Dag 89: zaterdag 22 december 2007

De dag van het vertrek was, moet ik nu spijtig genoeg zeggen of uiteindelijk of eindelijk, ik weet het niet, aangebroken. Ik was wakker voor mijn wekker de kans had om me te ambeteren. Ik wilde tegen 9u30 wakker zijn en dat was dus ook het geval. Op het gemakje nog een ontbijt van chips en kaas naar binnen spelen, douchen en alles klaarzetten om te vertrekken. Ik had geluk dat het wachten werd verzacht door mijn lievelingsradioprogramma namelijk “de Raadkamer” op radio 2. Ik luisterde eerst nog dat programma uit en vertrok dan maar. Zo tegen kwart voor 12 stond ik buiten om bus nummer 15 te nemen die me naar de terminus ging voeren van de airportbus. Ik had de keuze of iets vroeger vertrekken en juist de straat oversteken of een klein halfuurtje stappen met de valiezen naar de busstatie waar de airportbus ook voorbijkomt. Ik koos dan maar voor de luie Griekse weg en nam de bus. Daar aangekomen was het 5 na 12. Ik had dus normaal net de bus van 12u richting luchthaven gemist maar niets was minder waar om 12u20 kwam er een langs. Normaal was de volgende om 12u30 dus die was het ook niet daar hij direct vertrok. Aan de halte waar ik moest naartoe wandelen indien ik de eerste bus niet nam stapte er nog een andere bewoonster, Tamara (Zwitserse) op de bus om richting luchthaven te gaan en huiswaarts te keren. We raakten aan de babbel en de busrit van een uur was op een ik en een hij voorbij. Aangekomen in de luchthaven checkte mijn bagage in en wachtte dan maar op mijn Belgische compagnon Thijs die met me mee vloog naar huis. Ik was perfect zoals voorgeschreven op tijd op de luchthaven. Een goed uur en een half is de geschreven regel bij mij. Ik kreeg plots telefoon van Thijs dat hij op de bus stond te wachten aan Kamara. Die had zelfs niet het minste besef dat hij met vuur aan het spelen was maar dat was zijn zaak als hij zijn vliegtuig wilde missen. Eenmaal dat hij aangekomen was checkte hij ook in en passeerden we samen met Tamara de paspoortcontrole. Achter deze controle ontmoetten we nog andere erasmus studenten afkomstig van Frankrijk. Mensen die ik in het prille begin eens had ontmoet maar daarna nooit meer had teruggezien. Ze wonen in de Olgas residentie. Ze moesten ook de vlucht hebben richting Frankfurt. De tijd ‘pour embarquement” begon te naderen en we begaven ons dan maar naar de gatepoort. Daar werd de leuke mededeling gedaan dat het vertrek van 15u35 uitgesteld werd tot 16u10. Dat er dan meer informatie zou volgen dus nog geen zekerheid of we effectief dan gingen kunnen vertrekken. Dus terug naar het stoelenzaaltje. Plots verscheen er op het scherm “departed” naast onze vlucht. Iedereen van die vlucht die was gezeten schoot recht en vloog naar de balie. Alleen konden de meeste noch Grieks nog Engels dus legde ik het maar uit aan de stewardess dat ze best zo snel mogelijk de mededeling op het bord veranderde want dat er anders rellen zouden kunnen uitbreken. Nadien stond er naast onze vlucht niets meer zelfs geen vertraging zoals voorheen. Echt een super informaticasysteem!!! Uiteindelijk vertrokken we om 16u45 van de tarmac van Thessaloniki. De vlucht verliep aangenaam in vliegtuig van Aegan airlines. Het was een tamelijk nieuw toestel want het rook nog licht naar de polyester en de binnenkant was nog niet bruin van de vuiligheid. Toen we Frankfurt naderden werd ons de mededeling gedaan dat er door slechte weersomstandigheden niet direct kon worden geland. Het vliegtuig bleef dus maar een paar rondjes draaien tussen de vele andere vliegtuigen rondom ons die we buiten konden zien. Na een kleine 3 kwartier “go arounds” kregen we toestemming om voet aan grond te zetten in Frankfurt. Ondertussen had ik iemand in het vliegtuig ontmoet die zijn vliegtuig moest halen om 18u. Die zat al met de bibber natuurlijk maar gelukkig had zijn vlucht ook vertraging en kwam hij dus net op tijd aan. Daar deze persoon enkel Franstalig was apprecieerde hij mijn tussenkomst ten zeerst. Eigenlijk geluk dat we zoveel vertraging hadden zo moesten we tenminste geen 4u wachten in de luchthaven op ons aansluiting. Maar jawel hoor het vliegtuig naar Brussel moest nog vertrekken in Hannover toen het eigenlijk in Frankfurt moest vertrekken dus alweer vertraging. Dit keer een uur langer. Uiteindelijk waren we tegen 23u30 terug in België.

Dag 88: vrijdag 21 december 2007

De laatste volledige dag op grondgebied van Thessaloniki in 2007 is aangebroken voor mij. Daar ik gisteren avond al met de dweil in mijn handen had gestaan restte er me vandaag enkel nog te genieten van mijn verblijf. Ik ontwaakte op mijn gemakje en daar ik de frigo nog moest legen van voedingswaren stelde ik mijn ontbijt uit en werden het broodschijven in de olijfolie met zout en peper. Klinkt misschien nogal droog maar is het helemaal niet. Smaakt echt wel lekker. Het lijkt op een pizzadeeg maar is nog fijner. Ondertussen was ik volop mijn kleren aan het wassen. De machine doet er nogal lang op om haar ganse programma te doorlopen dus toen mijn 2^de machine inzat was ik het wachten beu en trok ik mijn jas aan om nog een “close-down” wandeling te doen. Ik moest ervan profiteren want het zou kunnen zijn dat dit een van de laatste zonnestralen waren voor de komende 2 weken. Ik wandelde en wandelde en kwam uiteindelijk tegen 17u terug thuis in mijn gezellig kamertje. Nadien mijn was sorteren en op plooien en het laatste in de valies proppen die ik eerder deze morgen al had gemaakt door het beëindigen van de 1^ste machine was. Om de avond af te sluiten begon ik te kijken naar de film le fabuleux destin de Amelie Poulin. Een film die ik van Alexandra had gekregen op computer maar slechts enkel Frans gesproken en zonder ondertitels. Maar alweer was ik positief verrast. Het werkte echt goed het kon evengoed in het Nederlands gespeeld zijn het kwam zeer duidelijk over. Het is dus duidelijk mijn Frans is ferm verbetert. Deze film was afgelopen tegen 21u maar daar ik het nogal vroeg vond om te gaan slapen keek ik nog naar het begin van Farenheit 9.11, ook in het Frans, darr het een beetje teveel docu was stopte ik na een klein uurtje met kijken. Ik controleerde nog een laatste keer de dingen die ik wilde meenemen of die zich inderdaad in de valies bevonden en kroop dan maar mijn laddertje op tegen 22u30.

Dag 87: donderdag 20 december 2007

Deze morgen ontwaakte ik tegen 10en en daar we gisteren afgesproken hadden om de eerste keer kitchenbar te bezoeken en tevens ook de laatste keer voor 2007 voor Saar en mij daar zij vertrekt morgen en ik op zaterdag vond ik het dan maar aanlokkelijk om de groep te vergezellen. Sascha en haar lief Guido maakten ook deel uit van het gezelschap. Zeer toffe afsluiter dus. We hadden afgesproken om 12u30 dus moest ik maken dat ik klaar was. Om iets voor 11en kwam Jim me nog goeie dag zeggen omdat hij vertrok en dan heb ik hem nog maar naar de bushalte vergezeld daar hij anders alleen moest sleuren. De bus liet wel erg lang op zich wachten. We stonden er 3 kwartier op te wachten maar het was verdomd koud. De bus was er net op tijd zodat ik me terug kon opwarmen door terug te wandelen. Ik was dus 10 minuutjes op voorhand terug thuis dus net op tijd. Ik klopte aan bij Sascha en Guido en we vertrokken dan maar naar Kamara waar Saartje op ons wachtte. We zetten onze weg richting Kitchenbar verder over de zeedijk. In de zon was het wel heerlijk vertoeven. In Kitchenbar was er kennelijk meer volk dan ik gewoon was maar we hadden nog een tafeltje. We elk iets ongekend van de menukaart en niemand werd in het negatieve verrast. We genoten nog even na toen we het verorberd hadden en begaven ons dan terug huiswaarts. Het was alweer 16u geworden ondertussen. Thuisgekomen nam ik eerst een kleine siësta en begon dan maar mijn kotje op te poetsen zodat alles proper wordt achtergelaten op zaterdag. Na het poetsen maakte ik nog croque monsieurs en dan tegen 10en ging ik slapen daar ik me nogal moe voelde.

Dag 86: woensdag 19 december 2007

Daar het gisteren niet al te laat was maar ik toch te leeg was om uit mijn bed te komen draaide ik me nog maar eens in mijn bed toen ik zag dat het nog maar 8u was. Het leverde me tot 10u slapen op. Ik moest nog naar een bepaalde kledingwinkel om een bepaald kostuum te gaan halen. Het was alweer een stralende dag. Ik ging eerst naar die winkel, paste het kostuum eens en vroeg nog wat bedenktijd. Ik ging eerst wandelen. De wandeling nam in het totaal 2u in beslag. Ik ging richting haven waar er een vaarschool aan echte knoeiers instructies aan het geven was. In een andere boot werd er praktisch examen afgenomen, daar vond ik de manier van werken ook al niet alles maar ik denk wel dat de persoon geslaagd was. Na gezien te hebben dat de boten zich in “plannement” terug huiswaarts begaven en nadat ik voelde dat het kouder begon te worden, besliste ik dan maar terug te keren. Ik ging de winkel binnen en kocht de kostuumpjes die mijn visa kaart deden warm worden. Om 19u verwachte ik Sofia daar we al een ganse eind hadden gesproken over de film “Les pouppées Russes” om die nu daadwerkelijk eens te bekijken. Ik had hem enkel in het Frans dankzij Alexandra. Voor haar dus geen probleem, ik moest me iets meer concentreren maar het viel heel goed mee. Een mooie film als vervolg op “L’auberge Espagnol”. Een aanrader. De film was afgelopen tegen 22u en ik vergezelde Sofia dan maar naar de bushalte zodat ze terug naar Matsi kon geraken. Bij het terug binnenkomen in Kassandrou ging ik naar Jim op zoek daar ik had beloofd om nog wat te uno-en met hem. Toen de spelletjes ons beu waren keken we nog een paar foto’s en werd het alweer middernacht voor het slapengaan.

Dag 85: dinsdag 18 december 2007

Op deze “koude” winterdag vond ik het niet echt uitnodigend om buiten te gaan. Ik moest nog de paper van Human Resource Management afmaken. Bovendien had ik ook nog les van Marketing om 14u en een meeting met de professor van Financial Accounting om een beetje te weten wat hij op het examen kan voorleggen. Want ik heb nu wel dat boek gelezen maar wat kan ik eigenlijk verwachten. Ik kwam de prof tegen in de gang toen ik naar zijn kantoor aan het wandelen was. Ik mocht direct binnen daar ik te vroeg was. Hij gaf me zijn boek waaruit hij het examen ging samenstellen en toonde me enkele voorbeelden. Die vielen in elk geval positiever mee dan verwacht. Het had vele keren erger gekund. Nadien ging ik nog eens naar het studentenrestaurant eten. Het was gigantisch lang geleden dat ze me daar nog gezien hadden. Daar ik er nu iets verder vandaan zit is het minder “aanlokkelijk” om te gaan want als je daar toekomst en het eten staat je niet aan heb je een reis voor de paus gedaan. Het viel nog mee, er stond spaghetti scampi op het menu. Het smaakte niet super maar het was ok. Nadien was het zo ongeveer 13u30 geworden dus kon ik terug naar de faculteit om de les van marketing bij te wonen. Het was opnieuw de blonde lesgeefster in plaats van de zwarte, iedereen prefereert de donkere maar niets aan te doen. Ik vroeg haar of ze al een blikje had geworpen op mijn werk maar ze antwoordde negatief. Maar later deze week beloofde ze me zeker nog wat feedback te bezorgen via mail. De les zelf bestond uit het bespreken van 2 case studies die we op voorhand gelezen hadden. We discuteerden er wat over en na een kleine 2 uurtjes was het afgelopen. Tijd genoeg dus om nog eens flink door te werken aan dat Human Resource Management dat ik dit vandaag ook kon overmaken aan de prof in kwestie. Tegen 20u slaagde ik erin het af te ronden en stuurde ik hem door.

Op 21u was er afgesproken om met Sascha, Guido (haar Nederlandse vriend), Saartje en Jim iets te gaan drinken in de wijnbar. Daar ik verder deze avond toch niets op het programma staan had vergezelde ik de bende. Het was er erg koud maar we trapten lol en dat maakte ons warm. Tegen 12en splitsten we ons op. Jim en ik gingen naar huis en de rest ging nog ergens de andere erasmus studenten opzoeken die zich ergens in een bar bevonden. Bij de thuiskomst checkte ik nog gauw even mijn mails en de prof van HRM had me al geantwoord dat ik komende maandag feedback mocht verwachten maar zijn eerste blik op de werk was ook erg positief. Dus ik kan met een gerust hart naar huis vertrekken.

Dag 84: maandag 17 december 2007

Daar het einde van deel 1 van het erasmusgebeuren met rasse schreden begint te naderen en dat het merendeel de kerstsfeer thuis gaat opsnuiven begint het gebouw leeg te lopen. Het is nochtans de laatste lesweek nu maar dat laat de meeste koud om het vertrekgebeuren uit te stellen. Ik ontwaakte tegen 11en en daar ik niets meer in huis had om te knabbelen als ontbijt, liet ik deze maaltijd maar aan mij voorbij gaan. Ik had gisteren afgesproken met Theresa om samen uit shoppen te gaan voor kerstmis maar ze liet me weten dat ze zich nogal ziek voelde en dat ik beter niet wachtte op haar. Zo tegen 14u nam ik dan maar de bus naar het overdekt shopping center mediteran Cosmos waar ik vorige week al eens met Sascha had geweest. Een uurtje later was ik ter plekke en liet ik alles tot me komen. Ik bezocht bijna alle shops op de kledijshops na dan om ideeën op te doen. Nadien deed ik een tweede keer mijn ronde om de cadeau’s effectief te gaan kopen. Ik vond voor iedereen dat ik het nodig vond iets dus de shopping was geslaagd. Ik moest wel voortmaken  want ik moest de bus van 17u20 hebben. We hadden vanavond omwille van Torbin (Duitser) zijn laatste avond van 2007 in Thessaloniki besloten om samen met zijn vriendin Julia (Spaanse) nog iets uit eten te gaan. Daar de financiële zijde ons allen een beetje beperkte kozen we voor een simpele tent die eigenlijk op gebied van interieur best wel meeviel. Ik nam met Jim (Nederlander) een hamburger en Julia en Torbin deelden een brochette. Nadien dwaalden we nog eventjes door de stad en besliste ik met Jim om het verliefde koppel alleen te laten. We gingen toch allen terug naar Kassandrou maar Jim en ik keken naar een Geert Hoste jaaroverzicht. Het was dus nog maar eens een van de vroegere avonden want tegen middernacht sloten we de dag af.

Dag 83: zondag 16 december 2007

Toen ik gisteren in mijn bed belande tegen 4u had ik nooit gedacht nog voor 12 u wakker te zijn maar toch was dit het geval. Ik had vrijdagavond aan Jim voorgesteld om eens naar Kitchenbar te gaan daar hij er nog nooit geweest was. Maar daar hij precies ook een zware avond had gehad gisteren ontwaakte hij pas tegen 2en. Ik vond het dan maar beter om s’avonds te gaan. Het was toch te koud om buiten te zitten dus binnen is het gezelligst als het donker is buiten. Maar we wilden niet te laat gaan. Om 18u30 vertrekken kwamen we overeen toen hij om 14u30 mijn kamer binnenkwam. Torbin (Duitser) had ook wel zin om mee te gaan dus we waren met z’n drieën. Nadat Jim uit mijn kamer terug vertrokken was sloeg de vermoeidheid nog maar eens toe bij mij. Bovendien was het overheerlijk warm in mijn kamer dus ideaal klimaat om een dutje te doen. Ik viel in slaap en ontwaakte juist 5 minuten voor 18u30. Perfecte timing dus. We namen de bus richting Kitchenbar omdat het anders een dik halfuur stappen is en omdat het koud was is dit een favorabele oplossing. Daar aangekomen namen we elk iets verschillend van de menu en babbelden wat onder mannen over de laatste roddels enzo uit het gebouw. Ik moet zeggen ik heb er nog altijd gen seconde spijt van gehad van mijn verhuis. Ik amuseer me nu veel beter. De mensen zijn gans anders maar ik hou er meer van op de manier hoe ze met elkaar omgaan. Bij Matsi zat je een beetje teveel op elkaars nek daar je geen seconde alleen was. Om verder te gaan tegen 21u was de maaltijd afgelopen. Daarna beslisten we dan maar, omwille van de spijsvertering, te voet terug te keren. Een stop in de Mc Donalds voor Trobin was de eerste stop. Toen we daar zaten kwamen Anna (Duits-Nederlandse) en Theresa (Oostenrijkse) voorbij en tikten ze op het raam. Ze kwamen binnen en sloegen aan de babbel. Uiteindelijk bleven we veel langer dan voorzien in de Mc Donalds zitten. Een dik uur later kwamen we daar buiten en was het eigenlijk nog te vroeg om naat huis te gaan. Theresa en Anna wilden naar Matsi om nog een warme douche te nemen. Ze moesten zich dus haasten want er is maar warm water tot ongeveer 22u. Iets waar ik nu geen rekening meer moet mee houden daar ik full time warm water heb. Onze wegen splitsen zich dus aan Kamara. We 3 jongens gingen dan nog maar op zoek naar een bar om de avond te besluiten. We belandden in een nagelnieuwe bar dicht tegen de Kassandrou wijnbar. Deze bar was nog geen week open zelfs. We werden er goed verzorgt door de patron die erg fier was over de opening van zijn nieuwe bar. Hij sprak Duits en Engels en alles wat we vroegen kregen we zoals nootjes en chips. We speelden ondertussen een UNO spelletje of 5 waar iedereen eens verloor en iedereen eens won en gingen na onze consumptie te hebben geledigd terug naar huis. Het zal dus een van de eerste avonden zijn dat ik voor middernacht thuis was na een sortie. Ik nam dan nog mijn boek en las nog een hoofdstukje of 2 om de dag af te maken en tegen 0u30 kroop ik onder mijn lakens.

Dag 82: zaterdag 15 december 2007

Werken op een zaterdag, een waar dilemma. Ik zat erover te twijfelen toen ik om 11u uit mijn bed kegelde. En toch nam ik de moed samen om inderdaad al eens een blik te werpen over hoe ik de volgende paper namelijk die van Human Resource Management ging aanpakken. Ik begon al aan de inleiding te schrijven en zelfs al het eerste deel. In het totaal leverde me dit al 5 pagina’s op. Met dit vak zat het dus ook goed. Volgende week ergens een dagje uittrekken en alle werkzaamheden zitten erop. 2 weken verlof in het koude België zijn dan wel verdiende denk ik. Tegen 14u maakte ik me klaar om een stadwandeling te maken. Ik ging nog maar eens richting Aristotle square waar er blijkbaar omwille van de kerstperiode veel mensen aan het shoppen waren. Het was er over de koppen lopen. Ik kocht dan ook al maar mijn eerste kerstgeschenk. De rest van mijn aankopen plan ik voor een van de dagen volgende week. Kwestie van mijn bezigheid te hebben volgende week ook. Op mijn terugweg om16u30 ongeveer zag ik plotseling in de Egnatia straat een mega grote zwarte rookpluim, ik dacht dit moet wel een brand zijn je zag geen 100 ver meer in de straat. Kort daarop de brandweer met een 6tal wagens, 2 ambulances enz. Het was dus inderdaad een brand in een oud flatgebouw. Aanvankelijk wisten ze dus niet toen ze het pand betraden of er nog iemand binnen was maar na enige tijd werd er dus vastgesteld van wel. Een oude man werd na een klein halfuurtje zelf stappend maar volledig zwart naar beneden gebracht, die zal het dus wel overleefd hebben. Hij was blijkbaar de enige in het pand. De andere bewoners van het flatgebouw stonden in paniek allemaal op straat. Ik bleef ongeveer een uurtje kijken tussen allerlei andere ramptoeristen en ging daarna omwille van de kou naar huis. Daarna maakte ik me klaar want vanavond had ik alweer de keuze tussen 2 groepen die een stapje in de wereld gingen plaatsen. De eerste groep ging naar “DE taverna” diegene waar je de ganse avond gratis kan drinken als je een maaltijd neemt van meer dan 5 euro. Alleen had ik deze groep moeten waarschuwen dat deze regel van gratis drank enkel in de week geldig is maar ze gingen tegen beter weten in. Ik koos voor groep 2 die bestond uit Sofia (Grieks-Duitse), Sascha (Nederlandse), Camilla (Poolse) en een Antwerpenaar die erasmusstudent is in Sofia die hier op bezoek was. We bezochten samen een Griekse taverna die op de weg naar Anapoli (oude stadsgedeelte) lag. Het was er gezellig met een kacheltje die meer dan goed deed bij deze koude temperaturen buiten. Iedereen koos 1 schotel uit en deze werd dan gedeeld onder ons zodat iedereen eens geproefd had van verschillende typische Griekse gerechten. Er zaten echt verrukkelijke dingen bij. Na de maaltijd was het ongeveer middernacht en werd er nog naar de SKG club gegaan door de meeste die zich in DE taverna bevonden en Sascha en de Antwerpenaar wilden ook nog die richting uit. Sofia, Camilla en ik hadden daar hoegenaamd geen zin in daar we weten wat voor soort club dit is, of toch eerder wat zich daar meestal afspeelt. Dus wij keerden maar braafjes huiswaarts. We dronken nog een thee op Sofia’s kamer en toen Camilla weg was hielp ik Sofia nog met een paar comuterplobleempjes waarmee ze al een tijd te kampen had. Nadien nog een gezellig babbel over een beetje van alles en het was voor ik het wist eigenlijk 4u geworden, wat betekende dat het tijd werd om naar bed te gaan.

Dag 81: vrijdag 14 december 2007

Vandaag ontwaakte ik tegen 10en. Een mooi uur vond ik. Ik wilde eerst nog de financiële zaken afhandelen van mijn residentie met het erasmus kantoor en ook al de kamer vastleggen die ik graag zou willen volgend semester. Ik heb gekozen voor de kamer waar Sascha nu in woont. Het ligt op de achterkant dus heb ik zicht op dezelfde muur maar er is een groot terras aan. Op de straatkant durft men nogal eens klagen over het lawaai door het voorbijkomend vervoer, dus kies ik dan maar voor de rust. Op het kantoor deed men totaal niet moeilijk betreffende de betaling. Normaal moet je altijd vooruitbetalen maar het hoefde dit keer niet. Ik moet maar betalen wanneer mijn verhuis voltrokken is namelijk ergens eind januari. Daarna kwam ik Martina (Tschechische die in Londen studeert) tegen. Ze vroeg me of ik de andere deze avond wilde vergezellen om naar haar toneelstuk te komen kijken. Het meerendeel van het gebouw ging komen en het leek me leuk om eens een theaterstuk bij te wonen dus stemde ik dan maar meteen in. Om 21u30 vertrekken in Kassandrou. Dan zette ik mijn weg maar verder huiswaarts. Ik had nog het allerlaatste slotwoord aan mijn marketing te lezen en daarna de lay-out verzorgen. De lay-out vind ik nog een plezant werkje dus dat zou me wel niet vervelen. Het was 18u tegen dat ik het werkje aan de prof overmaakte via mail als test-lees versie. We zullen zien hoe ze erop reageren. Het telde toch meer dan de opgegeven 7000 woorden en was langer dan 30 pagina’s dus ik denk wel dat het goed moet zitten. Dan maakte ik me nog een pasta al basilico en begon me klaar te maken om naar beneden te gaan voor het vertrek richting theatervoorstelling. Het was ergens in een klein maar gezellig zaaltje in de faculteit. Slechts 100 plaatsen, gratis toegang maar het zat bomvol. Maar daar we iemand op de scene kennen scheelt dat om zitplaatsjes te hebben. Het was een mooi stuk over een moeder en haar verloren zoon soms wel aangrijpend. Na ongeveer een uur en een half was het stuk gedaan en was het gelijk zo vroeg om naar huis te gaan. Bovendien werd iedereen zot toen we buiten kwamen. En neen, we waren niet dronken het was pure waarheid, het was aan het SNEEUWEN!!! Wie had ooit durven denken dat je sneller sneeuw in Griekenland kon zien dan in België. We hadden al gemerkt dat het de laatste dagen veel frisser was maar hadden ons toch niet aan winterse toestanden verwacht zoals sneeuw. We gingen dus toch iets sneller stappend als normaal omwille van de koude in de richting van de residentie. Onderweg waren er toch nog een paar cafés waar we ons konden verwarmen. We bolden een bar binnen op maar een minuutje of 2 van de residentie kwestie van niet opnieuw bevroren binnen te komen ergens. Er werd een consumptie genuttigd en daarna werd er door het meerendeel terug naar huis gekeerd. Daar ging er ook nog een gezellig samenzijn plaatsvinden normaal maar dat liet ik aan me voorbijgaan. Ik las nog een beetje in Het Rashomon complex van Jef Geeraerts, een boek die ik van mijn nonkel Jan mocht onlenen, en ging na een hoofdstukje of 3 slapen.

Dag 80: donderdag 13 december 2007

De luikjes van mijn ogen openden al verrassend vroeg naar mijn mening gezien de laatste dagen het toch relatief laat was. Tegen 10u30 was ik al weer zo fris als een hoentje. Vandaag was de doelstelling tot het einde van de paper te geraken dat ik niets meer moest schrijven op vrijdag. Vrijdag zou de dag zijn van afwerking en lay-out. Maar ik had er echt geen zin in vandaag. Het ging maar niet vooruit ook. Ik vond altijd wel iets om me mee bezig te houden. Uiteindelijk was ik nog verrast van het resultaat. Ik overtrof toch al de limiet van 5000 woorden en ook de limiet van 7000 woorden. Dus dit zat al goed. Alleen de eindconclusie raakte niet meer af maar wel al begonnen. Nog een half paginaatje misschien als afronding en dan de lay-out op vrijdag. Dan deze proefversie eens doorsturen naar de prof om te zien wat zij ervan vinden, of het goed is of als ik er nog een beetje moet aan veranderen. Ik heb hier al ontdekt dat slijmen hier wel helpt dus dan bespeel ik deze wetenschap maar. Normaal had er deze middag om 16u nog een trip naar mediteran Kosmos, een groot shoppingcenter, op het programma gestaan met een aantal Kassandrou-mensen, maar uiteindelijk werd deze afgelast omdat niemand echt in de stemming was om kerstaankopen te gaan doen. De meeste beginnen al gedeeltelijk vaarwel te zeggen tegen hun erasmusjaar want op 4 personen na in dit gebouw vertrekt iedereen hier eind januari. Zij vinden het alvast spijtig dat de teletijdsmachine hen terug zuigt naar het werkelijke leven vanaf dan maar ik vind het ook spijtig want er zaten echt zeer toffe mensen tussen. Maar we gaan nu nog niet denken  aan hun vertrek we gaan nog genieten van hun laatste maand hier, dat we die samen plezant kunnen invullen.

Om 21u had ik afgesproken met Francesca om samen uit eten te gaan. Zij vertrekt definitief op een zeer mooie dag in het jaar, waarop de auteur van deze blogsite geboren is, namelijk 24 december. Ze komt niet meer terug in januari. We trokken richting kitchenbar waar het interieur zeer mooi was omgetoverd om in kerstsfeer te komen. We namen eerst omdat ik in Italiaans gezelschap was kon ik natuurlijk de bruschetta mista niet laten voor wat het was en daarna gevolgd door ons beide met een  pollo a la griglia. Tegen 12en was onze maaltijd afgelopen en toen we zagen dat het buiten ferm aan het waaien was prefereerden we eigenlijk om binnen te blijven maar toen we dachten dat het eigenlijk per seconde ferm kouder werd buiten namen we maar het hazenpad naar huis. Ik arriveerde ongeveer tegen kwart voor 1. Ik vroeg haar nog binnen maar ze moest nog een beetje werken dus ging ze dan ook maar huiswaarts. We spraken nog af om volgende week ter ere van de laatste week van de eerste semester een Griekse taverna te bezoeken. Benieuwd wat dat gaat geven want op gebied van Griekse restaurants heb ik hier nog niet teveel bezocht.

Dag 79: woensdag 14 december 2007

Goeie morgen deze morgen. Vandaag had ik niets anders op mijn programma gezet dan eens goed doorwerken aan die stomme paper van marketing. Ik wilde tot pagina 20 komen. Ik kan al verklappen dat het gelukt is. Maar het was toch een ganse opgave zo 10 bladzijden in het Engels vol… ik zal maar een beleefder woord gebruiken dan z…… schrijven dus. Vandaag was er trouwens toch een nationale staking in Griekenland omwille van de hervorming van het pensioenfonds. Niets te beleven dus buiten dacht ik, een ultieme kans om dus een dagje kluizenaar te spelen. Door de nationale staking waren er zo goed als geen bussen en waren de meeste winkels gesloten. Kwam er daar nog bovenop dat het begon te regenen en dat er een koude wind opstak. Sophia had me laten weten dat er een diner gepland was met 15 mensen in het appartement van Alexandra. Dit appartement is op een dik half uur gelegen van Matsi en Matsi ligt voor mij ook al op een klein halfuurtje. Zonder bussen betekende dit dus meer dan een uur stappen. En dan nog in gure weersomstandigheden. Bovendien had ik de ganse dag achter de computer gezeten dus had ik het wel gehad voor vandaag en kon ik helse drukte wel missen als kiespijn.  Het enige waarvoor ik dus buiten ben gekomen was om wat voedingswaren te gaan halen in de Champion zodat ik iets in huis had om te eten. Ik was niet zeker of dat dit open ging zijn maar ik had geluk. Er was wel zeer weinig volk in vergelijking met normaal. Ik kwam daar nog Saartje (Belgische) tegen en ze meldde me ook dat ze aan het studeren was. Ik koos voor pizza, alleen was ik niet echt zeker of ik hem inderdaad ging kunnen klaarmaken daar ik geen oven heb in mijn kamer. Maar het lumineuze idee van het croque monsieurijzer kwam dan in me op. De pizza in 2 snijden en zo bakken we zullen zien of het werkt. Saartje vond het inventief gevonden in elk geval. En ik heb het dus bewezen als je echt nood hebt aan pizza, kan je hem dus maken in een croque monsieur ijzer. Na deze beproeving probeerde ik er ook al brood, sandwiches, croissants,… in te roosteren en het werkt allemaal. Een oven is dus zo goed als overbodige luxe nu voor mij! Hier dan toch. Voor de avond was het uiterst stil in Kassandrou. Iedereen bleef stilletjes in zijn kamer. Ik sloeg me dan maar nog eens op de msn waar ik het geluk had om Vadim eens te treffen, een schoolkameraad van op Melle, inderdaad dienen goede ouwen tijd hé. Hij moest nog een paper schrijven van een 10-tal bladzijden maar we bleven maar aan de babbel. Om 1u30 rondden we het gesprek af en kroop ik dan maar het laddertje van mijn stapelbedje op.

Dag 78: dinsdag 11 december 2007

Ik dacht oké goed geslapen gisteren namiddag het zal nu nog maar iets van een 9u zijn maar ik zat er 2u naast. Het was al 11u. Ik stond dan maar snel op douchte, maakte snel ontbijt en schreef verder waar ik geëindigd was gisteren met mijn paper van marketing. Om 14u werd ik in de les van marketing verwacht en dus wilde ik zien hoe vlot het verloopt alvorens een verveelde indruk te geven in de les. Het was dit keer opnieuw de blonde lesgeefster. We overliepen de casestudy die we “thuis” hadden moeten oplossen, die ik ook had gedaan, met daarna een vragensessie rond de presentatie. Uiteindelijk had ik dus 2u verloren want de les was dus het gaan niet waard geweest. Tegen 4en was ik weer thuis en schreef ik verder aan mijn marketingpaper. Ik arriveerde tegen 20u aan pagina 10. Ik moest om 20u30 in Matsi zijn omdat de Carolines beloofd hadden de langverwachte risotto te maken. Ik maakte dan maar dat ik er op tijd was. Thijs en Fabienne waren niet te bespeuren, nochtans had Thijs me gezegd daar zeker tenlaatste tegen 20u30 te zijn maar jah als hij het wilde missen moest hij het zelf maar weten. Iedereen zegde het dat ze er maar moesten geweest zijn er was dus voor 2 andere eten dus Nicolas en Alexis de andere Franse die ook in Matsi wonen schoven met veel plezier bij. Na de maaltijd werden er wat foto’s bekeken en ging ik naar de kamer van Anastacia waar we nog een beetje gezellig babbelden. Het was er precies de zoeten inval, Olga kwam nog binnen en een beetje later ook Sofia nog. Het was al middernacht toen ik daar buiten stapte. Toen ging Sophia slapen en zegde ze of ik niet nog zin had om nog eens bij Vicky binnen te gaan het was tenslotte al een eindje geleden dat ik haar gezien had ook. Ik deed dit dan maar en bleef daar tot 1u30 plakken. Toen stapte ik maar op naar Kassandrou en jawel daar was er ook nog een onvoorziene samenkomst. Ik stak de deur open en hoorde een beetje lawaai. Dit kon maar uit Kostas kamer komen dus de trap in plaats van de lift om een blikje te werpen. Ik werd er binnen gevraagd dus bleef ik daar dan ook maar een uurtje. Het was dus weer 3u om de dag af te sluiten.

Dag 77: maandag 10 december 2007

Zoals gezegd moesten we dus de trein halen van 6u55. Daar er op dit nachtelijke uur aan de sportfaculteit bijna geen taxi’s waren wilden we dus zeker op tijd vertrekken. K had er toch nog in geslaagd om een uurtje te slapen. Om 5u30 maakte ik Alex wakker en ging ik Fabienne en Thijs ook uit de zetel gaan zetten in het hotel. Ik vroeg daar aan de conciërge in gebarentaal om voor ons een taxi te bellen want niemand van ons had zin om ver te lopen. Het was trouwnes erg koud ook buiten en daar we niet veel hadden geslapen de voorbije nachten voelde het alleen nog kouder aan. De taxi kwam en we reden dan maar een kleine 3 kwartier richting station. We waren dus mooi op tijd. We wisten niet echt goed waar naartoe want de trein stond niet op het bord. Ik schoot me dan maar naar enkele lokketjes om het te vragen en uiteindelijk was het op spoor 1. De 2 wagonnetjes stonden blijkbaar volledig op het einde van het spoor. Maar we vroegen het aan iemand die met een pasje op het perron stond of het die was en die wandelde mee met ons. Op het einde vroeg hij geld maar daar we niks meer aan Leba op zak hadden moesten we hem met een fluitje het riet insturen. We moesten dus zo een goeie 500 meter wandelen. De trein was nog gesloten maar de verlichting brandde al. Alleen was er nog geen locomotief ook. Er kwam nog een andere bende reizigers toe en vroegen het nogmaals of het deze trein was naar Thessaloniki en het werd bevestigd. Na veel gerondloop rond de trein door een stationsmedewerker ging de trein uiteindelijk open. We installeerden ons allen, draaiden de verwarming op het maximum, niet dat het een verschil maakte want het bleef koud, en crashten voluit in onze zetel. Ik sliep tot ongeveer 10u30 liep dan eens door de 2 wagon’s lange trein en begon een beetje te lezen. Nadien dutte ik nog een beetje tot de omroeper aankondigde “eponen estatie Thesalonikies”. Dan snel het boeltje bijeenrapen en zo snel mogelijk de trein uit. We hadden blijkbaar op de rit van 6u maar een halfuurtje vertraging opgelopen, veel beter dan de doorgaande reis dus. Het was dus 13u geworden ondertussen. We namen allen de bus en verlangden zo naar onze warme douche met uitzondering van Thijs. Hij moest wachten tot 18u om een warme douche te kunnen nemen daar er in Matsi na 12u geen warm water meer is. Ik ging na mijn douche nog naar de Champion om mijn frigo vol te stauwen met allerlei lekkers en kocht me ook nog een croque monsieurijzer om mijn middagmaal te kunnen maken bij gebrek aan een oven. Nadien begon ik aan mijn werk van Marketing maar echt veel schoot ik niet op. Het was eerder 5 zinnen schrijven en dan een halfuurtje op mijn bed liggen. Uiteindelijk deed ik een dut van 18u tot 20u tot ik wakker werd geskypt. Nadien kon ik de slaap niet meer vatten dus begon ik maar aan de fotobewerkingen van het vorige weekend. Nog wat msn’en en dan uiteindelijk was het alweer 1u tegen dat ik terug in mijn bedje stapte.

Dag 76: zondag 09 december 2007

Iedereen had het nogal moeilijk om te ontwaken en klaar te zijn tegen 11u en vandaar dat het dan ook 12u werd tegen dat iedereen klaar was. We namen de bus, betaalden die natuurlijk niet zoals we in Thessaloniki ook allemaal doen kwestie van het beeld van de domme toerist eer aan te doen en normaal is er geen controle maar dit keer kwamen er dus 2 controleurs op ons af. We gebaarden ons van de domme en dan werden we geconfronteerd met de echte corrupte wereld in Bulgarije. We beslisten af te stappen hadden een discussie, een deel ontsnapte en wandelde al gewoon het hoekje om er restten uiteindelijk nog 4 mensen van de 11 die door de controleurs werden gevolgd. De politie stond achter ons maar die ondernamen zelfs ook niets. Uiteindelijk slaagden deze 4 er ook in om te ontkomen door gewoon weg te wandelen en niet om te kijken. Dan begon de tocht. Het was niet echt een mooie stad vond ik. We kwamen terecht in het echte centrum en moest Florian het niet gezegd hebben had niemand het geweten. We bezochten een marktje waar je precies terug in 1940-1945 terecht kwam. Het enige wat je kon kopen waren “souveniers” aan de oorlog. Sandy (Duitse) en ikzelf hadden er echt een immens slecht gevoel bij. Vooral als je zo dingen op de tafel ziet liggen zoals arbeitbuch met naam en toenaam van de persoon in en allerlei andere dingen zoals gasmaskers,… . Echt niet leuk vertoeven als Belg of als Duitser op dat marktje, het laat je alleszins niet onaageroerd. Nadien bezochten we nog de grootste Oost-Europese orthodoxe kerk en een ouder kerkje er vlak naast. Nadien vervolgde de tocht naar de plaats om te middagmalen. Dit was een pizza standje. Je kon daar voor 1.60 leba een mega stuk pizza eten je moet weten dat je de leba moet delen door 2 om de prijs te weten bij ons betaal je 3.20 euro voor een dergelijk stuk op zijn minst, daar dus nog geen euro. Na de maagjes te hebben gevuld liepen we naar de winkelstraat om een verwarmende koffie te drinken, daar wij Grieken gewoon zijn aan best wel lekkere temeraturen zoals niet onder de 10 graden was het voor ons echt wel nodig om ons op te warmen en dit terwijl Florian zelfs geen pullover droeg. Het was zelfs een van de warmste dagen die hij heeft gehad vertelde die. De koffie deed goed en daar iedereen vermoeid was en de tocht door de stad was afgelopen daar we alles belangrijk hadden gezien bleven we dan maar plakken. Er restte ons nog een bezoek aan het station om onze tickets te kopen. Er werd beslist om 2 groepen te maken. Er was een groep die al wilde terugkeren s’morgens en er was er ook een die niet echt moest terug zijn dus die verkoos dan maar de trein van 17u in de namiddag. De andere equipe bestaande uit Fabienne Thijs Alexandra en mezelf moesten om 5u30 uit de veren om om 6u55 de trein te hebben naar Thessaloniki. Ik wilde terug zijn omdat ik graag 2 weken verlof in België wil hebben als ik terugkom dus dan moet er nu komende 2 weken nog goed gewerkt worden maar het is haalbaar. Alexandra had op dinsdag een presentatie waar ze nog moest aan beginnen dus zij moest ook zeker naar huis. Het knaagde bij mij niet om te vertrekken ik had de stad gezien en preferreerde dan toch veruit Thessaloniki. Ik begin echt van deze stad te houden. Het heeft misschien lang geduurd maar ik denk dat het verbonden was met mijn huisvesting. Sinds mijn verhuis voel ik me hier veel beter. Bovendien toen ik dan zag, ok zij betaalden maar 40 euro in de mand voor hun kamer maar in welke omstandigheden zij moesten leven dan moet ik zeggen dat Matsi zelfs het koninklijk paleis is. Schimmel in de “badkamer, nog nooit zoveel paddenstoelen  bijeen gezien. Gigantisch vuil ook, zeer oud, vochtig niet warm,… echt ongeloofelijk hoe die europeanen daarin kunnen leven. Na de aankoop van onze biljetten om verder te gaan keerden we terug naar de residentie en gingen we met z’n allen op restaurant. Er was nu nog een vriendelijke Portugees bij en een paar Polen. We waren met een 16tal man. Het was een mooi restaurant zeker voor daar. En zelfs het eten was er goed. Ik had niet echt trek dus bestelde ik enkel een taloortje frieten maar iedereen liet me eens proeven van hetgene hij of zij besteld had en het smaakte allemaal super. We kwamen er zelfs nog goedkoop vanaf ook op het einde van de rit. Het was 1u toen we uit het restaurant bolden. Aanvankelijk was het plan om nog naar de bowling te trekken maar wegens vermoeidheid en gebrek aan Leba geld beslisten we dan maar naar de residentie terug te keren. Daar werden er nog eens 2 groepen hermaakt. De mensen die s’morgens vroeg vertrokken bleven in de gewone kamers, de andere gingen op hotel. Dit hotel was in hetzelfde gebouw gelegen maar de kamers waren er iets beter aan toe. De champignons waren verwijdert. Uiteindelijk bleven Alexandra en ik maar babbelen met de inwoners daar en hadden we maar 2u meer om te slapen.

Dag 75: zaterdag 08 december 2007

Om 10u kwam ik uit de veren en maakte ik me maar klaar om nog een wandelingetje te doen. Ik zwierf een beetje rond in het gebouw, deed een wandelingetje buiten naar Aristotle square en kwam terug om nog de laatste 20 pagina’s te lezen. Ik slaagde erin om alles nog te lezen daarna nam ik mijn boeltje samen en begaf ik me naar Matsi om daar om 16u te vertrekken. Ik ging daar nog eventjes bij Olga en Anastasia langs en dan was het snel 16u en vertokken we naar het station.

De trein was een hoop luxueuzer dan de trein naar Athene die we hadden verwacht. Hij bestond zelfs uit 2 wagons 1^ste klasse en 1 2^de klasse. We plaatsten ons eerst niets vermoedend in 1^ste klasse daar er meer beenruimte was om toch bij elkaar te kunnen zitten. Er werd weinig geslapen en veel gebabbeld en gelezen. Om 1u kwamen we uiteindelijk na een treinrit met gigantisch veel stoppen aan in het station van Sofia. Daar stond Florian en een vriend van hem op ons aan het station te wachten. Florian is de broer van de beste vriend van Alexandra. Florian zit in Bulgarije op de sportfaculteit op erasmus tot februari. We gingen naar de residentie en dropten onze bagage. Daarna gingen we uit. Schandalig misschien maar we waren pas tegen 07u s’morgens thuis. Iedereen kon in kamers slapen in de residentie maar Thijs en Fabienne kozen om samen naar het hotel te trekken. Om 11u was er afgesproken om klaar te staan om de bus te nemen dus er restte ons 4 u slaap.

Dag 74: vrijdag 7 december 2007

Zeer verrast was ik toen ik om 10u al mijn ogen opende en me fit genoeg voelde om me uit mijn bed te lichten en me klaar te maken daar ik had gezien dat er een stralend zonnetje was vandaag. Ik moest nog maar eens naar het kantoor voor dat Mount Athos gedoe gaan kijken. Ik had zin om nog eens te gaan wandelen in de Aristotle square dus nam ik na dit kantoor bezocht te hebben, die dit keer open was, de bus naar de Aristotle square. Toen zag ik plots dat Thijs me een bericht had gestuurd dat ik om 11u30 aan de bibliotheek moest staan om de tickets te kopen voor Sofia. Ik mocht dus spurten om op tijd daar te zijn. Ik had namelijk vergeten het geluid van mijn gsm geluid terug aan te zetten. Gevaarlijke business dus. Ik was gelukkig maar 10 minuten te laat dus het viel nog mee. Maar ik had hen telefonisch al op de hoogte gesteld. Nu bleek dat we daar de tickets niet konden kopen omdat het over internationaal transport gaat. Ze moesten terug naar Aristotle square maar ze namen de studentenkaarten van iedereen en ze beslisten dat niet iedereen meemoest. Het was anders nogal stom dat iedereen de bus op moest. Ik ging naar huis dan met ervoor worst en gehaald bij de beenhouwer te halen om als middagmaal worst met aardappelen te kunnen maken. Tegen 14u had ik gegeten en begon ik dan maar aan mijn 40 pagina’s van Financial accounting. Mijn doel zal bereikt worden ik wilde dit boek uithebben alvorens naar Sofia te vertrekken en ik heb dus voor morgen nog 20 pagina’s te gaan. Het gaat lukken. Goed gevoel geeft dat. Vanavond staat er de erasmus christmas party op het programma. Om 21u ging ik al eens kijken naar de faculteit wat er zoal met ons ging gebeuren. Er stonden mooie witte tafels in het ene gedeelte en in het andere deel dansvloer en wat tafels met stoelen en drank. Ik zag er nog niemand toen ik er voorbijkwam en zette ik mijn wandeling maar verder. Ik belande terug in Kassandrou en ik kreeg plots een enorm vermoeid gevoel. Ik legde me op mijn bed een beetje en ik viel spijtig genoeg in slaap. Thijs had me nog een bericht gestuurd om te vragen waar ik bleef maar zelfs dit had ik niet gehoord. Het was uiteindelijk 5u tegen dat ik de eerste keer wakker werd. Te laat dus om nog naar de party te gaan. Ik heb het dus gemist niets aan te doen.

Dag 73: donderdag 06 december 2007

Het was vandaag de dag van eerste puntenverzameling. Er stond vandaag namelijk een presentatie voor het vak Human Resource Management op het programma. Deze moest aanvatten om 14u dus we hadden nog tijd voor het dagelijkse ochtendritueel van ontbijt enzoverder. Tegen 12u kwam Thijs naar Kassandrou om nog een laatste keer de slides te overlopen en af te werken en we aten ook nog samen lunch die dit keer uitzonderlijk niet bestond uit fast food. We kozen voor simpel brood met confituur of hesp en een yoghurt. Dan was de tijd aangebroken om ons klaar te maken om naar de faculteit te gaan. Ik moest op vraag van de prof mijn laptop meenemen daar ik de enige was met een 17 inch scherm. We moesten eerst nog langs de bibliotheek passeren om een uitprint te maken van onze geschreven versie die we gingen voorbrengen en gingen dan naar het lokaal. Er waren 4 presentaties over dezelfde tekst maar toch lagen de presentaties nogal ver van elkaar. De ene was al beter dan de andere maar de prof was van alle presentaties tevreden. We spraken na de les nog een datum af voor ons eindwerk af te geven en spraken ook nog af om volgende week samen ergens te gaan eten om het jaar te besluiten. De faculteit konden we dus verlaten en ik ging dan maar terug huiswaarts. Ik moest nog gaan zoeken waar het kantoor was om de kloosters op de Mount Athos te gaan bezoeken. Deze kloosters zijn enkel toegankelijk voor mannen en er mag maar een beperkt aantal mensen per keer naartoe dus moet je lang op voorhand boeken. Het was al na 4u dus was het al gesloten. Daarna moest ik nog naar de Aristotle square om kaartjes te kopen en dan ging ik terug naar huis. Ik las nog een beetje verder. Ik had bij afloop nog 80 pagina’s te doen. Blij van mijn prestatie sloeg ik dan aan de kook en maakte ik me klaar om me naar de kamer van Camilla te begeven waar de sinterklaas party plaats ging vinden. Iedereen was er al om 20u. Daar we compleet waren gingen we over tot de uitreiking van de cadeaus. De loterij had goed zijn werk gedaan want de tafel stond overvol met cadeaus. Iedereen moest als hij afgeroepen werd in het midden gaan staan werd gefotografeerd als op de walk of fame en moest zijn cadeautje en plain public uitpakken. Iedereen was bij afloop zeer tevreden. Nadien begaven we ons naar Kostas’ kamer, die de naam van partykamer draagt en daar bleef het gezellig vertoeven en werden de meeste leutig aangeschoten. Het duurde tot 3u en tegen dat ik boven geraakte omdat er nog steeds mensen in de gang me aan de babbel hielden zodat ik pas om 4u in mijn bed belande.

Dag 72: woensdag 5 december 2007

Raar maar deze morgen werd ik al wakker om 8u30, onaanvaardbaar vroeg vond ik. Dus nog maar een beetje wemelen in het bed maar ik kon de slaap niet terug vatten. Een mens staat dan maar op als hij na een half uur nog niet terug slaapt. Ik dacht er dan plots aan dat het goed mogelijk was dat de wasmachine wel eens vrij zou kunnen zijn op dit vroege uur en dat ik mijn beddenlakens eens wilde wassen. Snel douchen en dus in de eerste de beste kleren kruipen die ik tegenkwam en spurten naar beneden. Ik had geluk, de machine was inderdaad vrij. Mooi alles erin en terug naar boven om te ontbijten. Daarna moest ik nog een stukje schrijven aan de paper van HRM. Ik moest van de prof nog een paar dingen aanpassen maar het was eigenlijk al goed. Ik moest ook nog een presentatie maken over deze presentatie maar daarvoor verwachtte ik Thijs kort na de middag zodat we het inhoudelijk op elkaar konden afstellen. In tussentijd las ik nog een beetje verder aan de cursus van Financial accounting. Tegen 14u kwam Thijs uiteindelijk aan in Kassandrou en kookte ik eerst nog spaghetti bolognese alvorens aan de presentatie te beginnen. Ik had wel maar tot 16u dat ik kon werken aan de presentatie omdat ik nog wat sinterklaas shopping moest doen. Dit omdat er hier in het gebouw morgen cadeaus worden uitgedeeld aan elkaar volgens een lotingsysteem. Ik heb de andere Belge, Saartje, die hier ook in Thessaloniki verblijft. Morgen worden deze cadeau’s aan elkaar uitgedeeld. Ik had om 16u afgesproken met Sascha om naar het shoppingcentum Mediteran Cosmos te gaan daar we beide al zoveel gehoord hadden dat het er enorm groot was en zeer aangenaam wandelen en shoppen was. We vonden er inderdaad ons dingen voor sinterklaas maar ook ideeën voor toekomstige kerstcadeaus. Ik ga dus in de komende weken nog eens ergens een dag moeten uittrekken om opnieuw die richting uit te gaan voor de kerstaankopen. We aten daar ook nog iets in de kiosken die we tegenkwamen en begaven ons daarna naar de busstatie die in de open wind stond. Het was er echt enorm koud. Tegen 10u waren we terug in Kassandrou. Dan moest ik nog de laatste hand leggen aan de presentatie daar ze niet helemaal af was bij mijn vertrek. Dit was afgerond tegen 23u en dan twijfelde ik even of ik nog eens buiten zou gaan om Torbin en Jim te gaan zoeken die me per sms hadden gevraagd of ik niet naar de taverna wou gaan deze avond maar uiteindelijk besliste ik nog een beetje te lezen in het finacial accounting boek. Ik zou dit boek liefst nog voor het einde van week het boek zou uithebben. (In de foto kan je zien hoe zot ze hier wel zijn van fetakaas)

Dag 71: dinsdag 04 december 2007

Hallo geachte lezers, hier ben ik nog maar eens. Vandaag begon de dag tegen 9u dankzij een binnengekomen sms berichtje. Ik bleef toch eerst nog een beetje genieten van warme lakens alvorens mijn trapje van mijn stapelbed af te dalen maar na een kwartiertje stak me dit al tegen dus begon ik maar aan de dagtaak. Eerst een lekkere warme douche en dan toastjes maken, eitjes maken, de tafel dekken en op mijn gemakje ontbijten. Nog eventjes wat muziek opzetten en ondertussen vaststellende dat het aan het regenen was buiten kleren uitzoeken die aanvaardbaar waren om tegen 11u15 voor de professor van Econometrie te verschijnen. Daar aangekomen namen we de verbetering in ontvangst van onze eerder ingediende oefening en kregen we een nieuwe mee. Daarna wilde Thijs nog in de bib gaan zoeken naar een paar boeken om het HRM werk te kunnen aanvatten en nog even langs de grote bib om zijn mails te checken. Na dit te hebben gedaan gingen we naar het studentenrestaurant waar er kip met erwten werd geserveerd. De kip was eerder krokant van droogte maar we kregen dan het idee om deze avond kip met frieten te maken in Matsi. Na het eten ging ik nog even mee naar Matsi om vervolgens de bus naar Kassandrou te nemen om nog een beetje te werken. Ik kreeg tijdens de werkzaamheden een paar skypofoontjes en de tijd tikte dus snel voorbij. Om 18u ging ik frieten en een kip halen en om 19u vertrok ik naar Matsi waar ik direct aan de kook kon slaan. Na het eten kwam Anna nog een beetje bij mij zitten en babbelden we nog een beetje gezellig onder ons 2. Daarna begaf ik me naar de ander keuken om te zien wat daar gaande was en stelde ik Sofia voor een avondwandelingetje te maken. Het was buiten inderdaad winterskoud geworden er stond een gure wind zelfs. Een groot verschil met gisteren in elk geval. Nadien terug de bus op naar Kassandrou waar ik een halfuurtje na middernacht aankwam.

Dag 70: maandag 3 december 2007

Om 9u openden mijn oogjes voor de eerste keer maar daar ik niet echt zin had om direct uit mijn bed te kegelen keerde ik nog een keer rond en kreeg ik een uurtje slaap extra voor dezelfde prijs. Mijn computer vertelde me dat het gigantisch goed weer was vandaag dus klaarmaken om te gaan zwemmen was de boodschap. Op het gemak douchen en dan maar met de benenwagen naar het zwembad die op een 10 minuutjes stappen ligt van Kassandrou. Het was inderdaad schitterend weer, het was zelfs niet koud om gewoon in zwembroek aan de rand van het zwembad te staan. Ik begon dan maar aan mijn 2 km maar ik laste wat meer pauze’s in in tussentijd om eventjes van het mooie weer te kunnen genieten in het water. Als ik gedaan had met mijn 2 km dan zette ik me een beetje in het zonnetje te drogen, het ging snel om te drogen het was super. Een echt goed vakantiegevoel op de achtergrond het geluid van het zwembad, de lekker warme zonnestralen,… alles die je doet vermoeden dat je ergens op vakantie bent. Na het zwemmen tegen 13u30 ging ik naar het restaurant waar er deze middag vogelnestjes met frietjes werden geserveerd. Ik zag daar ook de Franse bende zitten middagmalen dus ging ik daar eens goeie dag zeggen om eens te horen hoe het er in Matsi nog aan toegaat. Maar veel interessants ben ik niet te weten gekomen. Daar het zo mooi weer was en ik echt wel wil rond geraken met een groot deel van mijn studeerwerk poogde ik dan maar het nuttige aan het aangename te koppelen. Ik nam de bus richting oud centrum met mijn cursus van Financial accounting in mijn tas en positioneerde me daar op een bankje aan burcht de bin de zon met zicht over de ganse stad en startte met lezen en aanduiden van de cursus. Tegen 5u begon het ferm te verfrissen dus wandelde ik terug naar Kassandrou. Ik was al glad vergeten dat er vanavond de opening was van de kerstmarkt met het aansteken van de kerstverlichting op Aristotle square. Dit evenement ging van start om 19u dus ik had nog tijd om me wat op te frissen samen met Camilla en Sascha naar het studentenrestaurant te gaan en dan de bus te nemen richting Aristotle square. Het begon deze keer zelfs op tijd, iets wat uitzonderlijk is voor als de Grieken iets organiseren. Het volk stroomde met massa’s toe, het centrale plein stond overvol eigenlijk. We merkten dit pas toen we een beetje meer plaats wilden en dus noodgedwongen naar achter moesten verhuizen. We stonden namelijk in het midden van de massa. Eerst was er op het podium een act met kinderen die kerstliederen zongen met daarna een gekende Griekse zanger die ik niet ken die behoorlijk vals zong en aansluitend een zeer mooi vuurwerk. Nadien was het gedaan. Er was niets meer te beleven. Ik had nog trek om iets te eten en Sascha ook dus bestelde we ons op de terugweg nog een pitta. Camilla was eerder doorgegaan omdat ze haar niet zo lekker voelde. We waren beide verrast dat het eigenlijk nog maar 21u30 was toen we al terug in Kassandrou waren. We gingen dan maar elk naar onze kamer en ik werkte mijn nieuwe speeltje (facebook) wat bij. Het was alweer tegen 0u wanneer ik mijn laptop klaarmaakte om me muziek te verschaffen om de nacht door te komen.