Zaterdagavond komt er wat wind opzetten en lijkt het wat af te koelen maar het is slechts de voorbode van nog warmere lucht uit het zuiden.  Als ik snachts rond 3 u opsta voor een plasje en X ook buiten wil lijtk het wel of de verwarming opstaat; de termometer toont 33 grados midden in de nacht dus doe ik een plonsje in de pool maar veel wordt er niet geslapen.

Na de drop off van L om 7u30 doe ik een klein toerke met X en daarna met de scoot naar de pueblo voor een doos Magnum friscos.

Als ik daarna de plekken check thuis waar ik rattevergif had gelegd zie ik dat deze er nog ongeroerd bijliggen, ik ga een kijkje nemen in de kelder onder het jacuzzihuis waar ik de nog intacte lijmplaatval had gelegd en ruik een duidelijke kadavergeur en jawel het is bingo, daar ligt ze de dikke rat die X gek maakte de laatste weken.  Ze plakt goed vast deze keer en blijkt al morsdood dus schuif ik gans de handel in een plastiek zak en breng dit naar de afvalcontainer.

De temperaturen binnen lopen op tot 35 grados en ik laar de airco even draaien want buiten zitten is geen optie want als je 2x met je ogen knippert plak je van het zweet.

Dus oefenen we wat op de nieuwe gitaar, zwemmen, halen L af, kijken naar de tour en de finale van het WK vrouwenvoetbal waar de hollandse manwijven op hun donder krijgen van de US lesbienas.

We wachten tot na 21 u voor we nog een wandelingske met X doen ook al is het dan nog steeds 35 grados. Iets voorbij het bronneke van Santa Ana kom ik een jong koppel tegen met 2 kleuters en een mooie Podenco pup.

Ze vragen me in het engels met zwaar US accent of ik hun hondje al eerder zag want ze hebben hem gevonden thuis aan hun zwembad.  Het blijken een familie russen te zijn, zij een opvallende mooie verschijning, korte blonde lokken met slanke lange benen en een stel koplampen die duidelijk een serieuze opgrade kregen, ze heeft een bikinietje aan die nog dateert van voor haar borstvergroting denk ik zo en verder enkel een kort doorschijnend hemdje dus hoe haar man en de kids eruit zien weet ik eigenlijk niet.

Ik had de Podenco nog niet eerder in de buurt gezien dus ze besluiten hem een nachtje bij te houden en maandag bij de dierenarts in de pueblo langs te gaan om te checken of hij een chip heeft.   Maar dan komt er een oudere man aangesloft, het blijkt de baas te zijn van Monte want zo heet zijn hond weet hij te vertellen;  Monte lijkt helemaal niet blij te zijn nu hij zijn baasje terugziet en wil liever mee terug met de russen naar het zwembad en ik kan hem geen ongelijk geven.

Maandagochtend begint onweerachtig en regelmatig druppelt het wat, toch een beetje afkoeling op komst al blijft het drukkend warm.