Dag lieve lezertjes, omwille van de té drukke voorbije maand trek ik er eventjes tussenuit. De druk van de examens weegt zo zwaar door dat het aangewezen is een break in te lassen.

Ik sta geheel opnieuw ter jullie beschikking met mijn verslagen vanaf 4 maart. Verder kan ik nog meegeven dat ik van 6 tot 16 februari in het mooie Zwitserland verblijf en van 16 februari tot 4 maart in het land van mijn nationaliteit.

TOT GAUW!!!

Dag 120: dinsdag 05 februari 2008

Daar Italië maar bestemd was voor kortverblijf zou het zonde zijn van de tijd te verslapen dus stond ik dan maar op ook al was ik nog moe. Om 9u, bij de opening van het termecenter in het hotel, stond ik al klaar om binnen te gaan. Ik had met Marianna en Edoardo afgesproken om eerst te genieten van de termen en daarna te ontbijten tegen 11u stond dit op het programma. Het weer was super, en stralend zonnetje en een toch wel goede temperatuur voor de tijd van het jaar. Voor de namiddag op te vullen was er het plan om Monto Baldo te bezoeken. Dit is de hoogste berg rondom het gardameer en ook de meest toeristische omwille van het zicht die je erop hebt over het volledige Gardameer. Na ons ontbijt namen we dus de auto en na een uurtje bereikten we de voet van Monto Baldo in Malcesine. We parkeerden de auto en namen ticketjes voor de télépherique om naar boven te gaan. Na een half uurtje wachten vertrokken we richting top. Boven aangekomen stelden we vast dat geen van ons drieën er eigenlijk op voorzien was dat er zoveel sneeuw lag. Wandelen met onze gewone schoenen was praktisch onmogelijk want je had niets van grip. We huurden dan maar stapschoenen en deden een wandelingetje. Ik schoot dan ook nog enkele foto’s die het ganse Gardameer portreteerden en uiteindelijk installeerden we ons alle drie op een terrasje in het zonnetje aan een typische après-skibar. Er waren zelfs een mooi aantal skiërs aanwezig. Het eten smaakte voortreffelijk en we bleven nagenieten tot ongeveer 16u want dan begon het reeds af te koelen. Dit liet ons toe om nog een korte wandeling te maken in Malcesine en daarna nog even te termen in het hotel daar dit tot 20u openblijft. Zo gezegd zo gedaan dus. Om de avond te besluiten trokken we onze zotte mutsen op daar het carnaval was vandaag en gingen we naar het restaurant die uitgebaat werd door de mensen die we in het hotel hadden ontmoet. Het was dus inderdaad een gewone hangaar met ogen in maar er viel niets op aan te merken alleen het kader was dus niets. Tegen middernacht dropte Edoardo me thuis terug af en kon ik mijn koffers nog maar eens pakken zodat ik morgen snel zou kunnen vertrekken.

Dag 119: maandag 04 februari 2008

Na een zeer rustige nacht in een heel mooi terme hotel ontwaakte ik tegen 9u reeds. Ik zou het zonde vinden van dan ook het meerendeel van mijn tijd te steken in mijn bed liggen als ik op reis ben. Ik trok de rolluiken van mijn kamertje op en zag weliswaar een beetje teleurstellend het weer. Het was namelijk zwaar bewolkt maar, never mind, waarom slecht gezind zijn als je aan het prachitge Italiaanse Gardameer mag ontwaken. Ik maakte me klaar en ging naar het ontbijtbuffet die niet zo erg uitgebreid was als ik had gedacht maar ook niet slecht. Nadien maakte ik me klaar met sjaal en handschoenen om nog eens op de trappers te gaan staan. Het hotel stelde gratis fietsen aan hun klanten ter beschikking dus maakte ik van deze service dan maar dankbaar gebruik. Ik reed eerst nog eens gans het dorpje Sirmione door daar het hotel er toch vlak tegen lag. Ik doorkruiste de meeste straten en ik genoot ervan om dit dorpje eens te zien zonder de overdaad aan Nederlandse, Belgische en Duitse toeristen. Niet alle winkels waren open maar niet alles was gesloten ook dus het was aangenaam rustig. Ik reed eens naar de ingang van de Catullo grotten maar die ingang was afgesloten. Nadien reed ik aan een stuk door en begon het een beetje te druppelen. De fiets bracht mij na een klein half uutje rijden met enkele foto tussenstops naar porto Lugana. Nadien keerde ik over Colombare dorp terug waar het markt was. Ik liep er snel eventjes door en sloeg daarna af richting porto Sirmione 2. Ook daar was het duidelijk minder druk dan in de zomermaanden maar toch was iedereen daar present. Na mijn bezoek aan de haven deed ik nog een stop bij mijn geliefkoost hotel waar we jaarlijks een kleine 3 tal weken verblijven in de zomer albergo bagner. Tijdens de wintermaanden zijn ze altijd gesloten daar het niet genoeg opbrengt om voor 2 of 3 kamers te verhuren het hotel open te houden. Ik belde aan en Fabricio kwam openmaken. Ik werd vriendelijk uitgenodigd in de kelder verdieping waar hun woonvertrekken waren gevestigd. Het was een verassend grote ruimte met living ruimte, keuken en eetkamer. We babbelden een beetje over hoe het met me ging in het verre Griekenland en dronken iets samen. Na een klein uurtje nam ik mijn spullen samen en maakte ik me klaar om iets te gaan eten. Ik ging naar lido galeazzi, een beach bar die we in de zomer ook regelmatig bezoeken die ik had gezien dat hij open was toen ik doorreed richting porto lugana. Ik nam er, jawel 3 keer raden is niet nodig denk ik, een pizza proscuito. Tegen 15u kwamen Marianna en Edoardo ook naar het hotel om een beetje te relaxen in het terme zwembad van het hotel. Ze hadden ook een kamer geboekt voor de komende nacht in het hotel. We relaxeerden samen in het termebad tot ongeveer 19u. Nadien maakten we ons klaar om iets te gaan eten in een restaurantje. Uiteindelijk belandden we in iets nieuws die we nog nooit eerder hadden geprobeerd en liet ik een penne all arabiata aanrukken, iets die in mijn Italiaanse menukeuzes ook hoog staat aangeschreven. Toen we tegen 22u terug in het hotel waren aangekomen kwamen Marianna en Edoardo nog restaurantuitbaters tegen die ze kenden die ook in het hotel waren geherbergd. Ze spraken geen Engels dus het gesprek werd in het Italiaans gevoerd. Ik was tamelijk moe om maar niet te zeggen dat ik elk moment kon crachen dat ik dan maar tegen 23u al naar boven ging.