Vanmorgen hebben we onze rugzak gemaakt om naar Tayrona nationaal park te vertrekken. Gelukkig konden we wat spullen achterlaten in het hostel. Nadien namen we de bus en een uur later kwamen we aan aan de parkingang. Daar namen we een minivan die ons wat verder in het park bracht en van daar moesten we nog 45min door de jungle wandelen om in de camping Don Pedro aan te komen. Volgens onze Lonely Planet was dit de beste kampplaats en we kunnen de schrijvers geen ongelijk geven. Een grote kampplaats tussen de bananen-, palm-, mango- en limoenbomen. Zalig om ’s morgens mango’s te gaan verzamelen, maar wel moeilijk om een tentplaats te vinden waar er geen kokosnoot op onze tent kon vallen. Toen we onze tent op een perfect plaatsje hadden opgezet, hebben we een lekker visje gegeten en zijn we naar het strand vertrokken. Conquest of Paradise! Hier hebben we enkele van de mooiste stranden ter wereld gezien! Het dichtsbijzijnde strand was 10min wandelen van onze kampplaats maar aangezien de stroming hier te gevaarlijk was, moesten we 10min verder wandelen om te kunnen zwemmen. Het eerst volgende strandje was la Arrenilla, een prachtige kleine baai. We dronken er een lekkere appelsiensap en wandelden verder naar la Piscina. Dit was een groot strand, perfect om te zonnen en te zwemmen. Het water was zalig! Ook om workouts te doen. We hebben immers nog maar 2 maanden om in vorm te geraken. 20 minuten verder lag Cabo San Juan, waar we de perfecte Lonely Planet foto’s hebben kunnen nemen. ’s Avonds was het wel iets minder gezellig. De keerzijde van de zonnige Caraïben is dat het ook ’s avonds nog warm is. De eerste nacht hadden we de deuren van de buitentent open gedaan maar dat was niet te doen! We hebben bijna niets geslapen door de warmte. En werden we niet wakker door de warmte dan was het de jeuk van onze muggenbeten die ons wakker hielt. De volgende nacht hadden we de buitentent er af gehaald en dat was veel beter. Allee dan toch voor Pieter. Marlies had schrik dat het ’s nachts ging regenen en dat onze binnentent onder geregend ging worden. Bijgevolg had zij ook deze nacht niet goed geslapen. Gelukkig kon ze overdag goed uitrusten op het strand. We hebben deze week echt genoten van een vakantie! We hebben gerelaxed op la Picina en Cabo San Juan. We dronken jugo’s de naranja en aten mango’s bij de vleet. 1 dag hebben we door de jungle een wandeling gemaakt naar Pueblito. De ruïnes van Pueblito stelden niet veel voor maar het was een prachtige wandeling door de jungle over rotsen. We zagen in het park toch wat plaatselijk beestjes, gaande van harige spinnen op onze tent, tot slangen, hagedissen, strand- en landkrabben, aapjes, mooie vogels en spijtig genoeg heel veel muggen! Aangezien we vaak tot valavond aan het strand bleven, moesten we in het donker door de jungle terug naar onze kampplaats wandelen. Nooit gedacht dat we dit ooit in Colombia gingen doen J. Op de camping was een kookplaats voorzien waar we op een houtvuur konden koken. We zocht hout in het bos en maakten met de overschot van onze trektochten in Peru lekkere maaltijdjes. Best wel een originele manier van koken. We hadden het hier zo goed dat we er even aan dachten om hier 2 weken te blijven maar we konden dat oma en opa niet aandoen. We moesten toch eens terug gaan om te laten weten dat we nog leefden. Bijgevolg vertrokken we zondag met spijt in het hart terug naar de bewoonde wereld. We gaan het hier missen! 

18-06-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

18-06-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter  

Vandaag besloten we nog een dagje uit te rusten in Santa Marta vooraleer we naar Tayrona zouden vertrekken. Die 72 uur op de bus waren nog niet verteerd. In ons hostel was een book exchange en aangezien ‘El secreto’, een Spaans boek dat we in Bolivia hadden gekocht, geen succes was, hebben we dat boek gewisseld voor een spannende thriller van Ken Follet. Zo had Pieter wat leesvoer voor op het strand en zo kon Marlies ongestoord rustjes doen. Nadien gingen we ontbijten bij de dichtst bijzijnde bakkerij maar dat viel wat tegen. Het brood deed wat denken aan het brood in Thailand. Zoet brood, niet echt onze meug. De rest van de dag zijn we naar het strand gegaan. Geen idyllisch strand, maar goed genoeg om te bekomen van de busreis. We hebben wat gelezen, wat geworkout en om de beurt lekkere, verse limonade gaan kopen. ’s Avonds zijn we gaan lopen langs de dijk, een perfect loopparcours, en wouden we naar goede gewoonte een lekkere biefstuk gaan eten. Spijtig genoeg was er maar 1 dus heeft Pieter noodgedwongen pasta moeten eten.

17-06-2013 om 00:00 geschreven door Marlies & Pieter