Zondag hebben we de bus vastgelegd om donderdag naar
Colombia te vertrekken. We gaan met de luxueuze bus van Cruz Del Sur. Dit lijkt
ons de beste keuze aangezien de reis ongeveer 52 uur in beslag zal nemen. Dit
is ook een van de veiligste buscompanies wat ook niet slecht is aangezien we 2
grensovergangen moeten doen. Nadien zijn we zoals de andere dagen een lekkere
ceviche gaan eten, hebben we op het strand een boekje gelezen, hebben we
gesport en hebben we lekker smoothies gemaakt met de blender van het hostel.
Zalig! Dit is echt vakantie! De laatste avond in Mancora hebben we nog vlug
onze was gedaan. We hadden de voorbije weken behoorlijk wat was verzameld en
aangezien we in het hostel een wasplaats hadden en veel wasdraden, besloten we
toch nog maar te wassen voor we naar Colombia vertrokken. We hadden wel stress
dat het niet op tijd droog zou geraken (het was niet zo slim om te wachten tot
de laatste avond) maar aangezien het droog weer was en warm, hadden we er een
goed oog op. Nadien zijn we een lekkere pollo a la brasa gaan eten en hebben we
met een lekkere cocktail genoten van onze laatste avond in Peru. Peru was geweldig maar het is tijd voor iets nieuws!
Vandaag was een verplaatsingsdag. Niet leuk maar dat moet
ook gebeuren. Om 6 uur kwamen we met de bus aan in Chiclayo. We hebben in
Cajamarca iemand uit Chiclayo leren kennen die ons ook had uitgenodigd. Maar
aangezien hier verder niet zo veel te beleven valt en we niet veel tijd meer
hebben in Zuid-Amerika, hebben we toch maar direct een volgende bus genomen. Om
7 uur namen we al een bus naar Piura. We dachten dat het een busrit van 8 uur
ging zijn (we weten niet meer waarom we dat dachten) dus toen de bus al om
kwart na 10 stopte, dachten we helemaal niet dat we er al waren. Iedereen
stapte echter uit en dat vonden we wat raar. We stapten dan ook maar uit en
bleek dat we al in Piura waren. Ok, voor op schema. We zijn iets gaan eten en
om 11u30 namen we de bus naar Mancora. Onderweg naar Mancora hebben we voor de
eerste keer in Peru rijstvelden gezien. Nu weten we waar al die rijst vandaan
komt. Er stonden ook vele palm- en bananenbomen ... we voelden ons precies
terug in Azië. We kwamen aan in Mancora om 14u 30. Dat ging vlotjes! We hebben
snel een hostel gezocht en daarna hebben we op een terrasje aan het hostel nog
wat aan de blog gewerkt en met thuis geskyped. Aangezien we hier aan de zee
zitten, zijn we nadien een lekker stuk vis gaan eten. Terug in het hostel hebben we nog ff tv gekeken en een workout
gedaan.
Vandaag was een rustdag. We hadden besloten eens een dagje
niks te doen en wat uit te rusten. We hebben uitgeslapen en nadien wat tennis
gekeken ... de halve finale bij de mannen in Roland Garros. Nadien hebben we
nog de eerste helft van de match van de rode duivels tegen Servië gezien. In
Peru, in het Spaans een match volgen vanuit Brussel was wel leuk. Het was
tijdens de pauze echter al na 2 uur en hadden zoveel honger dat we de tweede
helft hebben gemist en iets zijn gaan eten. We hadden wel geen internet dus we
waren benieuwd wie er gewonnen had. We zijn iets gaan eten dat al lang op onze
planning stond. We zijn in een restaurant een typisch gerecht van Peru gaan
eten, genaamd: Cuy (of ook wel cavia in het Nederlands). Het was wel lekker,
maar aan zo een beestje is eigenlijk niet veel eten J. Als dessertje hebben we op
straat nog wat Churros gekocht. Jammie. Nadien hebben we nog wat rondgewandeld
in het centrum. Aangezien hier niet zo veel meer te beleven is en La Reina
(de likeurbar) nog niet open was, hebben we ons in een taverne op een
vieruurtje getrakteerd. Voor Pieter een koffie en een stuk taart en voor Marlies
een jugo met een fruitsalade. Toch wel leuk zo een dagje niks doen J. We zijn terug gegaan
naar ons huisje, hebben onze rugzak gemaakt en hebben afscheid genomen van
Enrique. Hij heeft gezegd dat wij en al onze vrienden steeds welkom zijn in
zijn huis ... dus als er mensen zijn die graag naar Peru gaan. Wij hebben al
een goed adresje voor jullie. Om 8 uur hebben we dan de bus genomen richting
Chiclayo.
Om 7u 30 werd er op de deur van onze slaapkamer geklopt.
Enrique, onze gastheer, kwam vragen of we geen lekker glaasje vers gemaakte jugo
wilden. Hij had een jugo gemaakt met banaan, papaya, ei en melk. Heel erg
lekker. Nadat we samen ontbeten hadden, zijn we om 8u 30 vertrokken met onze
tour naar Gocta. Het was ongeveer een uur rijden tot aan het dorp. Van in het
dorpje konden we de waterval al zien. Heel erg mooi! We hebben ons almuerzo
besteld voor als we terugkomen van de waterval. Er was een gids waar we mee
konden meegaan, maar dan moesten we samen met heel de groep en we gingen liever
op ons eigen. Dan kan je je eigen tempo wandelen en heb je meer kans om wat
dieren te zien. Hier zitten namelijk enkele speciale vogels. Er zit een
kolibrie met een hele speciale staart en een oranje vogel genaamd: Andean
Cock-Of-The-Rock. De kolibrie hebben we niet gezien, maar Marlies heeft wel de
oranje vogel gespot. We hebben er zelfs enkele fotos van kunnen nemen. Volgens
onze Lonely zou er ook een zeldzame Yellow-tailed Woolly Monkey zitten, maar
die hebben we niet gezien. Na 1u 45 wandelen kwamen we aan de waterval. Toch
wel impressionant zo een waterval van 771 meter. Het zicht van kortbij was
mooi, maar van verder hadden we wel een mooier overzicht. Je mocht ook zwemmen
aan de waterval, maar daarvoor was het net iets te koud. Nadien zijn we
terug gewandeld naar het dorp. Rond 3 uur hebben we daar gegeten en dachten kort
daarna te kunnen vertrekken naar Chachapoyas. Was het niet dat enkele mensen
van ons busje pas om 4u 30 terug waren van de waterval en dan nog moesten eten.
We waren dus later terug in Chachapoyas dan voorzien. Enrique vertelde ons nadien dat
de oranje vogel een nationaal symbool is van Peru en dat je veel geluk moet
hebben om deze vogel te zien. Dankzij Marlies is ons dat toch gelukt J. s Avonds zijn we
voor de verandering nog eens polla a la brasa gaan eten. Nadien zijn we in La
Reina nog een likeurtje gaan drinken. Een lekker kanneke likeur van Maracuya
(passievrucht). Aangezien we al lang geen alcohol meer hadden gedronken, was
ons Marlies snel tipsy en hebben we het bij 1 kan gehouden J.
Om 8u 30 vertrokken we met een tour naar Kuelap. Het was
ongeveer 2u 30 rijden tot daar. We moesten dan nog een kwartiertje wandelen tot
aan het fort. Volgens onze Lonely zou dit een van de enige ruïnes zijn die kan
tippen aan Machu Picchu. Dat is wel lichtjes overdreven, maar het is wel een
heel erg mooie ruïne en opnieuw totaal anders dan alles wat we tot nu toe
gezien hebben. Kuelap is eigenlijk een grote stad uit de tijd van de
Chachapoyas (volk van de wolken en de jungle). De Chachapoyas zouden ongeveer
1000 jaar aan deze stad gebouwd hebben. Ze zouden begonnen zijn rond 500 na
Christus tot ongeveer 1500 na Christus. In de stad stonden ongeveer 450
huisjes. Dit is tot nu toe de enige plaats die we gezien hebben waar de huisjes
rond zijn. De archeologen hebben ook ontdekt dat de mensen die hier woonden
groter waren dan de andere volkeren hier en dat ze blanker waren. Om deze
redenen vermoeden ze dat er een link zou kunnen zijn met de Vikings, maar echt
wetenschappelijk bewijs hebben ze daar nog niet voor gevonden. Net zoals alle
andere volkeren hier zijn ook de Chachapoyas overmeesterd door de Incas. Maar
toch hebben ze na de verovering door de Incas steeds blijven proberen hun
onafhankelijkheid terug te winnen. Toen de Spanjaarden hier toekwamen zagen ze
dan ook hun kans om met de Spanjaarden samen te spannen en zo terug de oorlog
aan de Incas te verklaren. Na het bezoek aan de ruïne zijn we ergens gestopt
om te eten. Dat was wel een tegenvaller. Het was 12 soles voor een gerecht. Dat
is nog steeds maar 4 euro, maar als je weet dat we normaal tussen de 4 en de 10
soles betalen voor een hele menu dan is dat wel veel. Voor dit geld hadden we
dus een heel lekker gerecht verwacht, maar het was maar een klein schoteltje en
het eten was koud. Nadien kregen we wel nog een koude koffie ... Jammie!!.
Wederom het bewijs dat duurder zeker niet altijd beter is. s Avonds gingen we
terug naar het huis van onze gastheer. Hij is samen met ons naar de plaza de
armas gegaan om een tour voor morgen vast te leggen. We zouden graag naar Gocta
gaan. Dit is een dorpje niet zo ver van hier waar je op wandelafstand de 3e
hoogste waterval ter wereld vindt. Onze gastheer kent enkele mensen met een
tour office en heeft voor ons een prijsje kunnen regelen J. Nadien heeft hij ons
uitgenodigd om met hem te gaan eten. We zijn lekkere pollo a la brasa gaan
eten. We wouden betalen, maar hij stond er op om alles zelf te betalen. Wat een
poepie J. Nadien
zijn we samen met hem nog een likeur van muro (bosbessen) gaan drinken. Dit is
een lokale specialiteit en heel erg lekker.
De wekker ging af om 3u 15. Pijnlijk. Om 3u 45 hebben we de
taxi genomen naar het busstation. Het was niet ver, maar op dit uur van de dag
leek ons dat iets veiliger. Om 4u 15 zijn we met de bus vertrokken richting
Chachapoyas. Op de bus hebben we een man ontmoet die in Chachapoyas woont. Hij
heeft ons uitgenodigd om s avonds bij hem te logeren. Op de bus zaten wel een
aantal degoutante mensen. Het begon al s morgens toen de vrouw naast Pieter in
de gang begon te rochelen en te spuwen. Een andere vrouw was ziek en moest elk
uur eens door het raampje overgeven. Met als resultaat dat de hele raam lang
buiten vol met kots hing. In de namiddag rook Marlies plots pis ... Terzelfde
tijd zag Pieter dat er aan zijn voeten een hele plas lag. Waarschijnlijk had de
kleine achter Pieter gewoon in de bus gepist en aangezien we bergaf reden liep
dat allemaal naar ons. Heel gezellig. Nadien hadden ze een echt stort van onze
bus gemaakt. Appelsienschillen, afval van nootjes, ... dat wordt hier allemaal
gewoon in de gang gegooid. Na een niet echt gezellige busrit waren we heel blij
dat we om 19u 30 eindelijk aankwamen in Chachapoyas. We hebben samen met
Enrique een taxi genomen naar zijn huis, waar we gratis mogen verblijven. Hij
is nog brood en olijven gaan kopen zodat we nog iets konden eten. Nadien zijn
we met hem naar het centrum gewandeld. Er zijn hier, net zoals in
Ollantaytambo, festiviteiten in het dorp. We hebben een tour vastgelegd om
morgen de ruïnes van Kuelap te bezoeken.
Deze voormiddag hebben we met een tour een bezoek gebracht aan
Cumbe Mayo. Het bestaat uit heel erg mooie rotsformaties in een mooi landschap.
Er zijn ook enkele restanten te zien van
de Cajamarca cultuur, een volk dat hier rond 1000 voor Christus woonde. Vooral
het waterkanaal dat ze uit de stenen hebben gehouwen, is impressionant. Rond 1u
30 waren we terug in het centrum van Cajamarca. We zijn iets gaan eten, maar
het was niet super lekker. Pieter had wel in de lonely gelezen dat de ijsjes
van Heladeria Holanda een van de beste van heel noord Peru zouden zijn. Heel
toevallig kwamen we na het eten een ijsjesbar tegen met deze naam. We zijn er
ons elk een ijsje gaan kopen. Het was niet slecht maar we hebben al beter
gegeten. Nadien hebben we de lonely nog is goed nagelezen en blijkbaar was deze
ijsjesbar in een andere straat ... We zijn dus bij de verkeerde gegaan. Nadien
hebben we de collectivo genomen richting de hotsprings Baño del Inca. Toen we
er binnenkwamen was het wel een kleine tegenvaller. Het leek meer op een
peutertuin dan op een gezellige thermal pool. We hebben onze lonely nog eens
goed nagelezen en zagen dat we ons al voor de tweede keer deze dag gemist
hadden... aan de overkant van het plein is er nog een thermal pool en dat is de
echte Baño del Inca J.
Dus nadat we een uur in het warm water in de peutertuin hebben gezeten, zijn we
naar de overkant van het plein gegaan om daar een prive zwembadje met warm
water te nemen J. Nadien
zijn we opnieuw een lekkere pollo a la brasa gaan eten. Never change a winning
team. Nadien was het tijd om te gaan
slapen want vannacht om 4u 15 vertrekt onze bus naar Chachapoyas.
