10-11-2012 om 16:26 geschreven door Marlies & Pieter  

Om 7 uur aangekomen in Pakse en naar goede gewoonte te voet naar het centrum. Het was best wel al warm voor zo vroeg op de ochtend. Onderweg naar het centrum bij alle guesthouses prijs gevraagd, maar niet echt iets goed prijs/kwaliteit gevonden. Uiteindelijk dan toch een kamer gevonden voor 50000 Kip. De kakkerlak en de muggen in de badkamer waren gelukkig inbegrepen in de prijs . Nadien een brommer gehuurd en vertrokken naar Champasak en Wat Phou. Het was een mooie rit en wat voor Laos toch wel uitzonderlijk is een goede geasfalteerde baan. Alleen aan onze brommer waren deze keer wat mankementjes. De kilometerteller telde niet en de snelheidsmeter bleef op 0 km/u staan. De zijspiegels waren perfect zolang als we stilstonden, maar van zodra we wat snelheid hadden gingen deze door de wind naar binnen en konden we onszelf spiegelen in plaats van achter ons te kijken. Maar we hebben voorzichtig gereden en zijn er goed geraakt. De tempels zijn oude ruïnes uit de Khmer periode en zouden een blauwdruk voor Ankor Wat zijn. Het was er niet zo groot, maar het uitzicht van op de heuvel was wel de moeite waard. Nadien terug met de brommer richting Pakse, want we wouden op tijd terug zijn. Je hebt hier namelijk een berg met een grote buddha van waarop je een mooi uitzicht hebt over de stad en een prachtige zonsondergang kan bewonderen. ‘s Avonds voor de verandering een lekkere rijstschotel en smoothie. Toen we ons na het lopen wouden douchen, bleek dat ze ons water hadden afgesloten. Met de kakkerlak in gedachten hebben we besloten om toch maar in onze lakenzak te slapen vannacht.

10-11-2012 om 16:21 geschreven door Marlies & Pieter  

Vandaag hebben we fietsen gehuurd om de stad zelf een beetje te verkennen. Eerst zijn we bij een boekenwinkel gestopt om eens te kijken of ze geen Lonely Planets verkochten van Cambodja en Vietnam. In de winkel stond een hele collectie Lonely Planets met een groot opschrift: No copy. Ze kostten echter maar 70.000 kip per boek. Vreemd want bij ons kosten die boeken toch zeker 25 euro. We mochten de boeken inkijken en het bleken overduidelijk wel kopies te zijn. Maar ja voor 7 euro per boek kan je niet sukkelen dus we hebben ons dan maar 2 namaak boeken gekocht. Nadien zijn we via de “Champs d’élisée” naar een arc de triomphe gefietst. Even ter info: deze triomfboog is gebouwd in de jaren ’60 met cement die de VS geschonken had om een nieuwe luchthaven te bouwen.  Het is een mooi gebouw van ver, maar iets minder mooi van dichtbij. Nadien hebben we nog wat rondgefietst langs onder andere een mooie tempel en vele imposante overheidsgebouwen zoals het museum over de geschiedenis van het Laotiaanse leger en het ministerie van defensie. ’s Avonds hebben we de nachtbus naar Pakse genomen. Wel de meest comfortabele bus die we ooit genomen hebben, maar niet echt de beste nachtrust. Op de nachtbus lig je effectief in een bed, maar de weg naar Pakse was zo hobbelig dat we de hele nacht door elkaar werden geschud. Bovendien lagen we in een stapelbed en had Marlies schrik om bij een van de bulten in de straat uit het bed te vallen.

10-11-2012 om 16:17 geschreven door Marlies & Pieter  

Aangezien we morgen naar het zuiden willen vertrekken, dachten we een fietstochtje naar het busstation te maken en daarna nog wat door de stad te fietsen. We hadden een plan van de stad gekocht en daarop leek het busstation niet zo moeilijk te vinden: ofwel 9 km door de stad ofwel 17 km langs de Mekong rivier. Dat laatste leek ons het leukste en 17 km is echt niet zo ver. Na een lekker ontbijtje vertrokken we vol  goede moed. We dachten na een uurtje aan het busstation aan te komen. Viel dat effe tegen. Onze kaart bleek niet echt te kloppen met de realiteit. De wegen op de kaart vonden we niet echt terug maar we dachten dat als we het water zouden volgen, dat we er van zelf zouden geraken. Na 2 à 3 uur fietsen op grindwegen in de middle of nowhere begonnen we ons af te vragen of dat onze kaart wel klopte en of we het busstation al gepasseerd waren. We besloten in een klein dorpje de weg naar het busstation te vragen. Die mensen hoorden het presies in Keulen donderen. Ze wisten ons te vertellen dat het zeker nog 30 km fietsen was. Teleurgesteld in onze kaart maar wel blij dat we ongeveer wisten waar we ergens waren, zetten we onze tocht verder. Na in totaal een 6 tal uur fietsen hebben we dan toch het busstation bereikt. Toen we daar de prijzen zagen van de slaapbus richting het zuiden bleken deze exact hetzelfde te zijn als degene die we in ons hotel konden kopen. Aangezien we dan toch tot daar gefietst waren dachten we ze dan toch daar te kopen. Probleem, na onze tickets besteld te hebben, constateerden we dat we net te weinig geld mee hadden. Geen probleem want aan het busstation stonden zeker 5 bankautomaten. Om 1 of andere gekke reden werden onze kaarten echter nergens aanvaard. Dan maar terug met de fiets vertrokken om een andere automaat te zoeken. Een BCEL-automaat want daarbij was het eerder wel al gelukt. De eerste automaat van deze bank die werkte, vonden we pas terug in het centrum van Vientiane.(We konden maar maximaal 700.000 kip afhalen en kregen 35 briefjes van 20.000 kip. We hebben dus terug een beetje geld maar vooral veel briefjes). Aangezien we toch terug in het centrum waren, zijn we niet meer teruggefietst naar het busstation en hebben we de tickets maar in ons hotel geboekt. Voor de zelfde prijs is er nu wel transport naar het busstation inbegrepen. ’s Avonds eerst iets gaan eten in de stad en nadien een kleine wandeling langs de Mekong gemaakt. Kortom, we hebben weer een leuke, sportieve maar vooral avontuurlijke dag beleefd.

10-11-2012 om 16:16 geschreven door Marlies & Pieter  

Vandaag zijn we om 6 uur opgestaan om om 7 uur de bus te nemen naar Vientiane. Het was een local bus. We hadden nog getwijfeld om een minibus te nemen die om 9 uur vertrok maar de local bus viel best wel mee en nu kwamen we vroeger aan in Vientiane. Aangekomen in de hoofdstad gingen we op zoek naar een guesthouse. In de vorige steden hadden we een kamer kunnen huren voor 40000 kip maar in Vientiane liggen de prijzen duidelijk hoger. Na 2 uur zoeken hebben we een kamer gevonden voor 70000 kip. De rest van de dag hebben we wat gewandeld langs het water en ’s avonds gebeld met de familie. Het was leuk iedereen nog eens te zien en te horen. 

10-11-2012 om 16:12 geschreven door Marlies & Pieter  

01-11-2012 om 17:50 geschreven door Marlies & Pieter  

Wat de derde vraag betreft hadden jullie het wel iets te goedkoop ingeschat. Desondanks hebben we toch twee winnaars kunnen selecteren. Mama heeft opnieuw gewonnen met 20 Bath/kg voor de ananas. Dat maakt dan 3 op 3! (Pieter begint zich af te vragen of Marlies niet stiekem de antwoorden doormailt ) En de tweede winnaar is Johan met twee prijzen. Hij was het dichtst bij de prijs van de mango (30 Bath/kg) en het dichtst bij de totaal prijs (50 Bath)

De winnaars worden bij een bezoekje aan ons beloond met een lekker stukje fruit

De winnaars worden niet beloond met een waterbuffel maar als jullie het zien zitten om naar hier te komen, kunnen we voor jullie wel een ritje op haar rug versieren.

01-11-2012 om 17:46 geschreven door Marlies & Pieter  

01-11-2012 om 16:43 geschreven door Marlies & Pieter  

Vroeg uit de veren om het nuttige aan het noodzakelijke te koppelen: we zijn naar het busstation gelopen om onze bustickets naar Vientiane te regelen. Nadien hebben we een lekker ontbijtje gegeten en een fruitshake gedronken.Marlies had vannacht niet goed geslapen na haar grotervaring en heeft na het ontbijt dus nog een klein dutje gedaan. Na de middag zijn we gaan tuben. Volgens velen iets dat je in Vang Vieng gedaan moet hebben. Wij vonden er niet zoveel aan. Drie uur dobberen op het water in een band is wel ontspannend maar gaat nogal snel vervelen als je geen zittend gat hebt. Er zit niet veel stroming op de rivier dus het was niet echt spannend. Kortom we hadden er meer van verwacht. ’s Avonds voor 56000 kip voor ons twee samen ons eens goed gaan overeten. Voorgerecht, hoofdgerecht en dessert.  Lekker!

01-11-2012 om 12:50 geschreven door Marlies & Pieter  

We hebben opnieuw fietsen gehuurd en zijn naar een waterval gefietst. De waterval was maar 6km verderop. Een makkie dus! Niet echt! Het was een veldbaan met dikke stenen maar we zijn er toch geraakt. De waterval was niet spectaculair maar wel mooi en verfrissend. Spijtig genoeg vonden honderden vliegen dat ook. Ambetante beesten! We zijn op tijd vertrokken want om 12 uur begon de bootrace om het einde van het regenseizoen te vieren. We moesten ons wel wat haasten dus spoorde Pieter Marlies aan om wat dapperder te zijn en sneller bergaf te fietsen. Maar haast en spoed is zelden goed. In al zijn snelheid is Pieter het sleuteltje van zijn fietsslot verloren. We hebben er nog een uur in de brandende middagzon naar gezocht maar niet gevonden. Pieter zijn straf: verbande schouders en 3 dagen geen BeerlaoJ Het begin van de bootrace hebben we gemist maar gelukkig duurde die de hele namiddag zodat we er even naar hebben kunnen kijken. Na de middag zijn we naar de andere kant van het stadje gefietst richting de grotten. In de omgeving van Vang Vieng zijn er verschillende grotten en we besloten er eentje te gaan bekijken. We hadden onze pillampen mee. We waren er helemaal alleen en gingen dus niet ver tot als een local ons aanspoorde om verder in de grot te gaan. Het was een belevenis maar voor Marlies slechts once in a lifetime. We moesten door kleine gangen en tunnels kruipen en was het niet de claustrofobie dan was het toch de arachnafobie die voor lichte paniek zorgde. Na een maand reizen hebben we de eerste reuzenspinnen gezien. Marlies is in de grot uitgeschoven en heeft er een klein hematoom aan haar elleboog aan overgehouden. Maar daarbuiten zijn we heelhuids terug geraakt. Nadien zijn we aan de rivier het einde van de bootrace gaan bekijken. Het was net kermis in Laos en toen het donker werd lieten ze bloemstukjes met kaarsjes op het water drijven. ’s Avonds zijn we iets gaan eten en drinken met dezelfde mensen van in Luang Prabang en we hebben afgesproken om de volgende dag samen te gaan tuben.

01-11-2012 om 12:41 geschreven door Marlies & Pieter  

We zijn gaan klimmen met Bertrand en Norbert. Wij hadden afgesproken om 9 uur en zijn dus op tijd opgestaan om de fietsen en ons materiaal te gaan huren. Het waren wat rare mannen maar ze hebben ons een leuke dag bezorgd en veel goedkoper dan als we het via een agentschap hadden gedaan. ’s Avonds zijn we nog iets met hen gaan eten. Wij hadden ons lesje geleerd en bestelde een lekkere lao curry. De fransman wist dit duidelijk nog niet. Hij bestelde een kebap ... een tegenvaller.

01-11-2012 om 12:37 geschreven door Marlies & Pieter  

Vandaag hebben we het stadje wat verkend en prijzen gevraagd van activiteiten die we de volgende dagen zouden kunnen doen. Toevallig zagen we at Adam’s rock climbing school een papiertje hangen van een fransman die op zoek was naar een klimpartner. Hij verbleef in dezelfde guesthouse als wij. Wij hebben hem een mailtje gestuurd en afgesproken om de dag erop te gaan klimmen. Aangezien hij al het materiaal had en wij enkel gordels en schoenen moesten huren, kwam het voor ons veel goedkoper uit. ‘s Avonds in een restaurantje gaan eten. Een lekkere Aziatische schotel voor Pieter: kip zoetzuur. En voor Marlies een veel te kleine spaghetti die bijlange niet kon tippen aan die van mama. Moraal van het verhaal: order local food! Lekkerder en goedkoper.

01-11-2012 om 12:33 geschreven door Marlies & Pieter  

Na enkele leuke dagen in Luang Prabang was het tijd om naar onze volgende bestemming te vertrekken: Vang Vieng. Dat stadje ligt maar 330 km verder maar de bus deed er 7.30 uur over. De wegen zijn hier niet fantastisch maar het was een mooie rit door de bergen. Het enige nadeel was dat we super veel honger hadden. Bij het busticket hadden we een foodcoupon gekregen. We dachten dus dat we rond de middag eten gingen krijgen. De bus is echter pas om 15 uur gestopt om te gaan eten. Aangekomen in het busstation van Vang Vieng nam iedereen zoals gewoonlijk een tuktuk en zijn wij te voet naar het centrum vertrokken. Het was slechts 2 km. Peanuts. Na onze goedkope guesthouse in Luang Prabang (40.000 Kip) hadden we ons voorgenomen om een goede prospectie te doen. Ware het niet dat de eerste guesthouse ons zo goed beviel zodat we niet verder hebben gezocht. 40000 kip voor een grote, propere kamer met eigen badkamer. 

01-11-2012 om 12:29 geschreven door Marlies & Pieter  

Vandaag was een chill-dag. In de voormiddag naar het royal palace gegaan. Omdat we niet echt wisten of je moest betalen voor in het park te gaan of enkel om de buddha te zien, hebben we niet betaald en gewoon wat buiten rond gewandeld. We hadden al genoeg buddha’s gezien.  In de namiddag hebben we fietsen gehuurd om in Luang Prabang wat rond te rijden en de bustickets voor Vang Vieng te gaan kopen. ’s Avonds afgesproken met Loes (ze verblijft toevallig in het zelfde guesthouse) Marisa, Mike en Sophie om naar de zonsondergang op mount Phou Si te gaan kijken. Het was een hele mooie zonsondergang maar het verloor veel van zijn charme omdat er zoveel volk was. Het was nog een leuke avond die spijtig genoeg snel gedaan was omdat we overal werden buiten gezet. Eerst in het restaurant omdat ons eten op was en we de plaats innamen van andere mensen en daarna in de bar omdat alles sluit rond 23u.

01-11-2012 om 12:26 geschreven door Marlies & Pieter  

In Chiang Khong hebben we een kilo ananas en een kilo mango gekocht. Deze keer wel eerste keuze en overheerlijk (vooral de ananas!). Hoeveel hebben wij daarvoor betaald? Gelieve te antwoorden in prijs (Bath) per kilo en per fruitsoort.

26-10-2012 om 19:04 geschreven door Marlies & Pieter  

26-10-2012 om 08:59 geschreven door Marlies & Pieter  

Het was vandaag vroeg dag. We zijn om 5 uur opgestaan voor een niet te missen gebeurtenis. Tussen  5.30 en 6.30 wanneer de zon opkomt, komen alle monniken op straat om hun eten voor die dag te verzamelen. Elke monnik draagt een grote pot waarin rijst, bananen, koekjes enz. gedeponeerd kunnen worden. Het is niet alleen de lokale bevolking die voedsel geeft maar ze maken er ook wat een toeristische attractie van. Je kan aan een kraampje eten kopen en langs kant van de straat op een matje gaan zitten wachten tot als de monniken komen en dan het voedsel in hun pot leggen. Nadien een smoothie en een baguette met banaan en nutella gaan kopen vooraleer we met de fiets naar een rijstboerderij vertrokken. Daar leggen ze al doende uit hoe rijst wordt geteeld en verwerkt. Het was een hele leuke en leerrijke ervaring (behalve enkele irritante kinderen van een gezin dat ook de rondleiding volgde). Op het einde hebben we een super lekker rijstbuffet gekregen inclusief rijstwijn. We wisten niet dat je zoveel lekkers met rijst kon maken.

Informatief: "Sticky rice: van rijstkorrel tot maaltijd."

1. Selectie van de goede rijstkorrels: water mengen met zout. Je legt een ei in water en voegt zout toe. Als het ei drijft is er voldoende zout in. Je legt nadien de droge rijstkorrels in het zoutwater. De korrels die zinken veel beter dan de lichte en kunnen gebruikt worden om te zaaien.
2. Zaaien. De rijstkorrels op vochtige grond gestrooid en een aantal keer per dag bevochtigd. Na die 10 à 20 dagen zijn de plantjes groot genoeg om te planten.
3. Prepare the Paddy. Met een waterbuffel wordt een ondergelopen stukje veld omgeploegd.
4. Planten. De plantjes worden 15  à 20 cm uit elkaar, plantje per plantje met de hand in de modder gezet.
5. Onderhoud van de velden: Irrigatie en onkruit snoeien. Via terrasjes en modderdammetjes worden de velden afwisseld ondergelopen en drooggelegd. Het droogleggen dient om de planten zich dieper te laten wortelen en daardoor sterker te laten worden.
6. Oogsten. Met een scherpe sikkel worden rijstplantjes met de hand geoost en in bussels te drogen gelegd.
7. Nadat de bussels 4 à 5 dagen in de zon hebben gedroogd, kunnen de rijstkorrels van de plant gescheiden worden. Dit gebeurt door met behulp van een speciek werktuig de bussels hard tegen de grond te slaan.
8. Als de bussels tegen de grond worden geslagen, verliest de plant ook wat loof. Om die van de rijstkorrels te scheiden gebruikt men een grote waaier. Het loof dient als voedsel voor de waterbuffel.
9. De rijst verzamelen in grote mand en op de rug (en aan het hoofd) naar binnen dragen. Hier is de normale levenscyclus van de rijstkorrel rond, maar vooraleer je de rijst kan eten volgen er nog een paar stappen...
10. De pel van de rijstkorrels met een soort stamper in een stenen pot breken. Het duurt handmatig (eigenlijk voetmatig) 30 min voor ongeveer 5 kilo en machinaal 10 min voor 10 kilo. Aangezien de lokale boeren geen machine hebben moet er dus hard gewerkt worden voor elke maaltijd... geen wonder dat je op het platteland geen dikke mensen ziet.
11. De rijst opschudden zodat de pelletjes wegwaaien. De pelletjes worden ook gebruikt . Het allerzuiverste wordt eruitgezeefd en dient als voedsel voor het kleinvee. De groffere pelletjes worden deels gebruikt om rijstwijn van te maken en worden deels gecomposteerd.
12. De rijst drie uur laten weken in water. Het water wordt heel zacht en wordt gebruikt als shampoo en huidverzorgend middel.
13. De zachte rijst stomen.
14. Dinner is served.

26-10-2012 om 08:32 geschreven door Marlies & Pieter  

Pieter: Zie je wel dat het werkt 

26-10-2012 om 07:57 geschreven door Marlies & Pieter  

26-10-2012 om 03:49 geschreven door Marlies & Pieter  

Het was al sinds de umphang trek geleden dat we nog gezwommen hadden en omdat het hier zo overdag zo warm is, keken we er echt naar uit om nog eens te gaan zwemmen. We hebben een mountenbike gehuurd  zijn in de voormiddag vertrokken naar een waterval 30km verderop. Het was een prachtige fietstocht door een bergachtig landschap, langs rijstvelden, buffels en super schattige schoolgaande kindjes. De fietsen worden nog steeds beter. Deze keer hadden we een Trek met 24 versnellingen en perfect werkende remmen. Zelfs Marlies is zonder stappen de heuvels opgeraakt. Het park met de waterval deed ons wat denken aan Plitvice in Kroatie maar dan wel kleiner. In tegenstelling tot Plitvice mocht je hier echter wel zwemmen. Net een tropisch zwembad van in Centerparcs maar dan in het echt! Daarnaast kon je in het park ook een bezoekje brengen aan een opvangcentrum voor mishandelde beren.  Na de verkoelende duik in het water keerden we met de fiets thuis terug huiswaarts. We kwamen kinderen tegen die terug van school kwamen. Pieter heeft er eentje een lift naar huis gegeven terwijl een hele bende kinderen naast ons meeliep. ’s Avonds opnieuw naar de avondmarkt om te gaan shoppen. Resultaat: een notieboekje, 2 tshirts voor Pieter en voor ieder nog een broek.  

25-10-2012 om 17:15 geschreven door Marlies & Pieter