Vandaag had ik een ritje gepland richting binnenland voorbij de Sierra d'Aitana, bij een vorige passage reed ik er door grappig bergdorpje en dit wou ik wel is van dichterbij gaan bekijken.
Alcoleja is de naam, 740 hoog en verscholen achter de bergtoppen van de Aitana; er zijn 191 inwoners en zoals in wel meer kleine bergdorpjes hier is er een smalle hoofdstraat waar amper een auto kan paseren en paar nog kleinere zijstraatjes; één ervan had zelfs een naam die mijn aandacht trok want trok nogal op men eigen achternaam nl de Carrer de Sant Xoxim.
Nadat ik men Harleyke een plaats in de schaduw had bezorgd ging ik tevoet op verkenning.
Op het binnenplein hadden de oudere dorpelingen verzamelen geblazen, allemaal mannen trouwens; er staat nog een toren uit het jaar 1788 en buiten een bar of 2 is hier niets te beleven of het zou moeten zijn dat binnen in de moderne farmacia enige opwinding te vinden is. Augustus is de feestmaand bij uitstek hier dus hingen er nog overal kleurige slingers; In de winter kan hier anders stevig spoken getuige een fotoke dat ik vond met metershoge sneeuw in de steegjes.
Onderweg naar de Puerto de Tudons kom je voorbij mooie valleien met veel terrassen zo ver je maar kan zien; ik nam een andere weg dan vorige keer want ook de vuelta zal hier 2 x passeren in september langs telkens een andere route; de asfalt lag er hier zeer slecht bij, gebarsten door de vele boomwortels etc dus als men hierlangs naar beneden gaat rijden zullen er wel enkele kennis maken met de spaanse ondergrond.
Via een tussenstop in cafe Overdrive arriveerde ik om 15u30 terug thuis, hoog tijd voor aan de siesta te beginnen.
Savonds ging ik in de fereteria nog nieuwe flexibel kopen voor douche buiten en deed ik boswandelingske met X. Daarna plantjes water gegeven en nog laatste duikske placeren.








|