Ik kwam voor het eerst in Hotel La Cumbre in Puerto de Mazarron zo een dikke 10 jaar geleden, toen op zoektocht langs de spaanse costas naar een plekje onder de zon;  Vijf jaar geleden keerde ik er voor het laatst terug tijdens een eerste uitstapje met L en vandaag blijkt er al die tijd niks veranderd.  Het statige wat ouderwetse hotel staat op een heuvel bij het begin van het kuststadje waardoor je een mooi overzicht hebt op de baaien links en rechts van Puerto de Mazarron dat als een schiereiland wat tot in de zee lijkt te steken;  Als je een kamer met zeezicht boekt heb je een terrasje met zon van zonsopgang tot zonsondergang erbij;  Verder is het hotel en zeker de kamers wel aan wat vernieuwing toe, statige grote lusters, mooie oude bar en toog maar enkel de eetzaal lijkt vernieuwd maar niet echt geslaagd en het lijkt meer en meer op Fawlty towers maar dan zonder Manuel; 

 De bedden en matras van onze kamer waren op maat van de gemiddelde spanjool van 1m55 cm en dateerden duidelijk nog van tijdens de openingsperiode en de metalen springveren waren een marteling voor rug en schouders zodat slapen afgelopen nacht niet goed lukte;

Niet in het minste door de dunne muren waardoor we onze buren konden horen niezen, hoesten, snurken, diarree krijgen, plassen, nog meer diarree krijgen enz. 

Maar we kregen een mooie zonsopgang deze 11de januari en zo gingen we vroeg ontbijten en reden rustig tegen 10 u huiswaarts met een tussenstop in La Manga en dan via Torrevieja verder wel met felle Noorder rukwind als hindernis zodat we om 14 u X konden recupereren en zij wou per direct schoot zitten van blijdschap.  Verder staken we niet veel uit vandaag, uitladen en een namiddagwandeling van een goeie 5 km met X om terug in ons ritme te komen.

Dan werd er gisteren na aankomst in Puerto de Mazarron meer gewandeld; We kwamen om 15 u toe na een ritje langs Granada in de hoop een plekje te vinden onderweg met genoeg sneeuw om nog is een sneeuwman te maken maar dit lukte niet; enkel voorbij Granada waar de autopista over toppen van + 1000 m passeerde lag er nog sneeuw langs de kant van de weg en flanken maar verder moesten we ons tevreden stellen met de mooie uitzichten van de Sierra Nevada;  Heel de rit heb je mooie grillige bergen en rotsen en vooral de streek rond Baza met de vele grotwoningen in de rotsen gebouwd is spectaculair.

Nadat we hadden ingechekt gingen we naar Bolnuevo om te kijken of de door de wind ûitgeslepen zandrotsen er nog stonden want deze brokkelen elk jaar meer en meer af;  Nadien deden we de wandeling langs de grillige kust waar velen kleien baaitjes als naaktstrand dienst doen in de zomer; ook hier hebben de rotsen mooie vormen door de wind gebeeldhouwd lijkt het wel;  Van de zeelucht en wandelen kreeg L grote honger maar een restoke vinden dat in deze periode om 18 u open was viel dik tegen; Enkel een wok en een Indisch curry resto waren mogelijk en we kozen voor het laatste waar we wel lekkel lijst met cully en kip aten voor een zacht prijsje.

Morgen hernemen we onze gewone routine en ga ik een beetje dieeten.