Lieve lezers ik trek er voor 2 weekjes tussenuit met de feestdagen. Mijn verhaal loopt verder vanaf 6 januari. Dan begin ik mijn 2^de deel van mijn erasmusverblijf in Thessaloniki. Maar eerst en vooral wens ik jullie nog een:

 

Zalig Kerstfeest
En Gelukkig Nieuwjaar!!!

Dag 89: zaterdag 22 december 2007

De dag van het vertrek was, moet ik nu spijtig genoeg zeggen of uiteindelijk of eindelijk, ik weet het niet, aangebroken. Ik was wakker voor mijn wekker de kans had om me te ambeteren. Ik wilde tegen 9u30 wakker zijn en dat was dus ook het geval. Op het gemakje nog een ontbijt van chips en kaas naar binnen spelen, douchen en alles klaarzetten om te vertrekken. Ik had geluk dat het wachten werd verzacht door mijn lievelingsradioprogramma namelijk “de Raadkamer” op radio 2. Ik luisterde eerst nog dat programma uit en vertrok dan maar. Zo tegen kwart voor 12 stond ik buiten om bus nummer 15 te nemen die me naar de terminus ging voeren van de airportbus. Ik had de keuze of iets vroeger vertrekken en juist de straat oversteken of een klein halfuurtje stappen met de valiezen naar de busstatie waar de airportbus ook voorbijkomt. Ik koos dan maar voor de luie Griekse weg en nam de bus. Daar aangekomen was het 5 na 12. Ik had dus normaal net de bus van 12u richting luchthaven gemist maar niets was minder waar om 12u20 kwam er een langs. Normaal was de volgende om 12u30 dus die was het ook niet daar hij direct vertrok. Aan de halte waar ik moest naartoe wandelen indien ik de eerste bus niet nam stapte er nog een andere bewoonster, Tamara (Zwitserse) op de bus om richting luchthaven te gaan en huiswaarts te keren. We raakten aan de babbel en de busrit van een uur was op een ik en een hij voorbij. Aangekomen in de luchthaven checkte mijn bagage in en wachtte dan maar op mijn Belgische compagnon Thijs die met me mee vloog naar huis. Ik was perfect zoals voorgeschreven op tijd op de luchthaven. Een goed uur en een half is de geschreven regel bij mij. Ik kreeg plots telefoon van Thijs dat hij op de bus stond te wachten aan Kamara. Die had zelfs niet het minste besef dat hij met vuur aan het spelen was maar dat was zijn zaak als hij zijn vliegtuig wilde missen. Eenmaal dat hij aangekomen was checkte hij ook in en passeerden we samen met Tamara de paspoortcontrole. Achter deze controle ontmoetten we nog andere erasmus studenten afkomstig van Frankrijk. Mensen die ik in het prille begin eens had ontmoet maar daarna nooit meer had teruggezien. Ze wonen in de Olgas residentie. Ze moesten ook de vlucht hebben richting Frankfurt. De tijd ‘pour embarquement” begon te naderen en we begaven ons dan maar naar de gatepoort. Daar werd de leuke mededeling gedaan dat het vertrek van 15u35 uitgesteld werd tot 16u10. Dat er dan meer informatie zou volgen dus nog geen zekerheid of we effectief dan gingen kunnen vertrekken. Dus terug naar het stoelenzaaltje. Plots verscheen er op het scherm “departed” naast onze vlucht. Iedereen van die vlucht die was gezeten schoot recht en vloog naar de balie. Alleen konden de meeste noch Grieks nog Engels dus legde ik het maar uit aan de stewardess dat ze best zo snel mogelijk de mededeling op het bord veranderde want dat er anders rellen zouden kunnen uitbreken. Nadien stond er naast onze vlucht niets meer zelfs geen vertraging zoals voorheen. Echt een super informaticasysteem!!! Uiteindelijk vertrokken we om 16u45 van de tarmac van Thessaloniki. De vlucht verliep aangenaam in vliegtuig van Aegan airlines. Het was een tamelijk nieuw toestel want het rook nog licht naar de polyester en de binnenkant was nog niet bruin van de vuiligheid. Toen we Frankfurt naderden werd ons de mededeling gedaan dat er door slechte weersomstandigheden niet direct kon worden geland. Het vliegtuig bleef dus maar een paar rondjes draaien tussen de vele andere vliegtuigen rondom ons die we buiten konden zien. Na een kleine 3 kwartier “go arounds” kregen we toestemming om voet aan grond te zetten in Frankfurt. Ondertussen had ik iemand in het vliegtuig ontmoet die zijn vliegtuig moest halen om 18u. Die zat al met de bibber natuurlijk maar gelukkig had zijn vlucht ook vertraging en kwam hij dus net op tijd aan. Daar deze persoon enkel Franstalig was apprecieerde hij mijn tussenkomst ten zeerst. Eigenlijk geluk dat we zoveel vertraging hadden zo moesten we tenminste geen 4u wachten in de luchthaven op ons aansluiting. Maar jawel hoor het vliegtuig naar Brussel moest nog vertrekken in Hannover toen het eigenlijk in Frankfurt moest vertrekken dus alweer vertraging. Dit keer een uur langer. Uiteindelijk waren we tegen 23u30 terug in België.

Dag 88: vrijdag 21 december 2007

De laatste volledige dag op grondgebied van Thessaloniki in 2007 is aangebroken voor mij. Daar ik gisteren avond al met de dweil in mijn handen had gestaan restte er me vandaag enkel nog te genieten van mijn verblijf. Ik ontwaakte op mijn gemakje en daar ik de frigo nog moest legen van voedingswaren stelde ik mijn ontbijt uit en werden het broodschijven in de olijfolie met zout en peper. Klinkt misschien nogal droog maar is het helemaal niet. Smaakt echt wel lekker. Het lijkt op een pizzadeeg maar is nog fijner. Ondertussen was ik volop mijn kleren aan het wassen. De machine doet er nogal lang op om haar ganse programma te doorlopen dus toen mijn 2^de machine inzat was ik het wachten beu en trok ik mijn jas aan om nog een “close-down” wandeling te doen. Ik moest ervan profiteren want het zou kunnen zijn dat dit een van de laatste zonnestralen waren voor de komende 2 weken. Ik wandelde en wandelde en kwam uiteindelijk tegen 17u terug thuis in mijn gezellig kamertje. Nadien mijn was sorteren en op plooien en het laatste in de valies proppen die ik eerder deze morgen al had gemaakt door het beëindigen van de 1^ste machine was. Om de avond af te sluiten begon ik te kijken naar de film le fabuleux destin de Amelie Poulin. Een film die ik van Alexandra had gekregen op computer maar slechts enkel Frans gesproken en zonder ondertitels. Maar alweer was ik positief verrast. Het werkte echt goed het kon evengoed in het Nederlands gespeeld zijn het kwam zeer duidelijk over. Het is dus duidelijk mijn Frans is ferm verbetert. Deze film was afgelopen tegen 21u maar daar ik het nogal vroeg vond om te gaan slapen keek ik nog naar het begin van Farenheit 9.11, ook in het Frans, darr het een beetje teveel docu was stopte ik na een klein uurtje met kijken. Ik controleerde nog een laatste keer de dingen die ik wilde meenemen of die zich inderdaad in de valies bevonden en kroop dan maar mijn laddertje op tegen 22u30.

Dag 87: donderdag 20 december 2007

Deze morgen ontwaakte ik tegen 10en en daar we gisteren afgesproken hadden om de eerste keer kitchenbar te bezoeken en tevens ook de laatste keer voor 2007 voor Saar en mij daar zij vertrekt morgen en ik op zaterdag vond ik het dan maar aanlokkelijk om de groep te vergezellen. Sascha en haar lief Guido maakten ook deel uit van het gezelschap. Zeer toffe afsluiter dus. We hadden afgesproken om 12u30 dus moest ik maken dat ik klaar was. Om iets voor 11en kwam Jim me nog goeie dag zeggen omdat hij vertrok en dan heb ik hem nog maar naar de bushalte vergezeld daar hij anders alleen moest sleuren. De bus liet wel erg lang op zich wachten. We stonden er 3 kwartier op te wachten maar het was verdomd koud. De bus was er net op tijd zodat ik me terug kon opwarmen door terug te wandelen. Ik was dus 10 minuutjes op voorhand terug thuis dus net op tijd. Ik klopte aan bij Sascha en Guido en we vertrokken dan maar naar Kamara waar Saartje op ons wachtte. We zetten onze weg richting Kitchenbar verder over de zeedijk. In de zon was het wel heerlijk vertoeven. In Kitchenbar was er kennelijk meer volk dan ik gewoon was maar we hadden nog een tafeltje. We elk iets ongekend van de menukaart en niemand werd in het negatieve verrast. We genoten nog even na toen we het verorberd hadden en begaven ons dan terug huiswaarts. Het was alweer 16u geworden ondertussen. Thuisgekomen nam ik eerst een kleine siësta en begon dan maar mijn kotje op te poetsen zodat alles proper wordt achtergelaten op zaterdag. Na het poetsen maakte ik nog croque monsieurs en dan tegen 10en ging ik slapen daar ik me nogal moe voelde.

Dag 86: woensdag 19 december 2007

Daar het gisteren niet al te laat was maar ik toch te leeg was om uit mijn bed te komen draaide ik me nog maar eens in mijn bed toen ik zag dat het nog maar 8u was. Het leverde me tot 10u slapen op. Ik moest nog naar een bepaalde kledingwinkel om een bepaald kostuum te gaan halen. Het was alweer een stralende dag. Ik ging eerst naar die winkel, paste het kostuum eens en vroeg nog wat bedenktijd. Ik ging eerst wandelen. De wandeling nam in het totaal 2u in beslag. Ik ging richting haven waar er een vaarschool aan echte knoeiers instructies aan het geven was. In een andere boot werd er praktisch examen afgenomen, daar vond ik de manier van werken ook al niet alles maar ik denk wel dat de persoon geslaagd was. Na gezien te hebben dat de boten zich in “plannement” terug huiswaarts begaven en nadat ik voelde dat het kouder begon te worden, besliste ik dan maar terug te keren. Ik ging de winkel binnen en kocht de kostuumpjes die mijn visa kaart deden warm worden. Om 19u verwachte ik Sofia daar we al een ganse eind hadden gesproken over de film “Les pouppées Russes” om die nu daadwerkelijk eens te bekijken. Ik had hem enkel in het Frans dankzij Alexandra. Voor haar dus geen probleem, ik moest me iets meer concentreren maar het viel heel goed mee. Een mooie film als vervolg op “L’auberge Espagnol”. Een aanrader. De film was afgelopen tegen 22u en ik vergezelde Sofia dan maar naar de bushalte zodat ze terug naar Matsi kon geraken. Bij het terug binnenkomen in Kassandrou ging ik naar Jim op zoek daar ik had beloofd om nog wat te uno-en met hem. Toen de spelletjes ons beu waren keken we nog een paar foto’s en werd het alweer middernacht voor het slapengaan.

Dag 85: dinsdag 18 december 2007

Op deze “koude” winterdag vond ik het niet echt uitnodigend om buiten te gaan. Ik moest nog de paper van Human Resource Management afmaken. Bovendien had ik ook nog les van Marketing om 14u en een meeting met de professor van Financial Accounting om een beetje te weten wat hij op het examen kan voorleggen. Want ik heb nu wel dat boek gelezen maar wat kan ik eigenlijk verwachten. Ik kwam de prof tegen in de gang toen ik naar zijn kantoor aan het wandelen was. Ik mocht direct binnen daar ik te vroeg was. Hij gaf me zijn boek waaruit hij het examen ging samenstellen en toonde me enkele voorbeelden. Die vielen in elk geval positiever mee dan verwacht. Het had vele keren erger gekund. Nadien ging ik nog eens naar het studentenrestaurant eten. Het was gigantisch lang geleden dat ze me daar nog gezien hadden. Daar ik er nu iets verder vandaan zit is het minder “aanlokkelijk” om te gaan want als je daar toekomst en het eten staat je niet aan heb je een reis voor de paus gedaan. Het viel nog mee, er stond spaghetti scampi op het menu. Het smaakte niet super maar het was ok. Nadien was het zo ongeveer 13u30 geworden dus kon ik terug naar de faculteit om de les van marketing bij te wonen. Het was opnieuw de blonde lesgeefster in plaats van de zwarte, iedereen prefereert de donkere maar niets aan te doen. Ik vroeg haar of ze al een blikje had geworpen op mijn werk maar ze antwoordde negatief. Maar later deze week beloofde ze me zeker nog wat feedback te bezorgen via mail. De les zelf bestond uit het bespreken van 2 case studies die we op voorhand gelezen hadden. We discuteerden er wat over en na een kleine 2 uurtjes was het afgelopen. Tijd genoeg dus om nog eens flink door te werken aan dat Human Resource Management dat ik dit vandaag ook kon overmaken aan de prof in kwestie. Tegen 20u slaagde ik erin het af te ronden en stuurde ik hem door.

Op 21u was er afgesproken om met Sascha, Guido (haar Nederlandse vriend), Saartje en Jim iets te gaan drinken in de wijnbar. Daar ik verder deze avond toch niets op het programma staan had vergezelde ik de bende. Het was er erg koud maar we trapten lol en dat maakte ons warm. Tegen 12en splitsten we ons op. Jim en ik gingen naar huis en de rest ging nog ergens de andere erasmus studenten opzoeken die zich ergens in een bar bevonden. Bij de thuiskomst checkte ik nog gauw even mijn mails en de prof van HRM had me al geantwoord dat ik komende maandag feedback mocht verwachten maar zijn eerste blik op de werk was ook erg positief. Dus ik kan met een gerust hart naar huis vertrekken.

Dag 84: maandag 17 december 2007

Daar het einde van deel 1 van het erasmusgebeuren met rasse schreden begint te naderen en dat het merendeel de kerstsfeer thuis gaat opsnuiven begint het gebouw leeg te lopen. Het is nochtans de laatste lesweek nu maar dat laat de meeste koud om het vertrekgebeuren uit te stellen. Ik ontwaakte tegen 11en en daar ik niets meer in huis had om te knabbelen als ontbijt, liet ik deze maaltijd maar aan mij voorbij gaan. Ik had gisteren afgesproken met Theresa om samen uit shoppen te gaan voor kerstmis maar ze liet me weten dat ze zich nogal ziek voelde en dat ik beter niet wachtte op haar. Zo tegen 14u nam ik dan maar de bus naar het overdekt shopping center mediteran Cosmos waar ik vorige week al eens met Sascha had geweest. Een uurtje later was ik ter plekke en liet ik alles tot me komen. Ik bezocht bijna alle shops op de kledijshops na dan om ideeën op te doen. Nadien deed ik een tweede keer mijn ronde om de cadeau’s effectief te gaan kopen. Ik vond voor iedereen dat ik het nodig vond iets dus de shopping was geslaagd. Ik moest wel voortmaken  want ik moest de bus van 17u20 hebben. We hadden vanavond omwille van Torbin (Duitser) zijn laatste avond van 2007 in Thessaloniki besloten om samen met zijn vriendin Julia (Spaanse) nog iets uit eten te gaan. Daar de financiële zijde ons allen een beetje beperkte kozen we voor een simpele tent die eigenlijk op gebied van interieur best wel meeviel. Ik nam met Jim (Nederlander) een hamburger en Julia en Torbin deelden een brochette. Nadien dwaalden we nog eventjes door de stad en besliste ik met Jim om het verliefde koppel alleen te laten. We gingen toch allen terug naar Kassandrou maar Jim en ik keken naar een Geert Hoste jaaroverzicht. Het was dus nog maar eens een van de vroegere avonden want tegen middernacht sloten we de dag af.