Gisteren, zondag ging de rutita naar Vall de Laguar, een mooie vallei zo een 35 km van hier; we stopten vlakbij Benimaurell, mij welbekend van de 6000 trappenwandeling en kersenstreek bij uitstek.
Onderweg ging het kwik tot boven de 30 graden en has het bij momenten zweten op de motor.
De transportmiddelen van de plaatselijke bewoners zijn niet meer van de jongste dta is wel duidelijk als je hier rondkijkt; alles straalt hier een ongeloofelijke rust uit en het lijkt of te tijd hier stille staat:
Maar niet voor de Copa del Rey, de finale van de spaanse voetbalbeker competitie, zelfs in de enige gammele bar die dip dorpje rijk is probeert men een TV toestel buiten op te hangen.
Wij besloten de wedstrijd toch maar dichter bij huis te volgen zodat we voor het ochtendkrieken thuis waren, alhoewel







|