Na drie dagen bewolkt was de azuurblauwe lucht en zon eindelijk terug op de afspraak; in de pueblo werkt men ondertussen rustig verder aan de versiering voor de komende fiestas;

Vanop het terras Ripoll kon ik fotoke nemen van 2 dorpsbewoners die ik hier dagelijks tegenkom; de oudste woont boven in het oude dorpsgedeelte en komt elke morgen naar de panaderia voor zijn brood te kopen geholpen door 1 kruk en 1 wandelstok; verder is hij ganse dagen bezig met vogelkooitjes timmeren; hij heeft verschillende zangvogeltjes in kooitjes op zijn terras zitten.

Na het ontbijt en eerste plonske ging ik met de scoot richting Jalon markt om dag te zeggen aan men Belgische en franse amigos aldaar.

In koos voor de weg over de Col des Rates om terug te komen zodat ik een kijkje kon nemen bij hotel daar in de buurt;  Via een 2.5 lang zijweggetje kan je even voorbij de top afdalen in de vallei tot aan Villa Lehmi, zoals de naam doet vermoeden een met Duitse uitbaters gerestaureerde Finca werkelijk in de middle of nowhere; er zijn slechts 8 kamers maar wel een soort klein oefenterrein om te golven en een boogschietparcours met namaak wilde dieren ??? Que raro.

In de namiddag deed L wat gymnastiekoefeningen in het zwembad waardoor X zo opgewonden werd dat ze ook erin totterde, gelukkig deze keer vlak bij de trapkes zodat ze er op eigen kracht uit geraakte.

Nog een klein avondwandelingske gemaakt, wat van de zonsondergang genoten op het terras en morgen rijden we richting V.

Het was zo druk vandaag dat ik vergeten ben men nieuwe sandaaltjes aan te doen