Ja ze bestaan nog steeds, die gierige krenterige Hollanders en Hans en Els zijn 2 exemplaren van het zuiverste water die elk tientje 10 omdraaien vooraleer ze het gaan uitgeven.

Dat kan ik wel besluiten na afloop van mijn tweede ontmoeting met hun en hun geweldig lelijke maar wel lieve herdershonden Diego en den Duits waarvan ik de naam maar niet kan onthouden mar hij lijkt wat op Blondi, de duitse herder van die andere beruchte duitser uit vervlogen tijden. 

Ik sla mijn pueblowandeling over want om 10 u heb ik afgesproken met Hans aan de parking van carrefour aan de centro commercial La Marina, ik neem de snelweg tot aan de eerste afrit in Beni n ga dan verder via de 332, het gaat vlot en op 20 minuten ben ik er al, ik wou eens timen hoelang ik erover deed om tot bij hun te geraken en hoeveel kms het nu precies was;  Van de carrefour tot in de urbanisatie Balcon de Finestrat is het maar 3 minuutjes omhoog rijden via grote wegen en ronde punten die men hier bijmaakte want er wordt hier volop bijgebouwd; grote projecten met 50 villas tegelijk zijn hier geen uitzondering, de ene modern, de andere aan elkaar geschakelde lelijke spaanse stijl gekleurde villas allen veel te groot en met een te stevig prijkaartje van + 400 K € woordoor ze dan ook niet te verkopen zijn volgens Hans.

We worden begroet door Diego en "Blondi" en ze halen per direct hun kauwbenen om mij te tonen met het nodige gegrom naar elkaar, alhoewel ze alletwee best lelijk zijn blijken ze best aardig en lief en ik kan ze zonder problemen aaien en met ze spelen, in Diego kan je met moeite wat Mechelaar herkennen, hij is groter en vooral dikker, je kan hem bijna rollen met zijn 40 kg en Blondi is de kalmste maar stinkt geweldig uit zijn bek.  Hans toont me hun slaap en eetplaats onderaan waar ze een oude zetel te beschikking hebben.  Boven op het terras brengt Els een lekker bakkie koffie en dan gaan we over de centen praten als Hans me vraagt wat ik denk te vragen voor het 3 x daags uitlaten en voederen van hun honden gedurende een week.

Voor alle duidelijkheid zeg ik 50 € per dag en hij valt net niet uit zen zetel, Mijnheer wil 50 € krijgen roept hij naar zen vrouwtje die eraan komt en meteen zegt; "Nou dan ik maar beter een bijbaantje zoeken; dat gaan we niet betalen"

Ik had al zo een donkerblauw vermoeden na men eerste gesprek maar geen probleem, ik leg hun uit dat ik bijna 150 km per dag zou rijden als ik 3 maal bij hun langs ga en dat als ze een goedkope oplossing zoeken best iemand zoeken van vlakbij in de buurt.

Ze herhalen dat het hun dan veel goedkoper uitkomt de honden in een pension te laten voor 25 € per dag dus doen ze maar; ik ga lekker niet voor een tientje met hun spuuglelijke honden over straat in hun nog lelijkere urbanisatie rondlopen dus nemen we afscheid en tot ziens.

Ik heb nog wat tijd over want moet pas na twaalf in Beni zijn bij Dr Valiente en stop aan La Marina waar het al solden is in de grote sportwinkel sportzone, veel russen op koopjesjacht maar ik kan toch een extra zwemshort met palmbomen aan halve prijs vinden en neem voor L nog een springtouw mee van 2 euritos waar ze al zo lang achter zaagt.

De dokter vraagt me of hij de vertaler eermoet bijroepen maar ik ze g dat dit niet nodig is en ik leg hem uit dat ik geen verandering voel tov vorige maand en hij stelt zelf voor om een inspuiting met ontstekingsremmer in mijn schouder te spuiten.  Na 5 minuten ben ik al terug buiten met de boodschap dat ik me 3 dagen kalm moet houden en binnen drie weken moet terugkomen.

Thuis heeft L nog is pasta gemaakt en doe ik mijn siestake in alle rust in het appartement beneden; nadien de straat op en af met X en geef ik haar een kauwbeentje terwijl ik op het terras nog wat in men boek lees, La pulga que cabalgo el tigre, de bibligrafie over het leven van Raul Castro het kleine broertje van Fidel