Dag 196: zondag 18 mei 2008

Een zonnige zondag was aangekondigd en was ook van de partij. Al van s’morgens tegen 6u kwamen er al stralen van deze planeet mijn kamer binnengedrongen. Daar dit een veel te ochtendlijk vroeg uur was om op te staan draaide ik me nog eens rond om uiteindelijk om 10u onder mijn douche te belanden. Om 11u was het plan dat ik met Eva richting Perea zou vertrekken dus tegen 11en stond ik klaar net op hetzelfde moment kwam Eva ook de trappen af. Anne (Duitse die ook meewas in Istanbul) ging ons vergezellen aan Kamara samen met een vriendin die haar kwam bezoeken. Om 11u15 konden we, zoals gepland op tijd, vertrekken. We hadden zelfs het geluk dat we niet lang moesten wachten op de bus die ons naar de Ikea bracht een echte meevaller dus. Om 12u15 kwamen we in Perea aan en installeerden we ons. Eva had zelfs een parasol mee, iets wat goed van pas kwam daar het zo warm was. Het was namelijk het warmste moment van de dag nu en het duurde al niet lang tegen dat de eersten al het water in gingen. Ik stelde het nog even uit maar erg lang hield ik het niet uit want het was echt meer dan bakken in de balkende zon. Nadien een dutje, iets die zeer gevaarlijk is als je niet bent in gewreven maar ik had gelukkig goed mijn voorzorgen genomen. Dan een beetje lezen, nog een zwemmetje doen nog een beetje slapen,… Dit ging zo door tot het 7 uur werd. Er was een licht laag van bewolking gekomen voor de zon al sinds 16u maar dit deed in elk geval niet kwaad aan de kracht van de zon want de temperatuur was nog steeds uiterst aangenaam, het was misschien zelfs het beste moment van de dag, maar daar we nu toch wel al wat uren hadden gesleten op het strand vandaag en iedereen honger begon te krijgen beslisten we dan toch maar om terug te keren naar het centrum. Ik mocht deze avond alweer niet veel tot niets eten omwille van het dieet. Een aflevering nog van All Stars van op de Tros uit Nederland en de pijp was uit tegen iets voor middernacht.

Dag 195: zaterdag 17 mei 2008

Deze morgen was het al eerder middag dat ik ontwaakte dan nog morgen. Om 11u lichtte ik me uit mijn bed. Daar ik aan een dieet was begonnen na de zware boef dagen in het Aegean Melathron hotel kon het de lijn alvast niet schaden het eventjes rustiger aan te doen. Ik niets als officieel ontbijt maar nam 1 banaan als middagmaal. Daarmee moest ik het de rest van de dag maar reppen. Ik nam iets na 14u de benenwagen om nog wat meer calorieën te verbranden. Gewapend met mijn leesboek Love Actually trok ik dan maar naar het park waar ik al een paar uurtjes heb gesleten. Ik nam plaats op een bankje in de schaduw daar de zon aan de hemel stond te branden en las verder. Zo tegen 19u begaf ik me terug in de richting van de Kassandrou building. Ik hield het avondeten beperkt to 2 croque monsieurs terwijl ik er anders 4 zou oppeuzelen. En positioneerde me daarna in mijn bed met een beetje muziek. Om 22u deed ik al het licht uit want ik was toch wel erg moe niettegenstaande de activiteiten die ik vandaag had gepleegd niet zo veel vroegen maar misschien waren de energie reserves niet toereikend genoeg meer om me nog recht te houden.

Dag 194: vrijdag 16 mei 2008

Dag 193: donderdag 15 mei 2008

Zo zie je maar dat 1 week hier gigantisch snel verloopt, we zijn al aanbeland aan de laatste dag van het verblijf op Halkidiki. Het was met spijt in het hart want de omgeving hier is zoveel mooier als die waarmee ik nu toch al enige maanden vertrouwd mee ben in Thessaloniki. Maar aan alle goeie dingen komt er een einde.  We hadden geluk daar het vandaag nog eens een prachtige dag ging worden. Dit vroeg dus om een positionering aan het   zwembad. Ik deed verder ook nog een wandeling naar het naburig hotel die veel ouder was en totaal zo geen propere indruk gaf en tot aan een klein haventje waar je een jetski kon huren voor 10 minuten aan €50 of een bootje met een kleine motor voor 1u aan €70. Ze slaan er precies ook niet naast. Voor de rest van de dag gebeurde er niet al teveel. In de avond was de vervelende karwei om de koffer te pakken, daar er al heel wat spullen van mij inzaten en er nu nog de bagage bijmoest van mijn papa evenals de aankopen die we hadden gedaan zag het ernaar uit dat het een koffer ging worden die zal sluiten als erop word gezeten. Uiteindelijk was het zo en met nog 1 extra zak naast de handbagage kon alles naar België worden getransporteerd. Omdat we om 6u moesten opstaan gingen we dan ook maar iets vroeger gaan slapen dan gewoonlijk.

Dag 192: woensdag 14 mei 2008

Deze morgen bij het openen der gordijnen was ere en gedeeltelijke ontgoocheling. Er was een dik pak wolken en het zag er niet naar uit dat er voor de rest van de dag veel verandering in ging komen. Ik had van mijn mama nog de opdracht gehad om kleren te gaan kopen samne met mijn papa in de winkel die ze hadden bezocht toen ze hier waren geweest in Oktober. Het zag ernaar uit dat dit de geschikte dag was om dit te doen. Bovendien kon ik er zo ook nog gebruik van maken om nog een valiesje te vullen met spullen die ik al wilde terugsturen. We namen dus terug de auto vanaan het Panorama verhuurbedrijf en vandaag kregen we een ford fiesta ter onzer beschikking. We begonnen na het stevige ontbijt dan maar te bollen voor een goeie 90 km richting stad. We hadden geluk dat we een parkeerplaats konden vinden in de buurt van mijn kamer wat het makkelijk maakte om dan de zware koffer terug naar de wagen te krijgen. Nadat ik de koffer had afgezet in mijn kamer deden we een korte wandeling want veel tijd hadden we niet daar de winkels al sloten om 14u30 daar het woensdag was vandaag. We arriveerden mooi op tijd en pasten het een en het ander. Zowel mijn papa als ik vonden wat toffe dingen en uiteindelijk veramden we de viskaart voor een toch niet onaardig bedrag. Daarna keerden we terug naar mijn kamer zodat mijn papa eens kon zien in welke betere condities ik nu leefde in vergelijking met in Matsi want ik ben pas verhuist nadat ze al weg waren in november. Daarna daalden we nog af naar de Tsimiski op zoek naar een frappémachine. Ik had een vermoeden in welke winkel ik er een kon vinden maar of deze nu nog open was was maar de vraag daar het al goed voorbij 15u was. Maar we hadden geluk, hij was nog open. We vonden er eentje naar onze zin en dan hielden we het voor bekeken. Terug naar mijn kamer, de gevulde valies ophalen en dan de frappémachine erbij in de auto en terug richting Halkidiki. Het was in de late namiddag en nog steeds bewolkt dus we hadden geluk dat we vandaag deze stadstrip hadden gemaakt. Verder wilden we in Nea Moudania nog een kijkje nemen in het Oceania hotel omdat dit ook in de brochure van Jetair is opgenomen voor een eventuele terugkeer een van de komende jaren alsook in het Sani beach hotel. Toen we het Oceania ckub hotel hadden gevonden werd de toegang ons ontzegt door de security macho die aan de slagbomen stond. Ik probeerde nog wat op hem in te praten maar het was onherroepelijk, geen toegang voor niet gasten. Ik dacht, als het echt een Grieks hotel is zitten er altijd grote gaten in de verdediging. Dus toen ik bij het terugkeren op de kant een werf zag vlak naast het hotel dacht ik van dit is de kans, laten we daar een kijkje nemen of er geen doorgang is en wat raad je er was een hekken  en dit stond open. Een waterdichte Titanic verdediging dus. We keken even rond en stelden vast dat het ook best wel een mooi hotel was maar toch niet zo mooi als hetgene waar wij verbleven, we konden dit wellicht al vermoeden want we hadden ook de vakantiereiswijzer geraadpleegd alvorens over te gaan tot het boeken van de vakantie. Het nadeel was dat het zwembad zeer open lag dus dat je al snel voelbaar wind had en als de temperaturen nog niet zo overtuigend zijn kan dit soms niet zo aangenaam zijn. Daarna reden we verder richting Sani, hier werd de toegang ons eerst ook ontzegt maar toen ik toonde, als ik niet op jullie parking mag parkeren dan laat ik hem zoals de Grieken hinderlijk ergens midden op jullie oprit achter en toen liet hij het toe. Dit hotel was al een slag beter dan het Oceania hotel. Wel een gigantisch mastodont want het bestond uit verschillende onderdelen. Er was zelfs een private jachthaven bij waar het s’avonds best wel aangenaam was omwille van de atmosfeer die de omliggende winkeltje en taverna’s creëerden. Bovendien lagen er ook een aantal toch wel van een zeker aan meters voorziene boten in deze jachthaven wat het allemaal nog iets exclusiever maakt. We vroegen of we een kijkje mochten nemen aan het buffet en dit werd ons echter niet ontzegt, de vrouw aan de ingang was zelfs zo vriendelijk om de mening te vragen waarop ik haar vriendelijk aantwoorde volgende keer misschien Sani beach. Toen ze hoorde dat we in het Aegean Melathron verbleven vermelde ze wel dat dit hotel ook een zeer goed hotel is en dat het vooral veel rustiger is, hier was het veel drukker en dit konden we vaststellen aan het heen en weer geloop van mensen van en naar het buffet. Dan uiteindelijk namen we de auto voor de laatste kilometers terug naar het Aegean Melathron en hadden we net genoeg tijd om te douchen en aan te schuiven aan het buffet.

Dag 191: dinsdag 13 mei 2008

Bij het ontwaken om 9u stroomden er zoals de voorbije dagen nog maar eens volop zonnestralen binnen. Mijn papa had graag de bootcruise rond Athos “the holy mountain” gedaan en dus zetten we dit dan maar op het programma. We begaven ons naar het ontbijt en daarna naar het “panorama rent a car” kantoortje die op wandelafstand van ons hotel gelegen was. We hadden het geluk van een nagelnieuwe Opel Corsa  ter onzer beschikking te krijgen en begonnen dan maar gewapend met camera te rijden in de richting van Ouranopoli waar het cruiseschip zou vertrekken. We moesten wel maken dat we op tijd waren want er waren slechts 2 cruisetijden 1 was om 10u30 en de andere om 13u 45. We speculeerden dus op deze 2^de. Op het einde moest er wel goed moeten worden doorgereden daar we ons een paar keer hadden misreden maar we hadden het op 10 minuutjes gehaald. De cruise duurde om en bij de 3u maar was wel de moeite waard, alhoewel dat de cruise voor mij weinig voorstelde want als je het in het echt hebt gezien en als je er hebt rondgelopen is het net maar een videofilm die word afgespeeld. OP het schip ontmoetten we nog andere Belgen die ook in ons hotel verbleven en dan terug aangekomen in Ouranopoli beslisten we al een deeltje terug te rijden en dan te zien als we een klein dorpje ergens aan zee tegenkwamen om een eetstop te houden. We keerden uiteindelijk over Polygyros terug, een volledig ander weg dan het doorgaan die ons nu compleet het platteland instuurde. Dus niet het zeelandschap zoals de heentocht. Maar het was ook speciaal. Uiteindelijk waren we tegen 22u terug in het hotel. Te laat dus om nog een kijkje te nemen aan het buffet want dit was al dicht maar dankzij de eetstop was geen van beide van ons nog hongerig dus het gaf niets.
 

Dag 190: maandag 12 mei 2008

Voor Betty en Ronald kwam er vandaag al een eind aan hun verblijf op het Griekse grondgebied, zij vertrokken deze avond al in de richting van het land der Belgen. Maar ze hadden geluk ook hun laatste dag was een schot in de roos op gebied van weer. Dus een uitgebreid ontbijt met daaropvolgend nog maar eens een zwembadsessie. Ook vandaag hadden we te kampen met wat wolken op het middaguur maar het kon de pret in elk geval niet bederven. We liepen allen een mooi kleurtje op. Uiteindelijk bezochten de papa’s om 17u nog eens de tropicana periptero en daar ze maar niet terugkwamen namen Betty en ik dan maar alles samen en gingen naar hen op zoek. Ze waren net van plan om af te zakken terug naar het hotel. Dan was het dus tijd om te douchen en naar het avondbuffet te gaan. Om iets voor 22u kwam de bus hen ophalen om naar de luchthaven te gaan en zo was het voor hen dan ook definitief gedaan.