Dag 54: zaterdag 17 november 2007

Deze morgen was er afgesproken om tegen 7u30 klaar te staan. Ik en Thijs stonden hiervoor om 6u30 op om zeker te zijn dat we klaar zouden staan op tijd. Ik kopte tegen 7u30 aan de deur bij de meisjes daar ze altijd zeer punctueel zijn maar dit keer was dit dus niet het geval. Er moest nog 1 iemand een douche nemen. Half uurtje bijkomende siësta dus in onze kamer. Deze morgen stond er een bezoek aan de grotten van Perama op het programma. We begaven ons naar de busstatie en pleegden een telefoontje om te verifiëren of het inderdaad open was vandaag. We hadden geluk, om 10u was er de eerste gids. We hadden dus nog veel tijd. Onderweg naar de busstatie hadden we een superlekker ruikend bakkerijtje tegen gekomen. Echt met de geuren en smaken van ons thuislanden namelijk Frankrijk en België. Iedereen kocht er naar hartenlust croissants, pistolets, ronde suissen,… . Alleen was het probleem waar eten we dit op in de gietende godsende regen die nog steeds even hard was als die van gisterenavond. Vlakbij vonden we een gezellig koffiebarke waar we ons dan maar nestelden. Iedereen bestelde iets warm dus the, chocomelk,… ik ging voor een warme melk. Om 9u namen we de bus naar de grotten en een halfuurtje later kwamen we daar aan. We kochten onze biljetjes en wachtten onder de overhellende ingang op de gids die het startschot van de tocht gaf om 10u15. De tocht duurde 45 minuten en bracht ons tot een 50 meter onder grondniveau. Het was er zeer mooi in elk geval en de temperatuur van 17 graden maakte het ook aangenaam vertoeven. Tegen 11en waren we terug boven laat maar zeggen water. Ook hier hadden we een mooi uitzicht over de stad. Nadien keerden we terug naar het hotel om onze bagage op te halen. Alexandra, Caroline en ikzelf wilden niet afgeven en beslisten nog een 2^de stad namelijk Metsovo aan te doen die in de winter als skidorp gekend staat in de gids. De andere 3 wensten de eerste bus naar Thessaloniki terug te nemen. Wij hadden een bus om 14u en kochten dus de biljetjes de andere moesten wachten tot 15u30 om Ioannina te verlaten. In Metsovov was het nog steeds aan het gieten. We gingen er op zoek naar een berucht kerkje die uiteindelijk niet veel verschilde van al diegene die we hier in Thessaloniki hebben en wandelden nog wat rond in het dorpje die eigenlijk niets was. We belanden uiteindelijk in een bar met een openhaardvuur waar ik opnieuw een warme melk bestelde en mijn vergezellende dames voor een koffie kozen. We vroegen aan het einde van onze koffie hoe we terug naar Thessaloniki konden geraken. We moesten hiervoor op de Mainroad wachten op de voorbijkomende bus naar Thessaloniki. Normaal zou de eerste diegene zijn waar de ander op zaten. We belden hen herhaaldelijk maar er was niemand die opnam. Uiteindelijk kregen we toch gehoor maar met het nieuws dat ze het reeds voorbij waren. Dus mochten we daar in het kioskje zonder enige levende ziel, zonder café in de gietende regen en barre koude 2u staan wachten. Ik vroeg aan alle voorbijkomende buschauffeurs of zij niet richting Thessaloniki gingen. Uiteindelijk was het idee terug naar Ioannina te gaan maar die bus zou te laat aankomen om de bus naar Thessaloniki te kunnen nemen. Deze buschauffeur die richting Ioannina ging had zo compassie met ons dat hij voorstelde in zijn bus te stappen zodat hij ons op een plaats kon afleveren waar er een cafeetje was waar de bus naar Thessaloniki ook voorbij kwam. Hadden we dus even geluk gehad. Om kwart voor 7 begaven we ons naar buiten in de barre koude en nog steeds in de regen. En we waren dus vertrokken voor een goede 4u toen de bus ons om 19u opnam aan dat cafeetje. Het weer tijdens de rit was gigantisch slecht want de bus danste de ganse tijd van links naar rechts precies of de chauffeur een stuk in zijn kraag had. Om 23u waren we terug in Thessaloniki. De lijnbus op naar huis nu. In kamara moesten Caroline en ik afstappen en wachten op aansluiting die er maar niet kwam. Uiteindelijk wandelden we naar huis. Het was toch nog aan het regenen dus we waren er nu al aan gewoon om door te zetten. Toch waren we blij toen we om 23u30 in Matsi waren. Nog snel de mails gecheckt een douche genomen en dan de beddenbak in tegen 0u30.

Dag 53: vrijdag 16 november 2007

Vandaag vertrokken we dus effectief op een tweede reisje. Deze keer was onze groep weliswaar veel kleiner. De medereizigers waren Laure, Caroline (la blonde), Alexandra, Fabienne, Thijs en mezelf. Dit keer had het meer weg van een citytrip dan van een strandvakantie. We moesten vroeg opstaan om tijdig in het centrale busstation te zijn van Thessaloniki. Dus om 5u30 uit de veren was een must want we moesten vanuit de residentie ook nog een lijnbus nemen richting centrale busstation. Dit neemt normaal gezien ook nog een dik halfuur in beslag maar we weten natuurlijk niet wanneer er een bus voorbijkomt aan de halte. Dit kan ook makkelijk een halfuur duren. Uiteindelijk arriveerden we om 6u30 in het centrale busstation waar de lange afstandsbus richting Ioannina om 7u30 vertrok. Ruimschoots op tijd dus. We kochten onze biljetten die ons een goede 20 euro armer maakten en liepen eens rond in het bijbehorend “shoppingcenter” waarin er zich uitsluitend voedingswinkeltjes bevonden. Iedereen kocht wat versnaperingen om de voorziene busrit van 5u te overleven en we plaatsten ons uiteindelijk in de everest bar om diegene die het nodig hadden van koffie te voorzien. Tegen kwart na 7 begaven we ons naar de bus die precies toch wel aardig vol zou gaan komen te zitten als men zag wie er zoal rond stond. Gelukkig waren het genummerde plaatsen zodat we allen bij elkaar konden plaatsnemen. En zo verlieten we dus Thessaloniki met een rit van 5u in het vooruitzicht. Exact in het midden van de rit na een 2u en een half dus stopte de chauffeur even aan een cafeetje waar iedereen eens naar het toilet kon en iets kon kopen om te knabbelen. Het was onder de baan al enorm mistig geweest en hier hing er ook een dikke wolk dus bij het uitstappen uit de warme bus voelden we al direct dat de temperatuur helemaal niet was zoals waar we vertrokken waren. Een kwartiertje later zetten we de tocht verder naar Ioannina waar we uiteindelijk na veel geslaap en een lange tocht doorheen de bergen tegen 12u30 aankwamen. Vanuit de bus hadden we voor de aankomst een mooi uitzicht gehad over het meer en de aangrenzende stad en toen scheen de zon ook nog dus het zag er allemaal zeer rooskleurig uit. We zochten ons eerst een hotel zodat we van onze bagage verlost zouden zijn. We wandelden er een paar binnen en uiteindelijk belandden we in hotel “El Greco”. Een gigantisch oud hotel maar voor een luttele 13 euro per persoon kan je niet echt klagen denk ik. We kregen 2 kamers waarvan 1 met 4 bedden en 1 met 3. Dit was ideaal dus daar de vrouwen en de mannen dus apart konden slapen. We dropten de bagage en gingen terug buiten op zoek naar een taverna’tje waar we iets zouden kunnen eten. Het weer liet het nog toe om op een terrasje plaats te nemen dus maakten we hier dan ook gebruik van. Ik nam een spaghetti bolognese, Thijs een pastasoort met tomatensaus en stoofvlees en alle meisjes een schotel met aubergine. Na dat we dit hadden verorberd gingen we op zoek naar het bureau van toerisme. Dit was een dik half uurtje stappen van waaruit we ons bevonden. Het begon al te overtrekken en de eerste druppels lieten zich al voelen onder de weg. In het bureau aangekomen kwam de eerste teleurstelling. Het was normaal de bedoeling om het national park te bezoeken. Hierin  bevinden er zich een aantal mooie toffe dorpjes en mooi natuurlandschappen. Het enige probleem was dat er geen bussen waren die ons die richting konden uitbrengen. Dan een taxi nemen kwam te duur uit en auto huren was ook al buiten de prijscategorie. Niets aan te doen dus dan doen we maar een wandeling doorheen de ganse stad. Het begon meer en meer te regenen maar we lieten het ons begaan. We wandeleden en zagen een paar mooie huisjes in gezellige straatjes evenals van die oudbollige kleine winkeltjes. Uiteindelijk kwamen we uit aan een historische site waar je een mooi zicht over het meer had. We schoten dus een paar fotootjes maar we moesten daar ook onder een galerij schuilen voor de eerste plensbui die ons trof. Het werd dan al gauw 5 uur tegen dat we terug meer naar het stadscentrum trokken. Er stond in de michelin reisgids vermeld dat het eiland die midden in het meer lag ook zeker de moeite was om te bezoeken dus namen we dan maar de boot om de plas over te steken. We namen nog een koffie om wat op temperatuur te komen alvorens de boot te betreden daar zijn eerste vertrek maar binnen 45 minuten was. Je zag dat het in de zomer inderdaad moest vergeven zijn van de toeristen daar er zich uitsluitend van die rommelwinkeltjes bevonden en een paar restaurantjes. Het was nog steeds aan het regenen maar we gaven niet af. Ook hier hadden we een mooi uitzicht met hier het meer en het aangrenzende Ioaninna. Een uurtje later namen we al de shuttleboot terug daar we het eiland hadden afgewandeld. We besloten dan maar om eventjes te gaan uitrusten in het hotel een warme douche te nemen en ons klaar te maken voor vanavond ergens in een restaurantje te gaan eten. Tegen 8en verlieten we opnieuw het hotel. Nog steeds in de gietende regen en nu werd deze zelfs ondersteund door een ijzige harde wind verplaatsten we ons naar het restaurantje die ook in de gids vermeld was. Dit was wel goed, het was er lekker warm, iets wat van de hotelkamer niet kon gezegd worden, en iedereen vond er wel iets op de menukaart naar zijn smaak. Ik nam een souvlaki (kippenbrochette) die me verrukkelijk smaakte. Het was er zo goed en de gastvrouw was zo vriendelijk dat we daar een goede 3u bleven hangen. Buiten was ondertussen ontzettend beginnen waaien, donderen, bliksemen, gieten,… . Echt geen weer om een hond nog door te jagen. Maar we moesten dus nog naar het hotel. De straten waren omgetoverd in kleine riviertjes door het overtollige water die de riolen niet konden slikken. Uiteindelijk belandden we tegen 22u30 in het hotel waar iedereen direct na nog een kleine 5 minuutjes zich te hebben verwarmd aan het open haardvuur aan de receptie zich naar de kamer begaf.

Dag 52: donderdag 15 november 2007

Daar het nu toch al een 3 tal weken geleden was dat we de prof van econometrie hadden gezien en gezien ik het boek, of toch het stuk die hij ons op de laatste meeting had meegegeven, had gelezen had vond ik het nog eens tijd om hem nog eens te consulteren. Daar hij had gezegd kom binnen 3 weken nog eens terug. Zijn spreekuur liep van 11u tot 13u. Knal het zwemuur natuurlijk. Dus verzoende ik me er maar mee van vroeg op te staan zodat we om 11u bij hem konden zijn. Hij vertelde ons gewoon dat we hem best dinsdagochtend eens belden om af te spreken later in de dag voor verder uitleg over het vak. Dus een klein halfuurtje later stonden we terug op de dorpel. Ik had afgesproken met een aantal om om 12u te gaan zwemmen maar gezien het weer niet al te goed was (zwaar bewolkt en kleine druppelbuitjes) kon ik alleen aandraven naar het zwembad. Er restte me nog een halfuurtje dat ik kon zwemmen. Ik haalde mijn beste krachten boven en zwom nog onverwacht 1 km. In de namiddag om 14u werden we vandaag alweer op school verwacht. Dit keer voor Human resource management. Ik kwam pas terug van het zwembad daar ik werd opgehouden onder weg door allerlei personen die ik tegenkwam onderweg naar de residentie. Uiteindelijk arriveerde ik om 13u30 in de residentie en moest ik mijn croque monsieurs, die ik gelukkig reeds op voorhand had klaargemaakt, nog verwarmen. Gelukkig is dit Griekenland. Als je een kwartier te laat arriveert ben je nog ruimschoots voor tijd. We gingen allen pas het lokaal binnen tegen 13u30. Hij gaf ons opnieuw een bundeltje van een drietal pagina’s en dat was het. Op het einde nog een artikel van een blad en een half waarover we tegen 6 december een presentatie moeten opbouwen. Na een uurtje was het dus ook al afgelopen hiermee. Ik had afgesproken met Franscesca (italiaanse) die eerder enkele dagen in Matsi heeft verbleven maar kort nadien uitweek naar een appartement met een beetje luxe. Daar ik mijn zoektocht ben gestart om te verhuizen naar een appartement volgend semester consulteer ik eerst diegene die ik ken die vertrekken eind januari. Het was een zeer tof appartement alleen was er een nadeel aan. Het had geen balkon want het lag in de kelder maar het is er ruim en het is in een modern gebouw. Nadien begaf ik me naar huis waar er vanavond biefstuk friet op het menu stond omdat we morgen op vakantietrip richting Ioninna vertrekken. Dus nog eens goed eten alvorens te reizen is altijd aangewezen. Nadien werd er nog wat gebabbeld en uiteindelijk trachtte iedereen toch op een deftig uur te gaan slapen. Dit weekend zal het residentiegebouw dus bijna volledig leeg zijn. Er is ook een groep naar Athene en een groep die vertrekt naar Sofia. Meer over mijn trip richting Ioninna volgt in een van de komende verslagen.

Dag 51: woensdag 14 november 2007

Ja hoor vandaag hadden we ook al weer een professionele activiteit op de kaart staan. Ik werd om 12u verwacht bij de professor van public economics. Van Brussel mogen we dit vak laten vallen omdat ze hier dit jaar alle creditpunten die op het internetstonden hebben verdubbeld. Daar we dus aan een te groot creditpuntenaantal zouden komen moesten we dus alle vakken afleggen waarvoor we ingeschreven zijn liet Brussel ons toe dit vak te laten vallen. Ik ben uit pure curieusisteit toch nog maar eens gaan luisteren want je weet maar nooit dat het interessant kan zijn. Hij wist eigenlijk niet meer te zeggen dat er eigenlijk veel boeken en andere literatuur bestaat over dit thema. Verder bleef hij zeer vaag aan de oppervlakte. Dus alweer immens veel bijgeleerd. Nadien begaf ik me, na eerst nog eens langs het studentenrestaurant te hebben gepasseerd waar ik het moest stellen met vis (waar de kop en vel nog volledig aanhangt) met frieten, naar de bibliotheek waar ik alweer een hele poos bleef hangen om mails te checken te versturen en dit met de begeleidende achtergrondmuziek van radio Donna. Tegen 4u begaf ik me huiswaarts en begon ik naar mijn Geert Hoste box te kijken. Het jaar 1993 was het gene die het eerst op het programma stond. Het is tof om al die dingen nog eens terug te zien wat er zoal gebeurd is. En vooral het verschil tussen zijn huidige shows. Ze zijn compleet verschillend. Maar na een uurtje begon ik wel in te dommelen ik zette het eventjes op pauze en deed het licht uit en weg was ik richting dromenland. Om 19u30 hoorde ik wat geluid in de gang en Alexandra riep mijn naam aan mijn deur. Ik ontwaakte het was om te vragen of ik mee at deze avond met hen of niet. Het was een nogal met overdadig veel lookachtige toestand maar het was lekker. Zeer simpel patat in de look en tomaat in de look. Nadien wilde ik eigenlijk weer mijn bed in maar vond ik het eigenlijk te vroeg om het al als bedtijd te aanschouwen. Ik dwaalde dan maar eens door het gebouw en kwam opnieuw in de kamer van Theresa terecht. Zij gingen nog uit deze avond en maakten zich dus op als echte schoonheidsprincessen. Ze vertrokken pas tegen 1u en ik besloot dan ook maar mijn kamer op te zoeken.

Dag 50: dinsdag 13 november 2007

Bij het ontwaken vandaag was het zonnetje alweer mooi van de partij. Ik maakte dan ook maar zoals gisteren van de gelegenheid gebruik om nog maar eens me richting zwembad te begeven. Ik moest wel maken dat ik tijdig terug was daar we om 14u in de les marketing werden verwacht. Ik had eigenlijk al niet ontbeten om te beginnen en had zelfs niet veel zin om te middagmalen. Toch trok ik naar het restaurant dit om tijd te besparen. Het was een soort spaghetti bolognese. Niet echt delicieus maar we moesten zelf eens niet achter het fornuis staan dus dat kon me nu maar eens niet deren. Nadien terug naar de residentie om mijn spullen op te halen en richting les vertrekken. De les was gegeven door een andere prof dan gewoonlijk. Er werd meer leerstof gezien dan bij de andere. Maar echt zware stuff was het nu ook nog niet hoor. Het nam toch wel een vol uur en een half in beslag. Ik had afgesproken om Sofia op te zoeken in de stad. Zij was om 15u reeds afgedaald naar het centrum. Tegen dat ik er belandde begon het al stilaan donker te worden het draaide al naar 5en op. We hadden een korte wandeling samen en kochten een bloemetje samen met Caro de bruine voor de verjaardag van Petra. Sofia had les van 18u tot 20u dus we moesten een beetje voortmaken. Ik had in de korte periode dat ik in de shoppingstraat was nog een vest gekocht en had dus een nogal grote zak mee om de ganse baan mee te zeulen tijdens een verdere wandeling in de shoppingsstraat. Ik besliste dan maar eerst nog eens over huis te paseren alvorens mijn tocht verder te zetten. Ik plaatste het bloemetje en mijn zak in mijn kamer en vertrok opnieuw. Ik had een goede wandeling langsheen de etalages en keerde tegen 9u terug naar de residentie. Daar Petra had laten weten dat ze pas tegen 10u terug in het gebouw zou zijn ging ik dan maar nog een pizza uit eten met de krant als gezelschap. Tegen 10u was ik terug en werd ik in de kamer van Caro de bruine binnengevraagd waar Petra en Caro blond aanwezig waren. We babbelden een beetje en hoorden het verjaardagsfeestje van een andere jarige in het gebouw Nico (fransman) op gang komen. Er stroomde volk toe in bussen gelijk. Het was echt zeer druk. Alles ging goed tot om 2u pyjamawoman naar beneden kwam om van haren tak te maken in het grieks dat we teveel lawaai maakten. Haar stoppen sloegen echt door. Ze stond te tieren van colere. Ze zwierde ook al de niet bewoners aan de deur. Er was ook iemand die zijn hond had meegebracht maar die kon de drukte niet aan dus hadden ze er niet beter op gevonden hem ergens in een kamer te steken; Hij was natuurlijk beginnen blaffen en dat had ze ook gehoord. Toen de hond buitenkwam zag je haar van angst wegkrimpen. Als dat nog niet genoeg was na de zotte streken die ze had uitgehaald met de bierfles op de keukentafel kapot te kloppen en de hond en iedereen te beschuldigen van alcoholieker sloot ze dan maar doodleuk de voordeur af nadat ze er een paar zelfs bewoners gewoon had buitengesleept. Nadien kalmeerde de storm en ging ze terug naar haar kamer. Later op de avond was er nog Nico die met zijn zatte pataten van den trap sukkelde en met zijn hand doorheen een raam vloog. Zijn hand was zo fel aan het bloeden dat men uiteindelijk besliste van met hem toch naar het hospitaal te trekken voor verzorging. Dit was wel het einde van de party.Het volstond voor vandaag. Tegen 3u30 was alles dus opgedoekt en kwam Thijs terug van bij Fabienne waar hij dus van direct na de les was naartoe gegaan.

Dag 49: Maandag 12 november 2007

Eens vroeg gaan slapen na de lange avond en nacht van gisteren deed ontzettend goed. Ik werd wakker dankzij mijn wekker tegen 10u zodat ik me kon klaarmaken om me naar het zwembad te begeven om mijn gebruikelijke 2 km baantjes te trekken in het olympische universitaire zwembad. Het was uiterst zonnig alhoewel het niet echt kokend heet was maar het was super om in de open lucht te kunnen zwemmen dit mede dankzij het warme water. Ik bleef dan ook maar tot ik het bad moest verlaten dus tot 13u. Nadien aten we in Matsi een echte Penne all arabiata. Nadien trok ik met de laptop ander de arm richting bibliotheek om een beetje Belgische radio donna muziek tot mij te laten stromen. Ik scheef nog maar eens enkele mails en voor ik het wist was het al 18u. Ik keerde dan maar terug richting residentie want onze Franse keukenprinsessen hadden beloofd om voor ons te koken. We waren een beetje mak en besloten dan maar om naar het studentenrestaurant nog eens te trekken. Het was tenslotte al weer een gans eindje geleden dat ze ons daar nog gezien hadden. De avond verliep rustig en toch had ik weer de goede intentie om vroeg in mijn bed te kruipen. Alleen was het uiteindelijk toch weer 1u geworden. Ik was namelijk binnengesukkeld in de supergezellige kamer van Theresa en we waren daar dan maar samen met Anna aan de babbel geslaan.

Dag 48: zondag 11 november 2007

Een beetje veel later dan voorzien ontwaakte ik dus uit een diepe slaap. En dit dan nog door het geklop op de deur door mijn buurman. Ik moet het bekennen alweer een record die eraan moest geloven. Ik sliep namelijk tot kwart voor 1. De eerste keer in mijn leven. Het moet zijn dat ik er nood aan had. Gelukkig dat dit op zondag gebeurd. Daar er hier toch niets te beleven is op zondag in de stad is het dus de beste dag om eens goed de leegganger uit te hangen. We maakten een brunch van de resterende croissants, eitjes, sandwichen,… alles wat er dus echt bijhoord. Ik weet niet waarom maar toch overviel me de ijverige bui opnieuw. Ik wilde nog een beetje verder lezen. Nochtans voor de spannendheid van het boek moest ik het zeker niet doen. Dat is zeker want het is een soort sociologisch filosofische toestand, een ver van ijn bed show dus. Maar ik moet het lezen dus doen we dat dan maar. Tegen 5u besteeg ik de trappen richting Petra’s kamer (Slovaakse) om mijn computer terug op te halen daar ze hem de avond ervoor had komen ontlenen om een paar films te bekijken. We geraakten aan de babbel en voor we het beseften was het al 8u. We hoorden dat er zich in het stadium ook iets aan het afspelen was maar toen we goed en wel klaar waren om ons die richting uit te bewegen hield het lawaai op. We kwamen onderweg naar het stadion Sofia nog tegen die ook wilde weten wat daar juist gaande was en kwamen uiteindelijk te weten dat er zich juist een voetbalmatch afspeelde. We gingen terug naar Matsi en uiteindelijk gingen Thijs en ik nog een nabij gelegen restaurantje bezoeken om een pizza te verorberen. Tegen 11en waren we terug thuis en gingen we dan maar slapen daar er zelfs in Matsi niets te bespeuren was deze avond.

Dag 47: zaterdag 10 november 2007

De dag begon tegen 10en. Ik liet de croissants met abrikozenconfituur tot mij komen en ze smaakten als door God geschonken. Overheerlijk dus. Het deed deugd om eens de smaak in de mond te hebben van een aan thuis gerelateerd product. Wegens gemakzucht en voor gezondheidsredenen (afslanking) vond ik het maar eens nodig om de lunch te laten voor wat het was daar ik al een zwaar ontbijt achter de rug had. Niettegenstaande ik de propositie had gekregen de dag ervoor om vandaag naar de stad Virgina te gaan besliste ik s’morgens bij het vertrek van het groepje hen toch niet te vergezellen. Ik voelde me een beetje te moe en bovendien was het ferm aan het stormen en regenen buiten om 7u toen ze op mijn deur kwamen kloppen om te vertrekken. Maar ik stelde een goede daad, ik leesde dan nog maar een beetje verder aan mijn public economics cursus maar na een dikke 2u en een half was het me echt wel beu om nog verder te doen. Ik had beloofd voor de Franse meisjes te koken bij hun terugkeer. Ik stelde mijn scampi provencale op het menu. Het nam toch wel een kleine 3u in beslag om het ganse recept te doorlopen. Ondertussen tijdens het maken kreeg ik bijstand van Sofia. Zij had ook geen zin gehad om mee te gaan en daar zij verder in de namiddag ook niets te doen had daar de bibliotheek voor onleesbare redenen gesloten was. Tegen 8u hadden ze hun weder aankomst in Matsi gemeld en dus deed ik mijn best alles tegen dat uur klaar te hebben. De scampi’s waren klaar alleen was het probleem dat iedereen een pot nodig had om water te koken om pasta te maken. Bijgevolg konden we dus niet eten omdat we moesten wachten tot de kookpot terug vrij was. Uiteindelijk slaagden we erin hem te hebben tegen 21u en moesten we ons reppen om gedaan te hebben met eten tegen 10en want dan begon Theresa haar verjaardagsdrink. De muziek werd geïnstalleerd en de drankjes kwamen op de tafel in onze gang dus ik zag het al aankomen. Vroeg slapen zit er niet in voor vandaag. Het was er gezellig er werd veel gebabbeld en tot mijn grote verwondering slechts matig gedronken. Uiteindelijk maakte pyjama woman een einde aan het feestje toen ze iedereen nog maar eens aan de deur zette tegen 2en. Ik ging toen terug binnen en ging slapen.

Dag 46: vrijdag 09 november 2007

Ik werd eens wat vroeger wakker daar ik er deze week toch steeds heb gepoogd om tijdig te gaan slapen. Het plan was dat we naar Carrefour gingen trekken maar ik had geen zin om te wachten en dus vertrok ik op eigen houdje. Ik wandelde de berg af op zoek naar de nodige bushalte en liet me rijden naar het Carrefour shoppingcenter. De eindhalte van de bus lag vlak tegen het ons wel bekende Makro warenhuis. Nieuwsgierig als ik was daar ik nu al een beetje werkervaring heb in Makro kon ik er niet aan weerstaan eens een blik binnen te werpen. Het is totaal niet te vergelijken met diegene die we in België kennen. Zeer oud vanbinnen en niet echt zo proper. Hij was ook zeer veel kleiner. Daar ik al wist wat ik zoal mogelijk had en niet alles kon vinden in een eerste oogopslag besliste ik dan maar verder te gaan naar de Carrefour. Normaal staat er op de buskaart vermeld dat er een halt is juist voor de Carrefour ook maar de bussen rijden niet tot daar. Ik vroeg het en ze legden speciaal een bus in voor mij en nog iemand die die richting uit moest. Ik deed mijn inkopen en tegen 13u was ik terug met de taxi. Thijs ontwaakte juist en daar ik het plan had croque monsieurs te maken schoof hij ook bij om te ontbijten met croques. Ik moest nog naar de bibliotheek en daar bleven we gezellig hangen tot ongeveer 7u. We prepareerden ons kipje aan het spit met frieten en genoten van deze Belgische maaltijd. Ook vanavond stond er een party op het programma. Ze begonnen ook alweer op voorhand op te warmen en dus van slapen kon er niets in huis komen. Ik ging dan maar eens op de wandel en tegen 1u toen ik terug was was iedereen gelukkig al vertokken. Alleen Antonio zat nog in de keuken wat te internetten en nam ik mijn computer ook en was het ongeloofelijk snel 3u. Ik ging dan maar slapen.

Dag 45: donderdag 08 november 2007

Ik moest er vandaag vroeg uit daar ik een meeting had met mevrouw Kostopoulou om 11u. We moesten een paar dingen bespreken en dus moest ik er maar eens vroeg uit voor “professionele” doeleinden. We hadden een goed gesprek van ongeveer een uur met een voor mij toch al bij al goede afloop. Nadien ging ik huiswaarts en hervatte ik de cursus public economics. Ik wilde mijn steefdoel van het aantal vooropgestelde pagina’s halen dus er zat niets anders op dan het te doen. Het werd al snel 6u en dan nam ik mijn computer en begaf ik me naar de bibliotheek. Ik avontuurde er me op het internet en dankzij de programma’s msn en skype werd het onvoorzien 9u. Ik begon wel honger te krijgen en had een beetje koud want het is toch een goede 10 minuutjes stappen tot ik terug thuis ben. Ik installeerde me in mijn kamer en maakte me een overheerlijke spaghetti al pomodoro en basilico die ik tijdens het kijken naar de film Happy Feet verorberde. Tegen 12en kroop ik dan maar wegens vermoeidheid in mijn bedje.

Dag 44: woensdag 07 november 2007

Na een ijverige dag kan er eens een dipdag opduiken ook. Ik had dus bijgevolg niet al teveel zin om op te staan vandaag. De ganse tijd blijven hangen in mijn kamer en de residentie. Ik maakte voor mezelf ontbijt die alweer diende als lunch ook en tegen 13u30 kwamen Laure en Fabienne op voorbereidende thee vragen om nadien ons tegen 15u richting appartement van Alexandra te begeven waar ook Bert, Annelies, Thijs, de 2 Caro’s, Sofia en mezelf zich aan de overdadige lekkernijen die ons Alexandra in huis had gehaald voor de komst van haar papa. We babbelden en het was er enorm gezellig. Het was al snel 8 u geworden. Bert en Annelies vertokken deze avond terug richting Athene om morgen terug naar België te vliegen. Ze moesten nog pakken en hun trein was tegen 11en dus het was tijd ons uit de comfortabele fauteuil te hijsen. We begaven ons naar de residentie en lieten hen pakken. Wat een grote trekkersrugzakken hadden die mee maar uiteindelijk hadden ze hier ook 10 dagen verbleven dus is het logisch dat ze veel mee hadden. We namen de bus richting Mc Donalds om een afsluit diner ter nemen en tegen 10 vertrokken we naar het station. Om 11u zwaaiden we ze uit. Er stond nog een party op het programma ook deze avond. Het lag op de terugweg maar daar we gebrieft waren dat iedereen nog in de residentie was keerden we ook nog maar eerst eens huiswaarts. Goed aangekomen waren ze zich al aan het opwarmen. Ik wandelde nog mee naar de bar waar het feestgebeuren zou plaats vinden maar uiteindelijk bleek dit de meeste niet te behagen dus zochten we eerst nog naar iets anders. We zagen een 3 tal andere bars maar ook daar was het niet om over naar huis te schrijven. We belandden uiteindelijk dan toch maar in d voor ons voorziene bar maar ik begaf me direct terug huiswaarts. Het was toch al 2u geworden ondertussen.

Dag 43: dinsdag 6 november 2007

Ik had mijn wekker gezet om 8u30 zodat ik mijn goed voornemen zou kunnen volmaken om de cursus van Econometrics te beïndigen. Tegen 10en sloeg ik hierin. Nadien verplaatste ik me naar de bibliotheek om mijn mails te raadplegen. Tegen 12en keerde ik terug om croque monsieurs te maken. Om 14u moesten we in onze 2^de meeting van Marketing zijn. Alweer werd er niet veel gezegd over wat er van ons verlangd werd. We moesten een case study lezen en daar zo een beetje over discuteren en dat was het. Na de les nog eens langs de bib om de mails op te halen en dan terug naar mijn lekker warme kamertje in de residentie waar ik wat computerwerkverrichtte. Er is vanavond een verjaardagparty voor Ryan maar ik ga het weer rustig houden zodat ik morgen aan een ander vak kan beginnen lezen.

Dag 42: maandag 05 november 2007

Ik had gisteren met Sandy, Sofia en Alexandra afgesproken om naar het hospitaal te gaan om de certificaten voor te kunnen sporten te gaan halen. Maar daar Alexandra in de kamer van Sofia was blijven slapen omdat ze te zat was om naar huis te geraken zaten we dus met probleem. De conciërge zat achter zijn bureau en zoals je al weet mogen we geen slapers hebben. We moesten dus wachten tot hij weg ging. Het werd uiteindelijk 12u30 tegen dat hij het gebouw verliet. Sofia en Alexandra hadden les tegen 16u dus voor hen begon het al moeilijk te worden om te gaan. Ik ging dan maar alleen met Sandy. Na een lange busrit kwamen we daar aan. Ze vertelden ons dat het niet mogelijk was. Dus een ganse busrit voor niets. We hadden onderweg uit de bus gezien dat er een markt aan de gang was in een van de straten die we voorbijgereden waren. We zochten dan eerst maar eens deze plek op zodat het toch niet allemaal voor niets is geweest. Iedereen verkocht hetzelfde en het was allemaal groenten voor zeker meer dan 500 m markt als het niet meer was. Na dit gezien te hebben keerden we maar naar Matsi terug. Ik deed voor het eerste een namiddag dut en die deed gigantisch goed. Ik stond tegen 7enen op daar het de verjaardag was van een van de allerliefste mensen ter wereld en die me zeer nauw aan het hart ligt, namelijk ons Vanessa. Ik wilde haar zeker telefoneren om mijn felicitaties en virtuele zoenen over te brengen. Een andere mogelijk bestaat er niet als er zo een grote afstand is dus moest het maar over de telefoon. Nadien keerde ik terug naar mijn kamer en ging ik nog maar eens vroeg slapen, wat tegen 11en was.

Dag 41: zondag 04 november 2007

Edoardo en Marianna moesten om 3u30 er al terug uit om naar de luchthaven te vertrekken om hun vlucht van 6u te hebben richting Milaan. Ik had beloofd om hen te komen uitzwaaien op de luchthaven dus tegen dat ik thuis was kon ik exact 1 uur slapen en dan mocht ik alweer vertrekken. Ik reed mee met Caroline en haar vriendin Marine want zij vertok met hetzelfde vliegtuig. Het was nog zeer rustig op de luchthaven. Caroline nam al afscheid omdat zij zo snel mogelijk terug in haar bed wilde zitten daar ze s’morgens met een groep meeging die om 7u vertrok richting de watervallen van Odessa. Ik bleef nog en sprak nog een beetje met haar. Toen Edoardo en Marianna aankwamen ontbeten we nog en dan werd er ingecheckt. Ik kon dan ook naar de residentie terug vertrekken. Ik nam de bus om 5u30 die eigenlijk normaal maar om 5u50 zou vertrekken. Hier is een timetable echt niet meer dan een tabel. Deze volgen is dus niet van tel. Ik kwam oververmoeid aan tegen 6en in mijn kamer en crashte dan maar eens super goed. Achter zo 3 zeer korte nachten verlangt men echt wel eens van goed te slapen. Om 12 u werd er op mijn deur geklopt. Het was mijn buurman die kwam vragen of ik toevallig geen zin had om richting Kitchenbar te trekken met Bert, Annelies, Alexandra, Fabienne en Sofia. Ik stemde natuurlijk direct in. We namen de bus naar Aristotle square en gingen vanaf daar met de benenwagen. De zon was van de partij dus iedereen was goed geluimd. De terras evenals binnen zat volledig vol. We moesten dus een half uurtje wachten. We plaatsten ons aan de bar buiten in afwachting van een tafeltje. Na het etentje begon het sterk te verfrissen en stelde Alexandra ons voor bij haar op de koffie te gaan. We stemden allen in en gingen de volledige weg te voet naar haar appartement wat toch op een klein uurtje van het restaurant verwijderd lag. In het appartement was ook Pierrette (de huisbazin) aanwezig met 2 van haar franse vrienden. Ze vroeg mij en Alexandra om bij hen te komen zitten omdat ze ons blijkbaar de aangenaamste vond. We babbelden een beetje over van alles zoals hoe ik het hier in Griekenland vind enzo en wat de verschillen zijn met België. Na een dik uurtje gezellig te hebben geweest vervoegden we de andere in de veranda die tevens dienst doet als slaapkamer voor Fabienne. Het plan vanavond was dat we naar de taverne zouden trekken tegen 20u30 waar je na een maaltijd van minimum 6 euro gratis kan drinken. Daar het eigenlijk 16u was toen we de tafel hadden verlaten had ik niet echt veel zin om nog iets te eten. Thijs en Fabienne waren te moe om zelfs nog maar een voet buiten te zetten dus trok ik maar met Bert en Annelies richting taverne waar iedereen zich naar gewoonte liet vollopen. Iedereen was bij afloop, tegen 2en, goed gezegend dit dan op 3 personen na namelijk Sandy, Vicky en mezelf. Iedereen strompelde dan maar naar huis. Bert had Sofia Alexandra en Annelies mee. Hij was de nuchterste van de 4 maar wist de baan naar huis niet. Hij belde me dan ook maar om te vragen waar zijn jullie. Uiteindelijk vonden ze de white tower en vanaf daar wist hij hoe te lopen. Het was dus 3u tegen dat iedereen thuis arriveerde.

Dag 40: Zaterdag 03 november 2007

De dag begon dus vroeg namelijk om 1 uur daalde ik met de lift af van de 6^de verdieping naar de receptie van het hotel. Om 10 na een vraag ik aan de receptionist of hij de kamer van Marianna en Edoardo al heeft wakker gebeld zoals gezegd om 1 uur. Gelukkig dat ik dus op was. Hij had dit dus niet gedaan. Uiteindelijk vertrokken we om 1u30 aan het hotel met de taxi naar het station. Met slaapoogjes kropen we op de IC trein met als bestemming Athene. Deze trein had gelukkig al veel minder stops dan de gewone stoptrein die we de laatste 2 keer hebben genomen. Dat mag wel als hij 4 keer zoveel kost. Om 7 uur kwamen we aan. Perfecter kon het niet. Juist genoeg tijd om te ontbijten en dan ons te lanceren in de stad. Ik had het gedacht daar we er zo vroeg waren en omdat de akropolis vanaf 8 uur open was om direct richting akropolis af te reizen. Ik stelde voor de metro te nemen want anders een taxi huren voor hem daar te doen wachten leek me nogal onozel. Anagekomen aan de halte akropoli vonden we snel de ingang en begaven we ons in volle zon richting site; Het was er nog zeer rustig. Mijn intuïtie had gelijk dus voor toekomstige bezoekers tracht zo vroeg mogelijk te gaan. Dan is het nog rustig en kan je veel foto’s nemen zonder dat er iemand anders dan jezelf opstaat. We bleven daar zelfs tot 11u hangen en zagen zo de bussen toestromen. We genoten op vele plaatsen van op een bankje van de adembenemende uitzichten. Na dit gezien te hebben daalden we de straatjes af op zoek naar de andere zaken dit met het toegangsbiljet bereikbaar waren. Uiteindelijk vonden we het niet direct en Edoardo had niet echt veel zin om nog veel te zoeken ook precies. Op onze weg kwamen we een trenino tegen (dit is het Italiaans voor een  gopo (een klein treintje)) deze deed blijkbaar een tocht van een klein uurtje doorheen de mooie plaatsen rondom de akropolis. Na deze tocht die dus bijlange niet zo vermoeiend is dan als je hem te voet zou afleggen zochten we een restaurantje. Ik nam de spaghetti pomodoro en basilico. Iedereen viel bijna in zijn bord van de slaap maar we moesten volhouden we hadden er die lange tocht voor over gehad dus moeten we nu maximaal genieten ervan. Edoardo zat nochtans ferm te pushen om de trein van 15u al te nemen maar ik trutselde een beetje waardoor dit niet meer mogelijk was. We wandelen dan maar 5 minutjes van het restaurant en namen uiteindelijk een taxi. We vroegen hem om 3uur met ons de stad te doorkruisen naar alle interessante plekjes. We zagen de christelijke kerk maar deze was gesloten, het st george monastery, de afossing van de wacht, het panipistimio (grieks voor unversiteit), de jachthaven en nog zoveel meer mooie dingen en dit zonder enige moeite te moeten doen. Uiteindelijk kwamen we tegen 6en aan terug in het station. We konden dus nog avondmalen , dit gebeurde in dezelfde bar als bij aankomst, en 1 trein vroeger nemen. Zo zouden we tegen 12en in plaats van tegen 2en terug in Thessaloniki zijn. We moesten een opleg betalen van 15 euro omdat deze trein nog minder stops maakte. Hier kost met de trein rijden als je snel ergens wil zijn dus echt wel handen vol geld. Gelukkig maken ze in België geen prijsverschil tussen IR en IC. Dus de nacht werd ingezet in de trein. We reden aan een matige snelheid zoals in België het traject Brussel – Gent. De trein kwam uiteindelijk met 3 kwartier vertraging aan in Thessaloniki waarom weet ik niet maar het enige die we wilden was zo snel mogelijk naar bed.

Dag 39: Vrijdag 02 november 2007

Jawel vroeg opstaan is toch nog mogelijk. Ik heb mezelf overtroffen. Om 7u30 uit de veren om zeker te zijn dat ik om 09u in het hotel aan de ontbijttafel zou kunnen plaatsnemen. Het ontbijt was zeker niet zo uitgebreid als dat van het park hotel die op zich eigenlijk ook al niet veel voorstelde. We waren zelfs de enige die ontbeten in het hotel. Daar Marianna ook nogal cultureel onderlegd is was het hét moment om naar het archeologisch museum te trekken. Alweer een museum die volgestouwd stond met oude zaken. Alweer deed het me niet al teveel maar je moet het toch gezien hebben als je in Thessaloniki bent daar het zo een een berucht museum is. Na het museumbezoek wandelden we richting Kamara (arc de triomphe) waar mijn papa een pannenkoek tot zich nam en ik nog maar eens een pitta. Nadien was het plan om richting oud stadscentrum te trekken. Van daaruit heb je een zeer mooi zicht over de ganse stad dus dat moet zeker getoond worden. Daar je maar met 4 personen in een taxi mag namen mijn ouders en Edoardo met Marianna een taxi. Ik nam de bus. Het was volle spits en dus zowel taxi’s als bussen zaten overvol. Het nam meer dan een uur in beslag om de berg op te geraken. Maar we slaagden er toch allen in het te bereiken. Alhjoewel, mijn papa en Edoardo waren blijven steken in een barke onderweg waar je ook al een mooi zicht had. Marianna mijn mama en ik hebben de tocht naar gans boven volbracht. Nadien met de bus terug naar beneden en vervoegden we de andere 2 om iets te eten. Edoardo en Marianna waren nogal moe en daar we deze komende nacht om 2u de trein richting Athene moeten nemen aten ze een stevige maaltijd die voor lunch en diner tegelijk moest dienen. We daalden nadien af richting hotel en Edoardo en Marianna gingen slapen. Ik nam nog een bad want in dit hotel was er een mini-ligbad. Ook nog eens tof om het weekdier uit te hangen. Zo fris als een hoentje gingen we om de laatste avond met mijn ouders door te brengen nog maar eens naar de kitchenbar. Tegen 10en keerden we terug naar het hotel en om dat ik om 1u terug aan

het hotel moest zijn bleef ik maar in het hotel slapen. Anders zou ik teveel tijd verliezen.

Dag 38: donderdag 01 november 2007

Ik had wel nog eens zin om van het ontbijtbuffet te kunnen genieten van het park hotel waar mijn ouders logeerden en moest daarvoor dus wat vroeger opstaan. Om 9u30 was ik in het hotel en serveerde ik me dan nog maar eens stevig daar het mijn ouders hun laatste dag was in dit hotel. Ze moesten nadien verhuizen naar een hotel een beetje verderop omdat het park hotel volgeboekt was. Vandaag stond ook een bezoek op het programma aan het modern art museum. Als we het zouden vinden waar het is tenminste want de voorbije dagen hebben ze ons al een paar richtingen uitgestuurd. Wat we zeker waren was dat het op het EXPO domein was gevestigd. We betraden dit domein dan maar en gingen met onze zoektocht van start. We belandden eerst op een grote reizigersbeurs en vroegen aan de balie over Thessaloniki wat meer informatie of de dingen die we deden echt de enige waren die we hier konden doen. En dit werd ons bevestigd. Dan maar verder zoeken naar het gebouw van de moderne kunst. Wie zoekt die vindt is de leuzen en inderdaad na het een goede 4 à 5 tal keer het te hebben gevraagd vonden we de ingang. Dit vond ik echt de moeite waard om te bezoeken daar ik wel een zekere voorliefde heb voor de moderniteit in kunst. Er stonden prachtige foto’s en schilderijen opgesteld. We bleven daar een dik uurtje hangen en nadien was het tijd om iets te gaan eten. Daar binnenkort een pittabar wordt geopend in de winkel die behoort tot het huis van mijn mamie wilde mijn papa nu toch wel eens proberen wat juist de smaak is van een pitta. Het was er eentje van kalfsvlees deze keer.

Voor ik het vergeet moet ik een zeer belangrijke mededeling doen vandaag was de eerste meeting gepland met de HRM prof. En ze zijn zelfs zo vriendelijk geweest om op exact hetzelfde moment een 2^de meeting te plannen voor marketing. Ik had dus de keuze. Anders was het gemakkelijk, Thijs naar het ene en ik naar het andere maar daar hij in Athene zat moest ik ze dus beide bijwonen. Gelukkig was het in 2 lokalen die vlak naast elkaar gelegen waren. Ik vertelde het dus aan de prof van marketing en die liet het weten dat ik later naar HRM ging komen omdat haar les zeker minder lang duurde dan die van HRM. Beide spraken ze een zeer uitzonderlijke volgens mij zelfs beschermde vorm van Engels. Soms compleet onverstaanbaar maar dat mag je niet op je gezicht laten zien. De instructies werden voor beide vakken gegeven wat er ons te doen stond en wat uiteindelijk ons de nodige creditpunten kan opleveren. Verder werd er niet veel besproken. Na de les checkte ik nog mijn mails en zett ik mijn computer af in het residentiegbouw. Ik rustte wat en ging uiteindelijk richting hotel om daar mijn laatste echte douche te nemen voor weer een lange periode. Vanavond beloofde een lange avond te worden omdat ik Edoarda en Marianna in de luchthaven moest gaan ophalen. Zeer vereerd zijnde dat mijn Italiaanse vrienden me een bezoekje komen brengen wilde ik zeker een goede gastheer zijn. Maar eerst gingen we dus nog iets eten. We hadden allen zin in een stevige blok vlees en konden dus niet verder dan een plaatselijk steakhuis te bezoeken. Na het eten was het eigenlijk nog steeds relatief vroeg en beschikte ik over voldoende tijd nog even langs de residentie te passeren alvorens de bus richting luchthaven te nemen. Vandaag had het mooi weer geweest to de valavond nadien is het echt onophoudelijk beginnen gieten dat het niet schoon meer was. Om 10u30 vertok ik naar de luchthaven om zeker op tijd te zijn. Ik arriveerde om 11u al in de luchthaven. Ik zag toen dat de vlucht niet om 0u aankwam maar om 00u40. Dus nog een lange tijd wachten. Ik liep eerst wat rond maar daar bijna alles gesloten is en de luchthaven niet veel groter is dan een groot spoorstation bij ons legde ik me dan maar als een gestrande reiziger te slapen op de bankjes. Om 01u kwamen ze uit de aankomende poort. Ook licht vermoeid maar zeer blij elkaar terug te zien namen we de taxi richting hotel waar we iets voor 2en aankwamen. Ik keerde ook met de taxi terug naar de residentie omdat ik geen zin had om nog een half uur in de gietende regen terug te keren.

Dag 37: woensdag 31 oktober 2007

Vandaag was de afspraak tegen 11u in het centrum. Daar we allen eigenlijk een beetje nood hadden aan rust kozen we dan maar eens om buiten het centrum te trekken en de bus te nemen richting meer landelijk gelegen oorden. Uiteindelijk belandden we aan het commercieel centrum rondom de Ikea. We brachten daar een bezoek aan het hondos center. Dit is een shoppingcenter die uit een 3 tal verdiepingen bestaat met een wijd verspreid gamma van producten. Van cosmetica naar koffers tot kledij van goedkoop tot extreem duur. We bezochten ook het geïntegreerd cafetaria om wat tijd te verdoen. Na dit bezocht te hebben doolden we nog maar wat verder naar de andere shops zoals een multimediawinkel een plaatselijke beenhouwer waar de geur niet te harden was en een meubelzaak. Nadien werd het alweer tijd terug richting stad te rijden. Terug aangekomen in de stad gingen we dan maar op zoek naar een restaurantje. We belanden uiteindelijk terug in hetzelfde shoppingcenter van een paar dagen geleden. Het plan was om een pastarestaurant te doen maar daar er daar op het vroege uur nog niemand te bespeuren was zochten we maar verder. Mijn pizza verslaving liet zich weer voelen en men kon daar in dat restaurant waar we al eerder geweest waren ook pasta eten dus namen we maar plaats buiten onder het afdak waar de temperatuur best nog te doen was om op het terras te zitten. Een pizza prosciutto werd me natuurlijk weer voorgeschoteld en ik at hem met volle geneugten op. Ik ging nog eventjes langs in het hotel nadien en nam de bus naar de residentie om daar om 10u30 de deur open te steken. Ik babbelde nog tegen de mensen die ik onderweg naar mijn kamer tegenkwam en raakte om 00u30 in mijn kamer.

Dag 36: dinsdag 30 oktober 2007

Ik had afgesproken vandaag om tegen 13u naar het Byzantijns museum te komen. Als student mag je daar gratis binnen dus dat maakt de toetredingsdrempel al een heel pak lager. De inhoud van het museum interesseerde me nu niet dat gigantisch want van die oude stenen kruiken en andere toestanden zijn wel erfgoed maar doen me weinig tot niets. Nu restte er ons natuurlijk nog een ganse namiddag om te spenderen. We besloten dan maar de bus te nemen richting Kalamaria. Dit is de plaatselijke jachthaven van Thessaloniki voor privé jachten. Wat we daar tezien kregen was eerder van tegenvallende aard. Er lagen een paarschone schepen maar het kon totaal niet tippen aan de meeste jachthavens aan de franse côte d’azur. We namen een theetje om wat op te warmen daar het weer het vandaag alweer liet afweten en namen tegen 5en dan maar de bus terug richting druk centrum.  Na wat rondgedwaald te hebben door de straten zocht ik dan maar een beenhouder om vanavond te koken. Daar Thijs richting Athene vertrok deze avond om Bert en Annelies op te halen, die hem komen bezoeken besliste ik dan maar om samen met hem nog te dineren in ons residentiegebouw. Ik stelde steak met frieten voor en daar stemde hij meteen mee in. Hij sneed de frieten alle eigenlijk toen ik thuis kwam waren de patatten al uit hun schil gesprongen. F was namelijk in het gebouw geïnfiltreerd waardoor hij geen tijd meer had om de aardappelen nog in schijfjes en reepjes te snijden. Ik was dus nog maar eens chefkok van dienst. Toen ik hem na 3 keer had gevraagd te komen eten omdat het op tafel geserveerd stond had ze eindelijk door dat ze moest doorgaan daar er voor haar niet voorzien was. Na de maaltijd moest Thijs beginnen pakken om naar Athene te vertrekken waar Annelies en Bert al eerder deze namiddag geland waren. Ik vergezelde hem nog naar de busstatie en dan kwam ik maar terug naar het gebouw waar ik met de 2 Caro’s, Sofia en Laure een beetje gezellig in de gang heb gebabbeld en nadien nog wat heb zitten nakaarten met ons supervriendelijke Duitse Sandy. Het werd 02u00 alvorens in mijn kamer te belanden.