Op de spaanse nationale feestdag maakt de zon overuren want van in de vroege morgen tot savonds blijft ze ononderbroken schijnen.

Bij ripoll zit er een dikke belg aan het tafeltje naast mij die een wit dekentje meebracht om zijn witte poedel op de stoel naast hem te laten liggen; X merkt die pluisbal amper op want gedurende we onze koffie drinken beweegt hij geen vin zodat ik begin te twijfelen of het wel een echte is.

Zowat alles is dicht vandaag en er wordt niet gewerkt wat mij mij ineens goesting doet krijgen om het tegenovergestelde te doen en ik besluit de voordeur van een laagje verf te voorzien; ik had vorige week een potje turqoise gekocht maar het resultaat valt dik tegen; de verf dekt niet en de kleur is maar flauwe kost.  Dus doen we maar een zwemmeke en kleine siesta waarna ik men fiets van stal haal om een ritje te maken langs de rio Algar; ik probeer de rivier te volgen tot zover ik kan en dat is niet makkelik want op vele plaatsen is het niet meer dan een kabbelend beekje en zit het verstopt achter een meters hoge en brede rietstengelhaag;  Bijna aan het einde wil ik langs de andere oever terugkeren totdat ik een klein asfaltwegje zie dat omhoog loopt en ik besluit dit te proberen;

Bad idea, dit weggetje blijft maar klimmen en draait links weg terwijl ik voor naar huis te geeraken naar rechts moet; het laatste stuk moet ik tevoet verderstappen want te steil en tot mijn verbazing kom ik uit in de buur van de school waar ik spaanse les volg; er zit niks anders op dan via de grote baan naar Altea te rijden en zo naar huis terug te keren;  Ik ben blij als ik thuis geraak en terug in de pool kan springen en wat dobberen om te recuperen;  L maakt pasta met zalm en terug op krachten gekomen laat ik X wat rennen achter 2 tennisballetjes in de straat.

Volgens mijn iphone die in mijn broekzak stak heb ik vandaag 16 km gestapt, het is duidelijk dat hij mijn gefiets heeft verward met het gestap.