Vrijdagochtend begint zeer koud en nadat ik L heb afgezet aan haar werk koop ik in C al de krant en drink hier een koffietje met Napolitana con chocolate in een bar met verwarmd terras.

Mijn plan om vandaag op men verjaardag rond het meer van Guadelest te gaan wandelen met X laat ik varen wegens te koud en winderig maar we kiezen voor een toerke richting waterdepot Bernia waar we ons een tijdje neerzetten op een grote platte steen vanwaar we naar debergen en zee kunnen turen.

Het is maar 12.5 graden binnen in huis als ik thuiskom en de pellet en houtkachtel gaan tegelijk aan om wat op te warmen want met koude handen kan je geen gitaar oefenen.  Na een warm doucheke zak ik af naar de muziekschool en wordt opgewacht door een jonge John Lennon achtige langharige spanjaard Dario genaamd die de moeilijke taak heeft mij gitaarlessen te geven.  Dario Gonzales Ivars zoals zijn volledige naam is, is een geschoold muzikant, speelt in verschillende groepen en orkesten zoawel klassieke, moderne als flamencogitaar en als we mijn muziekvoorkeur bespreken is hij enthousiast want ook hij vond deze nummers en groepen die ik had opgenoemd geweldig.  Het ziet er dus goed uit en ik denk dat we wel gaan overeenkomen, hij spreekt wel razendsnel net zoals hij gitaarspeelt en nadat hij mijn gitaar heeft getest en beetje beter gestemd geeft hij verder uitleg.  Eerst een beetje theorie want hij wil liever niet dat ik als een papagaai gewoon nummers ga naspelen maar dat ik toch enige minimum kennis over een notenbalk en akkoorden begrijp. 

Maar de spaanse muzieknoten zijn harde noten om te kraken en ik versta er in eerste instantie geen sikkepit van hoe ik de noten op mijn gitaar kan vinden, maar als Dario er een piano bijhaalt en via het klavier mij toont hoe de noten hier in volgorde zijn terug te vinden wordt het al een beetje duidelijker.  Het half uurtje is rap om en we spreken af vanaf volgende les eerst 10 minuten te besteden aan techniek en daarna al te beginnen met het aanleren van mijn favoriete lijstje van 10 nummers.  Tegen volgende les, die pas binenn 14 dagen is want Dario moet gaan optreden volgende week, ga ik me dan ook met mijn artiestennaam zijnde Sergio Esteban Benito Ramirez mij hier laten aanspreken.

Om 16 u wacht L me op aan de shoppingcenter van Plaza central en thuis wacht X op haar wandelingske.  Daarna maak ik me klaar om naar Bollula te vertrekken waar Th me had uitgenodigd om iet te gaan meeeten met Fran en haar ouders in het enige restoke dat dit kleine dorpje rijk is en dat wordt uitgebaat door de burgemeester. Als ik om 20 u binnenkom zitten zij al aan tafel en maak ik kennis met Tom & Ilse de ouders van Fran die hier wat verder een Casa Leon uitbaten.

Ik had ze al is ontmoet een paar jaar geleden toen ze bij de verhuiswagen een paar spullen (vooral jupiler blikken) kwamen ophalen die ze vanuit B lieten overkomen.  Deze zeer simpathieke en sportieven mensen wonen hier een 5tal jaar.  We praten over alles en nog wat terwijl er een tapas menu met de nodige tussenpozen op tafel komt, alle tapas zelf vers gemaakt door de vrouw van de burgemeester.  Er zijn gespreksonderwerpen genoeg want ook zij hebben een hond en weten heel wat af van hondenrassen en opvoeding en Fran krijgt van iedereen tips hoe ze haar klein mormel beter kan aanpakken.  Zondag gaan Fran en haar mama een 24 km lange wedstrijd lopen in de bergen en ook Th heeft een wedstrijd dus rond 23 u nemen we afscheid. Als afsluiter krijg ik van Th en Fran een verjaardagskodootje, zijnde een kratje Turia cerveza zodat ik nog iets overhou aan mijn verjaardag want de 9 miljoen € die L me had beloofd bij een winnend loterijlotje had niks opgeleverd.

Zaterdagmorgen is het nog kouder en in de pueblo was het amper 1 graad maar toch zet ik me bij ripoll op het terras in het zonneke om al even de krant te lezen. Er wordt wat hout klaargelegd thuis en tegen 13 u rij ik al naar C want had al een tijdje zin in Chinees dus stap ik binnen bij Imperial de happy chino vlakbij Vistanova.  Wat is het hier ook ijskoud binenn en bijna iedereen zit hier mijn zijn dikke jas aan binnen.  Voor mij zitten er aan een grote tafel een groep 13 bejaarde Duitsers voor hun nieuwjaarsetentje al kan het ook voor hun laatste avondmaal geweest zijn; de gemiddelde leeftijd van deze autobus levende lijken ligt duidelijk tegen de 100 jaar schat ik en allen hebben ze zonder probleem de 2 wereldoorlogen overleefd.  Het is een klein wonder dat er niemand van hun zijn laatste adem uitblies terwijl ik men menu del dia opat en na mijn restobezoek ga ik L ophalen.

Na een korte wandeling met X beslissen we van naar de cine te gaan;  L wou graag de film Aquaman zien en we nemen Kevin de 14 jarige zoon van Clara mee want die is alleen thuis nu Clara, Obama en Excel voor een paar dagen naar Italie zijn op familiebezoek.  Kevin wou niet mee zodat hij is een paar dagen gerrust was zonder het gekrijs van zijn kleine broer.  Ik wou liever op een andere dag gaan want zaterdagavond en solden en cine is een drukke combinatie die veel verkeer naar de shoppingcenter lokt en we staan dan ook in de file.  Maar in ruil voor het cinebezoek laat L haar gepland bezoek aan de kerk in Valencia op zondag vallen zodat ik voor TH kan gaan supporteren die een wedstrijdje fietst op de Bernia, de erst van een 5tal wedstrijden gemaamd Volta ciclista La Marina.