We zijn alweer bij de laatste dag van het weekend aanbeland. Zoals het eerste deel van het woord het zegt betekent dit genieten van mooi weer. Spijtig genoeg kunnen we dit in België niet altijd zeggen op zondagen. Er was het plan gesmeed om naar het strand te komen met de ganse Kassandroucrew, alleen kon niet iedereen zich schikken naar het ochtendlijke vertrekuur daar w door de uuromschakeling naar zomertijd een uurtje nachtrust hadden moeten inleveren. Uiteindelijk was er zo overeengekomen. De eerste groep vertrekt om 12u zomertijd en de andere die noch willen afzakken richting Paralia Perea waren altijd welkom. Uiteindelijk was het wel een verrassing dat ik enkel met Eva (Duitse) het gebouw verliet. Zelfs Verena was niet aan de bushalte, deze had zich overslapen bleek later. Om 13u waren Eva en ik geïnstalleerd op het strand. En het was de moeite, het werd elke minuut warmer en warmer. Eerst met alle kleren aan op de handdoek en dan stap voor stap naar zwembroek en bikini. Een uurtje later kwamen mijn 3 Poolse buren aan. Een half uurtje daarna kwamen ook nog Kate en Petros ons gezelschap vervoegen en om 15u kwam de laatste bende aan samen met Anne (Duitsland) Alex (Duitsland) en Amina (Duitsland). We waren dus in het totaal met een kleine 10 personen. Het maakte het wel gezellig om met zo een bende aan het strand te liggen. Alhoewel we nog maar eens het doel waren van vele kijklustige Grieken die met dikke lederen mantels op de zeedijk aan het wandelen waren. Om 17u begonnen de eerste hun bagage al samen te pakken maar Anna, Eva en ik hielden vol. We lieten ons niet kennen en de temperatuur liet het toe om toch nog iets langer te blijven wat we dan ook maar deden het was tenslotte eigenlijk nog maar 16u maar officieel was het al 17u. Wij bleven tot ongeveer 18u zomertijd en maakten vervolgens ook dat het strand terug gevrijwaard was van the crazy tourists. Na een busrit van ongeveer 1u30minuten stonden we terug aan Kamara waar we dan nog een kleine 10 minuutjes te wandelen hadden om terug in ons Kassandrou gebouwtje aan te komen. Dan nog een beetje kokerellen en de dag zat er alweer op. Suggestion du chef au plus tot plat du jour, cordon bleu avec du puree. De zon matte me precies wel wat af en toen ik om 23u onder mijn dekentjes kroop waande ik mezelf al snel in dromenland.
Op deze met zonovergoten zaterdag stond er geen strand op het menu, dit hoofdzakelijk omwille van het feestje die we gisteren hebben gehad. De meeste hadden zichzelf een beetje overtroffen en dus overvol geschonken waardoor het vandaag op het strand niet goed ging gekomen zijn. Dus ik als mede-uitgaansvogel maar als niet-drinker kreeg ik de complimenten naar mijn hoofd geslingerd vandaag. Iedereen toonde als het ware begrip waarom ik niet drink, en dat het toch zalig moet zijn een fijne avond te beleven zonder dat je er gevolgen van hebt de dag erna, . Dit zijn zo enkele voorbeelden die ik mocht aanhoren. Ik was dan ook een van de eerste wakker, om 10u30. Ik wilde het mooie weer toch niet aan mijn neus laten voorbijgaan daar het de voorbije dagen niet al te bijzonder was geweest. Daar de meeste dus nog lagen te slapen kon ik maar 1 ding doen en dit was eerst en vooral een mooi ontbijt voor mezelf prepareren en daarna met een boek onder de arm naar de zeedijk trekken. In mijn afdaling naar de trappen au bord du mer waar ik altijd ga om te lezen kwam ik nog Alexandra (Nederlandse) en Romi (Bulgaarse) tegen. Beide inwoners van de Vasilisies residentie. Zij ontbeten op deze trappen en daarna leesden ze hun nationaal dagblad die ze ergens in een van shops aan de zeedijk hadden kunnen bemachtigen. Met ons drietjes zaten we dus allemaal op een rijtje te genieten van de zon en de lectuur tot ons te laten komen. Om 15u gingen de andere weg maar het weer liet het nog toe dus bleef ik nog ets langer zitten. Toen begonnen er wat wolken te komen en stak er een fris briesje op. Dit was om ongeveer 17u dus tijd om naar huis te gaan. Ik maakte deze avond een overheerlijke van Italië overgebrachte, verse pot van Barilla met inhoud al basilico. Het was al een eindje geleden dat ik aan de pasta had gezeten dus waarom ook niet. Nog maar een aflevering van flikken moest eraan geloven tijdens het verorberen van deze Italiaanse maaltijd. Nadat dit alles naar binnen was gewerkt, kreeg ik mijn klopje. Hoogstwaarschijnlijk toch een klein dipje veroorzaakt door gisterenavond en nacht. Ik nam mijn boek om wat verder nog te lezen in mijn bed en al snel vielen mijn luikjes dicht. Nochtans had ik niet gedacht dat ik in een stuk zo ging doorslapen. Om 22u ging er namelijk een verjaardagsfeestje van Alexandra (Nederlandse) van start in de Vasilisies residentie waar ik ook op uitgenodigd was. Ik had wel eerst vooraf gevraagd voor ik me terugtrok in mijn kamer, wie er nog allemaal van de Kassandrouresidentie die richting uitging deze avond maar ik had niemand bereid gevonden dus mijn interesse was ook al gedaald daar je dan als enige vertegenwoordiger van de bij de andere residenties bekendstaande snobresidentie te zijn. Maar toch omdat Alexandra een fijne meid is en ik uitgenodigd was had ik toch gedacht van er eens mijn hoofd binnen te steken. Spijtig genoeg was de eerste keer dat ik wakker werd om 5u en daar ze in de residentie daar een nachtwaker hebben die om 2u het licht uitdoet had het dus geen zin meer om nog die richting uit te gaan. Ik bleef dan maar in mijn warme gezellige bedje tot de ochtend aan zou breken.
Laten we de week nog maar eens goed eindigen door middel van de lovehendels te lijf te gaan. Een zwembeurt zou hiervoor uitermate geschikt zijn. Na kort overleg met Verena over msn beslisten we samen om die richting toch uit te gaan ook al was het vandaag nu niet echt het prachtigste weer. Maar daar Verena enkel wilde deelnemen aan de aqua aerobics, konden we dus later gaan. Kwam goed uit zo kon ik nog een beetje kuieren in mijn bedje. Om 11u30 vertrokken we vanuit de residentie daar we eerst nog voor administratieve redenen over het erasmuskantoor moesten voorbijkomen. Nadien gingen we naar het zwembad waar we om iets na de middag (12u) aankwamen. We kleedden ons snel om daar de aerobics normaal al bezig zouden zijn maar neen, nog niets merkbaar toen we aan de rand van het zwembad stonden. Ik stak mijn licht eens op bij de redster (eerder een baywatch figuur) Maria en die wist me te vertellen dat ze niet genoeg studenten bereid vind om deel te nemen. Als er een 10 tal personen zijn wil ze het geven maar voor 3 personen niet. Ik zwom dan maar mijn gewone lengtes maar niet tot 2000mmaar enkel 1000m maar ik stak er wel een paar sprintlengtes tussen om het te acompenseren. Om 14u verlieten we samen het zwembad richting Kassandrou. Ik checkte even mijn mails en nam daarna de benenwagen richting Matsi, terug richting zwembad dus maar alleen nu nog iets verder. Ik kwam daar binnen en er liepen daar wat mensen kriskras door elkaar maar bijna geen enkele die ik nog ken. Dus dan maar op zoek of er vertrouwde mensen in het gebouw zich bevonden. De eerste deur was die van Vicky (Engeland). Zij was net bezig haar was samen te rapen om naar de wasserij te gaan. We babbelden een beetje en dan liet ik haar rustig verder werken. Ik klopte nog aan bij Olga en Anastacia maar daar bleven de deuren dicht wegens afwezigheid. Dan maar naar de kelder om te zien of ik daar nog iemand kende. Ik maakte een briefje op voor Thijs daar hij al enige tijd in het plak stond bij mij of het mogelijk was dit te vereffenen en dan zag ik dat het al 15u15 was ondertussen. Ik ging met Verena normaal om 16u de bus nemen aan Aristotle square om inkopen te gaan doen in de lidl. Om 17u30 was ik terug thuis en begon ik dan maar frietjes te snijden want dit keer schafte de pot kabeljauwfillet met zelfgesneden frietjes. Tegen dat het eten klaar op tafel stond was het al een klein uurtje later en dus was de marge om nog te kunnen afwassen voor ik naar de party in Sarahs en Tamaras appartement vertrok om 20u30 nogal klein. Maar toen ving ik op dat er een bijkomend kwartier werd ingelast, dus snel afwassend at alles terug er piekfijn bijlag. Dat is aangenamer thuiskomen. We vertrokken met het bijna voltallig inwonersaantal van Kassandrou met de bus naar het appartement gelegen in Ana Poli (oude stadsgedeelte). Het was een zeer gezellige flat in de kelderverdieping met een mooie leefruimte en twee ruime slaapkamers. We kwamen daar binnen en daar bleef het volk maar toestromen. Er was op een bepaald moment zelfs meer dan 40 man aanwezig. Er werd gedronken, gebabbeld, geschonken, cocktails uitgeprobeerd, . Tegen middernacht moest het raam dicht omwille van de geluidshinder maar het werd daardoor zo rokerig binnen en zo warm binnen dat het bijna niet uit te houden was. Op hetzelfde tijdstip waren de meesten al aardig aangeschoten ook. Om 2u hadden ik en Manuel het gezien, hij was eigenlijk ook wel al aangeschoten maar liep toch nog recht dus gingen we dan maar naar beneden. Om 3u lag ik dan ook te ronken. Ik ving nog geruchten op van de andere die om 6u zijn geland.
Vandaag was het al heel wat minder toen ik de gordijnen opende. Het is echt raar. Wetende dat je in een zuiders Europees land bent en dat je echt verrast kunt zijn dat de zon er nog maar eens niet is. De hemel was zoals eergisteren zwaar betrokken en bijgevolg begonnen de twijfels te reizen of ik nu effectief me naar het zwembad ging verplaatsen of niet. Uiteindelijk viel mijn besluit op neen. Ik had vandaag nog om 14u een afspraak met een professor die meer uitleg ging verstrekken over de opdracht die moe worden volbracht voor komend semester. Dus op het gemakje ontbijten, wat internetten, een ochtendwandeling maken, . Daar ik nog geen bevestigingsmail had ontvangen voor mijn bezoek aan Mount of athos dacht ik dat het misschien goed was dat ik het kantoor daar nog eens bezocht. Blijkbaar was mijn e-mail verloren gegaan met mijn gegevens maar de plaats was er nog. Men regelde snel even alles af en een klein kwartiertje later stond ik terug op Egnatiastreet. Dan kwam ik plots op het idee dat ik eigenlijk nog tijd had om te rekening te gaan vereffenen van de internetconnectie. Ik ging dus mijn toegestuurde factuur met betaalcoupon halen en begaf me naar Agias Sofias, de oteshop waar ik zou moeten betalen. Maar het was gesloten. Aan de gevel van het gebouw hingen spandoeken de deur was gebarricadeerd en er speelde typisch Griekse muziek. Jawel nog maar eens een staking, de reden weet ik niet maar zoals we hier al hebben ondervonden, staken is een middel als je niet wil werken ook. Dus de betaling kon niet worden voltrokken. Ik keerde dan maar terug naar Kassandrou waar ik om 13u30 terug aankwam. Ik had dus een dik kwartier nog alvorens ik naar de universiteit moest vertrekken voor de afspraak met de professor. Op mijn weg naar buiten kwam ik Kostas (Bulgarije) nog tegen en liet hem weten dat het per maand 15 ging zijn om het internet te delen. Hij verschoot nogal van de prijs maar ik heb het wel degelijk goed uitgerekend. De hoge kostprijs is hoofdzakelijk doordat het een 6 maandelijks contract is en dat de opening van de telefoonlijn ook al niet gratis was. Ik vervolgde mijn weg dus naar de universiteit waar ik Vicky (Engelse) en Alexandra (Franse) ontmoette. Zij stonden te wachten voor binnen te gaan voor een les. Ik ging dan maar naar het kantoor waar ik mijn professor kon vinden maar zoals ik al dacht. Ik ben hopeloos te vroeg want ik ben op tijd. Ik keerde terug naar de Alexandra en dan nog eens naar het kantoor en toen vroeg ik het aan een student die daar voorbijkwam of hij soms wist waar of wanneer ik de professor kon vinden. Hij stelde me op de hoogte dat hij al sinds gisteren ziek was gemeld en dat hij normaal vanaf maandag terug op post ging zijn. Zo mijn dagtaak op schoolgebied voor vandaag was volbracht. Ik had met Verena om 15u afgesproken dus ik moest nog even wachten. Ondertussen kwam Tamara (Zwitsere) mijn richting uitgelopen. We hadden een toffe babbel over gisteren avond en wat er op het programma stond voor de komende avonden. Kort daarna kwam Verena ons gezelschap al vervoegen. Om 15u ging ik nog eens vaststellen of de prof effectief ziek was en dit was dus het geval. Daarna trokken Verena en ik het stad in voor een tassenjacht voor haar. De wandeling voerde ons eerst langs enkele winkels met daarna een stop in haar flat en daarna een bezoek aan verschillende winkels waar men honden verkoopt. We stonden te smelten voor die lieve puppyoogjes van de hondjes die opgesloten zaten in die kleine glazen kooien. Toen dit stuk van de trip was afgelopen beslisten we richting Kassandrou te lopen daar Verena nog een paar films wilde huren. Onder onze terugweg belde Manuel (Verenas medebewoner van de flat) om ons te melden dat er om 19u à 19u30 iets gebeurde omtrent de olimpische spelen op platia Aristotelous. We begaven ons dan maar na onze passage in Kassandrou ter plaatse. Er stond een podium opgesteld en we zagen de vlam in de schaal. Afsluitend spectacel was een mooi vuurwerk. Om 20u30 maakte ik me een spaghetti al basilico en keek ik naar nog een aflevering van Flikken. Daarna nog wat aan de blog schrijven en om 1u kroop ik onder de lakentjes.
Ochtendstond heeft goud in de mond! En als dit goud zich vertaald in prachtige zonnestralen is het leven de koning te rijk. Bij het ontwaken en het ritueel van een kort blikje door het raam werpen werden de kleine slaapoogjes van me getrakteerd op mooi gestileerde zonnestralen die de overkant goed belichten. Dit was dus een teken van okee, neem je spullen bijeen en ga naar het zwembad. Ik nam een licht ontbijt, daarna een douche en dan had ik nog een half uurtje over dat ik nog wat mailwerk kon verrichten. Om 11u kwam ik aan aan het zwembad en nam dan maar een frisse duik in het wijde 50m lange sop. Het water had een aangename temperatuur. Ik voelde na 500m wel de een en de ander spier kraken maar ik gaf niet op, de doelstelling was 2000m en die moest gehaald worden. Om 13u15 zaten deze lengtes er op weliswaar met enige pauzes maar ik raakte er. Nadien volgde nog een finale uitrusting aan de rand van het zwembad zodat de huid een bronzigere tint kon aannemen en tegen 14u naar huis. Er was een meeting onder het Dutch speaking inhabitants in Thessaloniki waar Alexandra en Sebastiaan deel van uitmaakten maar door omstandigheden vervoegde ik de groep niet. Bovendien was mijn smsje dat ik gestuurd had blijkbaar niet in de inbox van Alexandra terechtgekomen. Ik las wat verder in mijn textboek maar daar het zo chaotisch geschreven is viel dat nogal zwaar. Ik begon dan maar tussen het lezen door mijn kamer volledig te poetsen. Daar ik aan het vervellen ben door onverantwoord zonnebad gedrag moet ik nu maar boeten. Daar ik sinds deze morgen niets meer had gegeten en het al naar 17u begon op te draaien begon mijn maagje ook te protesteren. Even nadenken over wat ik zou eten kwam ik uit op zelfgesneden frietjes met fishsteaks. Tegen 18u30 zat ik aan mijn tafel. Het leuke waarmee ik mijn voedingsinname kon combineren is dat ik een website heb ontdekt waarop je televisie uit Nederland kan kijken. In deze bibliotheek vind je ook afleveringen van Flikken. Het programma over de politie die is opgenomen in mijn toekomstige woonstad. Dus echt de Belgian style deze avond. Om 20u30 was er afgesproken onder de bewoners van Kassandrou om voor de Grieken te gaan supporteren tijdens hun voetbalspel tegen Portugal. We gingen om deze match te volgen naar de snob bar. Een niet al te geliefkoosde naam voor ons geciviliseerde Westerlingen maar daar het daar de afspraak was om andere mensen die niet in de residentie woonachtig zijn gingen we daar dus binnen. Het was een mooie wedstrijd met soms wel spannende momenten en een paar gemiste kansen voor Griekenland maar toch gingen ze met een 2-1 overwinning aan de haal dus de avond kon goed van start gaan. Ondertussen sijpelden de andere voetbal uitslagen ook nog binnen en had Duitsland met 4-0 gewonnen van Zwitserland en jawel hoor wij als België die zo jaloers zijn van het Zwitserse model volgden hen ook in hun manier van voetbal spelen. Wij verloren nog maar eens met 1-4 tegen onze Marokkaanse vrienden. Polen had ook verloren maar daar herinner ik me de uitslag niet van. Na dat we al deze kennis hadden tot ons genomen verplaatsten we ons naar de Peoples bar. De Zubr bar die ik met Jim en Torbin veel had bezocht vorig semester. We hadden opgevangen dat er een party aan de gang was van de Matsi inwoners. Niet echt wetende wie ik daar moest verwachten en de Kassandrou bende leidende naar deze bar daar niemand deze wist zijn behalve ik ging ik ook een kijkje nemen. Sandy en Alexandra (zowel de Nederlandse als de Franse) waren aanwezig. Een korte babbel met hen daarna nog met Vicky en Olivia en nog een paar nieuwe mensen en het werd al snel 1u. Ik begon het wel in mijn benen te voelen dus tijd om een verstandige beslissing te nemen. Eva maakte ook aanstalten om naar huis te gaan dus ik vroeg of ze geen zin had me te vergezellen naar Kassandrou waar ze mee instemde. Ik zat tegen zo ongeveer 1u45 in mijn bed en vertrok zeer snel richting dreamland, en hiermee bedoel ik niet de winkel.
The national day of independence of Greece, dit was de reden vandaag voor vakantie. Jawel alweer een dag vakantie, het is toch ongeloofelijk hoeveel dagen we van mijn weder aankomst tot nu toe al gehad hebben die ervoor zorgen dat er niets te beleven valt op universiteitsgebied. Alles was dus weer nog maar eens op zijn zondagsdienst aan het werken. Bij het opstaan nog maar eens de vaststelling dat er een wisselvallige dag op ons stond te wachten. Toen ik dit wist dan stelde ik het opstaan ritueel nog maar even uit. Ik slaagde erin om dit te doen tot zoiets van 11u. Daarna was het natuurlijk ontbijten en douchen en dan nog maar eens de vlijtige student uithangen. Het streefdoel van 30 paginas te lijf te gaan van het saaie boek van European Economy. Ik haalde 5 paginas tegen 12u30. Dan kwam Paula op mijn deur kloppen om te vragen of ik nu tijd had om die hotels die betaalbaar en bewoonbaar zijn te tonen aan haar zodat ze wist in welk ze kon boeken voor haar ouders hier te kunnen laten overnachten. We deden een 6 tal hotels af en de prijzen liepen van 40 euro voor een dubbele kamer per nacht tot 93 euro per nacht. Ik denk wel dat je de dieren moet respecteren in die van 40 euro, als je begrijpt wat ik bedoel. Om 14u30 was onze bezoektocht aan de hotels afgelopen en ons oog was gevallen op een middenklasser aan 55 euro per nacht. Een ander van 70 euro kwam ook in aanmerking. Ze ging het overleggen met haar moeder. Nadien dedn we nog een wandeling aan de zeedijk en kwam ik Olga en Anastacia tegen. Ik had om 16u deze namiddag afgesproken met Alexandra (franse), Sandy (Duitse), Olga en Anastacia (beide laatste Moldavische). Dit waren mensen die ik nog kende van toen ik nog in de Matsiresidentie verbleef maar omwille van mijn verhuis en dat ik dus niet veel meer over de vloer kom in Matsi reeds voor heel lange periode niet meer gezien had. Sandy en Alexandra lieten op het laatste moment het afweten daar ze gisteren een beetje te zwaar in het sop hadden gehangen en dus een beetje last hadden van een lichte kater. De andere waren wel op post. We gingen een wandelingetje maken daar ze net een snack hadden naar binnengespeeld en de spijsvertering graag wat lichaamsbeweging verkrijgt om de verwerking van de voedingswaren te bevorderen. Ondertussen was er alweer een stevige wind komen opsteken en die zorgde voor de bijhorende grote golven op zee. Toch trok het ons aan om op de zeedijk een wandeling te maken. Je moest zeer goed uitkijken want de golven sloegen echt over de dijk dus op de rand van de dijk met de rijbaan lopen was de boodschap. We liepen tot aan Makedonia Palace en daarna keerden we ons terug richting stadscentrum. Alles was gezouten en op onze zonnebrillen kon je zelfs het zout voor savonds op de patatjes afschrapen. Als je aan je lippen lekte was het net een pakje friet met veel zout die je naar binnenklokte. Een beetje meer in het centrum terug was het al wat rustiger en minder winderig. We doken een cafétje binnen en voor we het wisten was het al 18u voorbij. Tijd om naar huis te gaan dus. Ik had nog een 15 tal paginas voor de boeg dus ik wist alweer hoe mijn avond te vullen. Nadat ik croque monsieurs had gegeten en een website gevonden heb waar je naar de televisie mee kan kijken begon ik eraan. Ik was blij dat ik vooraf nog naar een aflevering van Flikken had kunnen kijken zo had ik nog enig vlaams gehoord vandaag en kon ik tegen een stootje. Om 22u was het lezen afgelopen en lanceerde ik me op de chat waar ik Maria tegenkwam. Een zweeds meisje die vorig semester hier in Kassandrou woonde. Toen deze gesprekken afgerond waren checkte ik nog even mijn blog en zag ik dat ik menig achterstand had opgebouwd. Ik moest dit du nog goedmaken en begon dan maar meteen te tokkelen op het keybord. Het was 1u30 tegen dat alles goed en wel op het schermpje voor mijn neus geprojecteerd kwam komen te staan. Daarna was het dus mooi bedtijd.
Vandaag opnieuw was het bij het opstaan verschieten. Dit keer was het met zon maar waaide het nogal sterk. Ik had zaterdag op de trip naar Vergina afgesproken met Alexandra (Nederlandse) om samen naar de Zoo te gaan van Thessaloniki. Daar ze dit nog niet bezocht had en wel zin had om iets te doen om de maandag te vullen kwamen we overeen om om 12u te vertrekken aan Kamara. Ze ging een papier ophangen in de residentie Vasilisis, waar zij woont om nog meerdere kandidaten aan te trekken. Uiteindelijk kwamen er nog 2 meisjes mee. Een genaamd Romi afkomstig van Bulgarije en een zeer verlegen meisje uit Zweden. We wachtten nog tot 12u20 om te vertrekken omdat je op erasmusregeling zit kan het altijd zijn dat er nog laatkomers kunnen zijn. Maar omdat we het allen begonnen koud te krijgen door de wind besloten we maar te vertrekken. We liepen langsheen Kassandrou, een stukje de mooie weggetjes in naar het oude stadsgedeelte om dan door de muur van de oude stadsomwalling te gaan zodat we de weg naar de zoon konden bewandelen. De combinatie van wind, zon en zwaar klimwerk waren uitermate goed. Alleen het stof die in het rond vloog maakte het iets minder aangenaam. Om 13u waren we in de zoo aanbeland na een keer halfweg een rustpauze te hebben ingelegd om wat fotos te nemen. De dieren waren nog steeds hetzelfde. Dus de zoo van hier die eerder op een doorsnee kinderboerderij geleek aan de kust bij ons was nog geen haar veranderd. Om14u30 waren we daar uitgekeken en gingen we terug naar beneden. We namen de bus om het een beetje vooruit te laten gaan. We wilden nog naar het studentenrestaurant om wat te gaan eten. Voor mij was het nu alweer een lange tijd geleden daar ik daar vorige keer met droog brood heb gezeten dacht ik van ok, alle nog een kans. Het was doodgewone spaghetti maar er was blijkbaar niet veel saus meer over ook daar het een bord vol lag met champignons en het ander bijna niks. Dan begon het al naar 15u op te draaien en daar Alexandra om 16u Griekse les had ging ze zich nog eventjes nestelen in de bibliotheek achter een computerschermpje. Ik ging huiswaarts en de andere 2 meisjes ook. Ik deed de afwas die ik smorgens nog had achtergelaten en las nog wat verder in mijn lesboek. Alweer om in slaap te vallen van saaiheid. Om 20u begon mijn maagje zich te manifesteren en kreeg ik zelfs enorme hoofdpijn. Ik wist niet van wat dit afkomstig was. Ik dacht misschien het hongergevoel maar met eten was er geen verschil merkbaar. Dus dan maar een neurofen pilletje innemen was de oplossing. Om 23u kroop ik in mijn bedje en om iets na middrnacht mocht ik opstaan om mijn deur open te maken. Peter had geklopt om te vragen of ik geen zin had in de Party in Kostas kamer. Daar ik wat slaapdronken was en me anders weer opnieuw moest aankleden bedankte ik voor de uitnodiging en kroop terug in mijn bedje.
