Dinsdagochtend gaan we nadat L werd afgezet naar de Brico Aitana voor een lading pellets en omdat we de krant al in Calp kochten ontbijten we thuis.  We doen toch nog een toerke met X want er wordt regen voorspeld. 

Vanaf 15 u begint het inderdaad te regenen zodat we rond 17 u met de paraplu buiten moeten om X nog is uit te laten en bij 13 grados is het niks te warm.  We kruipen in de zetel onder het dekentje en kijken samen met L naar de film uit de oude doos Davy Crockett y los piratas del Missisipi.  Om 20 u gaan de hemelsluizen open en gaa het een drietal uur gieten zonder ophouden.

Vanochtend rij ik na het ritje naar Calp ineens door naar Altea om naar de doctora te gaan, mijn hoest, nies en snuitbuien worden er niet beter op dus is enige straffere medicatie nodig.  Ik ben een kwartiertje te vroeg en drink eerst een koffietje op een terras aan de dijk, iedereen rondom mij lijkt ook wel verkouden te zijn.  La Doctora Ann kan niks ernstig vinden, een beetje oor, keel en sinussenontsteking is haar diagnose;  Ik betaal 40 € en voor die prijs zou je toch verwachten dat je meteen genezen bent als je er buitenstapt maar ik moet nog eerst een weekje antibiotica uitzweten.  Daarna ga ik met X naar de pueblo, in de straat maak ik voor het eerst een praatje met de Nederlander die hier een villaatje laat restaureren, als ze dan toch in je buurt komen wonen kan je er beter mee opschieten, letterlijk of figuurlijk dat weet ik nog niet.  Zijn vrouw werkt hier in de buurt en hij heeft een aggresieve Jack Russell en hoopt in December te kunnen verhuizen vanuit hun huurwoning in Benidorm.  Ze zijn oorspronkelijk van Rotterdam en waren het drukke stadsleven beu, hij werd medisch werkonbekwaam verklaard wegens een rugprobleem enz.  Vroeger gingen ze ontspannen in de belgische ardennen met hun antieke mobilhome met als leuke bijnaam The Nugget.  Maar X kan de kleine Jack niet zo goed uitstaan en dit is wederzijds dus er is nog wat werk aan de winkel om van de 2 honden vriendjes te maken.

Ik twijfel even of ik de spaanse les zou overslaan want het is zalig in het zonneke zitten / liggen maar ik wil deze kans om mijn klasgenoten te besmetten niet laten schieten en ga toch maar naar La Nucia.  Ook la profesora blijkt snipverkouden en de les is al bezig als ik binnenkom.  Ik heb hier al jaren mijn vaste plekje op de derde rij aan het raam en nu blijkt dat die 2 saaie domme kaasbollen van een Pim en Toby zich daar hebben geinstalleerd.  Dus zet ik me op de achterste rij in het midden zodat mijn bacterien zich ideaal kunnen verspreiden over de rest van het lokaal. 

De Duitse bejaarden zijn niet opgedaagd, waarschijnlijk  hun koekoeksklok vergeten te verzetten want die leven nog in een ander tijdperk van toen alles, zonder computer en internet , nog veel beter was.

Het eerste gespreksonderwerp is Halloween maar al snel dwalen we af naar de Dia de los Muertos, vooral in Mexico een traditie waar Hippietante Willehmina denkt het één en ander over te weten;  Braven Hendrik heeft daar nog nooit van gehoord en begint te zoeken naar info op zijn gsm,  als hij enige fotos heeft gevonden wil hij die aan iedereen komen tonen maar ik weiger zijn prultelfoontje in men handen te nemen;  je weet nooit zeker wat die kale aap daar allemaal mee heeft uitgestoken.  Zijn vrouwtje Lelijke Ann heeft een trui aan met achteraan het volgende opschrift "Different is beatifull", dat is dan toch zeker niet van toepassing op haar voorgevel, onderstel en alles daartussen.

Naarmate de les vordert beginnen er meer en meer klasgenoten te hoesten, kuchen en niezen tot mijn grote tevredenheid en om 18 u rijden we naar de Mcdo in Albir voor een Quarto de libra menuutje.  In La nucia was het file wegens wegenwerken en in Alfaz wegens een ongeval en een afgesloten rijbaan maar het was het wachten waard.

Wel is het al pikdonker als ik thuiskom en onze stapkilometers vandaag blijven beperkt tot 7,3 km, voor de maand October haalden we een gemiddelde van 10,2 km per dag.