Dag 76: zondag 09 december 2007
Iedereen had het nogal moeilijk om te ontwaken en klaar te zijn tegen 11u en vandaar dat het dan ook 12u werd tegen dat iedereen klaar was. We namen de bus, betaalden die natuurlijk niet zoals we in Thessaloniki ook allemaal doen kwestie van het beeld van de domme toerist eer aan te doen en normaal is er geen controle maar dit keer kwamen er dus 2 controleurs op ons af. We gebaarden ons van de domme en dan werden we geconfronteerd met de echte corrupte wereld in Bulgarije. We beslisten af te stappen hadden een discussie, een deel ontsnapte en wandelde al gewoon het hoekje om er restten uiteindelijk nog 4 mensen van de 11 die door de controleurs werden gevolgd. De politie stond achter ons maar die ondernamen zelfs ook niets. Uiteindelijk slaagden deze 4 er ook in om te ontkomen door gewoon weg te wandelen en niet om te kijken. Dan begon de tocht. Het was niet echt een mooie stad vond ik. We kwamen terecht in het echte centrum en moest Florian het niet gezegd hebben had niemand het geweten. We bezochten een marktje waar je precies terug in 1940-1945 terecht kwam. Het enige wat je kon kopen waren souveniers aan de oorlog. Sandy (Duitse) en ikzelf hadden er echt een immens slecht gevoel bij. Vooral als je zo dingen op de tafel ziet liggen zoals arbeitbuch met naam en toenaam van de persoon in en allerlei andere dingen zoals gasmaskers,
. Echt niet leuk vertoeven als Belg of als Duitser op dat marktje, het laat je alleszins niet onaageroerd. Nadien bezochten we nog de grootste Oost-Europese orthodoxe kerk en een ouder kerkje er vlak naast. Nadien vervolgde de tocht naar de plaats om te middagmalen. Dit was een pizza standje. Je kon daar voor 1.60 leba een mega stuk pizza eten je moet weten dat je de leba moet delen door 2 om de prijs te weten bij ons betaal je 3.20 euro voor een dergelijk stuk op zijn minst, daar dus nog geen euro. Na de maagjes te hebben gevuld liepen we naar de winkelstraat om een verwarmende koffie te drinken, daar wij Grieken gewoon zijn aan best wel lekkere temeraturen zoals niet onder de 10 graden was het voor ons echt wel nodig om ons op te warmen en dit terwijl Florian zelfs geen pullover droeg. Het was zelfs een van de warmste dagen die hij heeft gehad vertelde die. De koffie deed goed en daar iedereen vermoeid was en de tocht door de stad was afgelopen daar we alles belangrijk hadden gezien bleven we dan maar plakken. Er restte ons nog een bezoek aan het station om onze tickets te kopen. Er werd beslist om 2 groepen te maken. Er was een groep die al wilde terugkeren smorgens en er was er ook een die niet echt moest terug zijn dus die verkoos dan maar de trein van 17u in de namiddag. De andere equipe bestaande uit Fabienne Thijs Alexandra en mezelf moesten om 5u30 uit de veren om om 6u55 de trein te hebben naar Thessaloniki. Ik wilde terug zijn omdat ik graag 2 weken verlof in België wil hebben als ik terugkom dus dan moet er nu komende 2 weken nog goed gewerkt worden maar het is haalbaar. Alexandra had op dinsdag een presentatie waar ze nog moest aan beginnen dus zij moest ook zeker naar huis. Het knaagde bij mij niet om te vertrekken ik had de stad gezien en preferreerde dan toch veruit Thessaloniki. Ik begin echt van deze stad te houden. Het heeft misschien lang geduurd maar ik denk dat het verbonden was met mijn huisvesting. Sinds mijn verhuis voel ik me hier veel beter. Bovendien toen ik dan zag, ok zij betaalden maar 40 euro in de mand voor hun kamer maar in welke omstandigheden zij moesten leven dan moet ik zeggen dat Matsi zelfs het koninklijk paleis is. Schimmel in de badkamer, nog nooit zoveel paddenstoelen bijeen gezien. Gigantisch vuil ook, zeer oud, vochtig niet warm,
echt ongeloofelijk hoe die europeanen daarin kunnen leven. Na de aankoop van onze biljetten om verder te gaan keerden we terug naar de residentie en gingen we met zn allen op restaurant. Er was nu nog een vriendelijke Portugees bij en een paar Polen. We waren met een 16tal man. Het was een mooi restaurant zeker voor daar. En zelfs het eten was er goed. Ik had niet echt trek dus bestelde ik enkel een taloortje frieten maar iedereen liet me eens proeven van hetgene hij of zij besteld had en het smaakte allemaal super. We kwamen er zelfs nog goedkoop vanaf ook op het einde van de rit. Het was 1u toen we uit het restaurant bolden. Aanvankelijk was het plan om nog naar de bowling te trekken maar wegens vermoeidheid en gebrek aan Leba geld beslisten we dan maar naar de residentie terug te keren. Daar werden er nog eens 2 groepen hermaakt. De mensen die smorgens vroeg vertrokken bleven in de gewone kamers, de andere gingen op hotel. Dit hotel was in hetzelfde gebouw gelegen maar de kamers waren er iets beter aan toe. De champignons waren verwijdert. Uiteindelijk bleven Alexandra en ik maar babbelen met de inwoners daar en hadden we maar 2u meer om te slapen.
|