Raar maar deze morgen werd ik al wakker om 8u30, onaanvaardbaar vroeg vond ik. Dus nog maar een beetje wemelen in het bed maar ik kon de slaap niet terug vatten. Een mens staat dan maar op als hij na een half uur nog niet terug slaapt. Ik dacht er dan plots aan dat het goed mogelijk was dat de wasmachine wel eens vrij zou kunnen zijn op dit vroege uur en dat ik mijn beddenlakens eens wilde wassen. Snel douchen en dus in de eerste de beste kleren kruipen die ik tegenkwam en spurten naar beneden. Ik had geluk, de machine was inderdaad vrij. Mooi alles erin en terug naar boven om te ontbijten. Daarna moest ik nog een stukje schrijven aan de paper van HRM. Ik moest van de prof nog een paar dingen aanpassen maar het was eigenlijk al goed. Ik moest ook nog een presentatie maken over deze presentatie maar daarvoor verwachtte ik Thijs kort na de middag zodat we het inhoudelijk op elkaar konden afstellen. In tussentijd las ik nog een beetje verder aan de cursus van Financial accounting. Tegen 14u kwam Thijs uiteindelijk aan in Kassandrou en kookte ik eerst nog spaghetti bolognese alvorens aan de presentatie te beginnen. Ik had wel maar tot 16u dat ik kon werken aan de presentatie omdat ik nog wat sinterklaas shopping moest doen. Dit omdat er hier in het gebouw morgen cadeaus worden uitgedeeld aan elkaar volgens een lotingsysteem. Ik heb de andere Belge, Saartje, die hier ook in Thessaloniki verblijft. Morgen worden deze cadeaus aan elkaar uitgedeeld. Ik had om 16u afgesproken met Sascha om naar het shoppingcentum Mediteran Cosmos te gaan daar we beide al zoveel gehoord hadden dat het er enorm groot was en zeer aangenaam wandelen en shoppen was. We vonden er inderdaad ons dingen voor sinterklaas maar ook ideeën voor toekomstige kerstcadeaus. Ik ga dus in de komende weken nog eens ergens een dag moeten uittrekken om opnieuw die richting uit te gaan voor de kerstaankopen. We aten daar ook nog iets in de kiosken die we tegenkwamen en begaven ons daarna naar de busstatie die in de open wind stond. Het was er echt enorm koud. Tegen 10u waren we terug in Kassandrou. Dan moest ik nog de laatste hand leggen aan de presentatie daar ze niet helemaal af was bij mijn vertrek. Dit was afgerond tegen 23u en dan twijfelde ik even of ik nog eens buiten zou gaan om Torbin en Jim te gaan zoeken die me per sms hadden gevraagd of ik niet naar de taverna wou gaan deze avond maar uiteindelijk besliste ik nog een beetje te lezen in het finacial accounting boek. Ik zou dit boek liefst nog voor het einde van week het boek zou uithebben. (In de foto kan je zien hoe zot ze hier wel zijn van fetakaas)
Hallo geachte lezers, hier ben ik nog maar eens. Vandaag begon de dag tegen 9u dankzij een binnengekomen sms berichtje. Ik bleef toch eerst nog een beetje genieten van warme lakens alvorens mijn trapje van mijn stapelbed af te dalen maar na een kwartiertje stak me dit al tegen dus begon ik maar aan de dagtaak. Eerst een lekkere warme douche en dan toastjes maken, eitjes maken, de tafel dekken en op mijn gemakje ontbijten. Nog eventjes wat muziek opzetten en ondertussen vaststellende dat het aan het regenen was buiten kleren uitzoeken die aanvaardbaar waren om tegen 11u15 voor de professor van Econometrie te verschijnen. Daar aangekomen namen we de verbetering in ontvangst van onze eerder ingediende oefening en kregen we een nieuwe mee. Daarna wilde Thijs nog in de bib gaan zoeken naar een paar boeken om het HRM werk te kunnen aanvatten en nog even langs de grote bib om zijn mails te checken. Na dit te hebben gedaan gingen we naar het studentenrestaurant waar er kip met erwten werd geserveerd. De kip was eerder krokant van droogte maar we kregen dan het idee om deze avond kip met frieten te maken in Matsi. Na het eten ging ik nog even mee naar Matsi om vervolgens de bus naar Kassandrou te nemen om nog een beetje te werken. Ik kreeg tijdens de werkzaamheden een paar skypofoontjes en de tijd tikte dus snel voorbij. Om 18u ging ik frieten en een kip halen en om 19u vertrok ik naar Matsi waar ik direct aan de kook kon slaan. Na het eten kwam Anna nog een beetje bij mij zitten en babbelden we nog een beetje gezellig onder ons 2. Daarna begaf ik me naar de ander keuken om te zien wat daar gaande was en stelde ik Sofia voor een avondwandelingetje te maken. Het was buiten inderdaad winterskoud geworden er stond een gure wind zelfs. Een groot verschil met gisteren in elk geval. Nadien terug de bus op naar Kassandrou waar ik een halfuurtje na middernacht aankwam.
Om 9u openden mijn oogjes voor de eerste keer maar daar ik niet echt zin had om direct uit mijn bed te kegelen keerde ik nog een keer rond en kreeg ik een uurtje slaap extra voor dezelfde prijs. Mijn computer vertelde me dat het gigantisch goed weer was vandaag dus klaarmaken om te gaan zwemmen was de boodschap. Op het gemak douchen en dan maar met de benenwagen naar het zwembad die op een 10 minuutjes stappen ligt van Kassandrou. Het was inderdaad schitterend weer, het was zelfs niet koud om gewoon in zwembroek aan de rand van het zwembad te staan. Ik begon dan maar aan mijn 2 km maar ik laste wat meer pauzes in in tussentijd om eventjes van het mooie weer te kunnen genieten in het water. Als ik gedaan had met mijn 2 km dan zette ik me een beetje in het zonnetje te drogen, het ging snel om te drogen het was super. Een echt goed vakantiegevoel op de achtergrond het geluid van het zwembad, de lekker warme zonnestralen, alles die je doet vermoeden dat je ergens op vakantie bent. Na het zwemmen tegen 13u30 ging ik naar het restaurant waar er deze middag vogelnestjes met frietjes werden geserveerd. Ik zag daar ook de Franse bende zitten middagmalen dus ging ik daar eens goeie dag zeggen om eens te horen hoe het er in Matsi nog aan toegaat. Maar veel interessants ben ik niet te weten gekomen. Daar het zo mooi weer was en ik echt wel wil rond geraken met een groot deel van mijn studeerwerk poogde ik dan maar het nuttige aan het aangename te koppelen. Ik nam de bus richting oud centrum met mijn cursus van Financial accounting in mijn tas en positioneerde me daar op een bankje aan burcht de bin de zon met zicht over de ganse stad en startte met lezen en aanduiden van de cursus. Tegen 5u begon het ferm te verfrissen dus wandelde ik terug naar Kassandrou. Ik was al glad vergeten dat er vanavond de opening was van de kerstmarkt met het aansteken van de kerstverlichting op Aristotle square. Dit evenement ging van start om 19u dus ik had nog tijd om me wat op te frissen samen met Camilla en Sascha naar het studentenrestaurant te gaan en dan de bus te nemen richting Aristotle square. Het begon deze keer zelfs op tijd, iets wat uitzonderlijk is voor als de Grieken iets organiseren. Het volk stroomde met massas toe, het centrale plein stond overvol eigenlijk. We merkten dit pas toen we een beetje meer plaats wilden en dus noodgedwongen naar achter moesten verhuizen. We stonden namelijk in het midden van de massa. Eerst was er op het podium een act met kinderen die kerstliederen zongen met daarna een gekende Griekse zanger die ik niet ken die behoorlijk vals zong en aansluitend een zeer mooi vuurwerk. Nadien was het gedaan. Er was niets meer te beleven. Ik had nog trek om iets te eten en Sascha ook dus bestelde we ons op de terugweg nog een pitta. Camilla was eerder doorgegaan omdat ze haar niet zo lekker voelde. We waren beide verrast dat het eigenlijk nog maar 21u30 was toen we al terug in Kassandrou waren. We gingen dan maar elk naar onze kamer en ik werkte mijn nieuwe speeltje (facebook) wat bij. Het was alweer tegen 0u wanneer ik mijn laptop klaarmaakte om me muziek te verschaffen om de nacht door te komen.
Na de lange avond van gisteren volgt toch wel een zekere nachtrust ook. Ik ontwaakte eens om 9u en maakte dan maar eens een omwentelbeweging die me 2 bijkomende uren opleverde. Het was dus 11u en ik kwam dan maar op mijn gemakje, echt hoe het hoort op zn zondags, op gang. Een heerlijk warm douche, verse kleertjes en een klein ontbijtje. Om 1 u ging ik op zoek naar Sascha en vertrokken we met de Poolse vriendin naar Kitchenbar. Het was opnieuw een zeer zonovergoten dag. We liepen allen met korte mouwtjes over de dijk en dit wetende dat het in België zwaar aan het stormen was op dat ogenblik. We nestelden ons daar aangekomen in een salonnetje en ik koos uiteindelijk kippenfilet met frietjes. Het was al 4u tegen dat we daar aanstalten maakten om daar te vertrekken omwille van ons gunstig plaatsje in de zon bleven we maar zitten. Uiteindelijk vertrokken we toch en was iedereen er wel voor te vinden om de maaltijd te besluiten met een ijsje in de Blé bakkerij. Overheerlijke ijs hebben ze daar, tja 2 december en ijs eten omdat het warm is in de zon is het leven niet mooi? Na het eten hadden we alle 3 een echt voldaan gevoel en keerden we maar naar onze kamer terug om een beetje te rusten. Voor deze avond stond er de film My big fat Greek wedding op het programma in mijn kamer. We begonnen te kijken tegen 9u en dus was het 2u later gedaan. Camilla vond de film te romantisch en daarom ging ze dus vroeger door. Ik zat toen nog alleen met Sascha te kijken. Na de film babbelden we nog wat over koetjes en kalfjes en tegen middernacht was het bedtijd.
Het gebouw heeft echt goede invloeden op mij mijn verhuis kan dus succesvol genoemd worden vind ik. Om 9u ontwaakte ik, iets wat ik al lang niet meer had meegemaakt. Ik voelde me uitgerust en klaar om aan de dag te beginnen. Snel de douche in en dan maar eens aan de professionele kant van mijn erasmusverblijf beginnen. Ik koos vandaag voor het vak Financial accounting. Een boek van om en bij de 300 paginas die ik moet kennen voor het enige schriftelijke examen die ik moet doen. Dus waarom eens niet er een vlijtige dag van maken. Ik ging goed vooruit. Kort na de middag kreeg ik een berichtje van Theresa dat ze haar trein had gemist naar Athene en dat ze niet wist wat doen. Ik zag het dan maar als mijn taak haar een beetje op te vangen. Ze wilde tegen 4u naar mijn nieuwe kamer komen om te zien in welke omstandigheden ik nu leef. Toen ze toekwam viel haar mond ook open van verwondering. Ze gaf me gelijk dat ik verhuisd was ze vond het ook veel beter dan van waar ik kwam. Uiteindelijk dronken we beide een grenadine en babbelden we een beetje. We beslisten om samen te koken maar hadden geen enkel idee wat. Dus enige oplossing, naar Champion en zien wat we daar in de rekken konden vinden. Uiteindelijk kochten we een blok Gouda kaas, look, ajuin, zwamworsten en kappers. We wilden iets met pasta doen dus iets als een getomateerde saus was hetgeen waar we moesten uitkomen. We gingen terug naar mijn studiootje waar we dan maar aan alles begonnen. Eerst als aperitief hapje had ik een soort pizzadegen die je gewoon moet verwarmen maar met olijfolie smaken ze overheerlijk. Nadien mijn klassieke bruschettas die de meeste mensen wel kennen en nadien kwam het grote werk. Tomatensaus, ajuin snijden en stoven, de kaas fijn snijden daarna alles toevoegen in de pan en roeren. Ondertussen moest ik in mijn 2de pannetje nog een kleine 500g spaghetti zien gekookt te krijgen ook. Een klein uurtje later was het klaar. Tijdens mijn kookkunsten kwam Sascha nog even langs om te zien wat ik aan het uitvreten was en of ik plannen had voor de avond. Ze nodigde ons anders uit om in haar kamer een glaasje wijn of voor mij frisdrank te komen ledigen na onze maaltijd. Noch Theresa nog ik hadden iets voor ogen maar wilden nog zien wat de avond ons ging brengen. We aten beide eerst ons buikje rond, deden de afwas en babbelden nog een beetje nadien. We hadden voor ogen om anders naar de wijnbar te gaan. Ik ging kloppen bij Sascha om haar dit te melden en ze beloofde met haar Poolse vriendin die ook in de kamer zat achter te komen. Dit kwam perfect uit want ik moest eerst nog een geldautomaat zoeken daar ik voor de eerste keer in mijn leven echt geen rooie duid meer in mijn portefeuille had zitten. Eerst een glaasje in de wijnbar dus. Toen we daar buitenkwamen was het al middernacht. Maar we hadden nog niet echt zin om terug naar huis te trekken. We hadden opgevangen dat er aan the biology department een party zou moeten zijn deze avond maar toen we daar gingen kijken was er niets te beleven. Dus we hadden nood aan iets anders. Uiteindelijk belandden we aan Arsitotlesquare waar er een waterpijpbar was. We bestelden ons daar een waterpijp met appelsmaak. We bleven daar maar zitten in de overconfortabele zetels buiten onder de straalverwarming. Theresa kreeg nog telefoon van een Griekse kennis of ze nog af wou zakken naar een andere bar maar ik, Sascha en haar Poolse vriendin (ik moet haar naam nog eens achterhalen) verkozen om naar huis te gaan. Het was 4u tegen dat we terug thuis waren. Nog snel de afspraak voor morgen tegen 1u iedereen klaar voor Kichtenbar en dan maar slapen.
Deze nacht werd ik gewekt door iemand die me op mijn gsm belde, hij lag op mijn tafel en dus buiten reikwijdte vanuit mijn bed. Ik poogde nog om uit mijn bed te kruipen maar toen ik zag dat het privénummer was dan deed ik de moeite zelf niet om nog op te nemen. Ik zette hem op stil en kroop opnieuw naar boven. Uiteindelijk belde men een tweede keer maar had ik er geen last van daar hij op stil stond. Het was toen nog maar 4u ook, veel te vroeg om op te staan en te laat om nog weg te gaan. Ik sliep verder tot 9u. Ik stond op nam een douche en nam nog snel even door wat we van Econometrie gezien hadden alvorens me klaar te maken om naar de les te gaan. Ik had de prof gebeld om te vragen wanneer we er moesten zijn vandaag en hij had me 12u geantwoord. Vanuit mijn nieuwe woonst is het nog minder ver dan vanuit Matsi want ik deed er maar 10 minuutjes over om aan het kantoor van de professor te staan. Daar aangekomen verontschuldigde de prof zich dat hij onvoorzien nog deel moest nemen aan een vergadering. Het ging in totaal een 20tal minuutjes in beslag nemen dus moesten we een beetje wachten een halfuurtje uiteindelijk. De les ging dan maar van start met het inleveren van ons voor te bereiden oefeningen en we zagen dan nog een 2 tal uurtjes leerstof bij. Nadien moest ik mijn norton antivirus systeem op het internet verlengen dus had ik mijn laptop mee naar de bibliotheek omdat het een beetje sneller werkt daar. Het was nog voor 15u dus konden we nog beide naar het restaurant trekken. Toen ik samen met Thijs zag wat het was dat ze daar serveerden beslisten we maar zelf iets te gaan fabriceren. Ik maakte me croque monsieur en Thijs een spaghetti met tomaat en paprikas. Nadien babbelde ik nog een beetje tegen de Franse meisjes alvorens mijn boeltje samen te pakken en me naar Kassandrou te begeven.
Na een geweldig silencieuze nacht met radio donnamuziek op de achtergrond dankzij de internetconnectie in dit gebouw ontwaakte ik op mijn gemakje tegen 10en. Ik genoot met volle teugen wan de douche met lekker heet water en bediende me daarna van een stevig ontbijt met hesp, sandwich en yoghurt. Ik moest nog een paar gemeenschappelijke dingen gaan ophalen in Matsi maar ik had Thijs daarvoor nodig om te weten wat hij wilde houden en wat ik kon meenemen. Ik ging dus eerst een naar Matsi om uit te zoeken of hij er was of niet. Blijkbaar niet, hij had de nacht blijkbaar bij Fabienne doorgebracht had ik opgevangen van een aantal. Dus dan maar naar het restaurant waar ik na een korte blik op de voedingswaren al direct geen honger meer had. Terug naar Matsi dus. Daar kwam ik Caro la brune tegen en besliste ik maar om met haar een pizza te delen en een stuk brood met tomatensaus en kaas. Het smaakte als door God geschonken. We babbelden een beetje en nadien vond ik Thijs terug in zijn kamer. We babbelden eerst een beetje beslisten om deze avond kalfsvlees met frieten te eten en verdeelde de dingen die verdeeld moesten worden. Ik nam dit dan maar mee en ging terug naar Kassandrou. Ondertussen had ik een berichtje ontvangen van Theresa, om haar te verontschuldigen dat ze gisteren niet meer afgekomen was naar het feestje daar ze te moe was, om me mee uit te vragen om een koffie te nemen deze namiddag. Ik stemde in en liet dit ook aan Caro la brune weten. Zij voelde er ook wel iets voor om een koffietje te gaan drinken deze namiddag. Om 16u aan de bar waar ik ook dikwijls ga om pizza te eten. Ik moest me dus spoeden om op tijd heen en terug te geraken maar ik haalde het zonder probleem. In de bar was de kerstversiering al uitgehaald, we plaatsten ons dan ook in het salonnetje naast de kerstboom omwille van de gezelligheid. We namen elk een warme drank daar het buiten een van de eerste dagen was dat het echt koud aanvoelde en keuvelden gezellig onder ons gedrie. We speelden ondertussen ook nog een spel waarvan ik de naam niet weet maar het is hier alleszins een populair ding. Het werd 6u tegen dat we de bar verlieten. Ik ging dan maar mee naar Matsi want ik had geen uur afgesproken met Thijs wanneer we gingen eten. Anders ging ik eerst nog eens naar huis maar ik had al honger en hij ook dus sloeg ik maar aan de kook. Het smaakte zeer goed en we babbelden een beetje bij want de laatste dagen hadden we niet echt veel tijd aan mekaar besteed. Tegen 9u nam ik de bus terug huiswaarts. Ik werkte nog een beetje aan de les econometrie die ik morgen heb en begon mijn blog verder te schrijven daar ik alweer een beetje achterstand had opgelopen. Het werd uiteindelijk 1u tegen dat ik in mijn bedje kroop met alweer radio donna op de achtergrond.
De gouden medaille was dus voor vandaag. Om 8u30 uit de veren en douchen dus maar. Op het gemakje me klaarmaken nog iets drinken en eten en dan met de eerste valies naar het busstation om richting Kassandrou te trekken. Ik nam de bus daar die mij opneemt bijna voor de Matsideur en me deponeert voor de Kassandroudeur dus beste middel van transport tussen de residentie bus nummer 15. Om kwart voor 10 was de conciërge er gelijktijdig met mij. Hij toonde mij de kamer en was er hartstikke tevreden mee. Ik heb dan wel geen balkon maar de kamer zelf is zoals verwacht inderdaad gigantisch veel beter. Ik had wel 100 als waarborg nodig die ik cash moet overhandigen aan de conciërge. Die had ik niet bij dus moest ik een bank zien te vinden. De conciërge zelf spreekt enkel Grieks en Russisch dus de enige manier hoe ik er uit geraakte waar de dichtstbijzijnde bank gelegen was was zijn manier van vertalen. Hij belde iemand op die Engels kon om me uit te leggen waar ik heen moest. Ik werd naar de Alphabank gestuurd en ontrok daar de volle 120. Daarna spoedde ik me terug naar Kassandrou daar de conciërge enkel hier was voor mij, hij heeft hier in het gebouw geen bureautje zoals die van Matsi. Ik betaalde hem en ging naar mijn kamer om de valies uit te legen. Het was de valies met de kleine spullen die ik bij me had. Dus ik moest voor alles een plaatsje trachten te zoeken. Het duurde toch wel een goed uurtje tegen dat alles uitgeleegd was. Nadien eventjes tot rust komen en genieten van mijn nieuwe kamertje. Dan was het al naar 12en opdraaiend dus ging ik richting restaurant daar ik vandaag niet veel tijd had om te koken althans niet deze middag. Het was alweer zoals vorige week calimares met frieten, de frieten waren goed maar voor de vis moest je het niet doen, deze had een verschrikkelijke smaak. Dit dus snel hebben binnengesmikkeld opnieuw naar Matsi achter valies nummer 2 waarin al mijn kleren zaten. De valies meenemen richting busstation en opnieuw het traject naar Kassandrou, gelukkig dat de busstations zo goed liggen. Aankgekomen in Kassandrou opnieuw hetzelfde verhaaltje opnieuw alles uitlegen en mooi schikken in mijn kleerkast. Nadien wist ik dat ik nog 1 keer te gaan had nog de laatste kleine prullen en alles zou weg zijn uit mijn kamertje. Maar ik had niet direct zin om terug te gaan om mijn derde pakketje op te halen dus besliste ik dan maar eerst wat inkopen te doen voor mijn frigo een beetje te vullen zodat ik al iets in huis had om achter de kiezen te spiezen. Eigenlijk heeft de ligging van deze residentie tal van voordelen. Er is om het hoekje een grote Champion supermarkt ook dit is echter een pak goedkoper dan de kleine buurtwinkels die zich rondom Matsi bevonden. Ik kocht de zaken waar ik zin in kon hebben en liet ook nog een sleutel bijmaken van de voordeur van Matsi zodat ik niet telkens iemand moet opbellen als ik daar iemand wil gaan bezoeken. Dan was het al 5u geworden en keerde ik, na mijn aankopen in mijn kamer te hebben gedeponeerd, terug naar Matsi voor het laatste op te halen. Opnieuw de bus op en ik bewonderde nog eens voor ik de deur achter me toe trok in welke omstandigheden dat ik toch wel 64 dagen had geleefd. Nu kon ik dus de laatste zak uitlegen in mijn kamer en kon ik eindelijk beginnen genieten van mijn verblijf van erasmus Part 2. De fransen waren zeer nieuwsgierig om mijn kamer eens te komen bekijken en daarom nodigde ik hen dan ook maar uit deze avond. Ik had gezegd tegen 8en maar uiteindelijk dankzij het internet vertrok ik een beetje te laat, pas om 19u15, richting studentenrestaurant, ik was een beetje te moe om zelf te koken. Ik kon dus onmogelijk terug zijn tegen 8u in Kassandrou. Ik kwam hen gelukkig juist tegen aan de uitgang van het restaurant en zegde hen dat ik hen ging komen ophalen in Matsi zodat we samen die richting konden uitgaan. In de rij van de moussaka zag ik Antonio en Julia staan wachten ik stak dus maar strategisch voor door bij hen te gaan staan. Julia wist me te vertellen dat haar vriendje Torbin melding had gemaakt van een party in de Kassandrouresidentie. Ik wist nog van niets maar zag het natuurlijk als een geschenk uit de hemel zodat ik de mensen kon ontmoeten. Ik met de 6 (Alexandra, Sofia, Laure, Caro blond, Caro Bruin en Sandy) vrouwen richting mijn nieuwe verblijfplaats. Het was uiteindelijke de kamer waaruit Laure vertrokken was een van de eerste dagen dat ze hier was toegekomen. Ze had Matsi liever dan dit, mensen kunnen raar zijn. De party kwam reeds op gang maar alleen Caro bruin, Sandy en Alexandra kon ik overtuigen om te blijven. De andere waren moe en het begin van ziek waarschijnlijk vandaar dat ze dan eigenlijk maar beslisten terug te keren naar Matsi om te slapen. Iedereen was toch weg want er was een concurrende party in de Olgas residentie ook. Daar was de gelegenheid een verjaardag. Ik babbelde met vele toffe interessante en ook mooie mensen en het werd al snel 2u. Ondertussen waren er nog andere Matsimensen ook binnengestuikt daar ze eerst nog naar een voetbalwedstrijd hadden gaan zien kwamen ze pas later. Tegen 2u30 begon iedereen het pand te verlaten en ging ik dan ook maar naar mijn kamertje na afscheid te hebben genomen van iedereen. Ongeloofelijk de muziek was nog niet uitgedooft maar ik hoorde in mijn kamer geen noot muziek of oponthoud van mensen die doorheen het gebouw holden het kan toch super zijn, zo dicht bij een party en er niks van horen als er niet meer wil van horen. Voila ik kon mijn eerste nacht inzetten.
Deze morgen zou ik al zilver krijgen moest ik de medailleregeling van gisteren krijgen, ik stond namelijk op al tegen 9u. Alleen schoot ik nogal traag op gang. Nam op mijn duizende gemakje een lekker warme douche en ging dan maar over tot het verder schrijven van het stuk paper voor HRM die tegen 6 december moet worden gepresenteerd. Om 10u30 ging mijn parlofoon in de kamer. Wist niet dat dit ding effectief ook kon werken maar de wonderen zijn blijkbaar de wereld nog niet uit. Het was de conciërge aan de lijn om te zeggen dat er telefoon was voor mij. Ik had nog onvoldoende kleren aan om mijn kamer te verlaten dus graaide ik het eerste het beste vast en rende ik naar boven om de telefoon te kunnen aannemen. Het was Elena, de verantwoordelijke van de inkomende erasmusstudenten die me zeer vriendelijk op de hoogte wilde stellen dat ze de formele bevestiging had dat de kamer in Kassandrou leeg stond nu dus als ik wou dat ik kon verhuizen. Er ging een stroom van vreugde door me heen, ik moest zelfs de kamer niet op voorhand hebben gezien, ik was er toch zeker van dat de kamer beter was dan diegene waarin ik momenteel gehuisvest was. Ik beloofde om dan ook vandaag nog langs te gaan om de financiële kant van mijn verhuis te regelen. Ik had deze morgen maar enkel een yoghurt naar binnen gesmikkeld dus was er wel een hongergevoel, ik wilde de proviantkast niet plunderen dus ging ik nog maar eens naar het restaurant. Alweer was het nietveel soeps maar ik had al mooie vooruitzichten, ik had de Hollanders uitgenodigt om samen een pizza te gaan eten. Zij hadden Torbin (Duitser) ook nog meegebracht. Hij woont ook in Kassandrou en is samen in erasmusrelatie met Julia (Spaans) uit Matsi. Dus zij volgde ook naar het pizzarestaurent. We hadden er een supergezellige avond. We babbelde over van alles en nog wat en natuurlijk kwam ook mijn verhuis die me morgen te wachten stond ter sprake. Om 12u gingen Sascha en Jim terug naar Kassandrou daar ze nog een case moesten lezen voor een les die ze morgen hadden. Torbin en Julia gingen mee naar Matsi. Toen we binnenkwamen liep ik Theresa tegen het lijf samen met Anna. Zij wilden nog in de keuken iets drinken en wat rijst maken. Ook met hen had ik nog een zeer fijn gesprek. Het werd alweer snel 2u vooraleer we de zitting sloten. Ik moest dan nog beginnen pakken want morgen om 10u had ik afspraak met de conciërge van het Kassandrougebouw en ik wilde al een eerste valies direct meehebben als ik ernaartoe trok. Dus veel andere keuze had ik niet. Tegen 4u was alles in zakken valiezen en koffers gepakt. Ik ging dan ook maar snel slapen.
De ochtendstond geeft goud in de mond maar ik ben al tevreden met de bronzen medaille als ik tegen 10en uit mijn bed geraak, wat ik dan ook deze morgen deed. Ik nam een douche en aansluitend ontbijt en maakte me hierna klaar om me naar de bibliotheek te begeven om wat te internetten en wat research te doen om mijn paper van HRM te schrijven. Om 12u werd ik in les nummer 3 van econometrie verwacht dus maakte ik dat ik op tijd aan het lokaal van deze professor was ook. Dit keer duurde de les toch een dikke 2u maar het was begrijpbaar wat hij deed. Ik stelde hem wel zelf voor ons een oefening mee te geven aan het einde zodat we konden uitproberen of we het snapten of niet. Na de les begaf ik me naar het erasmuskantoor om na te vragen of ze nu al nieuws hadden over de vrijgekomen kamer in de andere campusresidentie. Ze hadden gehoord dat die persoon vandaag uit het gebouw zou zijn maar hadden nog geen formele bevestiging gekregen. Ik was dit gelukkig te weten gekomen dat er in die andere residentie een kamer vrijkwam een dezer dagen via Sascha en Jim die in deze Kassandrouresidentie wonen. Dus moest ik de kans hebben om uit Matsi te vertrekken richting Kassandrou dan zou ik er geen moment over twijfelen. Het Kassandrougebouw is veel moderner, de kamers zijn beter, er is ook een normale douche en een eigen keuken in de kamer . Dus gigantisch veel beter dan de Matsikamer. Elena, de verantwoordelijke betreffende de erasmusstudenten hier aan de universiteit beloofde me op de hoogte te stellen vanaf ze van iets meer wist. Na mijn bezoek aan dit kantoor zette ik mijn research nog wat verder in de bibliotheek. Nadien ging ik richting Matsi om mijn computer af te leveren en trok ik naar het restaurant. Het eten was niet super dus keerde ik dan maar terug om fishsteaks te maken met frietjes. Ondertussen nog een deel van een jaartje Geert Hoste en eten bij kaarslicht en alles komt goed. Het was eens uitzonderlijk stil in Matsi, de meeste mensen waren weg deze avond, richting Taverna, of richting café waar ze de voetbalwedstrijd konden volgen. Ik ging uiteindelijk slapen na nog mijn Econometrie eens te hebben overlopen tegen 12u.
Om 10u was ik wakker, gelukkig was het humeurtje al ferm weggeëbd alhoewel ik er nog een paar restanten kan van ondervinden. Ik maakte me klaar en ging in het gebouw op zoek naar nog andere die zich eventueel in het gebouw bevonden die bereid waren zich in de richting van Kitchenbar te begeven. Uiteindelijk belandde ik bij Petra, die het plan had om om 13u naar El Greco te gaan, en bij Sandy die ook niet echt iets op haar programma had staan en die er wel iets voor voelde iets te ondernemen op deze met zon overgoten maar toch wel frissere zondag. Maar daar niemand van ons echt voormaakte en iedereen nog wilde ontbijten konden we dit nooit meer halen. Bovendien hebben we nog een half uur moeten wachten op een bus die ons niet kon brengen naar de Aristotle square waar we moesten zijn. Er waren een paar straten afgesloten door een voetbalwedstrijd van Paok, een van de meest bekende voetbalteams van Thessaloniki. Na een goeie 3 kwartier in de bus te hebben gezeten kwamen we toch ter plekke. Het programma raadplegend kwamen we aan op volgende film. Ik moet wel zeggen ik ga de verhalen van de films niet schrijven alleen vermeld ik goed of niet goed want anders wordt dit verslag een boek. De eerste film speelde in Pavlos Zannas en ging van start om 14u30. Dit was een Japanese film uit het jaar 1967. Inderdaad een oude draak maar goed te doen en daar we gratis binnenmochten in plaats van 5 euro te betalen was het ok. Ik weet niet waarom maar als we het vroegen om binnen te gaan maakte men er geen enkel probleem van. Opnieuw een toonbeeld van gastvrijheid, ik moet mijn visie van in het begin over de Grieken toch gaan herzien denk ik. Voor devolgende film die op ons verlanglijstje van start zou gaan hadden we nog een dik uur en een half over. Daar iedereen zijn maagje wel wat knorde gingen we dan maar op zoek naar een boetiekje om iets te eten. Petra wilde absoluut naar de keten Subway, waar je je broodje zelf kan samenstellen maar Sandy en ik voelden eerder iets voor de Mc Donalds waar we eerder reeds waren voorbijgelopen. We haalden dus eerst een broodje voor Petra en daarna aten Sandy en ik in de Mc Donalds een gastronomische maaltijd naar Belgisch niveau. De film Padre nuestro was de volgende op ons programma. Deze speelde in een andere cinema nl Frida Liappa, maar gelukkig liggen al deze cinemas die betrokken zijn in het filmfestival op zeer nabije wandelafstand van elkaar. Daar deden ze eerst een beetje moeilijk betreffende het binnengaan daar de zaal en de trappen al bomvol zaten. Maar toen er bekend werd gemaakt dat deze film verwisseld werd voor de film Mothers tears, een harde horror film, zagen we de mensen naar buiten stromen met trillende benen. Dus een gigantische uitdaging om eens te testen wat we aandurven. En inderdaad het was soms om weg te kwijnen achter het programmaboekje die ik in mijn handen had tijdens de filmvertoning. Nog nooit had ik zo een harde horrorfilm gezien. De film ging van start om 18u30 en een kleine 2u later was het gedaan met griezelen, al moeten we zeggen dat we alle 3 nog een beetje moesten bekomen van de schok. Film nummer 3 speelde zich af om 21u in dezelfde cinemazaal. De titel Am ende kommen touristen een duitse film van 2006. Een mooi verhaal over een man die in Auswitch heeft gezeten en daar in de buurt is blijven wonen. Petra verkoos om naar de kortfilms te gaan in plaats van onze Duitse film maar daar er een ganse ceremonie rond was begon haar film zeer veel later dan in het programma was voorzien dus miste ze ook een deel van film nummer 4 die El baño del papa heette. Dit vertelde een verhaal over het bezoek van Jean-Pol II aan een stad in Brazilië. Echt een mooi, triestig en aangrijpend verhaal. Het was ook een zeer recent nl van 2007. Naar het einde toe werden de film precies altijd maar beter. De laatste en nummer 5 van de dag ging van start om 1u en was een concert van Lou Reed (Lou Reeds Berlin). We waren alle drie blijkbaar echt wel moe want we zijn alle 3 in slaap gevallen tijdens het concert. Maar dan moesten we nog naar huis. De cinemas waren op een dikke 3 kwartier van Matsi verwijdert dus we hadden nog een lange afstand tedoen alvorens onze beddenbak te zien. We sprokkelden al onze moed tesamen en we weigerden een taxi te nemen we moesten het maar te voet doen we hadden al gans de dag niets anders gedaan dan gezeten dus het moest maar. Uiteindelijk waren we tegen 3u30 terug in Matsi en ging iedereen als door de bliksem getroffen maar toch zichzelf de trap opheisend naar binnen.
Het ochtendhumeur van gisteren was blijkbaar nog niet weg. Ik had alweer geen zin om op te staan. Dus alweer een Geert Hoste jaar moest eraan geloven. Dit keer was het afgelopen tegen 12en daar ik vandaag al iets vroeger wakker was geworden. Blijkbaar ontwaakte iedereen beetje bij beetje en besliste ik dan maar toch eens te ontbijten. Vicky kwam erbij nadien ook nog Michael (duitser) en babbelden we een beetje zodat ik op de hoogte was van wat er gisteren in de Skg discotheek gebeurt was. Wie met wie enz. Eigenlijk niet veel nieuwtjes aan de hemel iedereen met iedereen alleen een beetje kalmer als de eerste keer. Uiteindelijk bleef ik dan nog wat aan de receptie hangen waar er wat muziek werd gedraaid uit Vickies en mijn computer om iedereen toch maar uit de kamer te krijgen. Tegen 14u vertok ik voor hetgeen ik eigenlijk zin had gewoon naar de bib gaan en wat internetten; Ik heb naar wat soaps zitten kijken om mijn tijd te verdoen. Ik bleef tot, schandelijk, ik weet het, sluitingstijd die vastligt op 22u. Nadien merkte ik dat het bijzonder stil was is Matsi niks Frans te bespeuren dus op zoek naar iemand anders dan maar. Uiteindelijk een van de uitzondering was Sandy die ik aantrof in haar kamer. Ik vroeg haar of ze morgen geen zit had om richting Kitchenbar te trekken en ze ging nog zien. Afspraak 12u aan de receptie. Na ons gesprekje was het toch alweer onvoorzien 23u30 en ik wilde nog iets eten zonder al teveel moeite. Enige optie de pizzabar bij ons op de heuvel. Gelukkig geen enkel probleem nog open. Een lekkere opnieuw pizza procuito en dan terug naar huis. En blij was ik de krant die mijn ouders hadden meegebracht was eindelijk uitgelezen geraakt. Tegen 0u30 nog een grenadinetje als afsluitend slaapmutsje in mijn kamer, tja soms moet je creatief zijn hé als je een niet-drinker bent.
Als ik eens last heb van een ochtendhumeur dan is dit inderdaad wel niet te doorgronden. Er interesseerde me niets om me uit mijn bed te lichten ook het gaan zwemmen niet. Ik bleef dan echt maar lui wezen. Ik rechtte me toch eenmalig juist ommijn computer op een stoel te zetten die op reikbare afstand stond vanuit mijn bed. Ik keen dan nog maar naar een Geert Hoste compilatie aflevering. Bij afloop was het dus al 2 uur later geworden en dus bijgevolg 1u. Ik had licht ontbeten maar had niet echt veel zin om zelf iets te maken dus maar richting restaurant. Onderweg kwam ik er tegen die er juist vandaan kwamen en die me vertelden dat het het gaan niet waard was. Enige mogelijke oplossing iets uit de diepvries dus als ik leeg wilde blijven. Gelukkig was er nog een pizza proscuito aanwezig. Ik at die dan maar op na hem een beetje te lang te hebben laten zitten in de oven en nam daarna mijn boeltje samen om me naar de bibliotheek te begeven om een beetje te internetten. Het was al 15u geworden toen ik aankwam aan de bibliotheek, ik was er me ook goed van bewust dat Eva elk moment kon bellen voor haar appartement te gaan bezoeken. Uitendelijk belde ze maar om 17u dus had ik geluk. Ze gaf me de instructies betreffende de bus die ik moest nemen en op een goeie 10 minutjes later stond ik bij haar aan de deur. We gingen de lift in en vervolgens een trap op en dan waren we er. De buitenkant van het gebouw gaf al gene verkeerde indruk maar toen ik de deur zag opengaan dacht ik eerder dat ik een hiltonkamer binnenstapte. Parketvloer een kingsizebed, een televisietje, een bureuatje een mooie kast, een uitnodigende glanzende badkamer, en dan het beste zeezicht en een balkon nog eens zo groot of de kamer. Ik was dus best wel geïnteresseerd. Ze vertrekt normaal pas midden februari dus de oplossing die nu uit de bus komt is de volgende. Verhuizen naar de andere residentie tot op het moment ik kan intrekken in haar appartement omdat het leeg komt te staan. Mooie vooruitzichten voor de aankomende zomer dus. Alleen moet ik stillaan beginnen pakken voor te verhuizen want als ik zie wat ik zoal staan heb in mijn klein Matsikamertje nu. Maar never mind, als het is om jezelf te kunnen verbeteren of in een hoger luxeverblijf te verschansen is dat maar iets dat ik er met alle plezier bijneem. Na het bezoek aan haar appartement gingen we samen nog iets drinken en hadden we een gezellig babbel. Het was deze avond de verjaardag van Caroline (la brune). Eva had ook zin om af te zakken richting ons dus ik mocht haar ook verwachten de komende avond. Alleen kreeg ik bij het terug naar huis keren een beetje last van hoofdpijn. Waarschijnlijk gelegen aan de ondervoeding. Ik maakte mezelf dan maar 500 gram spaghetti met basilico saus en geloven of niet het ging volledig binnen. Khad precies wel een beetje honger. Nadien gooide ik een blikje wat er zich in de keuken afspeelde waar ik een beetje tegen Sandy en haar vriendin babbelde, die haar hier kwam bezoeken, om uiteindelijk te beslissen over te gaan naar een avondwandeling om de hoofdpijn te verzachten met de stilte. Om 12u kroop ik in mijn bedje.
Deze morgen hing het er nog van af of ik inderdaad een duikje in het bad ging plaatsen. Ik liet het afhangen van het weer. Het was nogal zwaar bewolkt dus liet ik het vandaag maar eens voorbijgaan. Ik moest om 11u naar mevrouw Kostopoulou om een verandering aan mijn equivalentiedossier van vakken te kunnen laten geworden. Nadien moest dit naar het erasmus kantoor waar ik het afgaf aan mevrouw Koutousi. Ze vertelde me dat ik veel geluk heb gehad gisteren want blijkbaar is er een paar minuten na mij nog iemand komen vragen naar de vrijkomende kamer in Kassandrou. Ze waren me hierboven blijkbaar eens gunstig gestemd. Na dit te hebben gedaan ging ik voor het eerst langs het computerlab om eens mijn login te gebruiken die ik gisteren had gaan ophalen om de computers van de school te kunnen gebruiken. Eerst werkte het niet maar het was mijn eigen domme fout, ik had niet gezien dat de laatste letter een hoofdetter moest zijn. Ik bleef daar dan maar eventjes om de mails te lezen en dan vertrok ik om mijn was te doen. Ik had alles al klaargezet dus ik moest enkel me die richting uit verplaatsen. Voor mijn vertrek uit Matsi met mijn grote zak was had Sofia me nog gevraagd of ik niet meeging om het verjaardagscadeau voor Caroline (la brune) te gaan kopen. 15u haalde ik niet maar 16u30 was al meer haalbaar. De aankopen waren reeds voltooid en Alexandra stelde dan maar voor om een thee te drinken bij haar in het appartement. Daarna gingen we nog samen naar het studentenrestaurant. Normaal was het plan om deze avond naar Lauberge Espagnol te kijken en ook het vervolg, les pouppées Russe maar aangekomen in Matsi voelden de dames er precies iets meer voor om de andere in de keuken te vergezellen. Ik zag Beatriz (Spaanse)wenende aan de telefoon zitten dus vond ik het dan ook maar mijn plicht haar een beetje op te vangen en een gesprek te hebben achteraf. Ze had een paar problemen met haar huidige vriend die ze al een jaar en een half kent en het moest eens allemaal gezegd worden. Gedeelde smart halve smart zoals men zegt. Nadien ging nog binnen bij Vicky want het was alweer een eindje geleden dat ik haar had gezien en zo werd het alweer tegen 2en vooraleer ik ging gaan slapen.
Deze morgen had ik alweer het gevoel om er nog maar eens vroeger tegenaan te gaan. Ik had gisterenavond al eens een poging ondernomen om naar de kapper te gaan maat oen moest ik te lang wachten. Dus vandaag wilde ik er tegen openingstijd (9u) aan de deur staan. Wat me ook lukte, om exact 9u stond ik binnen in het salon. Een groot risico stond me nu te wachten daar ze kapster vandienst geen woord Engels sprak dus met gebarentaal om uit te drukken lang en kort raakten we er wel uit wat ik wilde. Het resultaat is een gans andere coupe dan ik gewoon ben maar ik vind het wel iets hebben. Nadien begaf ik me naar het erasmus kantoor om na te vragen of ze al iets wisten van de kamer die vrijkomt in de Kassandrou residentie. Ze wisten nog van niets maar namen me als eerste op in de wachtlijst. Ok ik moest me nu spoeien naar het zwembad als ik nog een beetje wilde hebben gesport vandaag. Nadien deed ik nog een wandeling naar de bibliotheek en bleef daar nog een tamelijke tijd hangen. Tegen 3en hield ik het voor bekeken en kreeg ik de boost om toch nog op professioneel vlak ook nog iets te ondernemen dus dan deden we dat maar. Hoewel ik tegen 17u30 een zware dip kreeg die me mijn bed deed insukkelen heb ik toch alweer iets gepresteerd. Ik had deze avond opnieuw afgesproken met Jim en Sascha maar vandaag ging ik ook nog mijn landgenote Saartje ontmoeten. Om 21u30 werd ik aan Kassandrou verwacht waar ik samen met Jim en Sascha naar Kamara vertrok om Saartje en haar zus, die hier op bezoek was, op te halen. We belanden al snel in een bar en hadden opnieuw een zeer gezellige Nederlandstalige babbel. We kwamen bij het wisselen ook nog Sandy tegen uit de Matsi residentie. Zij zat iets te drinken met een vriendin van haar die haar kwam bezoeken. Uiteindelijk stuikte Anna ook nog binnen in het cafeetje waar we ons bevonden. Dus bijna alle Nederlandssprekende vertegenwoordigers waren verenigd. Het werd opnieuw 2u. Ik kwam in Matsi terug binnen maar vandaag was er een ontvangstcomité van dienst. Udo, Johannes en Daniel (Spanjaard) zaten op de trap om de avond af te sluiten. We hebben nog een halfuurtje staan babbelen en dus draaide het naar 3en op tegen dat ik mijn oogjes kon sluiten.
De wekker stond om 8u ik werd eerder deze morgen al gewekt door een smsje maar had absoluut geen zin om op te staan. Dus duwde ik mijn wekker maar uit met het gedacht ik sta wel op om 9u. En inderdaad om 9u werd ik opnieuw wakker. Ik nam op het gemak een douche en belde zoals afgesproken naar de professor van Economtertrics. Hij had bij de meeting vorige week donderdag gevraagd om vandaag telefonisch contact met hem op te nemen om te zien wanneer hij ons wat meer uitleg kon geven bij zijn vak. Uiteindelijk gaf hij ons 11u mee als uur van afspraak. Dus nog eventjes tijd om wakker te worden. Ik at de pannenkoeken op die ik nog over had van vorige zondag. Tegen kwart voor 11 vertrekkensklaar met de computer en notas vertok ik samen met Thijs naar de faculteit. We haalden de prof op uit zijn kantoor en zochten een auditorium. Dit was dus een historisch moment. De eerste keer dat we in Thessaloniki een auditorium zouden betreden en het was tenslotte toch al 20 november vandaag. De les was goed verstaanbaar. Het ging over matrices en nog andere wiskundige en statistische zaken. We bleven daar een dik uur dus in dat lokaal. Het deed goed nog eens iets actief om handen te hebben. De volgende meeting werd vastgelegd op komende vrijdag en we konden beschikken. Nog gauw langs de bib passeren om de mails te uploaden en dan naar het studentenrestaurant. Onderweg kwamen we Caroline (la brune) tegen. Zij vroeg of ik toevallig geen zin had hen deze avond de vergezellen naar de cinema maar ik zegde dat ik het nog niet wist. Ze ging me nog een bericht sturen als ze wist welke film het ging worden. Een paar meter verder kwamen we nog Sascha tegen en nog een andere Nederlander Jim genaamd. We sloegen aan de babbel en gingen samen de richting uit van de restaurant. Het eten was erbarmelijk vandaag maar we babbelden en bleven maar babbelen. Uiteindelijk hebben we daar vanavond mee afgesproken. Zij verblijven beide in de Kassandrou residentie. Ik ga dus daar ook eens naar de kamers gaan zien of het inderdaad beter is dan Matsi. We spraken af om tegen 8en naar de Kassandrou residentie te zijn. Ik begon dan maar een beetje te werken in plaats van mijn namiddagwandeling te doen in de zon. Ik was blij met de geleverde prestaties, ik was toch al weer een mooi eindje verder geschoven. Thijs kondigde zijn verdwijning aan voor een paar uren jawel richting app van Fabienne en dus kon ik alle rust en stilte verder werken. Uiteindelijk mocht ik alleen naar Kassandrou stappen daar mijn andere collega blijkbaar verhindert was, je kan hoogstwaarschijnlijk al raden door wie. Ik werd rondgeleid daar doorheen het ganse gebouw en voorgesteld aan een paar bewoners die er echt wel aardig uitzagen. Ook de kamers stonden me enorm aan. Toen ze me vertelden dat er volgende week normaal een kamer vrij gaat komen dan begonnen mijn oren te flapperen. Morgen eerste werk dus is naar Koutousi om een aanvraag in te dienen voor die kamer. We babbelden eerst een beetje in Saschas kamer en begaven ons nadien naar een paar bars, waar het zeer gezellig gevuld was met mensen en de dranken voor een keer aan de normale prijzen over de toonbank gingen. Tegen 2en keerde ik terug naar Matsi en ging ik dan maar slapen.
Deze morgen deed ik mijn best om toch tegen 9u op te staan. Simpel was het niet maar toch ik vond dat het geen kwaad zou kunnen. Ik begon met het blogverslag te schrijven van de voorbije trip want daar ik mijn computer niet mee had moest dit dus ook nog gebeuren. Dit nam toch wel wat meer tijd in beslag dan voorzien. Het werd al snel 10u30 vooraleer ik aan iets anders kon beginnen. Het tweede die ik had vooropgesteld was de tekst die we meegekregen hadden uit de les marketing voorbereiden. Ik raakte niet klaar tegen 13u dus moest ik in de namiddag nog maar een beetje verder doen. Om 13u had ik afgesproken met Alex en Caroline (la blonde) om naar het restaurant te gaan. Het was voor de eerste keer echt goed. Je had de keuze uit hamburger met frieten en spaghetti, ik schoof dan maar eens aan aan beide rijen. Nadien begaf ik me terug naar huis daar het weer niet echt uitnodigde om lang buiten te blijven. In de namiddag werkte ik dus nog wat verder aan de voor te bereiden tekst van marketing en begon ik erna aan het essay dat we moeten schrijven voor dit vak. Nadien sorteerde ik nog wat genomen fotos van het voorbije weekend en tegen 6en maakte ik me klaar om opnieuw richting restaurant te trekken. De meeste hadden gedaan met de les tegen 6en dus bijgevolg was ik zeker dat er daar nog erasmussers zouden zijn. Ik ontmoette opnieuw Alex en Caroline ( la blonde) daarna kwamen Sofia en Laure er ook nog bij. Ik Had mijn computer al meegenomen daar ik zin had om nog een beetje te msnen en natuurlijk wat naar donna te luisteren ook. Ik vertrok dus rechtstreeks uit het restaurant naar de bibliotheek. Ik had toch niet veel zin om in Matsi te blijven vanavond. In de bibliotheek zittende kwam ik Eva nog tegen. Zij is een Duitse van Spaanse afkomst die in Nederland studeert, dit om het helemaal complex te maken. Dat zijn echt nog eens toffe mensen zie diegene die niet de normale gangbare weg volgen maar liever er iets speciaals van maken. Bovendien is het ook nog een erg toffe in omgang. Zij vertrok naar een appartementje nadat ze enkele dagen in Matsi had verbleven. Je herinnert je misschien nog dat ik haar heb binnengelaten in het gebouw een van de eerste dagen dat ik hier was en dat we dan met het probleem zaten dat we geen sleutel hadden voor haar een kamer te geven. Haar appartementje is op een 10tal minuutjes met de bus van Matsi. Ze vertelde me dat ze een groot terras heeft met zicht op zee en ook de binnenruimte is niet mis. De prijs vond ik ook aanvaardbaar dus heb ik vrijdag met haar afgesproken om eens te gaan kijken naar dit appartementje misschien voor volgend semester. Om 22u ging de bel in de bib en moesten we dus afsluiten. Ik ging nog eens snel langs de waterpolospelen in het universitaire zwembad en warmde mezelf daar nog een kwartiertje op tijdens de laatste minuten van de wedstrijd. Nadien keerde ik terug naar Matsi. Daar kon ik Sofia nog overtuigen voor onze gebruikelijke avondwandeling en uiteindelijk waren we terug tegen middernacht waarna ik direct ging slapen.
In de lijnbus gisteren hadden we besloten om als harde kern onze prestaties te belonen. We hadden dan ook afgesproken om tegen 13u samen te komen in Kitchenbar. Om 12u vertok ik dan maar uit Matsi samen met Caroline (la blonde) die richting uit Theresa vergezelde ons uiteindelijk ook toen ze hoorde dat we die richting uitgingen. Het was prachtig weer vandaag een volle 20 graden duidde en straat thermometer aan en volle zon, dat was lang geleden. We waren dus goed gemutst. In Kitchenbar hadden we direct een tafeltje in de volle zin. Dit had ik echt niet verwacht want met het filmfestival zou ik gedacht hebben een wachtlijst van minimum een uur maar neen dus. Daar bleven we dus ook 3u hangen want het was 16u toen we terug op de dijk wandelden. In een brochure die Theresa meehad over het filmfestival zagen we dat steracteur John Malkovich zich vandaag in Thessaloniki bevond en dat hij om 21u zijn film kwam inleiden. Iedereen zag dit wel zitten dus direct naar de ticketbali. Theresa was nog niet direct beslist of ze meeging of niet daar ze wilde horen wat Anna van plan was. Toen ze dus opnieuw aanschoof was het gedaan met het plezier de tickets waren uitverkocht. Blijkbaar hadden we echt geluk gehad de laatste tickets te bemachtigen. Ik kocht nog een ijsje en dan gingen we terug naar het havendistrict waar we een spandoek hadden zien hangen over een discussie met acteurs van 4 tot 5. Maar toen we het aan de gang zagen was het precies meer voor journalisten dan voor buitenstaanders. We kozen dan maar om terug te keren naar ons eigen stekje om ons klaar te maken voor vanavond. Ik bakte pannenkoeken van de deeg die ik smorgens had bereid en nam nog een douchke. Tegen 20u zocht ik Caroline op om naar de filmzaal te vertrekken. Het was toch een 40 minutjes stappen dus beter tijdig vertrekken. Het stroomde daar van het volk en iedereen was aan het drummen dus deden we gezellig mee. Uiteindelijk belandden we op rij 5 (de eerste rij voor het gewone publiek want de andere waren voor de journalisten) dus zo dicht mogelijk bij de grote ster van de avond. We zagen hem echt van superdichtbij. Hij gaf een toespraak en verliet nadien de zaal terug. De film ging van start. Being John Malkovich een film die echt soms hilarische momenten bevat. Het draait erom dat je voor 15 minuten in het hoofd van John Malkovich kan kruipen en hem laten doen wat je zelf wil nadat je door een tunnel bent gekropen die zich ergens in een wolkenkrabber bevind op de 7 en een halfde verdieping. Echt een goeie film. Tegen 23u30 was het afgelopen en wenste iedereen terug naar huis te keren. Ik wachtte met Caroline op een bus die ons naar het sportmuseum zou voeren zodat we niet nog eens gans de baan moesten afwandelen. Tegen middernacht waren we terug thuis.
Deze morgen was er afgesproken om tegen 7u30 klaar te staan. Ik en Thijs stonden hiervoor om 6u30 op om zeker te zijn dat we klaar zouden staan op tijd. Ik kopte tegen 7u30 aan de deur bij de meisjes daar ze altijd zeer punctueel zijn maar dit keer was dit dus niet het geval. Er moest nog 1 iemand een douche nemen. Half uurtje bijkomende siësta dus in onze kamer. Deze morgen stond er een bezoek aan de grotten van Perama op het programma. We begaven ons naar de busstatie en pleegden een telefoontje om te verifiëren of het inderdaad open was vandaag. We hadden geluk, om 10u was er de eerste gids. We hadden dus nog veel tijd. Onderweg naar de busstatie hadden we een superlekker ruikend bakkerijtje tegen gekomen. Echt met de geuren en smaken van ons thuislanden namelijk Frankrijk en België. Iedereen kocht er naar hartenlust croissants, pistolets, ronde suissen, . Alleen was het probleem waar eten we dit op in de gietende godsende regen die nog steeds even hard was als die van gisterenavond. Vlakbij vonden we een gezellig koffiebarke waar we ons dan maar nestelden. Iedereen bestelde iets warm dus the, chocomelk, ik ging voor een warme melk. Om 9u namen we de bus naar de grotten en een halfuurtje later kwamen we daar aan. We kochten onze biljetjes en wachtten onder de overhellende ingang op de gids die het startschot van de tocht gaf om 10u15. De tocht duurde 45 minuten en bracht ons tot een 50 meter onder grondniveau. Het was er zeer mooi in elk geval en de temperatuur van 17 graden maakte het ook aangenaam vertoeven. Tegen 11en waren we terug boven laat maar zeggen water. Ook hier hadden we een mooi uitzicht over de stad. Nadien keerden we terug naar het hotel om onze bagage op te halen. Alexandra, Caroline en ikzelf wilden niet afgeven en beslisten nog een 2de stad namelijk Metsovo aan te doen die in de winter als skidorp gekend staat in de gids. De andere 3 wensten de eerste bus naar Thessaloniki terug te nemen. Wij hadden een bus om 14u en kochten dus de biljetjes de andere moesten wachten tot 15u30 om Ioannina te verlaten. In Metsovov was het nog steeds aan het gieten. We gingen er op zoek naar een berucht kerkje die uiteindelijk niet veel verschilde van al diegene die we hier in Thessaloniki hebben en wandelden nog wat rond in het dorpje die eigenlijk niets was. We belanden uiteindelijk in een bar met een openhaardvuur waar ik opnieuw een warme melk bestelde en mijn vergezellende dames voor een koffie kozen. We vroegen aan het einde van onze koffie hoe we terug naar Thessaloniki konden geraken. We moesten hiervoor op de Mainroad wachten op de voorbijkomende bus naar Thessaloniki. Normaal zou de eerste diegene zijn waar de ander op zaten. We belden hen herhaaldelijk maar er was niemand die opnam. Uiteindelijk kregen we toch gehoor maar met het nieuws dat ze het reeds voorbij waren. Dus mochten we daar in het kioskje zonder enige levende ziel, zonder café in de gietende regen en barre koude 2u staan wachten. Ik vroeg aan alle voorbijkomende buschauffeurs of zij niet richting Thessaloniki gingen. Uiteindelijk was het idee terug naar Ioannina te gaan maar die bus zou te laat aankomen om de bus naar Thessaloniki te kunnen nemen. Deze buschauffeur die richting Ioannina ging had zo compassie met ons dat hij voorstelde in zijn bus te stappen zodat hij ons op een plaats kon afleveren waar er een cafeetje was waar de bus naar Thessaloniki ook voorbij kwam. Hadden we dus even geluk gehad. Om kwart voor 7 begaven we ons naar buiten in de barre koude en nog steeds in de regen. En we waren dus vertrokken voor een goede 4u toen de bus ons om 19u opnam aan dat cafeetje. Het weer tijdens de rit was gigantisch slecht want de bus danste de ganse tijd van links naar rechts precies of de chauffeur een stuk in zijn kraag had. Om 23u waren we terug in Thessaloniki. De lijnbus op naar huis nu. In kamara moesten Caroline en ik afstappen en wachten op aansluiting die er maar niet kwam. Uiteindelijk wandelden we naar huis. Het was toch nog aan het regenen dus we waren er nu al aan gewoon om door te zetten. Toch waren we blij toen we om 23u30 in Matsi waren. Nog snel de mails gecheckt een douche genomen en dan de beddenbak in tegen 0u30.
Vandaag vertrokken we dus effectief op een tweede reisje. Deze keer was onze groep weliswaar veel kleiner. De medereizigers waren Laure, Caroline (la blonde), Alexandra, Fabienne, Thijs en mezelf. Dit keer had het meer weg van een citytrip dan van een strandvakantie. We moesten vroeg opstaan om tijdig in het centrale busstation te zijn van Thessaloniki. Dus om 5u30 uit de veren was een must want we moesten vanuit de residentie ook nog een lijnbus nemen richting centrale busstation. Dit neemt normaal gezien ook nog een dik halfuur in beslag maar we weten natuurlijk niet wanneer er een bus voorbijkomt aan de halte. Dit kan ook makkelijk een halfuur duren. Uiteindelijk arriveerden we om 6u30 in het centrale busstation waar de lange afstandsbus richting Ioannina om 7u30 vertrok. Ruimschoots op tijd dus. We kochten onze biljetten die ons een goede 20 euro armer maakten en liepen eens rond in het bijbehorend shoppingcenter waarin er zich uitsluitend voedingswinkeltjes bevonden. Iedereen kocht wat versnaperingen om de voorziene busrit van 5u te overleven en we plaatsten ons uiteindelijk in de everest bar om diegene die het nodig hadden van koffie te voorzien. Tegen kwart na 7 begaven we ons naar de bus die precies toch wel aardig vol zou gaan komen te zitten als men zag wie er zoal rond stond. Gelukkig waren het genummerde plaatsen zodat we allen bij elkaar konden plaatsnemen. En zo verlieten we dus Thessaloniki met een rit van 5u in het vooruitzicht. Exact in het midden van de rit na een 2u en een half dus stopte de chauffeur even aan een cafeetje waar iedereen eens naar het toilet kon en iets kon kopen om te knabbelen. Het was onder de baan al enorm mistig geweest en hier hing er ook een dikke wolk dus bij het uitstappen uit de warme bus voelden we al direct dat de temperatuur helemaal niet was zoals waar we vertrokken waren. Een kwartiertje later zetten we de tocht verder naar Ioannina waar we uiteindelijk na veel geslaap en een lange tocht doorheen de bergen tegen 12u30 aankwamen. Vanuit de bus hadden we voor de aankomst een mooi uitzicht gehad over het meer en de aangrenzende stad en toen scheen de zon ook nog dus het zag er allemaal zeer rooskleurig uit. We zochten ons eerst een hotel zodat we van onze bagage verlost zouden zijn. We wandelden er een paar binnen en uiteindelijk belandden we in hotel El Greco. Een gigantisch oud hotel maar voor een luttele 13 euro per persoon kan je niet echt klagen denk ik. We kregen 2 kamers waarvan 1 met 4 bedden en 1 met 3. Dit was ideaal dus daar de vrouwen en de mannen dus apart konden slapen. We dropten de bagage en gingen terug buiten op zoek naar een tavernatje waar we iets zouden kunnen eten. Het weer liet het nog toe om op een terrasje plaats te nemen dus maakten we hier dan ook gebruik van. Ik nam een spaghetti bolognese, Thijs een pastasoort met tomatensaus en stoofvlees en alle meisjes een schotel met aubergine. Na dat we dit hadden verorberd gingen we op zoek naar het bureau van toerisme. Dit was een dik half uurtje stappen van waaruit we ons bevonden. Het begon al te overtrekken en de eerste druppels lieten zich al voelen onder de weg. In het bureau aangekomen kwam de eerste teleurstelling. Het was normaal de bedoeling om het national park te bezoeken. Hierin bevinden er zich een aantal mooie toffe dorpjes en mooi natuurlandschappen. Het enige probleem was dat er geen bussen waren die ons die richting konden uitbrengen. Dan een taxi nemen kwam te duur uit en auto huren was ook al buiten de prijscategorie. Niets aan te doen dus dan doen we maar een wandeling doorheen de ganse stad. Het begon meer en meer te regenen maar we lieten het ons begaan. We wandeleden en zagen een paar mooie huisjes in gezellige straatjes evenals van die oudbollige kleine winkeltjes. Uiteindelijk kwamen we uit aan een historische site waar je een mooi zicht over het meer had. We schoten dus een paar fotootjes maar we moesten daar ook onder een galerij schuilen voor de eerste plensbui die ons trof. Het werd dan al gauw 5 uur tegen dat we terug meer naar het stadscentrum trokken. Er stond in de michelin reisgids vermeld dat het eiland die midden in het meer lag ook zeker de moeite was om te bezoeken dus namen we dan maar de boot om de plas over te steken. We namen nog een koffie om wat op temperatuur te komen alvorens de boot te betreden daar zijn eerste vertrek maar binnen 45 minuten was. Je zag dat het in de zomer inderdaad moest vergeven zijn van de toeristen daar er zich uitsluitend van die rommelwinkeltjes bevonden en een paar restaurantjes. Het was nog steeds aan het regenen maar we gaven niet af. Ook hier hadden we een mooi uitzicht met hier het meer en het aangrenzende Ioaninna. Een uurtje later namen we al de shuttleboot terug daar we het eiland hadden afgewandeld. We besloten dan maar om eventjes te gaan uitrusten in het hotel een warme douche te nemen en ons klaar te maken voor vanavond ergens in een restaurantje te gaan eten. Tegen 8en verlieten we opnieuw het hotel. Nog steeds in de gietende regen en nu werd deze zelfs ondersteund door een ijzige harde wind verplaatsten we ons naar het restaurantje die ook in de gids vermeld was. Dit was wel goed, het was er lekker warm, iets wat van de hotelkamer niet kon gezegd worden, en iedereen vond er wel iets op de menukaart naar zijn smaak. Ik nam een souvlaki (kippenbrochette) die me verrukkelijk smaakte. Het was er zo goed en de gastvrouw was zo vriendelijk dat we daar een goede 3u bleven hangen. Buiten was ondertussen ontzettend beginnen waaien, donderen, bliksemen, gieten, . Echt geen weer om een hond nog door te jagen. Maar we moesten dus nog naar het hotel. De straten waren omgetoverd in kleine riviertjes door het overtollige water die de riolen niet konden slikken. Uiteindelijk belandden we tegen 22u30 in het hotel waar iedereen direct na nog een kleine 5 minuutjes zich te hebben verwarmd aan het open haardvuur aan de receptie zich naar de kamer begaf.
