Veruit de 2 drukste weken van de zomerperiode zijn begonnen, gisteren vrijdagavond sprak ik af met TH in Calp om 19u30 om ietske te gaan eten en zelfs met de scoot was er geen doorkomen aan, het leek wel een ochtendspits in de Rue de la Loi op een regenachtige morgend, stapvoets verkeer van rond punt tot rond punt aanschuiven door die massa turistas allemaal tegelijk op zoek naar een parkingplekje, een tapa bar of restaurantje.

Th koos voor een klein belgische restoke aan het zoutmeer weg van de drukke dijk en strand en hij kiest voor steak bearnaise en ik ga voor een vol au vent want hier frieten met stoofvlees eten vond ik er over.

Het eten was best lekker en de vettige dikke belgische kok en zijn weliswaar vriendelijke maar nogal raar uitgedoste wederhelft die ons bediende moeten we er maar bij nemen.  Waarom ik 99% van de Belgas die ik hier tegenkom rare pippos vind, ik zou het niet weten.  Woensdagavond na ons uitstapje in Valencia ging ik met L in Ripoll de solomilla ternera eten en zij bevestigde mijn vermoeden dat de bereiding niet meer opdezelfde wijze als vroeger gebeurd wat een andere smaak oplevert.

Vandaag ging de drukte verder met de voorbereidingen van het vuurwerk aan La Olla in Altea.  Al van kort na de middag stromen de bezoekers toe met frigobox en kroost afzakkend naar het strand om dan te moeten wachten tot men om middernacht vanop pontons op zee een half uur idiote vuurpijlen de lucht inschiet en dit elk jaar hetzelfde sinds 1986 al.  Clara had ons uitgenodigd om vanop haar appartement naast Villa Gadea te komen meekijken maar zowel L als ikzelf hadden absoluut geen zin om zolang op te blijven en ons doorheer de mensenmassa van meer dan 50.000 verwachte toeschouwers te wurmen.

Na de pueblowandeling met X vanochtend neem ik La poderosa en rij naar Overdrive maar geen van mijn bikeramigos zijn aanwezig; ik ga even binnen bij Mel en vraag aan Mario de mekanieker hoe ik mijn uitlaten wat luider kan maken want de nieuwe Harleymotors zijn wel heel stil maar zonder ingrijpende wijziging die ik aan de dure kant vind gaat het niet direct lukken.

Onderweg naar huis maken we onze postbus aan de golf nog is leeg en ik heb weer een hele buit aan brieven en pakjes maar niks voor mij bestemd;  De pakjes blijken voor ene Zsuzsanna Hegedus te zijn en komende van China,  aan het gewicht te voelen zit er prul in dus maak ik ze open en ben zo een paar oorbellen, gordijnophangers, piercings en naai patches rijker.  Begin september gaat eindelijk de nieuwe regeling in voege waarbij de postboxes worden gerangschikt per straat en het volledige adres meekrijgen en niet enkel een nummer want nu krijg ik alle post waar ergens postbus 20 opstaat in mijn box ongeacht van welke urbanisanisatie of straat ze zijn.