Deze ochtend kunnen we op het gebruikelijke tijdstip vertrekken om de pueblowandeling aan te vangen; de weg is nog steeds afgesloten maar is er is enkel aan het bronneke een stuk dat overstroomd is en een omgewaaide boom ligt niet echt in de weg.

Men is in de pueblo wel bezig met herstrellingen aan de elektriciteit, ook in Altea zijn er nog steeds 10.000 mensen zonder elentrik, gelukkig bleven wij daar van gespaard.  Het internet werkt maar is aan de trage kant.

Het zonneke laat wat op zich wachten, we gaan het nodig hebben om de muren etc te drogen, X geeft alvast het goede voorbeeld en laat haar buikje opdrogen.  Op de top van de Puig Campana begint de laatste sneeuw weg te smelten.

Ik doe wat herstellingswerken met mortel want als het in Belgica de stenen uit de grond kan vriezen dan kan het hier de stenen uit de grond regenen.

Tegen 15u vertrek ik naar de spaanse les en onderweg naar Callosa is de ravage van het stormweer achter iedere bocht nog zichtbaar, omgewaaide eletriciteitspalen, ingestorte terrasmuren, grondverschuivingen, rotsblokken in de goten etc, men is druk bezig met opruimingswerken.  Van hier kan je de nog steeds besneeuwde bergtoppen in het binnenland beter zien en dat blijft een raar zicht.

In de Spaanse les geen Dorothy te zien, ofwel heeft ze het opgegeven ofwel is ze verzopen ofwel alle twee, maar geen nood er zijn  nog genoeg andere uilskuikens aanwezig; zo is er die Heinz, propotype van Duitse makelij die er op al die maanden nog geen enkele keer in slaagde een juist antwoord te geven als het zijn beurt is bij het verbeteren van de oefeningen huiswerk.  Ook vandaag is het jammer maar helaas en slaat hij telkens de bal mis; we zijn begonnen aan de verleden tijden en dat is voor de meesten eerder chinees; die bitch van een Sonia is ook terug van weggeweest dus krijgen we les van 2 leraressen tegelijk; wat is me dat toch een onuitstaanbaar kreng en een geluk dat ze volgende week weer een maand naar Belgica terugkeerd; vandaag zat ik voor het eerst naast Luc een sympathieke gepensioneerde Belg die in Mascarat woont met zijn vrouwtje waarmee hij samen in de klas zit maar ze komen niet zo regelmatig; we maken een praatje en hij blijkt een grote wielerliefhebber die veel wedstrijden live gaat bekijken, volgende maand gaat hij paar daagen naar Valencia voor de ronde daar te volgen.

Op de terugrit naar huis stop in voor een nieuwe lading pellets bij Dirk Smit, ook daar zijn ze al dagen aan het wachten op het herstellen van hun internetverbinding, gelukkig kan ik cash betalen want het is bijna het laatste van de maand