Om 4u 15 stond de wekker. We hadden een chocomelkje en bokes
als ontbijt. Om 5u werden we aan ons hostel opgehaald om te gaan sandboarden.
Eerst reden we een half uurtje met de auto. Van waar we werden afgezet, was het
nog een uurtje of 2 wandelen tot aan de top van de cerro blanco, de grootste
zandduin ter wereld. Van daar waren er een drietal kleine afdalingen en 1 grote.
Het was heel erg leuk, maar de borden waren absoluut niet van goede kwaliteit.
Onderaan zaten er vele kappen en putten in wat voor veel wrijving met het zand
zorgde en bij 1 van Pieter zijn bindingen was de velcro versleten waardoor zijn
voet er af en toe uitschoot. Al bij al was het wel een heel erg leuke ervaring
en we zijn er toch weer in geslaagd om een leuke plaats te vinden zonder andere
toeristen J.
We dachten dat het gemakkelijk ging zijn omdat we kunnen snowboarden maar in
het begin viel dat toch wat tegen. Marlies lag om de 2 seconden op de grond.
Het leuke is wel dat het zand warm en super zacht is om in te vallen. Pieter
was er heel snel mee weg maar bij de tweede afdaling had Marlies de techniek
ook te pakken. De laatste afdaling was heel lang en super leuk! Rond 11 uur
waren we terug in ons hostel. We hebben ons nog snel kunnen douchen en zijn dan
uitgecheckt. We hebben onze mails nagekeken en nadien de overschot van onze
spaghetti opgegeten. We hadden een mailtje van Jorge (de man van het koppel uit
Lima dat we tijdens onze gegidste tour in Machu Picchu hebben leren kennen)
gekregen om te laten weten dat hij ons deze avond aan het busstation kan komen
ophalen. We zijn benieuwd! We hebben op zijn business kaartje gezien dat hij
manager is van de douane dus we verwachten een dikke villa in Lima J. Om 4u 30 hebben we de
bus genomen richting Lima. Aan boord was er een supervriendelijke Bushost(es).
Een supervriendelijke man met vrouwelijke trekjes, maar echt wel een poepie. Op
de bus hebben we naar een Hollandse film gekeken. In het Spaans gedubd en met
Engelse ondertitels J.
We hebben een supermooie zonsondergang gezien vanuit de bus. Bij de tussenstop
in Ica is Pieter snel met de openbare telefoon naar Jorge, de man uit Lima,
gaan bellen om te zeggen in welke terminal en wanneer we aankwamen. Om 12 u s
nachts kwamen we aan in het busstation. Monica en Jorge stonden ons al op te
wachten. Ze brachten ons naar hun huis. Daar hebben we nog een thee gedronken
en heeft Jorge trots zijn souvenirs uit België getoond. Nadien zijn we gaan
slapen.
Na een relatief goed doke op de bus zijn we om 7u30
aangekomen in Nazca. Aan het busstation was al te zien dat het hier laagseizoen
is. Er stonden ons verschillende mensen op te wachten om ons een kamer in hun
hostel te verhuren. We hebben daar handig gebruik van gemaakt en zo een erg
goedkoop hostel gekregen. In het hostel was er ook iemand die vluchten boven
Nazca regelde. We konden zelfs deze voormiddag nog een vlucht nemen als we dat
wouden. Aangezien in deze tijd van het jaar het weer hier wisselvallig kan zijn
en het nu goed weer was, hebben we direct onze vlucht geboekt. We hadden de
keuze tussen 3 prijsklassen: 80, 100 en 120 dollar/persoon. Allemaal ver boven
ons budget. Maar ach ja dit is een once in a lifetime dus hebben we maar het
duurdere vliegtuig genomen. Dit is het enige vliegtuig dat echt rond de
afbeeldingen cirkelt, waardoor je er een beter zicht op hebt. Rond 10u werden
we opgepikt en rond 10u 45 zaten we al in het vliegtuig. Het was een klein vliegtuigje
met 4 passagiers, een piloot en een co-piloot. Zo een klein vliegtuig is wel
een stuk minder stabiel in de lucht dan een boeiing. Dat hebben vooral de magen
van de 2 vrouwelijke passagiers gevoeld. Al vrij snel moest het andere meisje
in het vliegtuig overgeven. Marlies zag er heel wit uit en voelde zich ook niet
top, maar ze heeft haar maaginhoud wel voor zichzelf gehouden . De lijnen
waren heel goed zichtbaar, prachtig! Ze
waren wel erg moeilijk te fotograferen vanuit het vliegtuig. Na het vliegen
over de lijnen werden we terug aan ons hostel afgezet. Marlies was heel moe en heeft
nog een chriske gedaan. Nadien hebben we voor s anderendaags een tour
vastgelegd om te gaan sandbaorden in Nazca. De meeste toeristen gaan voor het
sandboarden naar Ica. Maar hier in Nazca heb je de cerro blanco: de hoogste
zandduin ter wereld. We hebben nog wat aan de blog gewerkt en nadien hebben we
de bus geboekt om morgen met de Cruzero Suite van Cruz Del Sur naar Lima te
gaan. In de supermarkt zijn we eten gaan kopen voor morgenvoormiddag en hebben
we gerief gekocht om nog eens een lekkere spaghetti te maken. Aan een ATM heeft
Pieter zijn bankkaart nog is getest en gelukkig werkt ze hier terug wel. In ons
hostel was een keuken op het rooftop terras. Een heel leuke keuken! Daar hebben
we een lekkere spaghetti bereid en nadien nog een kamillethee gemaakt... ideaal
voor het slapengaan.
Vanmorgen hebben we eerst onze zak gemaakt en nadien hebben
we goed ontbeten: milkshake van banaan en nesquick, bokes met philadelphia en
tomaat. We hebben uitgechecked en hebben ons in de receptie geïnstalleerd om
nog wat administratie te doen. We hebben onze blog nog wat geupdated, mails
nagekeken, ESTA in orde gebracht en een mail gestuurd naar LASCA ivm ons
kookvuurtje dat we willen meenemen naar de VS. s Middags zijn we dan naar
goede gewoonte ons goedkoop menuutje gaan eten en nadien hebben we ons in het
zonneke op een bankje op het plein geïnstalleerd. Aangezien Marlies een
Starbucks had verdiend na de grote trektocht, zijn we in de namiddag een heerlijke
chocomelk gaan drinken. We hadden onze laptop mee dus hebben we via skype mama
en papa jaloers kunnen maken. Daar hebben ook met Annelies gebeld ivm huurauto
in de VS. Om 16.30 was het tijd om onze bagage op te halen in het hostel en om
naar het busstation te vertrekken. Om 18 u vertrok onze bus naar Nazca. Het was
een super luxueuze bus: de cruzero suite van cruz del sur. We hebben lekker gegeten
en filmpje gekeken (we hadden privé-schermpjes en konden zelf onze films
kiezen! ) Nadien zijn we in onze cama in slaap gevallen.
Gelukkige verjaardag opie!! Naar goeie gewoonte waren we al
rond 7u wakker. Daar hebben we zelfs al lang geen wekker meer voor nodig. Marlies
had gedroomd dat Pieter was gaan waterskiën en ondertussen aan het filmen was
met het fototoestel. Toen is hij natuurlijk met het fototoestel in het water
gevallen en waren we al onze fotos van Machu Picchu kwijt. Pieter begint zich
af te vragen of Marlies niet stiekem de malariapillen aan het verder nemen is J. We hebben een lekker ontbijt gegeten: warme
chocolademelk en bokes met philadelphiakaas, peper en tomaat. Jammie!! Marlies
dacht (na twee weken) haar haar eens te wassen, maar aangezien er wegens werken
in de straat geen water was, ging dat niet door. Pieter begint te denken dat ze
aan het sparen is voor dreadlocks voor Jolin haar trouw J We hebben al een stukje van de blog
bijgewerkt. Maar er is nog veel werk aan! Nadien zijn we naar het busstation
gegaan om onze bus naar Nazca voor morgenavond vast te leggen. Op de lijn naar
Nazca verkochten ze geen semi-cama, alleen maar cama. Het zijn dus dure tickets
maar we zullen wel heel erg comfortabel zitten. We zijn ook een lonely planet
gaan kopen voor Colombia zodat we wat kunnen plannen hoeveel tijd we nog in
Peru kunnen spenderen. s Middags zijn we een lekkere menu gaan eten voor 4
soles per persoon. Nadien zijn we terug naar het hostel gegaan om nog eens met
het thuisfront te bellen. Marlies moest vooral eens bellen met haar opa die
vandaag 81 jaar geworden is, waarvoor een dikke proficiat!! We zijn geld gaan
afhalen aan de ATM, maar hier hadden we een klein probleem: de Maestro van
Pieter kon niet gelezen worden. Hij moet dus een dezer eens testen of zijn
kaart nog wel werkt. Anders kan Benjamin 2 nieuwe bankkaarten meebrengen naar
Costa Rica J.
Nadien zijn we naar het Museo Inca gegaan om wat meer bij te leren over de
Incas. Het was interessant, maar aangezien ze zeggen dat dit het beste muzeum
van Cusco is, hadden we er wel meer van verwacht. s Avonds zijn we naar een
restaurantje geweest waar veel locals zaten ... dat kan nooit slecht zijn. We zijn
onze was gaan ophalen, hebben nog wat aan de blog gewerkt en hebben een doke
gedaan.
Aangezien we ons alle twee niet top voelden (vooral Pieter
die s nachts nogal veel naar het toilet is moeten lopen), hebben we eens goed
uitgeslapen. We hebben tot half 10 in ons bedje gelegen, want om 10u was de
check out. Gelukkig daagde er iemand op
van het office van het fietsenverhuur met Pieter zijn pas en het wisselgeld. We
zijn in het office van KB Tambo nog goeiendag gaan zeggen bij Trevor, maar die
was al vertrokken op een tour. Hopelijk zien we hem ooit nog eens terug, want
het was een hele toffe kerel. Rond half 11 hebben we de collectivo genomen
richting Urubamba. Het was op dezelfde baan langs waar we gisteren waren
teruggekomen, dus nu konden we de baan ook is bij klaarlichte dag zien J. Rond 11u kwamen we
aan in Urubamba en we hadden geluk, we hadden onmiddellijk een bus naar Cusco.
Pieter voelde zich niet goed dus hij was blij toen we om 13u aankwamen in
Cusco. We zijn terug naar ons hostel van de vorige keer gegaan. Daar hebben we
onze mailtjes gecheckt en met het thuisfront geskyped om te laten weten dat
alles goed verlopen is. We zijn nadien chips gaan kopen: dat had Marlies
verdiend na de lange trektocht.We zijn s avonds lekker gaan eten in het zelfde
restaurantje van onze eerste avond in Cusco. Nadien zijn we ons bedje in
gekropen.
Vandaag stond onze fietstocht in de Valle Sacrada op het
programma. We hadden de fietsen gereserveerd om 8 uur s morgens. We zijn eerst
nog wat eten gaan kopen, dus we zijn uiteindelijk vertrokken om half 9. We
wisten de weg niet echt dus hebben we aan een paar mensen gevraagd of we de
juiste richting uitgingen en dat bleek meestal wel het geval te zijn. We
stopten na een half uurtje voor nog een uitgebreid ontbijt en reden dan verder
richting Moray. Al bij al was het toch nog een stevige beklimming. We moesten
in totaal een 700m stijgen en het was super warm. Marlies had na de trektocht
ook niet echt goede benen. Het ging dus maar langzaam vooruit. Uiteindelijk
zijn we rond 14u aangekomen in Moray. Eerst hebben we wat gegeten om de
innerlijke geest terug te versterken en nadien hebben we de site bezocht. De
site is heel erg speciaal: het zijn terrassen in een cirkelvorm (min of meer
toch) die gebruikt werden voor landbouw. Door de speciale vorm van de site
hadden ze op elk terras een verschillende temperatuur. Men denkt dat de Incas
deze plaats gebruikten om te experimenteren met gewassen en misschien zelfs om
nieuwe soorten planten te kweken. Vooral heel erg mooi om eens rond te
wandelen. De benen waren nog niet echt gerecupereerd maar we moesten verder. We
reden verder naar Maras. In het begin ging het nog een beetje bergop, maar
nadien begonnen we af te dalen. Dat ging een pak beter. Aangekomen in Maras
moesten we nog afdalen naar de Salineras. Dit gedeelte was ook bergaf, maar
aangezien we nu de volle wind op kop kregen moesten we toch nog wat bij trappen.
Enorm tegen de zin van ons Marlies J.
De Salineras waren ook wel heel erg mooi. Er loopt daar een warmwaterkanaaltje
met zout water. Ze hebben daar dan allemaal terrassen op de berg gebouwd die ze
laten vollopen met het zoute water. Nadien laten ze de terrassen uitdrogen en
kunnen ze het zout er uitscheppen. Van daar zijn we dan verder afgedaald naar
de rivier. Daar kwamen we terug op de baan. Het begon al donker te worden, maar
gelukkig hadden we een koplamp mee. We moesten nog 15 à 20 km op de baan
richting Ollantaytambo. Onderweg zijn we nog ff moeten stoppen om Pieter zijn
band bij te pompen wand die begon leeg te lopen na een lange fietsdag. Uiteindelijk
zijn we rond 19u 30 aangekomen in Ollantaytambo. Het was een supermooie dag,
maar de lange fietstocht en de hitte van de zon hadden ons volledig uitgeput.
We hebben ons juist nog een douche genomen en zijn dan in ons bedje gekropen.
We konden van in ons bed nog horen dat het weer groot feest was op het plein,
maar hadden niet meer de fut om er naartoe te gaan. Dit was de laatste dag van
de festiviteiten dus morgen zal de rust terugkeren in Ollantaytambo.
Vandaag was een rustdag in Ollantaytambo. Na een zalige
nacht in een goed bed zijn we het stadje ingetrokken. Opnieuw was er heel erg
veel ambiance met de feesten die er aan de gang zijn. Blijkbaar zijn er 17
dansgroepen met elk een fanfare die overdag de hele dag in het dorp rondgaan. We
zagen nu ook dat er rondom de stad verschillende mooie ruïnes liggen. Aangezien
het gisteren al donker was toen we aankwamen hadden we dat niet gezien. We zijn
ontbijt gaan kopen en hebben eens rond gehoord of we ergens fietsen konden
huren. Er is een office dat fietstochten aanbiedt maar 70 dollar voor een halve
dag dat vonden we toch wat te veel. In de plaats hebben we een plaats gevonden
waar we mountainbikes voor 40 soles kunnen huren. De fietsen zijn wel iets
minder goed dan bij de andere maar het zal daarmee ook wel lukken. Aangezien er
in het hostel een computer stond, hebben we naar huis een mailtje gestuurd om
te laten weten dat we de trektocht goed hebben overleefd. We hebben nog wat in
het stad rondgewandeld en zijn s avonds terug naar het grote feest op de markt
gegaan. Daar hebben we lekkere Churros gegeten. We zijn Trevor terug
tegengekomen en hebben een lekkere pint gedronken en nog wat Churros gegeten J. We hebben meegedanst
met de locals en zijn niet te laat gaan slapen aangezien er ons morgen een
fietstocht te wachten stond.
. De lijnen
waren heel goed zichtbaar, prachtig! Ze
waren wel erg moeilijk te fotograferen vanuit het vliegtuig. Na het vliegen
over de lijnen werden we terug aan ons hostel afgezet. Marlies was heel moe en heeft
nog een chriske gedaan. Nadien hebben we voor s anderendaags een tour
vastgelegd om te gaan sandbaorden in Nazca. De meeste toeristen gaan voor het
sandboarden naar Ica. Maar hier in Nazca heb je de cerro blanco: de hoogste
zandduin ter wereld. We hebben nog wat aan de blog gewerkt en nadien hebben we
de bus geboekt om morgen met de Cruzero Suite van Cruz Del Sur naar Lima te
gaan. In de supermarkt zijn we eten gaan kopen voor morgenvoormiddag en hebben
we gerief gekocht om nog eens een lekkere spaghetti te maken. Aan een ATM heeft
Pieter zijn bankkaart nog is getest en gelukkig werkt ze hier terug wel. In ons
hostel was een keuken op het rooftop terras. Een heel leuke keuken! Daar hebben
we een lekkere spaghetti bereid en nadien nog een kamillethee gemaakt... ideaal
voor het slapengaan.
