Sinds afgelopen weekend sukkel ik terug met felle tandpijn dus probeer ik maadagochtend naar de tandarts in C te bellen voor een afspraak maar er wordt niet opgenomen.  L heeft een dagje vrij maar wou ook wel naar C want was dringend aan een nieuwe telefoon toe. 

Als we in C aankomen blijkt het hier een hekseketel van jewelste, de fiestas patronales zijn begonnen en vandaag maandag was het één van de hoogtepunten van deze fiestas die bijna 2 weken duren, heel wat winkels enz zijn dicht dus ook de tandarts maar L kan toch haar nieuwe gsm vinden in een locutorio aan een zacht prijsje.  Maar daarmee is mijn tandpijn nog niet weg en ik beslis een poging te doen in Altea bij een tandartsen centrum waarvan ik wel goede commentaar had gehoord ILC Dental; 

De receptioniste laat me een vragenlijst invullen en is verwonderd dat ik geen spaanse naam heb want ze vond mijn spaans en uitspraak zo goed dat ze niet had gehoord dat ik geen spanjaard was.

Ik mag op consultatie tussen 2 andere patienten en de tandarts vermoed dat de steeds weerkerende ontstekingen komen van een stuk afgebroken wortel van een getrokken kies van bijna 10 jaar terug.  Ik krijg een afspraak voor woensdag 13u15 om dit stuk wortel en men tandplak te laten verwijderen.

Normaal moest ik woensdags naar de gitaarles bij Victorio maar ik bel af want wil niet nat in het zweet bij de tandarts arriveren na de les.  Zijn notenbalkoefeningen die ik kreeg komen mij trouwns de strot uit en ik vermoed niet dat ik nog ga langer lessen volgen bij hem.

Smiddags komt Th een zwemmeke doen en hij leest wat in zijn spaanse leerboeken ter voorbereiding van zijn tripke naar Chili.

Dinsdagmorgen ging Mick normaal langskomen om is te kijken naar de zwembadfilter en bijhorende hevel waar soms elektriciteit op blijkt te zitten maar hij heeft eerst nog een ander klusje te doen bij iemand die zonder warm water zit en het loopt uit.  L vraagt om terug naar C te gaan want krijgt haar data niet overgezet op haar nieuwe samsung en in de locutorio waar ze hem kocht gingen ze helpen als het moest. 

Ik installeer me wat verder op een bank in de schaduw en bekijk de mensenmassa die hier passeert op weg naar een plekje op het strand waar ze als sardientjes onder een fel gekleurde parasol willen gaan liggen bakken.  Alle soorten modellen paseren de revue, de hangbuiken zijn niet te tellen en ik beslis maar zelf een wandelingske te doen tot aan de 2de hands boekenwinkel waar ik kijk of er geen gidsen zijn om Th in Chili op de goede weg te helpen..

Na 3 u wachten, is L haar tel grotendeels klaar en kunnen we huiswaarts rijden, in de avond komt men nog de zak hondeneten en nieuw hondenbed leveren die ik bestelde online; het bed ter verkoeling is geen succes en X ligt er bijna nooit op dus dat verhuist naar buiten.