Dag 81: vrijdag 14 december 2007

Vandaag ontwaakte ik tegen 10en. Een mooi uur vond ik. Ik wilde eerst nog de financiële zaken afhandelen van mijn residentie met het erasmus kantoor en ook al de kamer vastleggen die ik graag zou willen volgend semester. Ik heb gekozen voor de kamer waar Sascha nu in woont. Het ligt op de achterkant dus heb ik zicht op dezelfde muur maar er is een groot terras aan. Op de straatkant durft men nogal eens klagen over het lawaai door het voorbijkomend vervoer, dus kies ik dan maar voor de rust. Op het kantoor deed men totaal niet moeilijk betreffende de betaling. Normaal moet je altijd vooruitbetalen maar het hoefde dit keer niet. Ik moet maar betalen wanneer mijn verhuis voltrokken is namelijk ergens eind januari. Daarna kwam ik Martina (Tschechische die in Londen studeert) tegen. Ze vroeg me of ik de andere deze avond wilde vergezellen om naar haar toneelstuk te komen kijken. Het meerendeel van het gebouw ging komen en het leek me leuk om eens een theaterstuk bij te wonen dus stemde ik dan maar meteen in. Om 21u30 vertrekken in Kassandrou. Dan zette ik mijn weg maar verder huiswaarts. Ik had nog het allerlaatste slotwoord aan mijn marketing te lezen en daarna de lay-out verzorgen. De lay-out vind ik nog een plezant werkje dus dat zou me wel niet vervelen. Het was 18u tegen dat ik het werkje aan de prof overmaakte via mail als test-lees versie. We zullen zien hoe ze erop reageren. Het telde toch meer dan de opgegeven 7000 woorden en was langer dan 30 pagina’s dus ik denk wel dat het goed moet zitten. Dan maakte ik me nog een pasta al basilico en begon me klaar te maken om naar beneden te gaan voor het vertrek richting theatervoorstelling. Het was ergens in een klein maar gezellig zaaltje in de faculteit. Slechts 100 plaatsen, gratis toegang maar het zat bomvol. Maar daar we iemand op de scene kennen scheelt dat om zitplaatsjes te hebben. Het was een mooi stuk over een moeder en haar verloren zoon soms wel aangrijpend. Na ongeveer een uur en een half was het stuk gedaan en was het gelijk zo vroeg om naar huis te gaan. Bovendien werd iedereen zot toen we buiten kwamen. En neen, we waren niet dronken het was pure waarheid, het was aan het SNEEUWEN!!! Wie had ooit durven denken dat je sneller sneeuw in Griekenland kon zien dan in België. We hadden al gemerkt dat het de laatste dagen veel frisser was maar hadden ons toch niet aan winterse toestanden verwacht zoals sneeuw. We gingen dus toch iets sneller stappend als normaal omwille van de koude in de richting van de residentie. Onderweg waren er toch nog een paar cafés waar we ons konden verwarmen. We bolden een bar binnen op maar een minuutje of 2 van de residentie kwestie van niet opnieuw bevroren binnen te komen ergens. Er werd een consumptie genuttigd en daarna werd er door het meerendeel terug naar huis gekeerd. Daar ging er ook nog een gezellig samenzijn plaatsvinden normaal maar dat liet ik aan me voorbijgaan. Ik las nog een beetje in Het Rashomon complex van Jef Geeraerts, een boek die ik van mijn nonkel Jan mocht onlenen, en ging na een hoofdstukje of 3 slapen.

Dag 80: donderdag 13 december 2007

De luikjes van mijn ogen openden al verrassend vroeg naar mijn mening gezien de laatste dagen het toch relatief laat was. Tegen 10u30 was ik al weer zo fris als een hoentje. Vandaag was de doelstelling tot het einde van de paper te geraken dat ik niets meer moest schrijven op vrijdag. Vrijdag zou de dag zijn van afwerking en lay-out. Maar ik had er echt geen zin in vandaag. Het ging maar niet vooruit ook. Ik vond altijd wel iets om me mee bezig te houden. Uiteindelijk was ik nog verrast van het resultaat. Ik overtrof toch al de limiet van 5000 woorden en ook de limiet van 7000 woorden. Dus dit zat al goed. Alleen de eindconclusie raakte niet meer af maar wel al begonnen. Nog een half paginaatje misschien als afronding en dan de lay-out op vrijdag. Dan deze proefversie eens doorsturen naar de prof om te zien wat zij ervan vinden, of het goed is of als ik er nog een beetje moet aan veranderen. Ik heb hier al ontdekt dat slijmen hier wel helpt dus dan bespeel ik deze wetenschap maar. Normaal had er deze middag om 16u nog een trip naar mediteran Kosmos, een groot shoppingcenter, op het programma gestaan met een aantal Kassandrou-mensen, maar uiteindelijk werd deze afgelast omdat niemand echt in de stemming was om kerstaankopen te gaan doen. De meeste beginnen al gedeeltelijk vaarwel te zeggen tegen hun erasmusjaar want op 4 personen na in dit gebouw vertrekt iedereen hier eind januari. Zij vinden het alvast spijtig dat de teletijdsmachine hen terug zuigt naar het werkelijke leven vanaf dan maar ik vind het ook spijtig want er zaten echt zeer toffe mensen tussen. Maar we gaan nu nog niet denken  aan hun vertrek we gaan nog genieten van hun laatste maand hier, dat we die samen plezant kunnen invullen.

Om 21u had ik afgesproken met Francesca om samen uit eten te gaan. Zij vertrekt definitief op een zeer mooie dag in het jaar, waarop de auteur van deze blogsite geboren is, namelijk 24 december. Ze komt niet meer terug in januari. We trokken richting kitchenbar waar het interieur zeer mooi was omgetoverd om in kerstsfeer te komen. We namen eerst omdat ik in Italiaans gezelschap was kon ik natuurlijk de bruschetta mista niet laten voor wat het was en daarna gevolgd door ons beide met een  pollo a la griglia. Tegen 12en was onze maaltijd afgelopen en toen we zagen dat het buiten ferm aan het waaien was prefereerden we eigenlijk om binnen te blijven maar toen we dachten dat het eigenlijk per seconde ferm kouder werd buiten namen we maar het hazenpad naar huis. Ik arriveerde ongeveer tegen kwart voor 1. Ik vroeg haar nog binnen maar ze moest nog een beetje werken dus ging ze dan ook maar huiswaarts. We spraken nog af om volgende week ter ere van de laatste week van de eerste semester een Griekse taverna te bezoeken. Benieuwd wat dat gaat geven want op gebied van Griekse restaurants heb ik hier nog niet teveel bezocht.

Dag 79: woensdag 14 december 2007

Goeie morgen deze morgen. Vandaag had ik niets anders op mijn programma gezet dan eens goed doorwerken aan die stomme paper van marketing. Ik wilde tot pagina 20 komen. Ik kan al verklappen dat het gelukt is. Maar het was toch een ganse opgave zo 10 bladzijden in het Engels vol… ik zal maar een beleefder woord gebruiken dan z…… schrijven dus. Vandaag was er trouwens toch een nationale staking in Griekenland omwille van de hervorming van het pensioenfonds. Niets te beleven dus buiten dacht ik, een ultieme kans om dus een dagje kluizenaar te spelen. Door de nationale staking waren er zo goed als geen bussen en waren de meeste winkels gesloten. Kwam er daar nog bovenop dat het begon te regenen en dat er een koude wind opstak. Sophia had me laten weten dat er een diner gepland was met 15 mensen in het appartement van Alexandra. Dit appartement is op een dik half uur gelegen van Matsi en Matsi ligt voor mij ook al op een klein halfuurtje. Zonder bussen betekende dit dus meer dan een uur stappen. En dan nog in gure weersomstandigheden. Bovendien had ik de ganse dag achter de computer gezeten dus had ik het wel gehad voor vandaag en kon ik helse drukte wel missen als kiespijn.  Het enige waarvoor ik dus buiten ben gekomen was om wat voedingswaren te gaan halen in de Champion zodat ik iets in huis had om te eten. Ik was niet zeker of dat dit open ging zijn maar ik had geluk. Er was wel zeer weinig volk in vergelijking met normaal. Ik kwam daar nog Saartje (Belgische) tegen en ze meldde me ook dat ze aan het studeren was. Ik koos voor pizza, alleen was ik niet echt zeker of ik hem inderdaad ging kunnen klaarmaken daar ik geen oven heb in mijn kamer. Maar het lumineuze idee van het croque monsieurijzer kwam dan in me op. De pizza in 2 snijden en zo bakken we zullen zien of het werkt. Saartje vond het inventief gevonden in elk geval. En ik heb het dus bewezen als je echt nood hebt aan pizza, kan je hem dus maken in een croque monsieur ijzer. Na deze beproeving probeerde ik er ook al brood, sandwiches, croissants,… in te roosteren en het werkt allemaal. Een oven is dus zo goed als overbodige luxe nu voor mij! Hier dan toch. Voor de avond was het uiterst stil in Kassandrou. Iedereen bleef stilletjes in zijn kamer. Ik sloeg me dan maar nog eens op de msn waar ik het geluk had om Vadim eens te treffen, een schoolkameraad van op Melle, inderdaad dienen goede ouwen tijd hé. Hij moest nog een paper schrijven van een 10-tal bladzijden maar we bleven maar aan de babbel. Om 1u30 rondden we het gesprek af en kroop ik dan maar het laddertje van mijn stapelbedje op.

Dag 78: dinsdag 11 december 2007

Ik dacht oké goed geslapen gisteren namiddag het zal nu nog maar iets van een 9u zijn maar ik zat er 2u naast. Het was al 11u. Ik stond dan maar snel op douchte, maakte snel ontbijt en schreef verder waar ik geëindigd was gisteren met mijn paper van marketing. Om 14u werd ik in de les van marketing verwacht en dus wilde ik zien hoe vlot het verloopt alvorens een verveelde indruk te geven in de les. Het was dit keer opnieuw de blonde lesgeefster. We overliepen de casestudy die we “thuis” hadden moeten oplossen, die ik ook had gedaan, met daarna een vragensessie rond de presentatie. Uiteindelijk had ik dus 2u verloren want de les was dus het gaan niet waard geweest. Tegen 4en was ik weer thuis en schreef ik verder aan mijn marketingpaper. Ik arriveerde tegen 20u aan pagina 10. Ik moest om 20u30 in Matsi zijn omdat de Carolines beloofd hadden de langverwachte risotto te maken. Ik maakte dan maar dat ik er op tijd was. Thijs en Fabienne waren niet te bespeuren, nochtans had Thijs me gezegd daar zeker tenlaatste tegen 20u30 te zijn maar jah als hij het wilde missen moest hij het zelf maar weten. Iedereen zegde het dat ze er maar moesten geweest zijn er was dus voor 2 andere eten dus Nicolas en Alexis de andere Franse die ook in Matsi wonen schoven met veel plezier bij. Na de maaltijd werden er wat foto’s bekeken en ging ik naar de kamer van Anastacia waar we nog een beetje gezellig babbelden. Het was er precies de zoeten inval, Olga kwam nog binnen en een beetje later ook Sofia nog. Het was al middernacht toen ik daar buiten stapte. Toen ging Sophia slapen en zegde ze of ik niet nog zin had om nog eens bij Vicky binnen te gaan het was tenslotte al een eindje geleden dat ik haar gezien had ook. Ik deed dit dan maar en bleef daar tot 1u30 plakken. Toen stapte ik maar op naar Kassandrou en jawel daar was er ook nog een onvoorziene samenkomst. Ik stak de deur open en hoorde een beetje lawaai. Dit kon maar uit Kostas kamer komen dus de trap in plaats van de lift om een blikje te werpen. Ik werd er binnen gevraagd dus bleef ik daar dan ook maar een uurtje. Het was dus weer 3u om de dag af te sluiten.

Dag 77: maandag 10 december 2007

Zoals gezegd moesten we dus de trein halen van 6u55. Daar er op dit nachtelijke uur aan de sportfaculteit bijna geen taxi’s waren wilden we dus zeker op tijd vertrekken. K had er toch nog in geslaagd om een uurtje te slapen. Om 5u30 maakte ik Alex wakker en ging ik Fabienne en Thijs ook uit de zetel gaan zetten in het hotel. Ik vroeg daar aan de conciërge in gebarentaal om voor ons een taxi te bellen want niemand van ons had zin om ver te lopen. Het was trouwnes erg koud ook buiten en daar we niet veel hadden geslapen de voorbije nachten voelde het alleen nog kouder aan. De taxi kwam en we reden dan maar een kleine 3 kwartier richting station. We waren dus mooi op tijd. We wisten niet echt goed waar naartoe want de trein stond niet op het bord. Ik schoot me dan maar naar enkele lokketjes om het te vragen en uiteindelijk was het op spoor 1. De 2 wagonnetjes stonden blijkbaar volledig op het einde van het spoor. Maar we vroegen het aan iemand die met een pasje op het perron stond of het die was en die wandelde mee met ons. Op het einde vroeg hij geld maar daar we niks meer aan Leba op zak hadden moesten we hem met een fluitje het riet insturen. We moesten dus zo een goeie 500 meter wandelen. De trein was nog gesloten maar de verlichting brandde al. Alleen was er nog geen locomotief ook. Er kwam nog een andere bende reizigers toe en vroegen het nogmaals of het deze trein was naar Thessaloniki en het werd bevestigd. Na veel gerondloop rond de trein door een stationsmedewerker ging de trein uiteindelijk open. We installeerden ons allen, draaiden de verwarming op het maximum, niet dat het een verschil maakte want het bleef koud, en crashten voluit in onze zetel. Ik sliep tot ongeveer 10u30 liep dan eens door de 2 wagon’s lange trein en begon een beetje te lezen. Nadien dutte ik nog een beetje tot de omroeper aankondigde “eponen estatie Thesalonikies”. Dan snel het boeltje bijeenrapen en zo snel mogelijk de trein uit. We hadden blijkbaar op de rit van 6u maar een halfuurtje vertraging opgelopen, veel beter dan de doorgaande reis dus. Het was dus 13u geworden ondertussen. We namen allen de bus en verlangden zo naar onze warme douche met uitzondering van Thijs. Hij moest wachten tot 18u om een warme douche te kunnen nemen daar er in Matsi na 12u geen warm water meer is. Ik ging na mijn douche nog naar de Champion om mijn frigo vol te stauwen met allerlei lekkers en kocht me ook nog een croque monsieurijzer om mijn middagmaal te kunnen maken bij gebrek aan een oven. Nadien begon ik aan mijn werk van Marketing maar echt veel schoot ik niet op. Het was eerder 5 zinnen schrijven en dan een halfuurtje op mijn bed liggen. Uiteindelijk deed ik een dut van 18u tot 20u tot ik wakker werd geskypt. Nadien kon ik de slaap niet meer vatten dus begon ik maar aan de fotobewerkingen van het vorige weekend. Nog wat msn’en en dan uiteindelijk was het alweer 1u tegen dat ik terug in mijn bedje stapte.

Dag 76: zondag 09 december 2007

Iedereen had het nogal moeilijk om te ontwaken en klaar te zijn tegen 11u en vandaar dat het dan ook 12u werd tegen dat iedereen klaar was. We namen de bus, betaalden die natuurlijk niet zoals we in Thessaloniki ook allemaal doen kwestie van het beeld van de domme toerist eer aan te doen en normaal is er geen controle maar dit keer kwamen er dus 2 controleurs op ons af. We gebaarden ons van de domme en dan werden we geconfronteerd met de echte corrupte wereld in Bulgarije. We beslisten af te stappen hadden een discussie, een deel ontsnapte en wandelde al gewoon het hoekje om er restten uiteindelijk nog 4 mensen van de 11 die door de controleurs werden gevolgd. De politie stond achter ons maar die ondernamen zelfs ook niets. Uiteindelijk slaagden deze 4 er ook in om te ontkomen door gewoon weg te wandelen en niet om te kijken. Dan begon de tocht. Het was niet echt een mooie stad vond ik. We kwamen terecht in het echte centrum en moest Florian het niet gezegd hebben had niemand het geweten. We bezochten een marktje waar je precies terug in 1940-1945 terecht kwam. Het enige wat je kon kopen waren “souveniers” aan de oorlog. Sandy (Duitse) en ikzelf hadden er echt een immens slecht gevoel bij. Vooral als je zo dingen op de tafel ziet liggen zoals arbeitbuch met naam en toenaam van de persoon in en allerlei andere dingen zoals gasmaskers,… . Echt niet leuk vertoeven als Belg of als Duitser op dat marktje, het laat je alleszins niet onaageroerd. Nadien bezochten we nog de grootste Oost-Europese orthodoxe kerk en een ouder kerkje er vlak naast. Nadien vervolgde de tocht naar de plaats om te middagmalen. Dit was een pizza standje. Je kon daar voor 1.60 leba een mega stuk pizza eten je moet weten dat je de leba moet delen door 2 om de prijs te weten bij ons betaal je 3.20 euro voor een dergelijk stuk op zijn minst, daar dus nog geen euro. Na de maagjes te hebben gevuld liepen we naar de winkelstraat om een verwarmende koffie te drinken, daar wij Grieken gewoon zijn aan best wel lekkere temeraturen zoals niet onder de 10 graden was het voor ons echt wel nodig om ons op te warmen en dit terwijl Florian zelfs geen pullover droeg. Het was zelfs een van de warmste dagen die hij heeft gehad vertelde die. De koffie deed goed en daar iedereen vermoeid was en de tocht door de stad was afgelopen daar we alles belangrijk hadden gezien bleven we dan maar plakken. Er restte ons nog een bezoek aan het station om onze tickets te kopen. Er werd beslist om 2 groepen te maken. Er was een groep die al wilde terugkeren s’morgens en er was er ook een die niet echt moest terug zijn dus die verkoos dan maar de trein van 17u in de namiddag. De andere equipe bestaande uit Fabienne Thijs Alexandra en mezelf moesten om 5u30 uit de veren om om 6u55 de trein te hebben naar Thessaloniki. Ik wilde terug zijn omdat ik graag 2 weken verlof in België wil hebben als ik terugkom dus dan moet er nu komende 2 weken nog goed gewerkt worden maar het is haalbaar. Alexandra had op dinsdag een presentatie waar ze nog moest aan beginnen dus zij moest ook zeker naar huis. Het knaagde bij mij niet om te vertrekken ik had de stad gezien en preferreerde dan toch veruit Thessaloniki. Ik begin echt van deze stad te houden. Het heeft misschien lang geduurd maar ik denk dat het verbonden was met mijn huisvesting. Sinds mijn verhuis voel ik me hier veel beter. Bovendien toen ik dan zag, ok zij betaalden maar 40 euro in de mand voor hun kamer maar in welke omstandigheden zij moesten leven dan moet ik zeggen dat Matsi zelfs het koninklijk paleis is. Schimmel in de “badkamer, nog nooit zoveel paddenstoelen  bijeen gezien. Gigantisch vuil ook, zeer oud, vochtig niet warm,… echt ongeloofelijk hoe die europeanen daarin kunnen leven. Na de aankoop van onze biljetten om verder te gaan keerden we terug naar de residentie en gingen we met z’n allen op restaurant. Er was nu nog een vriendelijke Portugees bij en een paar Polen. We waren met een 16tal man. Het was een mooi restaurant zeker voor daar. En zelfs het eten was er goed. Ik had niet echt trek dus bestelde ik enkel een taloortje frieten maar iedereen liet me eens proeven van hetgene hij of zij besteld had en het smaakte allemaal super. We kwamen er zelfs nog goedkoop vanaf ook op het einde van de rit. Het was 1u toen we uit het restaurant bolden. Aanvankelijk was het plan om nog naar de bowling te trekken maar wegens vermoeidheid en gebrek aan Leba geld beslisten we dan maar naar de residentie terug te keren. Daar werden er nog eens 2 groepen hermaakt. De mensen die s’morgens vroeg vertrokken bleven in de gewone kamers, de andere gingen op hotel. Dit hotel was in hetzelfde gebouw gelegen maar de kamers waren er iets beter aan toe. De champignons waren verwijdert. Uiteindelijk bleven Alexandra en ik maar babbelen met de inwoners daar en hadden we maar 2u meer om te slapen.

Dag 75: zaterdag 08 december 2007

Om 10u kwam ik uit de veren en maakte ik me maar klaar om nog een wandelingetje te doen. Ik zwierf een beetje rond in het gebouw, deed een wandelingetje buiten naar Aristotle square en kwam terug om nog de laatste 20 pagina’s te lezen. Ik slaagde erin om alles nog te lezen daarna nam ik mijn boeltje samen en begaf ik me naar Matsi om daar om 16u te vertrekken. Ik ging daar nog eventjes bij Olga en Anastasia langs en dan was het snel 16u en vertokken we naar het station.

De trein was een hoop luxueuzer dan de trein naar Athene die we hadden verwacht. Hij bestond zelfs uit 2 wagons 1^ste klasse en 1 2^de klasse. We plaatsten ons eerst niets vermoedend in 1^ste klasse daar er meer beenruimte was om toch bij elkaar te kunnen zitten. Er werd weinig geslapen en veel gebabbeld en gelezen. Om 1u kwamen we uiteindelijk na een treinrit met gigantisch veel stoppen aan in het station van Sofia. Daar stond Florian en een vriend van hem op ons aan het station te wachten. Florian is de broer van de beste vriend van Alexandra. Florian zit in Bulgarije op de sportfaculteit op erasmus tot februari. We gingen naar de residentie en dropten onze bagage. Daarna gingen we uit. Schandalig misschien maar we waren pas tegen 07u s’morgens thuis. Iedereen kon in kamers slapen in de residentie maar Thijs en Fabienne kozen om samen naar het hotel te trekken. Om 11u was er afgesproken om klaar te staan om de bus te nemen dus er restte ons 4 u slaap.

Dag 74: vrijdag 7 december 2007

Zeer verrast was ik toen ik om 10u al mijn ogen opende en me fit genoeg voelde om me uit mijn bed te lichten en me klaar te maken daar ik had gezien dat er een stralend zonnetje was vandaag. Ik moest nog maar eens naar het kantoor voor dat Mount Athos gedoe gaan kijken. Ik had zin om nog eens te gaan wandelen in de Aristotle square dus nam ik na dit kantoor bezocht te hebben, die dit keer open was, de bus naar de Aristotle square. Toen zag ik plots dat Thijs me een bericht had gestuurd dat ik om 11u30 aan de bibliotheek moest staan om de tickets te kopen voor Sofia. Ik mocht dus spurten om op tijd daar te zijn. Ik had namelijk vergeten het geluid van mijn gsm geluid terug aan te zetten. Gevaarlijke business dus. Ik was gelukkig maar 10 minuten te laat dus het viel nog mee. Maar ik had hen telefonisch al op de hoogte gesteld. Nu bleek dat we daar de tickets niet konden kopen omdat het over internationaal transport gaat. Ze moesten terug naar Aristotle square maar ze namen de studentenkaarten van iedereen en ze beslisten dat niet iedereen meemoest. Het was anders nogal stom dat iedereen de bus op moest. Ik ging naar huis dan met ervoor worst en gehaald bij de beenhouwer te halen om als middagmaal worst met aardappelen te kunnen maken. Tegen 14u had ik gegeten en begon ik dan maar aan mijn 40 pagina’s van Financial accounting. Mijn doel zal bereikt worden ik wilde dit boek uithebben alvorens naar Sofia te vertrekken en ik heb dus voor morgen nog 20 pagina’s te gaan. Het gaat lukken. Goed gevoel geeft dat. Vanavond staat er de erasmus christmas party op het programma. Om 21u ging ik al eens kijken naar de faculteit wat er zoal met ons ging gebeuren. Er stonden mooie witte tafels in het ene gedeelte en in het andere deel dansvloer en wat tafels met stoelen en drank. Ik zag er nog niemand toen ik er voorbijkwam en zette ik mijn wandeling maar verder. Ik belande terug in Kassandrou en ik kreeg plots een enorm vermoeid gevoel. Ik legde me op mijn bed een beetje en ik viel spijtig genoeg in slaap. Thijs had me nog een bericht gestuurd om te vragen waar ik bleef maar zelfs dit had ik niet gehoord. Het was uiteindelijk 5u tegen dat ik de eerste keer wakker werd. Te laat dus om nog naar de party te gaan. Ik heb het dus gemist niets aan te doen.

Dag 73: donderdag 06 december 2007

Het was vandaag de dag van eerste puntenverzameling. Er stond vandaag namelijk een presentatie voor het vak Human Resource Management op het programma. Deze moest aanvatten om 14u dus we hadden nog tijd voor het dagelijkse ochtendritueel van ontbijt enzoverder. Tegen 12u kwam Thijs naar Kassandrou om nog een laatste keer de slides te overlopen en af te werken en we aten ook nog samen lunch die dit keer uitzonderlijk niet bestond uit fast food. We kozen voor simpel brood met confituur of hesp en een yoghurt. Dan was de tijd aangebroken om ons klaar te maken om naar de faculteit te gaan. Ik moest op vraag van de prof mijn laptop meenemen daar ik de enige was met een 17 inch scherm. We moesten eerst nog langs de bibliotheek passeren om een uitprint te maken van onze geschreven versie die we gingen voorbrengen en gingen dan naar het lokaal. Er waren 4 presentaties over dezelfde tekst maar toch lagen de presentaties nogal ver van elkaar. De ene was al beter dan de andere maar de prof was van alle presentaties tevreden. We spraken na de les nog een datum af voor ons eindwerk af te geven en spraken ook nog af om volgende week samen ergens te gaan eten om het jaar te besluiten. De faculteit konden we dus verlaten en ik ging dan maar terug huiswaarts. Ik moest nog gaan zoeken waar het kantoor was om de kloosters op de Mount Athos te gaan bezoeken. Deze kloosters zijn enkel toegankelijk voor mannen en er mag maar een beperkt aantal mensen per keer naartoe dus moet je lang op voorhand boeken. Het was al na 4u dus was het al gesloten. Daarna moest ik nog naar de Aristotle square om kaartjes te kopen en dan ging ik terug naar huis. Ik las nog een beetje verder. Ik had bij afloop nog 80 pagina’s te doen. Blij van mijn prestatie sloeg ik dan aan de kook en maakte ik me klaar om me naar de kamer van Camilla te begeven waar de sinterklaas party plaats ging vinden. Iedereen was er al om 20u. Daar we compleet waren gingen we over tot de uitreiking van de cadeaus. De loterij had goed zijn werk gedaan want de tafel stond overvol met cadeaus. Iedereen moest als hij afgeroepen werd in het midden gaan staan werd gefotografeerd als op de walk of fame en moest zijn cadeautje en plain public uitpakken. Iedereen was bij afloop zeer tevreden. Nadien begaven we ons naar Kostas’ kamer, die de naam van partykamer draagt en daar bleef het gezellig vertoeven en werden de meeste leutig aangeschoten. Het duurde tot 3u en tegen dat ik boven geraakte omdat er nog steeds mensen in de gang me aan de babbel hielden zodat ik pas om 4u in mijn bed belande.

Dag 72: woensdag 5 december 2007

Raar maar deze morgen werd ik al wakker om 8u30, onaanvaardbaar vroeg vond ik. Dus nog maar een beetje wemelen in het bed maar ik kon de slaap niet terug vatten. Een mens staat dan maar op als hij na een half uur nog niet terug slaapt. Ik dacht er dan plots aan dat het goed mogelijk was dat de wasmachine wel eens vrij zou kunnen zijn op dit vroege uur en dat ik mijn beddenlakens eens wilde wassen. Snel douchen en dus in de eerste de beste kleren kruipen die ik tegenkwam en spurten naar beneden. Ik had geluk, de machine was inderdaad vrij. Mooi alles erin en terug naar boven om te ontbijten. Daarna moest ik nog een stukje schrijven aan de paper van HRM. Ik moest van de prof nog een paar dingen aanpassen maar het was eigenlijk al goed. Ik moest ook nog een presentatie maken over deze presentatie maar daarvoor verwachtte ik Thijs kort na de middag zodat we het inhoudelijk op elkaar konden afstellen. In tussentijd las ik nog een beetje verder aan de cursus van Financial accounting. Tegen 14u kwam Thijs uiteindelijk aan in Kassandrou en kookte ik eerst nog spaghetti bolognese alvorens aan de presentatie te beginnen. Ik had wel maar tot 16u dat ik kon werken aan de presentatie omdat ik nog wat sinterklaas shopping moest doen. Dit omdat er hier in het gebouw morgen cadeaus worden uitgedeeld aan elkaar volgens een lotingsysteem. Ik heb de andere Belge, Saartje, die hier ook in Thessaloniki verblijft. Morgen worden deze cadeau’s aan elkaar uitgedeeld. Ik had om 16u afgesproken met Sascha om naar het shoppingcentum Mediteran Cosmos te gaan daar we beide al zoveel gehoord hadden dat het er enorm groot was en zeer aangenaam wandelen en shoppen was. We vonden er inderdaad ons dingen voor sinterklaas maar ook ideeën voor toekomstige kerstcadeaus. Ik ga dus in de komende weken nog eens ergens een dag moeten uittrekken om opnieuw die richting uit te gaan voor de kerstaankopen. We aten daar ook nog iets in de kiosken die we tegenkwamen en begaven ons daarna naar de busstatie die in de open wind stond. Het was er echt enorm koud. Tegen 10u waren we terug in Kassandrou. Dan moest ik nog de laatste hand leggen aan de presentatie daar ze niet helemaal af was bij mijn vertrek. Dit was afgerond tegen 23u en dan twijfelde ik even of ik nog eens buiten zou gaan om Torbin en Jim te gaan zoeken die me per sms hadden gevraagd of ik niet naar de taverna wou gaan deze avond maar uiteindelijk besliste ik nog een beetje te lezen in het finacial accounting boek. Ik zou dit boek liefst nog voor het einde van week het boek zou uithebben. (In de foto kan je zien hoe zot ze hier wel zijn van fetakaas)

Dag 71: dinsdag 04 december 2007

Hallo geachte lezers, hier ben ik nog maar eens. Vandaag begon de dag tegen 9u dankzij een binnengekomen sms berichtje. Ik bleef toch eerst nog een beetje genieten van warme lakens alvorens mijn trapje van mijn stapelbed af te dalen maar na een kwartiertje stak me dit al tegen dus begon ik maar aan de dagtaak. Eerst een lekkere warme douche en dan toastjes maken, eitjes maken, de tafel dekken en op mijn gemakje ontbijten. Nog eventjes wat muziek opzetten en ondertussen vaststellende dat het aan het regenen was buiten kleren uitzoeken die aanvaardbaar waren om tegen 11u15 voor de professor van Econometrie te verschijnen. Daar aangekomen namen we de verbetering in ontvangst van onze eerder ingediende oefening en kregen we een nieuwe mee. Daarna wilde Thijs nog in de bib gaan zoeken naar een paar boeken om het HRM werk te kunnen aanvatten en nog even langs de grote bib om zijn mails te checken. Na dit te hebben gedaan gingen we naar het studentenrestaurant waar er kip met erwten werd geserveerd. De kip was eerder krokant van droogte maar we kregen dan het idee om deze avond kip met frieten te maken in Matsi. Na het eten ging ik nog even mee naar Matsi om vervolgens de bus naar Kassandrou te nemen om nog een beetje te werken. Ik kreeg tijdens de werkzaamheden een paar skypofoontjes en de tijd tikte dus snel voorbij. Om 18u ging ik frieten en een kip halen en om 19u vertrok ik naar Matsi waar ik direct aan de kook kon slaan. Na het eten kwam Anna nog een beetje bij mij zitten en babbelden we nog een beetje gezellig onder ons 2. Daarna begaf ik me naar de ander keuken om te zien wat daar gaande was en stelde ik Sofia voor een avondwandelingetje te maken. Het was buiten inderdaad winterskoud geworden er stond een gure wind zelfs. Een groot verschil met gisteren in elk geval. Nadien terug de bus op naar Kassandrou waar ik een halfuurtje na middernacht aankwam.

Dag 70: maandag 3 december 2007

Om 9u openden mijn oogjes voor de eerste keer maar daar ik niet echt zin had om direct uit mijn bed te kegelen keerde ik nog een keer rond en kreeg ik een uurtje slaap extra voor dezelfde prijs. Mijn computer vertelde me dat het gigantisch goed weer was vandaag dus klaarmaken om te gaan zwemmen was de boodschap. Op het gemak douchen en dan maar met de benenwagen naar het zwembad die op een 10 minuutjes stappen ligt van Kassandrou. Het was inderdaad schitterend weer, het was zelfs niet koud om gewoon in zwembroek aan de rand van het zwembad te staan. Ik begon dan maar aan mijn 2 km maar ik laste wat meer pauze’s in in tussentijd om eventjes van het mooie weer te kunnen genieten in het water. Als ik gedaan had met mijn 2 km dan zette ik me een beetje in het zonnetje te drogen, het ging snel om te drogen het was super. Een echt goed vakantiegevoel op de achtergrond het geluid van het zwembad, de lekker warme zonnestralen,… alles die je doet vermoeden dat je ergens op vakantie bent. Na het zwemmen tegen 13u30 ging ik naar het restaurant waar er deze middag vogelnestjes met frietjes werden geserveerd. Ik zag daar ook de Franse bende zitten middagmalen dus ging ik daar eens goeie dag zeggen om eens te horen hoe het er in Matsi nog aan toegaat. Maar veel interessants ben ik niet te weten gekomen. Daar het zo mooi weer was en ik echt wel wil rond geraken met een groot deel van mijn studeerwerk poogde ik dan maar het nuttige aan het aangename te koppelen. Ik nam de bus richting oud centrum met mijn cursus van Financial accounting in mijn tas en positioneerde me daar op een bankje aan burcht de bin de zon met zicht over de ganse stad en startte met lezen en aanduiden van de cursus. Tegen 5u begon het ferm te verfrissen dus wandelde ik terug naar Kassandrou. Ik was al glad vergeten dat er vanavond de opening was van de kerstmarkt met het aansteken van de kerstverlichting op Aristotle square. Dit evenement ging van start om 19u dus ik had nog tijd om me wat op te frissen samen met Camilla en Sascha naar het studentenrestaurant te gaan en dan de bus te nemen richting Aristotle square. Het begon deze keer zelfs op tijd, iets wat uitzonderlijk is voor als de Grieken iets organiseren. Het volk stroomde met massa’s toe, het centrale plein stond overvol eigenlijk. We merkten dit pas toen we een beetje meer plaats wilden en dus noodgedwongen naar achter moesten verhuizen. We stonden namelijk in het midden van de massa. Eerst was er op het podium een act met kinderen die kerstliederen zongen met daarna een gekende Griekse zanger die ik niet ken die behoorlijk vals zong en aansluitend een zeer mooi vuurwerk. Nadien was het gedaan. Er was niets meer te beleven. Ik had nog trek om iets te eten en Sascha ook dus bestelde we ons op de terugweg nog een pitta. Camilla was eerder doorgegaan omdat ze haar niet zo lekker voelde. We waren beide verrast dat het eigenlijk nog maar 21u30 was toen we al terug in Kassandrou waren. We gingen dan maar elk naar onze kamer en ik werkte mijn nieuwe speeltje (facebook) wat bij. Het was alweer tegen 0u wanneer ik mijn laptop klaarmaakte om me muziek te verschaffen om de nacht door te komen.

Dag 69: zondag 2 december 2007

Na de lange avond van gisteren volgt toch wel een zekere nachtrust ook. Ik ontwaakte eens om 9u en maakte dan maar eens een omwentelbeweging die me 2 bijkomende uren opleverde. Het was dus 11u en ik kwam dan maar op mijn gemakje, echt hoe het hoort op z’n zondags, op gang. Een heerlijk warm douche, verse kleertjes en een klein ontbijtje. Om 1 u ging ik op zoek naar Sascha en vertrokken we met de Poolse vriendin naar Kitchenbar. Het was opnieuw een zeer zonovergoten dag. We liepen allen met korte mouwtjes over de dijk en dit wetende dat het in België zwaar aan het stormen was op dat ogenblik. We nestelden ons daar aangekomen in een salonnetje en ik koos uiteindelijk kippenfilet met frietjes. Het was al 4u tegen dat we daar aanstalten maakten om daar te vertrekken omwille van ons gunstig plaatsje in de zon bleven we maar zitten. Uiteindelijk vertrokken we toch en was iedereen er wel voor te vinden om de maaltijd te besluiten met een ijsje in de Blé bakkerij. Overheerlijke ijs hebben ze daar, tja 2 december en ijs eten omdat het warm is in de zon is het leven niet mooi? Na het eten hadden we alle 3 een echt voldaan gevoel en keerden we maar naar onze kamer terug om een beetje te rusten. Voor deze avond stond er de film “My big fat Greek wedding” op het programma in mijn kamer. We begonnen te kijken tegen 9u en dus was het 2u later gedaan. Camilla vond de film te romantisch en daarom ging ze dus vroeger door. Ik zat toen nog alleen met Sascha te kijken. Na de film babbelden we nog wat over koetjes en kalfjes en tegen middernacht was het bedtijd.

Dag 68: zaterdag 01 december 2007

Het gebouw heeft echt goede invloeden op mij mijn verhuis kan dus succesvol genoemd worden vind ik. Om 9u ontwaakte ik, iets wat ik al lang niet meer had meegemaakt. Ik voelde me uitgerust en klaar om aan de dag te beginnen. Snel de douche in en dan maar eens aan de professionele kant van mijn erasmusverblijf beginnen. Ik koos vandaag voor het vak Financial accounting. Een boek van om en bij de 300 pagina’s die ik moet kennen voor het enige schriftelijke examen die ik moet doen. Dus waarom eens niet er een vlijtige dag van maken. Ik ging goed vooruit. Kort na de middag kreeg ik een berichtje van Theresa dat ze haar trein had gemist naar Athene en dat ze niet wist wat doen. Ik zag het dan maar als mijn taak haar een beetje op te vangen. Ze wilde tegen 4u naar mijn nieuwe kamer komen om te zien in welke omstandigheden ik nu leef. Toen ze toekwam viel haar mond ook open van verwondering. Ze gaf me gelijk dat ik verhuisd was ze vond het ook veel beter dan van waar ik kwam. Uiteindelijk dronken we beide een grenadine en babbelden we een beetje. We beslisten om samen te koken maar hadden geen enkel idee wat. Dus enige oplossing, naar Champion en zien wat we daar in de rekken konden vinden. Uiteindelijk kochten we een blok Gouda kaas, look, ajuin, zwamworsten en kappers. We wilden iets met pasta doen dus iets als een getomateerde saus was hetgeen waar we moesten uitkomen. We gingen terug naar mijn studiootje waar we dan maar aan alles begonnen. Eerst als aperitief hapje had ik een soort pizzadegen die je gewoon moet verwarmen maar met olijfolie smaken ze overheerlijk. Nadien mijn klassieke bruschetta’s die de meeste mensen wel kennen en nadien kwam het grote werk. Tomatensaus, ajuin snijden en stoven, de kaas fijn snijden daarna alles toevoegen in de pan en roeren. Ondertussen moest ik in mijn 2^de pannetje nog een kleine 500g spaghetti zien gekookt te krijgen ook. Een klein uurtje later was het klaar. Tijdens mijn kookkunsten kwam Sascha nog even langs om te zien wat ik aan het uitvreten was en of ik plannen had voor de avond. Ze nodigde ons anders uit om in haar kamer een glaasje wijn of voor mij frisdrank te komen ledigen na onze maaltijd. Noch Theresa nog ik hadden iets voor ogen maar wilden nog zien wat de avond ons ging brengen. We aten beide eerst ons buikje rond, deden de afwas en babbelden nog een beetje nadien. We hadden voor ogen om anders naar de wijnbar te gaan. Ik ging kloppen bij Sascha om haar dit te melden en ze beloofde met haar Poolse vriendin die ook in de kamer zat achter te komen. Dit kwam perfect uit want ik moest eerst nog een geldautomaat zoeken daar ik voor de eerste keer in mijn leven echt geen rooie duid meer in mijn portefeuille had zitten. Eerst een glaasje in de wijnbar dus. Toen we daar buitenkwamen was het al middernacht. Maar we hadden nog niet echt zin om terug naar huis te trekken. We hadden opgevangen dat er aan the biology department een party zou moeten zijn deze avond maar toen we daar gingen kijken was er niets te beleven. Dus we hadden nood aan iets anders. Uiteindelijk belandden we aan Arsitotlesquare waar er een waterpijpbar was. We bestelden ons daar een waterpijp met appelsmaak. We bleven daar maar zitten in de overconfortabele zetels buiten onder de straalverwarming. Theresa kreeg nog telefoon van een Griekse kennis of ze nog af wou zakken naar een andere bar maar ik, Sascha en haar Poolse vriendin (ik moet haar naam nog eens achterhalen) verkozen om naar huis te gaan. Het was 4u tegen dat we terug thuis waren. Nog snel de afspraak voor morgen tegen 1u iedereen klaar voor Kichtenbar en dan maar slapen.

Dag 67: vrijdag 30 november 2007  

Deze nacht werd ik gewekt door iemand die me op mijn gsm belde, hij lag op mijn tafel en dus buiten reikwijdte vanuit mijn bed. Ik poogde nog om uit mijn bed te kruipen maar toen ik zag dat het privénummer was dan deed ik de moeite zelf niet om nog op te nemen. Ik zette hem op stil en kroop opnieuw naar boven. Uiteindelijk belde men een tweede keer maar had ik er geen last van daar hij op stil stond. Het was toen nog maar 4u ook, veel te vroeg om op te staan en te laat om nog weg te gaan. Ik sliep verder tot 9u. Ik stond op nam een douche en nam nog snel even door wat we van Econometrie gezien hadden alvorens me klaar te maken om naar de les te gaan. Ik had de prof gebeld om te vragen wanneer we er moesten zijn vandaag en hij had me 12u geantwoord. Vanuit mijn nieuwe woonst is het nog minder ver dan vanuit Matsi want ik deed er maar 10 minuutjes over om aan het kantoor van de professor te staan. Daar aangekomen verontschuldigde de prof zich dat hij onvoorzien nog deel moest nemen aan een vergadering. Het ging in totaal een 20tal minuutjes in beslag nemen dus moesten we een beetje wachten een halfuurtje uiteindelijk. De les ging dan maar van start met het inleveren van ons voor te bereiden oefeningen en we zagen dan nog een 2 tal uurtjes leerstof bij. Nadien moest ik mijn norton antivirus systeem op het internet verlengen dus had ik mijn laptop mee naar de bibliotheek omdat het een beetje sneller werkt daar. Het was nog voor 15u dus konden we nog beide naar het restaurant trekken. Toen ik samen met Thijs zag wat het was dat ze daar serveerden beslisten we maar zelf iets te gaan fabriceren. Ik maakte me croque monsieur en Thijs een spaghetti met tomaat en paprika’s. Nadien babbelde ik nog een beetje tegen de Franse meisjes alvorens mijn boeltje samen te pakken en me naar Kassandrou te begeven.

Dag 66: donderdag 29 november 2007

Na een geweldig silencieuze nacht met radio donnamuziek op de achtergrond dankzij de internetconnectie in dit gebouw ontwaakte ik op mijn gemakje tegen 10en. Ik genoot met volle teugen wan de douche met lekker heet water en bediende me daarna van een stevig ontbijt met hesp, sandwich en yoghurt. Ik moest nog een paar gemeenschappelijke dingen gaan ophalen in Matsi maar ik had Thijs daarvoor nodig om te weten wat hij wilde houden en wat ik kon meenemen. Ik ging dus eerst een naar Matsi om uit te zoeken of hij er was of niet. Blijkbaar niet, hij had de nacht blijkbaar bij Fabienne doorgebracht had ik opgevangen van een aantal. Dus dan maar naar het restaurant waar ik na een korte blik op de voedingswaren al direct geen honger meer had. Terug naar Matsi dus. Daar kwam ik Caro la brune tegen en besliste ik maar om met haar een pizza te delen en een stuk brood met tomatensaus en kaas. Het smaakte als door God geschonken. We babbelden een beetje en nadien vond ik Thijs terug in zijn kamer. We babbelden eerst een beetje beslisten om deze avond kalfsvlees met frieten te eten en verdeelde de dingen die verdeeld moesten worden. Ik nam dit dan maar mee en ging terug naar Kassandrou. Ondertussen had ik een berichtje ontvangen van Theresa, om haar te verontschuldigen dat ze gisteren niet meer afgekomen was naar het feestje daar ze te moe was, om me mee uit te vragen om een koffie te nemen deze namiddag. Ik stemde in en liet dit ook aan Caro la brune weten. Zij voelde er ook wel iets voor om een koffietje te gaan drinken deze namiddag. Om 16u aan de bar waar ik ook dikwijls ga om pizza te eten. Ik moest me dus spoeden om op tijd heen en terug te geraken maar ik haalde het zonder probleem. In de bar was de kerstversiering al uitgehaald, we plaatsten ons dan ook in het salonnetje naast de kerstboom omwille van de gezelligheid. We namen elk een warme drank daar het buiten een van de eerste dagen was dat het echt koud aanvoelde en keuvelden gezellig onder ons gedrie. We speelden ondertussen ook nog een spel waarvan ik de naam niet weet maar het is hier alleszins een populair ding. Het werd 6u tegen dat we de bar verlieten. Ik ging dan maar mee naar Matsi want ik had geen uur afgesproken met Thijs wanneer we gingen eten. Anders ging ik eerst nog eens naar huis maar ik had al honger en hij ook dus sloeg ik maar aan de kook. Het smaakte zeer goed en we babbelden een beetje bij want de laatste dagen hadden we niet echt veel tijd aan mekaar besteed. Tegen 9u nam ik de bus terug huiswaarts. Ik werkte nog een beetje aan de les econometrie die ik morgen heb en begon mijn blog verder te schrijven daar ik alweer een beetje achterstand had opgelopen. Het werd uiteindelijk 1u tegen dat ik in mijn bedje kroop met alweer radio donna op de achtergrond.

Dag 65: woensdag 28 november 2007         

De gouden medaille was dus voor vandaag. Om 8u30 uit de veren en douchen dus maar. Op het gemakje me klaarmaken nog iets drinken en eten en dan met de eerste valies naar het busstation om richting Kassandrou te trekken. Ik nam de bus daar die mij opneemt bijna voor de Matsideur en me deponeert voor de Kassandroudeur dus beste middel van transport tussen de residentie bus nummer 15. Om kwart voor 10 was de conciërge er gelijktijdig met mij. Hij toonde mij de kamer en was er hartstikke tevreden mee. Ik heb dan wel geen balkon maar de kamer zelf is zoals verwacht inderdaad gigantisch veel beter. Ik had wel €100 als waarborg nodig die ik cash moet overhandigen aan de conciërge. Die had ik niet bij dus moest ik een bank zien te vinden. De conciërge zelf spreekt enkel Grieks en Russisch dus de enige manier hoe ik er uit geraakte waar de dichtstbijzijnde bank gelegen was was zijn manier van vertalen. Hij belde iemand op die Engels kon om me uit te leggen waar ik heen moest. Ik werd naar de Alphabank gestuurd en ontrok daar de volle €120. Daarna spoedde ik me terug naar Kassandrou daar de conciërge enkel hier was voor mij, hij heeft hier in het gebouw geen bureautje zoals die van Matsi. Ik betaalde hem en ging naar mijn kamer om de valies uit te legen. Het was de valies met de kleine spullen die ik bij me had. Dus ik moest voor alles een plaatsje trachten te zoeken. Het duurde toch wel een goed uurtje tegen dat alles uitgeleegd was. Nadien eventjes tot rust komen en genieten van mijn nieuwe kamertje. Dan was het al naar 12en opdraaiend dus ging ik richting restaurant daar ik vandaag niet veel tijd had om te koken althans niet deze middag. Het was alweer zoals vorige week calimares met frieten, de frieten waren goed maar voor de vis moest je het niet doen, deze had een verschrikkelijke smaak. Dit dus snel hebben binnengesmikkeld opnieuw naar Matsi achter valies nummer 2 waarin al mijn kleren zaten. De valies meenemen richting busstation en opnieuw het traject naar Kassandrou, gelukkig dat de busstations zo goed liggen. Aankgekomen in Kassandrou opnieuw hetzelfde verhaaltje opnieuw alles uitlegen en mooi schikken in mijn kleerkast. Nadien wist ik dat ik nog 1 keer te gaan had nog de laatste kleine prullen en alles zou weg zijn uit mijn kamertje. Maar ik had niet direct zin om terug te gaan om mijn derde pakketje op te halen dus besliste ik dan maar eerst wat inkopen te doen voor mijn frigo een beetje te vullen zodat ik al iets in huis had om achter de kiezen te spiezen. Eigenlijk heeft de ligging van deze residentie tal van voordelen. Er is om het hoekje een grote Champion supermarkt ook dit is echter een pak goedkoper dan de kleine buurtwinkels die zich rondom Matsi bevonden. Ik kocht de zaken waar ik zin in kon hebben en liet ook nog een sleutel bijmaken van de voordeur van Matsi zodat ik niet telkens iemand moet opbellen als ik daar iemand wil gaan bezoeken. Dan was het al 5u geworden en keerde ik, na mijn aankopen in mijn kamer te hebben gedeponeerd, terug naar Matsi voor het laatste op te halen. Opnieuw de bus op en ik bewonderde nog eens voor ik de deur achter me toe trok in welke omstandigheden dat ik toch wel 64 dagen had geleefd. Nu kon ik dus de laatste zak uitlegen in mijn kamer en kon ik eindelijk beginnen genieten van mijn verblijf van erasmus Part 2. De fransen waren zeer nieuwsgierig om mijn kamer eens te komen bekijken en daarom nodigde ik hen dan ook maar uit deze avond. Ik had gezegd tegen 8en maar uiteindelijk dankzij het internet vertrok ik een beetje te laat, pas om 19u15, richting studentenrestaurant, ik was een beetje te moe om zelf te koken. Ik kon dus onmogelijk terug zijn tegen 8u in Kassandrou. Ik kwam hen gelukkig juist tegen aan de uitgang van het restaurant en zegde hen dat ik hen ging komen ophalen in Matsi zodat we samen die richting konden uitgaan. In de rij van de moussaka zag ik Antonio en Julia staan wachten ik stak dus maar strategisch voor door bij hen te gaan staan. Julia wist me te vertellen dat haar vriendje Torbin melding had gemaakt van een party in de Kassandrouresidentie. Ik wist nog van niets maar zag het natuurlijk als een geschenk uit de hemel zodat ik de mensen kon ontmoeten. Ik met de 6 (Alexandra, Sofia, Laure, Caro blond, Caro Bruin en Sandy) vrouwen richting mijn nieuwe verblijfplaats. Het was uiteindelijke de kamer waaruit Laure vertrokken was een van de eerste dagen dat ze hier was toegekomen. Ze had Matsi liever dan dit, mensen kunnen raar zijn. De party kwam reeds op gang maar alleen Caro bruin, Sandy en Alexandra kon ik overtuigen om te blijven. De andere waren moe en het begin van ziek waarschijnlijk vandaar dat ze dan eigenlijk maar beslisten terug te keren naar Matsi om te slapen. Iedereen was toch weg want er was een concurrende party in de Olgas residentie ook. Daar was de gelegenheid een verjaardag. Ik babbelde met vele toffe interessante en ook mooie mensen en het werd al snel 2u. Ondertussen waren er nog andere Matsimensen ook binnengestuikt daar ze eerst nog naar een voetbalwedstrijd hadden gaan zien kwamen ze pas later. Tegen 2u30 begon iedereen het pand te verlaten en ging ik dan ook maar naar mijn kamertje na afscheid te hebben genomen van iedereen. Ongeloofelijk de muziek was nog niet uitgedooft maar ik hoorde in mijn kamer geen noot muziek of oponthoud van mensen die doorheen het gebouw holden het kan toch super zijn, zo dicht bij een party en er niks van horen als er niet meer wil van horen. Voila ik kon mijn eerste nacht inzetten.

Dag 64: dinsdag 27 november 2007

Deze morgen zou ik al zilver krijgen moest ik de medailleregeling van gisteren krijgen, ik stond namelijk op al tegen 9u. Alleen schoot ik nogal traag op gang. Nam op mijn duizende gemakje een lekker warme douche en ging dan maar over tot het verder schrijven van het stuk paper voor HRM die tegen 6 december moet worden gepresenteerd. Om 10u30 ging mijn parlofoon in de kamer. Wist niet dat dit ding effectief ook kon werken maar de wonderen zijn blijkbaar de wereld nog niet uit. Het was de conciërge aan de lijn om te zeggen dat er telefoon was voor mij. Ik had nog onvoldoende kleren aan om mijn kamer te verlaten dus graaide ik het eerste het beste vast en rende ik naar boven om de telefoon te kunnen aannemen. Het was Elena, de verantwoordelijke van de inkomende erasmusstudenten die me zeer vriendelijk op de hoogte wilde stellen dat ze de formele bevestiging had dat de kamer in Kassandrou leeg stond nu dus als ik wou dat ik kon verhuizen. Er ging een stroom van vreugde door me heen, ik moest zelfs de kamer niet op voorhand hebben gezien, ik was er toch zeker van dat de kamer beter was dan diegene waarin ik momenteel gehuisvest was. Ik beloofde om dan ook vandaag nog langs te gaan om de financiële kant van mijn verhuis te regelen. Ik had deze morgen maar enkel een yoghurt naar binnen gesmikkeld dus was er wel een hongergevoel, ik wilde de proviantkast niet plunderen dus ging ik nog maar eens naar het restaurant. Alweer was het nietveel soeps maar ik had al mooie vooruitzichten, ik had de Hollanders uitgenodigt om samen een pizza te gaan eten. Zij hadden Torbin (Duitser) ook nog meegebracht. Hij woont ook in Kassandrou en is samen in erasmusrelatie met Julia (Spaans) uit Matsi. Dus zij volgde ook naar het pizzarestaurent. We hadden er een supergezellige avond. We babbelde over van alles en nog wat en natuurlijk kwam ook mijn verhuis die me morgen te wachten stond ter sprake. Om 12u gingen Sascha en Jim terug naar Kassandrou daar ze nog een case moesten lezen voor een les die ze morgen hadden. Torbin en Julia gingen mee naar Matsi. Toen we binnenkwamen liep ik Theresa tegen het lijf samen met Anna. Zij wilden nog in de keuken iets drinken en wat rijst maken. Ook met hen had ik nog een zeer fijn gesprek. Het werd alweer snel 2u vooraleer we de zitting sloten. Ik moest dan nog beginnen pakken want morgen om 10u had ik afspraak met de conciërge van het Kassandrougebouw en ik wilde al een eerste valies direct meehebben als ik ernaartoe trok. Dus veel andere keuze had ik niet. Tegen 4u was alles in zakken valiezen en koffers gepakt. Ik ging dan ook maar snel slapen.

Dag 63: maandag 26 november 2007

De ochtendstond geeft goud in de mond maar ik ben al tevreden met de bronzen medaille als ik tegen 10en uit mijn bed geraak, wat ik dan ook deze morgen deed. Ik nam een douche en aansluitend ontbijt en maakte me hierna klaar om me naar de bibliotheek te begeven om wat te internetten en wat research te doen om mijn paper van HRM te schrijven. Om 12u werd ik in les nummer 3 van econometrie verwacht dus maakte ik dat ik op tijd aan het lokaal van deze professor was ook. Dit keer duurde de les toch een dikke 2u maar het was begrijpbaar wat hij deed. Ik stelde hem wel zelf voor ons een oefening mee te geven aan het einde zodat we konden uitproberen of we het snapten of niet. Na de les begaf ik me naar het erasmuskantoor om na te vragen of ze nu al nieuws hadden over de vrijgekomen kamer in de andere campusresidentie. Ze hadden gehoord dat die persoon vandaag uit het gebouw zou zijn maar hadden nog geen formele bevestiging gekregen. Ik was dit gelukkig te weten gekomen dat er in die andere residentie een kamer vrijkwam een dezer dagen via Sascha en Jim die in deze Kassandrouresidentie wonen. Dus moest ik de kans hebben om uit Matsi te vertrekken richting Kassandrou dan zou ik er geen moment over twijfelen. Het Kassandrougebouw is veel moderner, de kamers zijn beter, er is ook een normale douche en een eigen keuken in de kamer . Dus gigantisch veel beter dan de Matsikamer. Elena, de verantwoordelijke betreffende de erasmusstudenten hier aan de universiteit beloofde me op de hoogte te stellen vanaf ze van iets meer wist. Na mijn bezoek aan dit kantoor zette ik mijn research nog wat verder in de bibliotheek. Nadien ging ik richting Matsi om mijn computer af te leveren en trok ik naar het restaurant. Het eten was niet super dus keerde ik dan maar terug om fishsteaks te maken met frietjes. Ondertussen nog een deel van een jaartje Geert Hoste en eten bij kaarslicht en alles komt goed. Het was eens uitzonderlijk stil in Matsi, de meeste mensen waren weg deze avond, richting Taverna, of richting café waar ze de voetbalwedstrijd konden volgen. Ik ging uiteindelijk slapen na nog mijn Econometrie eens te hebben overlopen tegen 12u.

Dag 62: zondag 25 november 2007

Om 10u was ik wakker, gelukkig was het humeurtje al ferm weggeëbd alhoewel ik er nog een paar restanten kan van ondervinden. Ik maakte me klaar en ging in het gebouw op zoek naar nog andere die zich eventueel in het gebouw bevonden die bereid waren zich in de richting van Kitchenbar te begeven. Uiteindelijk belandde ik bij Petra, die het plan had om om 13u naar El Greco te gaan, en bij Sandy die ook niet echt iets op haar programma had staan en die er wel iets voor voelde iets te ondernemen op deze met zon overgoten maar toch wel frissere zondag. Maar daar niemand van ons echt voormaakte en iedereen nog wilde ontbijten konden we dit nooit meer halen. Bovendien hebben we nog een half uur moeten wachten op een bus die ons niet kon brengen naar de Aristotle square waar we moesten zijn. Er waren een paar straten afgesloten door een voetbalwedstrijd van Paok, een van de meest bekende voetbalteams van Thessaloniki. Na een goeie 3 kwartier in de bus te hebben gezeten kwamen we toch ter plekke. Het programma raadplegend kwamen we aan op volgende film. Ik moet wel zeggen ik ga de verhalen van de films niet schrijven alleen vermeld ik goed of niet goed want anders wordt dit verslag een boek. De eerste film speelde in Pavlos Zannas en ging van start om 14u30. Dit was een Japanese film uit het jaar 1967. Inderdaad een oude draak maar goed te doen en daar we gratis binnenmochten in plaats van 5 euro te betalen was het ok. Ik weet niet waarom maar als we het vroegen om binnen te gaan maakte men er geen enkel probleem van. Opnieuw een toonbeeld van gastvrijheid, ik moet mijn visie van in het begin over de Grieken toch gaan herzien denk ik. Voor de  volgende film die op ons verlanglijstje van start zou gaan hadden we nog een dik uur en een half over. Daar iedereen zijn maagje wel wat knorde gingen we dan maar op zoek naar een boetiekje om iets te eten. Petra wilde absoluut naar de keten Subway, waar je je broodje zelf kan samenstellen maar Sandy en ik voelden eerder iets voor de Mc Donalds waar we eerder reeds waren voorbijgelopen. We haalden dus eerst een broodje voor Petra en daarna aten Sandy en ik in de Mc Donalds een gastronomische maaltijd naar Belgisch niveau. De film Padre nuestro was de volgende op ons programma. Deze speelde in een andere cinema nl Frida Liappa, maar gelukkig liggen al deze cinema’s die betrokken zijn in het filmfestival op zeer nabije wandelafstand van elkaar. Daar deden ze eerst een beetje moeilijk betreffende het binnengaan daar de zaal en de trappen al bomvol zaten. Maar toen er bekend werd gemaakt dat deze film verwisseld werd voor de film Mothers tears, een harde horror film, zagen we de mensen naar buiten stromen met trillende benen. Dus een gigantische uitdaging om eens te testen wat we aandurven. En inderdaad het was soms om weg te kwijnen achter het programmaboekje die ik in mijn handen had tijdens de filmvertoning. Nog nooit had ik zo een harde horrorfilm gezien. De film ging van start om 18u30 en een kleine 2u later was het gedaan met griezelen, al moeten we zeggen dat we alle 3 nog een beetje moesten bekomen van de schok. Film nummer 3 speelde zich af om 21u in dezelfde cinemazaal. De titel “Am ende kommen touristen” een duitse film van 2006. Een mooi verhaal over een man die in Auswitch heeft gezeten en daar in de buurt is blijven wonen. Petra verkoos om naar de kortfilms te gaan in plaats van onze Duitse film maar daar er een ganse ceremonie rond was begon haar film zeer veel later dan in het programma was voorzien dus miste ze ook een deel van film nummer 4 die “El baño del papa” heette. Dit vertelde een verhaal over het bezoek van Jean-Pol II aan een stad in Brazilië. Echt een mooi, triestig en aangrijpend verhaal. Het was ook een zeer recent nl van 2007. Naar het einde toe werden de film precies altijd maar beter. De laatste en nummer 5 van de dag ging van start om 1u en was een concert van Lou Reed (Lou Reed’s Berlin). We waren alle drie blijkbaar echt wel moe want we zijn alle 3 in slaap gevallen tijdens het concert. Maar dan moesten we nog naar huis. De cinema’s waren op een dikke 3 kwartier van Matsi verwijdert dus we hadden nog een lange afstand te  doen alvorens onze beddenbak te zien. We sprokkelden al onze moed tesamen en we weigerden een taxi te nemen we moesten het maar te voet doen we hadden al gans de dag niets anders gedaan dan gezeten dus het moest maar. Uiteindelijk waren we tegen 3u30 terug in Matsi en ging iedereen als door de bliksem getroffen maar toch zichzelf de trap opheisend naar binnen.