' brieven
die met de regelmaat van de klok gericht worden aan alle ouderen,
naar eigen zeggen uit bezorgdheid voor de gezondheid, met
uitnodigingen tot gratis preventief kankeronderzoek en anderzijds de
straffeloosheid inzake de consumptie van alcohol, tabak en vele
andere drugs en de laksheid van de overheid inzake investeringen in
verkeersveiligheid en andere sectoren die enorme aantallen
onschuldige slachtoffers blijven eisen. De theorieën vormen
telkenmale de excuses om praktijken door te kunnen voeren die
motieven hebben welke niets te maken hebben met de redenen opgegeven
in de theorieën.
Wetenschappelijke
theorieën, zijn zij niet de nieuwe theologieën? Hoe dan ook is het
uit de theologie dat zij ontstaan zijn: de universiteiten ontstonden
uit de kloosterscholen, de theologie geldt als de moeder van alle
wetenschappen en de priesterroepingen verdwenen in gelijke tred met
de opkomst van de medische beroepen. Zijn het dan echt de theorieën
die ineens afgedaan hebben of spelen hier inderdaad de altijd
angstvallig verborgen gehouden motieven waarvoor de theorieën
slechts de voorwendsels zijn? Hoe dan ook lijkt het er op dat de
ingeburgerdheid van de leugen via de middeldoelomkering het
onderscheid tussen wetenschappelijke theorieën en politieke
ideologieën2
zodanig vervaagt dat het ganse mensdom er dreigt aan opgeofferd te
worden, want dat is wat er gebeurt van zodra de kapitalistische
economie haar masker verliest en haar ware gelaat moet tonen: het
afzichtelijke masker van de oorlog.
Rond 1925
deed de westerse economie het relatief goed maar in Engeland nam de
werkloosheid fel toe. Er waren ook problemen veroorzaakt door
de herstelbetalingen van Duitsland dat oorlogsschulden had. De V.S.
die immers niet hadden geleden onder W.O.I en waar de massaproductie
op gang kwam (denk aan de auto's van Henri Ford maar ook aan vele
moderne huishoudtoestellen zoals stofzuigers en strijkijzers),
verstrekten aan Europa enorme leningen.
De welvaart in de V.S. was gestegen maar na het drankverbod van 1920
floreerden plotseling de smokkel, de zwarte markt, de illegaliteit
en met de verachting van de wet ontstond het gangsterdom.
Het fortuin van moordenaar en
belastingontduiker Al Capone was
wellicht vergelijkbaar met dat van de huidige miljardairs zoals Bill
Gates en Elon Musk.
Steeds meer mensen
begonnen nu op de beurs te spelen en er
ontstond een speculatie-luchtbel, totdat
op 29 oktober 1929 de beurs in NY crashte:
de waarden werden gehalveerd en het verlies
bedroeg 50 miljard dollar. Tot de gevolgen behoorden
investeringsangst, faillissementen van banken
en fabrieken, een
halvering van de wereldhandel, devaluatie van de munt, massale
werkloosheid en navenante ellende.
Maar in 1932 werd de wilskrachtige Roosevelt president die met zijn
'New Deal' de economie herstelde.
Intussen
droomde in een eveneens slabakkend Europa
de gefrustreerde en op wraak beluste, pangermaanse nationalist,
joden- en marxistenhater Adolf Hitler over de oprichting van een
nationale massapartij van opgehitst
Duits bloed met een racistisch en
sociaal programma als lokaas en op de agenda de weigering van de
herstelbetalingen en ruimte voor Duitse expansie.
In 1923 telde de NSDAP 15.000 leden, de inflatie
bracht economische chaos, Hitler plande
een staatsgreep, organiseerde een
opstand, een mars met een paar duizend
gewapende mannen. De opstand werd neergeslagen, Hitler kreeg
gevangenisstraf en hij begon te schrijven aan Mein Kampf.
De crisis
van de jaren dertig telde 17 miljoen steuntrekkers
en herstelde de kansen voor de demagogie.
Toenemende ontevredenheid ingevolge het
noodverordeningsregime van de regering
Müller dat bezuinigingen doorvoerde en
belastingverhoging deed het nazisme
doorbreken. De nazi's waren reeds baas op
straat, industriëlen begonnen Hitler te steunen en in 1932
behaalde hij meer dan een derde van de stemmen. Hij vestigde een
dictatuur, ruimde al zijn rivalen en op
30 januari 1933 leidde hij een regering die alras middels de SA en de
SS haar politieke tegenstanders
ging terroriseren.
Het
propaganda-apparaat joeg angst aan en
straatgevechten deden denken aan een
burgeroorlog. Een brandstichting door
een vermoedelijke psychopaat werd het voorwendsel
voor het doorvoeren van verordeningen die alle garanties
voor rechtszekerheid en politieke vrijheid buiten werking
stelden en de regering handelde voortaan naar willekeur.
Repressie
en terreur maakten dat de nazi's 44 percent van de stemmen haalden,
de meerderheid. Een wet die Hitler dictatoriale
macht gaf werd goedgekeurd en de nazi's kregen het ganse
Duitse volk in de tang met propaganda,
terreur en bovendien martelingen door de
Gestapo en het afvoeren van tegenstanders en
ongewenste bevolkingsgroepen, vooral Joden, de zondebokken
bij uitstek, maar ook politieke rivalen en
journalisten, naar concentratiekampen.
Tijdens de oorlog werd dan overgegaan naar uitroeiing
en wel op industriële schaal.
(J.B.,
21 januari 2024)
20-01-2024
Faites votre jeu, messieurs! (karikatuur uit 1904)
Faites votre jeu, messieurs! (karikatuur uit 1904)
Faites votre jeu, messieurs! (karikatuur uit 1904)
19-01-2024
Vreselijk lot
Vreselijk
lot
'Oorlog' betekent
'vreselijk lot'. Net geen tachtig jaar na het beslechten van de
Tweede Wereldoorlog treedt vandaag opnieuw de mobilisatie ten tonele:
militairen worden opgeroepen, het leger wordt in gereedheid gebracht,
strategische plekken worden vrijgemaakt en alles wat van nut kan
zijn, wordt aangeslagen: de overgang van vrede naar oorlog is een
feit. De Noord-Atlantische VerdragsOrganisatie, die de landen van
Noord-Amerika en Europa verenigt, kondigt aan dat binnen welgeteld
een maand negentigduizend Amerikaanse soldaten Europa zullen aandoen
om hier grote manoeuvres te gaan houden onder het voorwendsel de
Russen te ontraden om verder door te stoten met hun aanval op het
Westen.
De aankondiging van
deze beslissing is niet toevallig gevallen tijdens de vergadering in
Davos van het Wereld Economisch Forum, dat een club vertegenwoordigt
van de allerrijkste wereldburgers die geen enkel mandaat hebben, die
de democratie aan hun laars lappen en die helemaal eigenhandig
bepalen waaraan de thans voorradige kapitalen besteed zullen worden,
wat wil zeggen dat zij gaan dicteren wat er te gebeuren staat, wel te
verstaan: met ons. Krieg und Leichen, die letzste Höffnung der
Reichen!
Deze waarheid van
John Heartfield in het vizier gehouden, ondergaan wij heden
letterlijk wat de titel van zijn collage uit 1932 uitdrukt: het volk
wordt onder de voet gelopen door de bloedhond met de hoge hoed en de
medaille die zijn passen maakt over de lijken op het slagveld. Men
kan over de nazi-concentratiekampen zeggen dat zij een oorlogsfront
waren waar de massa werd vernietigd maar in de huidige constellatie
moet men de uitdrukking omkeren en inzien dat het front in wezen het
klassieke concentratiekamp is waar het volk (door de 'elite') zal
worden omgebracht.
De aankondiging van
de bevelhebber van de westerse strijdkrachten vangt aan met de
waarschuwing tegen eventueel pacifisme, want dat betekent de
herinnering aan het feit dat wij leven in democratieën die hun
bestaan te danken hebben aan de bereidheid om te vechten voor hun
voortbestaan, wat wil zeggen: aan de oorlog. In tegenstelling tot wat
men kon vermoeden, is de democratie met andere woorden geen
resultante van open dialoog, van verstandelijk overleg of van
rationaliteit: omdat vrijheid pas kan bestaan bij de gratie van haar
verdediging, is de democratie niets anders dan een vrucht van de
oorlog. Dit is althans wat de krijgsheren ons vandaag voorzeggen.
De beslissing tot
oorlogsvoering wordt aldus nimmer door het volk genomen: een club van
door niemand verkozen en in tegendeel door iedereen verwenste
potentaten (zij vormen 1 percent van de bevolking en bezitten 99
percent van de rijkdommen op aarde) heeft ons 'verschrikkelijk lot'
bezegeld. Het concentratiekamp waar wij allen zullen worden
omgebracht, wordt voorgesteld als een front waaraan wij onze plicht
moeten gaan vervullen, die erin bestaat onze vrijheid te verdedigen.
Wij zijn het zogezegd verplicht aan onze voorouders die met de prijs
van hun leven betaald hebben voor onze vrijheid en vandaag is het
onze beurt want het ogenblik is gekomen waarop een nieuwe storting
dient te gebeuren en uiteraard begrijpt iedereen dat wanbetalers niet
zullen worden geduld.
Wat aan de mensen
wordt voorgehouden aan deze kant van de frontlijn, wordt hen ook
voorgehouden aan de andere kant: ook aan de Russen wordt gezegd dat
zij het aan hun voorouders verplicht zijn om met hun leven hun
vaderland te gaan verdedigen aan het front. En aan de beide kanten
van het front slikt het volk de leugen van de potentaten die zich
dezer dagen te buiten gaan aan de executie van machts- en andere
wellusten in het gat van de EU dat Zwitserland is, met zijn banken
waar tot voor kort het goud der opgestookte joden achtergehouden werd
en waar jaarlijks een half biljard dollar aan drugsgeld witgewassen
wordt. En wie zei ook weer dat de verslaafden aan drugs en andere
medicamenten de slachtoffers zijn op het altaar van het gouden kalf
in 'vredestijd'?
(J.B.,
19 januari 2024)
17-01-2024
De toekomst wordt gewis nog zwarter
De
toekomst wordt gewis nog zwarter
Het
gouden kalf heeft zijn tent opgeslagen uitgerekend in het gat van de
EU waarover sociologieprofessor in Genève en Parijs en gewezen
VN-functionaris voor de mensenrechten Jean Ziegler in 1990 een boek
schrijft onder de titel: La
Suisse lave plus blanc.1
Deze
wasmachine wast meer bepaald jaarlijks 300 à 500 miljard dollar aan
drugsgeld wit. De maffia dicteert de wet die ervoor zorgt dat ten
koste van talloze mensenlevens winzucht op legale wijze en voortaan
ongeremd haar gang kan gaan.
Op
het Wereld Economisch Forum in Davos paraderen onze vorst en onze
premier samen met de oprichter van het WEF en tevens de uitvinder van
'the Great Reset', Klaus Schwab, en multimiljardair Bill Gates.
Bovenaan
op de agenda en genoemd als 's werelds grootste gevaar vandaag staat
'desinformatie'. Uiteraard is desinformatie voor de rijken niets
anders dan wat degenen vertellen op wiens kap zij teren en dat is de
waarheid. Maar de rijken bezitten tevens de media en haar
instrumenten, zoals het internet. Bill Gates doet er dan ook alles
aan om het net te voorzien van filters die deze allergrootste
bedreiging tenietdoen.
Tevens
aanwezig op het forum is Zelenski, die 's werelds beleggingen in
oorlogswapens wil aangezwengeld zien. Samen met de drugshandel biedt
de wapenhandel de meest lucratieve investeringsmogelijkheden.
Andermaal
John Heartfield: Krieg und Leichen,
die letzste Höffnung der Reichen.
Gezien de belangen die op het spel staan, zal voortaan de censuur
niets ontziend toeslaan. En reeds worden de verzen bewaarheid van
Heinrich Heine: Wo
man Bücher verbrennt, verbrennt man auch am Ende Menschen.
Jean Ziegler: Pourquoi il faut détruire le capitalisme ?
15-01-2024
Voodoo
Voodoo
Bovenop de toren van
de Paterskerk in Eindhoven staat in de plaats van een kruis een beeld
van het Heilig Hart. Een Heilig Hartbeeld toont een Christusfiguur
met het hart dat als het ware uit de borst naar voren stulpt terwijl
de wijsvinger van een hand van het beeld het orgaan als zodanig
aanwijst, aldus verwijzend naar het kruisbeeld met het met een lans
doorstoken hart. Aan de gevel van de Notre-Dame staat een beeld van
de cefalofoor (wat wil zeggen: de hoofddrager), Dionysius van Parijs,
die wordt afgebeeld met een afgehakt hoofd dat hij in zijn handen
draagt want aldus zou de derde-eeuwse martelaar na zijn onthoofding
op de Montmartre nog een eind weegs gegaan zijn tot in het huidige
Saint-Denis, de plek waar hij wilde begraven worden. De uit het
huidige Turkije afkomstige Sint-Niklaas wordt afgebeeld met aan zijn
voeten een kuip met daarin de drie kinderen die hij volgens een
legende opnieuw tot leven zou hebben gewekt nadat ze door een
herbergier waren vermoord en in de pekel gedaan. In de kroon van het
beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Fatima prijkt de kogel waarmee op 13
mei 1981 op paus Johannes-Paulus II een aanslag werd gepleegd;
volgens de inmiddels heilige paus zou de kogel afgewend zijn van
diens hoofd door toedoen van Maria die immers ook op 13 mei - in 1917
- in Fatima aan drie herderskinderen verscheen.
Waarom werden goden,
heiligen, engelen maar ook voorwerpen en dieren in alle tijden
wereldwijd massaal afgebeeld? Het antwoord op die vraag laat zich
onmiddellijk raden: men kan zich bezwaarlijk richten tot onzichtbaren
of afwezigen en daarom fabriceert men hen een lichaam van hout of van
steen waarvan men gelooft dat zij zich daarin dan incarneren. Op die
manier kan men vervolgens spreken tot de beelden om gunsten te
verkrijgen of allerlei hulp; men kan om voorspoed vragen, men kan
aanbidden en men kan dank betuigen.
Edoch, dit alles
wordt uiteraard pas mogelijk door tovenarij en tovenarij wordt door
de Bijbel verboden. Daarom ook ontketenden in 1566 de calvinisten in
de Lage Landen de beeldenstorm. Daarom verbiedt het jodendom het
uitspreken van de naam van God en wordt bij het lezen van de Thora
met het zilveren vingertje - yad (hand) - over de naam van de
Allerhoogste heen gesprongen. Daarom verbiedt de islam de afbeelding
van god maar ook die van mensen. Men kan aan een beeld waarvan men
gelooft dat het de belichaming van de godheid is, om gunsten vragen
maar tot die gunsten behoort bijvoorbeeld ook de oorlogszege, en dus
de dood van de vijand. Het gebed tot een beeld is derhalve niet zo
onschuldig als het lijkt, het beeld kan meer bepaald ook als
moordwapen worden ingezet.
Voodoo is een
religie die het beste bewaard werd op Saint-Domingue (het huidige
Haïti) waar vele Afrikaanse slaven werden heen gebracht gedurende de
eeuwen waarin het Afrikaanse continent werd leeggeroofd van
arbeidskrachten die in Europese kolonies op het Amerikaanse continent
in de plantages werden uitgebuit en er crepeerden. Voodoo zou een
verschrijving zijn van 'vous-deux' waarbij onduidelijk is waar dit op
slaat: goed en kwaad, god en mens of misschien ook wel: de afbeelding
(de pop) en degene die ze representeert. Middels zekere rituelen
wordt de pop bezeten van een geest en zo kan een afwezige middels de
pop aanwezig worden gemaakt. Aan de afwezige kunnen offers worden
gebracht maar hij of zij kan ook gefolterd worden of zelfs gedood.
Volgens bepaalde vorsers in de psychologie zou die praktijk ook
werken van zodra er geloof aan gehecht wordt door vooral het
slachtoffer: het volstaat dikwijls dat mensen weten dat anderen hen
kwaad willen doen, opdat zij het op de een of andere manier ook
daadwerkelijk zouden ondergaan.
Onwetendheid is een
van de meest te schuwen kwalen, ook al omdat wat niet gezien, gehoord
of gekend wordt, niet zomaar onbestaande is doch nieuwe vormen
aanneemt. Het Charles Bonnetsyndroom is een oogziekte die wordt
gekenmerkt door visuele hallucinaties doordat het netvlies blinde
vlekken heeft die dan door de hersenen worden opgevuld met
fantasiebeelden. Het gaat niet om een zieke geest die waanbeelden
heeft maar wel om een oogletsel waarbij blinde vlekken door gezonde
hersenen spontaan worden opgevuld met zelfgemaakte beelden (waarvan
dan onbewust verondersteld wordt dat zij wellicht de werkelijkheid
benaderen). Men ziet dan dingen die er niet zijn en wellicht vindt
ook het horen van stemmen die er niet zijn een analoge verklaring.
Het hebben van gedachten is heel duidelijk een bewust fabricaat van
misschien of helemaal niet bestaande dingen op het 'toneel' van de
geest, waarbij wie ze verzinnen dus ook goed weten dat ze niet echt
zijn. Men kan er wel geloof aan hechten in meer of mindere mate en de
sterkte van dat geloof kan ook beïnvloed worden door derden middels
insinuaties, verhalen, theorieën, zinnebeelden en nog vele ander
vormen van tovenarij. Teksten met gaten worden prompt opgevuld,
welhaast naar believen van de lezer. Verklaringen allerhande
vervolledigen zogenaamde feiten welke op hun beurt berusten op
getuigenissen van soms heel lang geleden en van dubieuze en vaak
helemaal onbestaande figuren. Gaten in de werkelijkheid die sowieso
reeds één groot gat is, worden opgevuld met het plaveisel van
dromen, angsten en verlangens, hoop, vermoedens en gezegsels, over
welke Stijn Streuvels schrijft in Zonnetij: W'en
verstaan malkaars gezegsels niet meer.1
Ons weten is op die manier onwetendheid, de zo hoogdravende
wetenschap, de religie van de nieuwe tijd, is toverij.
Tovenarij is in dit
verband het tevoorschijn brengen van wat er niet is maar wel zou
kunnen zijn: de belastingbetaler betaalt keurig zijn schulden aan de
staat omdat de belastingencontroleur zou kunnen komen maar of hij
effectief komt, weet de brave burger niet en zijn onwetendheid maakt
dat de macht van de tovenaar zich uitbreidt buiten zijn fysieke
aanwezigheid. Maar met het in de plaats komen van de
waarschijnlijkheid, daar waar ooit de waarheid zijn stek had, neemt
de praktijk van de tovenarij de ooit zo klaar en duidelijke wereld
van weleer in en op den duur wordt wat wij voor waar hielden zodanig
bedroomd met angsten en verlangens en nog duizend andere gezonde maar
ook zieke zieleroerselen dat van een onderscheid tussen realiteit en
fictie niet langer sprake kan zijn.
De voodoo-pop
verbeeldt niet alleen een afwezige maar wordt daaraan ook gelijk
zoals de geest gelijk wordt aan het lichaam en het woord aan zijn
betekenis. Als wij spreken zijn we ons er helemaal niet langer van
bewust dat het de taal is die haar gang gaat via toevalligerwijze
onze monden die haar instrumenten zijn. De taal die spreekt met onze
vele tongen precies zoals het vuur dat brandt met vele vlammen, de
theorieën die zichzelf volgens de autonoom geworden wetten van de
logica, de retorica of de rede los van ons ontwikkelen, de
wetenschappen over wiens resultaten wij geen zeg meer hebben en de
politiek die zich ontvouwt volgens een plan waar geen mens met zijn
verstand nog in de buurt kan komen. Zoals water glipt het ons
allemaal door de vingers, ontsnapt de werkelijkheid aan ons begrip,
worden wij poppen van louter stro bespeeld door tovenaars die er hun
ding mee doen.
Dat iets of iemand
'aanzien' heeft, betekent dat het ding of de persoon bekeken kan
worden, waaronder dan verstaan wordt: 'zonder afkeuring'. Edoch, als
het een persoon betreft, heeft die afkeuring niet per se te maken met
het adeldom van de betrokkene, ze kan ook slaan op zijn of haar
macht. Wie genoeg macht hebben, hoeven immers geen afkeuring te
vrezen omdat hun machtspositie sowieso respect afdwingt en wie
gevoeliger zijn voor recht dan voor macht, worden door machthebbers
vaak genadeloos afgemaakt omdat ze weigeren om te buigen voor het in
deze cultuur van de mammon heilige huisje van het privaatbezit dat
bijvoorbeeld toestaat dat wie geld hebben voor twee broden, het brood
opkopen van de armlastige hongerige dat ze dan gebeurlijk ook nog
geheel straffeloos kunnen weggooien. Dat laatste gebeurt overigens
dagelijks, bijvoorbeeld telkens waar intrinsiek waardevolle zaken
vernietigd worden om de marktprijs de hoogte in te jagen. Het
probleem van schaarste aan bijvoorbeeld voedsel wordt dan
ondergeschikt gemaakt aan het probleem van de winstmaximalisatie, wat
betekent dat winst wordt gemaakt ten koste van honger: de economie is
belangrijker geworden dan de mens, zijn werktuigen overheersen de
mens.
In humane
samenlevingen dwingen mensen respect af wanneer zij tot
medemenselijkheid in staat zijn en zij worden verfoeid van zodra zij
weigeren om met hun medeburgers rekening te houden: sociaal zijn
staat gelijk aan empathisch zijn en betrokken op het algemeen
welzijn. In de huidige westerse maatschappijen daarentegen wordt
respect afgedwongen middels louter macht: iemand heeft aanzien als de
auto waarin hij rijdt, de villa die hij bewoont of de kringen waarin
hij vertoeft, van macht getuigen of van geldbezit. Het respect dat
hij afdwingt, dwingt hij letterlijk af omdat hij een bedreiging vormt
voor al wie minder macht hebben dan hij; de rechtsstaat verbiedt hem
weliswaar om te moorden maar iedereen weet dat aan wie in ongenade
vallen bij de machthebbers, de toegang tot de wereld wordt
bemoeilijkt zo niet geheel verhinderd. En dit terwijl in onze
westerse maatschappijen het leven geheel door de wereld gechanteerd
wordt, zoals bij uitstek het probleem van de sans-papiers dat
illustreert.
Edoch, is het geen
enge gedachte dat een mens zijn aanzien moet ontlenen aan de vrees
die anderen voor hem moeten koesteren? Kan een mens die mens wil
blijven nog wel op aanzien azen wanneer hij weet dat hij dit pas
verkrijgt wanneer en in de mate dat hij voor degenen van wie hij
respect verlangt, een afschrikking betekent? En volgt daar niet uit
dat wie van goede wil zijn in de christelijke of in de humane
betekenis van het woord, door deze perverse gang van zaken
onvermijdelijk zullen getypeerd worden als 'niet bedreigend' of
'onschadelijk' en in één adem ook als 'zonder aanzien'?
De oorzaken van de
oorlogen die woeden in het verlengde van een concurrentiële,
kapitalistische economie moeten niet verder gezocht worden dan in de
genoemde feiten.
(J.B.,
14 januari 2024)
12-01-2024
Struisvogelpolitiek
Struisvogelpolitiek
Hebben
wij, mensen, nood aan goden aan wie wij ons dan kunnen opofferen?
Neen: de nood aan goden ontstaat pas in noodsituaties. Wel is het zo
dat het bestaan sowieso niet zonder een existentiële noodsituatie
gedacht kan worden: de confrontatie met het niet weg te werken lijden
en met de dood die alle mooie plannen, beloften en
geloofsovertuigingen ten spijt, het fatale eindpunt is en blijft van
alle leven zonder ooit ook maar enige uitzondering en zonder
zichtbaar teken dat dit ooit zal veranderen, voedt weliswaar de hoop
dat een redder er zal voor zorgen dat het allemaal anders is of wordt
dan zoals wij het ervaren. Maar de hoop is een wens en geen wil omdat
de wil pas kan bestaan waar ook de mogelijkheden aanwezig zijn om hem
middels daden ten uitvoer te brengen. En de utopie van de realisatie
van een eeuwig leven dat bovendien gevrijwaard blijft van leed mag
dan wel de motor zijn van onverdroten menselijke inspanningen: wij
worden geconfronteerd met de dystopie van een hel die de
contraproductiviteit van alle menselijk streven aan de kaak stelt.
Het is waar dat er zoiets als vooruitgang bestaat maar het is even
waar dat die vooruitgang zich beperkt tot het louter technische,
zelfs en vooral waar het de moraliteit betreft, terwijl die
technische vooruitgang lijkt betaald te worden met de ziel van het
morele. De vorm wordt complexer, de kwantiteit neemt toe en er worden
hogere toppen gescheerd maar de complexiteit blijkt een ideale
voedingsbodem voor het bedrog, het oplopen van de hoeveelheden gaat
gepaard met een teruglopende kwaliteit en ondanks zekere prestigieuze
verwezenlijkingen moeten wij steeds vaker opkijken tegen catastrofale
ontwikkelingen en algehele ontmenselijking. De groei is leuk maar
noodzakelijk eindig en daarom brengt hij hoe dan ook de aftakeling
mee. Bezit, consumptie en genot worden vanzelfsprekend
gemaximaliseerd maar dat gebeurt nimmer zonder dat ook de
hoeveelheden niet meer weg te werken afval toenemen die steeds minder
leefbare ruimte overlaten. Het is een verborgen tragiek dat mensen
wanneer zij opgroeien, gedurende de opvoeding en de scholing, in
feite een wereld voorgespiegeld krijgen die steunt op het
vooruitgangsgeloof of zelfs op het geloof in een eeuwig leven,
waarbij zowel zijzelf als de wereld als zodanig als vanzelfsprekend
bezig zijn aan een klim die uitmondt in de extase van een voltooiing,
al wordt het ook nooit echt duidelijk wat die finale (die geen einde
kennen zou) dan wel mag inhouden, terwijl opvoeders er zo makkelijk
mee weg komen het volledige levensbeeld als het ware halverwege
doormidden te hakken en aldus de eigenlijke waarheid van de finale,
die alleen maar een neergang en een fatale ondergang kan zijn die
slechts kan uitmonden in de dood, zomaar te verzwijgen.
Aan
een neergang is de wereld momenteel toe en zoals altijd wordt die
neergang getekend door een dictatuur die zich zoals altijd opricht in
zijn theatrale dwaasheid. Een dictatuur, een fascisme of zelfs een
totalitair systeem in al zijn rampzaligheid. Men kan er heel lang
over nadenken hoe verstandige en bekwame lieden het dan verdragen
kunnen dat quasi alle machtsposities in geen tijd worden bezet door
populisten, praatjesmakers, opportunisten, megalomanen en criminelen
van alle allooi maar een antwoord op deze verstomming blijkt heel
moeilijk te formuleren. Uiteindelijk valt de macht in handen van een
demon die het systeem vertegenwoordigt van de absolute duisternis:
terwijl beschaafde maatschappijen open zijn en transparant en zij
dankzij de viering van het woord, de logos of de rede, het recht doen
spreken inzake het morele maar ook met betrekking tot de waarheid van
de kennis, zodat zij met recht en rede verlicht worden genoemd,
regeert fascisme in duisternissen die worden gefabriceerd door een
dwingende omerta bekrachtigd met de gruwel van terreur. Het zijn niet
langer rechters die de orde handhaven door het aan het licht brengen
van de gang van zaken onder het toeziend oog van principieel elkeen:
verzwegen wetten welke verondersteld worden onmiddellijk gekend te
zijn, worden opgelegd middels de terreur van een zich verschuilende
bende die immer zonder vorm van proces en ook zonder waarschuwingen
toeslaat om haar heerschappij te vestigen, te handhaven en nog uit te
breiden. De bende heerst door iedereen in de gaten te houden en in de
tang en zij doet dat zonder zelf gezien te worden, precies zoals de
lafaards en de pesters handelen. Zij veroordeelt wie haar niet zinnen
op geheel arbitraire wijze en zij executeert dan ook meteen haar
tegenstanders zoals maffiabendes dat doen: men vindt hun slachtoffers
eender waar omgebracht en zo dienen deze ongelukkigen meteen als
middel tot afschrikking voor wie zich alsnog overgaven aan de
politiek der struisvogels.
Struisvogels,
aldus kon men de huidige westerse bevolking nu wel typeren. De mensen
willen het niet weten dat wat op de televisieschermen afgespeeld
wordt, misschien wel heel strikt moet worden onderscheiden van de
fictie waarmee menigeen zichzelf zo graag verdooft maar ook
vergiftigt. De dood van de oorlog is niet ver meer af, het vuur
breidt uit zoals dat bij natuurbranden het geval is in tijden van
grote droogte en insgelijks blijkt blussen onbegonnen werk omdat vuur
nu eenmaal loopt en uitbreidt want dat is nu eenmaal de natuur van
vuur, zoals het de natuur van water is dat het naar de diepste plek
loopt, feilloos.
(J.B.,
12 januari 2023)
11-01-2024
Over het jodendom (herhaling)
Over
het jodendom
1.
Beknopte historiek
Van
oudsher hebben mensen zich gevestigd in vruchtbare gebieden, in
streken waar water is en zon en zo ligt in de Oudheid, zo'n vier
duizend jaar voor Christus, de wieg der beschavingen in drie
stroomgebieden in het Midden-Oosten, de Levant of het land van de
opgaande zon. Op de plek waar de
delta van de Nijl gelegen is, situeert zich het oude Egypte. De
Harappa of de Indusbeschaving ontwikkelde zich rond de Indus met zijn
vele bijrivieren. En in het zogenaamde land van melk en
honing, het tweestromenland of Mesopatamië waar de Tigris
en de Eufraat lopen, was er de beschaving van Sumer of de Sumerische
beschaving, de plek vanwaar de Joden stammen.
Volgens
de Bijbelse ontstaansgeschiedenis van het jodendom schiep God Adam en
Eva en zij hadden naast Kaïn en Abel nog een derde zoon, Set
genaamd, die de vader werd van Methusalem, wiens zoon Lamech was en
diens zoon was Noach. Naast Cham en Jafet was ook Sem een zoon van
Noach - Sem zou zijn naam gegeven hebben aan de Semieten, zoals de
Joden ook worden genoemd (ofschoon een andere uitleg aangeeft dat het
Semitisch alleen maar naar een taalgroep verwijst). Sem was een
voorvader van Abraham, de gemeenschappelijke stamvader van Arabieren
en Joden.
De
Joden kennen een lange, bloedige voorgeschiedenis van machtsstrijd om
de troonsopvolging, te beginnen bij het Verenigd Koninkrijk Israël
of het Twaalfstammenrijk dat gesticht werd door Saul in Kanaän in
1030 voor Christus. De zoon van Saul, Isboset, verloor de troon aan
een hofdienaar uit de stam Juda, die koning David werd. Diens zoon
werd koning Salomo die het Tienstammenrijk regeerde. Uit de overige
twee stammen, die van Juda en Benjamin, ontstond het koninkrijk Juda.
Tussen
79 en 94 na Christus schreef Flavius Josephus in het Grieks de
volgens hemzelf complete Joodse Geschiedenis (Ioudaïkè
Arkhailogia ofAntiquitates
Judaicae).
De oorlogszuchtige Joden zouden rond Palestina geleefd hebben tussen
tussen
536 voor en 73 na Christus en in Judaea (toentertijd een Romeinse
provincie) vanaf 44 na Christus. Over de jaren daarna (van 66 tot 73)
vertelt Flavius Josephus in een ander werk, getiteld: De
Joodse oorlog tegen de Romeinen.1Dat
werk handelt over de verwoesting van Jeruzalem en van de tempel.
Vooraleer
zij tempels bouwden, kwamen de Joden onder Gods hoede samen in een
verplaatsbare ontmoetingstent, de tabernakel, gebouwd rond een
heilige kist, de Ark van het Verbond, waarin de twee stenen platen
met daarop de tien geboden, door Mozes van Jahweh zelf ontvangen op
de Sinaï tijdens de uittocht der Joden uit Egypte, bewaard werden.
Op die uittocht en gedurende hun oorlogen droegen de Joden Jahweh met
zich mee (als een licht dat boven de ark zweefde) om die desnoods
naar het front te sturen in de hoop aldus te zullen overwinnen.
Edoch, de Filistijnen maakten de ark buit en ofschoon aangenomen werd
dat de ark nadien in de tempel werd bewaard, is het onduidelijk wat
er verder mee gebeurde.
De
eerste tempel werd gebouwd door koning Salomo tussen 1000 en 900 voor
Christus en hij werd verwoest door de Babylonische koning
Nebucadonozor II in 586 voor Christus. De tweede tempel, de tempel
van Herodes, werd gebouwd in 515 voor Christus door de stadhouder van
Jehud, Zerubbabel; hij werd pas in 64 na Christus voltooid en amper
zes jaar later, in 70 na Christus, verwoest door de Romeinse keizer
Titus - een overblijfsel daarvan is de Westmuur of de Klaagmuur.
De
eredienst werd voortaan in de synagogen gehouden en men gelooft dat
de resten van de tempel zich bevinden onder het tempelplein op de
tempelberg waarop nu twee moskeeën staan: de zevende-eeuwse
Rotskoepel (waar Mohammeds hemelvaart plaatsvond) en de
achtste-eeuwse Al-Aqsamoskee. De tempelberg werd in de oudheid
bovenaan vlak gemaakt om gebruikt te worden als dorsvloer en dorsen
betekent dat het kaf van het koren wordt gescheiden, wat op deze plek
ook zou gebeurden met betrekking tot het mensdom, na het armageddon,
op het einde der tijden.
De
Joden en de Mohammedanen vechten om Jeruzalem, op de dorsvloer die de
tempelberg is, waar aan het begin der tijden het kaf gescheiden werd
van het koren en waar dat aan het einde der tijden opnieuw gebeuren
zou met betrekking tot het mensdom. En dat verschrikkelijke bijgeloof
heeft ervoor gezorgd dat die bloedige strijd ook vandaag in alle
hevigheid blijft doorgaan en zelfs nog uitbreiding neemt met slechts
het uitzicht op een nieuwe wereldoorlog.
De
Ark van het Verbond slaat op het verbond dat Jahweh via Mozes sloot
met zijn volk dat onder de goddelijke gratie zou vallen mits het de
wet van Mozes zou naleven - nadat het ten tijde van Noach gestraft
werd met een zondvloed die, als wij de klimatologen mogen geloven,
heel binnenkort aan een heruitgave toe is. Edoch, een herhaling van
die ramp zou in tegenspraak zijn met de belofte dat dit nooit meer
zou gebeuren in het zog van de goddelijke vergeving ten teken waarvan
toentertijd aan de hemel voor het eerst een regenboog verscheen,
vandaag symbool van de verdraagzaamheid jegens de verscheidenheid
onder de mensen.
Dat
dit alles beslist louter bijgeloof is, kan blijken uit het feit dat
dergelijke verzinsels in geen geval kunnen stroken met de
werkelijkheid maar het geloof is hardleers en om bijvoorbeeld te
kunnen verklaren waar Adams zonen hun vrouwen vandaan haalden, (men
kan het niet gekker bedenken), ontwikkelde men de theorie van de
preadamieten, de mensen die geleefd moeten
hebben voor Adam - hun bestaan moet immers verklaren hoe de zonen van
de eerste mensen aan hun vrouwen kwamen.2
Zo ook waren de hemelvaart van de Heer en die van zijn (immers
onbevlekt ontvangen) moeder verklaringen waarom niemand op aarde deze
onsterfelijke mensen ooit nog tegen het lijf is gelopen.3
Zoals
oorlogende primitieve stammen hun totem met zich mee droegen om hun
veiligheidsgevoel te garanderen, zo werd met de Ark des Verbonds
gezeuld van strijdperk naar strijdperk omdat men geloofde dat Jahweh
zelf er op zetelde, dat Hij aldus zijn dappere soldaten vergezelde en
bijstond: de Ark garandeerde de zege over de meest gevreesde vijanden
en zij was aldus het geheime en het meest krachtige wapen van het
uitverkoren volk. Vandaag wil men nog altijd de tempelberg innemen en
de verloren geraakte Ark onder het graniet van de rots vandaan halen
maar in feite koestert men een heel ander wapen, diep onder de grond,
in de kelders waar geen mens mag komen - het wapen mede verzonnen
door een man van joodse komaf die luistert naar de naam van Albert
Einstein.
Zoals
men de naam van God niet ijdel mag gebruiken, zo ook zwijgt men in
alle talen over de bom die, eenmaal gelanceerd, er zal voor zorgen
dat de Vierde Wereldoorlog met stenen zal worden uitgevochten, zoals
Einstein zelf het stelde. De geleerde was overigens pacifist,
socialist en antizionist en hij bedankte voor de eer toen hem het
presidentschap van Israël werd aangeboden na de dood van Chaim
Weizmann.
Weizmann,
de eerste Israëlische president, was wel een zionist. Het zionisme
is als ideologie en nationale beweging ontstaan op het einde van de
negentiende eeuw vanuit een heimwee van de Joden naar een thuisland
sinds zij ballingen waren reeds ten tijde van de Babylonische
overheersing: zij wilden zich gaan vestigen waar ooit de stammen van
Juda en Israël leefden, namelijk bij Jahweh zelf, waar koning David
zijn graf heeft, waar het Laatste Avondmaal plaatshad en waar Maria
stierf, namelijk in Jeruzalem op de Tempelberg, ook de berg Sion of
Zion genaamd.
De
Zionistische Wereldorganisatie, gesticht door Theodor Herzl en Max
Nordau, reageerde op het antisemitisme maar werkte het ook in de
hand. Zij wilden een joodse staat oprichten en wat betreft de locatie
dachten zij vooral aan ons
onvergetelijk historisch thuisland Palestina
en aan (het dun bevolkte) Argentinië. Herzl wilde de joodse
huisvesting als een soort kolonie in een vreemd land omzichtig doen
verlopen want
het komt regelmatig voor dat de regering, daartoe geprest door de
zich bedreigd voelende bevolking, een verdere toevloed van joden
verhindert.
Hij wilde het doen onder Europees protectoraat. "De
Joden (...) zullen hun eigen staat krijgen (en)leven
als vrije mensen op onze eigen grond, en vredig sterven in onze eigen
woningen. De wereld zal bevrijd worden door onze vrijheid, verrijkt
worden door onze rijkdom en versterkt worden door grootheid..."4
Met
de 'utopische' roman Altneuland(1902)
maakte Herzl het zionisme aannemelijk ("Wij
zullen er voor Europa een bruggehoofd naar Azië vormen, een bolwerk
van de Beschaving tegen de Barbarij"5)
maar hij zag de autochtone Arabieren over het hoofd: "Men
moet de plaatselijke bevolking geen werk geven" (tenzij:)
"het
droogleggen van moerassen en het uitroeien van slangen".
(Daarna moet men ze) "ongemerkt
over de grens zetten".6
Herzl
kon Chamberlain winnen voor de idee om de joodse staat in Oeganda te
vestigen maar hij overleed in 1904 en op zijn graf in Jeruzalem leest
men: "Wenn
ihr wollt, ist es kein Märchen".
Het jaar daarop viel de keuze op het grondgebied Palestina dat in
twee verdeeld werd. Maar sommige Joden veroordelen Herzl's droom als
een dwarsbomen van Gods plannen met zijn uitverkoren volk.
Na
het einde van W.O.II met de moord op zes miljoen Joden in de
concentratiekampen en de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki op 6 en
9 augustus 1945 met een kwart miljoen doden en nog eens zoveel
slachtoffers ingevolge de stralingsziekte, werd in 1948 Israël
gesticht dat reeds in 1966 beschikte over atoombommen - vandaag zo'n
negentig stuks. momenteel positioneren zich naar aanleiding van de
oorlog een aantal Amerikaanse vaartuigen in het oostelijk deel van de
Middellandse Zee en dat zijn geen vissersboten.7
3. Op weg
naar het 'beloofde' land: utopie en werkelijkheid
Men zou het joodse volk
doorheen de geschiedenis kunnen vergelijken met een thuisloos kind
dat gedoemd is om op straat te leven, rond te zwerven en te leven van
allerlei klusjes her en der waardoor het weliswaar behendig en
zelfredzaam werd en heel wat kennis verzamelde over de vele plekken
waar het geweest is maar tegelijk bleef kampen met een diepe heimwee.
Het werd uiteindelijk door een rechter toegewezen aan een pleeggezin
dat het stiefmoederlijk behandelde, of eerder nog: een placebo-thuis
waarmee het in de clinch ging toen de jaren van volwassenheid het
naar onafhankelijkheid en vrijheid deed verlangen.
Er zijn volkeren die van
nature nomaden zijn en die ook niet liever willen dan rond te
trekken, zoals bijvoorbeeld de Roma, de 'bohemiens' (i.e.: van
Bohemen) die eertijds 'zigeuners' werden genoemd, trekkers van dorp
naar dorp, begaafde muzikanten met huizen op wielen die tot voor kort
als foorkramers onze kermissen opluisterden - nu stilaan overgenomen
door grote bedrijven. Interessant is hier dat het woord 'zigeuner'
verwant blijkt met het Engelse 'gipsy' en het Spaanse 'gitano',
verwijzend naar het woord 'Egyptisch', waaruit etymologen afleiden
dat de Roma wellicht verwant zijn met de (zeshonderdduizend of
volgens de Bijbel twee miljoen) joden die in 1313 voor Christus na
hun Exodus of uittocht uit Egypte (waar ze gedurende vier eeuwen
gevangen waren) veertig jaar lang ronddoolden in de woestijn, op zoek
naar het hun door Jahweh 'beloofde land'. De twee vrouwen met de
witte hoofddoek ('bern' genoemd) links onderaan op het middenpaneel
van 'De hooiwagen' van Jeroen Bosch uit 1515 (die daarmee Jesaja
40:6-7 illustreert) zijn Roma-vrouwen. Links naast de hooiwagen,
achter de hoogmoed symboliserende paus en de keizer te paard, zijn
overigens ook joden afgebeeld met in hun midden de Antichrist:
ofschoon hij vereenzelvigd werd met de Romeinse keizer Nero, die
'zwanger was van een worm', geloofde men dat hij een jood moest zijn.
Samen met de joden werden de Roma die het transport naar Polen misten
waar zij als slaven werden ingezet, door Hitler in concentratiekampen
in Bełżec,
Sobibór en Treblinka uitgemoord. Dat lot deelden allen
die niet beantwoordden aan het racistische ideaalbeeld van een
waanzinnige utopie die aan zes miljoen onschuldige mensen het leven
kostte.
De daadwerkelijke
verwezenlijking van een (politieke, religieuze of nog andersoortige)
utopie blijkt overigens doorheen de hele geschiedenis het recept bij
uitstek voor het welslagen van gigantische catastrofen met in hun zog
onnoemelijk menselijk leed, oorlogen en genocides maar kennelijk kan
de mens het in zijn hoogmoed niet laten om aan de werkelijkheid zoals
zij is, zijn waanzin op te dringen. De katholieke kerk met haar
'heilige' missies die het kolonialisme moesten verkappen en de door
megalomanie gedreven rooftochten in alle continenten, sinds haar
bestaan doorheen de ganse geschiedenis met als voorbeeld uit de eigen
historie de droom van de door grootheidswaan gedreven vorst Leopold
II met een Afrikaans land waarvan hij de bevolking decimeerde om zich
eerst met ivoor en vervolgens met rubber persoonlijk onnoemelijk te
verrijken; de moordenaars van de autochtone bevolking van het
Amerikaanse continent in het zog van Christoffel Columbus; de
fundamentalistische islam met haar zending die de onderwerping wil
van alle mensen...
Plato's Republiek
of ideale staat was een aristocratie - de ganse werkelijkheid was in
zijn opvatting een schaduw van volmaakte (na te volgen)
ideaalbeelden, een onderneming die uiteraard tot mislukking is
gedoemd. Bij Plato gaat het om de verwezenlijking van een
verstandelijk gepland ideaal zoals onder meer het communistische. In
de vierde eeuw beschreef Augustinus' de ideale aardse staat (civitas
terrena) naar het model van de godsstaat
(Civitas Dei).
Thomas Morus' Utopia
uit 1516 is een fantasie van een collectivistisch ideaal land in de
verwezenlijking waarvan hij uiteindelijk zelf niet geloofde. De
utopieën die de revue passeren zijn niet te tellen, de dystopieën
daarentegen verwezenlijken zich kennelijk met een verbluffende
voorspelbaarheid - het best gekende voorbeeld is uiteraard George
Orwells 1984. Maar
we moeten bij het onderwerp blijven: ook Israël is een poging tot
verwezenlijking van een utopie, zoals geformuleerd door Theodor
Herzl, eerst in zijn essay Der Jodenstaat van
1896 en vervolgens in zijn roman Altneuland
van 1902, geschriften die in het licht van de huidige opflakkering
van de Israëlische kwestie enige aandacht verdienen.8
De
ondertitel van Herzls opstel luidt: Versuch
einer modernen Lösung der Judenfrage - in
vertaling: Poging
tot een moderne oplossing voor het jodenprobleem. Het
was ongetwijfeld deze verzuchting die Hitler spottend parafraseerde
met het gebruik van de term 'Endlösung'of
'Finale
oplossing' waarmee
hij niets minder bedoelde dan de 'Vernichtung'of
de 'uitroeiing'van
de joden.
Toen Herzl zijn essay schreef, was de Holocaust nog ver
af maar de joden die toentertijd vooral in tsaristisch Rusland
verbleven, waren (tussen 1881 en 1905) slachtoffer van de zogenaamde
pogroms of een soort van vervolgingen of razzia waarbij bijvoorbeeld
de huizen platgebrand werden, zoals ook gebeurde met de woningen van
de zwarten, meer bepaald om hen te onderwerpen, ten tijde van het
ivoor- en rubberschandaal in de Congo onder Leopold II.
In Rusland (vooral in Oekraïne) stierven duizenden
joden en ook na de Oktoberrevolutie van 1917 werden in de Russische
burgeroorlog honderdduizend joden vermoord door de anticommunisten -
de 'Witten', namelijk de grootgrondbezitters en de adel die hun
privileges niet wilden afstaan, precies zoals dat gebeurde in het
verzet tegen de abolitionisten in de Amerikaanse burgeroorlog van
1861 tot 1865. Berucht is de pogrom van 1905 in Jekaterinoslav
waarbij vele joodse kinderen werden omgebracht. Honderdduizenden
joden emigreerden daarop naar de V.S.
De
geschiedenis staat echter bol van de massamoorden op de joden:
tijdens de Babylonische ballingschap vanaf 597 voor Christus werden
de joden uitgemoord, in 1011 moorden de Moren hen uit in Córdoba, in
1033 en ook in 1276 in Fez in Marokko, in 1066 in Granada alsook
tijdens de Kruistochten, in 1291 in Bagdad, in 1309 in het
Nederlandse Born, tijdens de pestepidemie van 1348-'49 werden zij
vals beschuldigd de pest te verspreiden met navenante vervolgingen in
heel Europa (ook in Brussel), in 1465 werden àlle joden in Fez
vermoord, in 1506 was er in Lissabon een pogrom tegen joden op bevel
van Dominicanen met duizenden doden, in 1679 maakte een pogrom in
Jemen tienduizend doden (de joden werden daar in de woestijn
gedreven), in 1790 in Tétouan in Marokko, in 1819 in Duitsland,
daarna in Odessa door Grieken en Russen, in 1834 in Safed in
Palestina, in 1881-'84 in Rusland, in 1888 in Iran, in 1903 tot 1906
opnieuw in Rusland, onder meer in Odessa waarvan de latere
Israëlische premier Golda Meïr als klein meisje een trauma opliep,
in 1907 in Casablanca in Marokko, in 1910 in Iran, in 1912 in Fez, in
1919 in Catalonië en verder in Oekraïne (1919-1920), Palestina
(1929), Turkije (1934), Duitsland (de Reichskristallnachtvan
1938), de beruchte moordpartij op joden die met metalen staven de
schedel werden ingeslagen in Litouwen (1941), Bagdad (1941), Polen
(1946), talloze pogroms in de Arabische wereld na het uitroepen van
de joodse staat van 1948 tot 1954. De verzuchting van Herzl, het
verlangen naar een thuisland en een veilige haven, is meer dan
begrijpelijk.10
5. Theodor
Herzls zionisme, het Russische antisemitisme en de geschiedenis van
de Protocollen van de wijzen van Sion11
In
West-Europa werden de joden vervolgd en zij vluchtten naar Rusland
waar zij (geregelde vervolgingen ten spijt) thuis waren van in de
vroege middeleeuwen en wel in die mate dat in de elfde en twaalfde
eeuw een wijk van Kiev de joodse stad werd genoemd. Edoch in 1881
werden zij valselijk beschuldigd van de moord op tsaar Alexander II
waarna zij vervolgd werden: hun huizen werden platgebrand, zij werden
vermoord, niet toegelaten tot scholen en hogere beroepen, in 1886 uit
Kiev verbannen, in 1891 uit Moskou verbannen en in 1892 kregen zij
ook nog verbod op verkiezingsdeelname. Toen de communistische
revolutie broedde, gebruikte de geheime politie van de tsaren, de
ochrana, met de bijstand van de Russisch-Orthodoxe kerk, het
antisemitisme als wapen tegen de
revolutionairen die zij ervan beschuldigden een complot te smeden
tegen de christenen en dat trachtten ze te bewijzen middels een
geschrift, de zogenaamde Protocollen van
de wijzen van Sion.
Het gaat om een fictief
verslag van een vergadering in Bazel in 1897 van complotterende
zionisten die het christendom zouden willen vervangen door de joodse
wereldheerschappij.
Het jaar voordien, in
1896 publiceerde de zionist Herzl inderdaad zijn essay Der
Judenstaat en daar omtrent plande hij ook
vergaderingen met gelijkgezinden maar dat handelde helemaal niet over
een joodse wereldheerschappij doch over de zoektocht naar een joods
thuisland teneinde eindelijk komaf te kunnen maken met de (in de
voorgaande aflevering van deze reeks vermelde) lange geschiedenis van
wereldwijde vervolging.
Dat de Protocollen een
vervalsing waren, bleek vrijwel onmiddellijk: iedereen kan nagaan dat
zij een quasi letterlijk plagiaat zijn van een oudere tekst gericht
tegen Napoleon III waarin deze keizer werd vervangen door 'de joden'
en Frankrijk door 'de wereld'. De vervalsing gebeurde door de
ochrana, de geheime politie van de tsaren.
De hocus pocus of hoax
zat, meer in detail, als volgt in elkaar. De oudere tekst waarvan zij
geplagieerd werden, dateert van 1864 en is van de hand van Maurice
Joly (1829-1878). Volgens Umberto Eco is die tekst op zijn beurt een
afschrijfsel van een werk van Eugène Sue (1804-1857) dat tevens
andermaal geplagieerd en aangepast werd, namelijk in 1868 door Herman
Goedsche. Over de authenticiteit van deze ontmaskerende bronnen kan
men overigens alle info vinden op het internet.
Niettemin ging deze
tekst een eigen leven leiden en werd hij wijd en zijd vertaald en
uitgegeven door antisemieten, vooral Islamieten en zo bijvoorbeeld
wordt ernaar verwezen als naar een 'historisch document' in het
handvest van de Palestijnse terreurbeweging Hamas. De Duitse uitgave
van 1922 kwam Hitler en zijn NSDAP goed van pas en vanaf 1967
verspreidden onder meer antisemitische islamitische fundamentalisten
zoals Faëz Ajjaz in Libanon, Syrië en Saoedi-Arabië de tekst om de
Jodenhaat aan te wakkeren. Faëz Ajjaz zou ook banden hebben met
extreemrechts in Vlaanderen, waar in 1941 Lannoo in Tielt de
Protocollen
uitgaf.
De vervalsing wordt
tevens benut in de New Age-beweging door de fantast-evangelist Robin
De Ruiter met onder meer zijn in 2017 verschenen trilogie De
13 satanische bloedlijnen: de oorzaak van veel ellende en kwaad op
aarde, een fantasie over de Illuminati of
de op wereldmacht beluste, complotterende joden en vrijmetselaars,
veelvuldig vertaald in het Engels, Duits, Frans, Spaans, Turks en
Russisch. Zij worden vaker geïdentificeerd met de bankiersfamilie
Rotschild die Hitler nog zou hebben geholpen met zijn Holocaust. Naar
deze potentaten werd ook verwezen in de zogenaamde complottheorieën
naar aanleiding van de politieke perikelen omtrent de
coronapandemie.12
6. Der
Judenstaat
De oorspronkelijk
titel van Herzls Der Judenstaat luidt: Gericht
aan de familie Rothschild maar de Rothschilds verwierpen
Herzls plan. Het pamflet is een basistekst van het Zionisme en
betreft de stichting van een onafhankelijke joodse staat in de
twintigste eeuw in Palestina waar de joden vandaan komen. Dit vanuit
de noodzaak om aan de joden die dat wensen een thuisland te geven
waar zij in vrijheid en vrede kunnen leven op hun eigen grond in
plaats van in Europese ghetto's, wat niet anders kan in gevolge het
antisemitisme. Maar Herzl voorzag dat het inplanten van een joodse
kolonie weerstand zou oproepen bij de autochtone bevolking van
Palestina en achtte het daarom noodzakelijk om deze onderneming te
laten plaatsgrijpen onder Europees protectoraat teneinde de
soevereiniteit van het joodse volk te kunnen verzekeren. De Engelsen
wilden zich inzetten om de stichting van Israël te steunen, wat
vastgelegd werd in de Balfour Declaration van 1926,
waarin staatssecretaris Arthur Balfour zijn steun betuigt aan Lord
Rothschild van de Brits-Joodse Gemeenschap. Nadat zich in de jaren
dertig al joden waren gaan vestigen in Palestina met inderdaad de
voorziene Arabische revolte van 1936-'39 tot gevolg, moesten de
Britten de verdere instroom van joden afremmen. Na de Tweede
Wereldoorlog, in 1948 volgde de daadwerkelijke stichting van de staat
Israël.13
2
Deze theorie werd
ontwikkeld door Bijbelcriticus en Hugenoot Isaac La Peyrère
(1596-1676) die zich hiervoor baseerde op "Thesaurus
temporum" van
de Franse protestantse humanist Josephus Justus Scaliger
(1540-1609).
3
Dat Onze-Lieve-Vrouw onbevlekt ontvangen is, betekent dat immers zij
niet bevlekt was met de erfzonde die volgens het eerste Bijbelboek
Genesis de mens sterfelijk heeft gemaakt.
9Voor
de oorspronkelijke tekst, zie: THEODOR HERZL, DOCTOR DER RECHTE, DER
JUDENSTAAT. VERSUCH EINER MODERNEN LÖSUNG DER JUDENFRAGE,
LEIPZIG UND WIEN 1896, M. BREITENSTEINS VERLAGSBUCHHANDLUNG, WIEN,
IX., WÄHRINGERSTRASSE 5:
https://de.wikisource.org/wiki/Der_Judenstaat
Strijders voor eerlijke landbouw worden gecriminaliseerd terwijl aan het licht komt dat genetisch gemanipuleerde gewassen een gevaarlijk virus bevatten - zie: