Opnieuw een zondag. Deze liet zich zoals gewoonlijk niet sterk onderscheiden van de gewone doordeweekse dagen alhoewel. Normaal was er het plan om vandaag naar het strand in Perea te gaan maar toen ik ontwaakte om iets rond 9u30 en het weer vaststelde kon ik maar besluiten om deze trip af te gelasten. Het was namelijk zwaar bewolkt en er zat alweer er dreigende neerslag symboliek in. Dus in plaats van onder de douche te stappen eventjes terugkruipen was de boodschap. Om 11u werd ik terug wakker. Toen wierp ik nog een blikje door het raam en zag ik plots iets helemaal anders, een stralend blauwe hemel. Ik dacht oh, hoe spijtig dat we niet zijn vertrokken naar het strand maar niets aan te doen er komen nog vele dagen dacht ik, het is vast en zeker niet de laatste dag met zonne uren tijdens mijn verblijf hier. Toen ik had ontbeten en teug uit mijn badkamer kwam werd ik nog eens verrast, het was opnieuw zwaar overtrokken en er vielen wat regendruppels uit de lucht. De wind kwam ook opsteken. Ok dit ging dus duidelijk zo een dagje worden naar een dag die we als Belg maar al te goed weten te benaderen. Wees op alles voorbereid als je buiten gaat!!! Ik voelde er niet veel voor om me te voelen als in België en nam bijgevolg dan maar de wijze beslissing om mijn handboek van European economy ter hand te nemen. Het boek telt zo een 260 bladzijden dus als ik er 30 per dag zou doen de komende weken dan zou het goed vooruitgaan. Ik begon dus aan de eerste derde alhoewel het een gigantische sleurtocht was en een hele oefening om wakker te blijven want de materie was echt gigantisch saai en bovendien in mijn opinie slecht neergeschreven en totaal onbruikbare informatie. Maar ik hield vol en arriveerde op pagina 30. Daarna nam ik de benenwagen en ging ik nog een wandeling maken. De zon scheen net, er kwam wel af en toe een wolkje voor maar het was best wel te doen. Ik ging naar de zeedijk en wandelde daar richting Makedonia Palace hotel en vervolgde mijn weg daarna naar het bartje die vlak aan de zee lag. Daar maakte ik rechtsomkeer om plaats te gaan nemen op de trappen vlak bij de white tower. Maar ik had mij rug nog niet volledig gekeerd of ik kreeg een sms van Eva (Duitse). Ik moest onmiddellijk stoppen en terugkeren. Zij hadden me namelijk zien voorbijkomen aan dit bartje en vroegen me mee aan te schuiven aan hun tafel. We hadden frappés en water en er werd een beetje zoals gewoonlijk gebabbeld. Zowel Christina, Sarah als Eva waren dus van de partij. Alle drie zeer toffe mensen om een babbel mee te hebben. Na dat onze glazen geleegd waren trokken we dan maar huiswaarts daar het toch al tegen 18u begon te draaien. Eva en Christina gingen de Goodys binnen (de Griekse versie van een Mc Donalds) en Sarah en ik trokken naar Kassandrou. Nadat ik nog wat had gelezen in mijn gewoon leesboek en wat gechat en ge-emailt verplaatste ik me tegen 21u nog naar de pizzabar om een pizza op te halen als avondmaal. Om middernacht ging ik onder de dekens, alleen had ik het nogal koud e heb ik mijn kookplaten dus gebruikt als verwarming voordien. Als student moet je soms inventief zijn.
Deze morgen was het dus vroeg opstaan geblazen. Om 9u moest ik al aan de universiteit staan omdat ik me net zoals Eva, Sara en Kostas had ingeschreven om een bezoek te brengen aan de historische site waar tevens de tombe van Alexander de Grote aanwezig waren. Om 8u opstaan was dus de boodschap. Iets wat niet gemakkelijk is als je er nog niet zolang inzat. Maar toch het was van moeten dus om kwart na 8 liet ik me uit het bed vallen nam ik snel een douche. Daarna een sandwich of 2 als ontbijt en naar beneden. Ik was niet de eerste nog de laatste dus mooi op tijd. We vertrokken dan maar allen samen naar de universiteit waar de bus al stond te wachten. Om 9u10 kwam er beweging in de wielen en waren we vertrokken voor een continue rit van zo om en bij een uur en een half. Er was een professor-historicus bij en je kan al raden tot wat dit aanleiding heeft als je economisch onderlegt bent. Een gigantische hoeveelheid aan informatie over van alles en nog wat waar je uiteindelijk niets van onthoud omdat het teveel is in een keer. Die professor zweeg geen 5 seconden, er waren er al veel aan het proberen om in te dommelen de andere zaten met een mp3 player in hun oren maar ik kon noch slapen nog mp3s luisteren daar ik mijn koptelefoon niet meehad. Dus ik moest wel naar het verhaal luisteren. Ik was blij toen we aankwamen. Het weer was winderig maar de zon liet zich toch goed voelen. Na een plasstop van een kwartiertje begonnen we aan de geleide wandeling doorheen de site. We mochten geen fotos nemen dus geen souvenirs van de trip. Toen begon de gidse aan haar discours, iets die in het totaal een kleine 4u in beslag zou nemen. Ze vertelde, vertelde, vertelde,vertelde, , vertelde en bleef vertellen. Elke 5 meter dat we opschoven moest ze iets vertellen. Het was precies een eindloos verhaal. Iedereen begon het zwaar op zijn heupen te krijgen. Zo erg zelfs dat de groep spontaan begon uit te dunnen. Het meerendeel deed gewoon zelf de wandeling doorheen het museum, het was immers niet groot ook maar als ze elke 5 meter sport dan heb je best wel wat tijd nodig. We zagen verschillende groepen ons voorbijsteken die precies wel veel sneller vooruitgingen. Ik ging met de Kassandrou bende na onze afgesplitste wandeling doorheen het museum al naar buiten en we installeerden ons op een trap waar we de zonnestralen tot ons lieten komen. Om 14u kwam de rest van de groep uit het museum. Nu kregen we even vrij zodat iedereen iets kon eten, het meerendeel had zelfs nog geen ontbijt gehad dus die waren bijna op sterven na dood. We deden een paar tavernas af maar na het consulteren van de prijslijst keerden we mar snel op onze stappen terug. Uiteindelijk belanden we in een soort souvlakibar met een mooi uitstaand terrasje. Hoe langer we daar bleven hoe meer erasmussers er daar toestroomden. Een broodje met een varkensbrochetje en frietjes wat wil een student nog meer. Na dat iedereen dit alles naar binnen had gesmikkeld stapten we de bus terug op om nog wat verder te rijden, dit keer de bergen in. Daar konden we een wandeling doen in een mooi park waar er een watervalletje was. We deden eerst nog een wandeling doorheen het park en vleiden ons daarna neer op een terrasje alweer in de zon. Om 17u gingen we naar de bus en dan ging het terug richting Thessaloniki uit waar we om 19u arriveerden. Op mijn menu kaart stonden frieten met braadworst, kwestie van de avond goed in te zetten. Er was een vrouwenavond bij Ulla, ik mocht van haar ook komen maar daar het publiek normaal volledig uit vrouwen ging bestaan bedankte ik voor de uitnodiging. Ulla lag al sinds gisteren te bed met een ontsteking van een zenuw of een zenuw die geknelt zat, iets die doet denken aan een hernia. Daarom wilden de vrouwen haar een bezoekje brengen deze avond omdat ze al 2 dagen geen kat had zien voorbijkomen. Ik bleef dus gezellig thuis net zoals mijn Poolse buren en de Duitse Anne. Ik stelde voor om naar My big fat greek wedding te kijken daar het een typische film is om hier te zien omdat je anders niet kan geloven dat het inderdaad zo is dat Griekenland ineenzit. Om middernacht was de film afgelopen en gingen we met zijn allen onder de lakens.
Vandaag gingen we de draad van het zwemmen terug opnemen. Om 11u hadden we afgesproken maar het hoofddoel was de aqua aerobics te doen en daarna nog een paar lengtes. Ik moest nog over het algemeen erasmuskantoor passeren om een document op te halen en daarna konden we naar het zwembad. We waren net op tijd om te kunnen deelnemen, ze gingen net beginnen. De oefeningen gingen al beter dan maandag, hoogstwaarschijnlijk omdat ik al wist wat het inhield. Verena had het wat moeilijker maar dit was omwille van haar dieet en tevens haar eerste keer in haar leven dat ze deelnam aan de aqua aerobics. Na dat de aerobics achter de rug waren maakte ik nog een 1000 metertjes en dan even genieten van het zonlicht aan de rand van het zwembad. Om 14u30 douchten we ons en maakten we ons klaar om de stad in ter trekken voor nog een paar benodigdheden. We kregen nog een sms van Ulla om te vragen of we geen zin hadden om een koffie te gaan drinken maar daar we het berichtje te laat opmerkten was het al te laat om nog een ja te sturen. Het was al 17u ondertussen en dus, daar we niets meer te doen hadden ging ik nog even een gsm winkel bezoeken op Tsimiski om te weten te komen hoeveel een iphone kost. Maar blijkbaar verkopen ze deze niet in Griekenland. Onder mijn terugweg deed ik nog mijn bezoek aan champion om de nodige provianten in huis te halen voor het komende weekend. Tegen 19u was ik terug in mijn kamer. Vanavond was het uitgaansavond maar daar er nog maar eens niets circuleerde in het gebouw of er echt iets op het programma stond voor vanavond had ik maar mijn voorzorgen genomen. Ik had afgesproken met Manuel, de medebewoner van Verena om naar Ladadika te gaan en daar wel ergens een bar binnen te sukkelen om de avond door te brengen. Ik ging al om 22u naar hun appartement waar we eerst nog een spelletje yes5 speelden om dan uiteindelijk niets na 11en te vertrekken naar de uitgaansbuurt die niet zo ver gelegen was van hun appartement. Om middernacht hadden we post gevat aan een toog, daar er nog niet veel volk was wachtten we nog een beetje af wat er deze avond allemaal zou gebeuren. Met mondjesmaat kwamen er toch mensen binnen en tegen dat we de zaak verlieten omstreeks 2u15 was het aantal toch al mooi opgelopen. Om 2u45 kon ik dus nog snel een uiltje vangen want om 8u moest ik al opstaan morgen daar ik een 1dagtrip had geboekt met de universiteit naar Vergina.
Deze morgen moest ik nog maar eens opstaan om het een en ander van administratie in orde te krijgen. Ik had om 9u30 een afspraak met professor Dimitri Mardas. Dus om 8u30 uit de veren. Om precies 9u30 stond ik daar en wat raad je geen Mardas te zien natuurlijk. Ik dacht oké laten we ons niet opjagen we wachten tot 10u en dan schrijven we hem een mailtje om te zeggen dat je daar was op het tijdstip dat hij gezegd had maar dat je hem niet kon vinden in zijn kantoor. Om exact 10u kwam meneer aan. Een Griekse die na mij was toegekomen probeerde nog voor te steken maar ik stond mijn mannetje. De professor gaf me na een kort gesprek een boek mee dat ik moest kopiëren en terugbrengen. Ik ging naar de bibliotheek maar ik weet niet wat er scheelde met de kopieermachine maar toen die begon te kopiëren begon ze de recto-verso paginas door elkaar te schudden. Dus naar een gewone kopieershop was de boodschap. Na deze shop te hebben bezocht terug naar het kantoor van Mardas om het boek terug af te leveren maar de vogel was reeds gevlogen. Ik stak het dan maar tussen klink en deur. De volgende stap was mijn learning agreement binnen te steken in het kantoor van de coördinator van het economische departement mevrouw Kostopoulou. Zij ging om 12u aanwezig zijn maar mocht mijn document achterlaten bij haar secretaresse die ervoor ging zorgen dat het getekend werd en dat ik er in de loop van de namiddag mocht omkomen. Ondertussen ging ik nog binnen in het generale erasmuskantoor voor de betaling van mijn kamer te volbrengen. Dus naar de bank met het betalingsformulier dan terug naar het erasmuskantoor om een kopie te laten maken als bewijs van betaling. Toen ik het generale kantoor verliet was het iets van 11u20. Ik wilde mevrouw Kostopoulou toch nog zien daar ik nog een paar vragen had dus zwemmen was uitgesloten daar ik slechts een kleine 30 minuten had. Toch ging ik naar het zwembad om eventjes plaats te nemen op de tribune. Het weer vandaag was barslecht. Een zeer druilerige miezerregen en een zeer grijze lucht. Een geluk dat ik de tijd niet had om te zwemmen anders had het me misschien nog een gratis verkoudheid opgeleverd. Het was wel fijn het zwembad te zien stomen buiten. Het deed zelfs denken aan een thermenbad, het moet wel zalig geweest zijn eenmaal je erin zat, maar die tijd had ik dus niet. Om 12u vertok ik van aan het zwembad terug naar de universiteitscampus. Ik vond mevrouw Kostopoulou, stelde haar mijn vragen en liet haar tekenen. Ik mocht dan nog maar eens naar het generale kantoor om dit ondertekende document aan hen te bezorgen. Toen ik daar aankwam zegden ze me dat het niet goed was daar het het verkeerde blad was die gesigneerd was. Dus terug naar het kantoor van mevrouw Kostopoulou, zij was natuurlijk ook al weer weg. Opnieuw vroeg ik aan de secretaresse om het aan haar te overhandigen. Om 13u was ik terug in mijn kamer om om 14 te vertrekken met Eva naar Kamara waar we met een paar mensen hadden afgesproken om een koffie te gaan drinken en te gaan wandelen. Ik had dus net tijd genoeg om me nog snel een croque monsieur te fabriceren. De wandeling werd afgelast omwille van de weersomstandigheden, we doken dus maar direct de bar in. We waren met ons 5. Peter (Oostenrijk), Hanne en Eva (Duitsland), en Hanne. Tegen dat de koffies bijna geleegd waren viel de stroom uit. We zaten dus gezellig in de donker. De stroomonderbreking was te danken aan de staking, alleen was de vraag hoelang ging het duren? Eva moest vertrekken naar haar taalles van Grieks, de ander gingen naar een tatooshop dus geen van de bestemmingen die op mij was afgesteld. Daar ik thuis ook niets kon doen dan besliste ik maar gewoon even naar beneden te lopen tot aan de zee en terug naar boven. Het zag erg mistig boven zee en met het weer die nog steeds erg vochtig was keerde ik al snel mijn kar om terug naar boven te gaan. Toen ik thuis was en nog een kwartiertje wachtten was er terug stroom. Ik begon dan maar met mails te sturen richting EHSAL HUB om ze op de hoogte te stellen van de gekozen vakken. Maar toen trad er een probleem op. Blijkbaar had ik niet dezelfde vakken in mijn equivalentiedossier opgenomen als mijn collega waardoor Brussel het niet goed verstond. Ik had het vak Managerial accounting opgenomen en hij Financial analysis. In mijn lijst stond deze laatste niet vermeld en hij had beweert dat manageral accounting niet langer op de lijst stond. Ik verstond er me zelf ook niet meer aan en trok dan maar direct mijn schoenen terug aan om naar de universiteit te lopen om het zaakje te gaan uitpluizen. Ik wist dat het een waterkans was dat ik nog iemand ging vinden maar ongelofelijk de goden warenmij gunstig gestemd. Ik kwam aan aan het kantoor van mevrouw Kostopoulou, de hoofdcoördinator voor het economische departement en zag dat er nog licht brandde. Er is dus nog iemand. De deur echter was gesloten maar ik concludeerde laat ons gewoon even wachten het is nu juist 18u dus aangezien het licht brand is er zeker nog iemand op komst. En na een klein kwartiertje wachten stond ze voor mij. Ik legde de situatie uit en ze keek ook raar op. Ze drukte de lijst nogmaals af en dan werd het al snel duidelijk. Er was de tweede meeting een nieuwe lijst gepubliceerd maar daar ik daarop niet aanwezig was omdat ze op deze eerste de vermelding had gemaakt dat het niet nodig was van naar de volgende meeting te komen als je geen problemen of vragen had betreffende het kiezen van de vakken. Maar toen ik haar vertelde dat professor van manageral accounting mij de opdracht had bezorgt en deze dus niet langer op de lijst stond van mogelijk af te leggen vakken voor dit semester verstond ze er haar helemaal niet aan. Ze legde me uit hoe het systeem van doorsturen van lessen ineenzat. De professoren moeten sturen naar hun hoofd van hun afdeling of ze willen lessen geven voor de erasmusstudenten of niet en dit hoofd moet dit dan overmaken aan mevrouw Kostopoulou. Nu gebeurt het vaak dat de professoren daar nogal laat mee zijn en dat daardoor het hoofd niet alle juiste informatie doorstuurt maar zich baseert op tabellen van vorige jaren. En zo was de fout hoogstwaarschijnlijk uitgeklaard. Maar als ik deze les dus wilde volgen en de professor stond het me toe dan mocht ik dat zonder enig probleem doen. Maar nu was ik natuurlijk nieuwsgierig geworden naar wat Financial analysis inhield. Ik vroeg wanneer ik deze professor zou kunnen vinden in zijn kantoor en ze probeerde hem te bellen om dit zo snel mogelijk te weten te komen. Ik had nog maar eens geluk normaal duurt het hier wel een weekje tegen dat je een professor kan vinden om een inleidend gesprek te hebben maar dit keer was het een kwestie van minuten geweest dus. Ik ging hem dan maar direct bezoeken. Een zeer toffe 40er die zeer gastvrij was en die met veel plezier een korte omschrijving gaf van zijn vak. Daarna babbelden we nog een beetje over hoe mijn verblijf hier al verlopen was, hoe studeren in België eraan toegaat en nog over vele andere zaken. Het was al snel 3 kwartier later. Voor ik vertrok vroeg ik hem nog hoe de examenvereisten ineenzaten en ik mocht kiezen, een casestudy, een boek lezen, een paper schrijven, . Ik moet volgende week donderdagmaar eens terugkomen om te laten weten wat ik gekozen heb. Dan nog gauw even langslopen bij mevrouw Kostopoulou daar ik mijn paraplu daar vergeten was en terug naar huis. Dus tijd om eten te maken. Maar toen ik net terug binnen was kwamen Voitek en Jack net buiten om te vertrekken naar het studentenrestaurant. Ze vroegen of ik geen zin had om mee te gaan en toen dacht ik het is nu al zolang geleden dat ik geweest ben geef het toch nog eens een kans. In de regen een klein halfuurtje stappen dus. Spijtig genoeg liet ik me enkel met het brood bekoren, de warme schotel was niet alles. Het was een warm groentenbord met allerlei verschillende gekookte groenten in die lagen te zwemmen in het vet. Ik stak dus 2 schijfjes brood naar binnen en maakte me dan maar nog iets klaar toen ik thuiskwam. Nadien las ik nog een beetje in mijn boek en ging ik slapen daar ik toch wel moe was want geef toe het was een van de actievere dagen geweest.
De dag van de generale nationale staking is aangebroken. De Grieken, althans diegene die tewerkgesteld zijn aan de overheid leggen vandaag gezamenlijk het werk neer. De stroomonderbrekingen van de voorbije dagen maakte hier ook deel van uit. Een deel van de stad heeft zonder stroom gezeten voor een paar uur. Maar bij ons was daar niets merkbaar van. Ik werd relatief vroeg wakker wat hier dus 9u30 is en daar ik de slaap niet meer kon vatten na veel gedraai nam ik dan maar de wijze beslissing de Grieken een dienst te bewijzen. Ik ging zomaar deelnemen aan de manifestatie die van aan Aristotle square om 10u30 ging vertrekken. Ik wilde eerst mijn ontbijt gaan kopen maar daar ik de manifestatie voor geen geld wilde missen liet ik mijn maagje maar even sudderen. De ganse egnatia straat was afgesloten voor de optocht. Er waren gigantisch veel mensen uit zeer wijd verspreide leeftijdscategorieën. Er was ook een grote groep studenten aanwezig alhoewel ik denk dat ik een van de weinige erasmussers was. Toen de optocht in de buurt van het boekingskantoor voor Mount of Athos voorbijkwam sloeg ik af. Ik wilde mijn inlichtingen nemen of er toevallig nog geen mensen hun trip naar daar hadden gecanceld. Op 5 april is er plaats voor 1 persoon om er heen te gaan. Ik had deze namiddag afgesproken om Verena op te zoeken in haar appartement en ik wist dat haar flatmate ook thuis zou zijn. Deze had vorig weekend doorgebracht op Athos en ik wilde hem eens uithoren hoe hij het ervaren had. Na het bezoek aan het kantoor ging ik dan mijn ontbijt kopen wat ik eigenlijk op middaguur verorberde. Ik had nog wat tijd over daar ik maar om 14u30 bij Verena moest zijn en vond dat mijn kamer misschien wel een poetsbeurt kon gebruiken. De dweil en producten in de aanslag en schrobben maar. Tegen dat deze karwei voorbij was was het bijna tijd om te vertrekken naar Agios Nesteros waar Verena woont. Vanuit de residentie moet je rekenen op een halfuurtje stappen. Ik arriveerde daar tegen 14u45. We babbelden een beetje over de trips die we nog wilden maken dit semester en speelden nog een spelletje Yes5. Het dubbelsteine spelletje zoals we het gedoopt hebben vorig semester. Het draaide al snel uit naar 19u toen het begon te donkeren. Bovendien was de zon alweer verdwenen achter een dik pak wolken en was er een venijnig windje opgekomen die de gevoelstemperatuur gevoelig deed dalen. Tijd om me huiswaarts te begeven vond ik. Bovendien wilde ik niet iets eten daar omdat Verena een soort dieet volgt waarbij ze vandaag niets mocht eten. Het is een dieet va 2 weken die ervoor moet zorgen dat alle schadelijke stoffen het lichaam verlaten. Het overleven gebeurd op thee honing en yohurt. Toen ik thuiskwam was het dus al 20u. Ik zette vandaag dan maar eens tomatensoep op het menu. Na een aantal bordjes van deze soep was ik nog niet volledig voldaan en bakte ik me dan nog wat fishsteaks. Met als film van de avond The devil wears Prada werd alles naar binnengesmikkeld. Toen ik het beu was van kijken raakte ik opnieuw op de chat en sloeg ik aan de babbel met een goeie vriendin. De tijd tijdens ons gesprek vloog voorbij en het was bijgevolg 1u voor ik het besefte.
Vandaag nam het leven terug de gewone plooi aan mooi weertje dus tijd om terug de baantjes te gaan trekken in het zwembad. Verena was ook van de partij. Om 10u45 vertrekken vanuit de residentie dus. Het was wel 11u maar nu we beide onze certificaten in ons bezit hebben kan het geen kwaad om wat later te gaan. Als ze ons eventueel, wat hoogstonwaarschijnlijk is, toch zouden controleren kon men ons niets maken. Ik begon dus aan mijn lengtes en Verena aan de hare. Na een klein uurtje en een half zat ik aan 2 km en zij aan 1km. We hadden het beide gehad voor vandaag en gingen uit het zwembad. We plaatsten ons in het zonnetje om wat te drogen en wat kleur op te lopen. Tegen 14u30 begon ons dat ook al tegen te steken want als je alle dagen niet anders doet dan in de zon liggen en uitrusten gaat dit je raar maar waar vervelen. Dus dan maar de douches in en terug de stapkleren aan. Voor de rest van de dag stond er niets meer op het programma dus waarom geen aansluitende wandeling na het zwemmen. Verena moest nog iets posten en daarna wilde ze nog voor een badmuts en slippers gaan zien in de intersport. Ik wilde nog eens mijn hoofd binnensteken in het toeristisch bureau om te weten of je een internationaal paspoort of visum of wat dan ook nodig had om naar Istanbul te reizen. Deze reis staat normaal op het programma voor de 2de week van de paasvakantie van hier dus eind maart begin april. De dame achter de desk hielp me heel vriendelijk en belde zelfs naar de ambassade van België in Athene om zeker te zijn over wat ze zegde. Ik mocht het allemaal uitleggen in het Nederlands zelfs tegen de man aan de ander kant van de lijn. Het was lang geleden dat er nog Nederlandse woordjes waren gevormd uit mijn mond daar ik nu geen Nederlanders of Belgen meer rondom mij heb, maar dit is dan weer een betere zaak voor mijn Engels. Dus na het bezoek aan het postkantoor, de intersportwinkel en het toeristisch bureau liepen we richting zee. Daar plaatsten we ons op de trapjes au bord du mer en genoten van het zonlicht dat schetterde en weerkaatste in het water op ons gezicht. We bleven daar zitten tot zo een 16u. Daarna liep ik nog even mee richting Aristotle square, daar het ook al een eindje geleden was dat ik daar voorbij was gekomen. Daarna splitsten onze wegen zich zij naar huis en ik ook. Onderweg kwam ik aan rotonda, op ongeveer een 5 minuutjes van de residentie Sara en Christina tegen. Ze hadden samen met een man die de internetshop op de hoek runde post gevat op een terrasje. Ze stelden me ook voor om plaats te nemen wat ik dan ook deed. Er werd een beetje gesproken over de extreme vriendelijke houding van mevrouw Koutousi ten opzichte van de gewone erasmusstudenten en de andere uitzonderlijke echte vriendelijkheid die ze heeft ten opzichte van Italianen. Alweer iets bijgeleerd alhoewel het nu niet zo broodnodige informatie was, was het toch een toffe roddel om te aanhoren. Tegen 18u30 kwamen we terug aan in Kassandrou. Ik schreef nog een beetje aan mijn blog kookte me een spaghetti met barilla basilicosaus. Om de tijd van de avond te doden waande ik me dan maar op de chat om de boetiek te sluiten tegen 23u30.
Deze morgen nam het gewone weekleven terug ingang. Het opstaan was bestemd om te gaan zwemmen. Dus om 9u00 uit de veren en een lekker warm douchke nemen. Om 9u30 was ik dan klaar om te ontbijten en om 10u00 was de afwas gedaan en kon ik me begeven naar de universiteit waar ik bepaalde professoren nog wilde zien. Die van European Economy was nog maar eens niet in zijn kantoor dus na een zoektocht van kantoortje naar kantoortje gaf ik het op en ging ik naar het zwembad. Het weer was niet 100% overtuigend maar de zon deed toch hard haar best om door het wolkendek te breken. We kregen ze toch een aantal keer te zien wat enorm deugd deed als je aan het zwemmen was. Ik deed eerst een 1600m en daarna was het 12u15u en dus tijd voor de aqua-aerobics. Ik wilde er aan deelnemen en deed dit dan ook. De oefeningen werden natuurlijk erasmusvriendelijk als ze hier zijn enkel in het Grieks uitgelegd en je kon dan natuurlijk maar als een aapje na-apen. Deze sessie duurde toch een kleine 45 minuten en alle spieren werden getraind. Ik had in het begin een opkomende kramp gevoeld maar die genegeerd maar ze bleef toch steken. Na de aqua-aerobics deed ik nog mijn laatste 400m en was ik tevreden met mijn gestelde daden. Ik verliet het zwembad tegen 14u. Toen ik het zwembad verliet begonnen de wolken samen te pakken en leek het te gaan regenen. Ik ging dan maar over huis om mijn spullen af te droppen en een hapje te eten. Daarna nam ik een beetje platte rust en regelde ik nog het een en het ander van administratieve zaken zodat ik reglementair in orde ben voor Brussel. Toen was het al snel avond en kookte ik me Frietjes met braadworst. Het smaakte me overheerlijk. Daar er vanavond zoals al die andere avonden dreigde uit te zien met dus geen enkele zeer speciale avondactiviteit ging ik dan maar over tot het kijken naar de DVD, me door mijn allerliefst tante Myriam geschonken, Geert Hoste houdt woord. Er zaten zoals me verteld inderdaad superhilarische stukken in. Zelfs al op de dvd dat je toch wel even naar lucht moest happen van het lachen. Om 23u was de pijp uit en kroop ik dan maar onder mijn lakentjes.
