Dag 41: zondag 04 november 2007

Edoardo en Marianna moesten om 3u30 er al terug uit om naar de luchthaven te vertrekken om hun vlucht van 6u te hebben richting Milaan. Ik had beloofd om hen te komen uitzwaaien op de luchthaven dus tegen dat ik thuis was kon ik exact 1 uur slapen en dan mocht ik alweer vertrekken. Ik reed mee met Caroline en haar vriendin Marine want zij vertok met hetzelfde vliegtuig. Het was nog zeer rustig op de luchthaven. Caroline nam al afscheid omdat zij zo snel mogelijk terug in haar bed wilde zitten daar ze s’morgens met een groep meeging die om 7u vertrok richting de watervallen van Odessa. Ik bleef nog en sprak nog een beetje met haar. Toen Edoardo en Marianna aankwamen ontbeten we nog en dan werd er ingecheckt. Ik kon dan ook naar de residentie terug vertrekken. Ik nam de bus om 5u30 die eigenlijk normaal maar om 5u50 zou vertrekken. Hier is een timetable echt niet meer dan een tabel. Deze volgen is dus niet van tel. Ik kwam oververmoeid aan tegen 6en in mijn kamer en crashte dan maar eens super goed. Achter zo 3 zeer korte nachten verlangt men echt wel eens van goed te slapen. Om 12 u werd er op mijn deur geklopt. Het was mijn buurman die kwam vragen of ik toevallig geen zin had om richting Kitchenbar te trekken met Bert, Annelies, Alexandra, Fabienne en Sofia. Ik stemde natuurlijk direct in. We namen de bus naar Aristotle square en gingen vanaf daar met de benenwagen. De zon was van de partij dus iedereen was goed geluimd. De terras evenals binnen zat volledig vol. We moesten dus een half uurtje wachten. We plaatsten ons aan de bar buiten in afwachting van een tafeltje. Na het etentje begon het sterk te verfrissen en stelde Alexandra ons voor bij haar op de koffie te gaan. We stemden allen in en gingen de volledige weg te voet naar haar appartement wat toch op een klein uurtje van het restaurant verwijderd lag. In het appartement was ook Pierrette (de huisbazin) aanwezig met 2 van haar franse vrienden. Ze vroeg mij en Alexandra om bij hen te komen zitten omdat ze ons blijkbaar de aangenaamste vond. We babbelden een beetje over van alles zoals hoe ik het hier in Griekenland vind enzo en wat de verschillen zijn met België. Na een dik uurtje gezellig te hebben geweest vervoegden we de andere in de veranda die tevens dienst doet als slaapkamer voor Fabienne. Het plan vanavond was dat we naar de taverne zouden trekken tegen 20u30 waar je na een maaltijd van minimum 6 euro gratis kan drinken. Daar het eigenlijk 16u was toen we de tafel hadden verlaten had ik niet echt veel zin om nog iets te eten. Thijs en Fabienne waren te moe om zelfs nog maar een voet buiten te zetten dus trok ik maar met Bert en Annelies richting taverne waar iedereen zich naar gewoonte liet vollopen. Iedereen was bij afloop, tegen 2en, goed gezegend dit dan op 3 personen na namelijk Sandy, Vicky en mezelf. Iedereen strompelde dan maar naar huis. Bert had Sofia Alexandra en Annelies mee. Hij was de nuchterste van de 4 maar wist de baan naar huis niet. Hij belde me dan ook maar om te vragen waar zijn jullie. Uiteindelijk vonden ze de white tower en vanaf daar wist hij hoe te lopen. Het was dus 3u tegen dat iedereen thuis arriveerde.

Dag 40: Zaterdag 03 november 2007

De dag begon dus vroeg namelijk om 1 uur daalde ik met de lift af van de 6^de verdieping naar de receptie van het hotel. Om 10 na een vraag ik aan de receptionist of hij de kamer van Marianna en Edoardo al heeft wakker gebeld zoals gezegd om 1 uur. Gelukkig dat ik dus op was. Hij had dit dus niet gedaan. Uiteindelijk vertrokken we om 1u30 aan het hotel met de taxi naar het station. Met slaapoogjes kropen we op de IC trein met als bestemming Athene. Deze trein had gelukkig al veel minder stops dan de gewone stoptrein die we de laatste 2 keer hebben genomen. Dat mag wel als hij 4 keer zoveel kost. Om 7 uur kwamen we aan. Perfecter kon het niet. Juist genoeg tijd om te ontbijten en dan ons te lanceren in de stad. Ik had het gedacht daar we er zo vroeg waren en omdat de akropolis vanaf 8 uur open was om direct richting akropolis af te reizen. Ik stelde voor de metro te nemen want anders een taxi huren voor hem daar te doen wachten leek me nogal onozel. Anagekomen aan de halte akropoli vonden we snel de ingang en begaven we ons in volle zon richting site; Het was er nog zeer rustig. Mijn intuïtie had gelijk dus voor toekomstige bezoekers tracht zo vroeg mogelijk te gaan. Dan is het nog rustig en kan je veel foto’s nemen zonder dat er iemand anders dan jezelf opstaat. We bleven daar zelfs tot 11u hangen en zagen zo de bussen toestromen. We genoten op vele plaatsen van op een bankje van de adembenemende uitzichten. Na dit gezien te hebben daalden we de straatjes af op zoek naar de andere zaken dit met het toegangsbiljet bereikbaar waren. Uiteindelijk vonden we het niet direct en Edoardo had niet echt veel zin om nog veel te zoeken ook precies. Op onze weg kwamen we een trenino tegen (dit is het Italiaans voor een  gopo (een klein treintje)) deze deed blijkbaar een tocht van een klein uurtje doorheen de mooie plaatsen rondom de akropolis. Na deze tocht die dus bijlange niet zo vermoeiend is dan als je hem te voet zou afleggen zochten we een restaurantje. Ik nam de spaghetti pomodoro en basilico. Iedereen viel bijna in zijn bord van de slaap maar we moesten volhouden we hadden er die lange tocht voor over gehad dus moeten we nu maximaal genieten ervan. Edoardo zat nochtans ferm te pushen om de trein van 15u al te nemen maar ik trutselde een beetje waardoor dit niet meer mogelijk was. We wandelen dan maar 5 minutjes van het restaurant en namen uiteindelijk een taxi. We vroegen hem om 3uur met ons de stad te doorkruisen naar alle interessante plekjes. We zagen de christelijke kerk maar deze was gesloten, het st george monastery, de afossing van de wacht, het panipistimio (grieks voor unversiteit), de jachthaven en nog zoveel meer mooie dingen en dit zonder enige moeite te moeten doen. Uiteindelijk kwamen we tegen 6en aan terug in het station. We konden dus nog avondmalen , dit gebeurde in dezelfde bar als bij aankomst, en 1 trein vroeger nemen. Zo zouden we tegen 12en in plaats van tegen 2en terug in Thessaloniki zijn. We moesten een opleg betalen van 15 euro omdat deze trein nog minder stops maakte. Hier kost met de trein rijden als je snel ergens wil zijn dus echt wel handen vol geld. Gelukkig maken ze in België geen prijsverschil tussen IR en IC. Dus de nacht werd ingezet in de trein. We reden aan een matige snelheid zoals in België het traject Brussel – Gent. De trein kwam uiteindelijk met 3 kwartier vertraging aan in Thessaloniki waarom weet ik niet maar het enige die we wilden was zo snel mogelijk naar bed.

Dag 39: Vrijdag 02 november 2007

Jawel vroeg opstaan is toch nog mogelijk. Ik heb mezelf overtroffen. Om 7u30 uit de veren om zeker te zijn dat ik om 09u in het hotel aan de ontbijttafel zou kunnen plaatsnemen. Het ontbijt was zeker niet zo uitgebreid als dat van het park hotel die op zich eigenlijk ook al niet veel voorstelde. We waren zelfs de enige die ontbeten in het hotel. Daar Marianna ook nogal cultureel onderlegd is was het hét moment om naar het archeologisch museum te trekken. Alweer een museum die volgestouwd stond met oude zaken. Alweer deed het me niet al teveel maar je moet het toch gezien hebben als je in Thessaloniki bent daar het zo een een berucht museum is. Na het museumbezoek wandelden we richting Kamara (arc de triomphe) waar mijn papa een pannenkoek tot zich nam en ik nog maar eens een pitta. Nadien was het plan om richting oud stadscentrum te trekken. Van daaruit heb je een zeer mooi zicht over de ganse stad dus dat moet zeker getoond worden. Daar je maar met 4 personen in een taxi mag namen mijn ouders en Edoardo met Marianna een taxi. Ik nam de bus. Het was volle spits en dus zowel taxi’s als bussen zaten overvol. Het nam meer dan een uur in beslag om de berg op te geraken. Maar we slaagden er toch allen in het te bereiken. Alhjoewel, mijn papa en Edoardo waren blijven steken in een barke onderweg waar je ook al een mooi zicht had. Marianna mijn mama en ik hebben de tocht naar gans boven volbracht. Nadien met de bus terug naar beneden en vervoegden we de andere 2 om iets te eten. Edoardo en Marianna waren nogal moe en daar we deze komende nacht om 2u de trein richting Athene moeten nemen aten ze een stevige maaltijd die voor lunch en diner tegelijk moest dienen. We daalden nadien af richting hotel en Edoardo en Marianna gingen slapen. Ik nam nog een bad want in dit hotel was er een mini-ligbad. Ook nog eens tof om het weekdier uit te hangen. Zo fris als een hoentje gingen we om de laatste avond met mijn ouders door te brengen nog maar eens naar de kitchenbar. Tegen 10en keerden we terug naar het hotel en om dat ik om 1u terug aan

het hotel moest zijn bleef ik maar in het hotel slapen. Anders zou ik teveel tijd verliezen.

Dag 38: donderdag 01 november 2007

Ik had wel nog eens zin om van het ontbijtbuffet te kunnen genieten van het park hotel waar mijn ouders logeerden en moest daarvoor dus wat vroeger opstaan. Om 9u30 was ik in het hotel en serveerde ik me dan nog maar eens stevig daar het mijn ouders hun laatste dag was in dit hotel. Ze moesten nadien verhuizen naar een hotel een beetje verderop omdat het park hotel volgeboekt was. Vandaag stond ook een bezoek op het programma aan het modern art museum. Als we het zouden vinden waar het is tenminste want de voorbije dagen hebben ze ons al een paar richtingen uitgestuurd. Wat we zeker waren was dat het op het EXPO domein was gevestigd. We betraden dit domein dan maar en gingen met onze zoektocht van start. We belandden eerst op een grote reizigersbeurs en vroegen aan de balie over Thessaloniki wat meer informatie of de dingen die we deden echt de enige waren die we hier konden doen. En dit werd ons bevestigd. Dan maar verder zoeken naar het gebouw van de moderne kunst. Wie zoekt die vindt is de leuzen en inderdaad na het een goede 4 à 5 tal keer het te hebben gevraagd vonden we de ingang. Dit vond ik echt de moeite waard om te bezoeken daar ik wel een zekere voorliefde heb voor de moderniteit in kunst. Er stonden prachtige foto’s en schilderijen opgesteld. We bleven daar een dik uurtje hangen en nadien was het tijd om iets te gaan eten. Daar binnenkort een pittabar wordt geopend in de winkel die behoort tot het huis van mijn mamie wilde mijn papa nu toch wel eens proberen wat juist de smaak is van een pitta. Het was er eentje van kalfsvlees deze keer.

Voor ik het vergeet moet ik een zeer belangrijke mededeling doen vandaag was de eerste meeting gepland met de HRM prof. En ze zijn zelfs zo vriendelijk geweest om op exact hetzelfde moment een 2^de meeting te plannen voor marketing. Ik had dus de keuze. Anders was het gemakkelijk, Thijs naar het ene en ik naar het andere maar daar hij in Athene zat moest ik ze dus beide bijwonen. Gelukkig was het in 2 lokalen die vlak naast elkaar gelegen waren. Ik vertelde het dus aan de prof van marketing en die liet het weten dat ik later naar HRM ging komen omdat haar les zeker minder lang duurde dan die van HRM. Beide spraken ze een zeer uitzonderlijke volgens mij zelfs beschermde vorm van Engels. Soms compleet onverstaanbaar maar dat mag je niet op je gezicht laten zien. De instructies werden voor beide vakken gegeven wat er ons te doen stond en wat uiteindelijk ons de nodige creditpunten kan opleveren. Verder werd er niet veel besproken. Na de les checkte ik nog mijn mails en zett ik mijn computer af in het residentiegbouw. Ik rustte wat en ging uiteindelijk richting hotel om daar mijn laatste echte douche te nemen voor weer een lange periode. Vanavond beloofde een lange avond te worden omdat ik Edoarda en Marianna in de luchthaven moest gaan ophalen. Zeer vereerd zijnde dat mijn Italiaanse vrienden me een bezoekje komen brengen wilde ik zeker een goede gastheer zijn. Maar eerst gingen we dus nog iets eten. We hadden allen zin in een stevige blok vlees en konden dus niet verder dan een plaatselijk steakhuis te bezoeken. Na het eten was het eigenlijk nog steeds relatief vroeg en beschikte ik over voldoende tijd nog even langs de residentie te passeren alvorens de bus richting luchthaven te nemen. Vandaag had het mooi weer geweest to de valavond nadien is het echt onophoudelijk beginnen gieten dat het niet schoon meer was. Om 10u30 vertok ik naar de luchthaven om zeker op tijd te zijn. Ik arriveerde om 11u al in de luchthaven. Ik zag toen dat de vlucht niet om 0u aankwam maar om 00u40. Dus nog een lange tijd wachten. Ik liep eerst wat rond maar daar bijna alles gesloten is en de luchthaven niet veel groter is dan een groot spoorstation bij ons legde ik me dan maar als een gestrande reiziger te slapen op de bankjes. Om 01u kwamen ze uit de aankomende poort. Ook licht vermoeid maar zeer blij elkaar terug te zien namen we de taxi richting hotel waar we iets voor 2en aankwamen. Ik keerde ook met de taxi terug naar de residentie omdat ik geen zin had om nog een half uur in de gietende regen terug te keren.

Dag 37: woensdag 31 oktober 2007

Vandaag was de afspraak tegen 11u in het centrum. Daar we allen eigenlijk een beetje nood hadden aan rust kozen we dan maar eens om buiten het centrum te trekken en de bus te nemen richting meer landelijk gelegen oorden. Uiteindelijk belandden we aan het commercieel centrum rondom de Ikea. We brachten daar een bezoek aan het hondos center. Dit is een shoppingcenter die uit een 3 tal verdiepingen bestaat met een wijd verspreid gamma van producten. Van cosmetica naar koffers tot kledij van goedkoop tot extreem duur. We bezochten ook het geïntegreerd cafetaria om wat tijd te verdoen. Na dit bezocht te hebben doolden we nog maar wat verder naar de andere shops zoals een multimediawinkel een plaatselijke beenhouwer waar de geur niet te harden was en een meubelzaak. Nadien werd het alweer tijd terug richting stad te rijden. Terug aangekomen in de stad gingen we dan maar op zoek naar een restaurantje. We belanden uiteindelijk terug in hetzelfde shoppingcenter van een paar dagen geleden. Het plan was om een pastarestaurant te doen maar daar er daar op het vroege uur nog niemand te bespeuren was zochten we maar verder. Mijn pizza verslaving liet zich weer voelen en men kon daar in dat restaurant waar we al eerder geweest waren ook pasta eten dus namen we maar plaats buiten onder het afdak waar de temperatuur best nog te doen was om op het terras te zitten. Een pizza prosciutto werd me natuurlijk weer voorgeschoteld en ik at hem met volle geneugten op. Ik ging nog eventjes langs in het hotel nadien en nam de bus naar de residentie om daar om 10u30 de deur open te steken. Ik babbelde nog tegen de mensen die ik onderweg naar mijn kamer tegenkwam en raakte om 00u30 in mijn kamer.

Dag 36: dinsdag 30 oktober 2007

Ik had afgesproken vandaag om tegen 13u naar het Byzantijns museum te komen. Als student mag je daar gratis binnen dus dat maakt de toetredingsdrempel al een heel pak lager. De inhoud van het museum interesseerde me nu niet dat gigantisch want van die oude stenen kruiken en andere toestanden zijn wel erfgoed maar doen me weinig tot niets. Nu restte er ons natuurlijk nog een ganse namiddag om te spenderen. We besloten dan maar de bus te nemen richting Kalamaria. Dit is de plaatselijke jachthaven van Thessaloniki voor privé jachten. Wat we daar tezien kregen was eerder van tegenvallende aard. Er lagen een paarschone schepen maar het kon totaal niet tippen aan de meeste jachthavens aan de franse côte d’azur. We namen een theetje om wat op te warmen daar het weer het vandaag alweer liet afweten en namen tegen 5en dan maar de bus terug richting druk centrum.  Na wat rondgedwaald te hebben door de straten zocht ik dan maar een beenhouder om vanavond te koken. Daar Thijs richting Athene vertrok deze avond om Bert en Annelies op te halen, die hem komen bezoeken besliste ik dan maar om samen met hem nog te dineren in ons residentiegebouw. Ik stelde steak met frieten voor en daar stemde hij meteen mee in. Hij sneed de frieten alle eigenlijk toen ik thuis kwam waren de patatten al uit hun schil gesprongen. F was namelijk in het gebouw geïnfiltreerd waardoor hij geen tijd meer had om de aardappelen nog in schijfjes en reepjes te snijden. Ik was dus nog maar eens chefkok van dienst. Toen ik hem na 3 keer had gevraagd te komen eten omdat het op tafel geserveerd stond had ze eindelijk door dat ze moest doorgaan daar er voor haar niet voorzien was. Na de maaltijd moest Thijs beginnen pakken om naar Athene te vertrekken waar Annelies en Bert al eerder deze namiddag geland waren. Ik vergezelde hem nog naar de busstatie en dan kwam ik maar terug naar het gebouw waar ik met de 2 Caro’s, Sofia en Laure een beetje gezellig in de gang heb gebabbeld en nadien nog wat heb zitten nakaarten met ons supervriendelijke Duitse Sandy. Het werd 02u00 alvorens in mijn kamer te belanden.

Dag 35: maandag 29 oktober 2007

Voor vandaag stond lang uitslapen op het menu. Ik werd pas om 15u verwacht aan het museum voor contemporary art (moderne kunst) maar, daar we het na veel gezoek vonden en het in gesloten toestand aantroffen waren we genoodzaakt ons plannen te veranderen. Nog maar eens de Tsimiski afwandelen dus en de vitrines bekijken van de talrijke winkels die niets speciaals te bieden hebben. Uiteindelijk belanden we in het hotel waar ik dan nog een douche nam alvorens richting restaurant te trekken. We hadden geen voorkeur en belandden uiteindelijk in en een typisch grieks restaurant. Het was niet speciaal maar niet slecht ook. Ik was thuis tegen 10u en bleef nog bij de bende tot 00u30.