Dag 83: zondag 16 december 2007

Toen ik gisteren in mijn bed belande tegen 4u had ik nooit gedacht nog voor 12 u wakker te zijn maar toch was dit het geval. Ik had vrijdagavond aan Jim voorgesteld om eens naar Kitchenbar te gaan daar hij er nog nooit geweest was. Maar daar hij precies ook een zware avond had gehad gisteren ontwaakte hij pas tegen 2en. Ik vond het dan maar beter om s’avonds te gaan. Het was toch te koud om buiten te zitten dus binnen is het gezelligst als het donker is buiten. Maar we wilden niet te laat gaan. Om 18u30 vertrekken kwamen we overeen toen hij om 14u30 mijn kamer binnenkwam. Torbin (Duitser) had ook wel zin om mee te gaan dus we waren met z’n drieën. Nadat Jim uit mijn kamer terug vertrokken was sloeg de vermoeidheid nog maar eens toe bij mij. Bovendien was het overheerlijk warm in mijn kamer dus ideaal klimaat om een dutje te doen. Ik viel in slaap en ontwaakte juist 5 minuten voor 18u30. Perfecte timing dus. We namen de bus richting Kitchenbar omdat het anders een dik halfuur stappen is en omdat het koud was is dit een favorabele oplossing. Daar aangekomen namen we elk iets verschillend van de menu en babbelden wat onder mannen over de laatste roddels enzo uit het gebouw. Ik moet zeggen ik heb er nog altijd gen seconde spijt van gehad van mijn verhuis. Ik amuseer me nu veel beter. De mensen zijn gans anders maar ik hou er meer van op de manier hoe ze met elkaar omgaan. Bij Matsi zat je een beetje teveel op elkaars nek daar je geen seconde alleen was. Om verder te gaan tegen 21u was de maaltijd afgelopen. Daarna beslisten we dan maar, omwille van de spijsvertering, te voet terug te keren. Een stop in de Mc Donalds voor Trobin was de eerste stop. Toen we daar zaten kwamen Anna (Duits-Nederlandse) en Theresa (Oostenrijkse) voorbij en tikten ze op het raam. Ze kwamen binnen en sloegen aan de babbel. Uiteindelijk bleven we veel langer dan voorzien in de Mc Donalds zitten. Een dik uur later kwamen we daar buiten en was het eigenlijk nog te vroeg om naat huis te gaan. Theresa en Anna wilden naar Matsi om nog een warme douche te nemen. Ze moesten zich dus haasten want er is maar warm water tot ongeveer 22u. Iets waar ik nu geen rekening meer moet mee houden daar ik full time warm water heb. Onze wegen splitsen zich dus aan Kamara. We 3 jongens gingen dan nog maar op zoek naar een bar om de avond te besluiten. We belandden in een nagelnieuwe bar dicht tegen de Kassandrou wijnbar. Deze bar was nog geen week open zelfs. We werden er goed verzorgt door de patron die erg fier was over de opening van zijn nieuwe bar. Hij sprak Duits en Engels en alles wat we vroegen kregen we zoals nootjes en chips. We speelden ondertussen een UNO spelletje of 5 waar iedereen eens verloor en iedereen eens won en gingen na onze consumptie te hebben geledigd terug naar huis. Het zal dus een van de eerste avonden zijn dat ik voor middernacht thuis was na een sortie. Ik nam dan nog mijn boek en las nog een hoofdstukje of 2 om de dag af te maken en tegen 0u30 kroop ik onder mijn lakens.

Dag 82: zaterdag 15 december 2007

Werken op een zaterdag, een waar dilemma. Ik zat erover te twijfelen toen ik om 11u uit mijn bed kegelde. En toch nam ik de moed samen om inderdaad al eens een blik te werpen over hoe ik de volgende paper namelijk die van Human Resource Management ging aanpakken. Ik begon al aan de inleiding te schrijven en zelfs al het eerste deel. In het totaal leverde me dit al 5 pagina’s op. Met dit vak zat het dus ook goed. Volgende week ergens een dagje uittrekken en alle werkzaamheden zitten erop. 2 weken verlof in het koude België zijn dan wel verdiende denk ik. Tegen 14u maakte ik me klaar om een stadwandeling te maken. Ik ging nog maar eens richting Aristotle square waar er blijkbaar omwille van de kerstperiode veel mensen aan het shoppen waren. Het was er over de koppen lopen. Ik kocht dan ook al maar mijn eerste kerstgeschenk. De rest van mijn aankopen plan ik voor een van de dagen volgende week. Kwestie van mijn bezigheid te hebben volgende week ook. Op mijn terugweg om16u30 ongeveer zag ik plotseling in de Egnatia straat een mega grote zwarte rookpluim, ik dacht dit moet wel een brand zijn je zag geen 100 ver meer in de straat. Kort daarop de brandweer met een 6tal wagens, 2 ambulances enz. Het was dus inderdaad een brand in een oud flatgebouw. Aanvankelijk wisten ze dus niet toen ze het pand betraden of er nog iemand binnen was maar na enige tijd werd er dus vastgesteld van wel. Een oude man werd na een klein halfuurtje zelf stappend maar volledig zwart naar beneden gebracht, die zal het dus wel overleefd hebben. Hij was blijkbaar de enige in het pand. De andere bewoners van het flatgebouw stonden in paniek allemaal op straat. Ik bleef ongeveer een uurtje kijken tussen allerlei andere ramptoeristen en ging daarna omwille van de kou naar huis. Daarna maakte ik me klaar want vanavond had ik alweer de keuze tussen 2 groepen die een stapje in de wereld gingen plaatsen. De eerste groep ging naar “DE taverna” diegene waar je de ganse avond gratis kan drinken als je een maaltijd neemt van meer dan 5 euro. Alleen had ik deze groep moeten waarschuwen dat deze regel van gratis drank enkel in de week geldig is maar ze gingen tegen beter weten in. Ik koos voor groep 2 die bestond uit Sofia (Grieks-Duitse), Sascha (Nederlandse), Camilla (Poolse) en een Antwerpenaar die erasmusstudent is in Sofia die hier op bezoek was. We bezochten samen een Griekse taverna die op de weg naar Anapoli (oude stadsgedeelte) lag. Het was er gezellig met een kacheltje die meer dan goed deed bij deze koude temperaturen buiten. Iedereen koos 1 schotel uit en deze werd dan gedeeld onder ons zodat iedereen eens geproefd had van verschillende typische Griekse gerechten. Er zaten echt verrukkelijke dingen bij. Na de maaltijd was het ongeveer middernacht en werd er nog naar de SKG club gegaan door de meeste die zich in DE taverna bevonden en Sascha en de Antwerpenaar wilden ook nog die richting uit. Sofia, Camilla en ik hadden daar hoegenaamd geen zin in daar we weten wat voor soort club dit is, of toch eerder wat zich daar meestal afspeelt. Dus wij keerden maar braafjes huiswaarts. We dronken nog een thee op Sofia’s kamer en toen Camilla weg was hielp ik Sofia nog met een paar comuterplobleempjes waarmee ze al een tijd te kampen had. Nadien nog een gezellig babbel over een beetje van alles en het was voor ik het wist eigenlijk 4u geworden, wat betekende dat het tijd werd om naar bed te gaan.

Dag 81: vrijdag 14 december 2007

Vandaag ontwaakte ik tegen 10en. Een mooi uur vond ik. Ik wilde eerst nog de financiële zaken afhandelen van mijn residentie met het erasmus kantoor en ook al de kamer vastleggen die ik graag zou willen volgend semester. Ik heb gekozen voor de kamer waar Sascha nu in woont. Het ligt op de achterkant dus heb ik zicht op dezelfde muur maar er is een groot terras aan. Op de straatkant durft men nogal eens klagen over het lawaai door het voorbijkomend vervoer, dus kies ik dan maar voor de rust. Op het kantoor deed men totaal niet moeilijk betreffende de betaling. Normaal moet je altijd vooruitbetalen maar het hoefde dit keer niet. Ik moet maar betalen wanneer mijn verhuis voltrokken is namelijk ergens eind januari. Daarna kwam ik Martina (Tschechische die in Londen studeert) tegen. Ze vroeg me of ik de andere deze avond wilde vergezellen om naar haar toneelstuk te komen kijken. Het meerendeel van het gebouw ging komen en het leek me leuk om eens een theaterstuk bij te wonen dus stemde ik dan maar meteen in. Om 21u30 vertrekken in Kassandrou. Dan zette ik mijn weg maar verder huiswaarts. Ik had nog het allerlaatste slotwoord aan mijn marketing te lezen en daarna de lay-out verzorgen. De lay-out vind ik nog een plezant werkje dus dat zou me wel niet vervelen. Het was 18u tegen dat ik het werkje aan de prof overmaakte via mail als test-lees versie. We zullen zien hoe ze erop reageren. Het telde toch meer dan de opgegeven 7000 woorden en was langer dan 30 pagina’s dus ik denk wel dat het goed moet zitten. Dan maakte ik me nog een pasta al basilico en begon me klaar te maken om naar beneden te gaan voor het vertrek richting theatervoorstelling. Het was ergens in een klein maar gezellig zaaltje in de faculteit. Slechts 100 plaatsen, gratis toegang maar het zat bomvol. Maar daar we iemand op de scene kennen scheelt dat om zitplaatsjes te hebben. Het was een mooi stuk over een moeder en haar verloren zoon soms wel aangrijpend. Na ongeveer een uur en een half was het stuk gedaan en was het gelijk zo vroeg om naar huis te gaan. Bovendien werd iedereen zot toen we buiten kwamen. En neen, we waren niet dronken het was pure waarheid, het was aan het SNEEUWEN!!! Wie had ooit durven denken dat je sneller sneeuw in Griekenland kon zien dan in België. We hadden al gemerkt dat het de laatste dagen veel frisser was maar hadden ons toch niet aan winterse toestanden verwacht zoals sneeuw. We gingen dus toch iets sneller stappend als normaal omwille van de koude in de richting van de residentie. Onderweg waren er toch nog een paar cafés waar we ons konden verwarmen. We bolden een bar binnen op maar een minuutje of 2 van de residentie kwestie van niet opnieuw bevroren binnen te komen ergens. Er werd een consumptie genuttigd en daarna werd er door het meerendeel terug naar huis gekeerd. Daar ging er ook nog een gezellig samenzijn plaatsvinden normaal maar dat liet ik aan me voorbijgaan. Ik las nog een beetje in Het Rashomon complex van Jef Geeraerts, een boek die ik van mijn nonkel Jan mocht onlenen, en ging na een hoofdstukje of 3 slapen.

Dag 80: donderdag 13 december 2007

De luikjes van mijn ogen openden al verrassend vroeg naar mijn mening gezien de laatste dagen het toch relatief laat was. Tegen 10u30 was ik al weer zo fris als een hoentje. Vandaag was de doelstelling tot het einde van de paper te geraken dat ik niets meer moest schrijven op vrijdag. Vrijdag zou de dag zijn van afwerking en lay-out. Maar ik had er echt geen zin in vandaag. Het ging maar niet vooruit ook. Ik vond altijd wel iets om me mee bezig te houden. Uiteindelijk was ik nog verrast van het resultaat. Ik overtrof toch al de limiet van 5000 woorden en ook de limiet van 7000 woorden. Dus dit zat al goed. Alleen de eindconclusie raakte niet meer af maar wel al begonnen. Nog een half paginaatje misschien als afronding en dan de lay-out op vrijdag. Dan deze proefversie eens doorsturen naar de prof om te zien wat zij ervan vinden, of het goed is of als ik er nog een beetje moet aan veranderen. Ik heb hier al ontdekt dat slijmen hier wel helpt dus dan bespeel ik deze wetenschap maar. Normaal had er deze middag om 16u nog een trip naar mediteran Kosmos, een groot shoppingcenter, op het programma gestaan met een aantal Kassandrou-mensen, maar uiteindelijk werd deze afgelast omdat niemand echt in de stemming was om kerstaankopen te gaan doen. De meeste beginnen al gedeeltelijk vaarwel te zeggen tegen hun erasmusjaar want op 4 personen na in dit gebouw vertrekt iedereen hier eind januari. Zij vinden het alvast spijtig dat de teletijdsmachine hen terug zuigt naar het werkelijke leven vanaf dan maar ik vind het ook spijtig want er zaten echt zeer toffe mensen tussen. Maar we gaan nu nog niet denken  aan hun vertrek we gaan nog genieten van hun laatste maand hier, dat we die samen plezant kunnen invullen.

Om 21u had ik afgesproken met Francesca om samen uit eten te gaan. Zij vertrekt definitief op een zeer mooie dag in het jaar, waarop de auteur van deze blogsite geboren is, namelijk 24 december. Ze komt niet meer terug in januari. We trokken richting kitchenbar waar het interieur zeer mooi was omgetoverd om in kerstsfeer te komen. We namen eerst omdat ik in Italiaans gezelschap was kon ik natuurlijk de bruschetta mista niet laten voor wat het was en daarna gevolgd door ons beide met een  pollo a la griglia. Tegen 12en was onze maaltijd afgelopen en toen we zagen dat het buiten ferm aan het waaien was prefereerden we eigenlijk om binnen te blijven maar toen we dachten dat het eigenlijk per seconde ferm kouder werd buiten namen we maar het hazenpad naar huis. Ik arriveerde ongeveer tegen kwart voor 1. Ik vroeg haar nog binnen maar ze moest nog een beetje werken dus ging ze dan ook maar huiswaarts. We spraken nog af om volgende week ter ere van de laatste week van de eerste semester een Griekse taverna te bezoeken. Benieuwd wat dat gaat geven want op gebied van Griekse restaurants heb ik hier nog niet teveel bezocht.

Dag 79: woensdag 14 december 2007

Goeie morgen deze morgen. Vandaag had ik niets anders op mijn programma gezet dan eens goed doorwerken aan die stomme paper van marketing. Ik wilde tot pagina 20 komen. Ik kan al verklappen dat het gelukt is. Maar het was toch een ganse opgave zo 10 bladzijden in het Engels vol… ik zal maar een beleefder woord gebruiken dan z…… schrijven dus. Vandaag was er trouwens toch een nationale staking in Griekenland omwille van de hervorming van het pensioenfonds. Niets te beleven dus buiten dacht ik, een ultieme kans om dus een dagje kluizenaar te spelen. Door de nationale staking waren er zo goed als geen bussen en waren de meeste winkels gesloten. Kwam er daar nog bovenop dat het begon te regenen en dat er een koude wind opstak. Sophia had me laten weten dat er een diner gepland was met 15 mensen in het appartement van Alexandra. Dit appartement is op een dik half uur gelegen van Matsi en Matsi ligt voor mij ook al op een klein halfuurtje. Zonder bussen betekende dit dus meer dan een uur stappen. En dan nog in gure weersomstandigheden. Bovendien had ik de ganse dag achter de computer gezeten dus had ik het wel gehad voor vandaag en kon ik helse drukte wel missen als kiespijn.  Het enige waarvoor ik dus buiten ben gekomen was om wat voedingswaren te gaan halen in de Champion zodat ik iets in huis had om te eten. Ik was niet zeker of dat dit open ging zijn maar ik had geluk. Er was wel zeer weinig volk in vergelijking met normaal. Ik kwam daar nog Saartje (Belgische) tegen en ze meldde me ook dat ze aan het studeren was. Ik koos voor pizza, alleen was ik niet echt zeker of ik hem inderdaad ging kunnen klaarmaken daar ik geen oven heb in mijn kamer. Maar het lumineuze idee van het croque monsieurijzer kwam dan in me op. De pizza in 2 snijden en zo bakken we zullen zien of het werkt. Saartje vond het inventief gevonden in elk geval. En ik heb het dus bewezen als je echt nood hebt aan pizza, kan je hem dus maken in een croque monsieur ijzer. Na deze beproeving probeerde ik er ook al brood, sandwiches, croissants,… in te roosteren en het werkt allemaal. Een oven is dus zo goed als overbodige luxe nu voor mij! Hier dan toch. Voor de avond was het uiterst stil in Kassandrou. Iedereen bleef stilletjes in zijn kamer. Ik sloeg me dan maar nog eens op de msn waar ik het geluk had om Vadim eens te treffen, een schoolkameraad van op Melle, inderdaad dienen goede ouwen tijd hé. Hij moest nog een paper schrijven van een 10-tal bladzijden maar we bleven maar aan de babbel. Om 1u30 rondden we het gesprek af en kroop ik dan maar het laddertje van mijn stapelbedje op.

Dag 78: dinsdag 11 december 2007

Ik dacht oké goed geslapen gisteren namiddag het zal nu nog maar iets van een 9u zijn maar ik zat er 2u naast. Het was al 11u. Ik stond dan maar snel op douchte, maakte snel ontbijt en schreef verder waar ik geëindigd was gisteren met mijn paper van marketing. Om 14u werd ik in de les van marketing verwacht en dus wilde ik zien hoe vlot het verloopt alvorens een verveelde indruk te geven in de les. Het was dit keer opnieuw de blonde lesgeefster. We overliepen de casestudy die we “thuis” hadden moeten oplossen, die ik ook had gedaan, met daarna een vragensessie rond de presentatie. Uiteindelijk had ik dus 2u verloren want de les was dus het gaan niet waard geweest. Tegen 4en was ik weer thuis en schreef ik verder aan mijn marketingpaper. Ik arriveerde tegen 20u aan pagina 10. Ik moest om 20u30 in Matsi zijn omdat de Carolines beloofd hadden de langverwachte risotto te maken. Ik maakte dan maar dat ik er op tijd was. Thijs en Fabienne waren niet te bespeuren, nochtans had Thijs me gezegd daar zeker tenlaatste tegen 20u30 te zijn maar jah als hij het wilde missen moest hij het zelf maar weten. Iedereen zegde het dat ze er maar moesten geweest zijn er was dus voor 2 andere eten dus Nicolas en Alexis de andere Franse die ook in Matsi wonen schoven met veel plezier bij. Na de maaltijd werden er wat foto’s bekeken en ging ik naar de kamer van Anastacia waar we nog een beetje gezellig babbelden. Het was er precies de zoeten inval, Olga kwam nog binnen en een beetje later ook Sofia nog. Het was al middernacht toen ik daar buiten stapte. Toen ging Sophia slapen en zegde ze of ik niet nog zin had om nog eens bij Vicky binnen te gaan het was tenslotte al een eindje geleden dat ik haar gezien had ook. Ik deed dit dan maar en bleef daar tot 1u30 plakken. Toen stapte ik maar op naar Kassandrou en jawel daar was er ook nog een onvoorziene samenkomst. Ik stak de deur open en hoorde een beetje lawaai. Dit kon maar uit Kostas kamer komen dus de trap in plaats van de lift om een blikje te werpen. Ik werd er binnen gevraagd dus bleef ik daar dan ook maar een uurtje. Het was dus weer 3u om de dag af te sluiten.

Dag 77: maandag 10 december 2007

Zoals gezegd moesten we dus de trein halen van 6u55. Daar er op dit nachtelijke uur aan de sportfaculteit bijna geen taxi’s waren wilden we dus zeker op tijd vertrekken. K had er toch nog in geslaagd om een uurtje te slapen. Om 5u30 maakte ik Alex wakker en ging ik Fabienne en Thijs ook uit de zetel gaan zetten in het hotel. Ik vroeg daar aan de conciërge in gebarentaal om voor ons een taxi te bellen want niemand van ons had zin om ver te lopen. Het was trouwnes erg koud ook buiten en daar we niet veel hadden geslapen de voorbije nachten voelde het alleen nog kouder aan. De taxi kwam en we reden dan maar een kleine 3 kwartier richting station. We waren dus mooi op tijd. We wisten niet echt goed waar naartoe want de trein stond niet op het bord. Ik schoot me dan maar naar enkele lokketjes om het te vragen en uiteindelijk was het op spoor 1. De 2 wagonnetjes stonden blijkbaar volledig op het einde van het spoor. Maar we vroegen het aan iemand die met een pasje op het perron stond of het die was en die wandelde mee met ons. Op het einde vroeg hij geld maar daar we niks meer aan Leba op zak hadden moesten we hem met een fluitje het riet insturen. We moesten dus zo een goeie 500 meter wandelen. De trein was nog gesloten maar de verlichting brandde al. Alleen was er nog geen locomotief ook. Er kwam nog een andere bende reizigers toe en vroegen het nogmaals of het deze trein was naar Thessaloniki en het werd bevestigd. Na veel gerondloop rond de trein door een stationsmedewerker ging de trein uiteindelijk open. We installeerden ons allen, draaiden de verwarming op het maximum, niet dat het een verschil maakte want het bleef koud, en crashten voluit in onze zetel. Ik sliep tot ongeveer 10u30 liep dan eens door de 2 wagon’s lange trein en begon een beetje te lezen. Nadien dutte ik nog een beetje tot de omroeper aankondigde “eponen estatie Thesalonikies”. Dan snel het boeltje bijeenrapen en zo snel mogelijk de trein uit. We hadden blijkbaar op de rit van 6u maar een halfuurtje vertraging opgelopen, veel beter dan de doorgaande reis dus. Het was dus 13u geworden ondertussen. We namen allen de bus en verlangden zo naar onze warme douche met uitzondering van Thijs. Hij moest wachten tot 18u om een warme douche te kunnen nemen daar er in Matsi na 12u geen warm water meer is. Ik ging na mijn douche nog naar de Champion om mijn frigo vol te stauwen met allerlei lekkers en kocht me ook nog een croque monsieurijzer om mijn middagmaal te kunnen maken bij gebrek aan een oven. Nadien begon ik aan mijn werk van Marketing maar echt veel schoot ik niet op. Het was eerder 5 zinnen schrijven en dan een halfuurtje op mijn bed liggen. Uiteindelijk deed ik een dut van 18u tot 20u tot ik wakker werd geskypt. Nadien kon ik de slaap niet meer vatten dus begon ik maar aan de fotobewerkingen van het vorige weekend. Nog wat msn’en en dan uiteindelijk was het alweer 1u tegen dat ik terug in mijn bedje stapte.