Om 9 uur zijn we met de bus vertrokken op de lake district route. In een minivan met 6 andere toeristen gingen we in 5 dagen van Santiago naar Puerto Varras reizen. De eerste tussenstop maakten we in Pomaire waar je traditionele poncho’s en klei handwerk: potten, vazen, diertjes in klei ... kan kopen. Nadien maakten we een tussenstop aan de Rapel Dam. Een hydro-electrische installatie die zorgt voor de energielevering van heel de hoofdstad Santiago en nog andere regio’s. Door de dam is er een kunstmatig meer waar je van op de dam een prachtig zicht hebt. Na dit bezoek zijn we met de bus verder gereden naar Pichilemu. Daar hebben we lekkere empanadas gegeten, zijn we gaan paardrijden op het strand, hebben we wat in de zee gezwommen (Pieter dan toch) en hebben we op het strand gelegen. We zijn niet zeker maar we denken dat we vanop het strand een vulkaanuitbarsting gezien hebben. ’s Avonds zijn we naar de zonsondergang gaan kijken in Punta de Lobos: een mooie rotsformatie aan de kust waar we onder andere pelikanen hebben gezien die bij de ondergaande zon van de rotsen richting de zee vlogen. Terug in het hostel kregen we van de eigenaar haai voorgeschoteld. Het was best wel een lekkere maaltijd. Na de maaltijd hebben we nog wat Chinese les gekregen van Xing (een Chinese vrouw van 60 die mee op de tour is). Lehoma? Gnohoho J

03-02-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

’s Ochtends hebben we ontbijt gehaald en zijn we te voet vertrokken naar plaza de armas. Daar hebben we ons ontbijt opgegeten in afwachting van een geleide stadswandeling. Elke dag om 10u start op de plaza de armas een gratis rondleiding met een Engelstalige gids. Onze gids was Franco. Hij zag er op het eerste zicht een beetje saai uit maar hij bleek super enthousiast te zijn. Hij was een hele goede gids. Hij heeft ons in 4u de hoogtepunten van de stad getoond en heeft vele anekdotes verteld. Onder andere over de geschiedenis van chili, de coffee with legs, drankje in de studentenbuurt: een terremoto. Ook heeft hij ons enkele typische gerechten aangeraden die we eens moesten geprobeerd hebben. In de namiddag hebben we op ons eigen nog wat rondgewandeld in het stad, onder andere op zoek naar een gafas de sol voor Koene. In de namiddag hebben we een lekkere meloen gegeten in het park voor dat we terug naar het hostel keerden. Daar hebben we een bustour geregeld voor de komende dagen en hebben we nog wat gerelaxed aan het zwembad. ’s Avonds hebben we ons opgefrist en zijn we terug de stad in getrokken naar de studentenwijk voor een plaatselijke vettige maaltijd. De gids wist ons te vertellen dat er een super goed kraam was met hotdogs waar we ons voorgerechtje hebben gegeten (1 hotdog voor ons 4) en nadien zijn we verder gegaan naar bar La Nona. Daar hebben we het typische gerecht “een chorrillana” gegeten... frietjes met daarover ajuin, braadworst en stukjes beefstuk en daarover een ei ... LEKKER vettig J. De gids had ons gewaarschuwd voor de grote porties en daar hadden we beter naar geluisterd want we hebben de 4 borden maar iets meer dan de helft opgekregen. Nadien hebben we een typische drank besteld “een terremoto”: goedkope witte wijn met fermet en een bol ananasijscreme ... zoet maar wel heel erg lekker. Het was een hele leuke avond, vooral omdat we de hele avond hebben gelachen met de leuze van de dag: shit happens. Dat begon ’s morgens al. Bij het begin van de tour werd Koene ondergekakt door een aantal duiven waarna vooral Pieter en Ilse niet meer bijkwamen van het lachen. Marlies stond net voor de gids en had het dus heel moeilijk om aandachtig te blijven luisteren. In de namiddag hebben we in het park een lekkere meloen gegeten in het gras ... Pieter vond dat het er nogal naar hondenpis rook en op hetzelfde moment merkte hij op dat hij met zijn voet recht in een hondendrol stond. De leuze was compleet toen Ilse ’s avonds in La Nona dringend naar het toilet moest ... ze was nog maar een paar min weg toen de ober in vlot Spaans kwam zeggen dat onze vriendin op het toilet zat ... dat wisten we zelf ook wel, maar de rest van de uitleg hadden we niet goed begrepen. Blijkbaar zat Ilse op het toilet maar kon ze er niet meer af ... ze moest blijkbaar gewoon met de deurknop naar rechts in plaats van links draaien, maar haar Spaans was wat te beperkt om dat uit de ober zijn uitleg aan de andere kant van de deur te kunnen opmaken J. Uiteindelijk is ze toch van het toilet geraakt, maar door de stress was ze vergeten ook effectief naar het toilet te gaan. Onze slappe lach werd in het terugwandelen naar het hostel even gestoord toen er op ongeveer honderd meter van ons een grote tak van een boom is afgebroken ... geen nood wij liepen gewoon op het padje en waren ver buiten de gevarenzone. Maar het was toch wel ff verschieten.

02-02-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Na een lekker ontbijt in het hostel zijn we gepakt en gezakt naar het busstation vertrokken. Op de nachtbus waren alleen de dure plaatste nog beschikbaar dus vandaag vertrekken was geen optie. In een hotel dichtbij hebben we info gevraagd over huurauto’s en de man van aan de receptie heeft veel moeite gedaan om ons te helpen maar ook een auto huren was geen optie. We hebben dan maar de bus vastgelegd om morgenavond te vertrekken naar Puerto Montt. We moesten dus wel terug een hostel in Santiago zoeken. Het eerste hostel waar we naartoe gingen (La casa roja) had nog plaatsten vrij en was een serieuze meevaller. In de tuin van het hostel was een zwembad met een bar (stoeltjes in het zwembad!!). We voelden ons echt in de Caraïben. Nadat we ons geïnstalleerd hadden hebben we in het zonnetje genoten van een cola’tje (voor Marlies) en biertjes (voor de anderen). ’s Avonds werd door het hostel een BBQ georganiseerd en hebben we nog eens een stevige maaltijd gegeten. We hadden wel gerekend op een tweede ronde maar spijtig genoeg bleek alles al op te zijn. We zijn in Chili dus we hebben enkele lekkere wijntjes besteld. De avond hebben we afgesloten met een leuk spelletje poker.

01-02-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Deze namiddag vertrekken we naar Amerika. Het laatste werelddeel van deze reis. We kijken er naar uit maar we really enjoyed our kiwi summer!! Ons vliegtuig naar Chile vertrekt om 16u. We hadden dus nog de voormiddag om naar de bib te gaan en om naar onze familie te bellen. Juist als Marlies met haar ouders aan het bellen was gingen de nooduitgangen open en begon het brandalarm af te gaan. Oh nee, nu is niet het moment! We hebben op straat verder gebeld met oma en opa en hebben mama en papa laten weten dat alles in orde was. ’s Middags was het tijd om te vertrekken. We waren klaar om te tijdreizen en om onze verloren uurtjes terug op te pikken... om 11 deze voormiddag is onze aankomst gepland J. Op het vliegtuig hebben we alletwee veel films gezien. We moesten er van profiteren. Nadeel was dat we niet veel geslapen hadden. Bij onze aankomst zaten Koen en Ilse ons al op te wachten. Spijtig genoeg moesten we van Koen vernemen dat zijn rugzak met handbagage al in Brussel was gestolen. Gelukkig zaten er geen paspoorts credit kaarten of geld in en konden ze de reis nog verder zetten. We werden er wel door wakker geschut dat we vanaf nu goed moesten opletten. We hebben een taxi genomen en zijn naar Hostel forestal gereden. Nadat we al onze bagage gedropt hadden en de planning voor de komende maand hadden gemaakt, zijn we het stad in gegaan en hebben we een ijsje kocht. Dat hebben we opgegeten in een mooi parkje. Van op de heuvel in het park hadden we overzicht van de stad. Het zag er op het eerste zicht niet zo speciaal uit.

31-01-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Onze laatste dag in Auckland. We hebben een stadswandeling gemaakt en zijn naar Mount Eden gewandeld. De hoogste vulkaan in Auckland (198 m). Vandaar hadden we een prachtig overzicht over de stad. ’s Avonds hebben we opnieuw beefstuk met bakkepatatjes gegeten. Never change a winning team.

30-01-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

29-01-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Hillary trail dag 3. Het was een vrij zware dag met toch wel wat hoogtemeters. De dag begon al goed: we moesten direct een rivier door ... dus schoentjes uit en er door. Nadien was het een heel stuk langs het strand: we dachten dat wordt een makkie, maar dat was dan wel buiten de duinen gerekend J Het zand was wel mooi, heel erg donker van kleur. Nadien hebben we nog wel redelijk wat moeten stijgen, maar het heeft ons prachtige uitzichten en foto’s van de kust opgeleverd. Aangezien het bordje voor de kampplaats alleen zichtbaar was als je van de andere kant van de weg kwam zijn we er natuurlijk straal voorbij gelopen. Na een half uur in de verkeerde richting te hebben gestapt kwamen we op de spitsing met een ander pad en toen waren we zeker van wat we al even dachten ... namelijk dat we er voorbij waren. Uiteindelijk zijn we dan toch rond kwart voor 8 ’s avonds aangekomen op de kampplaats. De wandelaars van de andere dagen waren er ook. We hebben nog een gezellige babbel gehad met een outdoor gids uit Nieuw Zeeland. Maar Hillary heeft het vandaag serieus uitgehangen. We waren heel erg moe en hadden een lichte hypoglycemie. We hebben gekookt en zijn ons tentje ingekropen. 

28-01-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter